To jest wersja html pliku http://www.polska-swiat.org.pl:9080/INSIDERS/OBRAZKI/ppty/PlanReagowaniaKryzysowego.ppt.
G o o g l e automatycznie generuje wersję html dokumentu podczas indeksowania Sieci.

 
 
 
 
 

„ Można mieć nadzieję, że nic się nie wydarzy,        ale mimo to lepiej być przygotowanym”

 
 
 
 
 

PLANY

 
 
 
 
 

Podstawy prawne

 
 
 
 
 

Rodzaje planów

 
 
 
 
 

Plan reagowania kryzysowego to dokument który:

• przydziela organizacjom i osobom fizycznym obowiązki wykonania                     określonych zadań w określonym miejscu i czasie, w sytuacji gdy wypadek wymaga podjęcia czynności wykraczających poza zakres rutynowego działania którejś służby reagowania kryzysowego;

• ustala zależności kierowania i współdziałania pomiędzy instytucjami i pokazuje, jak działania reagowania będą koordynowane;

• opisuje, jak ludzie i ich mienie będą chronieni w czasie sytuacji kryzysowej;

• określa personel, wyposażenie, urządzenia, zaopatrzenie i inne zasoby dostępne w ramach własnej społeczności lub w ramach porozumienia z innymi społecznościami i możliwe do wykorzystania podczas działań reagowania i odbudowy;

• określa metody zapobiegania wtórnym stratom podczas operacji reagowania i odbudowy

 
 
 
 
 

PLAN REAGOWANIA KRYZYSOWEGO, JAKO DOKUMENT PUBLICZNY, PODAJE PODSTAWY PRAWNE, USTALA CELE I OKREŚLA PRZYJĘTE ZAŁOŻENIA 
 
Plany reagowania kryzysowego opracowuje się na wszystkich szczeblach zarządzania, bowiem zarządzanie kryzysowe jest niezbywalnym obowiązkiem władz wszystkich szczebli. Ponieważ jednak zadania władz różnych szczebli, realizowane w trakcie reagowania na sytuację kryzysową są różne, więc treść planów reagowania kryzysowego na różnych szczeblach zarządzania jest różna.

 
 
 
 
 

LOKALNE - POWIATOWE I GMINNE - PLANY REAGOWANIA KRYZYSOWEGO 

W przypadku sytuacji kryzysowej władze lokalne - powiatowe, gminne - z reguły     reagują

jako pierwsze. W razie potrzeby mogą uzyskać pomoc z wyższych szczebli zarządzania

kryzysowego, tzn: wojewódzkiego i centralnego.

Powinny one koncentrować się na przedsięwzięciach podstawowych dla ochrony ludności

tzn. ostrzeganiu i informowaniu ludności, możliwościach i sposobach ewakuacji,

możliwościach ukrycia ewakuowanych, a także zapewnieniu im opieki społecznej.

Powiatowe plany reagowania kryzysowego powinny skoncentrować się ponadto na

wykorzystaniu posiadanych sił i środków do walki z zagrożeniem. 

 
 
 
 
 

WOJEWÓDZKIE PLANY REAGOWANIA KRYZYSOWEGO 
 
Województwa powinny wypełniać trzy role: 
- pomagać władzom powiatowym, których możliwości reagowania okazały się 
  niewystarczające; 
- same reagować jako pierwsze na pewne wypadki; 
- współdziałać ze szczeblem centralnym, wtedy gdy pomoc tego szczebla jest niezbędna. 
Wojewódzkie plany reagowania kryzysowego tworzą  więc ramy, wypełnione przez powiatowe plany reagowania kryzysowego, a także stanowią pośrednie ogniwo, poprzez które - w razie potrzeby - angażowane są władze centralne. Plany te umożliwiają wię mobilizację wszystkich poziomów zarządzania kryzysowego w postaci jednolitej organizacji kryzysowej służącej do ochrony bezpieczeństwa obywateli. 
 
Dlatego wojewódzkie plany reagowania kryzysowego są szczególnie ważne. 

 
 
 
 
 

ZNACZENIE PLANÓW REAGOWANIA KRYZYSOWEGO 

Po pierwsze - plan reagowania kryzysowego określa zakres działań przygotowawczych,

niezbędnych do tego, by był on czymś więcej niż jeszcze jednym zbędnym dokumentem.

W szczególności od tego planu zależą szkolenia i ćwiczenia. Szkolenie umożliwia

personelowi reagowania kryzysowego zapoznanie się z obowiązkami i osiągnąć

umiejętności niezbędne do wykonywania przydzielonych zadań. Ćwiczenia umożliwiają

sprawdzenie planu, list powiadamiania i zasobów, a także procedur reagowania oraz

pozwalają ocenić umiejętności personelu reagowania.

Po drugie - ułatwia reagowanie i odbudowę krótkookresową. Działania reagowania są

wrażliwe na czas, z niewielką tolerancją dla opóźnień lub korekt w trakcie działania.

Niektóre działania łagodzenia skutków katastrofy, takie jak przygotowanie ukryć dla

ewakuowanych, również muszą być szybko realizowane. Wcześniejsze ich realizowanie

znacznie to ułatwia.

 
 
 
 
 

ZNACZENIE PLANÓW REAGOWANIA KRYZYSOWEGO 

Po trzecie - plan który jest dostatecznie elastyczny i który można wykorzystać w przypadku

dowolnego zagrożenia, w tym wcześniej nie przewidzianego, zapewnia społeczności bazę

dla zarządzania kryzysowego. Na tej podstawie społeczność może z ufnością kontynuować

działania zapobiegania długookresowego, ukierunkowane na konkretne zagrożenia.

Może także przeznaczyć więcej środków na przedsięwzięcia przygotowawcze oparte na

ocenie ryzyka (np. na specjalistyczne szkolenie i wyposażenie służb reagowania kryzysowego).

Jakakolwiek będzie to inicjatywa, plan dla wszystkich zagrożeń pozwala zacząć działania

z pozycji względnie bezpiecznej.

 
 
 
 
 

PLAN A PROCEDURY 

Granica pomiędzy planem a procedurą jest płynna. Opracowujący plan powinni zwrócić

na to szczególną uwagę. Plan reagowanie kryzysowego nie powinien zawierać niepotrzebnych

szczegółów.Podstawowym kryterium jest odpowiedź na pytanie - co wszyscy użytkownicy

danej części planu wiedzieć muszą ? Informacje oraz instrukcje które potrzebne są jednej

osobie lub grupie osób, mogą pozostać w standartowych procedurach operacyjnych, które

mogą stanowić załącznik do planu lub zostać tylko wymienione w bibliografii jako odnośniki.

Dla wielu obowiązków wystarczy tylko w planie reagowania kryzysowego przydział dla

konkretnej osoby lub organizacji i określenie komu dana osoba lub organizacja podlega

i z kim współdziała. Szczegóły działania winny znaleźć się w procedurach - właściwych dla

danego zagrożenia.

Plan reagowania kryzysowego powinien natomiast opisywać zależności pomiędzy

odpowiedzialnym za realizację procedury, a centralą organizacyjną która kieruje całym

reagowaniem na katastrofę.

 
 
 
 
 

PLAN A PROCEDURY 

Plan reagowania kryzysowego nie powinien określać jak tworzyć urządzenia służące do

działań kryzysowych, pozostawiając to standardowej procedurze operacyjnej używanej

przez właściwą organizację wykonawczą. Menadżer programów kryzysowych powinien

współpracować z przedstawicielami tych organizacji, by zapewnić opracowanie

potrzebnych procedur i sprawdzić czy nie ma konfliktu pomiędzy procedurą i planem lub

między procedurami. Procedury powinny zostać opracowane przez wszystkie organizacje

którym w planie reagowania kryzysowego powierzone zostały określone zadania.

 
 
 
 
 

RODZAJE PROCEDUR 

STANDARDOWE: 

Zapewniają przełożenie otrzymanych

zadań na harmonogramy zorientowane na

konkretne działania, które są bardzo

użyteczne w czasie reagowania

kryzysowego. Mówią one jak dana

organizacja będzie wykonywać swoje

zadania 

ZWYKŁE: 

Zawierają harmonogramy, schematy, listy

zasobów, mapy itp.oraz procedury

powiadamiania personelu, pozyskiwania

i używania wyposażenia, zaopatrzenia,

pojazdów, otrzymywania wzajemnej

pomocy, meldowania do centrali danej

organizacji i do centrum zarządzania

kryzysowego, utrzymywania łączności

z osobami działającymi w różnych

miejscach itp.

 
 
 
 
 

ETAPY PROCESU OPRACOWANIA I DOSKONALENIA 
PLANU REAGOWANIA KRYZYSOWEGO. 

1. BADANIA:

• Przegląd prawa,planów,porozumień o wzajemnej pomocy i poradników

• Analiza zagrożeń (ryzyka) i wrażliwości na nie

• Określenie bazy zasobów przydatnych do reagowania

• Uwzględnienie specjalnych właściwości środowiska

2. OPRACOWANIE

3. WPROWADZENIE DO UŻYTKU

4. AKTUALIZACJA:

• Proces działań naprawczych

• Proces przeglądu planu

• Dokumenty wdrożeniowe

 
 
 
 
 

PROCES I METODY ANALIZY ZAGROŻEŃ 

W CZASIE ANALIZY ZAGROŻEŃ NALEŻY:

• Określić zagrożenia

• Opracować charakterystykę zagrożeń i ich potencjalnych konsekwencji

• Porównać zagrożenia i ustalić ich wagę dla lokalnej społeczności

• Stworzyć i stosować scenariusze w celu znalezienia rozwiązań planistycznych dla

       konkretnych zagrożeń oraz oszacowania konkretnych zasobów.

• Wykorzystywać wszystkie dostępne źródła informacji.

 
 
 
 
 

ETAPY OPRACOWANIA PLANU REAGOWANIA KRYZYSOWEGO 

Badania prowadzą do opracowania planu reagowania kryzysowego, etapami podobnymi

do następujących:

• opracowanie szkicu planu głównego, aneksów funkcyjnych i dodatkowych informacji

      dla konkretnych zagrożeń, służących jako punkt wyjściowy dla zespołu planistycznego

• opracowanie planu spotkań i pism zapraszających na pierwszy cykl spotkań planistycznych

• zaproszenie szefa władzy wykonawczej na pierwsze spotkanie zespołu planistycznego w

      charakterze prowadzącego

• przeprowadzenie spotkania zapoznawczego, podział na komisje opracowujące poszczególne części planu, wyznaczenie przewodniczących i zaplanowanie kolejnego spotkania

• praca komisji nad kolejnymi projektami

• przygotowanie potrzebnych schematów i map

• opracowanie końcowego projektu i przekazanie go zespołowi planistycznemu do zaopiniowania  i zaproponowania poprawek  

 
 
 
 
 

ETAPY OPRACOWANIA PLANU REAGOWANIA KRYZYSOWEGO 

• Spotkanie zespołu planistycznego, poświęcone wprowadzeniu ostatecznych zmian oraz dyskusji na temat strategii wdrażania planu i jego rozpowszechniania

• opiniowanie oraz uzgadnianie planu reagowania kryzysowego z zainteresowanymi organizacjami

• prezentacja planu zarządowi danej społeczności oraz uzyskanie zgody na jego wprowadzenie do użytku, powielenie i rozesłanie ( jeden egzemplarz powinny otrzymać także lokalne media ).

 
 
 
 
 

WPROWADZENIE DO UŻYTKU PLANU REAGOWANIA KRYZYSOWEGO 

Plan reagowania kryzysowego powinien zostać sprawdzony pod kątem zgodności z

istniejącymi wymaganiami prawnymi i standardami władz centralnych i wojewódzkich, a

także pod kątem jego przydatności praktycznej. Następnie należy zaplanować i

przeprowadzić ćwiczenie z udziałem przedstawicieli każdej z zainteresowanych

  organizacji, które powinno służyć do określenia sposobu praktycznego wprowadzenia

planu do użytku.

OPINIOWANIE PLANU

• należy zapytać wyższy szczebel władzy o zasady opiniowania planu. Proces opiniowania pozwala właściwym organizacjom, na podstawie ich doświadczeń, proponować ulepszenia do planu. Powiatowe plany reagowania kryzysowego winny być opiniowane w województwach.

SPRAWDZENIE PLANU

• w celu sprawdzenia nowego lub poprawionego planu reagowania kryzysowego wykorzystuje się ćwiczenia zarządzania kryzysowego. Ćwiczenia to najlepszy sposób sprawdzenia, bez katastrofy, czy plan reagowania kryzysowego został opracowany prawidłowo.

 
 
 
 
 

AKTUALIZACJA PLANU REAGOWANIA KRYZYSOWEGO 

Plan reagowania kryzysowego to żywy dokument. Z upływem czasu pojawiają się nowe

problemy, sytuacje się zmieniają, braki stają się widoczne, wymagania władz ulegają

zmianie. Zatem sam plan musi zostać zmieniony, aby był aktualny i użyteczny. 
 

PROCES DZIAŁAŃ NAPRAWCZYCH.

Polega on na wychwytywaniu informacji z ćwiczeń, ocen po katastrofie, przeglądów

administracyjnych itp. które mogą wskazywać, że w planie istnieją braki. Następnie zbiera

się zespół planistyczny, by problem przedyskutować oraz zdecydować o jego naprawie.

Działania naprawcze mogą obejmować weryfikację założeń planistycznych i koncepcji

działania, zmianę przydziału zadań lub modyfikację instrukcji wdrożeniowych

(standartowych procedur operacyjnych). Mogą także obejmować szkolenie

przypominające o rozwiązaniach przyjętych w planie. Końcowym składnikiem działań

naprawczych jest śledzenie wykonania zaleconych działań.

 
 
 
 
 

AKTUALIZACJA PLANU REAGOWANIA KRYZYSOWEGO 
 
 

PROCES PRZEGLĄDU PLANU

Przegląd planu reagowania kryzysowego powinien być dokonywany okresowo, co

najmniej  raz w roku. Przegląd i proces działań naprawczych powinny umożliwiać

wykrycie istniejących problemów i dostarczyć informacji niezbędnych zespołowi

planistycznemu do dokonania właściwych zmian w planie. 

DOKUMENTY  WDROŻENIOWE

Należy zapewnić, by  organizacje, którym powierzono zadania reagowania kryzysowego

opracowały standardowe procedury operacyjne, niezbędne do realizacji przydzielonych im

zadań.

 
 
 
 
 

CZĘŚCI SKŁADOWE PLANU REAGOWANIA KRYZYSOWEGO 
 
 
 

Plan reagowania kryzysowego, opracowany przy wykorzystaniu podejścia funkcyjnego,

składa się z planu głównego, aneksów funkcyjnych i dodatkowych informacji dla

konkretnych zagrożeń. Ponadto organizacje którym w planie głównym lub aneksach

funkcyjnych przydzielono jakieś zadania, opracowują specjalistyczne procedury

operacyjne i harmonogramy do wdrożenia planu reagowania kryzysowego.

 
 
 
 
 

CZĘŚCI SKŁADOWE PLANU REAGOWANIA KRYZYSOWEGO 
 
 

PLAN GŁÓWNY 

Plan główny zawiera omówienie organizacji reagowania kryzysowego w danej

społeczności. Podaje podstawy prawne dla operacji kryzysowych, określa dla jakich

sytuacji plan jest przewidziany, wyjaśnia ogólną koncepcję działania oraz przydziela

obowiązki w zakresie działań kryzysowych, w tym obowiązki opracowania standartowych

procedur operacyjnych dla tych działań.