Pieśń Żerców

Swaroże,
Słowiański prawy Boże,
Władyko nasz!
Przyjm dary nasze krasne,
Ukaż nam lica jasne
I drużbą darz

Swaroże,
Tyś jest wolą co tworzy
Wszechrzeczy byt!
Żertwą, pieśnią - zdrawicą
Sławim Cię, Czworolicy,
Tyś Świętowit!

Swaroże,
Praojców naszych Boże,
My ludem Twym,
Chrobre z chrobrych Lucice
Twoje nieśli stanice,
Niesiem i my.

Swaroże,
Słowiańskie kędy morze,
Arkony chram,
Gdzie prochy Jaromarów,
Radogoszcz gdzie Redarów -
Myśl nasza tam!

Swaroże,
Wolności modlim zorze,
Modlimy tak:
Na świętą rać pobiedną
Niech złączy Słowian w jedno
Świaszczycy znak!

Swaroże,
Wierni my tobie Boże
W dobrym i złym,
Mir Tobie, cześć i sława!
A wróżda, wróżda krwawa,
A śmierć - niedrugom Twym!













Chwała Swarożyca

Chwała chwała Swarożyca
Boga słońca, boga życia

Chwała chwała Perunwica
Boga gromu, boga życia

I Welesa kosmatego
W oku magii ukrytego

Chwała chwała dla Mokoszy
Niech nas Mokosz żywych nosi

Niech brat bratu bracie woła
Dajcie zwierza naszym borom

Niech brat bratu bracie rzecze
Dajcie rybów naszej rzece

Niech brat bratu mówi bracie
Dajcie pokój naszej chacie

A kto wam to palcem wytknie
Niechaj zginie w pierwszej bitwie

A kto was to chce się wyrzec
Niech go zgubi wołchw i żyrzec

Wołchw i żyrzec, wróż i kapłan
Taką tu przysięgę składam:

Strzec prastarej wiary będę
Kłaść obiatę pod waszym dębem

W gaju świętej wierzenicy
Wiary przodków nic nie zniszczy
Wiary przodków nic nie zniszczy

Pieśń Bojana

Głód, powietrze, ogień, woda
I wszelaka zła przygoda
Będą temu, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą!

Zwierz drapieżny do obory
Między stada czarne mory
Wejdą temu, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą!

Chorobą się rozniemoże
I boleści twarde łoże
Zwiąże tego, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą!

A gdy skona, garści ziemi
Gdzie by spoczął kośćmi swemi
Nie dostanie, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą!

Marnie zginie!...Wiatr rozmiecie
Prochy jego po wszym świecie -
Marnie zginie, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą!