Katecheza 18

KAŻDY MOŻE ZOSTAĆ ŚWIĘTYM

Ogólne cele katechetyczne.

0dkrywanie prawdy, że święty to przyjaciel Boga.

Wychowanie do życia w świętości.

Cele szczegółowe

Wiedza

Dziecko:

– określi, kogo nazywamy świętym

– wymieni kilku znanych świętych

• poda imię patrona swojej parafii.

Umiejętności

Dziecko:

– umie zaśpiewać refren piosenki „Święty uśmiechnięty”.

Postawy

Dziecko:– wyraża Bogu wdzięczność za świętych orędowników w niebie

• samo chce zostać świętym.

Metody i techniki: rozmowa kierowana, modlitwa, śpiew, życiorys Matki Teresy z Kalkuty, praca

z ilustracjami, opowiadanie, zabawa.

Środki dydaktyczne: obrazki przedstawiające świętych i błogosławionych (m. in. Matka Teresa z Kalkuty), magnetofon, pacynka Kasi, kaseta z piosenką „Święty uśmiechnięty”.

I. WPROWADZENIE

K. wita się serdecznie z dziećmi, zachęcając je do wspólnej modlitwy „Ojcze nasz”.

Na dzisiejszym spotkaniu porozmawiamy o świętych.

– Kim chcielibyście zostać w przyszłości?

(lekarzem, kierowcą, nauczycielką itd.)

Wymieniliście różne zawody. Każdy z was może zostać kimś innym, ale wszyscy możemy także zostać świętymi. Przypomina o tym znana piosenka.

K. odtwarza z magnetofonu pierwszą zwrotkę i refren piosenki „Święty uśmiechnięty”.

– Kto może zostać świętym?

Świętym może zostać każdy człowiek, wszyscy ludzie.

– W jaki sposób zachowuje się święty?

• Gdzie można spotkać świętych?

II. AKTYWIZACJA

1. Nowe pojęcie

Święty to człowiek, który słuchał dobrego Boga i starał się zachowywać Bożą naukę. Żyjąc na ziemi był bardzo dobry dla innych. Taki człowiek upodobnił się do Niego. Święty to przyjaciel Boga. Święci są bardzo szczęśliwi i radośni, bo są teraz z Bogiem. Modlą się za nas i pomagają nam, abyśmy też kiedyś poszli do nieba. W niebie jest bardzo wielu świętych.

Na dzisiejsze spotkanie przyniosłem kilka obrazków, które ich przedstawiają

2. Praca z ilustracjami

K. pokazuje i krótko omawia te obrazki, a dzieci na przygotowanej wcześniej planszy, wyobrażającej niebo, przypinają je.Nawet największy święty też kiedyś był dzieckiem takim jak wy. Pewnie grał w piłkę, chodził do szkoły, pomagał rodzicom, jeździł na rowerze, lecz najważniejsze jest to, że kochał Boga.

K. prezentuje obrazek z Matką Teresą z Kalkuty i mówi:

Posłuchajmy o pewnej dziewczynie, która z całego serca pokochała Boga i ludzi. Znamy ją jako

Matkę Teresę z Kalkuty. Była ona bardzo dobra. Opuściła swój kraj i wyjechała do Kalkuty, gdzie jest dużo ludzi biednych i chorych, bezdomnych, mieszkających na ulicy. Matka Teresa opiekowała się nimi. Dzięki niej zakładano szpitale oraz domy dla ludzi umierających. Razem z innymi siostrami zakonnymi pochylała się nad każdym potrzebującym człowiekiem. Całym swoim życiem pokazywała, jak żyć, aby zostać świętym.

3. Rozmowa z dziećmi

– Kto chciałby zostać świętym?

– Co możemy robić, żeby zostać świętymi?

(modlić się, pomagać rodzicom, zgodnie się bawić, mówić prawdę itd.)

Kasia także chciała być przyjaciółką Boga, czyli świętą. Posłuchajmy.

4. Opowiadanie

K., posługując się pacynką Kasi, opowiada:

Kasia chce zostać świętą

Mama z westchnieniem usiadła w fotelu:

– Taka jestem dzisiaj zmęczona i niewyspana. – Jedną ręką podparła głowę, a drugą kołysała

wózek z cicho gaworzącą Olą, moją małą siostrą.

– Mamo, ja się nią zaopiekuję. Może zaśnie, a ty chwilkę odpoczniesz – zaproponowałam,

zostawiając ciekawą układankę z klocków, bo postanowiłam wyręczyć mamę.

– Dziękuję ci, córeczko – mama z ulgą oparła się wygodniej w fotelu i... w chwilę potem

już spała.

Przyniosłam z tapczanu duży, ciepły koc i troskliwie otuliłam nim mamę.

Ola, kołysana przeze mnie, wkrótce również zasnęła. Teraz będę się bawiła cichutko, żeby mamusia i Oleńka mogły spokojnie spać” – uśmiechnęłam się do siebie z zadowoleniem.

Gdy mama się obudziła, powiedziała do mnie:

• Nadal, Kasiu, jesteś bardzo dobrą dziewczynką. Jeżeli będziesz tak postępować, z pewnością zostaniesz świętą. Bardzo ucieszyły mnie te słowa.

5. Rozmowa na temat opowiadania

– Co zrobiła Kasia, żeby pomóc mamie?

– W jaki sposób pomagacie waszym rodzicom?

– Kto się cieszy, kiedy pomagacie rodzicom?

6. Zabawa ruchowa

K. zaprasza grupę do zabawy.

Dzieci swobodnie poruszają się po sali. Na jedno klaśnięcie katechety przystają w miejscu, żeby wysłuchać

jego poleceń, np.:chcę być świętym, dlatego pięknie się modlę (dzieci klękają ze złożonymi do modlitwy rękami)chcę być świętym, dlatego zamiatam podłogę chcę być świętym, dlatego pięknie uśmiecham się do wszystkich (itd.)

K. może dodać jeszcze inne propozycje.

Na dwa klaśnięcia dzieci znów chodzą po sali. Po kolejnym klaśnięciu łączą się w pary i tańczą, trzymając się za ręce. Każdy z nas może zostać świętym, jeżeli tylko będzie czynił dobro i kochał Boga.

7. Piosenka z gestami

K. uczy dzieci refrenu piosenki „Święty uśmiechnięty”, posługując sie gestami zilustrowanymi w podręczniku.

Taki duży, taki mały może świętym być. C d G

Taki gruby, taki chudy może świętym być.

Taki ja i taki ty może świętym być,

taki ja i taki ty może świętym być.

Święty kocha Boga, życia mu nie szkoda, a G a

kocha bliźniego jak siebie samego. F E

Święty kocha Boga, życia mu nie szkoda, a G a

kocha bliźniego jak siebie samego. F E

Kto się nawróci, ten się nie smuci –

każdy święty chodzi uśmiechnięty.

Tylko nawrócona jest zadowolona –

każda święta chodzi uśmiechnięta.

Nic nie potrzebuje, zawsze się raduje,

bo święta załoga kocha tylko Boga.

(powtórzyć dwa razy)

Gdzie można dzisiaj świętych zobaczyć?

Są między nami, w szkole i w pracy.

(powtórzyć dwa razy

II. ZAKOŃCZENIE

1. Rymowanka

– Kogo nazywamy świętym?

K. prosi o powtórzenie rymowanki:

Nazywamy świętym tego, kto był dobry dla każdego.

2. Praca z podręcznikiem

K. poleca wykonanie zadania z podręcznika

3. Modlitwa

K. prowadzi modlitwę.

Dobry Boże, dziękujemy Ci za świętych.

Kochany Boże, pomóż nam, abyśmy byli dobrzy dla wszystkich.

KĄCIK KATECHETY

1. Rozważanie

„...w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: «Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty»”.(1 P 1,15-16)

2. Okruch mądrości

„Niełatwo jest żyć po śmierci. Czasem trzeba na to stracić całe życie”.

(Stanisław Jerzy Lec) „Startem do świętości musi być pokora, czyli prawda o sobie”.

(Roman Rogowski)

3. Wiersz

Korzenie moje w Tobie. Tyś jest moją glebą.

W Tobie czuwa me męstwo, w Tobie spokój drzemie.

Tyś mi dał dom wieczności, w którą wstąpię: w niebo,

Tyś mi dał schron i drogę, na której trwam: ziemię.

Wyrosłem słowem Twoim z nicości zbudzony –

Poznałem dnie zachwytu i rozpaczy noce.

Kwitnąłem, kiedyś kazał – opadnę skruszony,

Twoje są moje kwiaty, Twoje me owoce.

(Wojciech Bąk)

4. Warto przeczytać

Drogi świętości, t. 1-2 , red. E. Kondrak i B. Nosek, Kielce 2006.

W. Huenermann, Święty i diabeł , Kraków 1996.

F. i G. Lanzi, Jak rozpoznać świętych i patronów, Kielce 2004.

P. Paltro, Patroni Europy. Boży bohaterowie, Kielce 2005.

K. Ryczan, Zauroczeni Panem, Kielce 2000.

V. Schauber & H. M Schindler, Ilustrowany leksykon świętych, Kielce 2002.

J. Śledzianowski, Śladami Kostki, Kielce 2004