Choroby dziecięce ver1

background image

© Copyright by $taś

V1

- 1 -

Choroby dziecięce

C

HOROBY DZIECIĘCE

Nowotwory

Nowotwory neuroblastyczne

Nerwiak zwojowy zarodkowy (ganglioneuroblastoma)
Nerwiak zwojowy (ganglioneuroma)
Neuroblastoma

Siatkówczak (Retinoblastoma)
Rdzeniak (Medulloblastoma)
Guz Wilmsa

Mukowiscydoza
Zespół zaburzeń oddychania noworodków

N

N

o

o

w

w

o

o

t

t

w

w

o

o

r

r

y

y

·

U dzieci najczęstsze są nowotwory nienabłonkowe (a nie raki jak u dorosłych):

o

białaczki (głównie ostra białaczka limfoblastyczna)

o

neuroblastoma

o

guz Wilmsa

o

hepatoblastoma

o

retinoblastoma

o

rhabdomyosarcoma

o

teratoma

o

sarcoma Ewingi

o

guzy tylnego dołu czaszki (astrocytoma juvenile, medulloblastoma, ependymoma)

Nowotwory neuroblastyczne

·

Neuroblast to komórka macierzysta dla neuronów oraz komórek gleju.

·

Nowotwory neuroblastyczne dzieli się na 4 morfologiczne kategorie:

o

Neuroblastoma (ubogopodścieliskowy, ubogi w schwannowskie podścielisko) – nerwiak zarodkowy

o

Ganglioneuroblastoma, wymieszany (bogaty w schwannowskie podścielisko)

o

Ganglioneuroblastoma, guzkowy (złożony)

o

Ganglioneuroma (z przewagą schwannowskiego podścieliska)

Nerwiak zwojowy zarodkowy (ganglioneuroblastoma)

o

To nowotwór złośliwy, w którym obserwuje się dojrzewanie neuroblastów do komórek zwojowych lub ich
bezpośrednich prekursorów

§

W typie wymieszanym ganglioneuroblastoma dobrze odgraniczone gniazda neuroblastów
znajdują się w podścielisku typu ganglioneuroma.

·

Gniazda te są mikroskopowych rozmiarów i stanowią mieszaninę neuroblastów

różnego stopnia dojrzałości i dojrzewających komórek zwojowych

§

W typie guzkowym makroskopowo widoczne guzki zbudowane z neuroblastów (zwykle ze
zmianami krwotocznymi) współistnieją z ganglioneuroblastoma (wymieszanymi) lub
ganglioneuroma

o

Ganglioneuroblastoma rzadko występuje w rdzeniu nadnerczy

Nerwiak zwojowy (ganglioneuroma)

·

To nowotwór łagodny

·

Umiejscowiony głównie w śródpiersiu tylnym i przestrzeni pozaotrzewnowej

·

Makroskopowo jest to guz twardy, dobrze odgraniczony,

background image

© Copyright by $taś

V1

- 2 -

Neuroblastoma

o

To złośliwy nowotwór drobnookrągłokomórkowy występujący u dzieci (najczęściej do 3 rż, też może
być wrodzony),

o

Lokalizuje się głównie w rdzeniu nadnerczy (40%) i przykręgosłupowych zwojach współczulnych

(ok. 50%),

o

Neuroblastoma In situ

§

Tym mianem określa się guzek nadnercza zwykle makroskopowo niewidoczny o budowie
mikroskopowej typowego nerwiaka zarodkowego u dzieci i bez jakichkolwiek ognisk
nowotworu poza nadnerczem (ale większość tych ognisk ulega spontanicznej regresji lub
dojrzewaniu)

§

Budowa: to miękki, kruchy guz, z ogniskami krwotoków, martwic, zwapnień, może być
odgraniczony ale może też naciekać, masa nawet do 1 kg

§

Zbudowany z małych, nieco większych od limfocytów komórek o owalnych, okrągłych,

hiperchromatycznych jądrach i skąpej cytoplazmie

·

Ziarnista cytoplazma porównywana do ziaren soli i pieprzu

§

Charakterystyczną cechą są

rozetki Homera – Wrighta

·

W rozetkach tych komórki nowotworowe układają się wokół bladoróżowego,
włókienkowego materiału utworzonego z cienkich wypustek cytoplazmatycznych
komórek nowotworowych (pilśń neuronalna)

§

Wyróżnia się 3 podtypy neuroblastoma:

·

Niezróżnicowany

·

Niskozróżnicowany

·

Różnicujący się

·

Klasyfikacje histologiczne guzów typu neuroblastoma/ganglioneuroblastoma dla celów prognostycznych

o

Klasyfikacja

Shimady i wsp

§

Bierze pod uwagę

·

Charakter podścieliska

o

Bogatopodścieliskowe

o

Ubogopodścieliskowe

·

Odsetek komórek różnicujących się w kierunku komórek zwojowych

·

Indeks mitotyczno-kariorektyczny

·

Wiek pacjenta

o

Klasyfikacja

Joshiego i wsp

.

§

Jest znacznie mniej skomplikowana

§

Uwzględnia również wiek chorego, ale ocenie nie podlegają guzy typu
ganglioneuroblastoma

Klinika:

·

Nauroblastoma nacieka okoliczne tkanki i wcześnie daje przerzuty do:

o

Węzłów chłonnych (zaotrzewnowych i innych)

o

Szpiku kostnego

o

Kości (typ Hutchinsona) à głównie czaszki

o

Wątroby (typ Peppera)

o

Skóry

·

Stadia klinicznego zróżnicowania nowotworu

o

I – guz ograniczony do narządu w którym się rozwija

o

II – guz nacieka poza narząd, w którym się rozwinął, ale nie przechodzi poza linię środkową ciała
Ipsilateralne węzły chłonne z przerzutami lub bez

o

III – guz nacieka poza linię środkową ciała. Ipsilateralne węzły chłonne z przerzutami lub bez

background image

© Copyright by $taś

V1

- 3 -

o

IV – przerzuty krwiopochodne do kości, narządów wewnętrznych (m.in. płuca, wątroba, mózg),
tkanek miękkich i odległych węzłów chłonnych

o

IVS – mały guz nadnercza (jak w stadium I i II) z przerzutami do wątroby, skóry lub szpiku (bez
zniszczenia struktury kostnej) u dzieci poniżej 1. roku życia

·

Czynniki rokownicze

o

Wiek dziecka

§

Dzieci poniżej 1 roku życia mają bardzo dobre rokowanie

o

Stadium zaawansowania klinicznego

§

Im wyższe, tym gorsze rokowanie, z wyjątkiem stadium IVS

·

Objawy kliniczne zależą od lokalizacji nowotworu

o

Główną cechą kliniczną pierwotnego nerwiaka zarodkowego jest rosnący guz, który może być
wyczuwany przez powłoki brzuszne, powodować:

§

ból brzucha

§

wzrost ciśnienia krwi (ucisk na naczynia nerkowe),

§

bóle pleców

§

zaburzenia neurologiczne (naciekania korzeni nerwów grzbietowych))

§

gdy guz w klatce piersiowej (zwykle w śródpiersiu tylnym)

·

zaburzenia oddechowe

·

zespół żyły głównej górnej,

§

guz umiejscowiony w zwojach szyjnych może być przyczyną zespołu Hornera

·

ptosis – opadnięcie powieki

·

enophthalamus – zapadnięcie się gałki ocznej

·

myosis – zwężenie źrenicy

·

anhydrosis – brak wydzielania potu na odpowiedniej połowie twarzy

o

Guzy przerzutowe (stwierdzane w 75% przypadków już przy rozpoznaniu) mogą być przyczyną

§

Gorączki

§

niewydolności szpiku,

§

bólów kostnych,

§

wytrzeszczu gałek ocznych

§

wybroczyn i podbiegnięć krwotocznych okołooczodołowych („okulary” przy przerzutach
do oczodołu i kości klinowej)

o

Badania laboratoryjne

§

w surowicy krwi à podwyższony poziom ferrytyny.

§

W moczu à znacznie podwyższony poziom norepinefryny, kwasu wanilinomigdałowego i
kwasu homowanilinowego

o

Do objawów związanych nadmierną produkcją katecholamin należą:

§

nadciśnienie,

§

napadowe zaczerwienienie twarzy i pocenie się,

§

kołatanie serca

background image

© Copyright by $taś

V1

- 4 -

Siatkówczak (Retinoblastoma)

·

to nowotwór złośliwy wewnątrzgałkowy noworodków i dzieci, który powstaje z komórek siatkówki oka lub
komórek prekursorowych, w których nastąpiła mutacja lub delecja obydwu alleli genu RB1

·

Patogeneza:

o

Retinoblastoma jest nowotworem uwarunkowanym genetycznie (AD), związanym z mutacją
antyonkogenu RB1 znajdującego się na chromosomie 13.

o

U chorych z rodzinnym siatkówczakiem istnieje prawie 50% prawdopodobieństwo przekazania
obciążającej mutacji potomstwu.

§

Do wystąpienia choroby konieczna jest mutacja obu alleli, (tzw. hipoteza dwóch uderzeń
(ang. two hits)

o

Przypadki rodzinne, w których jeden wadliwy allel jest dziedziczony stanowią około 40%
stwierdzanych siatkówczaków; pozostałe 60% to przypadki sporadyczne gdzie mutacje obu alleli
zachodzą dopiero w czasie rozwoju osobniczego.

·

występuje w postaci:

o

rodzinnej, dziedzicznej (ok. 20-30%)

§

typowo w młodszym wieku

§

wieloogniskowo

§

obustronnie

§

u więcej niż jednej osoby w rodzinie

o

sporadycznej (ok. 70-80%)

§

mutacja występuje w obu allelach genu RB1 tej samej somatycznej komórki siatkówki.

§

zmiana pojawia się nieco później

§

jednostronnie

§

jednoogniskowo

·

to najczęstszy pierwotny nowotwór złośliwy wewnątrzgałkowy u dzieci

·

Morfologia

o

Makroskopowo widoczny jest różowy lub białawy guzek siatkówki z nawapnieniami,

o

Mikroskopowo

§

Jest to nowotwór drobnookrągłokomórkowy,

§

Wśród niezróżnicowanych komórek nowotworowych pojawiają się cechy różnicowania
pod postacią charakterystycznych

rozetek Flexnera-Wintersteinera

,

§

Rzadziej występują rozetki Homera-Wrighta

·

Rozsiew:

o

Do rozsiewu naczyniaka dochodzi:

§

Wewnątrz gałki ocznej

§

poza gałkę oczną à przez nacieczenie nerwu wzrokowego i drogą przestrzeni
podpajęczynówkowej

o

Guz może naciekać twardówkę i rozrastać się w oczodole à w następstwie naciekania oczodołu
dochodzi do przerzutów w węzłach chłonnych przedusznych i szyjnych.

o

Odległe przerzuty występują najczęściej do mózgu, kości czaszki i do innych kości

·

Typowe objawy kliniczne:

o

Białawy odblask źrenicy (leucocoria) i zez (strabismus)

o

Stwierdzenie nawapnień w guzie wewnątrzgałkowym jest prawie patognomoniczne dla
siatkówczaka

·

Nosicielstwo zmutowanego, odziedziczonego genu RB nie tylko wielokrotnie zwiększa ryzyko siatkówczaka,
ale także innych nowotworów takich jak:

o

Osteosarcoma – 400x

o

Carcinoma microcellulare pulmonis

o

Malanoma malignom

background image

© Copyright by $taś

V1

- 5 -

Rdzeniak (Medulloblastoma)

·

Rdzeniak jest najczęstszym nowotworem ośrodkowego układu nerwowego u dzieci.

·

najczęściej rozwija się w móżdżku

o

w 75% w robaku

o

U starszych dzieci częstszą lokalizacją są półkule móżdżku.

·

Należy do grupy prymitywnych guzów neuroektodermalnych (PNET).

·

Rdzeniakowi przypisuje się najwyższy, IV° złośliwości histologicznej wg WHO.

·

Objawy i przebieg:

o

Guz blokując przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego daje objawy wzmożonego ciśnienia
śródczaszkowego, a zajęcie móżdżku powoduje zaburzenia chodu.

o

Rozprzestrzenia się podpajęczynówkowo, nie tylko w tylnym dole czaszki, ale nad całym mózgiem i
rdzeniem kręgowym.

o

Makroskopowo ma postać ciemnoczerwonej, luźnej konsystencji (przypominającej galaretę) masy.

·

Obraz histologiczny:

o

Rdzeniak należy do nowotworów drobnookrągłoniebieskokomórkowych:

§

komórki guza są drobne, gęsto rozmieszczone (układ przypomina kostkę brukową),

§

mają skąpą cytoplazmę i hiperchromatyczne jadro.

§

Posiadają słabo wykształcone wypustki cytoplazmatyczne.

§

Liczne są figury podziałów mitotycznych.

§

Rzadko tworzą małe rozetki wokół włókienkowatego rdzenia (rozetki Homera Wrighta), tak
jak komórki nerwiaka zarodkowego.

o

Wyróżnia się kilka typów histologicznych rdzeniaka:

§

postać desmoplastyczna (medulloblastoma desmoplasticum)

·

tworzy pasma tkankowe o zróżnicowaniu mezodermalnym bogate w włókna
retikulinowe;

§

rdzeniakomięśniak (medullomyoblastoma)

·

zawiera w utkaniu miocyty, najczęściej poprzecznie prążkowane;

§

rdzeniak barwnikowy (medulloblastoma melanoticum)

·

natomiast zawiera komórki zawierające melaninę.

Guz Wilmsa

·

czyli nerczak płodowy – nephroblastoma

o

jeszcze inaczej nerczak zarodkowy, nerczak złośliwy

·

To najczęstszy pierwotny nowotwór złośliwy nerki występujący głównie między 2. i 5. rż,

·

W 90% przypadków jest sporadyczny i jednostronny

·

Około 5% guzów Wilmsa występuje w związku z zespołami wad wrodzonych.

o

Ryzyko wystąpienia guza Wilmsa jest zwiększone u chorych z:

§

Zespołem WAGR

·

brak tęczówki,

·

wady układu moczowo-płciowego

·

opóźnienie umysłowe

§

Zespołem Beckwith-Wiedemanna

·

hipoglikemia,

·

powiększenie narządów trzewnych,

·

przerost języka,

·

hemihipertrofia,

·

przepuklina pępkowa,

·

torbiele rdzenia nerki,

·

powiększenie komórek kory nadnerczy

§

Zespołem Denys-Drasha

·

dysgenezja gonad

·

nefropatia z następową niewydolnością nerek

background image

© Copyright by $taś

V1

- 6 -

·

Morfologia

o

duży guz nerki przekraczający zwykle masę 500g i średnicę 10 cm.

o

Guz jest zwykle otoczony przez pseudotorebkę utworzoną z uciśniętych tkanek okołonerkowych i
nerki.

o

Budowa histologiczna guza jest heterogenna i różnorodna

o

Mikroskopowo klasyczny guz Wilmsa (trójskładnikowy) jest zbudowany z:

§

Komórek blastemy

·

To małe niedojrzałe okrągłe komórki

·

Są najbardziej niezróżnicowanym składnikiem obrazu mikroskopowego guza
Wilmsa

·

Wyróżnia się dwa podstawowe typy wzrostu:

o

Rozlany à agresywny

o

Organoidy

§

Odmiany:

·

Serpentynowa – blastem tworzy wstęgowate układy

·

Guzkowa – blastema tworzy okrągłe układy

·

Bazoidalna – rzadko; gdy układy blastemy są otoczone
na

granicy

z

podścieliskiem

warstwą

komórek

sześciennych lub walcowatych

§

niedojrzałych elementów nabłonkowych

§

podścieliska

o

Znaczenie rokownicze ma obecność anaplazji:

§

komórki nowotworowe z bardzo dużymi, hiperchromatycznymi jądrami (przynajmniej 3x
większe niż jądro przeciętnej komórki blastemy)

§

wielobiegunowe hiperdiploidalne mitozy.

§

Rodzaje anaplazji

·

Ogniskowa

o

obecna w jednym lub kilku ograniczonych, małych ogniskach tylko w
guzie pierwotnym,

o

komórki nowotworowe w pozostałej części guza pierwotnego oraz w
ogniskach naciekających i w przerzutach poza torebką guza nie wykazują
aktywności jądrowej

·

Rozlana

o

Obecność nawet pojedynczych, ograniczonych ognisk anaplazji, ale
poza guzem pierwotnym

§

W zależności od obecności anaplazji wyróżniamy:

·

Guz Wilmsa o korzystnej histologii (bez anaplazji)

·

Guzy Wilmsa o niekorzystnej histologii (z anaplazją)

·

Nerczak torbielowaty (nephroma cystica) i nerczak zarodkowy torbielowaty częściowo zróżnicowany

o

są uważane za względnie dojrzałe, torbielowate odmiany guza Wilmsa

o

To guzy otorebkowane, występujące u dzieci i osób młodych

o

Rokowanie jest tutaj bardzo dobre à wyleczenie przez resekcję chirurgiczną

o

Mikroskopowo stwierdza się tutaj torbielowate przestrzenie poprzedzielane przegrodami z dojrzałej
mezenchymy, niekiedy z dojrzałymi cewkami.

·

Pozostałości nefrogenne

o

Są to pojedyncze ogniska niedojrzałych nefrogennych, embrionalnych struktur przypominających
blastemę.

o

Występują:

§

w nerkach 40% dzieci z jednostronnym guzem Wilmsa

§

w nerkach wszystkich dzieci z guzem Wilmsa związanym z zespołami wad wrodzonych

§

prawie we wszystkich przypadkach obustronnych guzów Wilmsa

background image

© Copyright by $taś

V1

- 7 -

o

rozlane lub wieloogniskowe pozostałości nefrogenne w niezmienionej tkance nerkowej nazywamy

nefroblastomatozą

o

pozostałości nefrogenne uważane są za zmiany przednowotworowe, prekursorowe w procesie
powstawania guza Wilmsa

·

Klinika

o

Guz Wilmsa nacieka:

§

okoliczne tkanki (torebkę nerkową, struktury zatoki nerkowej, które są główną drogą
szerzenia się guza poza nerkę)

§

żyłę nerkową (mogą powstać skrzepliny przedłużone do żyły głównej dolnej i aż do
prawego przedsionka

o

Przerzuty powstają do węzłów chłonnych bliższych i dalszych oraz drogą krwionośną najczęściej do
płuc i wątroby, rzadziej do kości i mózgu

o

Główne objawy wynikają z obecności dużego guza w jamie brzusznej, często przekraczającego
linię środkową ciała

§

bóle brzucha,

§

gorączka,

§

niedokrwistość (w związku z krwawieniem guza),

§

krwinkomocz, rzadziej krwiomocz,

§

niekiedy nadciśnienie

·

Rokowanie zależy od:

o

stadium kliniczno-patologicznego zaawansowania

§

National Wilms’ Tumor Study group wyróżnia 5 stadiów zaawansowania:

·

I – guz ograniczony do nerki, nie przekraczający torebki nerkowej, wycięty
doszczętnie

·

II- guz nacieka lokalnie poza nerkę (przekracza torebkę nerkową, nacieka żyły i
naczynia limfatyczne zatoki nerkowej), ale jest doszczętnie wycięty

·

III – guz niedoszczętnie wycięty z przerzutami do węzłów chłonnych brzusznych,
ale bez rozsiewu hematogennego

·

IV – przerzuty krwiopochodne lub rozsiew poza jamę brzuszną

·

V – guzy obustronne

o

typu histologicznego guza

M

M

u

u

k

k

o

o

w

w

i

i

s

s

c

c

y

y

d

d

o

o

z

z

a

a

·

inaczej: zwłóknienie torbielowate – Fibrosis cystica - CF

·

to najczęstsza kończąca się śmiercią dziedziczna choroba rasy białej (1/1600 żywych noworodków)

·

dziedziczy się w sposób autosomalny recesywny, tzn. objawy kliniczne występują tylko u homozygot.

·

Objawy choroby mogą pojawić się w różnym wieku, aż do wieku kilkunastu lat.

·

spowodowana zaburzeniem transportu jonowego przez błony komórkowe nabłonka gruczołów
zewnątrzwydzielniczych układu oddechowego, pokarmowego i płciowego (panegzokrynopatia),

o

prowadzi to do zwiększenia lepkości wydzielin tych gruczołów z następową niedrożnością ich
przewodów wyprowadzających

·

Przyczyną choroby jest mutacja genu zwłóknienia torbielowatego (CF), który koduje białko CFTR

o

Białko to odpowiada za otwieranie kanału chlorkowego

o

W zależności od rodzaju mutacji w genie CF działanie kanału chlorkowego będzie zaburzone w
różnym stopniu

·

Zakłócenie transportu jonowego przez błony komórkowe nabłonków wywołuje różne następstwa w
zależności od rodzaju tkanki

background image

© Copyright by $taś

V1

- 8 -

o

W przewodach gruczołów potowych

§

Dochodzi tutaj do zmniejszenia reabsorbji chlorku sodu z przewodów wydzielniczych
gruczołów potowych, które wywołuje wzrost stężenia chloru i sodu w pocie (podstawa
testu klinicznego)

o

W nabłonku oddechowym

§

Zaburzenie działania kanału chlorkowego prowadzi do:

·

upośledzenia wydzielania jonów chlorkowych do światła oskrzeli i oskrzelików

·

oraz do zwiększonej aktywnej absorpcji Na+ (a co za tym idzie i wody) ze światła
przewodów.

§

zawartość wody w wydzielinie śluzowej pokrywającej komórki nabłonkowe ulega
zmniejszeniu à powoduje to zaleganie zagęszczonej wydzieliny śluzowej, która utrudnia
prawidłowe działania rzęsek (a więc i usuwanie bakterii) oraz zamyka drożność oskrzelików
predysponując do nawrotowych zapaleń płuc

·

Podatność na zakażenia zwiększona jest dodatkowo przez antybakteryjną
aktywność zagęszczonej wydzieliny

à

ułatwia to kolonizację przez

Pseudomonas aeruginosa

, szczególnie przy współistniejących

zakażeniach wirusowych

·

Morfologia

o

Zmiany w układzie oddechowym

§

Stanowią one najważniejsze powikłania choroby i mają największy wpływ na rokowanie

§

Światło oskrzelików jest rozszerzone i wypełnione gęstym, lepkim śluzem

§

Występują objawy przewlekłego zapalenia oskrzeli i oskrzelików (bronchitis et bronchiolitis
chronica). Często prowadzi to do powstania rozstrzeni oskrzeli (bronchectases), oraz ropni
płuc (abscessus pulmonum).

§

Zaczopowanie oskrzelików przez gęsty śluz prowadzi do powstania obszarów niedodmy
(atelectasis).

§

W następstwie zmian dochodzi do włóknienia miąższu à rozwija się nadciśnienie płucne,
serce płucne i niewydolność oddechowa

o

W układzie pokarmowym

§

Zmiany dotyczą głównie trzustki, jelita cienkiego, wątroby i ślinianek

§

Trzustka

background image

© Copyright by $taś

V1

- 9 -

·

Zmiany w około 90% przypadków.

·

W zaawansowanych przypadkach długotrwała niedrożność przewodów
trzustkowych (w wyniku nagromadzenia i zalegania śluzu) wywołuje zanik
gruczołów części zewnątrzwydzielniczej trzustki wraz z rozległym włóknieniem

o

ostatecznie pozostają tylko wysepki Langerhansa w zwłókniałym
podścielisku.

·

Niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki utrudnia trawienie i wchłanianie
tłuszczów i białek. Występują:

o

stolce tłuszczowe (steatorrhoea),

o

niedobór witamin rozpuszczalnych w tłuszczach,

o

zahamowanie wzrostu

o

niedożywienie (malnutritia)

§

Jelita

·

Nieprawidłowa, nadmiernie lepka smółka może spowodować niedrożność
(zaczopowanie) jelita cienkiego (meconium ileus).

§

Wątroba

·

zagęszczona wydzielina zamyka światło kanalików żółciowych, utrudniając lub

uniemożliwiając przepływ żółci à długotrwałą niedrożność może powodować
wtórną marskość żółciową wątroby

·

W następstwie zaburzonej czynności pęcherzyka żółciowego może wystąpić
kamica żółciowa.

§

Dość częstym objawem jest wypadanie odbytnicy

§

Ślinianki

·

Zmiany podobne jak w trzustce

o

zaczopowanie przewodów gęstą wydzieliną śluzową, poszerzenie światła
przewodów, metaplazja płaskonabłonkowa nabłonka wyścielającego
przewody, zanik części gruczołowej narządu z włóknieniem

o

W układzie płciowym

§

niedrożność najądrza i nasieniowodów prowadzi do azoospermii i niepłodności prawie
wszystkich mężczyzn ze zwłóknieniem torbielowatym.

§

Kobiety trudniej zachodzą w ciąże, ponieważ śluz szyjkowy jest bardziej gęsty i oddziałuje
plemnikobójczo.

·

Objawy mogą wystąpić wkrótce po urodzeniu (zwykle meconium ileus) lub w pierwszym roku życia

·

Większość chorych umiera z powodu niewydolności oddechowej, pozostali (ok. 50%) z powodu
niewydolności wątroby i innych zmian.

Z

Z

e

e

s

s

p

p

ó

ó

ł

ł

z

z

a

a

b

b

u

u

r

r

z

z

e

e

ń

ń

o

o

d

d

d

d

y

y

c

c

h

h

a

a

n

n

i

i

a

a

n

n

o

o

w

w

o

o

r

r

o

o

d

d

k

k

ó

ó

w

w

·

Inaczej zespół błon szklistych noworodków, zespół niedomogi oddechowej noworodków - RDS

·

W wyniku niedojrzałości płuc (niedobór i niedojrzałość surfaktantu) występuje ciężka niedomoga
oddechowa, której podłożem jest niedodma (wespół z hipoksemią i sinicą)

o

Rola surfaktantu

§

Produkowany przez pneumocyty II począwszy od 22-24 tyg ciąży

§

Wpływ na syntezę:

·

Kortykosterydy i hormony tarczycy przyspieszają jego tworzenie

·

Insulina hamuje

§

Obniża on napięcie powierzchniowe pęcherzyków płucnych, co umożliwia otwieranie się
ich przy niskim ciśnieniu w drogach oddechowych i uniemożliwia zapadanie się
pęcherzyków pod koniec wydechu

§

Błędne koło:

·

Bo niedotlenienie na skutek niedodmy związanej z nierozprężaniem pęcherzyków
powoduje uszkodzenie pneumocytów II, co pogłębia niedobór surfaktantu

background image

© Copyright by $taś

V1

- 10 -

·

Kwasicy, która powstaje w wyniku niedotlenienia powoduje skurcz tętnic płucnych
à

zmniejszenie przepływu płucnego bo wtedy zwiększenie przepływu przez ductus

arteriosus i foramen ovale à dalsze niedotlenienie

o

Przez uszkodzony śródbłonek naczyń włosowatych osocze z fibrynogenem przedostaje się do
światła pęcherzyków à bogatobiałkowy wysięk z dużą zawartością włóknika i złuszczonymi ,
martwiczymi komórkami nabłonka pęcherzyków jest dociskany przez napierający słup powietrza
od strony oskrzelików à modeluje to wysięk, tworzy błony szkliste wyścielające pęcherzyki

§

Błony szkliste utrudniają wymianę gazową, co pogłębia niedotlenienie i akumulację CO

2

.

·

Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia zespołu:

o

Przedwczesny poród

§

Zespół błon szklistych występuje u około 70% noworodków urodzonych między 26, a 30.
tygodniem ciąży

o

Niedotlenienie okołoporodowe

o

Cukrzyca matki

o

Cesarskie cięcie

o

Kwasica

o

Hipotermia

o

Hiperkapnia

·

Morfologia:

o

Makroskopowo płuca są normalnych rozmiarów, ciężkie, bezpowietrzne (rzucone na wodę toną),
o wzmożonej spoistości, barwy wiśniowej. Na powierzchni płuc widoczne są odciski żeber

o

Mikroskopowo zwraca uwagę charakterystyczna triada objawów:

·

Niedodma (atelectasis)

·

Przekrwienie (venostasis)

·

Błony szkliste (membranae hyolineae)

·

Objawy kliniczne:

o

W ciągu 30 minut po porodzie oddech przyspiesza się, staje się utrudniony, widoczne jest
zaciąganie żeber i mostka, stwierdza się osłabienie szmeru pęcherzykowego.

o

W ciągu następnych godzin pojawia się sinica

o

Największe nasilenie objawów występuje pomiędzy 24. a 48. godziną życia.

o

Jeżeli noworodek przeżyje 48 godzin, nabłonek pęcherzyków ulega regeneracji, a fragmenty błon
zostają zepchnięte do światła pęcherzyków, przewodów pęcherzykowych i oskrzelików
oddechowych, gdzie mogą zostać sfagocytowane przez makrofagi płucne.

·

Rokowanie zależy od:

o

Masy urodzeniowej

o

Dojrzałości noworodka

§

Stopień dojrzałości płuc u płodu można ocenić analizując fosfolipidy w płynie
owodniowym.

§

Stosunek lecytyny do sfingomieliny > 2:1 świadczy o biochemicznej dojrzałości płuc

o

Szybkiego podjęcia leczenie

§

Podawanie tlenu

§

Podawanie surfaktantu do płuc w ciągu pierwszych dwóch godzin życia

·

Powikłania

o

Są skutkiem niedojrzałości narządów, zamartwicy i toksycznego działania tlenu (wolne rodniki
tlenowe)

o

Długotrwała hiperoksja jest przyczyną dwóch ważnych powikłań leczenia zespołu błon szklistych
noworodków:

§

dysplazji oskrzelowo-płucnej

·

To przewlekła choroba płuc u niemowląt (zwykle poniżej 1500g
utrzymywanych na respiratorze z wysokim ciśnieniem tlenu), która wymaga
kontynuowania tlenoterapii po 28 dniu życia

background image

© Copyright by $taś

V1

- 11 -

·

Mikroskopowo stwierdza się rozlane uszkodzenie komórek śródbłonka naczyń
włosowatych pęcherzyków płucnych z następowym przesiękiem,
śródmiąższowym obrzękiem, pogrubieniem przegród międzypęcherzykowych
oraz śródmiąższowym i okołooskrzelowym włóknieniem.

·

Jednocześnie występuje hiperplazja i płaskonabłonkowa metaplazja
nabłonka oskrzeli i oskrzelików wraz z obszarami niedodmy i rozedmy

§

zwłóknienia pozasoczewkowego, zwanego też retinopatią wcześniaków

·

To obustronna zmiana która występuje u wcześniaków trzymanych w
inkubatorach z wysokim ciśnieniem tlenu

·

Hiperoksja hamuje syntezę śródbłonkowego czynnika wzrostu VEGF w
niedojrzałych naczyniach à obniżenie VEGF wywołuje apoptozę komórek
śródbłonka

o

Nadmiar tlenu powoduje więc zniszczenie komórek śródbłonka naczyń
siatkówki z następowym obrzekiem tkanek i obliterację naczyń
siatkówki.

·

Gdy noworodek zacznie na powrót oddychać normalnym powietrzem
atmosferyczny, następuje wzrost poziomu VEGF i w następstwie proliferacja
naczyń w siatkówce, która ujawnia się w 5-10 tygodniu po opuszczeniu
inkubatora.

o

Może dojść do bliznowacenia i odklejenia siatkówki

o

Do pozostałych powikłań należą:

§

Przetrwały przewód tętniczy

§

Krwotok dokomorowy mózgu

§

Martwicze zapalenie jelit


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zaka enia uk adu1, VI rok, VI rok, Pediatria, Pediatria, PEDIATRIA OLA, pediatria IV V, Choroby dzie
gielda, IV rok, IV rok CM UMK, Choroby dzieci - pulmonologia, pulmony, gielda pulmony, gielda pulmon
VSD, IV rok, IV rok CM UMK, Choroby dzieci - kardiologia, fwdmateriaypediatriakardiologia
dzieci plucne, IV rok, IV rok CM UMK, Choroby dzieci - pulmonologia, GIEŁDY pediatria, GIEŁDY
Fitoterapia chorób dziecięcych
choroba kawasaki, IV rok, IV rok CM UMK, Choroby dzieci - kardiologia
Choroby dzieci info grupa 1 5 lekarski 20152016
uczeń z ADHS w ponadgimnazjalnej(1), pedagogika, PEDAGOGIKA SPECJALNA, Choroby dzieci, ADHD
peda oddechowy, IV rok, IV rok CM UMK, Choroby dzieci - pulmonologia, gieldy, gieldy 2

więcej podobnych podstron