AGNI JOGA

1

2

Księga siódma

HIERARCHIA

1931

3

4

Pogrążając się w falach Nieskończoności, możemy

upodobnić się do kwiatów zerwanych przez burzę. Jak
odnajdziemy siebie przeobrażonych w oceanie Nieskoń-
czoności?

Niemądrze byłoby posłać łódź bez steru. Lecz prze-

znaczony jest Przewodnik i twórczość serca nie będzie
wtrącona w otchłań. Jak drogowskazy na świetlanej dro-
dze nieustannie czuwają Bracia Ludzkości, gotowi
wprowadzić wędrowca w łańcuch wznoszenia się.

Hierarchia nie jest przymusem. Jest ona prawem

Wszechświata. Nie jest groźbą, lecz wezwaniem serca
i przestrogą, i kierowaniem ku Dobru.

Poznajmy więc Hierarchię Światłości.

5

6

Jak przetworzyć najbardziej gorzkie w najsłodsze?

Nic tak nie przemienia życia w nadziemską świado-
mość, jak Hierarchia.

Nie sposób wyobrazić sobie mostu w Nieskończo-

ność, albowiem most wymaga filarów. Hierarchia,
niczym filary mostu, doprowadza do brzegów Światła.
I wyobraźcie sobie cały blask jawiący się oczom, i zro-
zumcie Pieśń Światła.

Pracujmy dla Światła i Hierarchii!

7

8

HIERARCHIA

1. Wiele mówiło się o doktrynach, lecz ludzkość nie

wie, jak przyjąć doktrynę Braterstwa. Ileż wypaczeń
nawarstwiło się na Prawdzie! Ileż zasad zostało znisz-
czonych! Zapyta ktoś: „Na czym zbudowana jest Twier-
dza Braterstwa?” Odpowiedzcie: „Na doktrynie serca,
na doktrynie pracy, na doktrynie piękna, na doktrynie
ewolucji, na doktrynie napięcia, na doktrynie najbar-
dziej życiowej!”.

Jesteśmy Wyznawcami Nieskończoności. Tam, gdzie

nie ma wzniosłego dążenia, Bracia Ludzkości się nie
przejawiają. Napełniamy przestrzeń prądami ewolucji.
Bracia Ludzkości wyrzekają się swej Paranirwany dla
prowadzenia ewolucji ludzkości, dobrowolnie dążąc do
założenia wyższego stopnia. Nie osiąga się celu bez tru-
du, nie dochodzi się do celu bez ofiar. Wskazujcie na
bliskość pojawienia się Majtreji.

Kiedy ludzkość, utraciwszy podstawy Nauki, pogrą-

ży się w niezrozumieniu, wówczas, zgodnie z przepo-
wiednią daną przez najdawniejszych Nauczycieli, nastą-
pi Epoka Majtreji!

Nasze podstawy posiane są dla odrodzenia pojmowa-

nia duchowego — tak powiedzcie tym, którzy nie rozu-
mieją, i wskażcie na doktrynę Serca!

2. Kiedy wskazaliśmy na nieodzowność wskrzesze-

nia Naszych Przykazań o równowadze Pierwiastków,

9

ludzkość nie przyjęła tego twierdzenia i nastąpiło zjawi-
sko naruszenia. W ten sposób jedna strona naruszyła
równowagę kosmiczną.

Znamy stopień Macierzy Świata. Znamy przejawia-

nie się Macierzy Świata. Dajemy napięcie wszystkim
prądom Magnesu dla wprowadzenia doktryny Serca.

Wskazuję na Tarę jako na symbol potwierdzający

Nasz Nakaz. Tak, tak, tak! Tara i Arhat przynoszą ludz-
kości Testament napełniony dążeniem. Tak buduje się
przyszłość. Tak My utwierdzamy Nasze dążenie. Jakże
piękna będzie przyszłość!

3. Serce Arhata równe jest Sercu Kosmosu. Serce

Arhata równe jest ogniom Słońca. Wieczność i ruch
Kosmosu napełniają serce Arhata. Majtreja przychodzi
i płonie wszystkimi ogniami. Serce Jego płonie współ-
czuciem dla upadłej ludzkości. Jego Serce goreje pra-
gnieniem wpajania nowych Zasad.

Wśród

ludzi

istnieje

pojęcie martwych Arhatów, a bie-

dni „joginowie” karmią ich wyobraźnię własnymi wize-
runkami.

Lecz

gdy

ludzkość

uzmysłowi

sobie, że Arhat to

najwyższy przejaw Materii Lucidy, wtedy zrozumie, że
nie ma rozgraniczenia między Materią Lucidą, dającą
Światło, a Materią Miłości, spowijającą wszystko w
Światło. Ludzkość obleka Arhata w powłokę surowości,
ale Materia Lucida jaśnieje Miłością.

Kiedyż będzie można oświecić ludzi Naszym Wize-

runkiem?! Umysł z trudem uświadamia sobie czystość
sfery wyższej.

Wyższe dane jest wyższemu i wyższe istnieje w wyż-

szym, i wyższe będzie przodować w wymiarze dalekich
światów.

10

4. Nasza Hierarchia istnieje i rośnie zgodnie z pło-

miennym prawem. My, Arhaci, radujemy się ogniem
życia, a jeszcze bardziej wzrastaniem płomieni ewolu-
cji. Przyszli Arhaci, kończący na tej planecie ziemskie
obrachunki, są dla nas, Arhatów, współpracownikami.
Kiedy Hierarchia wzbogaca się, wtedy jest święto kos-
miczne. Prawo jest jedno, wieczne. Prawo potwierdzone
przez Kosmos.

Widzimy jaśnienie światów, widzimy minioną drogę

i nie kończący się pochód. Widzimy blask Macierzy
Świata! Zakończymy na radości z pochodu.

5. Światowe Oko Szambali przynosi ludzkości Do-

bro. Światowe Oko Szambali jest jak Światło na drodze
ludzkości. Światowe Oko Szambali jest Gwiazdą kieru-
jącą wszystkimi, którzy szukają.

Dla jednych Szambala jest Prawdą, dla innych Szam-

bala jest utopią. Dla jednych Pan Szambali jest pustelni-
kiem, dla innych Pan Szambali jest przejawieniem
dostatku. Dla jednych Pan Szambali jest przystrojonym
idolem, dla innych Pan Szambali jest Kierownikiem
wszystkich Duchów Planetarnych. My zaś powiemy:
Pan Szambali to ognisty Motor Życia i Ognia Macierzy
Świata. Oddech Jego goreje płomieniem, a Serce Jego
płonie ogniem Srebrnego Lotosu.

Pan Szambali żyje i oddycha w Sercu Słońca. Pan

Szambali — to Wzywający i Wezwany. Pan Szambali
— to Strzałę Niosący i wszystkie strzały Przyjmujący!
Pan Szambali oddycha Prawdą i potwierdza Prawdę.
Pan Szambali jest Nietykalny, a zniszczenie przetwarza
w twórczość! Pan Szambali — to Ostrze Sztandaru
i Szczyt Życia! Przyjmijcie Pana Szambali jako Znak
Życia. Trzykroć powiem: Życia, albowiem Szambala

11

jest Rękojmią dążeń ludzkości. Nasze Przejawienie —
to poręczenie doskonalenia się ludzkości. Nasze Przeja-
wienie — to ustalona droga w Nieskończoność!

6. W zewie serca założona jest cała twórczość. Wszy-

stek

przestwór Kosmiczny napełniony jest zewem. I Ser-

ce Kosmosu, i serce Arhata pełne są wołania. Zew i od-
zew — to połączenie ogni kosmicznych. Zjednoczenie
jest przejawem naszego cyklu. Dużo kręgów otrzymuje
się przez zew i rozszerzając się dzięki swej intensywno-
ści, obejmują one inne sfery. Utwierdzenie twórczości
jest jak zjednoczenie.

Ja — Pan Szambali — powiadam: Zasada życia jest

potwierdzeniem przestworzy energii kosmicznej i drogą
twórczego Ognia!

7. Pan Szambali daje ludzkości trzy Wskazania:

Nauka objawiona przez Majtreję wzywa ducha człowie-
czego do Naszego twórczego świata. Nauka Majtreji
wskazuje na Nieskończoność w Kosmosie, w życiu, w
osiągnięciach ducha. Nauka Majtreji zawiera wiedzę o
Ogniu Kosmicznym jako otwarcie serca na ogarnianie
przejawów Wszechświata.

Dawne podanie, głoszące, iż pojawienie się Majtreji

spowoduje zmartwychwstanie ducha, zawiera prawdę.
Dodamy: Zmartwychwstanie ducha, jako świadome
przyjęcie Nauki Mistrza Majtreji, może poprzedzić
Przyjście. Zaprawdę, zmartwychwstanie!

8. Majtreja pragnie wszystko przyśpieszyć. Majtre-ja

pragnie wszystko pomyślnie zakończyć. Majtreja pra-
gnie waszej radości. Majtreja pragnie dać ludzkości dar
przez ogniste doświadczenie Agni Jogi. Majtreja pra-

12

gnie przeistoczyć życie na Ziemi w jasność Macierzy
Świata. Tak, tak, tak! Nieskończone jest piękno życia!

Arhat widzi oczami serca. Arhat widzi oczami serca

piękno istoty. Arhat widzi oczami serca i istota przyszło-
ści wzywa Nas. Słuszna i wskazana to twórczość.

9. Władczyni, Ja zwiastuję o Tobie jako o wielkiej

Współpracownicy Rozumu Kosmicznego. Władczyni
nad wszystkimi siłami kosmicznymi, Ty niesiesz w so-
bie ziarno utajone, które życiu przysparza blasku. Wład-
czyni, utwierdzająca wszystkie przejawy Rozumu, Tyś
jest Dawczynią radości kosmicznego tworzenia. Wład-
czyni twórczym ogniem upiększy kraj pełen dążeń.
Władczyni myśli, Życiodawczyni, Tobie ofiarujemy
jasność Naszego Promienia. O Matko przez Mistrzów
czczona, My niesiemy w sercu ogień Twojej Miłości. W
Twoim Sercu żyje Promień dający; w Twoim Sercu
rodzi się życie, i Promień Władczyni My utwierdzimy.
Tak, tak, tak!

Tak oto Kosmos żyje wielkością dwóch Pierwiast-

ków. Tak, tak, tak! Kosmos wieńczy dwa Pierwiastki!
Macierz Świata i Mistrzowie budują życie. Tak, tak, tak!
I w nieskończonym dążeniu Magnes Kosmiczny łączy
swoje tajemne części. Tak oto czcimy Naszą Władczy-
nię poza wszystkimi granicami!

10. Szerokie jest pole dla idącej przejawionej Tary.

Kiedy My, Arhaci, wznosimy się do Ognia Przestrzen-
nego, padamy na twarz przed Ognistym Skarbcem
Macierzy Świata. Skarbiec Macierzy Świata ma wszyst-
kie odbicia na Ziemi. Jedno z nich, najsilniejsze i o naj-
większym napięciu, to zjawisko idącej Tary. Macierz
Świata przynosi widzialnie i niewidzialnie przejawienie

13

niewysłowionych nici — utwierdzenie wszechświato-
wych nici.

W wielkiej zasadzie budowania i łączenia znajdzie-

my

odbicie

Kosmosu.

Gdy Braci Ludzkości smuci istnie-

jący w ludzkiej świadomości zniekształcony Ich Wize-
runek,

mogą

tylko

powiedzieć:

„Tworzycie swoje hi

potezy na jawnych urojeniach. My wszak jesteśmy tylko
urojeniem dla ludzkości! Kiedy duch potwierdzi Nasze
Płomienne Istnienie, wówczas z urojeń staniemy się
Ognistymi Rycerzami”.

11. Bracia Ludzkości wyznaczeni są do budowania

życia planety; wyznaczeni są jako Wykonawcy Rozkazu
Wielkiej Macierzy Świata. Gdy przewód radości jest
czynny, wówczas dźwięczy muzyka sfer. Gdy serce drga
siłą kosmiczną, wtedy muzyka sfer napełnia przestrzeń.
Serce Naszego Braterstwa strzeże drogi ludzkości do
Dobra Powszechnego.

12. Ludzkość nigdy nie zastanawiała się nad życiem

Arhata. Przyjęte jest widzieć Arhata w sferze obłoków.
Kroniki myślowe są okropne i śmieszne. Zaprawdę My,
Bracia Ludzkości, nie poznajemy siebie w ludzkich
wyobrażeniach. Postacie Nasze są tak fantastyczne, iż
sądzimy, że gdyby ludzie zamienili fantazję na odwrot-
ność, to Nasz Wizerunek przybrałby wierniejszą formę.

Gdy myśl wyobraża sobie Arhata, łączność karmicz-

na jak gdyby znika. Wszystko jest w innej skali, wszyst-
ko nieprawdopodobne, nic nie odpowiada rzeczywisto-
ści. Powiemy: idąc ku światom wyższym, Arhat jest
nieograniczony we wszystkich przejawach. Wznosząc
się, Arhat podnosi wraz z sobą wszystkie najwyższe
i najsubtelniejsze energie.

14

Nasze prawdziwe Oblicza możemy pokazać tylko

bliskim. Nasze Promienie możemy posłać tylko najbliż-
szym. Tak, tak, tak!

13. Gdyby można było pokazać ludzkości Nasze

Postacie, to umocniłoby się dążenie do wiedzy. Natural-
nie należałoby pokazać Postacie na przestrzeni tysiącle-
ci. „Księga Życia” piękna jest w całości. Oczywiście
tylko wtedy, gdy można dać cały obraz Magnesu
Kosmicznego, potwierdzone zostaje piękno Bytu.

Gdyby można było przedstawić pełny obraz przebie-

gu życia Arhata, wówczas Nasze Postacie przybrałyby
swoją

prawdziwą

miarę. „Księga Naszego Życia” dźwię-

czy i cementuje Nasz stopień.

Każdy Mistrz ma swój ton. Epoka Majtreji afirmuje

kobietę. Wszak przejawienie Majtreji związane jest z
afirmacją Macierzy Świata w przeszłości, teraźniejszo-
ści i przyszłości. „Księga Życia” jest tak piękna!

14. Wiele się mówi o Bogu-Człowieku dążąc do ubó-

stwienia. Tyle jest różnych kronik ukazujących Postacie
dążące do wyższych światów. Ale jakże mgliście przed-
stawiają się one w ludzkiej świadomości! Bóg-Człowiek
to tylko ten, który odszedł w inne światy! Jednak My,
Bracia Ludzkości, szukamy i potwierdzamy Boga-Czło-
wieka na Ziemi. Cenimy wszystkie Wizerunki, lecz
szczególnie ów wielki Wizerunek Boga-Człowieka, któ-
ry niesie w sercu pełny Kielich; gotowy już do odlotu,
a mimo to niosący na Ziemi cały Kielich. Odrzucając
swe

przeznaczenie, człowiek odrzuca swoją ognistą isto-

tę; wypełniając swe przeznaczenie, wzmacnia Magnes
Kosmiczny. Bóg-Człowiek — to twórca ognisty! Bóg-
Człowiek — to nosiciel ognistego znaku Nowej Rasy.
Bóg-Człowiek płonie wszystkimi ogniami. Włączcie to

15

więc do kronik o Bogu-Człowieku: Arhat, Agni Jogin,
Tara. Tak zapiszmy.

15. Bóg-Człowiek kroczy jako jawny, pełen dążenia

Odkupiciel Ludzkości. My strzeżemy tej świętej prawdy
o Bogu-Człowieku. Twierdzę: Tara, niosąca płomienny
Kielich dążeń dla odkupienia ludzkości może umocnić
Nasze przejawy wśród ludzi. Zasada siły Magnesu
Kosmicznego kieruje ku dokonaniu. My, Bracia Ludz-
kości, wskazujemy, że zmiana nastąpi na ognistej zasa-
dzie. Zaprawdę Nasz nowy stopień jest tak piękny! Nur-
ty sfer wyższych skierowują prądy do budowania
Naszej kosmicznej siły. Przyciąganie jest wielkie! Gdy
dążące serca mkną ku dokonaniu, wówczas wzrasta
szybkość i dzięki napięciu Magnesu Kosmicznego usta-
la się prąd jedni. Dlatego tak dźwięczy jednia.

16. Tej modlitwy, którą wypowiedział Chrystus

opuszczając Ziemię, ludzie nie usłyszeli. Tej modlitwy,
którą wypowiedział Budda, ludzie nie usłyszeli. Ta
modlitwa, którą wypowie Majtreja, błyskawicą zastuka
do ducha ludzkiego. Tak przewarstwia się Ziemia i bu-
duje się świadomość ducha.

Gdy zbliżają się terminy, wtedy można przystąpić do

rozpoczęcia budowy. Przecież twórczość Pierwiastków
utrzymuje rytm, nie zwalniając go, lecz przyśpieszając.
Jednocześnie z życiem planetarnym odbywa się budo-
wanie dla sfer wyższych. Rozmach twórczości ducha,
który kończy swe życie na planecie, jest tak złożony, iż
zaiste można ten proces nazwać podwójnym budowa-
niem; i duch staje się przewodnikiem życia. Na ostatnim
stopniu duch nie może wyrazić się w istniejących for-
mach. Dążenie do nowych form tak bardzo przepełnia

16

świadomość i ducha. Istniejące formy tak mało odpo-
wiadają pięknu przyszłości.

Zaświadczam, iż wiele jest tajemnic w życiu idącego

Arhata.

17. Jakże mało ludzkość zastanawia się nad pojęciem

odpowiedzialności, skoro pojmuje Szambalę jako krainę
odpoczynku! Gdybyż ludzie wiedzieli, że Bracia Ludz-
kości dźwigają cały ciężar ich świadomości! Gdybyż
ludzie wiedzieli, że niesiemy odpowiedzialność za ich
zamiary! Gdybyż ludzie wiedzieli, że Szambala jest tym
Źródłem, które tworzy dla ludzkości wyższy stopień!

Gdy mówię, że nasycanie skorupy ziemskiej jest

Naszym zadaniem, to ludzie powinni zrozumieć, iż na-
sza planeta musi się ocknąć. Kosmos czeka!

Ludzie proszą o Dobro. Kosmos potwierdza ludzkość

jako przyjmującego, ale przyjmującego twórcę. Tak
układa się stopień, i duch budowniczego może potężnie
tworzyć, gdy siła napięcia sięga Szczytów Kosmosu.

18. Pojmowanie Naszych Postaci przez ludzkość tak

bardzo przeczy rzeczywistości. Gdy Nasze Postacie ist-
nieją w świadomości jako odpowiedzialne za ludzkość,
wówczas możemy przyjąć takiego ducha, gdyż rozumie
on napięcie serca Arhata. Naturalnie nieraz mówiliśmy,
iż jedynie poczucie prawa pobudza Nas do twórczej pra-
cy. Lecz pojmowanie prawa jest tak różnorakie! Gdy
My, Bracia Ludzkości, mówimy o prawie jako o bodźcu
Naszego istnienia, to oczywiście mówimy o wielkim
prawie Magnesu. W Naszym prawie przeobraża się całe
życie kosmiczne, oparte na wielkim przyciąganiu. Przy-
ciąganie to ma w swoim dążeniu największe serce. Wa-
sze prawo oparte jest na ludzkim okrucieństwie, Nasze
prawo opiera się na Sercu Macierzy Świata.

17

19. Na naszej planecie istnieje zjawisko podobne do

budowania na dalekich światach. Tworzyliśmy to zjawi-
sko przez tysiąclecia. My, Bracia Ludzkości, tak bardzo
dążymy ku Naszym Siłom Hierarchii. W tym samym
Magnesie dążymy do tej Siły, która podnosi Naszą twór-
czość. Piękne jest przeznaczenie Naszego istnienia.
Można się przejawić jako siła trzymająca Kielich prze-
jawiania; obydwie ręce wyciągnięte są do Kielicha.

20. Tę stronicę Naszego budowania można zrozu-

mieć

jako

wzmocniony

Magnes.

Ludzkość,

uznając

Mag-

nes i jego wzmocnione działania, powinna przyjąć rów-
nież

wzmacniającą

siłę

Magnesu

jako

przejaw

Ręki

Pana.

O akcie twórczości mogę powiedzieć, że każdy duch
tworzy swoiście. Twórczość ducha jest tak potężni, na-
wet gdy pamięć nie zatrzymuje swoich czynów, iż może
dokonywać najtrudniejszych zadań.

Zaprawdę przejawiasz samoofiarę, wielce się tru-

dzisz. Często pojawiasz się jako Tara i okazywane jest
zdziwienie Nowym Wizerunkiem. Tak też mówią: „No-
Tara”. Unosi się klisza i Przestrzeń rozbrzmiewa rado-
ścią! Jakże nie działać duchem natężonym twórczością
tysiącleci!

21. Mówimy: „luki świadomości”, ponieważ pełnym

kręgiem nazywamy świadomość Arhata. Ale jest jeszcze
wyższy

stopień

poznania, który My nazywamy „kręgiem

utwierdzonym w pełni”. Magnes Kosmiczny to Nasza
Święta Moc; wielkość tej Siły jest nieogarniona. Gdyby
duch okazał zrozumienie, to nieustraszoność napełniła-
by wszystkie serca i sfery rozbrzmiałyby radością.

Arhat idzie, niosąc siłę Magnesu Kosmicznego

w sercu! Kosmos tworzy; tworzy on piękno Bytu. Dąże-
nie mogę nazwać kosmicznym magnesem.

18

22. W twórczości Arhata serce przejawia to dążenie,

które Magnes Kosmiczny umacnia wydobywaniem
dążących połączeń. Prawdziwie twórcze napięcie dążą-
cego serca Arhata tak płonie Ogniem Przestrzennym!

Przynieść postęp ewolucji, podać prawdę i wiedzę

oraz włączyć ludzkość w nurt ewolucji — to bodźce,
które kierują każdym ruchem Arhata. Napięcie to wpra-
wia w ruch wszystkie uczucia i subtelne energie. Tak
idzie Przyjaciel ludzkości! Te Nasze przestrzenne dąże-
nia są podstawami Naszej współpracy. Podobnie są
utwierdzone ośrodki ognistego Agni Jogina, jako przy-
jaciela ludzkości. Tak, tak, tak! Tak oto My służymy
postępowi ludzkości.

23. To, co słyszeliście o władzy, jest słuszne. Za-

prawdę Hierarcha używa władzy dla postępu kosmicz-
nego. My, Bracia Ludzkości, posiadamy tę moc idąc
z Magnesem Kosmicznym. Twierdzę zaiste, że tworzy-
my pełnym napięcia sercem. Tak więc zrozumiejmy jed-
ność. Wszak twórczość kosmiczna tworzy również
przez napięcie Serca Rozumu. Tak, tak, tak! To prawo
Jest potwierdzeniem Rozumu. Tak tworzy Kosmos. Tak,
tak, tak!

Tobie, Macierzy Świata, objawione jest prawo Bytu.

Ciebie, Władczyni, My, Bracia Ludzkości, kornie czci-
my. Ciebie, Ciebie, Ciebie! Tak złączone serce króluje
we Wszechświecie. Tak, tak, tak!

24. Człowiek jest bezlitosny dla samego siebie.

Pomstuje na swój los, a zapomina, że sam siebie surowo
karze. Trudno Nam jest zaszczepić myśl o karmie, lecz
jeszcze trudniej zmienić świadomość człowieka kroczą-
cego prosto ku przepaści. Ludzie wolą samounicestwie-
nie i okłamywanie siebie niż oświecenie świadomości.

19

Poszukiwanie Szambali znacznie różni się w sferach

duchowych. Czyżby ludzie myśleli, że znajdą Wspólno-
tę Szambali przez wtargnięcie lub post? Powiemy temu,
kto zna drogę do Nas: „Idź drogą miłości, idź drogą pra-
cy, idź drogą tarczy wiary”. Temu, kto znalazł Wizeru-
nek Nasz w swym sercu, powiemy: „Idź sercem, a Kie-
lich drogę potwierdzi”. Temu, kto myśli, że osiągnął
swą drogę zarozumiałością, powiemy: „Idź uczyć się
u ducha znającego dokonanie”.

Postać malej dziewczynki, niosącej ciężki tom Biblii,

jest w pałacach wielkopańskich twórczynią nowego
świata. Mała dziewczynka, która ujrzała Nauczyciela
Światłości pod błękitnym niebem, jest burzycielką ka-
towni mroku. Gdy duch dziewczynki może odczuwać
Braci Ludzkości, wówczas imię jego jest: miecz świa-
tłonośny. Gdy duch może od dzieciństwa czuć, że Bra-
cia Ludzkości przeobrażają istnienie, wtedy duch ma
imię światłonośne. Drodzy są Nam dziecięcy duchowi
przywódcy!

Poznanie jest najlepszym darem ewolucji. Rozkaz

życia kosmicznego wzywa do świetlanego bohaterstwa
i misję przyjmuje się tylko przez Światło.

25. Prąd karmy pędzi jak potok, ale świadomość

może przemienić ów potok w piękne, święte przymie-
rze. Lecz jak ludzie pojmują potok karmiczny, widać z
ludzkich czynów. Karmę i przymierze potwierdzamy
jako największą Prawdę. Przeznaczeniem Kosmosu jest
różnorodność form przy jedni życiowego impulsu.
Kosmos nie może przejawiać się inaczej. W czystych
przejawach Ognia Kosmos nie może dać wszystkich
form. Jedynie początek jest samowystarczalny; później

20

przewagę uzyskuje różnorodność. Całe życie zbudowa-
ne jest na biegunowości.

26. Subtelność Naszych Wskazań jest dla ludzkości

obecnie nie do zrozumienia. Kiedyż można będzie
oświecić człowieka Naszym Wizerunkiem? Umysł z
trudem uświadamia sobie czystość sfery wyższej. Świę-
cie strzeżemy Misterium Życia. Koło życia tchnie pięk-
nem. Koło życia nasyca się wielkością Kosmosu. Koło
życia skierowane jest ku wspaniałości Materii Lucidy.
Podobnie światłonośne są promienie każdego przejawu
życia wchodzącego w majestat Kosmosu. Święte więzy
ducha równe są najbardziej światłonośnym promieniom.
Atomowa energia świadomie tkanej karmy jest najsil-
niejszą dźwignią.

27. Zaprawdę krzywa linia ducha wstrzymuje wzrost.

Spazmatyczne dążenie powoduje wybuch, który roz-
dziera przestrzeń. Każda fala dążąca wzwyż prowadzi
do twórczości. Każde zstępujące działanie powoduje
wybuch. Najokropniejsze jest negowanie podanych
Wskazań. Na drodze do Braterstwa koniecznie trzeba
zrozumieć, że wyższy Hierarcha ma swoich zaufanych.
Dlatego nikt nie powinien zaprzeczać temu, co Jest dane
przez Naszych zaufanych, inaczej wyższe stopnie są
niedostępne. Poty będę to powtarzał, póki świadomość
nie

przejmie

się

tą

największą

zasadą. Toteż strzeżcie, ne-

gujący, tego skarbu, który dany jest dla wznoszenia się.

28. Przepiękna jest myśl o Braterstwie na Ziemi.

Każda dyscyplina ducha daje dążenie. Jedynie wola mo-
że dać dyscyplinę ducha. Kiedy wszakże myśl zasklepia
się w zatwardziałym egoizmie, to doprawdy nie ma
kanału dla prawidłowego życiowego działania. Każda

21

zastosowana myśl da wzrost ducha. Tak więc każda
zastosowana myśl Tary i Guru da rozszerzenie świado-
mości. Tak więc tylko Łańcuch Hierarchii da możność
wznoszenia się. Wielkie posłuszeństwo prowadzi do
prawdziwej twórczości, bo kiedy posłuszeństwo kieruje
czynem, wtedy potęga wzrasta, a rękojmia wytęża
wszystkie siły.

29. Kto przyłączył się do Nauki Nieskończoności,

zdobywa przede wszystkim swobodę działania. Kto boi
się przyłączyć do Braterstwa, pozbawia siebie rzeczy
największej. Ten, kto obawia się dogmatu, może utwier-
dzić się w Nauce niczym w locie do dalekich światów.
Ten, kto obawia się tego kontaktu, może pozostać u pro-
gu. Stałość dążenia utwierdza w Naszej Nauce.

Arhaci dający ludzkości pojęcie pełnego Kielicha,

nie mogą jej pozbawić wolności. Nie w wyrzeczeniu
się, nie w zamknięciu żyje Braterstwo. Każda iskra
zapalająca świadomość jest rejestrowana; każda lecąca
strzała jest rejestrowana. Nie abstrakcja istnieje, lecz
ognisty pęd. Ci, którzy znają osiągnięcia dążeń kos-
micznych, mogą zaprawdę powiedzieć: „Ogniem two-
rzymy, z ogniem dążymy, w ogniu żyjemy; i nie są to
cuda, lecz przetwarzanie życia w szatę Materii Lucidy”.

Jak żyje Braterstwo? Jak działa Braterstwo? Z Na-

szego Przybytku idą do serc nici Naszej twórczości jako
kierunek dla ludzkości.

30. Obca jest ludziom myśl o posłuszeństwie Nau-

czycielowi. Jak może duch ponieść stratę, skoro
Nauczyciel jest Latarnią Prowadzącą? Jak może uczeń
stracić swój ogień, skoro Nauczyciel zapala wszystkie
ognie? Jak może Tarcza Nauczyciela zatrzymać, skoro
uczeń dąży ogniście dzięki Nauczycielowi? W świado-

22

mości ludzi istnieje zbyt małe pragnienie dążenia do
prowadzącego ich współdziałania. Ludzkość powinna
nauczyć się samodzielnie realizować wszystkie podane
myśli Nauczyciela. Tak Rozum Kosmiczny osiąga ewo-
lucję. Ludzkość musi nauczyć się wyższych sposobów
twórczości. Zaprawdę naśladowanie Nauczyciela jest
ogarnięciem Wizerunku Nauczyciela.

31. Poznanie celowości jest oznaką współpracy

z Nami. Jakże inaczej można dojść do rozumienia
Magnesów rozesłanych po różnych krajach? Jak inaczej
podejść do zjawiska namagnesowania ludzkiej świado-
mości, która w milczeniu zwraca na siebie oczy całego
narodu? Można zaobserwować, jak posyłani Nasi Bra-
cia i Siostry przyciągali i obracali wokół siebie świado-
mość całych narodów. Ale w tym celu trzeba bacznie
pojmować wartość każdego kroku.

32. Jak możemy osiągnąć rozumienie Magnesu, Jeśli

będziemy wątpić we Wskazania Mistrza? Jak możemy
zwyciężyć wroga, jeśli będziemy wątpić w przeznaczo-
ną nam moc? Jak możemy oczekiwać trwałego budowa-
nia, jeśli nie uznamy nieodwołalnego Rozkazu Hierar-
chii?

33. Jak podejść blisko do Źródła? Jak się utwierdzić

w wyższym pojmowaniu? Tylko przez Prawo Hierar-
chii. Ręka Prowadząca jest Ręką Podnoszącą. Wszak
Ręka Nakazująca jest zarazem Ręką objawiającą drogę
do Wyższego Prawa. Zaiste tak tworzy się wielki sto-
pień prawa Hierarchii!

34. Tylko dojrzałe duchy mogą obciążać się znajo-

mością dokładnych terminów. Niepodobna sobie wyo-

23

brazić, ile strun zerwano przewidywaniem terminów.
Wysiłki nawet śmiałych duchów często były przerywa-
ne przez zaporę terminów. Pożytecznie jest znać kieru-
nek, lecz wąski termin narusza twórczość kosmiczną.
Jak można mówić o Magnesach, skoro każdy termin
będzie rozdzielać nić ruchu postępowego. Tylko by-
strość i celowość prowadzą bez straty energii.

35. Jak rozumieją ludzie prawo Hierarchii? Jak

wypełniają w życiu wszystkie prawa? Jak czynią wysił-
ki, by najlepiej dążyć? Prawo Hierarchii zaprawdę
przyjmuje się za prawo osobiste, zapominając, że Hie-
rarcha jest Ogniwem Łańcucha i Wypełniającym Wolę
Wyższego. Jedynie tak można odpowiedzieć wyższemu
przeznaczeniu. Jedynie tak można nie zawieść zaufania
i napełnić Kielich ogni.

36. Wyznaczenie Hierarchy jest wyznaczeniem

Wykonawcy Wyższej Woli. Gdy duch wyznacza sobie
prawo, to może osiągnąć jedynie przez wykonanie Wyż-
szego Nakazu.

37. Pamiętajcie o prawie ciążenia i przeciwdziałania.

Stałość wypływa z przyciągania, napięcie zaś z przeciw-
działania. Przyciąganie po linii Hierarchii do Mnie,
a przeciwdziałanie od wroga do wysławienia. Tak więc
Nauczyciel i wróg to kamienie węgielne.

Pogromca zwierząt najpierw wzbudza ich wście-

kłość, żeby później pokazać ich poskromienie. Żaden
ruch nie może być wywołany bez napięcia i dlatego
każda postępowa Nauka wymaga i wrogów, i Nauczy-
ciela. Trzeba pamiętać o prawie fizycznym, aby pojąć
niezmienność prawa ducha. Polecam, by zrozumieć zna-
czenie Nauczyciela oraz konieczność istnienia wrogów.

24

Naturalnie tylko Nauczyciel może doprowadzić wroga
do szaleństwa. Powinna się ujawnić pewna miara zła,
aby z płomieni złości można było wyjść odnowionym.
Nie można ominąć węzłów drogi, ale wiedzcie, iż żadne
napięcie nie przejdzie bez pożytku. Być może służy ono
całym narodom!

Jeżeli pustelnik może jedną myślą druzgotać twier-

dzę zła, to napięcie, dopuszczone przez Wyższe Siły,
będzie taranem przeciw nieprzyjacielskim siłom.

38. Każdy wzrost ducha potrzebuje obciążenia oko-

licznościami. Istnieje starodawne podanie, że z cierpień
ludzkich rodzą się drogocenne kamienie. Tak właśnie
jest i dlatego kiedy mówię: „Obciążajcie Mnie”, to nie
ponoszę ofiary, lecz tylko pomnażam siły ducha. Ludzie
powinni też sobie uświadomić, jak dalece ostatnie od-
krycia zbliżają ich do rozwiązania kosmicznych proble-
mów. Przecież każdy zew rozlega się po światach. Jak
zwykły aparat fotograficzny daje odbicia świata astral-
nego, tak samo każda fala jakiegokolwiek prądu łączy
nici dalekich światów.

Pora zrozumieć odpowiedzialność i przywilej ziem-

skich wcieleń. Lecz ludzie często unikają słuchania fal
przestrzeni oraz chwytania oddźwięków i odpowiedzi,
które płyną z różnych warstw wszechświata. My powta-
rzamy o pożytku duchowego rozwoju, ale ta sprawa jest
tak wypaczona, że prawomyślny drobnomieszczanin
nawet boi się wymówić to, co jest związane z olśniewa-
jącą dziedziną ducha. Spróbujcie powiedzieć o świetle
poznania i o dobru ducha, a będą się was obawiać jak
grabieżców i rozbójników. Ale nawet rozbójnicy byli
uczniami Chrystusa i Buddy i dlatego nie bójcie się

25

ludzkich przezwisk, lecz słuchajcie Głosów Wieczności
wiodących ku Dobru i Światłu.

Nie bójcie się! Nie bójcie się! Nie bójcie!

39. Twórczość Kosmosu zawsze odbywa się przez

napięcie wszystkich energii. Dla wszystkich osiągnięć
należy ustalić jakość energii. Dlatego im wyższe napię-
cie, tym potężniejsze zwycięstwo. Twórczość nasza
napełnia się jakością mocy. Dlatego zgromadziwszy
wszystkie energie, możemy liczyć na powodzenie. Tyl-
ko jakość energii daje potrzebny stopień pracy. Dlatego
tak ważne jest, by mieć rozszerzoną świadomość oraz
ogarniać wszystko, co jest potrzebne do twórczości.

40. Wypełniając Wolę Moją, dajesz Mi możność

spełnienia woli twojej. Gdzież jest granica pomiędzy
wolami, które dążą do Światła? Należy zapamiętać, że
tych, którzy Nam zaufali, wiedziemy drogą doświadczo-
nych magnesów. Można zaufać Sternikowi, który prze-
płynął oceany. „Przejdź most i wypróbuj siebie! Ale
Moja gwiazda poznała wieki”. Niechaj strach nie do-
tknie wypróbowanego serca!

41. Jakość czynu ustala się w dążeniu. Kiedy słowa

przechodzą w czyn, utwierdza się wyższa energia. Dla-
tego tylko w życiu można przejawić wszystkie wyższe
energie. Nie słowa, ale czyny uważa się za utwierdzenie
wyższych energii. Dopiero gdy potencjał ducha ujawnił
się w czynie ustala się wyższa zgodność. Tak oto ukie-
runkowane poszukiwanie daje klucz do Nieskończono-
ści.

42. Dlatego Nasz Plan jest tak pełen mocy, dlatego

Nasze Przykazanie jest tak pełne mocy, że słowa

26

cudownie potwierdzone są w życiu. Dlatego Nasze Sło-
wo jest tak pełne życia, że impuls twórczości nasycony
jest mocą Ognia. Dopiero wtedy, gdy Przykazanie
Nasze jest zastosowane w życiu, może utwierdzić się
wyższy stopień.

Dlaczego tak skuteczna jest każda wasza misja? Dla-

tego, że niesie w sobie rękojmię Naszej Współpracy.
My utwierdzamy Hierarchię opartą na prawie przekazy-
wania. Dlatego gdy Prawo Kosmiczne zostaje przyjęte
do świadomości, wówczas przychodzi zrozumienie Łań-
cucha Hierarchii. Tak więc najlepszy wykonawca będzie
najbliższy Hierarchy. Tylko wykonywaniem Wyższej
Woli jest Hierarchia Służenia.

43. Czymże przeobraża się duch? Twórczością im-

pulsu. Czymże wznosi się duch? Twórczością dążenia.
Jakże duch nie ma nasycać się ogniem, jeśli tylko tak
można się przyłączyć do Magnesu Kosmicznego? Prze-
cież świadomość Wyższego Ducha jest nasyconym
ogniem! Dlatego tylko zrozumienie Wyższej Woli może
doprowadzić ducha do jego przeznaczenia. Dlatego każ-
da świadoma miara da piękno czynu. Twórczość przyłą-
czona do ognia namagnesowuje się świadomie przez
wypełnianie Wyższej Woli.

44. Każda spełniona myśl jest wkładem do ognistej

twórczości. Każda spełniona myśl łączy się z Naszymi
czynami. Jak skrupulatnie powinni uczniowie badać
jakość swoich myśli — czy nie ukrył się gdzie robak
egoizmu, zarozumiałości albo miłości własnej. Uczci-
wość przyznania się jest cechą, którą każdy powinien
w sobie rozwinąć. Tylko w ten sposób można wykonać
zadanie Planu Mistrzów. Łańcuch Hierarchii tworzy się
przez wypełnianie Wyższej Woli.

27

45. Jakość myśli jest tak potężna, że Ogień Prze-

strzenny odpowiada napięciu myśli. Tylko wtedy, gdy
ustala się odpowiednia harmonia, można urzeczywistnić
kosmiczne potwierdzenie. Każda harmonia przynosi
swoje skutki. Rozwijanie czujności jest gwarancją roz-
szerzenia świadomości. Dlatego jakość dążenia jest
prawdziwym wskaźnikiem wzrostu ducha, a świado-
mość jest siłą twórczości.

46. Jakość myśli uzyskuje napięcie dzięki impulsowi

poszukiwania. Twórczość ducha uzyskuje napięcie dzię-
ki sile ognia. Dlatego nasi pracownicy powinni uświa-
domić sobie całą potęgę twórczej myśli i rozpalić ognie.
Tak oto jedynie jakość myśli może rozszerzyć świado-
mość. Niech przeto Nasi pracownicy pamiętają o tym.

47. Pewien jogin zasłynął jako żartowniś, bo niepo-

strzeżenie przestawiał w domach różne przedmioty, a na
pytanie, dlaczego to robi, odpowiadał: „Obserwuję, czy
oślepliście”. Zaiste mało kto spostrzega zmiany w oto-
czeniu. Ale pierwszą oznaką „orlego oka” jest spostrze-
ganie najdrobniejszych zmian, od nich bowiem zależy
wibracja całości.

48. Rzecz prosta potęga Hierarchii jest najbardziej

życiowa i budować można tylko przy pomocy tego
mostu. U podstawy każdego wielkiego poczynania zało-
żona jest energia nasycona prawem Hierarchii. Tylko na
prawie najbliższego zjednoczenia można tworzyć. Tylko
na fundamencie uznania Zasady Hierarchii można przy-
ciągnąć wyższą możliwość. Twórcza Wola głosi, iż zje-
dnoczona świadomość daje zgodne decyzje.

28

49. Uwagę można wypróbować najprostszym sposo-

bem. Przestawcie przedmiot na inne miejsce, a jeśli
pozostanie to nie zauważone, powiększajcie rozmiar
przedmiotu i obserwujcie, jaki słoń wreszcie przycią-
gnie „bystre” oko. W ogóle wypróbowujcie i siebie,
i innych. Wystawiajcie na próbę strachu, irytacji, nie-
dbalstwa oraz wszystkich innych wypadków, gdy papie-
rek lakmusowy może zaczerwienić się ze wstydu. Nie
potrzeba skomplikowanych inwokacji; prosta uwaga
pozwoli posunąć się o wiele stopni dalej. Zatem należy
rozpocząć rozwój „orlego oka”.

50. Wiele pożytku przynoszą zjednoczone przesyłki,

gdy można zachować jeden ton, jak w tonacji muzycz-
nej. Można nawet kamertonem podawać jeden przewod-
ni ton. Magnes, kamerton, pierścień i wiele innych zwy-
kłych przedmiotów z łatwością wchodzi do codziennego
użytku młodych joginów. Oczyszczanie z nawarstwień
pyłu wymaga łopaty i miotły. Nie trzeba obawiać się
zwykłych przedmiotów — jak na dole, tak i w górze.
Mądrze jest przyzwyczajać się do myśli, iż nie ma
odpoczynku i nie ma końca. Samo tylko uświadomienie
sobie Naszego Braterstwa i Hierarchii już skierowuje
wędrowca najkrótszą drogą ku Nieskończoności.

51. Orbita, która przyciąga świadome dążenia, zaw-

sze doprowadzi ducha do Naszych Bram. Twórczość
ducha rozbrzmiewa w całej przestrzeni i tylko uznanie
Wyższej Mocy napełnia ducha twórczym poszukiwa-
niem. Dlatego każda orbita, która przyciąga do wyższej
twórczości, nasycona jest wszystkimi wyższymi ener-
giami. Tylko droga świadomego poszukiwania daje
dążenie do Naszej Orbity. Tak można osiągnąć górne
stopnie.

29

52. Nie przyzwyczajajcie małych do oczekiwania

Wielkich zjawisk według ich ludzkiej miary. Jakże bar-
dzo ta przestarzała miara nie odpowiada rzeczywistości.
Jakże bardzo ludzie zniekształcili pojęcie wielkości,
nawet w fizycznym sensie. Myśl nie może ogarnąć tego,
iż tylko skutek określa prawdziwą wielkość. Każdy
czyn może być mierzony jedynie jego stosunkiem do
Hierarchii

i

Nieskończoności.

Pojęcia

te

będą

dla nas zna-

kami, które kierują rzeczywistością. Nauczcie małych
myśleć najpierw o Nieskończoności, pamiętając przy
tym, że nikt nie powinien uważać się za nic nie znaczą-
ce ziarnko piasku, jak to zwykle czynią obłudnicy.
Naszą wielkość gwarantuje ogromna odpowiedzialność.
Nie omylimy się mierząc według odpowiedzialności.

53. Przy urzeczywistnianiu wyznaczonych zamierzeń

trzeba pamiętać, że budowa zawsze rośnie w górę, Przy
budowie w Imieniu Mistrza jest tylko jedna droga pro-
wadząca do Twórczego Źródła — droga potężnej Hie-
rarchii, droga potężnego przywództwa w Wielkim Słu-
żeniu. Toteż zetknięcie się z twórczą zasadą kieruje
ducha do ustalonego prawa Hierarchii. Każde budowa-
nie wymaga świadomego dążenia wzwyż, toteż tylko
prawo posłuszeństwa wobec Hierarchii może dać pra-
wowite napięcie. Jedynie tak można uświadomić sobie
drogę wiodącą ku potężnej Nieskończoności.

54. Legenda o Olbrzymie podtrzymującym Ziemię to

nie przesąd, lecz pamięć o Tym, który wziął na siebie
brzemię odpowiedzialności za Ziemię. W każdym dzia-
łaniu jest ktoś jeden, kto bierze na swoje barki odpowie-
dzialność. Jeden we współpracy z innymi stanowi rów-
nowagę. Jak bąk-zabawka trzeba zachować rytm ruchu;
tak mechanika zamienia się w sztukę. Przejawianie

30

zwykłej uwagi, na co wskazywaliśmy przedtem w przy-
powieściach i symbolach, teraz nakazuję w zwykłym
Poleceniu — po prostu otwórzcie oczy, gdyż wiele jest
znaków dokoła.

55. Napełnianie Kielicha określa jakość czynu. Każ-

da myśl, która prowadzi do gruntownego rozumienia
Hierarchii, podnosi ducha. Dlatego gdy dążenie rośnie,
to rozszerzenie świadomości doprowadza ducha do
rozumienia Pierwiastków. Tylko za pomocą najsubtel-
niejszych energii twórczość ducha może przerzucić
most do wyższego rozumienia. Dlatego też napełnienie
Kielicha daje najlepsze możliwości i osiągnięcia. Czło-
wiek powinien dążyć do napełnienia Kielicha i rozsze-
rzenia świadomości. Tak oto najsubtelniejsze energie
dostępne

są jedynie najsubtelniejszej odbiorczości, i nie-

skończone dążenie otwiera Bramę do Piękna.

56. Bez wątpienia, gdy duch przyzwyczaja się współ-

brzmieć w Służeniu z wyższym przeznaczeniem, wów-
czas ustanawia się jego łączność z Wolą Wyższego. Dla-
tego trzeba dążyć do poznania Wyższej Woli. Jedynie
tak Hierarcha może służyć Naszemu zadaniu. Zaprawdę
przyjęcie i wypełnienie stanowi ofiarne działanie Hie-
rarchy. Toteż twierdzę, iż potęga twórczości jest w zjed-
noczeniu świadomości. W ten sposób tworzymy przy-
szłość. Tak twierdzę!

57. Niskie myśli porównywano do pełzających

gadów. Nic nie może lepiej odpowiadać tym mętom
świadomości. Czy można spokojnie siedzieć w fotelu,
wiedząc, że są pod nim jadowite węże i skorpiony?
Trzeba uwolnić się od gadów, a przede wszystkim na
drodze do Hierarchii. Potępianie Mistrza i bluźnierstwo

31

przeciw Niemu są nie do naprawienia. Każdy, kto potę-
pia Hierarchę, musi pamiętać, że jego lekkomyślność
i zbrodnia na wiele wieków zanieczyszczą mu karmę.
Zaprawdę jeśli do jedynego Światła jedna jest droga,
przez Mistrza, to tylko skrajna niewiedza dozwoli znisz-
czyć tę drogę jedyną. Trzeba dążenie ku Najwyższemu
uczynić treścią życia i za rzecz świętą uważać to zbaw-
cze dążenie. Umniejszając Hierarchę można skazać sie-
bie i zadać fatalną szkodę wielu bliskim. Czas to zapa-
miętać!

58. Gdy przestrzeń zaciemniona jest mgłą niepojmo-

wania, to rzecz jasna trudno jest przebić się twórczym
promieniom. Każda warstwa przepaja się odpowiednio
do składu swego dążenia. Dlatego warstwy ziemskie są
tak nieprzenikalne. Stąd też wszelkie poszukiwania
ducha muszą postępować w wytężonym tempie. Poszu-
kiwania ducha powinny przyciągnąć go do Magnesu
Hierarchii, gdyż każda potęga ma swój odpowiednik na
Ziemi. Należy stosować prawo Hierarchii w życiu.

59. Niektórzy ludzie polewają codzienną polewką

Wizerunek Mistrza i wyobrażają sobie, że oddają się
Wielkiemu Służeniu. Nauka i Służenie przede wszyst-
kim zakładają rozszerzenie świadomości poprzez
wypełnianie Nauki oraz cześć dla Nauczyciela. Studiu-
jąc Nieskończoność, należy sobie uzmysłowić zwłasz-
cza nieskończoność miłości i oddania. Niemądrze jest
powiedzieć, że miłość jest przepełniona, a oddanie
wyschło, gdyż następstwem będzie własny rozkład.
Powinno się pojąć nieskończoność miłości i oddania
jako pierwszy krok do Służenia i Jogi. Należy postawić
sobie to zadanie chociażby jako środek własnego postę-
pu. Trzeba posuwać się w kierunku Nauczyciela, tylko

32

wtedy bowiem przychodzi ulga. Lecz robienie sobie
z Mistrza codziennej cebulowej polewki nie da powo-
dzenia. Święcie, nieskończenie pielęgnujmy miłość
i cześć dla Nauczyciela jako środek uzdrawiający, który
wiedzie ku odrodzeniu.

60. Modlitwa serca jest wyrazem miłości i oddania.

Napełniajmy nasze naczynie doświadczenia, gdyż nie-
uchronnie do niego dojdziemy. Nie traćmy cennego cza-
su na umniejszanie i rozkład. Każdy rozkład pociąga za
sobą rozprzężenie żywiołów, inaczej mówiąc, jest
sprzeczny z przejawionym Kosmosem. Wzrost świado-
mości, zaprawdę, jest Naszym świętem!

61. Gdy myśl zawiera dążenie do spełnienia Wyższej

Woli, wówczas zostaje ustanowiony bezpośredni kon-
takt z Tarczą Wyższej Woli. Czyż można osiągnąć zro-
zumienie

Kosmosu

bez

dążenia do przeniknięcia w Wyż-

sze Sfery? Wszak tylko sukcesja daje podstawę
wszystkim dążeniom. Wszystko, co istnieje, postępuje
naprzód dzięki prawu dziedziczenia. Dlatego każde
odosobnienie może spowodować jedynie stratę tego, co
przeznaczone. Myśl rodzi się jako nosicielka dziedzi-
czenia. Tak oto prawo Wyższej Woli tworzy nieskończe-
nie.

62. W każdej religii odchodzący z ziemi otrzymywał

na drogę Opiekuna w postaci świętego, anioła bądź
zmarłego krewnego. Tak utwierdzano istnienie świata
pozagrobowego oraz potrzebę Przewodnika. Należy
przyzwyczajać się do tej myśli o potrzebie Przewodni-
ka. Tak we wszystkich religiach ustanawiano Przewod-
nictwo i Nauczycielstwo. Toteż gdy mówimy o Nauczy-
cielu, przypominamy o tym, co nieuniknione. Nauka

33

duchowa może żyć albo zwrócić się w objęcia śmierci.
A jakże łatwo upiększyć życie zwracając się ku Światłu.

63. Cechą energii psychicznej jest ustalanie właści-

wej decyzji. Jakże ludzie powinni rozwijać w sobie tę
cechę! Bez tej cechy nie można przyswoić sobie Ognia
Przestrzeni. Bez tej cechy nie sposób przyjąć należnego
skarbu. Tylko stykanie się z Wyższym może dać kieru-
nek, dlatego niezbędne jest dążenie do rozumienia Wyż-
szej Zasady. Jedynie tak zbliżymy się do prawa Hierar-
chii.

64. Tylko refleks refleksów energii psychicznej może

być uchwycony poprzez fizyczne doznania. To samo
można powiedzieć o subtelnych energiach oraz o odda-
lonych ciałach Kosmosu. To jednak nie powinno
powstrzymywać badań, ponieważ według cienia i źródła
światła można określać wysokość przedmiotu. Można
także stosować wszystkie zachodnie metody poznawa-
nia, gdyż na szczytach badań nie widzę różnicy między
Zachodem a Wschodem. Należy wszelkimi sposobami
zacierać umowne podziały ignorancji. Nie obawiajmy
się badać wszystkimi metodami — aby tylko poznać!

65. Właściwości czynów poświadczają stanowczość

dążenia. Każdy czyn nasyca się swoją właściwością.
Impuls ruchu zmusza do ustalenia impetu bohaterstwa.
Jakość czynu rozstrzyga o jakości ustalenia. Jakże duch
powinien dążyć do wysubtelnienia właściwości i jakości
czynu! W myśleniu zawarta jest cała gwarancja twór-
czości oraz kierunek działania. Dlatego zbliżanie się do
Łańcucha Hierarchii kieruje ducha ku prawdzie twór-
czości. Tak więc należy szukać sposobów wypełniania
Wyższej Woli.

34

66. Ludzkości obce jest zrozumienie potrzeby wypeł-

niania Wyższej Woli, co doprowadziło ją do stanu
odosobnienia. Dlatego Nasi uczniowie powinni dokła-
dać wszelkich starań do jej wypełniania, żeby się nie
odosobnić. Stąd tak ważne jest zrozumienie prawa Hie-
rarchii!

67. Możecie przeprowadzić jedno z najbardziej poży-

tecznych doświadczeń psychicznych. Jeśli przyjmiecie
wszystkie Nasze Wskazania i wyda się wam, że coś
wskazanego albo się nie spełniło, albo stało się, nie-
zgodnie z waszym oczekiwaniem, natychmiast zbadaj-
cie samo Wskazanie, stosując słowa w zwykłym ludz-
kim pojmowaniu; następnie przypomnijcie sobie
wszystkie zaistniałe okoliczności i rozważcie wszystkie
zamierzenia, wasze własne zmartwienia, rozdrażnienie
oraz wszystkie inne przypadki i zaniedbania. Bardzo
ważne jest, by zaobserwować, jakie zdarzenia wpływają
na fale kosmiczne. Można zauważyć, że nasze ludzkie
brzemię, chociażby duże, nie da się często porównać
z ciężarem najmniejszej myśli. Takim sposobem może-
cie zaobserwować, jak dalece sfera psychiczni ma swoje
własne prawa, nie mające punktu stycznego z naszymi
trzema wymiarami.

Rozpocząwszy te obserwacje, można dojść do cen-

nych wniosków, które, zebrane razem, przyniosą wielki
pożytek ludzkości.

Obecnie

bowiem

nadszedł

czas szcze-

gólnie ścisłego stosowania praw psychicznych Należy
zbierać do kielicha cierpliwości wszystkie zapiski i pa-
miętać,

że wszelkie warunki klimatyczne, a także ciśnie-

nie atmosferyczne wywierają głęboki wpływ na prawa
psychiki. Stosujmy najczulszą wagę do ważenia na-
szych myśli oraz pamiętajmy, iż wszelkie utlenienie

35

metali wywiera wpływ na charakter i jakość myśl. Rów-
nież dym i swąd spalonych starych materiałów lub mię-
sa jest zawsze szkodliwy. Nie zapominajmy, że kurz,
jako cząsteczki rozkładu, wsysa się w pory ciała. Obser-
wujmy zatem spokojnie wszystkie szczegóły życia nie
dla samouniewinnienia, lecz dla zbadania naszej natury
i zastosowania sposobów doskonalenia się.

68. Jeszcze jedno ważne doświadczenie. Uczcie się

patrzeć nie widząc i słuchać nie słysząc. To znaczy
umiejcie tak kierować wzrok w dziedziny duchowe, aby
nawet przy otwartych oczach nie widzieć tego, co się
znajduje przed wami. Albo mając otwarte uszy, nie sły-
szeć nawet wyraźnego hałasu. Przez to fizyczne doś-
wiadczenie można się daleko posunąć w rozwijaniu
wzroku i słuchu psychicznego. W tym celu pożytecznie
jest nieustannie mieć przed sobą w wyobraźni Wizeru-
nek Nauczyciela jako rzecz najcenniejszą, która łączy
was z Wyższym.

Teraz wyobraźcie sobie na chwilę, że udało się wam

za pomocą reakcji chemicznych stworzyć cały mikroko-
smos. Przecież dla tego tworu będziecie stwórcą. Dla-
czego ludziom tak trudno sobie wyobrazić nieskończo-
ny łańcuch Stwórców — od najniższych do Naj
wyższych w Niedosięgłości?

Dlatego mówiąc o Nieskończoności, nie wyobrażaj-

my jej sobie jako niezmierzonej pustki, lecz jako pełnię
w nieustannym wznoszeniu się. Czyż w waszej świado-
mości nie jest wyrażona cała Nieskończoność, albo-
wiem gdzież jest miara i granica waszej świadomości?
Tak więc od małego do Największego idźcie po stop-
niach, których każde ogniwo jest widzialne i dotykalne.
Do tego posłuży wam wskazane doświadczenie, aby

36

widzieć przez nieprzenikalne fizyczne formy stojące
przed wami; aby od oczywistości przejść do rzeczywi-
stości, która wzbogaci waszą drogę.

69. Jeszcze jedno pożyteczne ćwiczenie. Spróbujcie

pisać obiema rękami jednocześnie różne rzeczy. Albo
spróbujcie jednocześnie dyktować dwa listy bądź też
prowadzić dwie rozmowy. Spróbujcie jednocześnie kie-
rować pojazdem i prowadzić rozmowę o skomplikowa-
nych zagadnieniach. Spróbujcie nie rozpoczynać sporu,
kiedy niezrównoważony nastrój waszego rozmówcy
domaga się waszego rozdrażnienia. Wypróbowujcie na
wielu przykładach rozdwojenie waszej świadomości.
Wypróbowujcie siebie, aby wasza energia mogła się
swobodnie przelewać w kilku kierunkach, nie tracąc na
swej wartości i nie osłabiając swego prądu.

Jednostronne dążenie właściwe jest Kali Judzę, lecz

struny wszystkich energii, niczym zbawczy potok,
wzbogacą odkrycia Satja Jugi. W minionych wiekach
mieliśmy przykłady pomyślnego rozczłonkowania świa-
domości, lecz obecnie należy szczególnie wzmocnić
czynność wszystkich kanałów Brahmawidji.

Zwróćcie uwagę na bieg myśli i ustalcie prawidłowe

fale rytmu. Nie należy upodabniać się do zwierząt, które
mogą myśleć jednocześnie tylko w jednym kierunku.
Synowie Światła i Płomienia powinni swobodnie lśnić
iskrami i zapalać ognie przestrzenne. Zaprawdę nadcho-
dzi czas zapalania ogni przestrzeni, inaczej mówiąc,
przejawiania się ich nawet w najbliższej sferze fizycz-
nej. Trudny jest czas, w którym mogą zapalać się ognie,
a jeśli nie są uporządkowane, mogą palić i niszczyć.

Przyjmijcie te przypomnienia jako lekcję dnia. Nie

sądźcie, iż tam, w niebiosach, są inne prawa, a nas na

37

razie chroni nieznajomość niższej materii. Nie, wy wie-
cie i zaczniecie stosować wszystkie rady.

70. Niedostatecznie bada się aerolity, a jeszcze mniej

uwagi poświęca się pyłowi kosmicznemu na wiecznych
śniegach i lodowcach. Tymczasem Kosmiczny Ocean
kreśli na szczytach swój rytm. Gdy zaczynamy myśleć
o Nieskończoności, to przede wszystkim należy zwrócić
uwagę na wszystko, co przychodzi z zewnątrz i mate-
rialnie łączy nas z dalekimi światami. Jakże można uda-
wać się w daleką drogę, nie zwracając uwagi na gości
z daleka? Trzeba też porównać symptomy życia na wie-
cznych śniegach i w dolinach. Może nadmierny wzrost
niektórych gruczołów wynika z używania wód śniego-
wych i wywołuje zaburzenia z powodu oddziaływania
cząsteczek pyłu kosmicznego? Tyle pożytecznych zja-
wisk do obserwacji znajduje się dokoła. Tylko rękę wy-
ciągnąć!

Ponadto słusznie zauważono, że większość przypad-

ków gruźlicy to nic innego jak zapalenie ośrodków płuc.
Oczywiście ognie nagromadzone karmicznie, ale nie
przyjęte do świadomości i nie zastosowane mogą oka-
zać się zgubne.

71. Należy gnębić ignorancję, ale szczególnie trzeba

prześladować przesąd i bigoterię. Przesąd, jak skorupa
trądu, pokrywa słabe mózgi! Nie jesteśmy przeciwni
laboratoriom i zachodnim metodom, lecz prosimy
o dodanie uczciwości, wydajności i odwagi braku
uprzedzeń. Jak można myśleć o współpracy, gdy ptasie
mózgi przeszkadzają każdemu doświadczeniu! Można
dać najbardziej zdumiewające zjawisko, jeżeli rogi bie-
sa nie będą mieszać w retorcie. Przecież ludzie wierzą
bardziej w biesów niż w świętych!

38

72. Każde dążenie napełnia się ogniem ducha. Twór-

czość ducha współuczestniczy w ognistym budowaniu
Kosmosu. Jakże można odosobnić się od całej twórczo-
ści kosmicznej, skoro ludzkość jest twórczym wyko-
nawcą Kosmicznej Woli? Dlatego należy rozwijać
w sobie harmonię z Wyższymi Siłami, gdyż bez dążenia
do harmonii nie ma twórczości. Ludzkość powinna
utwierdzić się w pojmowaniu Wyższych Sił i złączyć się
z Wyższą Wolą.

73. Naturalnie można mieć osiągnięcia jedynie przez

zjednoczenie z Hierarchią. Jedynie zrozumienie tego
wielkiego prawa otworzy oczy ludzkości. Jakże nie
wniknąć w potęgę twórczości? Uczniowie muszą prze-
jąć się świadomością potwierdzenia Hierarchii. Budo-
wać można tylko wtedy, gdy Nasi Nosiciele Ognia przy-
noszą Naszą Wolę, a uczniowie przyjmują to, co jest im
posłane. Każdy budowniczy zna prawo Hierarchii.

74. Po zbadaniu widać, że jakość myślenia zalicza się

do kategorii najsubtelniejszych energii. Ponieważ nie
jest możliwe zmierzenie fluktuacji myśli, dlatego usta-
nowiliśmy dla uczniów próbę subtelności myśli. Co trzy
lata dajemy uczniowi możność wypowiedzenia się na
temat tego samego wydarzenia. Tylko według tych ter-
minów można widzieć postęp egoizmu, współpracy,
cierpliwości i oddania. Można podobne doświadczenia
stosować do innych przejawów energii; tym bardziej, że
ludzie zupełnie zapominają o próbie. Można również
wypróbowywać samego siebie, kierując wzrok na stare
rzeczy i śledząc odbicie wpływu wspomnień. Podobnie
można sprawdzać siebie na barwach, muzyce lub czyta-
niu dawno przeczytanej książki. Można naukowo śle-
dzić oddziaływanie otoczenia na dawno znany przed-

39

miot. Ileż stopni można odliczyć naprzód albo wstecz!
Nawiasem mówiąc, można się zastanowić, dlaczego sto-
pień przekraczany powtórnie zawsze jest dużo trudniej-
szy.

75. Rozumie się, iż doświadczenie nad sobą samym

zawsze jest pożyteczne, gdyż przypomina o próbach.
Próba jest oznaką tworzenia. Należy przyzwyczaić się
do myśli, że ludzie bezustannie tworzą. Każdym spoj-
rzeniem, każdym westchnieniem, każdym ruchem zmie-
niają bieg fal kosmicznych. Skoro nie ma pustki, to jak-
że połączone są światy! Komórki życia rosną niby liście
drzewa. Lecz my zapominamy, że zostawiamy formę
każdego naszego ruchu. Jakże więc powinien on być
piękny, aby być godnym Wielkiego Rzeźbiarza!

76. Twórczość kosmiczna opiera się na zgodności.

Bez prawa harmonii niepodobna utwierdzić twórczości
i rozwoju ognistego przyjmowania. Dlatego tak ważne
jest, by to niezbędne prawo stosować w życiu. Zaiste
bez siły zgodności i ognistego przyjmowania nie można
przynieść tego, co przeznaczone.

77. Każdy stopień wymaga nowych warunków. Każ-

dy nowy stopień przynosi swoją ustaloną siłę. Dlatego
w ciężkich czasach buduje się mocny stopień, odpo-
wiednio do trudności. Dlatego twórcza działalność Na-
szych uczestników przyniesie powodzenie wtedy, gdy
myśli utwierdzą się w potędze przyszłości. Tak oto My
budujemy cudowny stopień! Tak oto My budujemy
wśród upadku krajów! Tak oto Nasza Moc wchodzi
w życie! Nowy stopień jest tak bliski, lecz świat decy-
duje o swoim losie.

40

78. Nic na świecie nie jest pominięte. Niekiedy mie-

rzymy wielkimi miarami, ale często trzeba robić doś-
wiadczenia z najmniejszymi wielkościami. Podobnie
należy obserwować myślenie. Giganci myśli są równie
pouczający jak małe pijawki. Nieraz widzimy, jak ten,
kto pokonał ogromną przeszkodę, potyka się na nic nie
znaczącej kałuży. Zawziętość, obraźliwość, myślenie
o sobie niszczą możliwości tak samo jak zdrada i strach.
Należy umieć orientować się w okolicznościach —
gdzie jest ów nowy kamień probierczy? W ten sposób
przenikliwością dochodzimy do uświadomienia sobie
radości z każdej próby. Powiemy: „Panie, objaw swą
Wolę — albo daj, albo zabierz. Razem z Tobą będę roz-
poznawać zastawione na mnie potrzaski. Razem będzie-
my rozważać moje postanowienia dnia wczorajszego.
Syty jestem dziś, a Ty lepiej ode mnie znasz ilość poży-
wienia na jutro. Nie przekroczę Woli Twojej, bo tylko
z Twojej Ręki mogę otrzymać”. Tak oto badajmy siebie
i w wielkim, i w małym.

79. Wiecie już, jak pełen napięcia jest czas. Powiedz-

cie więc drżącym, że kiedy Pan żyje w sercu, to włos
nie spadnie z głowy i każdemu przeznaczony jest pałac
dla ciała i ducha. Ale zachowujcie serce w czystości,
abym Ja mógł tam wejść i otoczyć was pancerzem.
Pamiętajcie, że jeśli wzięte oddaliście w duchu Panu, to
On wynagrodzi wam stokrotnie. Skierujcie tedy myśl
waszą ku Panu i pozwólcie Mu wejść do waszego serca.
Inaczej, bez Pana, ciasno będzie w pustym sercu. I jak
groch w baranim pęcherzu, tak zadudni złość w pustym
sercu. Napełnijcie serce Panem tak, by wróg nie mógł
się przecisnąć. Pokój wam!

41

80. Przyciąganie zgodnych sił jest nasycone dąże-

niem, które te siły jednoczy. Wszystkie zmiany powstają
przez napięcie energii, które podlegają prawu zgodno-
ści. Dlatego każda twórcza siła wymaga tego prawa.
Budowa kosmiczna zależy od tych zgodności, dlatego
My natężamy wszystkie siły, by ustalić najwyższą zgod-
ność. Tak oto Łańcuch Hierarchii prawnie buduje sto-
pień zgodności, i każde dążenie napełnia się subtelnym
oddźwiękiem. Jedynie harmonia może utwierdzić bez-
graniczną twórczość.

81. Zapytają: „Jakże będziemy zanosić modły do

Najwyższego, jeżeli nieustannie mamy przed sobą
Wizerunek Mistrza?” Powiedzcie: „Właśnie przez Nie-
go zwróćcie się do Najwyższego”. Poza tym jeśli
doszliście do stanu stałego Wizerunku Mistrza, to takie
pytanie w ogóle nie może was niepokoić. Gdy docho-
dzimy do świadomego obcowania z najsubtelniejszymi
energiami, to wiele z tego, co nie mieściło się w świado-
mości wczoraj, dziś staje się zupełnie zrozumiałe. Tak
oto uczymy się spokoju i radości z tego, co nas wczoraj
smuciło. Pożytecznie jest obserwować, jak oczyszcza
się nasza świadomość na sprawach każdego dnia.
Szczególnie teraz hartowanie mieczy jest na czasie, bo
powietrze pełne jest ognia. Tylko Wizerunek Mistrza
może obracać wszystkie ośrodki i służyć jako Tarcza.
Nie obawiajmy się powtarzać o mieczach i tarczach,
albowiem My pragniemy pokoju i królestwa ducha. Jak
zwycięzcy nie pamiętają swych wrogów, tak samo My
ich nie liczymy; i nie starczyłoby lasu, aby przyrównać
ich do drzew.

82. Synowie Rozumu — ich My wynosimy do god-

ności Hierarchów na Ziemi; Córy Rozumu — tak sławi-

42

my je na Ziemi. Ci, którzy dążą do ewolucji ducha,
powinni iść śladami Hierarchii dla własnego postępu.
Któż nasyci ducha pełnych dążenia uczniów? Któż usta-
li drogę wznoszenia się? Tylko Córy i Synowie Rozu-
mu. W kim założone są ognie osiągnięć? W Córach
i Synach Rozumu. Tak My czcimy Naszych Nosicieli
Ognia. Każde urzeczywistnienie Naszej Woli odbywa
się przez stosowanie ognistego prawa Hierarchii. Tylko
świadome przyjęcie w życiu prawa Hierarchii ustala
właściwą drogę. Zaprawdę przestrzeń rozbrzmiewa
potwierdzeniem Hierarchii. Tak buduje się cudowne
życie. Tak oto zapowiedziane spełnia się w życiu. Syno-
wie Rozumu i Córy Światłości jedynie przez posłuszeń-
stwo Hierarchii mogą przejawić moc wyższych praw.
Tak więc Nasi Hierarchowie przejawiają Naszą siłę
Rozumu i Serca — i tak w Nieskończoność!

83. Wyższy Rozum tworzy na Ziemi poprzez siłę

Hierarchii. Twórczość Nasza wymaga potwierdzenia
Hierarchii w całej rozciągłości, w całym pojmowaniu, w
całym pięknie. Pojmowanie Hierarchii otwiera wszyst-
kie możliwości. Właściwie jest widzieć w prawie Hie-
rarchii szczyt kosmicznej twórczości. Z niego spływa
Światło,

ku niemu dążą myśli. Tak więc należy kierować

najlepsze dążenia do Szczytu Hierarchii. Dopiero gdy
najwyższe potwierdzenie świadomie wchodzi w życie,
można dać najwyższe. Zjawisko ogniste przybliża się!

84. Jak utwierdzić się w Nauce? Jak przybliżyć się

do wyższego prawa Hierarchii? Jedynie przez wysubtel-
nienie myślenia i rozszerzenie świadomości. Jak można
przyjąć Nakaz z Góry, jeżeli nie ma ustalonej zgodno-
ści? Przecież trzeba przejawić gotowość do odebrania
każdej energii. Przecież trzeba umieć przyjąć przestwór

43

Nauki. Przecież tylko zgodność pozwala napełnić na-
czynie. Szerokość jest godna szerokiej świadomości. Na
drodze do Nas można osiągnąć tylko dzięki Hierarchii.

85. Religie wprowadziły ruchy i pozycje ciała, które

pomagają ciśnieniu energii i kierują ku Najwyższemu.
U Nas można robić postępy bez męczących ruchów,
poprzez napełnianie serca. Kto robi postępy na tej dro-
dze, ten ma przewagę, gdyż źródło serca jest niewyczer-
pane. Oblicze Pana, wprowadzone do serca, nie zaciem-
ni się i w każdej godzinie gotowe jest do pomocy. Ta
droga serca jest bardzo stara, lecz wymaga znacznego
rozszerzenia świadomości. Nie należy mówić o sercu w
pierwszej rozmowie, bo można je niepotrzebnie przecią-
żyć. Bezcelowo jest też mówić o miłości, jeżeli serce
jeszcze nie przyjęło Wizerunku Pana. Lecz nadchodzi
godzina, kiedy trzeba wskazać na potęgę serca. Radzę
zwrócić się do serca nie tylko dlatego, że Wizerunek
Mistrza jest już bliski, ale i ze względu na przyczyny
kosmiczne. Łatwiej przechodzić nad przepaścią, jeśli
mocna jest więź z Mistrzem.

86. Niełatwo jest być bez Mistrza. Nie tylko powta-

rzajcie ustami Imię Mistrza, lecz odnawiajcie je w
swym sercu, a nie wyjdzie On stamtąd — niczym
kamień zatoczony przez górski potok w rozpadlinę. My
nazywamy to Cor Reale, kiedy Król Serca wchodzi do
przeznaczonego sobie pałacu. Mistrz powinien być
naszą obroną!

87. Wszechobecny Ogień napełnia każde życiowe

zjawisko. Wszechobecny Ogień daje napięcie każdemu
działaniu. Wszechobecny Ogień kieruje każdym dąże-
niem i każdym poczynaniem; jakże więc nie przejąć się

44

Ogniem wiodącym? Moc kosmiczna, która jest źródłem
każdego impulsu człowieka oraz twórczej siły, skiero-
wana jest ku świadomemu tworzeniu. Należy pieczoło-
wicie zbierać identyczne energie dla budowania lepszej
przyszłości! Przecież tylko świadomy stosunek do opa-
nowania siły współmierności może dać twórczość zasłu-
gującą na wyższy stopień. Dlatego każdy, kto znajduje
się na drodze do Nas, powinien dążyć do twórczości,
świadomie kierując swą zdolnością rozpoznawania.

88. Jakże głęboko powinien uczeń uświadomić sobie

moc rozpoznawania i zrozumienia, iż jest tylko jedno
prawo, które rządzi całym Kosmosem — Wyższa Wola.
Według tej linii przebiega ewolucja ducha. Prawo to
łączy przynależne wielkości. Dążenie do spełnienia
Wyższej Woli wiedzie ku wrażliwości postrzegania.
Jedynie ta droga daje odpowiednie postanowienie o
uświadomieniu sobie i wypełnianiu Wyższej Woli. Tak
oto

również

My

przynosimy

Nasze

twórcze dążenia Wyż-

szej Woli; i tak łuki świadomości łączą się w Jedynym
Płomiennym Sercu! Tak, tak, tak! Tak tworzy się wielki
kosmiczny stopień!

89. Kiedy świadomość wasza podpowie wam ko-

nieczność posiadania stałego Wizerunku Pana, usiądźcie
wtedy w spokojnym miejscu i skierujcie wzrok na
wybrany Wizerunek. Pamiętajcie wszakże, iż należy
zdecydować się nieodwołalnie, gdyż stały Wizerunek w
razie zdrady będzie stałym wyrzutem. Po bacznym spo-
glądaniu na Wizerunek zamknijcie oczy i przenieście
Go do trzeciego oka. Tak ćwicząc otrzymacie żywy
Wizerunek i będziecie odczuwać szczególnie wibrujące
napełnienie serca. Wkrótce Wizerunek Mistrza będzie
nierozerwalnie z wami. Możecie wypróbować siebie

45

pod słońce, a tak samo będziecie widzieć Mistrza przed
sobą; niekiedy bez barw, lecz później jako żywą postać,
a nawet w ruchu. Modlitwa wasza utraci słowa i tylko
drżenie serca napełni wasze pojmowanie. W ten sposób
można osiągnąć w życiu wielki pożytek, ale trzeba,
żeby świadomość była odpowiednia.

90. Jeszcze jedno ćwiczenie: uczcie się niczym nie

zdumiewać i niczemu nie dziwić. Ale nie należy rozu-
mieć tego jako zabicia ducha. Przeciwnie, w pełnej
gotowości, budząc w sobie przewidywanie, stójcie na
straży w pełnym drżeniu świadomości. Zbliża się wiele
przedziwnych rzeczy. Można je pojmować zgodnie z
pragnieniem i zgodnie ze świadomością, lecz jeszcze
łatwiej otrzymać je przez Oblicze Mistrza. Jeśli możecie
wyobrazić sobie w świadomości Oblicze Nauczyciela z
największą dokładnością, to jesteście w stanie przenieść
swą świadomość do Jego świadomości i jakby działać
Jego Mocą. Lecz do tego trzeba widzieć Oblicze
Mistrza wyraźnie w najdrobniejszych szczegółach, tak,
aby obraz nie drgał, nie zniekształcał się i nie zmieniał
konturów, co się często zdarza. Jeśli jednak po ćwicze-
niach w skupieniu uda się wam otrzymać trwały Wize-
runek Nauczyciela, to osiągniecie przez to wielki poży-
tek dla siebie, dla najbliższych i dla spraw.

Uprzedzamy, gdy na oceanie pojawiają się fale.

Dobrze jest też przed zebraniem pobyć w zupełnym mil-
czeniu; niech nawet muzyka nie odrywa waszej uwagi.
Myślę, że ten czas wymaga takiego skupienia, ponieważ
w atmosferze jest wiele sprzyjających możliwości. Ale
powodzenie jak magnes przyciąga również nieoczeki-
wane cząstki metaliczne, a igły i gwoździe bywają
zatrute. Zrozumcie to właściwie. Nie odrywajcie się od

46

pojęcia Nauczyciela. Nie dziwcie się i nie zdumiewaj-
cie, dobrze jest bowiem, gdy można odkryć następny
stopień pojmowania.

91. Jeżeli wyrazistość Oblicza Nauczyciela stawia

nas w najbliższą z Nim współpracę, to i każde jasne
wyobrażenie przedmiotu w naszym trzecim oku czyni
go bliskim i dostępnym. Jednym z warunków starożyt-
nej magii było nauczenie się wyrazistego wywoływania
przedmiotów naszym wewnętrznym wyobrażeniem.
Jeżeli przedmiot został wywołany w pełni wszystkich
linii i barw, to można go było zastosować do najbliższe-
go wpływu. Można jakby władać nim. Niezależnie od
odległości można nim kierować i przybliżać jego możli-
wości. Można używać tego wpływu zarówno na naj-
zwyklejsze przedmioty, jak i na dalekie planety. Nie ma
w tym nic nadprzyrodzonego, lecz jest to jakby utożsa-
mianie się sobowtóra i przyciąganie żywej, łączącej
nici. Można stopniowo rozwijać w sobie te zdolności na
zwykłych przedmiotach, spostrzegając przy tym, że gdy
tworzy się jasny obraz, to powstaje szczególnie drgająca
wibracja, podobna do działania magnesu. Tak oto stu-
diując Nieskończoność, można rozpocząć zbliżanie się
do niej od najzwyklejszych przedmiotów.

92. Zaczniecie również spostrzegać, iż widzicie swo-

je wizerunki jak gdyby przed sobą. Nie należy się dzi-
wić, bo jest to rozszerzenie podzielności ducha. Zjawi-
sko wydzielania i przesyłki części ducha ukazuje
rozwiniętemu trzeciemu oku przesłany wizerunek. Nale-
ży wiedzieć, że wówczas ktoś widzi ten obraz i otrzy-
muje pomoc.

47

93. Jakże ważne jest, by zachować ogień impulsu!

Bez tego motoru nie sposób napełnić poczynania najlep-
szymi możliwościami. Siły użyte w poczynaniu pomno-
żone są przez ogień impulsu. Dlatego tak konieczne jest
dążenie do pomnażania sił danych nam z Praźródła. We
wszystkich pracach należy przestrzegać harmonii
i współmierności. Dlatego też dla nasycenia Naszych
poczynań trzeba wymierzać dane podanymi miarami.
Ogień i impuls podtrzymują życie każdego poczynania.
Bez tego traci ono swą żywotność. Tak oto podążmy do
ognia danego przez Pana! Tak oto można osiągnąć ogni-
ste nasycenie.

94. Przy wsiadaniu na statek skradziono podróżnemu

kiesę ze złotem. Wszyscy byli oburzeni, ale poszkodo-
wany uśmiechnął się i powiedział: „Kto wie?”. Zerwała
się burza i statek zatonął. Jedynie nasz podróżny został
wyrzucony na brzeg. Gdy wyspiarze uważali jego urato-
wanie za cud, on znów uśmiechnął się i rzekł: „Po pro-
stu zapłaciłem drożej od innych za przejazd”.

Nie wiemy, kiedy kiełkują nasiona dobra i jak długo

dojrzewa żniwo jadowitych myśli. Im także potrzebny
jest czas, by dojrzeć. Dlatego obawiajcie się jadowitych
myśli; żadna z nich nie zginie bez śladu. Lecz gdzież
jest ten kraj, gdzie ta godzina, w której dojrzeje kłos
jadu? Choćby nawet był mały, ale jest tak ościsty, że nie
będzie kawałka chleba, który nie raniłby gardła.

95. Czyż można uniknąć żniwa z własnego siewu?

Niech ziarno będzie dobre, jad bowiem zrodzi tylko jad.
Można uniknąć wiele, lecz zbiornik myśli jest najtrwal-
szy. Myśl, jako wyższa energia, jest nierozpuszczalna i
może się odkładać. Doświadczenie z roślinami może

48

wykazać siłę myśli. Tak samo uczony może wziąć
potrzebną książkę z półki, jeśli myśl jest pełna napięcia.

96. Jeżeli mówimy: „Nie miejcie pragnień”, nie zna-

czy to: bądźcie nieczuli. Przeciwnie, zamieńcie pragnie-
nie na niezmienny rozkaz czystej myśli. W takim rozka-
zie przywołujecie wszystkie światłe siły i zmuszacie ich
prądy do działania zgodnie z waszym czystym dąże-
niem.

Bądźcie radośni. Bądźcie, bądźcie radośni nie pra-

gnieniem, lecz dążeniem ducha. Bądźcie radośni nie
pragnieniem waszych przodków, lecz rozkazem całej
świadomości, ażeby stworzyć świetlaną nić, która łączy
wszystkie światy. Bądźcie radośni nie powodzeniem
spraw już zetlałych, lecz znamieniem tego, co przezna-
czone i już odnotowane w zwojach przyszłości. Bądźcie
radośni nie pragnieniem spokoju, lecz wzburzeniem
żywiołów, albowiem tylko wzburzony żywioł będzie
wam służyć, gdyż nie można zmusić martwego do oży-
wienia żywego. Zrozumcie więc, iż radość jest szcze-
gólną mądrością — i nie pozostawiajcie ogni światła
nad resztkami uczty.

Nie ma znaczenia to, co jest odczute tylko zmysłami

Ziemi, lecz stosujmy współpracę wszystkich części
Światła. Oczekujecie Mnie, oczekujecie pomocy, ale
przecież nie wiecie, gdzie właściwie pomoc jest
potrzebna i kiedy wybije ostateczna godzina bitwy.
Polegając na Nas całą świadomością i wiedząc, że się
nie spóźnimy — budujecie niewzruszony most i zbiera-
cie skarb Mocy.

Być może pomoc jest bardzo potrzebna. Sąd o tym

pozostawcie Nam, bo czas się wypełnił i za morzem
podnoszą się już słupy Światła!

49

97. Impuls ognia daje życie całemu Kosmosowi.

Każda twórcza iskra wprawia w ruch dążenie ducha.
Jakże nie ustalić w każdym zjawisku ognistego impulsu,
który żywi wszystkie napięcia i nasyca każde działanie!
Dlatego trzeba rozwijać cudowny impuls ognia, który
wszystko ożywia. Nasycony ogień może przyciągnąć
wszystkie zgodne energie. W kulturze myśli należy
przede wszystkim rozwijać ognisty impuls. Jak twórczy
impuls zbiera wszystkie współbrzmienia, tak myśl przy-
ciąga to, co z nią zgodne. Chrońcie tedy impuls ognia!

98. Jakże piękne są iskry ducha, który przejawia

ogień i dążenie! Służenie ogniste przyniesie ludzkości
tyle znaków nowej ewolucji. Dlatego tak weszła w ży-
cie Agni Joga oraz tyle znaków przeobraża planetę i jej
zagraża. Trzeba tylko przyjąć wszystko, co jest posyłane
ludzkości. Dlatego wrażliwy organizm Matki Agni Jogi
tak współbrzmi ze wszystkimi Naszymi przesyłkami.
Toteż należy dbać o zdrowie. Zaprawdę ognie szaleją!
Tak wiele jest utwierdzone, tak wiele jest skierowane,
tak wiele jest przed nami!

99. Największym błędem ludzi jest mniemanie, iż są

poza Istnieniem. Konsekwencją tego jest brak współpra-
cy. Nie sposób objaśnić stojącemu na zewnątrz, że jest
on odpowiedzialny za to, co odbywa się wewnątrz bez
niego. Ojciec egoizmu zasiał wątpliwość i samozaśle-
pienie, aby odciąć przewód do skarbnicy Światła. Nikt
nie chce sobie wyobrazić, że Światło jest następstwem
myśli, lecz bezlik zaludniających międzyplanetarne
przestrzenie chętnie potwierdzi potęgę myślowej współ-
pracy. Znają oni współpracę i rozumieją odpowiedzial-
ność. Można przeniknąć do światowej myśli i tym stwo-
rzyć sobie skrzydła w niebie oraz fundament na Ziemi.

50

Wiele jest rozsypanych cennych napomknień o łączno-
ści z dalekimi światami!

100. Iskra ducha zapala serce, dlatego Naszą Naukę

należy rozpowszechniać ogniem serca. Jak można zapa-
lić pochodnie ducha bez ognia serca? Wszak tylko ogień
podnosi twórczość i nasyca każdy czyn. Energia, która
kieruje do życiowego impulsu, powinna posiadać ogień
życia. W tym prawie zawarte są twórcze siły. Napięcie
każdej energii powołuje do życia otaczające energie. W
ten sposób odbywają się wszelkie materializacje, zbiera-
jąc wokół siebie wszystkie energie. Dlatego ziarno
ducha jest potężnym zbieraczem.

101. Jak majestatyczne jest prawo Hierarchii! Jakże

budujące są wszystkie prawa Hierarchii! Zaprawdę dra-
bina sięga Niebios. Każdy dążący do Hierarchii może
wypełnić Wyższą Wolę wykonując zadanie otrzymane z
Góry. Budujemy dzięki Hierarchii i dlatego powinno
być wypełnione każde Wskazanie, jako wypowiedziane
przez Hierarchę. Jedynie w ten sposób można spełnić
Wyższą Wolę. Dlatego zaiste należy strzec życzenia
Hierarchy. Niczym perły ducha należy strzec całego
Źródła!

102. Pełne samozaparcia serce Agni Jogina mieści w

sobie ból Świata. Lecz jest to rzadkie zjawisko. Jak
powiedziano w najstarszej pieśni religijnej: „Pomiesz-
czę w sercu ból świata, rozżarzę serce niby łono Ziemi,
napełnię je błyskawicami. Nowe serce jest Tarczą Świa-
ta; nakreślę na niej znak Matki-Ziemi. Krzyż Matki
będzie znakiem mojego płonięcia!” Tak wiedzieli staro-
żytni.

51

I znów wierne serce jest w Służbie Świata. Dlatego

powiadam: Należy chronić zdrowie! Napełnione naczy-
nie niesie się ostrożnie.

Można się radować zapaleniem ognia serca. Nie

zapominajmy, jak nieoczekiwanie zapalają się nowe
ognie.

103. Sprzeczność jest dywanem ojca kłamstwa. Kto

nań wstąpił, nie może spojrzeć na człowieka i nie być
złośliwym. Sprzeczności nauki znajdują się zwykle na
tym samym dywanie. Zadziwiające, jak ludzie mogą
napełniać się wyjaśnieniami, w które sami nie wierzą.
Współczesne Kościoły są najlepszym przykładem, dla-
czego to, co najwyższe, nie zmienia życia. Dlatego ota-
czajmy troską serce ogarniające!

104. Dla ewolucji ducha konieczne jest zjednoczenie

świadomości z sercem. Gdy siły są rozdzielone, duch
nie może działać. Dlatego tak niezbędne jest dążenie do
zjednoczenia subtelnych energii. Przecież w całej kos-
micznej twórczości siły są współzależne i rozdzielenie
ich może tylko powstrzymać przeznaczony rozwój. Dla-
tego tak zaleca się zjednoczenie świadomości. Każda
siła wyraża się w pełnym napięcia czynie; im bardziej
jest on nasycony, tym jest potężniejszy. Dlatego należy
wytężyć zjednoczenie dźwigni serca i świadomości.

105. Słowo, które płynie z serca, nasyca przestrzeń.

Dlatego myśli płynące wartkim potokiem tworzą sferę,
która stanowi obronę przeciwko trującym gazom plane-
ty. Myśli stanowią ochronną sieć dla ludzkości. Przecież
jedynie te świetlane promieniowania dają siłę do walki
z ciemnością. Dlatego tak ważne jest napełnianie prze-
strzeni słowami serca — w nich zawarte jest światło.

52

Tak ludzkość wznosi się na skrzydłach myśli. Tak two-
rzy się ewolucja.

106. Co to jest skarb serca? To nie tylko życzliwość,

nie tylko współczucie, nie tylko oddanie Hierarchii, ale
także współbrzmienie ze Świadomością Kosmiczną,
gdy serce przejmuje nawet rytm kosmiczny obok swoje-
go. Można wierzyć takiemu sercu. Ma ono czuciowie-
dzę i, jako jawna więź z Wyższym Światem, głosi to, co
niezaprzeczalne. Przejawienie skarbu serca jest również
bardzo ważne dla przygotowania ciała subtelnego.
Wyobraźcie sobie, jak bardzo znaczące jest doświadcze-
nie z ciałem subtelnym! Zgęszczenie ciała subtelnego
może dać to, o czym święcie mówi Nauka Szambali.
Można mieć niezwyciężone wojsko, można mieć nieza-
stąpionych współpracowników, wprawdzie czasowych,
lecz poza warunkami życia fizycznego.

107. Prądy kosmiczne przechodzą przez serce Agni

Jogina. „Napełnione serce czuje wszystkie zaburzenia”
— tak mówi Mądrość Odwieczna o sercu napełnionym
Eterem. Czym oddycha Przestrzeń Kosmiczna, tym
oddycha subtelne serce. Czym oddycha Serce Kosmicz-
ne, tym oddycha serce Agni Jogina. Każda wibracja
oddźwięczy na subtelnych strunach wrażliwego serca,
dlatego tak należy strzec tego kosmicznego skarbu. Prą-
dy napełniają serce i rozszerzają sferę jego oddziaływa-
nia. Tak powstaje kosmiczna zgodność.

108. Kiedy w przestrzeni unosi się lament, to napeł-

nione serce czuje tyle oddźwięków! Tak wielka jest
bitwa przestrzenna i fale światła są w takim napięciu!
Zbliża się Wielka Epoka. Jakże więc nie pokonać zła?
Dlatego ciemni tak trzymają straż! Gdy wchodzą

53

w życie wielkie prawa Bytu, jakże ciemni mogą się nie
bać? Dlatego tak potwierdzam Naszą Potęgę!

Zaprawdę słusznie powiedziano o znaczeniu podsta-

wowej zasady Naszych Spraw. Piękno zostało obwiesz-
czone, strzeżmy przeto jego fundamentów. Perły należy
chronić!

109. Dlaczego zjawiska bywają niespodziewane? Są

dwa powody. Po pierwsze, oczekiwanie zawsze wywo-
łuje przeciwdziałanie; nawet świadome oczekiwanie
może dać energię niepotrzebną dla zjawiska. Po drugie,
przy oznajmieniu może być przypadkowo powiadomio-
na czarna loża. Obecność chociażby jednej osoby po-
stronnej może służyć jako pośrednictwo. Cały świat
dzieli się na czarnych i białych. Jedni służą świadomie,
drudzy podług właściwości swojej natury, a trzeci stano-
wią galaretowatą masę, do niczego nieprzydatną. Czar-
na loża jest silna, bo do walki ze Światłem potrzebny
jest potężny potencjał. Niemądrze jest nie doceniać sił
przeciwnika, zwłaszcza gdy ulubiona jego Kali Juga
dobiega końca. Jest to rzecz jasna rozstrzygająca bitwa
i trzeba uważać, żeby pokusa i zwodzenie nie dotknęły
słabych. Dawno już powiedziano, gdzie znajduje się
główna loża ciemnych.

110. Dawniej odprawiano czarne msze i wznoszono

posągi Bafometa. Obecnie ciemni stali się bardziej nie-
bezpieczni, gdyż naśladując Nas, porzucili wiele rytu-
ałów i zwrócili się ku sile myśli. Z Nami trudno im wal-
czyć, ale w razie odłączenia się myślenia ucznia mogą
szkodzić. Gdy nakazywałem skupić się wokoło Mistrza,
radziłem to, co najpilniejsze. W ogóle należy patrzeć na
Moje Nakazy jak na nie cierpiące zwłoki rady. Czas zro-

54

zumieć, iż daję Naukę nie jako środek nasenny, lecz dla
napełnienia nią całego życia.

111. Kiedy wszystkie siły kosmiczne są w napięciu,

nie może być odwrotu bez zniszczenia. Gdy wokół
Światła grupują się świetlani, a wokół ciemności czarni,
to nie ma odwrotu. Dlatego jeśli pracownicy pragną
zwyciężyć, to powinni jako potężna siła zgromadzić się
wokół fokusu. Tak, tak, tak! Jeżeli zwykła forma fizycz-
na utrzymuje się jedynie dzięki spójności cząsteczek, to
o ileż potężniejsza jest siła płynąca od Hierarchy! Dlate-
go ci, co pragną zwyciężyć, muszą ściśle przylgnąć do
osłaniającej ich Tarczy, do Hierarchii. Tylko tak można
zwyciężyć. Tylko tak można w tych groźnych czasach
przebudowy przetrwać zamęt. Pamiętajmy więc!

112. Po wyborze Pana i Guru nie może być odwrotu.

Jest tylko droga naprzód i wcześniej czy później, łatwiej
czy trudniej dojdziecie do Nauczyciela. Gdy czarni oto-
czą was i zamkną swój krąg, pozostanie jedynie droga
wzwyż, do Mistrza. Wówczas poczujecie, że Pan jest
gdzieś niedaleko i że nić srebrna jest nad wami — tylko
rękę wyciągnąć! Można się spotkać i bez pomocy czar-
nych, jednak najczęściej tylko człowiek osaczony sięga
po srebrną nić i dopiero w niedoli uczy się mowy serca.
Pana i Guru trzeba odczuwać sercem.

113. Ludzie mówią: „Kochamy i czcimy”, ale pamię-

tają o tym tyle co o zeszłorocznym śniegu. Sen jest ich
panem! Ale wybija godzina i Pan stanie się ich życiem i
pokarmem. Jak błyskawica przeszywa ciemności, tak
jaśnieć będzie Postać Pana. Jak skarbu będą strzec każ-
dego słowa z Góry, bo nie będzie dla nich żadnego inne-
go wyjścia. I mało kto, poznawszy Światło, skala się

55

mrokiem. Wiele jest mroku dokoła, a droga do Pana jest
jedna. Pamiętajcie o Panu!

114. Gdy napięcie kosmiczne jest tak wielkie, należy

zebrać

wszystkie

siły

dla

obrony

Światła,

ponieważ wsze-

lka niepewność co do Światła otwiera wejście ciem-
ności. Dlatego też należy strzec każdej podstawy. Gdy
siły grupują się wokół Światła, jakże nie przyłączyć się
do Przywódcy? Jedynie w tym jest siła i w tym zawiera
się zwycięstwo. Gdy Magnes Kosmiczny się przesuwa,
to naturalnie trzeba pilnować prądu Światła, bo tylko na
tym grzbiecie fali można przepłynąć potok. Tak oto
myśl o Świetle staje się Obliczem Pana.

115. Gdybyż ludzie zawsze pamiętali, że chodzą na

skraju przepaści! A przecież tak właśnie jest. W każdej
chwili mogą być ocaleni lub zniesieni pomyślną lub nie-
pomyślną zmianą prądu. Czyż zatem nie można mieć w
pamięci tej łączności z prądem kosmicznym, ażeby bez
drgnienia można było spojrzeć w otchłań, jednak pamię-
tając w każdej godzinie o jej istnieniu?

116. Rzecz jasna czuły organizm Agni Jogina styka

się z prądem kosmicznym. Każda fala odbija się
w ośrodkach i odbiorczość wrażliwego Agni Jogina po-
twierdza fale kosmiczne. Dlatego wszystkie fale
kosmiczne i ziemskie tak dotykają ośrodków ognistych.
Dlatego tak należy strzec zdrowia. Oczywiście jest cięż-
ko, lecz świadomość kosmiczna jest tak cudowna.

Kto lepiej rozstrzygnie i kto lepiej wie? Tylko Hie-

rarcha. Dlatego trzeba chronić każdą perłę. Niechaj
więc strzegą skarbów. Zaprawdę powiadam: Tylko tak
można zwyciężyć.

56

117. Trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów, burze,

mgły, tworzenie się mielizn, zmiany klimatu, choroby,
nędza, wojny, rozruchy, niewiara, zdrady — jakich jesz-
cze oznak groźnego czasu ludzkość oczekuje?! Niepo-
trzebni są prorocy; nawet najlichszy skryba może
powiedzieć, że jeszcze nigdy nie zebrało się tylu strasz-
nych zwiastunów rozkładu Ziemi. Lecz ucho jest głuche
i oko zaćmione! Nie było czasu bardziej zdeprawowa-
nego niż ten planetarny rok! Dla fal ognia ściele się dro-
ga i zamierające potwory odpełzają, nie chcąc sobie
uświadomić ceny tego, co się dzieje. Zaiste Świat utrzy-
muje się dzięki Magnesom, niedostrzegalnym jak po-
wietrze i płomienie przestrzeni, a tak samo niezbędnym
jak Światło. Na Nasze objawienie dane przez Nas Mag-
nesy są niczym kotwica okrętu miotanego przez burzę.

118. Tak oto można zobaczyć koniec Kali Jugi.

Gdzie będzie początek Satja Jugi, zależy to od ludzko-
ści. Wiemy, iż Satja Juga jest przeznaczona, ale miejsce
i warunki jej mogą być różne. Rycerze Moi, mogę was
zebrać według waszej przydatności i oddania!

Człowiek wpadł do studni i zakrył otwór czarną

płachtą!

119. Myśl operuje impulsem życiowym. Jakże więc

można przejawiać tak mało dążenia do oczyszczenia i
rozwoju myślenia! Świadomość przyciąga wszystkie
życiowe przejawy i twórca myśli nasyca przestrzeń.
Dlatego tak bardzo trzeba dążyć do szerokiego myślenia
oraz pojmowania podstaw Życia. Każde życie buduje
się na swojej orbicie i każde życie ma podstawę, na któ-
rej wszystkie czyny powinny odpowiadać Wyższemu.
Dlatego każda myśl powinna być skierowań do czynu
bohaterskiego i strzec wyższego dążenia. Je kość dąże-

57

nia zależy od impulsu. Należy rozwija wszystkie myśli
prowadzące do wysubtelnienia świadomości. Tak moż-
na budować wyższy stopień.

120. Dlatego gdy dane jest wyższe dążenie do Pana,

należy zachować orbitę i objawiony fokus. Dlatego
wszystkie Nasze Fundamenty należy ustrzec, albowiem
chmury są dokoła. Zwycięstwo jest przeznaczone, ale
trzeba strzec wszystkich fundamentów. Wyższe dążenie
może dać wszystkie możliwości. Czasy są groźne, lecz
piękne. Czasy zakończenia i budowania. Czasy wyższe-
go napięcia i ziemskiej bitwy. Czasy tworzące wielką
kartę i budujące wspaniałą przyszłość! Wyższe Prawo
wchodzi w życie i dlatego wrogowie tak szaleją.

121. Tarcza Nasza jest jedna, dlatego My cenimy peł-

ną świadomość. Częściowe przebłyski często gasną
toteż trzeba umieć rozpoznawać całkowite oddanie. Tyl-
ko w ten sposób można osiągnąć i rozszerzyć świado-
mość. Należy iść wyższą drogą.

122. Najważniejsze jest, by nie uczynić z siebie kar-

łów.

Dla

karła

nawet próg drzwi jest trudniejszy niż góra.

Myślenie karła prowadzi do zwyrodnienia, a następnie
do rozkładu. Słusznie zauważono, że trzeba zaobserwo-
wać oddziaływanie podstawowej aury. Ci, którzy przy-
jęli, mogą współpracować, lecz zaprzeczanie będzie wy-
raźną oznaką nieprzydatności. Nie należy namawiać do
podstaw; jeżeli nie ma ich w sercu, nic nie może ich
wyjaśnić. Dlatego obserwujcie ruchy życia nie jako kar-
ły. Również Nauczyciela można przyjąć nie mózgiem
podziemnych karzełków.

58

123. „Zamkiem pomyłek” nazywają się pewne ruiny

w Kurdystanie. Powiadają, że zamek został zbudowany
przez pomyłkę; miejsce zostało wybrane przez pomył-
kę; właściciel ożenił się przez pomyłkę; prowadził woj-
nę przez pomyłkę; miał doradców przez pomyłkę; grał
w kości przez pomyłkę; zachorował przez pomyłkę
i zginął przez pomyłkę. Dopuszczalna jest tylko pewna
liczba pomyłek!

124. Gdy gromadzą się różne prądy, to oczywiście

należy przedsięwziąć środki przeciwko nim. Rozmaite
prądy są kierowane za pomocą środków przeciwdziała-
nia. Wszystkie wrogie prądy wymagają poskromienia.
Dlatego każda strzała wypuszczona do Tarczy zwróci
się przeciwko wrogowi. Tak działa bumerang, i prądy
Naszych oddziaływań będą potężne. Należy więc dzia-
łać, strzegąc wszystkich najwyższych Wskazań Hierar-
chy. Jedynie tak można osiągnąć.

125. Zauważcie, jak ludzie czytają Naukę. Zauważ-

cie, które miejsca pomijają i starają się nie zauważyć.
Szczególnie często ludzie zamykają oczy na wszystko,
co tyczy zdrady i psychicznego zabójstwa. Nie chcą so-
bie nawet wyobrazić, że myślami mogą szkodzić na od-
ległość. Tak więc ludzie unikają tego, w czym najczę-
ściej są winni. Nie trzeba być gigantem myśli, aby
szkodzić. Nawet przeciętna myśl, zatruta kryształem
imperylu, będzie bardzo skuteczna. Powziąć zdradę —
znaczy dokonać jawnej połowy całości, ponieważ zatru-
ta już powłoka będzie podatna na najmniejszy impuls.
Zaprawdę zatrucia myślowe są jeszcze szkodliwsze niż
narkotyki. Można również przypomnieć o zarazie
poprzez przesyłki myśli. Można do tego stopnia stracić

59

siły, że każda zaraza łatwo się zbliży. Myśl jest niczym
klucz otwierający.

126. Jak można uniknąć szkodliwości przesyłanych

myśli? Trzeba iść za jedną i tą samą radą: wzmocnić
dążenie do Mistrza. Idąc w tym kierunku można otrzy-
mać wszelką odporność. Dlatego radzę uświadomić so-
bie Hierarchię od najwyższego duchowego dążenia do
najmniejszych nawet cielesnych potrzeb; wszędzie
potrzebna jest srebrna nić. Upór i czarna loża będą
wszelkimi sposobami odsuwać myśli o Hierarchii. Cho-
ciaż u nich samych bardzo rozwinięte jest podporządko-
wanie, jednak zachowują je tylko dla siebie, znając nie-
odmienność tego prawa.

127. Ogień Przestrzenny rozpuszcza wszelkie nagro-

madzenia. Lecz jakąż tamę budują ludzie i jakże tarasu-
ją przestrzeń niepojmowaniem i świadomością, która
tak słabo ogarnia twórczość Kosmosu! Jak można two-
rzyć, nie uznając Wyższego Przywódcy? Jak można
budować, nie czując nici łączącej z Hierarchą? Jak moż-
na spodziewać się przesyłek, skoro duch nie otwiera się
na spotkanie Światła? Jedynie dzięki przylgnięciu do
Hierarchii i wykonywaniu objawionej Woli można za-
iste podołać i osiągnąć wszystko, co jest przeznaczone.

128. Dlatego każde dążenie prowadzące do zjedno-

czenia ucznia z Nauczycielem wiedzie do poznania
wyższych praw. Uczeń, który nie chce Nauczyciela,
dowodzi tym swej ignorancji, gdyż powstrzymuje swój
rozwój. Wszak każda siła pociągająca ducha wzwyż jest
siłą rozwoju. Jakże będziemy rozszerzać świadomość
i podnosić ducha, jeśli nie przyjmiemy Ręki Hierarchy?
Zarozumiałość tak zgubnie hamuje postęp! Dlatego

60

słuszną jest rzeczą zwrócić uwagę wszystkich, którzy
mówią o przesadnym jakoby oddaniu Nauczycielowi, iż
tylko dzięki mocy oddania Nauczycielowi można dojść
do wysubtelnienia świadomości. Kultura ducha i myśli
wymaga dążenia w ślad za Nauczycielem i wykazywa-
nia niezłomnego oddania dla Hierarchii. Tylko tak
wznosi się duch; tylko tak można się utwierdzić w ewo-
lucji ducha. Dlatego piękno Służenia zawarte jest w zje-
dnoczeniu świadomości. Gdy łuki świadomości są zjed-
noczone,

to

panuje

Światło

i spełnia się wyższe prze

znaczenie. Jedynie tak można osiągnąć wyższe Prawo!
Tak My tworzymy!

129. Zanotujcie pytania dla ucznia: „Czy nie służysz

mrokowi? Czy nie jesteś sługą wątpliwości? Czy nie
jesteś zdrajcą? Czy nie jesteś kłamcą? Czy nie używasz
nieprzystojnych słów? Czy nie jesteś leniwy? Czy nie
jesteś gniewliwy? Czy nie przejawiasz niestałości? Czy
nie jesteś niedbały? Czy znasz oddanie? Czy jesteś go-
tów do trudu? Czy nie przelękniesz się Światła?” Tak
pytajcie uczniów, przygotowując ich do próby.

130. Przy budowaniu należy rozwijać wszystkie dą-

żenia do tożsamego pojmowania. Każde zadanie niesie
swą tożsamą siłę. Należy dążyć do znalezienia tego klu-
cza. Nie można wymagać, aby wielkie zjawisko można
było wymierzyć małymi miarami. Nie sposób upiększyć
małej myśli. Niepodobna stać się bohaterem małej
myśli! Tylko subtelna tożsamość daje zgodność. Dlate-
go wszystko najwyższe najwyższemu. Im wyżej, tym
bardziej potwierdzająco; jedynie tak można wzrastać
i wprowadzać to, co przeznaczone, w życie. Najwyższy
Plan wymaga stosowania najwyższych miar.

61

131. Dlatego kiedy wieścimy Hierarchię, to znamy

bitwę przestrzenną, która wzywa do zrozumienia naj-
wyższego

prawa.

Twórczość wymaga świadomego uzna

wania zasady Hierarchii. Tak więc My budujemy i wzy-
wamy do subtelnego pojmowania Hierarchii. Zaprawdę
objawione Prawo wchodzi w życie! W ten sposób
utwierdza się wyższy stopień.

132. Wskazuję na napełnienie serca i modlitwę serca

z dwóch przyczyn: po pierwsze, prowadzi ona do zjed-
noczenia ze Światem Wyższym; po wtóre, nie wymaga
specjalnego czasu i może być odbywana podczas każdej
pracy.

Łatwo

się

można przyzwyczaić do osobliwego do-

znania w sercu, bez obawy o następstwa. Serce nie zmę-
czy się Panem — przeciwnie, tylko otaczające myśli
mogą źle wpływać na serce. Kiedyś wreszcie ludzkość
zrozumie znaczenie myśli, choćby przez wzgląd na
swoje serce. Niech ludzie pomyślą o truciźnie przesy-
łek! Czas zwrócić uwagę na ilość chorób z powodu
myśli. Nieźle jest przy każdej chorobie zastosować
sugestię przeciw negatywnym myślom. Można również
zastosować passy magnetyczne nad dotkniętym chorobą
narządem. Nie potrzeba nic szczególnego poza modli-
twą serca, która wytwarza więź magnetyczną z Wyż-
szym. Przy nakładaniu rąk nie należy myśleć o choro-
bie, lecz trzeba połączyć się z Wyższym.

133. Jak wielką korzyść można odnieść z maleńkich

doświadczeń i obserwacji! Nie ograniczając się czasem,
uczeń może zwracać uwagę na mnóstwo drobnych zja-
wisk. Każdego dnia wśród zwykłych zajęć zwróćcie
uwagę na przejawy organizmu. W każdym swoiście
odzwierciedlają się zjawiska kosmiczne, należy jedynie
bez lęku notować każde odczucie. Podobnie można

62

obserwować nawet życie przedmiotów codziennego
użytku pod wpływem określonej ręki. Powtarzajcie to
temu, kto zapomina o wpływie osoby i dotyku.

134. Magnes Kosmiczny przyciąga wszystkie przesu-

wane energie do nowego ośrodka. W ten sposób wszyst-
kie przeżywające się energie zostają zruszone, ustępując
miejsca nowym. Dlatego przy zmianie sił wszystkie
dwoiste siły nikną w procesie kosmicznym. Tylko Świa-
tło i ciemność są przeciwieństwem i natężają się w bit-
wie kosmicznej. Dlatego dążenie należy wyraźnie na-
pełniać ogniem przyciągania i całym impulsem szukać
Światła przeciwko czarnej loży. Trzeba się bronić odda-
niem i świadomością Hierarchii oraz śmiało występo-
wać przeciw ciemności wszystkimi siłami ducha i serca.

135. Każda próba ciemnych będzie nową możliwo-

ścią dla Nas i bumerangiem dla przeciwników. Jedynie
w ten sposób droga się przejaśni i każdy krok wroga
będzie jego własną pułapką. Tak My zwyciężamy. Takie
ważne są czasy. Takie napięte są czasy!

136. Tylko w napięciu wszystkich sił zwyciężycie.

Trzeba to zapamiętać i zastosować. My zdecydowali-
śmy o całkowitym powodzeniu, a od was zależy jego
przyjęcie. Cały ogród wątpliwości, podejrzeń, obaw,
obraz i osadzeń trzeba porzucić. Jeżeli chcecie odnieść
zwycięstwo, to należy unikać wszelkiej zdrady, gdyż
następstwem powątpiewania i lekceważenia Hierarchii
będzie zerwanie wszystkich nici. Gdy okręt w czasie
burzy trzyma się na jednej kotwicy, niemądrze jest przy-
stępować do zmiany łańcucha. Chrońcie fundament
i wznoście się tylko wraz ze wzrastaniem fundamentu.
Nie przestanę powtarzać o Hierarchii, dopóki nie przyj-

63

miecie jej do świadomości. Nie wystarczy kiwać głową,
pora przemyśleć i zastosować. Mam powody, by tak
mówić.

137. Oznaką najsilniejszego napięcia jest liliowa

gwiazda, ponieważ napięcie i stała transmisja energii
jest właśnie zjawiskiem tworzenia.

Niech

nikt

nie

przyjmuje

lekkomyślnie

Mojego ostrze-

żenia.

Gdy

zwycięstwo

jest

zważone

i przesądzone, wów-

czas nie może już być ani przeprosin, ani przypadkowo-
ści.

Pamiętajcie,

jedna

jest

kotwica

i

jedno

Światło!

I kie

dy przetacza się największa bitwa, niewybaczalne jest
łamanie szyku bojowego. Będę bardzo surowy, bo czas
nagli, a i tak już pewne sukcesy zostały odłożone. Cię-
żar pochodzi od was samych. Strzeżcie podstaw! Wiele
ogni wprowadzono do działania. Pamiętajcie — liliowa
gwiazda to najwyższe napięcie.

138. Przyzwyczajajmy się do rozumienia, na czym

mogą polegać prawdziwe przygotowania do doniosłych
czynów. Z każdym dniem zbliżają się rozstrzygające
terminy. Jakże rosną skrzydła dla wznoszenia się, które
zostało już zawczasu wskazane zarówno w drobnych
zbiegach okoliczności, jak i w decydujących wydarze-
niach. Ponownie będą wypowiedziane słowa Nakazu, co
oznacza, iż owoce znów dojrzały. Znowu sny, marzenia
i nadzieje splatają się w węzeł, który oznacza następny
stopień niezmienności. Z niedostrzegalnie drobnych
zbiegów okoliczności znowu splatają się namacalne fak-
ty i to, co zdawało się albo nie istniejące, albo zmienio-
ne, układa się w stos wydarzeń. Pamiętajcie o tych sło-
wach i stosujcie do bieżącego dnia.

„Nie lękam się, albowiem wrogowie służą i nieprzy-

jaciele zbierają drogocenności do skarbca ducha”. Prze-

64

to myślcie dobroczynnie i dążcie do nowego stopnia, do
nowego osiągnięcia.

139. Nić łącząca Nauczyciela z uczniem jest najpo-

tężniejszym przewodem i tworzy sieć ochronną. Jakże
można przejawić swe dążenie bez Nauczyciela? Ci ma-
łoduszni, którzy mówią: „Pójdziemy sami”, nie znają
znaczenia sieci ochronnej. Dlatego nieuznawanie Łań-
cucha Hierarchii daje wynik równoznaczny z burzeniem
zasady budowania. Jedynie na potędze Hierarchii moż-
na utwierdzić się w budowaniu.

140. Iskry przyczynowości lecą w przestrzeni i każda

iskra przynosi swój skutek. Nieuznawanie Nauczyciela
pozostawia ucznia bez kierownictwa i żadne działanie
takich

błądzących duchów nie ma konstruktywnego zna-

czenia. Każde dążenie ducha powinno doprowadzić do
szukania Kierownika. Przyczynowość wydaje swoje
cudowne pędy, jeśli uczeń rozumie znaczenie Hierar-
chii.

141. Oczywiście nie miejcie wątpliwości, że będę

mówił o Hierarchii. Będziemy do tego powracać, dopó-
ki nie ustalimy zdecydowanego pojmowania tego pana-
ceum; wszakże za każdym razem określimy nową
cechę, gdyż nie ma u Nas powtórzeń.

Może ktoś powiedzieć: „Zwracam się do Pana całą

siłą, a jednak wołanie moje nie dochodzi”. Wtedy zapy-
tajcie: „A czy była szczerość?” Przy zwracaniu się ta
cecha jest niezbędna jak Światło. Każdy może zagłębić
wzrok w swym sercu i przejrzeć zakamarki zmurszałego
świata. Bez szczerości nie będzie przewodu. Dlatego
wytężcie wszystkie siły i wybierzcie szczerość.

65

142. Często słyszycie o bitwie prowadzonej przez si-

ły ciemności.

Obecnie znajdujecie się w samym jej środ

ku. Zaprawdę sami Hierarchowie biorą udział w bitwie;
tym chwalebniejsze będzie zwycięstwo. Lecz trzymajcie
się Ręki Mojej niczym kotwicy. Nie mówiłbym o strasz-
nym

niebezpieczeństwie

bez

przyczyny. Dlatego nie stra-

ćmy chwili na zjednoczenie i odrzuciwszy przeszłość,
dążmyku

przyszłości

oraz

mocno

trzymajmy

się

w

bitwie.

Należy pamiętać, że wielkim zaszczytem jest stanąć na-
przeciw

olbrzymów

zła!

Znam

wasze

napięcie,

lecz przyj

mijcie je jako święte wznoszenie się. Odpędzajcie wszy-
stko, co złe i ciemne. Przywołujcie Mnie często, kiedy
grozi się przejawom Światła. Pamiętajcie o Hierarchii!

143. Gdy natężony Magnes zbiera wszystkie siły,

należy rozpoznać każdą energię. Dlatego trzeba wie-
dzieć, jakie siły mogą być dopuszczone do twórczości,
a jakie mogą zaszkodzić. Zdolność rozeznania można
osiągnąć tylko przez przyłączenie się do Wyższej Świa-
domości, bo jedynie miara czystego dążenia może
odsłonić Nakaz Służenia. Toteż trzeba nauczyć się uzna-
wać wszystkie wyższe prawa, budując na nich życie.

144. Naturalnie zjawiska kosmiczne odbijają się na

odczuciach pełnego napięcia Agni Jogina. Oczywiście
przebieg ludzkich działań wywołuje podziemne burze
i nadziemskie ognie. Tożsamość przejawia się wszędzie,
i wszystko, co się wydarza, ma takie powiązanie. Dlate-
go należy ujawnić święte uczucie do Hierarchii i przeja-
wionego serca. Trzeba zrozumieć istnienie zbawczej
kotwicy i przylgnąć do niej z całych sił.

145. Niestety, obecne czasy całkowicie odpowiadają

ostatnim czasom Atlantydy. Ci sami fałszywi prorocy

66

i fałszywy zbawca, te same wojny, te same zdrady i du-
chowe zdziczenie. Chełpimy się okruchami cywilizacji;
tak samo Atlanci umieli przelecieć nad planetą, aby prę-
dzej oszukać jeden drugiego. Świątynie tak samo były
bezczeszczone i nauka stała się przedmiotem spekulacji
i swarów. To samo działo się w budownictwie, jakby nie
ważyli się budować trwale! Tak samo powstawali prze-
ciwko Hierarchii i dusili się własnym egoizmem. Tak
samo naruszali równowagę sił podziemnych i wspólnym
wysiłkiem spowodowali kataklizm.

146. Gdy więź z Mistrzem jest mocna, można góry

przenosić.

Dążenie

do

Hierarchii

tworzy tę kulturę, o któ-

rej tak wiele się mówi. Martwi są ci, co mniemają, że za
pomocą ziemskiej Maji mogą zbudować twierdze. Jest
to równie niemądre jak marzenie dzieci, by z błota
wznieść fortecę! Zaprawdę trwały jest tylko świat du-
cha, albowiem jest niezniszczalny i niezwyciężony!
Można powiedzieć, że pierwszą oznaką kultury jest brak
osobistych waśni.

147. Kiedy ważą się losy planety, siły są rozmiesz-

czone na dwóch biegunach: Światła i ciemności; dlatego
też każdy duch powinien wystrzegać się małoduszności.
Stanąć po stronie Światła znaczy kroczyć z Nami pod
Sztandarem Hierarchii; stanąć po stronie ciemności zna-
czy iść pod jarzmem czarnego sztandaru. A zatem
w czasie bitwy trzeba osobiście uświadomić sobie
Naszą Moc i budować prawem utwierdzone życie. Tyl-
ko tak można podjąć wyzwanie ciemnych; albowiem
gdy duch jest uodporniony na małoduszność i zdradę,
zwycięstwo jest pewne. Utwierdźmy się przeto w Hie-
rarchii.

67

148. Naturalnie kiedy wre bitwa, to twórczość sił

natęża się i każdy pełen oddania czyn wnosi mocne
ogniwo do łańcucha obronnego. Każde serce przejawia-
jące oddanie Hierarchii służy jako płomień do zniszcze-
nia

wroga.

Dlatego

tylko

czyste dążenie do Hierarchii da-

je

właściwe

rozwiązanie. Tak My zwyciężamy. Owszem,

gdy bitwa osiąga napięcie, to wielu jest chętnych do
szkodzenia. Wszelako plan jest nienaruszalny, i dopiero
przejawienie pełnego dążenia do Hierarchii daje zwy-
cięstwo.

149. Nigdy nie mówiono, żeby polegać na Panu.

Przeciwnie, powtarzano: „Napełnijcie się Panem!” Jest
ogromna różnica pomiędzy bojaźliwym i bezczynnym
poleganiem a napełnianiem całej istoty świadomością
Pana. Niczym miecz niezwyciężony, kruszy wszelkie
przeszkody świadomość utożsamiona z Panem! Nie mo-
że zwątpienie gnieździć się tam, gdzie zapalono pło-
mienną

świadomość!

Nie będzie znużenia tam, gdzie do-

puszczono

niewyczerpane

Źródło

Sił!

Nie

może wkro

czyć strach do chramu pancerzy nie do przebicia! Toteż
radzę przyjąć Moje Tarcze, nie uciekając się do zba-
wiennej opieki, lecz zwyciężając zjednoczeniem świa-
domości.

150. Należy zwrócić uwagę na zapalenie ośrodków

kolan. Nawet plamy na skórze dają takie same stygmaty
jak klęczenie, co oznacza, że modlitwa w sercu może
objawiać te same oznaki. W ten sposób można zebrać
cenne oznaki, na przykład potwierdza się rytm energii
kosmicznych w sercu albo silne nabrzmienie brzucha
przy tych ośrodkach, jak również krtani, potylicy i cie-
mienia.

Ręczę za powodzenie, jeśli napełnicie się Panem!

68

151. Przy działaniu przeciwnych sił należy zawsze

zachować maksimum centralizacji. Dlatego siła fokusu
jest tak potrzebna i każdy, kto stoi na posterunku, powi-
nien uważać swoją pozycję za połączoną z centrum. Tak
więc centralna moc będzie wypromieniowywać wszyst-
kie promienie, i cienie będą musiały zniknąć. Radiacja
fokusu na planie duchowym jest niezwyciężona! Toteż
odporność ducha może być osiągnięta przy dążeniu do
Ogniska Duchowości. Hierarchia cudowna jest przez to,
iż stanowi właśnie takie potężne Ognisko. Nieskończe-
nie powinno się dążyć do prawa Hierarchii!

152. My przejawiamy potęgę Ogniska Duchowości.

Prawa Hierarchii są niezmienne i ci, którzy przyłączyli
się do tej potęgi, mogą znaleźć właściwą drogę. Dlatego
tak ważne jest, by zbliżyć się do Nas i w jedynym dąże-
niu wypełnić to, co wskazane. Potwierdzone jest przez
Nas

zwycięstwo.

Należy

więc

zebrać wszystkie najlepsze

dążenia, aby przyłączyć się do Ogniska Duchowości!

Ognisko świeci dzięki zjednoczeniu świadomości.

Nasze Ognisko jest potężne dzięki zjednoczeniu serc!
Nasze Ognisko jest niezwyciężone. Potwierdzam to!
Niechaj tedy Ognisko Duchowości świeci w sercu każ-
dego współpracownika. Twórczość ducha jest nieroze-
rwalnie związana ze zgodnym dążeniem. Tak oto przeja-
wianie harmonii jest przejawianiem prawa.

153. Niebezpieczna jest Maja, gdy ludzkość sądzi, że

można tworzyć zupełnie identyczne przedmioty. Zapo-
mina się, iż nawet różnica w czasie tworzenia już wnosi
istotną zmianę. Standard może zadowolić tylko niższą
świadomość. Pamięć o względności pojmowania odpo-
wiada pojmowaniu Maji, ale podstawy nie mogą być
w granicach Maji. Zwróćmy się zatem do tego, co nie-

69

wzruszone, inaczej mówiąc, do duchowego zjednocze-
nia z Hierarchią. Gdy przeglądniemy wszystkie zaka-
marki planety, znajdziemy tylko jedną drogę w górę.
Można ułożyć tysiące hymnów na cześć tego wznosze-
nia się, ale u podstaw będzie jedyne, identyczne dążenie
ducha do tych sfer, gdzie otrzymał on swą granulację.
Można nauczyć się wszystkich ludzkich narzeczy, lecz
nigdzie słowo nie ośmieli się wyrazić niewzruszonej,
niewypowiedzianej Podstawy Bytu oraz drogi do Ojca
Wszelkiego Istnienia. Jedynie serce w godzinie ucisku
zna Niewysłowione i odczuwa drogę górną.

154. W ciemnościach kieruje strażnik głos swój ku

Wieży, gdzie czuwa Pan. Nie może pełnić służby warta,
jeżeli nie będzie wyczuwać Pana. I runięcie świata jest
skutkiem naruszenia Hierarchii. Naruszenie Hierarchii
— to zniszczenie całej przyczynowości i wszystkich
prawnych następstw.

155. Świadomość, która nie jest scalona z Panem, nie

może podążyć do prawa napełnienia Kielicha. Tylko siła
przejawionego Magnesu Kosmicznego może przybliżyć
ducha do Nauczyciela. Zaiste kto przyłączył się do
Wyższej Świadomości, otrzymuje siłę myśli. Dopiero
wtedy, gdy duch przyjmuje wszystkie przesyłki z Góry,
świadomość może się rozszerzyć; inaczej nie można
obudzić mocy znajdującej się w Kielichu. Tak więc nić
łączności jest drabiną ducha, po której wznosi się siła
ducha. Twórczość umacnia się dzięki tej cudownej nici.
Tak oto wznoszenie się ducha odbywa się poprzez więź
z Mistrzem.

156. Ta więź Nas jednoczy i wydaje najlepsze skutki.

Najcudowniejsza jest srebrna nić łącząca serce Hierar-

70

chy z uczniem. Światło ducha żywi się tą mocą, dlatego
gdy mówimy o zjednoczonej aurze, mamy na myśli zja-
wisko łączności, zaprawdę! Dlatego też niby Źródła
Światła należy strzec Wskazań; tak można przyciągnąć
najlepsze możliwości. Tak więc święte zespolenie Hie-
rarchy z uczniem następuje, gdy świadomość ucznia
dąży ku świadomości Hierarchy. Tak cudowna stronica
zostaje stworzona przez zjednoczone serce!

157. Rozumiecie, ile kosztuje Nauczyciela każdy od-

stępca! Jeżeli każdy uczeń ma przydzielony specjalny
promień, to przerwanie tej nici musi mieć następstwa.
Nie bez przyczyny uporczywie zapytuje Mistrz kołaczą-
cych: „Czy nie jesteś zdrajcą?” Zniszczenie nici między
Nauczycielem a uczniem może się dokonać jedynie jako
powolny proces, bo zwykła, gwałtowna zdrada jest bar-
dzo bolesna zarówno dla Mistrza, jak i dla zdrajcy.
Zaprawdę mąci się rozum zdrajcy i przez ranę zerwanej
nici najłatwiej przenika opętanie. Trzeba poczytywać
proces zdrady za niebezpieczeństwo fizyczne, nie mó-
wiąc już o następstwach duchowych. Można więc pojąć,
z jaką ostrożnością należy wybierać uczniów, aby nie
działać na szkodę Kosmosu. Dlatego to każda Nauka
duchowa podaje wyraziste przykłady zdrady. Zdrajca to
niekoniecznie Dewadatta czy Judasz. I bez tych prototy-
pów przestrzeń pełna jest złamanych promieni.

158. Bez łączności z Nauczycielem nawet jednym

włoskiem przeczenia możemy wpuścić czarnego lokato-
ra. Lekkomyślność nocuje niedaleko zdrady. W ten spo-
sób można przedstawić następstwa zerwania ucznia
z Nauczycielem. Czas już, by ludzie zajrzeli do domów
dla obłąkanych i sprawdzili przyczyny i okoliczności

71

zachorowań, zwłaszcza teraz, gdy plaga ta jest niebez-
pieczniejsza od dżumy.

Umiejcie strzec nici łączącej z Nauczycielem i napeł-

niać serce Panem. Nie wolno zapominać, co stanowi
istotę niewzruszonego wznoszenia się. Ani czyny, ani
okoliczności, ani charakter, ani inne przyczyny nie
mogą stanowić przegrody między uczniem a Mistrzem.
Łączność z Nauczycielem zapewnia najkrótszą drogę.
Odstąpić od Mistrza znaczy zdradzić samego siebie.

159. Można spostrzec jedność we wszystkich przeja-

wach, kiedy duch potrafi odzwierciedlać najlepsze dąże-
nia.

Przestrzeń

wymaga

obserwacji,

i każde zjawisko wy-

maga świadomego ogarnięcia. Tylko wtedy, gdy zasady
twórczości są nieugięte, można budować dla ewolucji.

Akbar mawiał: „Zezowaty nie widzi środka”. Toteż

każde życiowe działanie wymaga stałości. Nie można
patrzeć jednocześnie na dwie równoległe linie, nie wie-
dząc, którą wybrać. Dlatego tak konieczna jest stałość
i dopiero maksymalne zbliżenie się do Hierarchii daje
właściwą drogę oraz najwyższe rozwiązanie.

160. Każdy więc uczeń musi zbliżyć się do Hierar-

chii i całym duchem utwierdzić się w tym zbliżeniu.
Dążenie do Pana da pełne zrozumienie Hierarchii i uka-
że duchowi srebrną nić. Środek zajęty jest przez Hierar-
chię, ze środka rozchodzą się wszystkie promienie, do
środka dążą wszystkie promienie. Dlatego stałość ducha
może przyciągnąć pozytywne zjawiska. Tak więc moc
połączenia zawiera się w sercu. Zaprawdę w sercu! Tak
oto My tworzymy, i tak ustala się wyższy stopień!

161. Nie tylko bezpośrednia łączność z Panem, ale

nawet nieświadome dążenie do Hierarchii daje prze-

72

błysk obcowania z siłami kosmicznymi. Gdzie pojawia-
ją się kolorowe gwiazdy, tam otwarte są drzwi do łańcu-
cha Dobra. Naturalnie ludzie rzadko zwracają uwagę na
oczywiste oznaki, lecz zagłębiając się w życie ducha,
można nie tylko zrozumieć znaczenie owych ogni, ale
nawet widzieć ich wzajemny stosunek. Można dostrzec
całe bitwy pomiędzy czarnymi a niebieskimi i można
się przekonać, że niebieskie zawsze pokryją odpryski
ciemności.

162. Najbliższą duchowi nauką będzie wyższa mate-

matyka, jeśli zostanie należycie pojęta. W ten sposób
abstrakcja staje się rzeczywistością. Mgła wiedzy może
być rozjaśniona przez Nieskończoność. Oczywiście
powinniśmy dążyć do wszystkiego, co może wyprowa-
dzić naszą świadomość poza granice planety. Tylko tak
można rozumieć prawdziwe wartości. Kto może pojąć
syntezę, ten uświadomi sobie Hierarchię. Można dużo
mówić o Hierarchii i My dopóty będziemy podobni do
dzięcioła, dopóki nie przebijemy kory narośli. Powta-
rzam: Jeśli nie rozumiecie nieodzowności Hierarchii dla
ducha, to przynajmniej zrozumcie jej konieczność dla
zdrowia. Okażcie cześć.

163. W całym Kosmosie tak potężnie wyraża się

zgodność między przejawem a czynnikiem, który wy-
wołał działanie. Wszystkie podziemne ognie są wywo-
ływane na powierzchni planety przez czyny ludzkości,
która służy za ogniwo pomiędzy światami. Tak więc
duszące gazy wywołują odpowiednie siły. Każda ludzka
myśl tworzy swoje odpowiedniości, dlatego niepodobna
tworzyć bez działania ośrodków i przyciągania do pra-
wa Hierarchii.

73

164. W twórczości kosmicznej wszystko buduje się

na dziedziczeniu, jako że korzenie każdej budowy są
utrzymywane przez prawo Hierarchii. Każde zadanie
i plan budowane są według celowości i ustalane zgodnie
z wielkim planem ewolucji. Wszystkie Nasze ustalenia
przynoszą dobre przejawy.

Jedynie przyciąganie do Łań-

cucha Hierarchii może dać drogę ku Nieskończoności.
Toteż potęga zjednoczenia rzeczywiście włada światem.

165. Lekarz, który może studiować święte bóle, a te-

go nie czyni, jest winny. Przez studiowanie tych bólów
oraz porównywanie ich ze zjawiskami, które je wywołu-
ją, mógłby on przygotowywać stopnie przyszłej ewolu-
cji. W istocie przy duchowym rozwoju świata święte
bóle nie powinny mieć miejsca, lecz wytwarza je ota-
czająca niedoskonałość. Przez zestawienie warunków
i przyczyn można przewidzieć kierunek ewolucji. Rozu-
mie się, że można wiele naprawić w ludzkiej świadomo-
ści, jeżeli wiemy, iż nawet trzęsienia ziemi wywoływane
są przez ducha ludzkości. Można stopniowo zebrać wie-
le zjawisk, których twórcą jest człowiek. Zatem święte
bóle

są

wskaźnikami

następnej rasy w kleszczach nieroz-

winiętych;

dlatego

powiadam: Chrońcie zdrowie. Powia-

dam: Nie obciążajcie innych niepotrzebnymi wybryka-
mi i rozdrażnieniem. Nie tylko dokoła was, ale i po całej
Hierarchii niesie się echo pomyłek. Wszelka zaś ostroż-
ność jest dobroczynna nie tylko dla was, lecz umacnia
również przestrzeń aż po dalekie sfery.

166. Zaprawdę ludzkość jest łącznikiem pomiędzy

światami. Trzeba przyzwyczajać się do tej myśli i pró-
bować stosować ją w życiu. Dziwne, że lekarze nie
korzystają z możliwości stania się nosicielami zdrowia,
stosując wiedzę o ośrodkach nerwowych, bo właśnie te

74

ośrodki są duchowymi czułkami i magnesami. Nawet
magnes

fizyczny umieszcza się w specjalnym otoczeniu,

aby nie tracił siły. Czyż ośrodki nerwowe nie zasługują
na taką samą uwagę? I czyż ludzie nie powinni szcze-
gólnie ochraniać przedstawicieli przyszłej rasy? Most
między brzegami jest szczególnie strzeżony. Można pro-
sić

człowieka: „Przyjacielu, nie urządzaj trzęsień ziemi”.

167. Ośrodek, który oświetla wszystkie początki Na-

szych Prac, jest oparty na prawie Hierarchii. Impet
twórczości zasadza się na ośrodku Hierarchii. Jakże wy-
raźnie zbacza ludzkość z właściwej drogi i właściwych
dążeń! Kto obawia się Nauczyciela, ten zostanie igno-
rantem. Kto odrzuca Rękę Prowadzącą, ten pozostanie
w wiecznym błędzie. Kto obawia się stracić swą indy-
widualność, ten jej nie posiada. Niech się więc ludzie
zastanawiają nad wielkimi prawami Hierarchii.

168. Istnieje mylny pogląd, że ciemni są antytezą

Światła i dlatego są nieuniknieni — jest to błąd. Ciem-
ność, antyteza Światła, to nic innego jak nieprzejawiony
Chaos.

Ciemni

poniżają

walkę

twórczego

Światła

z Chao-

sem. Byłoby wystarczającym zadaniem dla ludzkości,
by przejawiała Chaos i w tej wielkiej walce współpraco-
wała z Wielkimi Duchami. Lecz ciemni sprowadzili
opanowywanie

nieposkromionych

żywiołów do egoizmu

buntowników i zaczęli wywoływać Chaos zamiast prze-
twarzać go na siłę roboczą. Jest to wielka zbrodnia i nie
można chęci gaszenia Światła uważać za antytezę.
Twórcze

pokonywanie Chaosu, czyli „Smoka” — to nie-

ustanne bohaterstwo. Ale bitwa z ciemnymi to jedynie
konwulsja utrudniająca ruch. Ciemność Chaosu można
uważać za środek dla myślowej twórczości. Jednak wal-
ka z hierarchią ciemnych to tylko stracony termin, tak

75

potrzebny dla tworzenia. Ponadto ciemni stale budzą
potężne żywioły, nie potrafiąc, rzecz prosta, nad nimi
panować.

169. Należy pamiętać, że nie tyle sami ciemni są nie-

bezpieczni, ile siły przez nich wywołane. Zaiste należy
porównać wielkie Światło z wielką Ciemnością, lecz nie
wolno uważać za wielkich tych, co budują na egoizmie.
Tak więc trzeba stosować współmierność nawet w wiel-
kich przejawach. Oczywiście nie zapominajmy o szko-
dzie posianej przez ciemnych, którzy rozplenili się jak
żmije! Nawet do walki z gadami potrzebna jest Hierar-
chia, gdyż wszystko, co bezładne, zostanie zniszczone.
A zatem zapamiętajmy, gdzie jest wielka Ciemność,
a gdzie okrutny wróg szukający zagłady Światła, lecz
nie pamiętający, że bez Światła sam nie może istnieć.

170. Tworzenie wymaga napełnionego dążeniem na-

pięcia. Bez tego impulsu nie sposób budować stopnia
ewolucji. Wszak każda orbita nasyca się świadomym
dążeniem i każdy stopień wymaga swojej utwierdzonej
siły. Dlatego gdy twórczość gromadzi siły, to fokus
przyciąga identyczne energie. Im bardziej świadomy
jest stosunek do fokusu, tym większa będzie zgodność
i potężniejsze przyciąganie. Przyczyna przesądza o sku-
tku! I twórczy impuls napełnia się ogniem świadomego
dążenia. Tak tworzy się cały Kosmos.

171. Dlatego gdy pojmowanie nie opiera się na Hie-

rarchii, to przekazy fokusu nie mogą przejawić się w
życiu i każdy, kto się odosabnia, nie może znaleźć drogi
do Nas. Tak wiele jest błądzących cieni, które nie mogą
przekręcić danego im klucza. Tak wiele dążeń gubi się
w przestrzeni. Dlatego My budujemy przyszłość na po-

76

łączeniu łuków świadomości. Nasze ogniste prawo
nakazuje zjednoczenie świadomości. Należy umacniać
się w świadomości fokusu. Duch może się zbliżyć do
zrozumienia ognistego prawa. Hierarcha jest podstawą
budowania.

172. Jeszcze jedno błędne mniemanie. Często przez

niewiedzę lub samousprawiedliwienie ludzie sądzą, że
ich myśl jest mała i nigdzie nie może dosięgnąć. Tym-
czasem potencjał myśli jest ogromny i nie istnieje dla
niej ani przestrzeń, ani czas. Lecz ci, co myślą bezład-
nie, podobni są do ludzi, którzy machają rękami w cie-
mnościach i nie wiedzą, o co zawadzą. Prócz tego myśli
kumulują się w przestrzeni. Można sobie wyobrazić po-
tężny chór harmonijnych myśli, lecz można też wyobra-
zić sobie stado czarnych skrzeczących kawek. Podobne
zgromadzenia także napełniają przestrzeń i niepokoją
wyższe światy. Mili myśliciele-kawki, wy również je-
steście odpowiedzialni za jakość waszych myśli. Nawet
wy tworzycie swoją przyszłość.

173. Dlatego nie ma sposobu ujścia przed odpowie-

dzialnością. Nawet najmniejsza myśl trafia w megafon
przestrzeni i przyciąga do siebie taką samą szarańczę,
tworząc dymną atmosferę planety. Myśl może oczysz-
czać, niszcząc mikroby rozkładu, ale może również
przyciągać nieokiełznane żywioły. Nieprzypadkowo
czarni posługują się w niektórych machinacjach szcze-
gólnie nierozwiniętymi ludźmi. Często wymawiacie sło-
wo kultura. Oznacza ono czczenie Światła. Przypomi-
nam, jak wielka jest wspólna odpowiedzialność przed
Światłem, skoro każda myśl może albo zaciemnić, albo
oczyścić przestrzeń. Pamiętajcie o tym.

77

174. Oczywiście droga Służenia może doprowadzić

do wyższej wiedzy. Jedynie ignorancja mogła doprowa-
dzić planetę do obecnego stanu. Przecież ludzkość utra-
ciła świadomość piękna dążenia i twórczość oparła się
na tępocie i odosobnieniu. Tak oto jednia Służenia jest
zbawieniem dla ludzkości. Wszak cała siła tworzenia
opiera się na Hierarchii. Potężna nić łączy cały Kosmos.
Zaprawdę

tylko przy pełnym uświadomieniu sobie Wiel-

kiego Służenia można zrozumieć piękno Ducha oraz
Moc Hierarchii. Przestrzeń wzywa do spełniania wiel-
kiego Prawa. Tak, tak, tak! W ten sposób układają się
stopnie prawdziwej ewolucji.

175. Dlatego jedynie pełne zrozumienie Wielkiego

Służenia może wywołać w uczniach dążenie do przeja-
wionej Hierarchii. Kiedy twórczość ducha może ogar-
nąć Wielkie Służenie, to wszystkie drogi do Nas są
otwarte. Dlatego dążenie do wypełnienia Wskazań moż-
na uznać za impuls wiodący do wyższych Bram. Toteż
należy strzec wszystkich pereł Guru i Tary. Tak można
urzeczywistnić wszystkie dane możliwości. Czas jest
tak bardzo nasycony i pełen napięcia! Dlatego niechaj
uczniowie starają się iść w rytm wydarzeń i wytężają
świadomość unisono z tym, co się wydarza. Tylko tak
można zwyciężyć.

176. Zaprawdę jeżeli macie ustawiczną świadomość

stania przed Panem, to już znacie najkrótszą drogę do
Nas. Dla ludzi zwykle najstraszniejsza jest codzienność.
Jest ona dla nich symbolem znużenia i opadania. Tym-
czasem dla Nas codzienność to doskonalenie się i wzno-
szenie. Otwiera ona bramę Nieskończoności. Można po-
kochać codzienność, albowiem hartuje ona ducha i daje
męstwo, by pomyśleć o nie kończącym się łańcuchu

78

wieków trudu. W niektórych wzbudzają one przeraże-
nie, ale wysubtelniona świadomość przyjmie je jako
źródło bezkresnej twórczości.

Najpiękniejsze kulty przy-

gasały

pod

wpływem

codzienności,

lecz jakże piękna jest

świadomość, że dane jest nam codzienne oddanie i mi-
łość płomienna do Hierarchii. Jeśli powiem: „Kocham
Cię, Panie, oddany jestem Tobie, Mistrzu, czczę Cię,
Nauczycielu!”, to w jaki potężny chór zamieni się to
uwielbienie w dalekich światach! Każdym oddaniem
można

otworzyć nowe zamki; i jak cudownie jest odczu-

wać niewyczerpalność wielkich pojęć. Przykazanie mo-
że być krótkie: „Płońcie sercem i twórzcie miłością!”

177. Uczcie się nie liczyć dni, nie spostrzegać lat, bo

nie ma różnicy, gdy jesteście w wielkiej przestrzeni Słu-
żenia. Można się nauczyć odczuwać siebie poza wulgar-
ną powszedniością i przyłączyć się w duchu do obja-
wionego świata Piękna. Pójdźmy razem tam, gdzie nie
ma granic i końca, gdzie można każdą iskrę dobra prze-
mienić w blask tęczy błogosławieństwa dla światów.

Oddaniem można otworzyć wszystkie bramy. Nie

zapominajmy o tym ani przez chwilę. Napełnijmy się
uśmiechem oddania i błogosławmy codzienność. Każde
Nasze tchnienie zawiera cudowną substancję dla pow-
stających światów. Pomyślcie o danych nam skarbach,
należących do Tego, który dał nam łzę i kroplę potu dla
naszego wyzwolenia. Codziennie też dziękujmy Naj-
wyższemu.

178. Trzeba, aby nikt na drodze do Nas nie rozłączał

serca z rozumem. Twórczość umacnia się przez czyste
impulsy, a zatem niezbędne jest zjednoczenie wszyst-
kich ognistych ośrodków. Należy sobie uświadomić, że
materia myśli powinna być połączeniem wyższych sub-

79

stancji, ponieważ jedynie najsubtelniejsza myśl może tu
przeniknąć, a wysubtelnienie świadomości może pokie-
rować tą siłą, która rządzi potężnymi dźwigniami. Tylko
zjednoczona świadomość może spełniać Wyższą Wolę.
Tak ustala się Łańcuch Hierarcho. Tak zjednoczona
świadomość kieruje światem. Wyższą Wolę przekazuje
się najbliższemu duchowi. Dlatego należy całkowicie
wypełniać Wolę Hierarchy. Dlatego wszystko, co jest
powiedziane, należy życiowo przyjmować zjednoczoną
świadomością.

179. Polegający jest martwy, naśladujący zaś jest ży-

wy. Nie obiecaliśmy przenosić martwych ciał, lecz zarę-
czaliśmy, iż będziemy prowadzić odważnych naśladow-
ców. Należy bardzo uważnie wniknąć, ażeby rozróżniać
granicę między odważnym naśladowaniem a małodusz-
nym poleganiem. Trzeba również przyjmować Nasze
Wskazania bezzwłocznie, gdyż słońce inaczej świeci
w godzinie porannej, a inaczej w południe. Trzeba Nas
przyjąć niby chleb powszedni. Ale oddanie otrzyma od-
powiedź, jeśli dobyte są wszystkie siły. Takie powinno
być dążenie idących za Panem. Nasza pomoc, jak wie-
cie, nadchodzi w ostatniej chwili, lecz nie powinno się
zamykać drzwi przed Naszym zwiastunem. Być może
Nasze oddziaływanie dokonuje się za dalekimi morza-
mi, jednakże nie wolno przerywać dążenia ku Nam.

180. Rozłączenie z Przewodnikiem wstrzymuje ewo-

lucję ducha, ponieważ rozłączenie łańcucha prowadzi
do odosobnienia i stanowi przegrodę dla twórczości
ducha. Zaprawdę tylko zjednoczenie ze Źródłem Świa-
tła zapewnia rozwój ducha! Dążenie do Wyższej Hierar-
chii daje wszelkie możliwości i napełnia ducha mocą
Służenia. Orbity Światła powstają dzięki zgodności oraz

80

mocy wypełniania Wyższej Woli. Tak układa się droga
ku Nieskończoności.

181. Dlatego bardzo ważne jest, by zrozumieć ko-

nieczność wypełniania Wyższej Woli. W ten sposób
ustala się moc połączenia, gdyż tylko w zjednoczeniu
świadomości zawarta jest twórczość. Rozkład ludzkości
jest tak wielki dlatego, że nie ma równowagi, a to, co się
dzieje na planecie, wskazuje na rozłączenie z Wyższą
Świadomością. Zatem można twierdzić, iż uczniowie
powinni dążyć do uświadomienia sobie Hierarchii.
Zatem można osiągnąć wypełnianiem Wyższej Woli.

182. Wdzięczność jest jedną z głównych cech spra-

wiedliwości. Bez sprawiedliwości nie sposób wstąpić na
drogę Wielkiego Służenia. Dlatego wskazując na
konieczność poznania wdzięczności, My tylko dopoma-
gamy Wielkiemu Służeniu. Jakże piękna jest wdzięcz-
ność! Wszak z łatwością rozpala ona ogień serca i, jak
przed Wizerunkiem Pana, napełnia ducha szlachetno-
ścią. Niewdzięczny jest przede wszystkim nieszlachet-
ny. My nazywamy szlachetnością dobre nagromadzenia
z poprzednich żywotów, natomiast na Ziemi zaczęto
uważać,

iż szlachetność dziedziczy się po rodzicach. Na-

leży

szczególnie rozwijać wdzięczność, jest ona bowiem

siostrą oddania. Trzeba uświadomić sobie, jak trudno
bywa Nauczycielowi połączyć najlepsze możliwości.
Należy wiedzieć, jak pomagać ogniem swego serca.

183. Zjednoczona świadomość budzi dążenie do naj-

wyższego rozwiązania. Dlaczego nastąpiło takie rozłą-
czenie, skoro cały Kosmos utwierdzony jest na zasadzie
łączenia? Jak można oddzielić się od łańcucha, który
utrzymuje Kosmos? Według zasady naprężonego Łań-

81

cucha Kosmicznego trzeba budować żywoty. Tylko tak
Hierarchia może wprowadzić zasadę ognistego Służe-
nia. Dlatego na drodze do Nas można osiągnąć jedynie
przez Hierarchię.

184. Podzielność ducha występuje wtedy, gdy ośrod-

ki tworzą płomiennie. Tym płomieniem ducha nasycana
jest harmonia twórczości. Każdy twórczy impuls, nasy-
cając przestrzeń swym ogniem, zapala duchowe pocho-
dnie. Dlatego żagwie ducha mogą zapalać aury. Tak oto
płomienne ośrodki na odległość zapalają duchowe po-
szukiwania. Zaiste twórczość jest wielka! Tak, tak, tak!

185. Bardzo przychylnie odnosimy się do słów, które

zawierają pojęcie Dobra. Lecz jedno z nich zupełnie
przeczy Naszym obyczajom — jest nim dobrobyt. Zba-
dajcie dzieje ludzkości, a przekonacie się, że nigdy nic
wielkiego nie zostało stworzone wśród dobrobytu. Od
dawna powtarzam o błogosławionych przeszkodach, ale
mało kto lubi walkę w bohaterstwie ducha. Tymczasem
koniecznie trzeba nauczyć się walczyć, gdyż inaczej nie
można zahartować klingi ducha. Zarówno dla ziemskie-
go postępu, jak i dla dalekich światów nieodzowne są
przeszkody i umiejętność ich pokonywania. Spokojne
życie nieprzydatne jest dla Hierarchy.

186. My dajemy piżmo dla wzmocnienia działalno-

ści, ale stanowczo jesteśmy przeciwni narkotykom —
uspokajającym i zabijającym intelekt. Jak może rozwi-
nąć się jakość myśli, tak niezbędna dla przyszłego
życia, jeżeli stępimy ją trucizną? Ale medycyna szczo-
drze produkuje żywe trupy!

82

187. Trzeba właściwie zrozumieć wieczną walkę

i zbudować świadomość jak przed eksplozją, gdyż jedy-
nie to będzie odpowiadało rzeczywistości. Ręka Moja
nie zmęczy się prowadząc walczących, lecz Oko Moje
nie powinno widzieć gnuśności z odurzenia dobroby-
tem. Mając przed sobą Nieskończoność, nie przeoczyć
ani jednej godziny i cenić wykorzystanie każdej minuty
— to jest jogizm. Gdy duch w naturalny sposób łączy
się ze Światem Wyższym i zapala szereg świateł serca
— to można nazwać właściwą drogą.

188. Skorupa ziemska przyciąga Ogień Przestrzenny

i wiele podziemnych przejawów napełnia kroniki plane-
ty. Rzecz jasna wszystko, co się dzieje, jest ściśle zwią-
zane z ludzkością i jej działaniem. Zjawiska wywołane
przez ducha ludzkości tworzą karmę planety. Ileż takich
zaburzeń wywołał duch ludzkości przez niewłaściwą
jakość myśli! Dlatego zgodność myślenia z czynami
nawarstwia się w przestrzeni, napełnionej przejawami
Ognia Przestrzennego. Tak wykuwa się życie planety
i dążenie ludzkości należy skierować do oczyszczania
przestrzeni.

189. Trzeba nakazać myśli dążyć ku dobrym zamy-

słom. Ludzkość marzy o lepszej przyszłości, nie wie
jednak, w jaki sposób przebić grube warstwy ciemności;
a przecież podstawa objawiona przez Ogień Kosmiczny
nie jest zachowywana w życiu. Prawa o przyciąganiu
tak bardzo utraciły swe znaczenie! Dlatego jedynie pra-
wo oczyszczenia może przywrócić to, co planeta utraci-
ła. Zaprawdę tylko oczyszczenie może dać to, co jest
niezbędne dla rozkwitu. Klucz założony jest w duchu
i tylko ten klucz może dać osiągnięcie. Dlatego na dro-
dze do Nas należy zrozumieć całe piękno ducha.

83

190. Gdy mówię, że znaczną liczbę chorób należy

leczyć energią psychiczną, trzeba rozumieć to dosłow-
nie. Zarażenie substancji nerwowej będzie zawsze pier-
wszą przyczyną rozmaitych chorób. Przy zarażeniu sub-
stancji nerwowej łączy się Świat Wyższy z niższym;
przez wyrwę w substancji nerwowej przeciska się pier-
wszy lepszy przybysz począwszy od opętania, a skoń-
czywszy na raku. Ochronić zaś substancję nerwową mo-
żna jedynie energią psychiczną. Kształtowanie energii
psychicznej będzie prawdziwą profilaktyką dla ludzko-
ści. Można stosować chociażby czystą myśl, broniąc nią
dostępu do sfery nerwów. Nawet ten prosty środek bę-
dzie pożyteczny. Energia psychiczna jest również naj-
lepszym oczyszczeniem w utajonym okresie choroby.
Jakże straszny jest rozkład substancji nerwowej pod
wpływem pijaństwa i innych nałogów. Pomyślcie, jaki
będzie stan ciała subtelnego, w którym najdelikatniejsze
nerwy pełnią rolę szkieletu! Czym dla Ziemi kość, tym
dla Świata Subtelnego nerwy, a dla Ducha — Światło.

191. Jednakże ponownie wrócę do Hierarchii. Nikt

i nic nie może tak wzmocnić substancji nerwowej jak
Łańcuch Hierarchii. Lecz jak utwierdzić ludzi w uzna-
waniu Hierarchii? Nawet słuchający o niej nie przyjmu-
ją jej jako warunku życia i przez to szkodzą sobie oraz
Wielkiemu Planowi. Nie można zmienić ani oczyścić
zła uczynionego względem Hierarchii. Nawet nie mogę
nazwać go omyłką. To już jest odstępstwo; to nie lekko-
myślność — lecz zdrada.

192. Dążenie do ustawicznego zachowywania Hie-

rarchii może przynieść potrzebne stopnie. Czy może
drzewo trzymać się mocno, jeżeli powtarza się wysiłki,
aby wyrwać korzenie? Jedynie zetknięcie się z czystym

84

przewodem daje równowagę siłom. Dlatego tylko
korzenie Hierarchii mogą utrzymać gmach. Każde cof-
nięcie się jest uszczerbkiem dla potężnego wzrostu.
Trzeba świadomie utwierdzić się w pojmowaniu Sił
Hierarchii. Przez szczeliny spowodowane brakiem czci
dla Hierarchii, wpełzają czarne siły. Dlatego należy zro-
zumieć jedność z potęgą przejawianą przez Wyższą
Siłę. W ten sposób można osiągnąć.

193. Dążący w górę bez Hierarchii podobny jest czę-

sto do strzelca, który puszcza strzały w niebo z zam-
kniętymi oczami i oczekuje, że jedna z nich dosięgnie
ptaka. Należy wykluczyć z życia wszelką przypadko-
wość, wiemy bowiem, w jakim kierunku zdążamy,
i wierzymy Przywódcy. Tylko tym sposobem żadna ze
strzał nie zginie bezcelowo; a Przywódca potrafi obro-
nić od trujących przesyłek. Wszakże czcijmy Przywód-
cę nie tylko słowami, lecz sercem, On zaś będzie wzra-
stać wraz z nami, gdyż zbliżając się do większego,
stajemy się więksi, ale zmniejszanie się jest nieuniknio-
ne przy odwrocie. Prawo to można łatwo przedstawić
graficznie. Wyobraźmy sobie, jak z ziarna ducha biegną
dwie rozchodzące się linie ku Światłu w Nieskończo-
ność i jak każdy właściwy ruch naprawdę nas powięk-
sza.

194. Stałe stykanie się z Wyższym Rozumem przy-

ciąga ducha ku wyższemu poznaniu. Stałe stosowanie
wyższych praw przywodzi ducha do orbity Magnesu
Kosmicznego. Niezwyciężona jest droga, którą buduje
rozkaz

Wyższej

Woli. Władza Hierarchii jest Mocą nasy-

coną ogniem twórczości. Podporządkowanie się władzy
Hierarchii oznacza ofiarowanie ognia dla Dobra Pow-
szechnego. Jakże mgliście płonie to pojęcie w ludzkim

85

pojmowaniu! Przecież świadomość, która nie ogarnia
tego pojmowania, może tylko mamrotać wielkie słowa,
lecz nie jest zdolna wprowadzać ich w życie, albowiem
jedynie serce przepojone majestatem Hierarchii może
zrozumieć całą wielkość prawa kosmicznego. Zatem
przyciąganie do Magnesu może się urzeczywistnić jedy-
nie przez uświadomienie sobie Hierarchii..

195. Łańcuch Hierarchii prowadzi światową budowę

zgodnie z prawem. Zaprawdę tworzenie ciał subtelnych
może się odbywać tylko za pomocą subtelnej materii
myśli. Tkacz swego ciała nie podejrzewa, co wnosi do
tkaniny ciała, gdy odrywa się od Wyższego! Dlatego
trzeba zastanowić się nad tym, co najbardziej żywotne
— nad Łańcuchem Hierarchii.

196. Mogą was zapytać, jakie są oznaki wstąpienia

na drogę Służenia. Oczywiście pierwszą oznaką będzie
wyrzeczenie się przeszłości i całkowite skierowanie się
w przyszłość. Drugą oznaką będzie uświadomienie
sobie Nauczyciela wewnątrz swego serca — nie dlate-
go, że tak trzeba, ale ponieważ inaczej nie można. Trze-
cią będzie wyzbycie się strachu, bo uzbrojony przez
Mistrza jest całkowicie nietykalny. Czwartą będzie nie-
osądzanie, gdyż dążący w przyszłość nie ma czasu zaj-
mować się odpadkami dnia wczorajszego. Piątą będzie
wypełnienie całego czasu pracą dla przyszłości. Szóstą
będzie radość Służenia i ofiarowanie całego siebie na
pożytek świata. Siódmą będzie dążenie duchowe do
dalekich światów jako droga przeznaczona. Według
tych oznak poznacie ducha gotowego do Służenia.
Będzie on rozumiał, gdzie należy podnieść miecz za
Mistrza, a słowo jego będzie z głębi serca.

86

197. Tylko nie dążcie do zwykłych decyzji. Można

ujarzmić wiele umysłów zwykłą mową. Ale mowa ta
nie będzie niezrozumiała dla wyższych światów. Pospo-
litość ziemska brzmi jak szczekanie psa. Żaden magnes
nie przyciągnie tej łuski i nie będzie ogień płonąć bez
oliwy. Odróżniajmy jednak pospolitość od codzienności,
gdyż wiele ludzi szuka sprzeczności tam, gdzie jej nie
ma. Zauważcie takich ludzi; nie osiągają oni powodze-
nia, bo ich myśl jest z dnia wczorajszego. Nie bądźmy
związani niczym z przeszłości. Nie szukajcie też przyja-
ciół według dnia wczorajszego i umiejcie od razu wy-
próbowywać ich serca.

198. Wraz ze wzrostem ogarniania rozwija się poczu-

cie odpowiedzialności. Trzeba przejawić zrozumienie
odpowiedzialności wobec Wielkiego Planu, dlatego
przy każdym postanowieniu należy sobie uświadomić
pełne poczucie odpowiedzialności. Całkowita odpowie-
dzialność nasyca niby Ogień Przestrzenny! Pełna odpo-
wiedzialność powinna nasycać każdy czyn, ponieważ
poczucie ogarnięcia ustala się wówczas, gdy poczucie
odpowiedzialności kieruje ducha do wykonania Woli
Hierarchii. Toteż odwaga kosmiczna napełnia Nosiciela
Ognia. Dlatego dopiero wtedy można zrozumieć twier-
dzenie Wyższej Woli, gdy duch prawdziwie napełniony
jest odpowiedzialnością. Tak osiągane są zwycięstwa.
Tak niezwyciężeni stają się ci, którzy wypełniają Wolę
Hierarchii.

199. Wszak jako potężna ognista Wola działa ognisty

Poseł Hierarchii. Wszak jako Ręka Wyższa kieruje Ręka
Hierarchy. Wszak jako dążący Magnes nasyca Hierar-
cha, dlatego należy działać świadomie. Tak oto duch
dążący do zrozumienia Nauczyciela może utwierdzić się

87

na drodze, ale duch odrzucający pojęcie Nauczyciela
może zdradzić Hierarchię.

200. Tak więc należy wypełnić wszystko, co przezna-

czone, stosując zrozumienie najlepszego terminu. Trze-
ba również pamiętać, jak bardzo deseń drobinek piasku
zmienia się od uderzenia różnych palców. Nawet palce
tej samej ręki wydają różne desenie jednej melodii; tym
bardziej różny jest rytm u rozmaitych ludzi. Ale ogniste
serce pozna subtelne różnice rytmu. Czuciowiedza — to
zapalony ogień serca. Trudno wyrazić słowami, kiedy
zadźwięczy owa struna serca, lecz Hierarcha może
wskazać tę godzinę przemienienia.

201. Kiedy świat wstrząsa się, jako przeciwśrodek

dany jest znak Majtreji. Kiedy założyliście fundament
Naszych Spraw, wzmocnione zostały siły ducha. Tak
utwierdził się znak Majtreji. I w Naszym Dniu, gdy to
już jest faktem, można powtórzyć: Jak żywotnie moc
ducha weszła w życie i jak bardzo ta nowa moc utwier-
dziła się w świadomości. Dlatego trzeba zastosować
świadomość do potężnego pojmowania Hierarchii, która
trzyma łańcuch wszystkich dążeń. Każdy przejaw pięk-
na, założony przez Nas u podstawy prac, trzeba przyjąć
jako życiowe działanie. Moc podstawy polega na pięk-
nie i dążenie do wypełnienia Wyższej Woli doprowadzi
do przeznaczonego zwycięstwa. Przeto Wieże Nasze
należy budować, zaprawdę, pięknem!

202. Mówią, że wokół dobrych spraw zawsze

powstają trudności. Czego to dowodzi? Czy jest to do-
wodem słabości Światła i siły ciemności? Pamiętajmy
jednak, iż przy rozwiniętym wzroku widzi się wiele rze-
czy. Podobnie wysubtelniony duch pojmuje wiele z te-

88

go, co jest niedostępne przytępionym zmysłom. Prócz
tego czyż nie jest nam potrzebna siła sprzeciwu, abyśmy
się nauczyli stawiać opór nieprzejawionym żywiołom?
Tę dobroczynną siłę sprzeciwu zdobywa się jedynie
w działaniu, a gromadzi się ona jako pancerz ducha.
Czy można narzekać na rozwój oporu wobec zła? Nie,
ma się rozumieć, że nie. Przecież ten pancerz ducha to
nie tylko obrona, ale i magnes, który przyciąga sprzy-
mierzeńców. Dlatego błogosławcie wszystko, co rozwija
sprzeciw oraz moc oporu wobec zła.

203. Spotkacie ludzi, którym śpieszy się do osią-

gnięć, i może im się zdawać, że My jesteśmy zbyt
powolni. Wyprowadźcie ich pod nocne niebo i pokażcie
na migotanie niezliczonych światów. Powiedzcie: Do tej
twórczości wiedzie nas Pan. Czyż można być powol-
nym na tej wielkiej drodze? Musimy się przygotować,
by stać się współtwórcami. Należy zachować i pomna-
żać ziarna świadomości, gdyż cały świat utrzymuje się
na mocy świadomości. Nie ma siły, która mogłaby się
oprzeć świadomości oczyszczonej z egoizmu. Można
przygotować się do przejścia wszystkich mostów ze
świadomością ognistą, która drga z pulsem Kosmosu
i która w ziarnie ducha odpowiada na wszystkie wstrzą-
sy Ziemi oraz zna prawdę narodów. Można zastosować
wszystkie święte siły serca, ażeby, podeptawszy śmierć,
stać się współtwórcami płomiennych Logosów.

Lecz do-

póki taka śmiałość nie pomieści się w sercu, dopóty nie
może świadomość nieskończenie rosnąć w tym kierun-
ku. My nazywamy go Via Reale. Dlatego Fiat Rex jest
tam, gdzie duch, czcząc Hierarchię, okazuje śmiałość!

204. W podstawie orbity zawsze ustala się jedna

wola, która wiąże wszystkie przejawy. Toteż fokus jest

89

promieniującym źródłem, które napełnia wszystko ogni-
stą twórczością. Piękna jest wola, która napełnia twór-
czością i kieruje każdą energię ducha w wyższe sfery.
Orbita stworzona przez wolę jest rozszerzana przez
Ogień Przestrzenny drogą wchłaniania nasyconych ogni
i kontaktu z wyższymi sferami. Wielka myśl doprowa-
dza ducha do wielkiego przyciągania i Wola, wypromie-
niowująca wyższy ogień, przyciąga ducha do wyższej
orbity. Tak pięknie jest iść z Wyższą Wolą. Zaprawdę
tylko tak otwierają się orbity Nieskończoności.

205. Dlatego siły Kosmosu są tak przestrzennie

utwierdzone. Każdy ośrodek odczuwa każdą wibrację,
dlatego przy zmiennych prądach tak są wrażliwe ogniste
ośrodki. Dlatego tak należy strzec zdrowia.

206. Doświadczenie ze zgęszczonym astralem w rze-

czy samej nie jest próbą, lecz planowym początkiem
Szóstej Rasy. Nie należy myśleć, że zgęszczony astral
na długo pozostanie chwiejny. Już jest wynaleziony pre-
parat dostatecznie go zgęszczający. Oto więc pośród
ziemskiego zamętu gromadzimy nową rasę. Oczywiście
trzeba jeszcze znaleźć środek oczyszczający niższe war-
stwy ziemskiej atmosfery, ale i w tym zakresie są już
pewne możliwości. Między innymi dana wam emulsja
należy do środków oczyszczających, które niszczą truci-
zny czystej powłoki skórnej.

207. Nie sądźmy, że następna rasa spadnie z nieba na

różanych skrzydłach. Nie, i tu nie obejdzie się bez labo-
ratorium. Pochwalamy, jeżeli już teraz będą umacniać
się myśli o przeobrażeniu rasy. W tym celu nie będzie-
my się uciekać do pomocy małp, ale zwrócimy się do
podstaw ludzkiej istoty i zastosujemy nagromadzenia

90

królestw mineralnego i roślinnego. Tak oto duch ludzki
otrzyma odnowioną powłokę. Zaiste człowiek może
i powinien myśleć o przyszłości nie wśród przesądów,
lecz wychodząc od faktu istnienia ciał różnych stopni.
Jeżeli istnieją takie stopnie, to nikt nie powie, że nie
mogą być odkryte stadia pośrednie, oparte na obustron-
nych zaletach. Trudno zrozumieć Hierarchię, jeśli nie
zrozumie się jej ciągłości. Podobnie różne stopnie ciał
istnieją, gdy zasilają się wzajemnie.

208. Możecie zrozumieć, jak bardzo czarne loże

sprzeciwiają się doskonaleniu się ludzkości, skoro wy-
bierają raczej los Atlantydy niż światło nowego ciała.
Stójmy na straży, bądźmy czujni i spostrzegawczy i po-
dążajmy za Panem!

209. Nauczyciel natęża wszystkie twórcze siły. Bez

Mistrza nie może być ogniwa w wielkim łańcuchu twór-
czości. Wszystkie siły Kosmosu, które nadają bieg ewo-
lucji, mogą utwierdzić się tylko na zasadzie Hierarchii.
Jakże można budować bez ogniska przyciągania? Prze-
cież każda siła ma swoje napięcia, które wywołują twór-
cze dążenia ze źródła kosmicznych ogni, zbierającego
Światło i rozprzestrzeniającego Ogień dokoła siebie.
Zaprawdę tak umacnia się Fokus Kosmiczny, a życie
powinno układać się wokół fokusu. Twórczość jest bez-
graniczna!

210. Dlatego jedynie dzięki szerokiemu pojmowaniu

fokusu można osiągnąć najlepsze zjawisko. Gdy uświa-
damiamy sobie potwierdzenie Hierarchii, wówczas każ-
dy czyn ma swój fokus. Dlatego uświadomienie sobie
fokusu jest tak ważne. Ręka, która waha się przy foku-
sie, potrzebuje wzmocnienia. Tak więc niechaj świado-

91

mość rozszerza się w kierunku fokusu. Tak oto Guru
i Tara przynieśli cały twórczy ogień.

211. Myśl jest podstawą twórczości. Może być

widzialna i mierzona. Na myśl należy patrzeć jako na
stworzenie niezależnego działania. Z tego rozumienia
wypływa należyte podejście do skutków myśli. Często
zadaje się pytanie, dlaczego My nie przerywamy skut-
ków myśli. Ale myśl jest nowo narodzoną istotą planu
duchowego. Zauważcie, że myśl nie jest abstrakcją, nie
jest substancją, lecz jest istnością ze wszystkimi oznaka-
mi samowystarczalnego istnienia. Jako istota planu
duchowego, myśl nie może być unicestwiona. Można
przeciwstawić jej podobną istność o większym poten-
cjale. W tym zawiera się sens Tactiki Aduersy: pozwala
się potworowi rosnąć do granic szpetoty, żeby porazić
go promieniem Światła. Hierarchia będzie najlepszą
rękojmią prawdziwej potęgi Światła.

212. Nazwijcie Hierarchię waszym kamieniem pro-

bierczym, na którym można wypróbować, czy dobra
jest jakość. Jeżeli bowiem nie dopuszczacie istnienia
tego, co najlepsze i najświatlejsze, to nie macie po co
troszczyć się o uchronienie i udoskonalenie waszej Mo-
nady. Istnienie Hierarchii jest fundamentem całego
życia. Pamiętajcie, że Hierarchia działa poprzez hufiec
Służenia. Bądźcie niezmordowani w zbieraniu tych huf-
ców, gdyż nie istnieje zadanie, które dawałoby więcej
powodzenia aniżeli Służenie Hierarchii.

213. Siła skierowana ku Dobru zawsze pomnaża się

w przestrzeni i powstaje łączność ze sferami wyższymi.
Natomiast siła pochodząca od złego staje się bumeran-
giem. Tworzenie wzmocnionych emanacji daje siłę do

92

nasycania przestrzeni. Złe strzały wywołują napięcie
najniższych warstw, które tak się zgęszczają, że uderze-
nie zwrotne jest nieuniknione. Tak więc każda myśl,
która jest przyciągana do Światła, ciągnie za sobą jasne
promieniowanie, natomiast zatruta strzała może wbić
się w ciemię tego, kto ją posłał. Na planie duchowym
wiele jest podobnych zjawisk, dlatego należy utrzymy-
wać przestrzeń nie zarażoną i zachowywać wysoką
jakość myśli. W ten sposób można przejawiać świado-
mą współpracę.

214. Rozumie się, iż gdy czarna loża kieruje swoje

strzały przeciwko Białemu Braterstwu, to skutkiem
będzie samounicestwienie i nieuchronne jest zjawisko
uderzenia

zwrotnego.

To,

o

czym

słyszeliście, jest następ-

stwem samozniszczenia, bo skierowana strzała zwróciła
się ku wysyłającemu. Niech każdy utwierdza się w ro-
zumieniu Naszej Siły. Nic nie może dotknąć tego, który
przejawia pełną wiarę w Naszą Moc i w Hierarchię.
Promienie Nasze są zawsze na straży, a Ręka Nasza jest
niestrudzona. Trzeba zrozumieć całą Moc Hierarchii.

215. Myśl jest istotą przestrzenną. Wiele uwagi zwra-

ca się na myślokształty, lecz poza powierzchownością
skutki myśli są mało uznawane. Tymczasem właśnie ta
strona bardzo uderza skutkami otoczenie. Dźwięk działa
na najmniej oczekiwane przedmioty; podobnie wymyśl-
ne jest działanie myśli. Kto lubi użalać się nad sobą, ten
może stracić pieniądze, a rozgniewany może zostać
poddany ciężkiemu oskarżeniu — tak różnorodne są
efekty błąkających się myśli. Należy zapamiętać, że
żadna myśl nie pozostaje bez następstw. Może ona
dotknąć osobę bardzo oddaloną, ale odbita od niej piłka
losu odnajdzie swego prarodzica. Naturalnie nie ma tu

93

przypadkowości, lecz rysunek lotu myśli jest nader
skomplikowany. Należy w miarę możności obserwować
skutki myśli.

216. Trzeba poniechać napięcia fizycznego, nie moż-

na bowiem miotłą grać na skrzypcach. Prócz tego każdy
śmiech powoduje zamęt w bliskich warstwach atmosfe-
ry. Kiedy serce płonie, dźwięczy niby dzwon na dalekie
odległości. Rzadko można słyszeć donośny śmiech jogi-
na, bo jego radość nie przejawia się w kaskadach śmie-
chu,

lecz

w

napełnieniu

serca.

Właśnie „radość jest szcze-

gólną mądrością” nie tylko w swej istocie, ale i zew
nętrznie.

217. Jedną z potężnych właściwości ducha jest sta-

łość. Jak można rozwijać i rozszerzać świadomość,
jeżeli nie ma stałości? Jak można inaczej sprawdzać za-
miary i czyny, gdy brak tego potężnego impulsu, jakim
jest stałość? Dla każdego, kto kroczy drogą, istnieje tyl-
ko jedna niezmienna Moc — Hierarchia! Na tej świętej
Zasadzie można tworzyć; z tego świętego Szczytu moż-
na obserwować świat; na tej Twierdzy może się duch
uskrzydlić; na tym Szczycie można budować potężną
ewolucję. Dlatego gdy duch stara się tworzyć złudny
świat egoizmu, to oczywiście trudno mu postąpić
naprzód. W nieskończonej twórczości jest ogień prze-
wodni — Hierarchia. Stałością Służenia można rozsze-
rzyć świadomość i ogarnąć prawo Ognistej Hierarchii.

218. Dlatego należy zapamiętać, że obrażanie Hierar-

chii jest zdradą; że obojętny stosunek do Hierarchii jest
zdradą; że brak gorliwości w odniesieniu do zjawisk
dotyczących Hierarchii jest zdradą. Tak więc My twier-
dzimy, że trzeba sobie uświadomić odpowiedzialność za

94

każde wypowiedziane słowo, za każdy postępek, za
każde działanie.

Jakże się nie utwierdzić w ognistym porywie do Hie-

rarchii! Przecież Hierarchia to najświętszy ogień! Dlate-
go niech każdy się zastanowi, jak może lepiej służyć
Hierarchii — bez przejawów egoizmu, zadraśnięć, lek-
komyślności i formuł ustanowionych przez mieszczu-
chów. Lepiej jest współpracować, świadomie przyjmu-
jąc Ognistą Hierarchię.

219. Mowa ciała subtelnego wyraża się przez napeł-

nienie ośrodka dzwonu, przy czym nie ma potrzeby tru-
dzić się wymawianiem wszystkich głosek. Wystarczy
początkowy dźwięk, resztę zaś pojmie serce. Również
muzyka sfer nie wymaga melodii, lecz oparta jest na
rytmie, reszta zaś rezonuje w sercu. Właśnie serce bę-
dzie jednoczycielem światów i tylko ono może odpo-
wiadać sercu Mistrza i całej Hierarchii. Można utracić
wzrok i słuch, a serce będzie najlepszym zastępcą, a na-
wet subtelniejszym wyrazicielem istoty.

220. W czasie kosmicznych perturbacji duch zaiste

zaczyna wmyślać się w stronice Bytu. Kiedy strach opa-
nowuje ducha, wówczas wszelka twórcza wola zostaje
porażona, a twórczość zakłócona. Tym mocniej powi-
nien tworzyć duch, który wie, iż ogniste dążenie przy-
wodzi go do potężnej wiedzy Magnesu Kosmicznego.
Dlatego ci, którzy podążają za Hierarchią, nie powinni
odczuwać strachu, albowiem serce ogarniające wielkość
Planu jest niezwyciężone, a pod ognistą Tarczą potężnej
Hierarchii buduje się wielka przyszłość. Pośród wszyst-
kich kosmicznych perturbacji i życiowych przewrotów
istnieje jedyna kotwica — Hierarchia. Zaprawdę w niej
jest ratunek!

95

221. Gdy tedy mówimy: „Tarcza — Hierarchia”, to

znaczy, że na tym opiera się zasada twórczości nasyco-
nego ognia. Dlatego objawiono światu Nosicieli Ognia
i dano przejawienie Piękna. Toteż niechaj uczniowie
zachowują z uduchowieniem tę zasadę, która jest sa-
mym życiem. Uduchowione Źródło, nasycające wszyst-
kie prace, powinno się utwierdzić w sercach i świado-
mości.

222. Niezwykłość jest szczęśliwą właściwością każ-

dego rozwiązania. Weźmy na przykład chorobę. Lekarz
może dać wszelkie zaświadczenia i swoje lekarstwa, ale
ta zwykła droga nie przyniesie poprawy. Natomiast jo-
gin poda radę, a niezwykłe rozwiązanie stworzy wzmac-
niające warunki. Leki jogina nie są z apteki i unika on
narkotyków, lecz wskazuje na wydzieliny gruczołów,
które niby pokarm wzmacniają substancję nerwową.
Takie same właściwości mają wydzieliny drzew, któ-
rych żywica może przez pory skóry podobnie wzmac-
niać najbliższe nerwy. Oczywiście oczyszczona żywica
może być stosowana wewnętrznie. Najlepszego oczysz-
czenia dostarcza promień słoneczny, lecz wymaga ono
długiego czasu, ponieważ proces sedymentacji jest bar-
dzo powolny. Równie powoli oczyszcza się każdy ole-
jek, ale za to takie oczyszczenie jest nieporównywalne
z jakimkolwiek procesem chemicznym. Tak więc nie-
zwykłość rady jogina ma przewagę nad zwykłymi środ-
kami lekarzy. Tak też czyńcie.

223. Wszystkie wydarzenia gromadzą się wokół jed-

nego fokusu.

Wszystkie oznaki wskazują na jeden fokus.

We wszystkim jest jeden przejawiony ogień, którego
ziarno przyciąga wszystkie odpowiednie energie. Tak
urzeczywistniają się wszystkie wydarzenia kosmiczne;

96

dlatego pełne uświadomienie sobie jedynego fokusu
może skierować duchowe poszukiwania do utwierdzo-
nego ziarna. Nieodmienność twórczości wówczas wcho-
dzi w życie, gdy uświadomiony jest przejawiony fokus,
bo taką drogą dążenie wchodzi w kanał czynu — za-
prawdę!

Tylko tak osiągniemy stałość ducha.

Tak oto na-

leży

przejąć

się

subtelną

świadomością Nieskończoności.

224. Dlatego tak piękne są dążenia do jedynego

fokusu Hierarchii. Tylko tak można ogarnąć wszystkie
Nakazy Sił Wyższych. Tylko tak można dojść do Na-
szych Przykazań i przyłączyć się do ognistej twórczości.
Fokus ognisty, wszechoświecający i wszechobejmujący,
daje życie każdemu twórczemu poczynaniu. Dlatego tak
ważne jest uświadomienie sobie Hierarchii. Tak, tak,
tak!

225. Zwróćcie uwagę na szczególną właściwość tych

wszystkich zwierząt i ptaków, których wydzieliny
podobne są do piżma. Sierść ich i upierzenie zachowuje
natłuszczenie i ciepłotę, jakby było nasączone żywicą
lub jakimś skalnym olejem. U ptaków upierzenie ma
odcień metaliczny, wskazujący na odżywianie się ko-
rzonkami lub ziarnem, w których jest dużo energii psy-
chicznej królestwa roślinnego, inaczej żywicy. Minerały
również mogą wydzielać własną energię psychiczną al-
bo przez królestwo roślinne, albo przez powietrze, gdzie
Ogień Przestrzeni ma te same właściwości co i myśl
przejawiona przez ducha. Można zrozumieć starodawne
porównanie nazywające myśl płomieniem. Jakie wspa-
niałe doświadczenia można przeprowadzać, zestawiając
łańcuch wpływów energii psychicznej, poczynając od
minerału aż po ciało subtelne! Można zaobserwować,
jak różnie będą oddziaływać futra i pióra wspomnia-

97

nych zwierząt i ptaków. Czyż przypadkowo w starożyt-
nych świątyniach i pałacach trzymano pawie o metalicz-
nym

upierzeniu?

Warto

się

zastanowić,

dlaczego

piżmow-

ce i marale zamieszkują prawie jednakowe wysokości.
Czy na wysokościach nie ma tej samej gleby co na nizi-
nach? Kiedy będziemy oczyszczać atmosferę nizin,
trzeba będzie zwrócić uwagę na głębiny ziemi, wywołu-
jąc ich energię psychiczną.

226. Należy zbierać fokusy życia. W ten sposób na-

gromadza się ta cecha, która zwie się kulturą. Kultura
nie kształtuje się w mgnieniu oka. Także fokusy życia
nie zjawią się jak pociski z armaty. Dlatego potrzebne
jest nastrajanie przejawów życia, niczym instrumentów
orkiestry. Mówię jakby o różnych rzeczach, lecz wszyst-
kie one to nic innego jak Ogień, Energia, Hierarchia!

227. Ognista zasada Hierarchii ożywia wszystkie

poczynania. Wszakże tylko zasada Najwyższej Hierar-
chii daje równowagę i dążenie każdemu zamierzeniu.
Dlatego przy ustanawianiu zasad kosmicznych głów-
nym impulsem jest Łańcuch Hierarchii.

Twórczość ludz-

kości zależy od stosowania tych zasad, bo tylko przyłą-
czenie się do Najwyższego Łańcucha daje potrzebną
siłę. Tak więc każdy Łańcuch jest ogniwem większego
Łańcucha i potęga tego Łańcucha panuje w Kosmosie.
Dlatego ewolucja natęża każdy najmniejszy łańcuch dla
zjednoczenia w wielkim, nieskończonym Łańcuchu
Hierarchii. Tak oto wznosi się Moc ognistej Hierarchii.
Tak, tak, tak!

228. Jak można się utwierdzić w Łańcuchu Hierar-

chii? Tylko sercem i bezgranicznym dążeniem do Służe-
nia; tylko całkowitym ogarnięciem planu Mistrzów oraz

98

twórczością ducha. Zaprawdę każdy, kto jest na drodze,
powinien przyjąć Służbę serca. Zaprawdę tak utwierdza
się niewzruszony Łańcuch Hierarchii!

229. Orygenes rozważał: „Czy Łaska wypływa, czy

jest posyłana?” Wiedząc, że Łaska jest zupełnie realną
substancją najwyższej energii psychicznej, można zro-
zumieć, iż rozważanie to miało podstawy. Ciepło wy-
pływa ze Światła, lecz potrzebna jest soczewka, aby ot-
rzymać przejawienie się ognia. Energia psychiczna
wypływa z każdego posiadającego ją organizmu, ale
żeby otrzymać bezpośredni efekt, trzeba ją zebrać i zo-
gniskować świadomie. Świadomość odegra tu rolę so-
czewki. Należy dokładnie odróżniać nieświadomy od-
pływ energii psychicznej od zaostrzonej strzały jasnej
świadomości. Jeżeli nawet wyższa energia nie trafia do
celu przy nieświadomym wysłaniu, to jakże potrzebne
jest ludzkiej energii zogniskowanie w fokusie! Rozbij-
cie fokus, a ogień się nie pojawi. Bez ognia oczekuje
nas mrok i chłód. Pamiętajmy, jak dosięga nas ożywcze
ciepło i Światło!

230. Trzeba nauczyć się cenić ciepło i światło fokusu

oraz pamiętać, że promienie Jedynego Światła pochodzą
z jednego kierunku. Porównajmy nasze położenie z pra-
wem fizycznym, a przekonamy się, że niezachwiana jest
jedyna podstawa powodzenia. Czymże jest powodzenie,
jak nie wynikiem właściwego zastosowania prawa!
Zatem trzeba nauczyć się odczuwać łożysko działania
Hierarchii.

Często będzie musiał składać rachunek ten, kto nie

umiał dać sobie rady, gdyż słabość nie jest usprawiedli-
wieniem. Gdzie jest zapalająca soczewka, tam będzie
i ogień, nietrudno bowiem doczekać się promienia słoń-

99

ca. My czekamy przez wieki; łatwiej jest czekać dni.
Przypominajcie sobie często, iż Łaska jest nad wami,
nie zaś pod podeszwą!

231. Gdy przestrzeń napełnia się ogniami, to każdy

snop błyska w ośrodkach. Dlatego wrażliwy organizm
odczuwa wszystkie przybliżenia i każda zmiana prądów
kosmicznych odbija się na ośrodkach. Utwierdzenie
współbrzmienia oddziałuje na ośrodki i każda wibracja
odbija się na oddzielnym ośrodku. Tak samo odbija się
każde wydarzenie planetarne; i w czasie przewrotów
i przemian subtelny organizm oddźwiękuje na każde
wydarzenie. Nauka zajmie się zagadnieniem współbrz-
mienia i można będzie dokładnie określać zjawisko in-
tuicji w zgodności z odczuciami ośrodków. Jedynie przy
takim rozpatrywaniu współbrzmień można będzie okre-
ślić przyczynę i współpracę. Toteż zbadanie współdź-
więczenia jest nauką przyszłości.

Tak więc gdy ośrodki wibrują, to znaczy, że Ogień

Przestrzenny szaleje. Energie skierowane do ognia pod-
ziemnego dążą z całej mocy. Kosmiczny konsonans
natęża wszystkie współbrzmiące ośrodki, dlatego tak
troskliwie należy strzec zdrowia i dźwięczących ośrod-
ków.

232. Nawet najlepsi przyjaciele wypróbowują się

wzajemnie albo wyszukanymi posunięciami figur sza-
chowych, albo na niebezpiecznym polowaniu. Nawet w
oblężonej twierdzy wojsko zajmuje się pokazowymi
manewrami, żeby nie zdrętwiały ręce. I nie obrażają się
zwyciężeni, a zwycięzcy się nie chwalą, bo są to tylko
ćwiczenia pomysłowości.

Pamiętam, jak pewnego razu Dżehangir, Światło

Oczu, przybiegł ze skargą na towarzysza, Dżelaldina, że

100

ten go boleśnie popchnął. Spytaliśmy:

„Jak się to stało?”

„Dżehangir był myśliwym, a Dżelaldin tygrysem”. Po-
wiedziałem:

„Byłoby

dziwne,

gdyby tygrys miał zmienić

się w gołębia. Podziękuj towarzyszowi, który potrafił
naśladować okrucieństwo zwierzęcia. Jutro zapolujemy
na prawdziwe tygrysy, bądź pomysłowy w walce z nimi.
I pamiętaj, że władca się nie skarży”. Tak było za pano-
wania Akbara, który był Zjednoczycielem Indii.

Trzeba dobrze zapamiętać, do czego zobowiązuje nas

rozumienie Hierarchii. Można widzieć, jak pożyteczne
są próby, gdyż inaczej przygaśnie światło, które zapala
się tylko w walce. Światło walki i odwagi jest najcen-
niejsze.

233. Należy przyzwyczaić się do walki tak samo jak

do codziennej pracy. Trzeba pojmować walkę nie tylko
jako ćwiczenie sił, ale też jako źródło nagromadzania
energii. Nie można sobie wyobrazić przezwyciężenia
żywiołów bez walki. I jakże trzeba być gotowym, ina-
czej można zaprzepaścić przejawienie się Sił Wyższych.
Hierarchia nie oznacza stałości spoczynku, lecz stałość
wśród walki. Czyż można czymkolwiek zastąpić walkę,
gdy Nasz Magnes jest w napięciu i każde zwycięstwo
jest radością całej Hierarchii! Jeżeli trudno jest komuś
przyjąć Hierarchię miłością, niech ją przyjmie jako pil-
ną konieczność.

234. O Aniołach Stróżach wiedziały wszystkie naro-

dy i przez tysiąclecia przechowywały o nich legendy.
Wszystkie Nauki duchowe wiedziały o Potężnych Opie-
kunach ludzkości, którzy przewodzili narodom. Dlacze-
go więc nasze czasy wyrzekły się Najwyższych Przy-
wódców? Kiedyż istniał świat bez Opiekunów? I jak się
może ludzkość umocnić pojęciem braku Przywódcy?

101

Podstawowe zasady życia urzeczywistniane są według
praw danych przez Przywódców; a prawa kosmiczne
nie zmieniają się, lecz pojmowanie ich rośnie wraz
z większym rozumieniem Kosmosu. Opiekunowie ludz-
kości i wszechmocna Bogini Fortuna tworzą los ludzko-
ści. Zrozumienie tego wielkiego prawa może skierować
ludzkość ku Łańcuchowi Hierarchii.

235. Dlatego każdy duch powinien pojąć Hierarchię

jako Opiekunów ludzkości. Tak tworzy się ewolucja
i twórczość ogniście się nasyca. Tak utwierdza się pra-
wo; tylko tak napełnia się życie wielką mocą zjednocze-
nia. Tak buduje się życie.

236. Właściwą jest rzeczą badać znaczenie witamin,

ale należy również przeprowadzać doświadczenia nad
oddziaływaniem energii psychicznej. Można zauważyć,
że świadome zażycie witamin wielokrotnie zwiększa ich
pożytek. Można też dostrzec, iż witaminy przyjęte pod-
czas gniewu mogą wzmocnić imperyl, jako że nieświa-
doma energia wzmacnia punkt, w którym skupiona jest
świadomość. Można zrozumieć, dlaczego przyjmowanie
pokarmu uważane było przez starożytnych za czynność
świętą. Można zrozumieć, jak bardzo świadomość po-
mnaża wszystkie energie. Ileż prostych doświadczeń
można przeprowadzić przy niewielkiej liczbie obserwa-
cji. Aby podnieść szacunek dla świadomości, można na-
zywać energię Atmą albo energią psychiczną, albo ży-
ciem, albo energią świętą, ale znaczenie jej koniecznie
trzeba studiować! Przecież tym kanałem zbliżamy się
do Fohatu, czyli do energii atomowej. Należy z obser-
wacji mikrokosmosu wyprowadzić formułę na Nieskoń-
czoność!

102

237. Trzeba znaleźć kilku uczonych na Zachodzie,

którzy wyzwoliliby się z przesądów i zaczęli studiować
warunki energii psychicznej. Naturalnie już same wyso-
kości Himalajów dadzą możliwości badań naukowych.

238. Jak silnie odbija się energia kosmiczna na ludz-

kim organizmie! Każdy ogień kosmiczny znajduje od-
dźwięk w ludzkim organizmie. Jak wiele można odkryć
dzięki duchowemu podejściu do badania wszystkich
przejawów ośrodków! Jeżeli patrzeć na organizm czło-
wieka jako na odbicie zjawisk Kosmosu, to iluż współ-
brzmień można się dopatrzeć, i ośrodki staną się dla
nauki uzewnętrznieniem ognia. Jedynie duchowe podej-
ście odkryje znaczenie zgodności zjawisk kosmicznych
z ich odbiciem w organizmie człowieka. Można uważać
ośrodki za kumulatory energii kosmicznych. Słuszną
rzeczą jest myśleć o bezpośrednim zasilaniu najwyż-
szych ośrodków. Splot słoneczny wychwytuje każdą
posłaną energię i świadomie napełnia ośrodki. Tak więc
zrozumienie znaczenia ognistych ośrodków jest najistot-
niejszym zadaniem. Medycyna dopiero wtedy będzie
umiała określać choroby, gdy będzie wiedziała o zgod-
ności organizmu z kosmicznymi energiami.

239. Jedynie duchowym podejściem można przybli-

żyć się do Hierarchii. Oddźwięk serca i pojmowanie
mocy Służenia powinny leżeć u podstawy każdego czy-
nu. Każde odstępstwo od fokusu da miejsce wrogiej
strzale. Tylko broniąc wielkiego Fokusu można się stać
współpracownikiem. Zaprawdę tylko tak można osią-
gnąć.

240. Gdy ludzie zaczną badać nie tylko ognie i pro-

mienie, ale i wydzieliny człowieka, wówczas można

103

będzie myśleć o przemianie ciała. To dziwne, że ludzie
rozumieją potężne procesy chemiczne zachodzące w ich
organizmie, a jednocześnie produkty tych procesów
uważają za odpadki. Można zauważyć, jak silna jest
krew albo ślina. Można zauważyć, jak krew królestwa
roślinnego — waleriana — daje niezwykłą moc roślinie.
Tak samo moc ma ślina i inne wydzieliny gruczołów.
Trzeba przeprowadzić obserwacje nad przyczynami
zwiększania się i zmniejszania oddziaływania energii
tych produktów. Trująca jest ślina gniewu i dobroczynna
jest ślina dobroci. Czyż nie jest ważne badanie takich
ogólnie znanych przejawów, których nie zastąpią
mechaniczne preparaty? W ten sposób znowu podej-
dziemy do utraconej wiedzy o substancji energii psy-
chicznej — owej tajemniczej Atmie, którą starożytna
medycyna stosowała korzystając z wydzielin gruczołów.
Należy umieć przeciwstawiać ognistemu żywiołowi nie-
palną Atmę.

241. Należy pojmować Atmę jako energię przestrze-

ni, oczyszczoną nieustannym obrotem, jakby wielkim
ubijaniem masła. Należy zrozumieć, jak duch i Alma
współdziałają, podobnie jak elektron i proton. Nie ma-
my zwyczaju prowadzić kursów chemii czy biochemii.
Zadaniem Naszym jest dostarczyć bodźca i zwrócić
uwagę w stronę zarówno największej potrzeby, jak i nie-
bezpieczeństwa. Być może obecnie są najbardziej nie-
bezpieczne czasy. Należy opierać się nie tylko mocą
ducha, ale i środkami naszego organizmu.

242. Rzecz jasna ciemna siła najwięcej boi się umoc-

nienia Światła. Wszyscy słudzy ciemności wytężają swe
siły, kiedy służebnik Światła napełnia przestrzeń Rozka-
zem Mistrzów. Ludzkość zna wielkie przykłady takiej

104

walki i zwycięstwa Światła. Oczywiście każdy otrzymu-
je

Nauczyciela

według świadomości; tak samo jest z łań-

cuchem ciemnych, którzy napełniają się świadomością
zła, przeciwstawiając Światłu swe postanowienia. Tak
oto siły w Kosmosie są wytężone przez różne umocnie-
nia. Dlatego można twierdzić, że Światło zwycięża
ciemność. Tak buduje się życie Nieskończone.

243.

Legenda

o świętym Krzysztofie zbieżna jest z le-

gendami o Ciężarze tego świata. Ludzie powinni odczu-
wać pewien ciężar przy tych granicach, gdzie duch uś-
wiadamia

sobie

Nieskończoność.

Inne królestwa przy

rody nie znają tego męczącego uczucia, gdyż nie mają
stopnia

świadomości

poznawczej.

Oczywiście

u wielu lu-

dzi świadomość również śpi, ale Ciężar Świata jest nie-
unikniony

dla

tego,

kto

już pomyślał o dalekich światach.

244. Ludzie sami zrozumieją, że milczenie nie jest

bezczynnością. Gdy proponuję, by pomilczeć, nie ozna-
cza to, iż trzeba pogrążyć się we śnie, lecz przeciwnie,
zadźwięczeć Siłą Hierarchii. Trzeba uczyć wszystkich
siedmiolatków pamiętania o Hierarchii, bo po siedmiu
latach w świadomości pozostaje już niezatarty ślad na
całe życie.

245. Wiele jest przemieszczeń w przestrzeni i nic

dziwnego, że prądy przekazywane są za pomocą
nowych rytmów. Rytmy te są dość ciężkie, ponieważ
pochodzą od przypadkowych wibracji przy zetknięciu
się z prądami przestrzeni — fala na dziesięć uderzeń
jest zbyt długa i przez to męcząca. Prócz tego nie spo-
sób przewidzieć powstawania nowych mgławic, jako że
pochodzą one z przemieszczania się prądów. Nowe
mgławice można dostrzec tylko przy ostatnich ogniach.

105

246. W kosmicznym budowaniu Ogień Przestrzenny

przybliża się do skorupy ziemskiej wtedy, gdy wszyst-
kie zgodne energie są w napięciu. Twórczość może
wejść w życie wtedy, gdy wszystkie dźwignie skierowa-
ne są ku przemieszczeniu. Dlatego każde narodowe
przemieszczenie odpowiednio się przejawia i stare
zostaje zastąpione przez nowy prąd. Dlatego karma każ-
dego przemieszczenia jest zdeterminowana przez cały
szereg odpowiednich utwierdzeń. Skorupa ziemska nosi
wiele śladów karmy i powinna je przemieścić dla odno-
wienia. Dlatego ludzkość musi tak bardzo zgodnie skie-
rować się do odnowienia. Najwznioślejszą i najsłusz-
niejszą drogą jest Hierarchia.

247. Przy przemieszczeniach kosmicznych nowy ton

powinien wyraźnie dźwięczeć. Każdy stopień posiadał
swą ujawnioną karmę. Na nową Manwantarę należy
nasycić przestrzeń zewem Hierarchii. Tylko tak mogą
wejść w życie najlepsze podwaliny Bytu. Dlatego Nasza
Nauka jest tak życiowa, dlatego Nasza Hierarchia jest
tak potężna, dlatego dany jest wielki Fokus, że wszystko
grupuje się wokół ziarna i każdy stopień ma swe nasy-
cenie.

248. Każdy rolnik powie, że chciałby mieć pług, któ-

ry daje najgłębszą i najszerszą bruzdę. Oczywiście, po
co chodzić po polu dwa razy i czemu nie poruszyć uro-
dzajnych warstw? Niech głębokość bruzdy oznacza
cześć dla Hierarchii, a jej szerokość — nieugiętość dą-
żenia. Zaobserwujmy, gdzie cześć dla Hierarchii jest
niedostateczna i gdzie jest niewykonywanie Nakazów.
Zauważmy, gdzie jest gotowość do odstępstwa. Należy
wykorzeniać wszelką szkodliwość. Podnosząc się du-
chem, trzeba oznaczać, gdzie są nie ochronione miejsca.

106

249. Rozumie się, że ewolucja ducha wymaga wy-

subtelnienia, bez którego niepodobna budować. Każdy,
kto uważa siebie za służebnika kultury, powinien dążyć
do utwierdzenia przejawów syntezy, jak bowiem można
układać stopnie kultury bez troskliwego stosunku? Dla-
tego każdy fundament należy ochraniać dla utwierdze-
nia go w świecie. Kulturę kształtuje nie gruboskórne od-
noszenie się do subtelnych energii i myślenia, lecz
twórczy stosunek, pełen troskliwości i odpowiedzialno-
ści. Dlatego przy budowie trzeba pamiętać o subtelności
i

dążeniu w wyższe sfery.

Tak osiąga się ewolucję ducha.

250. Zapominalstwo, roztargnienie, dwulicowość,

ciekawość — to niedoskonałości, które należy wykorze-
nić. Każdą z nich można uznać za zdradę, bo z nich
rodzi się wszystko niskie. Trzeba pojąć ich nieuchronne
następstwa dla samego siebie. Mała świadomość tonie
w błędach i szczególnie idzie na dno próbując się uspra-
wiedliwiać, inaczej mówiąc, okłamać samą siebie. Moż-
na obserwować na wielu żywotach, jak kwitnie sad
następstw. Wcześniej czy później trzeba się przekonać
o szkodliwości błędów. Najważniejszym kamieniem
probierczym będzie pytanie: „Czy nie było zdrady?”
Trzeba się w końcu zorientować, jak różnorodna jest
zdrada. Oprócz klasycznego pocałunku znajdzie się
wiele wyszukanych postaci zdrady.

251. Każdy stopień rozwoju potrzebuje swego napię-

cia. Jak wiele zjawisk potwierdzonych rozwojem prze-
pada wskutek niezgodności, dlatego dla ogarnięcia wiel-
kich planów trzeba stosować wielkie miary. Jak można
w małą świadomość wtłoczyć pojęcie Hierarchii?! Każ-
dy gnom uważa swoje prace za najważniejsze, ale
w Służbie Gigantów miary muszą być ustalone przez

107

ducha. Zaiste należy wybierać pomiędzy danymi potęż-
nymi miarami a królestwem gnomów. Niedopuszczalne
jest, by w drodze stosowane były miary odpowiadające
królestwu gnomów. Wielkie drogi wymagają wielkiego
pojmowania.

252. Dlatego gdy dążenie napełnia ducha, to odpo-

wiednio ustala się zrozumienie konieczności wyższych
miar. Dlatego dla postępu trzeba zrozumieć, jak troskli-
wie należy odnosić się do Hierarchii; w tym celu trzeba
utwierdzić w świadomości wzniosłe pojmowanie Hie-
rarchii. Tak więc bez przejawionego fokusu niczego się
nie osiągnie ani nie zbuduje. Twórczość może rozwinąć
się tylko wtedy, gdy uznawany jest fokus. Tak zapowia-
dam!

253. Wiele legend mówi o niebezpieczeństwie posia-

dania kilku Guru. Przytoczymy jedną z nich. „Pewna
bogobojna kobieta miała trzech synów. Każdy z nich
wybrał sobie poważanego Riszi jako Guru. Ale jeden
z nich umyślił pomnożyć swe siły, i w tym celu prosił
jeszcze dwóch Riszich, aby byli jego kierownikami,
chociaż matka uprzedzała go o niebezpieczeństwie ta-
kiego nieprzemyślanego postępowania. Przyszedł czas,
gdy Riszi zaczęli uczyć trzech zuchów latania. Prosił
trzeci i dwóch pozostałych Riszich o wzmocnienie jego
lotów, aby mógł wyprzedzić braci. Lecz wiry wysłane z
trzech miejsc skrzyżowały się i lekkomyślny uczeń
został rozerwany w powietrzu. Tymczasem każdy z jego
braci latał z powodzeniem pod kierunkiem wybranego
Riszi”. Tak oto ludzie pamiętają o prawie Hierarchii.
Trzeba nauczyć się tego prawa. Z dowolnego punktu
widzenia nauka potwierdza stałe prawa życia, tylko nie
należy patrzeć krzywym okiem.

108

254. Każde potrząsanie osnową uszkadza całą przę-

dzę. Przejawienie dążącego oddania potrzebne jest jak
smar dla dźwigni. Dla Nas jest obojętne, dlaczego coś
uczyniono z oddaniem, ale często widzimy, jak gotowa
już reakcja chemiczna rozpływa się.

Tak więc należy na-

ostrzyć koniec miecza, bo powodzenie znajduje się nie
dalej niż na długość lancy. Chrońcie pojęcie Hierarchii!

255. Budowanie potrzebuje mocnych podstaw i jedy-

nie niewzruszoność ducha może utwierdzić potrzebny
kierunek. Dlatego gdy budowniczowie życia wytężają
siły dla budowania, to czynią to zawsze zgodnie z usta-
nowieniem kosmicznym. Tak oto budowniczowie życia
wykonują Wyższą Wolę i potęga ognia kieruje ducha do
Magnesu Kosmicznego. Tak więc budowniczowie życia
prawdziwie znają Wyższą Wolę. Twórczość jest przeka-
zywana

przez

utwierdzenie

Hierarchii;

i

dopiero

gdy

duch

może podążyć ku zrozumieniu głównych podstaw, może
się ustalić zgodność w twórczości. Zaprawdę Hierarchia
daje

łańcuch twórczy i budowanie życia.

Dlatego My tak

wiele mówimy o Hierarchii. Dlatego tak kierujemy ku
myśli o podstawach Hierarchii. Dlatego tak wytężamy
wszystkie siły na pełne przyjęcie fokusu. Zaprawdę tyl-
ko tak można zwyciężyć i przyjąć to, co przeznaczone.

256. Powiedziano: „Gdzie stąpi noga twoja, tam roz-

kwitną lilie; gdzie jest wezgłowie twoje, tam zbiorą się
szafiry świata”. Tak jest powiedziane o dobrym Zwia-
stunie. Gdy My posyłamy Zwiastuna, nie tracimy czasu
na powtarzanie całej Nauki. Rozkaz ułoży się w nielicz-
ne słowa, albowiem wybrany Zwiastun zna Naukę i czci
Hierarchię. Takiemu Zwiastunowi należą się szafiry
i lilie. Nie trzeba powtarzać w ostatniej godzinie, bo koń
bije kopytem tylko nie znając długości drogi.

109

257. Z pewnością wydzieliny służą do najbardziej

świętych działań i nie tylko sama substancja, ale i jej
emanacje uczestniczą w twórczości świata. To, co wspo-
mnieliście o Paracelsusie i jego homunkulusach, jest
bardzo charakterystyczne, gdyż ten mikrokosmos moż-
na łatwo powiększyć do Makrokosmosu. Nauka o wiel-
kich duchowych wydzielinach ma wielką podstawę.
Oczywiście możecie sobie wyobrazić, jak bardzo My
interesujemy się organizmami, które przeszły już sto-
pień „Lwa Pustyni”.

258. Przy kosmicznym budowaniu wszystkie prze-

mieszczenia uzyskują napięcie i każdy naród określa
swoją karmę oraz swoje miejsce w ewolucji. Z każdego
przykładu można wnioskować, jaki stopień w naszej
ewolucji zajmował naród, który odszedł, i jaki stopień
osiągnie naród następny — tak różne są historyczne
stopnie w naszych czasach, iż można prześledzić, jak
rozmaicie przebiegają napięcia narodowych przemiesz-
czeń. Co utrzymuje naród w historycznym postępie? Jak
może naród zachować swój impuls wznoszenia się? Tyl-
ko drogą przejawienia Hierarchii oraz przez pojmowa-
nie Wyższej Woli. Te dźwignie mogą skierować ludz-
kość do przeznaczonego rozwoju. Dzięki takiej świa
domości można się przybliżyć do współpracy z wyższy-
mi sferami. Jedynie tak narodowe zmiany mogą być
wznoszeniem się.

259. Każdy duch przynosi narodowi swe nagroma-

dzenia i czyny. Każdy duch natęża swe świadome im-
pulsy. Karma narodowa może się przybliżyć do wzno-
szenia się, kiedy każdy duch zrozumie swą odpo
wiedzialność. Tak więc można twierdzić, że osobista,
grupowa i narodowa karma zależy od pełnego zrozu-

110

mienia Hierarchii. Twórczość Naszych posłanych Nosi-
cieli Ogni jest przez Nas potwierdzana dla polepszenia
życia.

260. Jak często powinien ogrodnik podlewać powie-

rzony ogród? Oczywiście codziennie, z wyjątkiem pory
dobroczynnej ulewy. Gdy ludzie zamykają okiennice,
ogrodnik

plecie

kosze

na

dojrzewające

owoce.

Zaiste ule-

wa uwalnia ogrodnika od pracy noszenia wody.

Czyż nie

tak samo jest z Nauką? Naturalnie codziennie należy
powtarzać podstawy Nauki. W każdej godzinie trzeba
strzec Nauki przed trądem pospolitości. Ale w godzinie
wichury nie trzeba ochraniać Nauki, gdyż tylko w niej
będzie cała nadzieja człowiecza. Wówczas odwrócą się
głowy od ziemi i być może po raz pierwszy ujrzą dale-
kie światy oraz Ogień nieba. Ogrodnik nazywa ulewę
łaską. Czyż nie powiemy tego samego o wichurze, która
zmusi do pomyślenia o Ogniu Przestrzeni i o przyszłych
istnieniach?

261. Nie pojmujmy kosmicznego wichru tak jak

zwierzęta, które czując coś nieznanego, starają się uciec
w

ciemną

norę.

Lecz

rozjaśniona świadomość nie ukrywa

przed sobą bitwy i, przygotowana przez Naukę, zdolna
jest złamać każdą złą strzałę o tarczę oświecenia. Nawet
słychać trzask rozbitego nieprzyjacielskiego uderzenia.
Współczujemy temu, kto otrzymał uderzenie zwrotne,
dziesięciokrotnie zwiększone zgodnie z prawem. Czyż
nie jest cudownie odczuwać w życiu stosowanie wiel-
kich praw sprawiedliwości? Można wiele o nich mówić,
jednak tylko stosowanie ich w życiu jest przekonujące.

262. Budowanie Nasze może być kontynuowane

w każdych warunkach życia. Już wiele razy mogliście

111

się przekonać o katastrofalnym położeniu planety. My
niezmordowanie powtarzamy o konieczności odnowie-
nia życia, ale ludzkość jest głucha. Kosmogonia u ludzi
jest podawana albo z zupą, albo na deser, lecz nie jako
fundament życia. Można przyjąć hipotezy wielu bada-
czy, ale Hierarchia nie zostanie przyjęta do świadomo-
ści. Szykuje się wiele ciosów; należy przybliżyć się do
Hierarchii ze wszystkich sił! Należy wytężyć całą uwa-
gę na Nasze rady! Mówię nie abstrakcyjnie, lecz w celu
stosowania.

263. Każdą Naszą radę dawaliśmy już wiele razy, ale

życie ludzi się nie zmienia. Należy jednak napełniać
przestrzeń, ponieważ słuchaczy jest wielu. Czyż nie jest
wszystko jedno, w jakim ciele się znajdują? Wszyscy
odczuwacie ciężkie napięcie. Każdy po swojemu odczu-
wa zapowiedziany rok. Dlatego powiadam: Dbajcie o
zdrowie i nabierajcie otuchy, bo bez Nas nie ma postę-
pu. Słuchajcie trzema uszami.

264. Wskazuje się, że przelana krew szczególnie

przyciąga istoty przestrzenne. Oczywiście tak jest. Nie
należy wszakże zapominać, że wszystkie wydzieliny
posiadają te same właściwości. Każda istota przestrzen-
na w równej mierze dąży do krwi i do śliny. Nawet po-
drażniona skóra również jest już dostępna tym istotom.
Limfatyczność mediów ma tę samą cechę. W starożyt-
ności kapłani bardzo unikali limfatycznych sług i ucz-
niów. Do izolowania wydzielin używano płytki z S.

Tę samą izolującą właściwość posiada dana emulsja,

lecz ona nie tylko ochrania, ale i wzmacnia cyrkulację
energii psychicznej. Można zauważyć, jak emulsja nie-
szkodliwie ługuje skórę z nawarstwień. Tak więc emul-
sja na zewnątrz i proszek wewnętrznie będą najlepszym

112

pancerzem. Limfa otrzymuje jak gdyby osłonkę i nawet
staje się dobroczynna. Tak oto prostymi środkami moż-
na znacznie uchronić się przed nieprzyjemnym sąsiedz-
twem.

265. Dla zrozumienia Hierarchii należy rozwinąć

szerokość pojmowania. Bez szerokości nie będzie głę-
bokości i długości. Tylko tak wejdzie Hierarchia do
świadomości i będzie zastosowana w życiu. Tylko tak
Hierarchia

przekształci

pojęcie względności. Bitwa prze-

obrazi się w ciśnienie energii.

Oszczerstwo

stanie

się me-

gafonem. Zmęczenie spowoduje zmianę pracy. Miłość
będzie pochodnią Światła. Dar stanie się pomnożeniem
mocy. Wytrwałość będzie skróceniem drogi. Tak każda
właściwość przemieni się w wysoką jakość.

266. Hierarchia zapewnia przeistoczenie zwyczajne-

go w wartościowe i małego w wielkie. Można zauwa-
żyć, jak wyznawcy Hierarchii ubogacali się prawdziwy-
mi wartościami. Kiedyś będzie można wydać biografie
wyznawców Hierarchii; powstanie przekonujący obraz.
Ale dla następstw potrzebne jest rzeczywiste uznanie
Hierarchii całym sercem, bez zastrzeżeń.

267. Gdy kielich światowych wydarzeń napełnia się,

to ognisty Kielich Agni Jogina staje w płomieniach. Pra-
wo zgodności działa potężnie. Na tych współbrzmie-
niach polega łączność światów. Dlatego gdy prawo og-
niste przemieszcza stare umocnienia, wrażliwe ośrodki
oddźwiękują na światowe brzmienia. Tak natęża się
łączność ze współbrzmieniem ośrodków.

Dlatego Matka Agni Jogi z takim napięciem odczuwa

napełnienie Światowego Kielicha. Dlatego tak bardzo
należy strzec ognistego Skarbu. Kiedy bliski jest czas

113

wielkiego zakończenia, świat się wstrząsa; kiedy zacho-
dzi wielkie przemieszczenie, subtelne ośrodki oddźwię-
kują. Tak więc świat będzie pamiętać to wielkie współ-
brzmienie i Nasze kroniki pozostawią światu znaki
ogniste. Tak oto objawione Testamenty spełnią się. Tak,
tak, tak!

268. Ludzie słyszą o stosowaniu ogni wewnętrznych

dla przyszłej ewolucji, a nie dostrzegają znaczenia ogni
dla bieżących czasów. Zapyta ktoś: „Jakież jest owo
zdumiewające znaczenie ukrytego w nas ognia?” Trud-
no sobie wyobrazić, lecz jest to niewątpliwe: ogień nasz
jest głównym regulatorem trzęsienia ziemi. Zapalone
ośrodki, przewodniki Ognia Przestrzennego, uciszają
ogień podziemny. Można zauważyć, że Wielcy Nauczy-
ciele wysyłali swych apostołów do miejsc, gdzie groziło
zakłócenie ognistej równowagi. W przyszłości będzie
można przeprowadzić wiele doświadczeń w tym kierun-
ku.

Prócz

tego

magnes

ognia działa także na ludzką świa

domość, inaczej mówiąc, ogień ma największe zasto-
sowanie i jest najpotężniejszym przewodnikiem. Oczy-
wiście zapalenie ognia nie jest łatwe, szczególnie gdy
prądy są natężone. Ale można być pewnym, iż ogień ten
— to talizman alchemików, tak przez nich ukrywany.

269. Stykanie się z Ogniem Przestrzennym wywołuje

napięcie wszystkich ośrodków. Jak fala magnetyczna
Ogień ten przyciąga ognie wewnętrzne. Prąd przestrzen-
ny przechodzi przez wszystkie wrażliwe ośrodki i ner-
wy, dlatego każda fala kosmiczna tak silnie odbija się na
płomiennych ośrodkach. Gdy ogień podziemny szuka
wyjścia, wtedy fale Ognia Przestrzennego odpowiednio
się natężają. Tylko niewielu może się utwierdzić w poj-
mowaniu wielkiej zgodności w Kosmosie. Tak przeja-

114

wiające się prawo łączy wszystkie kosmiczne przejawy.
Należy przyjąć tę moc, która nas wiedzie ku najwyż-
szym prawom — Moc Hierarchii. Tak, tak, tak!

270. Prosto i potężnie napełnia się życie wielkim pra-

wem Hierarchii. Należy tylko przyjąć istniejącą Moc,
a wówczas można będzie ocenić cały jej zasięg. Toteż
świadomość trzeba kierować ku wielkiemu prawu Hie-
rarchii.

271. Napełniając płuca powietrzem w ustalonym ryt-

mie oddechu możemy utrzymywać ciało na powierzchni
wody. Nietrudno sobie wyobrazić, że przy dodaniu pew-
nego składnika możemy chodzić po wodzie. Ognie płuc
dopełniają potrzebnego warunku. Jak przy doświadcze-
niach z ogniem w pustych kulach, przy napełnianiu kul
gazem, tak działa ogień wewnętrzny. Można również
wyobrazić sobie lewitację przy ogniu płuc. Ogień Prze-
strzenny łączy się z zapalonymi ośrodkami i jak magnes
przyciąga ciało ogniste. Nauczyciel wskazuje na te moż-
liwości jako warunki zgęszczonego astralu. Zaprawdę
ognistych ludzi wspomina Nauczyciel przy doświadcze-
niach nad formowaniem się nowego ciała.

272. Rzecz wiadoma rozdrażnienie najbardziej szko-

dzi ogniom. Przy objawach rozdrażnienia można dora-
dzić,

by

odetchnąć

głęboko

dziesięć razy.

Wdychanie pra

ny ma znaczenie nie tylko psychiczne, ale i chemiczne,
jako że prana jest dobroczynna dla ogni i gasi rozdraż-
nienie.

273. Każde przekazane twierdzenie ludzkość traktuje

po swojemu; każdy dany z Góry Testament po swojemu
wypacza; każdą wielką zasadę po swojemu stosuje

115

w życiu; każdą objawioną wolę po swojemu wypełnia.
Toteż jak może wielkie zmieścić się w małym i kos-
miczne w osobistym? Jak może wielki Służebnik Rozu-
mu i całej ludzkości być zrozumiany przez świadomość,
która uznaje tylko własne pielesze? Jak może ofiarny
Przywódca utwierdzić się w pojmowaniu małej codzien-
ności? Jedynie wtedy, gdy iskra oddania Hierarchii pło-
nie w sercu, można znaleźć otwartą Bramę. Jedynie
wdzięczność dla Nauczyciela może otworzyć dostęp do
Bramy. Każdy, kto wybrał własną drogę, musi poznać
samotność swej orbity, albowiem tylko miłość i oddanie
Hierarchii włączają ducha w Łańcuch Światła. Tak każ-
dy rozstrzyga o swej karmie. Tylko przez Światło zbli-
żamy się do Światła.

274. Ludzi zajmuje określenie granicy między dob-

rem a złem. Wiele legend poświęcono temu określeniu.
Powiadają, że dla oznaczenia owej granicy Archanioł
położył świetlisty miecz między dobrem i złem. Z pew-
nością niedobrze jest pozostawać w kręgu zła, lecz rów-
nie boleśnie jest tłoczyć się koło ognistego ostrza. Lu-
dzie jednak dążą do tego, żeby się ranić o ten miecz.
Dlatego dostrzegajmy ludzi, którzy patrzą okiem i rozu-
mieją świadomym wzrokiem serca. Będą oni dążyć da-
leko i jak gdyby podpływać do odległej latarni morskiej.
Cenne są te kotwice dalekiego pływania. Pośród opłu-
kujących uderzeń fal zmywają się cuchnące plamy zła.
Zwłaszcza teraz trzeba zarzucać te dalekie kotwice.
Można widzieć, że małe odległości tracą sens. Wielki
Plan Jedności obejmuje rozszerzenie materialnych i du-
chowych wymiarów.

275. Dotykanie przewodu przestrzennego daje potęż-

ny oddźwięk ośrodków ognistych. Dotykanie Ognia

116

Przestrzennego wywołuje nowe napięcia. Tak oto moż-
na w Kosmosie utwierdzić wielkość współbrzmienia.
Jakże się może ludzkość nie zastanawiać nad wielkimi
zasadami, które kierują życiem? Wykluczyć Kierujące
Siły znaczy odciąć srebrną nić i wyłączyć siebie z Łań-
cucha Hierarchii. Planeta jest chora, ponieważ utraciła
wyższe zasady. Tak więc należy przejawić najbardziej
życiowe rozumienie wielkich zasad oraz srebrnej nici
wiążącej światy. Tak oto My utwierdzamy zasady Hie-
rarchii.

276. Ile niepotrzebnych zjawisk ludzie sami sobie

wytwarzają! Ile zbytecznych trudności karmicznych sa-
mi sobie wywołują! A wszystko to jedynie przez nie-
chęć przyjęcia Hierarchii do serca. Wszystkie twierdze-
nia

dopiero

wówczas

mogą

wejść

w

życie,

gdy świado

mość może przyjąć Hierarchię. Każde w świecie zło
rodzi się z przeciwstawiania się wielkiej zasadzie Hie-
rarchii. Każde zwycięstwo osiąga się tylko zasadą Hie-
rarchii. Dlatego tak bardzo trzeba oprzeć się na Hierar-
chii.

277. W rzeczywistości ognie wewnętrzne mają zasa-

dę podobną do światła elektrycznego. Im większe napię-
cie, tym bardziej intensywne światło. Liliowa gwiazda
— to znak najwyższego napięcia. Odczuliście reakcję
takiego napięcia; odpowiada ono Naszemu stałemu
napięciu. Bierzcie zjawisko elektryczności w odniesie-
niu do Nieskończoności. Często ludzie nieświadomi
myślą, że napięcie światów wyższych jest mniejsze niż
ich własne. „Jak w niebie, tak i na ziemi” i wielkiego
napięcia wyższych sfer nie da się porównać z bitwą
ziemską. Z łatwością można pojąć, jak problemy zwięk-
szają się w przestrzeni.

117

278. Należy zrozumieć, jak dalece bardziej złożone

są karmy grupowe, państwowe i narodowe. Pomieszanie
ich nie zmniejsza się, lecz wzrasta wraz z umownymi
granicami ludzkości. Można odczuć, jak bardzo
zaostrzony jest wzajemny stosunek między siłami Świa-
tła i ciemności, wzmagający niezgodność reakcji natury.
Możecie widzieć, jak bardzo miotają się słabe duchy,
jak bardzo pomnażają się opętania i jak bardzo te opęta-
nia komplikują karmę. Ziemska bitwa nie powinna jed-
nak nikogo rozstrajać, bo należy zrozumieć, jak zwięk-
sza się ona w Nieskończoności.

Czyż łatwo jest tam, gdzie szaleje Chaos Nieprzeja-

wionego? Wzdłuż Łańcucha Hierarchii natężone serce
może odczuwać oddźwięk napięcia kosmicznej bitwy.

279. Przy budowaniu wielkich stopni można obser-

wować, jak siła centralna zbiera dokoła siebie wszystko,
co jest potrzebne dla ewolucji. Jak magnes ogniskowy,
przyciąga wszystko do siebie przywódca postępu, zmia-
tając stare nagromadzenia i wytwarzając nowe prądy.
Tak oto w historii były budowane kraje przez takich
przywódców. Można twierdzić, iż przejawiając pełne
dążenie za Hierarchią, można wykonać każde kosmicz-
ne zadanie. Ludzkość najbardziej cierpiała z powodu
oderwania się od Wyższej Woli. Tylko umacniając zjed-
noczenie z Wyższą Mocą można osiągnąć wykonanie
Wyższych Praw. Niepodobna, aby ustaliło się przyjęcie
potężnej Hierarchii bez pojmowania Wyższej Woli.

Tak więc każdy stopień budowany jest przez uświa-

domienie sobie utwierdzonej Woli, przy której natężają
się wszystkie wyższe zgodności. Tak oto można przy-
ciągnąć ze Skarbnicy tyle możliwości! Nieuznawanie
Wielkiej Woli komplikuje wszystkie budowy. Trzeba

118

o tym pamiętać! Każda budowa opiera się na swym
fokusie. Toteż należy działać, świadomie dążąc ku Hie-
rarchii.

280. Wróćmy do pojęcia miłości. W każdej książce

powinno się przydzielić temu podstawowemu pojęciu
miejsce szczególne, albowiem przez miłość często rozu-
mie się coś wręcz przeciwnego. Słusznie się mówi, że
miłość jest przewodnią, twórczą zasadą. Znaczy to, iż
miłość musi być świadoma, pełna dążenia i poświęce-
nia. Twórczość wymaga tych warunków. Jeżeli zaś
zauważa się w miłości samoosłabienie, rozkład i służe-
nie egoizmowi, to nie będzie ona najwyższym pojęciem
ludzkości, podnoszącym pojęcie bohaterstwa. Serce na-
pełnione miłością jest czynne, mężne i rosnące aż do
wszechogarnięcia. Takie serce może modlić się bez słów
i obmywać się Łaską. Jakże bardzo potrzebuje ludzkość
zrozumienia ognia miłości! Ogniowi takiemu będzie
odpowiadać liliowa gwiazda najwyższego napięcia.

281. Należy bardzo dokładnie zrozumieć podstawo-

we pojęcia Bytu. Miłość bohaterstwa nie jest surowa dla
tych, którzy płoną sercem, lecz przejmuje lękiem tych,
którzy kochają swe słabości i chwieją się obejmując
swoje złudne ja. Miłość mogąca poruszać światy niepo-
dobna jest do miłości nad bagnem, gdzie gniją kości
przeżytków. Nad bagnem są błędne ogniki rozkładu, ale
wieczny, twórczy ogień serca nie błądzi, lecz gwałtow-
nie wznosi się po stopniach Hierarchii do Najwyższego
Światła. Miłość jest przewodnią, twórczą zasadą.

Nie do zniesienia jest Światło Najwyższe, lecz Hie-

rarchia łączy z tym olśniewającym Szczytem. Hierar-
chia prowadzi ducha, który przejrzał, aż tam, gdzie
można nawet oślepnąć. Miłość jest koroną Światła.

119

282. Fundament, na którym wszystko jest budowane,

powinien być ochroniony przed rozkładem. Fundament,
który wszystko utrzymuje, powinien być upiększony
wszystkimi najlepszymi dążeniami. Wszak na kamie-
niach fundamentu stoi budowla. Wszak na fundamencie
wspiera się każde utwierdzenie. Jakże mają ludzie odno-
sić się do podstaw, nie rozumiejąc, że najważniejszą
rzeczą jest kamień fundamentu? Tak wiele ludzie zmar-
nowali, nie doceniając swojej perły i wystawiając to, co
najistotniejsze, na gradobicie! Tak więc ludzkość musi
zrozumieć wielkie znaczenie mocy fundamentu i całym
duchem przyjąć Hierarchię.

283. W godzinie ludzkiej niesprawiedliwości wspo-

minajcie sprawiedliwość przestrzenną. Zaprawdę istnie-
ją mapy najwyższych gór, ale nie ma map najgłębszych
przepaści. Nawet dalecy od wzlotów ducha wolą szczy-
ty aniżeli przepaści. O ile karawana dostosowuje krok
do najsłabszego, o tyle historia opiera się na najsilniej-
szych. Pamiętajmy zatem o tej nadzwyczajnej esencji,
która wybiera to, co najwartościowsze dla ewolucji.
Jeśli możemy być pewni, że służymy ewolucji, to może-
my się zdać na sprawiedliwość przestrzenną. Ale ta
sama sprawiedliwość zaleca nieodzowną ostrożność
wobec czarnych sił. Zazwyczaj nie przybliżają się one
bezpośrednio, lecz wybierają nie mniej niż trzech
pośredników. Wiedzą, że ich aura może być z łatwością
rozpoznana i wybierają łańcuch sekwencji, bardzo sub-
telnie ustalając stopniowanie. Nie przypadkiem mówi-
my o różnych odmianach zdrady.

284. Gdy mówię o czarnych, radzę zwracać uwagę

na ich wyszukane sposoby i dostrzegać, jak cierpliwie
pełzną do celu oraz jak wybierają plecy, za którymi

120

mogą się ukryć.

Nie czarnych widzicie,

ale szarych i pra-

wie bielutkich! Dlatego ten telegraf wymaga większej
uwagi.

285. Raka można leczyć energią psychiczną, ponie-

waż brak energii psychicznej we krwi powoduje tę cho-
robę. Często okazuje się, że energia psychiczna jest wy-
czerpana na skutek duchowego jej oddawania, jak to
było z Ramakriszną i niektórymi innymi świętymi.
Oczywiście posiadają ją oni w ogromnej ilości, ale
posyłając ją na dalekie odległości, mogą okazać się cza-
sowo bezbronni. Zaiste potrzebne jest przybliżenie się
do Hierarchii i nawet bohaterowie ducha w samoofierze
niekiedy wydatkowali swe siły ponad prawem dopusz-
czalną miarę. Dlatego dla ewolucji mówimy o Hierar-
chii, aby ustalić celowe stosowanie sił do Łańcucha
Wyższych. Dlatego powiadam: Strzeżcie zdrowia, ażeby
nawet tym warunkiem wykazać gorliwość o Hierarchię.

286. Wyższa Wola! Któż o niej pamięta? Kto zasta-

nawia się nad tym, co jest nakazane przez Wyższą Wo-
lę? Wielu twierdzi, iż jest dla nich jasne, czego pragnie
Wyższa Wola, ale ludzkość dostrzega tylko swój własny
kierunek, nie licząc się z biegiem ewolucji. Dlatego
nagromadziło się tak wiele wstecznych prądów i ludz-
kość utraciła obronę, gdyż idzie przeciwko Wyższej
Woli. Tak więc należy zrozumieć kosmiczne znaczenie
Wyższej Woli.

287. Zwróćmy się ku oddaniu. To pojęcie również

podlega licznym wypaczeniom. Oddanie nie jest podo-
bne do wiatraków ani do najemnego śpiewaka. Przypo-
mina raczej mocną, wysoką wieżę, którą z drżeniem
obchodzą wrogowie i w której pokojach zawsze przygo-

121

towany jest nocleg dla przyjaciela. Oddanie przeciwne
jest wątpieniu, które jest niczym innym jak ignorancją.
Zatem oddanie opiera się na oświeceniu. Tak więc pra-
wowite poznanie jest krewnym oddania. Oddanie nie
jest zaufaniem, nie jest lekkomyślnością, lecz jest nie-
ugiętością i niezłomnością. Naturalnie wieżę oddania
buduje się niemałym trudem, niemałą stanowczością,
a złamać oddanie może jedynie wiarołomstwo i zdrada.
Lecz jakże cenne są wieże oddania! Takie Aszramy,
niby magnesy, przyciągają silne serca i są rozsadnikami
duchowości. Nawet materialna przyroda przeobraża się
w pobliżu owych wież!

288. Prawa kosmiczne są tak mało rozumiane przez

ludzkość! Cały porządek życia jest sprzeczny z prawami
Kosmosu. Ludzkość przyjmuje tylko małą liczbę wi-
dzialnych skutków, a wyrzeka się przyjęcia skarbów
Kosmosu! Przyczyną tego jest niewiara i ciemnota. Dla-
tego nastąpił rozdział. Jak można wpoić ludzkości pra-
wa kosmiczne, gdy taki mur przeczenia wyrósł przed
ludzkością! Tak oto każde wielkie prawo odpowiada
życiu i podstawowym prawom. Tak oto należy budować
na Łańcuchu Hierarchii, która wiedzie ku szczytowi
objawionego Piękna.

289. Zasady utwierdzenia praw kosmicznych założo-

ne są w duchu. Dążenie do Służenia zawsze otwiera ob-
jawioną Bramę. Tak więc Nasze zwycięstwo zawsze się
urzeczywistnia przez prawo dążenia i niezłomność
ducha. Zatem przeznaczone ziści się — tak twierdzę!
Zatem gdy zatwierdzony przez Nas fokus będzie rze-
czywiście ochraniany, to Magnes będzie działać.

122

290. Lekarz zwykle mówi choremu: „Przyjdzie lato,

pojedzie pan na słońce, odnowi się wiatrem gór lub mo-
rza”. Nawet ziemski lekarz leczy skierowując w przy-
szłość. Karma to choroba przeszłości; uleczenie z niej
leży w przyszłości. Właśnie w przyszłość musi podążyć
ten, kto pragnie wyzwolić się od przeszłości. Dążenie
całym jestestwem chroni od upadku. Przykładem są po-
ruszające się ciała niebieskie. Pamiętajcie więc, co mó-
wiłem, jak można chodzić po wodzie, ale nie mówiłem
wcale, że można na niej stać. Karmę można zmienić
niepowstrzymanym dążeniem.

291. Ruch ku przyszłości podobny jest do ruchu pło-

mienia. Można się zdumiewać, jak ogień, to widzialnie,
to niewidzialnie, żyje, wibrując i ochraniając równowa-
gę świata. Tak więc kierujmy się w przyszłość, ponie-
waż, podtrzymywani przez żywioł ognisty, nie upadnie-
my. Ale wywołać ogień można tylko dążeniem ducha.
Stosujmy przeto wyższe prawa do planu ziemskiego.
Można nawet zmienić karmę, co oznacza, że wszystkie
ziemskie warunki można zmienić dążeniem w przy-
szłość. Zastosujcie Moje Wskazanie w życiu. Jedynie do
dążącego przywierają cząsteczki drogocennych energii.

292. Budowanie wielkich stopni ewolucji odbywa się

niezwykłymi sposobami. Każdy nowy stopień zawsze
przynosi ludzkości ideę, która kieruje myśl ku nowym,
potężnym możliwościom. Tak więc Wyższa Wola natęża
każdą energię zgodnie z Magnesem Kosmicznym. Nie
ma takiej idei, która nie zostałaby spełniona, jeżeli jest
zesłana przez Wyższą Wolę. Nie ma takiego dążenia,
które nie zostałoby uznane, jeżeli jest zesłane przez
Wyższą Wolę. Dlatego ludzkość powinna dążyć tylko

123

do Hierarchii. W tym kosmicznym pojęciu, zaprawdę,
założone są wszystkie możliwości budowania!

293. Dlatego ludzkość tak bardzo opada z sił, że roz-

łączyła się z Wyższą Wolą. Dlatego My tak usilnie
utwierdzamy fokus, że bez ośrodka niepodobna przyjąć
Wyższej Woli. Dlatego tak usilnie nawołujemy do Hie-
rarchii. Zaprawdę należy święcie strzec skarbów. One
leżą u podstawy Naszych Dzieł. Każda święta twór-
czość jest wkładem do ewolucji. Pomyślmy o znaczeniu
wielkiej myśli, pomyślmy o wielkiej mocy ogni Tary,
pomyślmy o oddaniu serca, pomyślmy o niezwyciężo-
ności tych, którzy idą w imię Pana!

294. Można niekiedy przedstawić najbardziej złożo-

ne prawa za pomocą najprostszych aparatów. Prawo
karmy jest złożone, ale weźcie cewkę Ruhmkorffa lub
jakieś inne uzwojenie elektryczne, a otrzymacie poglą-
dowy obraz karmy. Prąd płynie po spirali nienaruszony,
lecz izolacja ochronna podlega wszystkim zewnętrznym
oddziaływaniom, przy czym każda nić dotyka nici po-
przedniego zwoju, niosąc na sobie następstwa przeszło-
ści. Tak oto każda godzina zmienia karmę, bo każda
godzina wywołuje odpowiednią przeszłość. Tak oto
można dotykać całej linii przeszłych zjawisk.

Ten sam poglądowy przykład pokazuje, że ziarno

ducha jest nie uszkodzone i dążąc wzwyż zachowuje
powłokę, nie bojąc się przeszłości. Zaprawdę karma
straszna jest tylko dla tych, którzy pogrążeni są w bez-
czynności. Ale pełna dążenia myśl wyzwala się z cięża-
rów przeszłości i jak ciało niebieskie mknie naprzód,
nie powtarzając drogi. Tak więc nawet mając ciężką
karmę, można osiągnąć pożyteczne wyzwolenie. Jeśli
ktoś kiedykolwiek naruszył prawo Hierarchii, powinien

124

mocno się jej trzymać. Należy to radzić wszystkim, któ-
rzy dążą do Hierarchii.

295. Spójrzmy, jak ludzie rozumieją Służenie Panu

i Hierarchii. Kto pragnie się wznieść tylko przez modli-
twę, ten daleki jest od Służenia. Kto chce ofiarować swe
najlepsze dążenia w pracy dla Dobra ludzkości, ten
powinien przyjąć Pana do serca. Kto nie chce wyrzec
się swych wygód, ten nie wie, jak służyć Hierarchii. Kto
nie przyjmuje Wskazań Hierarchii, ten nie rozumie Słu-
żenia. Dopiero gdy serce gotowe jest świadomie przyjąć
Nakaz posłany przez Wyższą Wolę, wówczas można
powiedzieć, iż Służenie zostało pojęte. Nie jesteśmy
zwolennikami żałobnych nabożeństw i pustych inwoka-
cji do Pana. Cenimy dążenie uczniów do Służenia Hie-
rarchii. Łatwo dostrzec, że ten, kto nie przyjmuje Służe-
nia duchem, czci Pana słowem, a Hierarchię — dopóki
droga jest wygodna.

Tak oto bierzemy pod uwagę każde dążenie do zdję-

cia brzemienia z Hierarchii; tak w małym, jak i w wiel-
kim. W twórczości Naszej wyrażamy cześć nie słowem,
lecz czynem. Kiedy mądry Guru niesie cały ciężar
ziemskiej bitwy, to trzeba wiedzieć, jak takiemu twórcy
ulżyć. Tak więc bolejemy widząc cześć w słowach, a nie
w działaniu.

296. Ludzkość jest akumulatorem i transmutatorem

wysokiej energii, którą umówiliśmy się nazywać psy-
chiczną. Znaczenie ludzkości polega na tym, żeby prze-
mieniać w świadomości tę energię i przez Hierarchię
kierować ją w sfery wyższe. Utrata rozumienia swego
przeznaczenia pozbawiła ludzi wiedzy o odpowiedzial-
ności. Obecnie ponownie przypominamy o podstawach
Bytu. Należy znowu przybliżyć do siebie wielki prze-

125

wód i zrozumieć zasady odnowienia życia. Zauważyli-
ście, jak bardzo jesteśmy przeciwni spirytyzmowi, ale
często mówimy o ciałach subtelnych. Uśmiechamy się
słysząc

o

współczesnym

hipnotyzmie,

ale

mówimy o pro-

mieniach i magnesach. Radzimy przejrzeć farmakopeę,
ale zalecamy tylko kilka podstawowych lekarstw.

297. Dokąd kieruje się uwaga? Trzeba zrozumieć, że

u podstawy ewolucji leży doskonalenie się; ono skłania
do uproszczenia i do bezpośredniego obcowania z wyż-
szymi światami. Widzimy, iż pranajama i inne sztuczne
środki różnych jog mogą być zastąpione przez proste
ogniste serce. Oczywiście ta prostota jest względna;
wiedzie ku niej płonąca, ognista droga. Lecz wnosi ona
w życie właśnie to, co zostało odrzucone jako abstrakcja
i zmyślenie. Uważam, że każde dążenie do drogi pozna-
nia należy jak najprędzej wprowadzać w czyn. Ludzie
pytają, dlaczego nie narzucamy dążenia do ewolucji.
Ale nawet zwykła niańka mówi dziecku: „Bądź duży,
znajdź sam!”

298. Gdy ludzkość zrozumie, co to jest przestrzeń

nasycona skutkami ludzkich działań, wówczas będzie
można leczyć planetę. Jak gazy zatruwają one Ziemię
i zgęszczają atmosferę, dlatego trzeba się zastanowić
nad potwierdzeniem jawnych skutków. Ludzkość zapo-
mniała, że odkupienie powinno dokonywać się drogą
karmiczną, dlatego każdy nagromadzony stopień może
się transmutować przy dążeniu do wyższego prawa Hie-
rarchii. Łańcuch Wielkiej Hierarchii daje całemu światu
życie i przyjęcie tego prawa może otworzyć nowy do-
stęp dla energii. Tym sposobem można zbudować lepszy
stopień.

126

299. Każde pojęcie ma swój równoważący odpo-

wiednik. Cześć dla Hierarchii ma równoważnik w poję-
ciu poręczenia. Jeżeli w górę skierowana jest cześć dla
Hierarchii, to w dół idzie poręczenie. Nawet istnieje
terafim poręczenia. Widzieliście poręczenie terafimem;
tak oto niewzruszona jest poręka, dopóki pojmujemy
Hierarchię. Zaświadczam, że o ile niezmienny jest Nau-
czyciel, o tyle mocna jest poręka. Dlatego nie wyma-
wiajcie

lekkomyślnie

słowa Nauczyciel. A wymówiwszy,

nie myślcie o zerwaniu tej srebrnej nici. Lekkomyśl
ny może poznać skutek na prostym przykładzie. Niech
mocno przywiąże do ściany gumowy sznur i zamknąw-
szy oczy, ciągnie go ze wszystkich sił; nienadprzyrodzo-
nego nabije sobie siniaka. Cóż tedy może być skutkiem
zerwania srebrnej nici? Znowu bojaźliwa i rozpasana
świadomość powie o zastraszaniu, ale każde prawo, tak
jak każda maszyna, może przysporzyć nieprzyjemności,
jeżeli nieprawidłowo się z nim obchodzić.

300. Właśnie z miłości należy uczyć, jak mądrze

trzeba obchodzić się ze świętym pojęciem Nauczyciela.
Nie ma takich trzydziestu srebrników, za które można
by nająć różnych Nauczycieli. Tak samo mądrze należy
wybierać uczniów. Srebrna nić łączy każdego Nauczy-
ciela z każdym uczniem. Jeśli choć raz wyrzeczone jest
poręczenie, to wchodzi ono w podstawę karmy. Można
obserwować na wydarzeniach życia, jak nieodmienne
jest to, co zostało powiedziane. Nikt nie może się uspra-
wiedliwiać nieznajomością praw, dlatego lepiej powtó-
rzyć to na każdej stronicy, aniżeli dopuścić do zgubnego
błędu, który ciągnie za sobą szkaradny ogon następstw.
Nie formalnie, lecz życiowo należy pojmować prawo.

127

Nie słowem, lecz sercem trzeba przyjąć radę! Nie dar-
mo zęby tkwią jako zamknięcie dla języka.

301. Czasy są bardzo majestatyczne! Pamiętajcie, że

w czasie, gdy Mojżesz na górze przygotowywał Tablice,
lud w dole oddawał się szaleństwu. Wszelako cielec nie-
prawości

został

zniszczony

przed

Najwyższym

Nakazem.

302. Dążenie ludzi zawsze mierzy się ich służeniem

Światłu lub ciemności. Według tego można sądzić o ich
przeznaczeniu w życiu. Najgorsza ze wszystkiego jest
połowiczność myślenia i połowiczność dążenia. Burzy-
ciele zawsze budują tylko na połowicznym dążeniu. Nie
ma nic gorszego niż połowiczny sługa, bo kryje się on
za połowicznością. Dlatego też wolimy bezpośredniego
wroga Światła. Małe robaki pełzające we mgle nie są
przez Nas dopuszczane do wielkich bitew. Należy zatem
stronić od połowiczności. Zawsze i wszelkimi sposoba-
mi trzeba unikać obcowania z ludźmi połowicznymi.
Połowiczność okazana przez uczniów odrzuca ich na
tysiąc lat i dlatego trzeba wiedzieć, kiedy utwierdzić
swą świadomość. Tak więc służebnik Światła nie uznaje
połowiczności.

303. Najzgubniej jest, kiedy w kroczącego drogą

wkrada się połowiczność, bo wtedy dochodzi do roz-
dwojenia myśli i czynów; dlatego połowiczność jest
wrogiem Nauki. A gdy My widzimy połowiczność
względem Hierarchii, to trzeba wykorzeniać tę niszczy-
cielską cechę. Gdzie bowiem nie ma całkowitości, tam
nie może być budowania. Dlatego uczniowie powinni
zrozumieć, jak ważne jest, by mieć całkowite dążenie.

Należy po to wyrzec się osobistych wygód, zarozu-

miałości, użalania się nad sobą oraz samozaślepienia

128

i zawsze pamiętać, iż Hierarchii nie powinno się obcią-
żać. Muszą to zapamiętać ci, którzy błędnie rozumieją
Służenie jako poleganie na Panu i Hierarchii.

304. Słowo Mahatma tłumaczy się jako Wielka Du-

sza. Niektórzy wyobrażają sobie Mahatmów jako zupeł-
nie odrębną rasę. Nie należy pojmować Wielkiej Duszy
jako czegoś całkiem odmiennego. Każdy Mahatma roz-
począł swoje wznoszenie się z ludzkiego gąszczu, mając
jedynie śmiałość wybrać trudną drogę Wielkiej Duszy.
Wraz ze śmiałością odkrył w swym sercu oburzenie du-
cha, bo jakże inaczej można zapalić ognie? W ogniach
tych cenna substancja wydzielin przetwarza się w sub-
stancję leczniczą. Można zobaczyć, jak ślina istoty og-
nistej może usuwać zapalenie i przywracać energię ży-
ciową w obumarłych ośrodkach. Obok świętej właści
wości wydzielin stoi uzdrawiająca moc nakładania rąk.
Pouczające jest porównanie wydzielin człowieka o zam-
kniętych ośrodkach z wydzielaniem ognistej substancji.
O ile zwykłym organizmom zalecam lekarstwa roślinne,
o tyle dla więcej wiedzących istnieje potężne laborato-
rium świętych wydzielin ognistych.

305. Ostatnią mą księgę zrozumieją nieliczni. Któż

doceni świętą właściwość śliny Zbawiciela albo nałoże-
nie rąk przez Mojżesza? Nie przywykli ludzie doceniać
ognistego serca. Księga może pomóc tym, którzy już
odczuli zaczątek węża słonecznego. Dokonuje on swych
obrotów między ognistymi wybuchami. Nie sposób
sobie wyobrazić odczucia ognia podziemnego bez erup-
cji ogni serca. Wiecie o zwykłych erupcjach jogina, któ-
rych nic nie może zastąpić, ponieważ ów gaz ognia po-
winien wyjść i połączyć się z Ogniem Przestrzeni. Ale
rzadko joginowie osiągają takie połączenie z Ogniem

129

Kosmicznym. My nazywamy ten stopień świętym, albo-
wiem światło ognia światów wyższych zespala się
z promieniami planetarnych joginów. Jest to najkrótsza
droga do Mahatmów.

Nie obawiajcie się napięcia; jest to ta sama droga.

Nie wpadajcie w zamęt z powodu udręki; jej przyczyną
jest

ogień.

Nie

złośćcie

się,

bo

serce

nie

lubi

tego korzenia.

306. Gdy wydarzenia się nagromadzają, ogień pod-

ziemny odpowiednio dąży. Tak więc gdy zachodzi prze-
mieszczenie sił, należy zwrócić uwagę na ognie kos-
miczne. W jednym wypadku — odrodzenie, w drugim
— przemieszczenie; wszędzie zachodzą zjawiska kos-
miczne i Ogień Przestrzenny nasyca każdy przejściowy
proces. Siła narodu żywi się duchem zgodności i takaż
przyciągająca siła łączy narodowe przemieszczenia.
Dlatego można powiedzieć, że napięcie Kosmosu prze-
kazywane jest we wszystkich krajach. Tak więc nie mo-
że się oddzielić ludzkość od ogólnego utwierdzenia.
Toteż wyższe prawo dąży do Dobra Powszechnego,
a duch

ludzkości

potrzebuje dążenia do wyższego prawa.

307. Dlatego ludzkość powinna zrozumieć piękno

wyższych praw. Cóż pokaże drogę ku twórczości, jak
nie prawdziwe pojmowanie i cześć dla Hierarchii? Cóż
przyciągnie ducha ku Najwyższemu, jak nie trzymanie
się prawa Hierarchii? Cóż skieruje ducha ku Prawdzie,
jak nie pojmowanie Hierarchii? Dlatego dla wyższego
pojmowania należy przyjąć Hierarchię sercem i wytrwa-
le dążyć do najwyższego prawa Hierarchii.

308. Doświadczony żeglarz pochmurnieje na widok

zastygłego morza, zgadując zbierającą się burzę, a uś-
miecha się do szumiącego wiatru, przewidując pomyśl-

130

ny rejs. O takim żeglarzu powiadają: „On zna morze”.
Mówimy: „On zna życie” o kimś, kto potrafi odróżnić
zjawiska wewnętrzne od zewnętrznych. Niektórzy głup-
cy krzyczą: „Powstanie!”, kiedy słyszą krzyk sprzedaw-
cy garnków, i chwalą spokój, widząc zamknięty bazar.
Naszą drogą jest uczyć się i obserwować, jak różnie
będą myśleć ludzie z niezdyscyplinowanym myśleniem.
Należy w szkołach wprowadzić lekcje myślenia i obser-
wowania procesów życia. Często można zauważyć, że
dziecko lepiej niż dorosły zrozumie ukryty sens wyda-
rzeń. Tylko dzięki wewnętrznemu odczuciu dochodzimy
do sprawiedliwej oceny. Przed burzą zauważymy zasty-
głą powierzchnię morza, a nie weźmiemy pod uwagę
trzepoczących zasłon na drzwiach. Tak więc zrozumiej-
my formowanie się wydarzeń.

309. Kiedy współzawodniczą Siły Światła i ciemno-

ści, wówczas ustala się orbita każdego obozu. To, czym
żywi się Obóz Światła, będzie oczywiście ośrodkiem
napięcia i cel Światła będzie służyć za obiekt obstrzału
dla ciemności. Dlatego gdy zmagają się Siły, należy
ochraniać wszystko, co dotyczy centrum. Główny Ogień
Przestrzenny będzie przebywać w centrum i należy
strzec sieci ochronnej. Tak oto orbita Światła pochłania
ciemność.

310. Gdy rośnie napięcie Sił Światła i ciemności, na-

leży chronić zdrowie, bo Ogień Przestrzeni szaleje i cie-
mność się wzmaga. Lecz we wszystkich Naszych prze-
jawach trzeba widzieć zwycięstwo. Gdy rozpada się
wszystko stare i niezdatne do ewolucji i Epoki Ognia, to
pozostaje jedna kotwica, która uratuje ludzkość — ko-
twica Hierarchii. Zjednoczy ona cały łańcuch i da całą
moc. Należy nieskończenie utwierdzać się w Hierarchii.

131

311. Zobaczmy, jak trudzą się ciemni. Trzeba do-

strzec ich osobliwe zwyczaje. Oni nie oburzą się na
marnego człowieka. Sądzą, że pierwsze stopnie Służe-
nia są dla nich szczególnie korzystne. Marność marna
jest nawet w zdradzie. Właśnie zdrada jest główną pod-
stawą machinacji ciemnych. Żeby zdradzić, trzeba coś
wiedzieć. Tę względną wiedzę, nie umocnioną odda-
niem, znaleźć można na pierwszych stopniach. Należy
wiedzieć, jak nieprzychylny sąd niczym ogień działa na
chwiejne oddanie. Smutno jest, gdy się widzi, jakimi
niedostrzegalnymi odchyleniami uczeń zaczyna rozwi-
jać w sobie obojętność, wynajdując wymowne uspra-
wiedliwienia. Jak ostrze noża serce traci swą ochronną
sieć. Bez pochwy ostrze kole samego niosącego. Takie
ostrogi wszakże nie wiodą do bohaterstwa, lecz przyno-
szą tylko rozdrażnienie. Jeśli jeden dzień przeszedł
pomyślnie w poniżaniu Nauczyciela, to czemu i naza-
jutrz nie rozwścieczyć się bluźnierstwem przeciw Naj-
wyższemu? A jeżeli srebrna nić gotowa się zerwać, to
ostrze skostniałości jest już bezpowrotnie zaostrzone.

312. Koniecznie trzeba obserwować chwiejnych, bo

wielka od nich roznosi się zaraza. Często oni sami
muszą się już pogrążyć w czarnej masie, ale bluźnier-
stwo przez nich szerzone rani wielu niewinnych. Słusz-
nie powstajecie przeciw obojętności, gdyż przeżera ona
wszelkie poczynania. I jakież ognie można wykrzesać
z chłodu obojętności? Cześć dla Nauczyciela podobna
jest do polewania kwiatów. Nie zmarnieje podlany
ogród! My troszczymy się o to, by posuwać sprawy
naprzód.

My

ustalamy

nowe

wymiary.

Obojętność wzglę-

dem Naszych wskazań jest niedopuszczalna. Chrońcie
Nauczyciela jako jedyną nić!

132

313. Gdy duch napełniony jest dążeniem, nie ma

miejsca na obojętność. Gdy duch płonie, nie ma miejsca
na obojętność. Cecha ta jest immunitetem przeciwko
obojętności. Tylko gdy duch skierowuje się w stronę
egoizmu, może nastąpić śmierć ducha. Dlatego trzeba
płomiennie ochraniać ducha przed obojętnością, w któ-
rej gnieździ się zło zrodzone z zaniedbanego dążenia;
zło owo zada cios, który wyda swoje owoce. Trudno jest
dostrzec korzeń zła zrodzony przez obojętność. Tylko w
nieskończonym czujnym dążeniu znaleźć można ochro-
nę dla budowania. Toteż tworząc wielkie dzieła należy
zrozumieć, iż niedopuszczalne są egoizm i obojętność.

Dlatego My wymagamy, aby pierwszą myśl poświę-

cić Nauczycielowi. Czyż można osiągnąć powodzenie,
gdy uczeń stawia swoje ja na pierwszym miejscu? Czyż
nie budujemy wszystkiego na wielkim Imieniu? Czyż u
podstawy nie położyliśmy Piękna? Przecież daliśmy dla
świata wielkie podstawy. Dlatego należy cenić każdą
myśl jako fundament wielkiej budowy! Zaprawdę przy-
szłość jest wielka!

314. Wśród pojęć męstwa najbardziej niezwyciężone

jest męstwo płonącego serca, gdy z całym zdecydowa-
niem, przy pełnej świadomości bohaterstwa rycerz zna
tylko drogę natarcia. Z tym bohaterstwem męstwa może
się równać tylko skrajny stopień męstwa rozpaczy. Roz-
pacz z tą samą szybkością ucieka od przeszłości, z jaką
męstwo

płonącego

serca

zdobywa przyszłość. Gdzie tedy

nie

ma

męstwa płonącego serca, tam niechaj będzie męs-

two rozpaczy! Jedynie tak mogą rycerze zwyciężyć, gdy
atak

jest

wielki.

Nie mają znaczenia wszelkie inne rodza

je męstwa, w nich bowiem będzie połowiczność. Trzeba
unikać tej cechy, sąsiadującej z tchórzostwem i zdradą.

133

315.

Przebudowa

świata

napręża

wszystkie

siły Kos-

mosu. Gdyby ludzkość zrozumiała, że przebudowa wy-
maga dążenia ducha, to można by z łatwością ustanowić
równowagę w świecie. Ale narody nie zastanawiają się,
co kłaść na wagę i gdzie będzie przewaga. Toteż chaos
myślenia jest tak zgubny dla ludzkości i przemieszcza-
jące się narody idą na dno, nie podejmując środków ku
duchowemu przeobrażeniu. Dlatego pora zastanowić się
nad

ustanowieniem

duchowych

poszukiwań.

Kiedy

zabu-

rzenia kosmiczne wymagają potężnego napięcia, ludz-
kość musi wiedzieć, gdzie szukać ośrodka zbawienia.

Dlatego poszukiwanie duchowego ośrodka nieza-

wodnie przyprowadzi do Hierarchii. Ludzkość utraciła
potrzebną formułę zbawienia. Dlatego zbawczą kotwicą
jest fokus Hierarchii. Jedynie świadome poszukiwanie i
uznanie Hierarchii przyniosą ratunek. Tak, tak, tak! Dla-
tego daliśmy fundament działań i spraw, które zasadzają
się na Pięknie.

316. Leczenie zapachami kwiatów, żywic i ziaren

pochodzi z głębokiej starożytności. Tak na przykład
róża nie tylko wykazuje podobieństwo do piżma, ale
także zapobiega imperylowi. Ogród różany był przez
starożytnych uważany za miejsce natchnienia. Frezje są
pożyteczne dla układu sympatycznego, który tak wibru-
je u jogina. Ziarna jęczmienia niezastąpione są dla płuc.
Wiecie już o mięcie, o żywicy cedrów i o innych żywi-
cach.

Perfumy są obecnie równie bezsensowne jak i inne

przykłady deptania wartości. Początek stosowania won-
ności wypływa z pożytecznej, lecz zapomnianej dziś
wiedzy. Naturalnie trucizny w starożytności były bardzo
wyrafinowane. Nowo wynalezione narkotyki są stosun-
kowo prymitywne i głównie niszczą intelekt, inaczej

134

mówiąc, właśnie to, co utrzymuje równowagę, tak po-
trzebną przy wszystkich psychicznych doświadcze-
niach. Bez duchowej równowagi serce nie może płonąć.
Tak więc należy pamiętać o wszystkich szczegółach,
które łączą z Hierarchią.

317. Uczniowie na drodze Służenia powinni stoso-

wać wszystkie najlepsze dążenia ducha i świadomości.
Tworząc trzeba zrozumieć, iż tylko zastosowanie najlep-
szych przejawów da odpowiednie rezultaty. Nie ocze-
kujmy zatem pięknych skutków tam, gdzie duch nie
zastosował swych najlepszych dążeń. Często ludzie dzi-
wią się, że ich przedsięwzięcia są nieudane. Zapytamy:
Czy zastosowaliście wszystkie najlepsze dążenia? Czy
nie wkradła się lekkomyślność, tępota nieruchliwości,
niedbalstwo oraz brak gorliwości względem Hierarchii?
Tak więc można oczekiwać zgodności pomiędzy przy-
czyną a skutkiem. Należy pojąć, że każdy nierozważny
czyn, każdy niecelowy postępek może przynieść tyle
niepotrzebnych i szkodliwych następstw. Przeto ucznio-
wie na drodze powinni przejawiać najlepsze dążenia
i gorliwość względem Hierarchii.

318. Dlatego należy rozwijać w sobie przede wszyst-

kim bystrość i nieustannie strzec twórczości wokół
Świętej Hierarchii. Dopiero gdy uczniowie osiągną tę
cechę, można mieć nadzieję, iż nadejdzie przeznaczony
sukces. Toteż trzeba przejawiać najwyższą sumienność
i czujność wobec wszystkiego, co się dzieje wokół Fo-
kusu Duchowości. Każdy nie dostrzeżony błąd zakwit-
nie swoją barwą.

319. Ludzie pytają, dlaczego często zwlekamy ze

zniszczeniem wrogów. Przyczyn jest wiele; wymienimy

135

dwie. Pierwsza — to warunki karmiczne. Można z łat-
wością zaszkodzić bliskim, godząc we wroga związane-
go z nimi karmą. Można przyrównać tę sytuację do
nader trudnej operacji, gdy chirurg nie usuwa chorego
narządu ze względu na niebezpieczeństwo naruszenia
ważnej arterii. Przy karmicznych więzach niezwykle
jest skomplikowany stosunek wzajemnego oddziaływa-
nia. Uważamy, iż pożyteczniej jest oddzielić niebez-
piecznego towarzysza podróży, aniżeli wstrzymywać
całą karawanę. Drugą przyczyną jest to, że wrogowie są
źródłem napięcia energii. Nic tak nie może natłoczyć
energii jak przeciwdziałanie. Po cóż zatem wymyślać
sztuczne przeszkody, gdy czarni starają się ze wszyst-
kich sił zwiększyć naszą energię?

320. Jakież to przedsięwzięcia wchodzą w życie bez

wielkich napięć? Wszak każdy twórczy stopień jest
potwierdzeniem wielkich walk. Wszak każda walka ma
swoje przeznaczenie i każdy deseń ma swoje znaczenie.
Tak więc idący z Siłami Światła powinni wiedzieć, że
bez wytężonej bitwy nie ma zwycięstwa. Gdy utwierdza
się stopień wielkiego zwycięstwa, uczniowie Światłości
powinni odczuwać całą nieustępliwość ducha i całą nie-
ugiętość działania. Gdy dawano ludzkości wielkie pod-
stawy, to przyjmowano każdy wysiłek jako dalszy im-
puls do nowego budowania. Tak więc w ewolucji każdy
sztandar umacniał się wielkością przejawionej niezłom-
ności. Zaprawdę tylko tak można zwyciężyć!

321. Można porównywać proces ogni wewnętrznych

z pewnymi paralelami ognia fizycznego. Weźmy pło-
mień pod lutownicą. Spójrzcie, jak pod ciśnieniem pło-
mień traci żółty odcień i poprzez niebieski przechodzi
do srebra i fioletu. Przy tym zauważmy, jak pochyla się

136

płomień. Dokładnie tak samo zgęszczają się nasze ognie
pod ciśnieniem wiru kosmicznego. Należy podkreślić te
rzadkie zjawiska, albowiem świadczą one o uczestnic-
twie w bitwie kosmicznej. Niewielu może się pochwalić
tym uczestnictwem.

Nie chaotyczne dygotanie,

lecz szyk

świetlanych zastępów potrzebny jest do przebicia ciem-
ności. Jakże dobroczynne jest ciśnienie wiru, który nas
wciąga do twórczego boju! W boju tym mogą urzeczy-
wistniać się nowe myśli, ale trzeba znać kierunek ude-
rzenia. I My go wskazujemy!

322. Hierarchia i budowanie nowej świadomości są

kamieniem węgielnym ewolucji. Każdego dnia można
zauważyć objawy takiego postępu. Lecz ludzie rzadko
kiedy umieją dokonać syntezy tych różnobarwnych płat-
ków Kwiatu Ognistego. Braknie im męstwa, aby przy-
znać, że żyją na gruzach starego świata. Ale nawet
drwal wie, gdzie upadnie drzewo, gdyż nie zamierza
zostać przygnieciony; przeciwnie, spokojnie oblicza on
ilość nowego materiału do budowy i na opał. Tak więc
należy cieszyć się z bitwy kosmicznej.

323. Gdyby ludzie zrozumieli, na czym budowany

jest ziemski priorytet, to zaiste można by im dać naj-
wyższe zasady! Któż jednak zastanawiał się nad zasadą
twórczych impulsów? Gdy zachodzi odosobnienie i na-
ruszone zostaje prawo, utwierdzone przez prawo Wiel-
kiego Istnienia, to naturalnie ulega zniszczeniu główny
fundament. Nawet owady znają wielkość Hierarchii.
Znajomość podstaw życia może życie przeobrazić, dla-
tego jedynie wielkość prawa Hierarchii da ludzkości
dążenie do wyższych stopni ewolucji.

137

324. Wiedza ducha dlatego jest takim potężnym prze-

wodnikiem, iż zawsze doprowadzi do podstaw Bytu.
Tak więc trzeba przyjąć pojęcie Hierarchii jako najwyż-
sze Służenie. Wiedza ducha pobudza uczniów do wysił-
ku na drodze do Hierarchii. Należy zatem wszystkimi
siłami ducha rozwinąć Sztandar Pokoju; w nim zawarte
są wszystkie filary kultury.

325. Słabo rozwinięty umysł zawsze potyka się o

pozorne sprzeczności. Nie umie on połączyć pojęcia
Hierarchii z pomysłową samodzielnością. Bez syntezy,
rzecz jasna, najbardziej jednorodne pojęcia będą się roz-
sypywać niby mur bez zaprawy. Zrozumienie syntezy
stanie

się

stopniem przeobrażenia rasy.

Słuszna jest uwa-

ga o nieśmiertelności jednokomórkowców. Ale jak moż-
na skierować nasze różnorodne elementy do jedności?
Należy odrzucić mnóstwo sztucznych środków i budzić
do życia uśpione kryształy energii psychicznej. Można o
niej myśleć jako o naszej zasadzie. Tylko jedność poj-
mowania świadomego dążenia ku wznoszeniu się rodzi
moc przeobrażenia. Nie myślcie, że to abstrakcja. Radzę
przyjąć to jako nieodzowny warunek rozwoju rasy.

326. Syntezę należy rozumieć jako przyrząd w labo-

ratorium

życia.

Zapamiętajmy

to

określenie.

Umysł wstą-

piwszy na stopień syntezy, staje się produktywny, mo-
ralny, uogólniający, niedrażliwy, potrafiący cierpliwie
okazywać Hierarchii współpracę. Jak objaśnić przewagę
syntezy temu, kto nie myśli o Wieczności i odgradza się
swoją tępotą od wszystkich wezwań? Nigdy nie zrozu-
mie on, że to, o czym mowa, odnosi się także do niego.
Włoży

ubranie

uszyte

przez

krawca i uspokoi się, uznaw-

szy

krawiecką

hierarchię.

Ale

nie

obrażajmy

krawca,

gdyż

to ludzie wynaleźli mnóstwo odrażających hierarchii!

138

327. Drganie przedmiotów może być również spowo-

dowane ciśnieniem energii psychicznej. Wibracje świa-
tła mogą także odbijać się na otoczeniu. W ten sposób
przekazywany jest tak zwany magnetyzm. Wibracje do-
prowadzają człowieka do podobnej jedności odbioru
i współdźwięczenia.

328. Jakże trudno jest ludziom pojąć, na czym polega

ich własne dobro! Myślą, że tworzą; myślą, że pracują;
myślą, że bez nich się nie obejdzie; myślą, że w nich
założony jest fundament. Biada tym, którzy przypisują
sobie to, co pochodzi nie z ich istoty. Owi słudzy ciem-
ności są prawdziwie niszczycielami światłych poczy-
nań. Naturalnie usiłowania owych ciemnych prowadzą
ich tylko do zguby, bo Światło jest niezwyciężone. Tam,
gdzie jest nieposłuszeństwo wobec Hierarchii Światło-
ści, następuje samozniszczenie. Ciemni przypisują twór-
czość sobie, i ma to pewne uzasadnienie, gdyż dopraw-
dy dżiny są współpracownikami Światła! Każde złe
zamierzenie jest potwierdzeniem zwycięstwa.

329. Czyż ciemni są ślepi, że nie chcą wykazać zro-

zumienia Hierarchii? Czyż nie powinno się przyjąć
Wyższego Prawa jako jedynego ratunku?

Jak ważne jest,

by w decydującej chwili zrozumieć prawo Hierarchii!
Niech tedy zastanowią się zdrajcy, niech zastanowią się
słudzy ciemności, idący przeciw Hierarchii. Każdy, kto
zniesławia Hierarchię, jest największym zdrajcą.

330. Jeżeli zsumować całą odpowiedzialność lekarza,

sędziego, kapłana, nauczyciela, budowniczego i prawo-
dawcy, to otrzymamy część odpowiedzialności Hierar-
chy. Właśnie, tylko część, albowiem poza ziemską od-
powiedzialnością należy On do światów subtelnego

139

i mentalnego. Nigdy nie namawiamy do przywdziewa-
nia zbroi Hierarchy, gdyż taką odpowiedzialność może
wybrać tylko sam duch. Pod pewnym promieniem rodzi
się ziarno Hierarchy. Zaprawdę wznosząca się moc nie
obawia się odpowiedzialności przed trzema światami.
Takie męstwo jest jak ogniwo światów, jak filar Testa-
mentu, jak Światło przenikające! Tak oto przed tronem
odpowiedzialności jaśnieją skrzydła bohaterstwa.

331. Nie może być międzynarodowej zgody i wza-

jemnego zrozumienia bez kultury. Nie może pojmowa-
nie narodu ogarnąć wszystkich potrzeb ewolucji bez
kultury. Dlatego Sztandar Pokoju mieści w sobie
wszystkie subtelne pojęcia, które doprowadzą narody do
pojęcia kultury. Ludzkość nie potrafi okazać szacunku
dla tego, co jest nieśmiertelnością ducha. Sztandar
Pokoju przyniesie zrozumienie tej wielkiej wartości.
Ludzkość nie może rozkwitać bez poznania wzniosłości
kultury. Sztandar Pokoju otworzy bramę ku lepszej
przyszłości. Gdy kraje są na drodze do zniszczenia, to
nawet mali duchem powinni zrozumieć, w czym zawie-
ra się postęp. Zaprawdę ratunek jest w kulturze. Sztan-
dar Pokoju przynosi lepszą przyszłość.

332. Niechaj ludzie starają się usuwać z życia mnó-

stwo drobnych kłamstw i uczą się stosować w życiu
prawdę. Nic nie jest tak destrukcyjne jak świadome,
szkodliwe wypaczanie rzeczywistości. Ono narusza
rytm Kosmosu. W przerwach rytmu dochodzi do wła-
dzy ogień podziemny.

333. Przy współdziałaniu wszystkich energii można

zbudować każdą potężną konstrukcję. Podobnie jest
z ludzką twórczością. Należy pamiętać, że siły dodatnie

140

tworzą pod naporem ujemnych oraz że twórczość Świa-
tła żywi się napięciem przejawiających się nacisków.
Tak oto twórczość w Imię Mistrzów wywołuje napięcie.
Dlatego właśnie Służenie Światłu wzbudza takie napię-
cie kosmicznych sił. Jakże nie opierać się ustępującym
siłom, gdy utwierdza się tak potężne budowanie?

334. Zaiste Sztandar Pokoju zjednoczy wszystkie

zadania kultury i da światu tak niezbędne osiągnięcie.
Tak oto pełni dążenia poszukujący odezwą się na
wszystkie idee. Zaprawdę narody zjednoczą się pod tym
Sztandarem.

335. Ludzkość musi przeprowadzić wiele nieodzow-

nych doświadczeń. Trzeba nie tylko ustalić istnienie
imperylu jako plagi odchodzącej rasy, ale należy rów-
nież zbadać zarazę imperylu. Trzeba będzie przyznać, iż
imperyl działa na duże odległości i może oddziaływać
na ciało subtelne. Imperyl wchodzi w dysonans z Og-
niem Przestrzennym. Ludzie, którzy odchodzą z ziemi z
zasobem imperylu, otwierają dla siebie bolesną egzy-
stencję. Na nich skierowuje się Ogień Przestrzenny, bo
harmonia jest działaniem zgodnym z podstawami.
Wszelkie przeciwdziałanie się podstawom wywołuje
przeciwdziałanie Ognia Przestrzennego. Należy zatem
przyjąć, że osobiste rozdrażnienie jest naroślą odcho-
dzących. Trzeba zauważyć, że ludzie często nie chcą
dostrzegać własnego rozdrażnienia, ale niebezpiecznej
trucizny przez to nie ubędzie.

336. Wszelkimi sposobami trzeba badać czynniki,

które przeszkadzają. Należy zrozumieć, czym jest har-
monia z podstawami Bytu oraz czym jest postęp ducha,
który stopniowo przyzwyczaja się istnieć ponad świa-

141

tem i trudzić się bez końca. Trzeba również pojąć święte
bóle jako oznaki lotów ducha w dziedzinę łączącą świa-
ty. Tak łatwo jest zrozumieć, że inwolucja pozbawiła
ludzkość pewnych przyznanych jej właściwości i że
należy przejawić wiele zasadniczych energii, ażeby zno-
wu utkać porwaną tkaninę Assurginy. Lecz chwała
odważnym, pełnym śmiałych porywów i dążącym!

337. Czasy, w których objawiony jest Kwiat Ognisty,

nie mogą być łatwe. Sztandaru Pokoju nie daje się na
bazarze. Złączmy się mocno w jednym niezwyciężonym
dążeniu.

338. Jakże ludzkość zamierza przybliżyć się do Naj-

wyższego, nie uznając ziemskich namiestników Hierar-
chii? Jakże może nastać więź, gdy ludzkość nie uznaje
wielkości Łańcucha Hierarchii? Myślenie jest tak zatru-
te jadem zarozumiałości, że naruszona jest cała równo-
waga kosmiczna. Na drodze ku Nam należy przyjąć
wszystkie wskazania dotyczące Hierarchii jako zbawczą
kotwicę. Zaprawdę jak cudowne Światło jest dla ludz-
kości Hierarchia! Jako potężna Tarcza trwa na straży
Hierarchia! Jako więź światów istnieje Hierarchia!

339. Dlatego najokropniejszą rzeczą jest odstępstwo

i umniejszanie Nauczyciela. Gdy My wprowadzamy
w życie nowe idee, należy podążyć całym duchem dro-
gą spełniania Wyższej Woli. Dlatego gdy My twierdzi-
my o wielkim znaczeniu Sztandaru Pokoju, należy przy-
jąć go duchem. Zaprawdę tak przyjdzie ocalenie świata!
Czasy są wielkie, czasy są tak znamienne!

340. Mądrze jest przykazane o szczęśliwości tego,

który oddaje duszę swoją za przyjaciół swoich. Często

142

to przykazanie rozumie się jako ofiarowanie życia, ale
przecież nie jest powiedziane o życiu albo o ciele, lecz
o duchu.

Tym samym dane jest zadanie trudniejsze i dłu-

gotrwałe.

Żeby oddać duszę, trzeba ją ukształtować, roz-

szerzyć i wysubtelnić, i dopiero wówczas można ją ofia-
rować na zbawienie bliźniego. Tak należy rozumieć
i świadomie stosować mądrość Testamentu. Powiedzia-
ne też jest: „Pójdź za Mną!” Tak powie każdy Hierar-
cha, nakazując ruch postępowy. Nie może on odwracać
się wstecz, inaczej bowiem gwiazda przewodnia skryje
się za urwiskiem.

Nie jest rzeczą słuszną myśleć o pokorze Hierarchy.

Pokora do przodu, a rozkaz wstecz. Ponadto jasno wyra-
żona jest Hierarchia w słowach Apostoła o Duchu Po-
cieszycielu. Ale również tę radę należy zrozumieć, bo
nic się nie mówi o bezczynności smutku, lecz o przygo-
towaniu pociechy przez osiągnięcie. Tak więc nawet
najlepsze Nauki zaciemniane są przez niedopuszczanie
tego, co jest niewidzialne dla ziemskiego oka.

341.

Jakże

ludzie

rozumieją

odpowiedzialność?

Wszak

tak mało zastanawiają się nad rozwinięciem w sobie
odpowiedzialności! Ten, kto bierze na siebie odpowie-
dzialność wskutek jawnej lekkomyślności bądź z pra-
gnienia egoizmu, gotuje sobie okropną karmę. Kiedy
dane jest wielkie Służenie dla dobra ludzkości, należy
odpowiednio

ponosić

odpowiedzialność. Kiedy w rękach

Niosącego jest Nasze naczynie, znaczy to, iż trzeba być
godnym, aby cudowne naczynie pozostało skrzydlate.
Zaprawdę należy ponosić odpowiedzialność zahartowa-
nym duchem oraz całą troskliwością serca.

342. Indywidualność i egoizm są jak narodziny

i śmierć. Tworzenie się indywidualności jest poczęciem

143

Nowego Świata, podczas gdy egoizm może przeglądać
się w martwych kraterach księżyca. Nie tylko siebie
czyni egoizm martwym, ale też poraża bezpłodnością
otoczenie, gdy tymczasem indywidualność rozpala og-
nie we wszystkich sąsiednich obozach. Współpraca jest
ukoronowaniem indywidualności, natomiast bicz ego-
izmu jest niczym żądło skorpiona. Czy można polegać
na egoizmie? Nie bardziej niż na żmii! Prawdziwa indy-
widualność zawiera w sobie podstawę powszechnej
sprawiedliwości. Musimy zebrać indywidualności, albo-
wiem nowy diament potrzebuje szlifu, egoizm zaś musi
przejść przez wiele wcieleń. Oczywiście i to prawo mo-
że być zmienione przez ogień serca. Dlatego można
radzić egoizmowi, aby się zapalił przy ognistym sercu.

343. Nie darmo zapalamy latarnie ognistego serca

jako schronisko dla podróżnych. Niełatwo jest płomien-
nemu sercu; to ono oddaje siebie za swoich przyjaciół,
i o tym właśnie mówi Przykazanie Szczęśliwości. Ale
radość jest szczególną mądrością.

344. Podczas przebudowy świata można przetrwać

tylko utwierdzając Nowy Świat. Powzięta decyzja może
wejść w życie jedynie przez wzniosłe pojmowanie prze-
obrażenia świata za pomocą wielkiego prawa Hierar-
chii. Dlatego ci, którzy szukają Nowego Świata, powin-
ni

dążyć

do

ugruntowania

Testamentu

Hierarchii, pro

wadzonej przez utwierdzoną Hierarchię. Tylko tak moż-
na ustanowić równowagę na świecie. Tylko płomiennie
wiodące Serce objawia ratunek. Światu potrzebne jest
przyjęcie prawa Hierarchii.

Dlatego prawnie utwierdza się Hierarchia przy prze-

mieszczeniu krajów i zastąpieniu ogniem wszystkiego,
co odchodzi. Dlatego tak koniecznie trzeba przyjąć pra-

144

wo Hierarchii, że bez łańcucha nie sposób zbudować
wielkiej drabiny wznoszenia się. Tak więc należy ogni-
ście przyjąć wzniosłe prawo Hierarchii.

345. Nie bądźcie zaniepokojeni koniecznością pozor-

nych powtórzeń. Po pierwsze, nic nie jest powtórzone.
Nawet te same słowa w różnym czasie są zupełnie inne.
Po wtóre, należy we dnie i w nocy wciąż mówić o Hie-
rarchii. Macie słuszność, że hierarchia niewolnictwa
skończyła się, ale objawieniu się Hierarchii świadomej
towarzyszy cierpienie ludzkości. Zbyt wiele jest niewol-
nictwa w świecie i nazbyt tłumiony jest każdy płomień
świadomości. Niewolnictwo i świadoma Hierarchia są
jak noc i dzień. Dlatego nie bójcie się powtarzać: Hie-
rarchia świadoma, Hierarchia wolności, Hierarchia wie-
dzy, Hierarchia Światłości. Niech nie wiedzący o two-
rzeniu się Nowego Świata szydzą, bo każde pojęcie
Nowego Świata jest dla nich straszne. Czyż nie przeraża
ich Nieskończoność? Czyż nie jest dla nich ciężarem
Hierarchia? Przecież będąc sami despotycznymi igno-
rantami, nie rozumieją twórczości Hierarchii. Będąc
sami tchórzami, panicznie boją się bohaterstwa. Połóż-
my więc na wagę najpotrzebniejsze pojęcia zbliżającego
się Wielkiego Wieku — Nieskończoność i Hierarchię!

346. Gdy budowany jest stopień ewolucji, ciemni

wzmagają wszystkie wybiegi, gdyż Światło jest dla nich
uciążliwe i czując swój upadek, chwytają się środków
najbardziej dla siebie zgubnych. Przy rodzeniu się każ-
dej nowej wielkiej Epoki powtarza się ten sam nacisk
sił, ale równie nasyconych wydarzeniami czasów histo-
ria nie znała, ponieważ Epoka Ognia obejmuje wszyst-
kie działania kosmiczne. Tak więc trzeba ogniście stać
na straży.

145

347. Wiele słupów soli rozrzuconych jest po obliczu

Ziemi. Nie tylko żona Lota odwróciła się ku przeszłości.
Niezliczone są te spojrzenia wstecz. Co ludzie ci spo-
dziewali się ujrzeć w płonącym mieście? Może chcieli
pożegnać starą świątynię? Może szukali oczami swego
wysiedzianego rodzinnego gniazda bądź też patrzyli,
czekając, czy nie zawali się dom znienawidzonego
sąsiada? Z pewnością przeszłość przykuła ich na długo.
Należy więc dążyć naprzód dla rozjaśnienia umysłu, dla
zdrowia, dla mocy przyszłości. Tak powinno być zaw-
sze, ale bywają węzły kosmiczne, gdy konieczny jest
gwałtowny ruch naprzód. Nie trzeba popadać w zamęt
i boleć nad przeszłością. Błędy mogą być oczywiste,
lecz karawana nie czeka i same wydarzenia popychają
naprzód. Śpieszymy i wzywamy do pośpiechu. Zagęsz-
czona jest przyszłość, ale nie ciemność przed nami!

348. Pozostawcie Nam całą przeszłość i zacznijmy

myśleć wyłącznie o przyszłości. Nie weźmiemy z prze-
szłości niczego zbędnego, nie obciążymy niczym świa-
domości. Sam ułożę i zapamiętam wszystko, co warto-
ściowe! Wydarzenia skierowują w przyszłość. Dlatego
należy pojmować Hierarchię jako koło ratunkowe. Tak
można

zrozumieć znak Macierzy Świata. Nie trapcie się,

albowiem wszystko obrócę na pożytek. Małodusznym
krzykniemy w uszy: Hierarchia! Nauka dawana jest w
wyznaczonej godzinie, ale trzeba mieć ośle uszy, żeby
nie słyszeć gromu. Przed zwycięstwem pożytecznie jest
się radować. Radujmy się, i tym samym przyłączmy się
do radości Pana.

349. Czynności życiowe podtrzymywane są przez

subtelne energie organizmu. Ludzie z trudnością przy-
zwyczajają się do rozumienia subtelnych energii oraz do

146

działania wszystkich niewidzialnych sił. Dlatego ma
miejsce takie rozłączenie z Kosmosem i ciało fizyczne
tak ogranicza się do materii, zamiast rozwijać subtel-
ność odbioru. Człowiek tak słabo odczuwa wibracje sił
kosmicznych i tak mało wykazuje zrozumienia tam,
gdzie w założeniu jest subtelne rozpoznawanie! Duch,
który dąży do sfer wyższych, wie, jaka istnieje magne-
tyczna więź pomiędzy subtelnymi energiami, i harmo-
nijnie reaguje na wszystkie przestrzenne ciśnienia. Tak
więc należy wychowywać nowe pokolenie w pojmowa-
niu subtelnych energii, gdyż wibracje przestrzeni zbliża-
ją się do Ziemi i Nowa Epoka przyniesie przemieszcze-
nie wielu przejawów. Tak oto subtelne ciała przyjmą
wszystkie posłane energie.

350. Dlatego epokom przejawiania się Ognia zawsze

towarzyszyły perturbacje, iż świadomość duchowa prze-
obraża się wespół z kosmicznymi przemieszczeniami.
Dlatego w Epoce Ognia najważniejszą rzeczą jest sub-
telna percepcja. W Epoce Ognia towarzyszy Hierarchii
wartki strumień wzrostu ducha narodowego. Ponieważ
zaś narody nie przyjmowały prawa Hierarchii, stąd takie
narodowe przemieszczenia. Tak więc Epoka Ognia jest
Epoką Hierarchii!

351. Należy przyjąć Hierarchię jako ewolucyjny sys-

tem. Duchom, które nie oswobodziły się jeszcze z nie-
wolnictwa, można powtórzyć, iż Hierarchia całkowicie
różni się od despotyzmu. Ale nawet kominiarz musi
wdrapać się na dach, żeby wyczyścić kominy. Z dołu
nie da się tego zrobić. Nie sposób skomponować symfo-
nii bez jednej tonacji dla wszystkich instrumentów.
Można by przytoczyć mnóstwo analogii, poczynając od
żartu, a kończąc wzruszającym przykładem pszczół,

147

mrówek i łabędzi. Jednak dla współczesnej ludzkości
najlepszym przykładem będzie porównanie z chemią.
Łatwo jest zrozumieć, że reakcja może zachodzić tylko
w ściśle określonych warunkach. Tak samo Hierarchia
całkowicie odpowiada zasadom astrochemii, których nie
ośmieli się negować nawet neofita nauki. Słusznie zgo-
dziliśmy się już co do doniosłości odkrycia energii psy-
chicznej. Dla koordynacji jej zrozumienia Hierarchia
jest równie niezbędna jak wspomagający chemiczny
czynnik.

352. Jaka jest najwłaściwsza droga ku Nam? Najwła-

ściwszą drogą jest bohaterstwo samoofiary. Najcudow-
niejszy ogień to płomień serca nasycony miłością do
Hierarchii. Bohaterstwo subtelnego serca objawia się
Służeniem Wyższej Hierarchii, dlatego tak cudowna jest
samoofiara subtelnego serca. Twórczość duchowa i sa-
modzielna

aktywność

subtelnego

służebnika

ogniście na-

pełniają przestrzeń. Tak reaguje wysubtelnione serce na
wszystkie kosmiczne wydarzenia. Zaprawdę tak współ-
brzmi widzialne z niewidzialnym i teraźniejsze z przy-
szłym oraz spełnia się to, co zapowiedziane. Tak więc
samoofiara subtelnego serca nasyca świat płomieniem.

353. Zaiste wypaczone jest święte pojęcie Arhata.

Wypaczone jest przez to, że pozbawione zostało piękna.
Jak niejasno płonie pojęcie Nauczyciela Dobra w świa-
domości świata! Lecz Prawda żyje i w imię Prawdy My
tworzymy. Toteż dla przeistoczenia życia należy przyjąć
Hierarchię jako piękno Prawdy. Tak oto przejawienie
subtelnego serca tworzy dla kosmicznej ewolucji. Tak
więc trzeba przyjąć doniosłość fokusu serca. Tak więc
sercem należy pojąć ów wzniosły proces subtelnego ser-
ca.

148

354. Niektórzy ludzie nie znoszą Naszego częstego

wspominania o bitwie. Niech dla nich będzie nie bitwa,
lecz otwieranie Bram. Otwieranie również wymaga
energii. Ale wam bez obłudnych złagodzeń można po-
wiedzieć, że bitwa Światła z ciemnością toczy się nie-
ustannie. Wielu wojowników pomaga w tej bitwie,
w przeciwnym razie znów pogrążylibyśmy się w cha-
osie. Często uczestnicy bitwy pytają, dlaczego w ciele
fizycznym nie pamiętają bohaterskich czynów swego
subtelnego jestestwa. Ale dopuszczenie do tego byłoby
z Naszej strony karygodne. Serce nie wytrzymałoby
świadomości tak gigantycznej bitwy. Tylko szczególnie
płomienne serce utrzymuje w świadomości czarne poci-
ski. Serce przestaje bić z powodu świadomości albo
wskutek sklerozy. Kosmiczna zaś bitwa może porazić
najmocniejsze serce.

Przypomnijmy więc o bitwie, gdy starcie znowu

przybiera ogromne rozmiary. Ogień podziemny z tru-
dem się równoważy, a warstwy prądów magnetycznych
krzyżują się. Nie zaprzeczamy jednak, iż zaburzenia te
przynoszą odnowienie możliwości.

355. Czynności życiowe natężają się dzięki różnym

wibracjom subtelnych energii. Tak mało ludzie sobie
uświadamiają istotę żywotności, to, na czym zasadza się
życie każdego ducha! Sądzą, że proces życia zawiera się
w samej tylko tkance, zapominając, iż twórczość Kos-
mosu natęża się dzięki subtelnym energiom oraz temu
niewidzialnemu procesowi, który pozwala na wieczną
ich wymianę i stykanie się z Ogniem Przestrzeni. Na
duchowym procesie opiera się podtrzymywanie energii
psychicznej. Zaprawdę ludzkość musi zrozumieć, gdzie
jest źródło czynności życiowych i na czym oparta jest

149

wymiana służąca wzrostowi sił. Odkąd ludzkość odłą-
czyła się od Źródła Mocy, dokonuje się przemieszczenie
sił. Tak jest w całym kosmicznym budowaniu.

Tak oto wszelka twórcza siła potrzebuje zasilania ze

Źródła. Dlatego tak utwierdzamy Hierarchię, że to Źró-
dło jest Źródłem Dobra i w epoce Przeobrażania Świata
prawdziwie jest jedyną zbawczą kotwicą. Dlatego też
należy utwierdzić świadomość na ośrodku wszystkiego,
co jest dane.

356. Zgodnie ze znaczeniem słów spirala ewolucyjna

rozszerza się, a inwolucyjna zwęża. To samo można za-
obserwować nie tylko w życiu osobistym, ale i na przy-
kładzie idei. Bardzo pouczające jest analizowanie, jak
powstają promienie i jak odbywają swój krąg. Często
one jak gdyby zanikają, lecz jeśli są ewolucyjne, to
znów przejawiają się w rozszerzonej postaci. Można
zbadać spiralę źródła idei dla ewolucyjnego myślenia.
Zadanie stopniowego ogarniania idei może dać progre-
sję ku wyższemu pojmowaniu. Można wziąć na przy-
kład ideę religij i rozpatrzyć ją spiralnie; właśnie nie
porównawczo,

lecz ewolucyjnie, spiralnie. W ten sposób

można dostrzec jedno źródło. Tak samo można prześle-
dzić,

jak ewolucyjnie rozszerzały się idee religij. Tak oto

prognoza przyszłości nie zostanie umniejszona. Trzeba
zebrać pozytywne oznaki.

357. Wiele ustępstw poczyniła ludzkość, by zatrzeć

żywotne podstawy Nauk Życia. Dla względnych ustęp-
stw można pozbawić lampę knota i zdumiewać się poż-
arem od rozlanej oliwy.

Lampa

Świata

jest rozlana i jedynie na wyżynach mo-

żna zachować święty cud życia. Dwiema podstawami
można

zatrzymać

pożar:

Hierarchią i energią psychiczną.

150

358. Niczym cudowny nierozdzielny krąg powinna

budować ludzkość swe twierdze. Każde twórcze poczy-
nanie trzeba wznosić jednolitością i nierozdzielnością,
utwierdzając

się w orbicie wokół ośrodka. Tylko tak mo-

żna dotykać promieniem wszystkich punktów i ustano-
wić rozmach. Należy zrozumieć, że każda twierdza po-
winna

być

zasilana

z

ośrodka.

Im

bardziej powierz

chowny jest odbiór, tym większa strata dla wszystkich
kierunków. Dlatego trzeba się tak bardzo przysłuchiwać
wewnętrznemu ośrodkowi. Nierozdzielność twierdzy
jest jej mocą. Jednolitość jest jej pięknem. Ośrodkiem
jest Hierarchia Dobra. Tak buduje się wyższy stopień.
Każdy duch musi zrozumieć, że wszystko żyje dzięki
światłu jednolitości. Każdy Aszram nasyca się jednoli-
tością i żyje Światłem Hierarchii. Każdy atom żyje jed-
nolitością. W tym jest piękno; tak buduje się świat.

359. W życiowości zawiera się Nasze budowanie.

W pięknie tkwi rękojmia szczęścia ludzkości, dlatego
My poczytujemy sztukę za wyższy bodziec do odrodze-
nia ducha. Uważamy sztukę za nieśmiertelną i nieskoń-
czoną.

Rozgraniczamy wiedzę od nauki, wiedza bowiem

to sztuka, nauka zaś to metodyka. Dlatego żywioł ognia
daje napięcie sztuce i twórczości ducha. Dlatego cudow-
ne perły sztuki mogą doprawdy podnieść i w okamgnie-
niu przeobrazić ducha. Przez wzrost ducha wszystko
jest dla ludzkości dostępne, gdyż tylko ognie wewnętrz-
ne mogą dać potrzebną moc odbioru. Dlatego Agni Jo-
gin może odczuwać całe kosmiczne piękno bez wąskiej
naukowej metodyki. Zaprawdę perły sztuki wznoszą
ludzkość, a ognie twórczości duchowej dają ludzkości
nowe rozumienie piękna. Tak więc My cenimy jedność
wokół ośrodka i cenimy Służenie Hierarchii sercem.

151

360. Podstawy Świata — jakże przewrotnie ludzie je

tłumaczą! Jakie formuły wymyślają dla objaśnienia za-
sad życiowych! Pozbawieni rozumienia wielkich pod-
staw jednoczących wszystkie kosmiczne zasady, napeł-
niają oni przestrzeń wszelkimi rozdzielającymi zasa
dami.

Tak powstała nierównowaga pierwiastków, roz-

dzielenie wszystkich wyższych zasad oraz dążenie do
wielu autorytetów. Rozdzielenie wielkiej Zasady Hierar-
chii przez ludzką małoduszność pociąga za sobą odpo-
wiednie skutki, lecz ludzkość wytęża wszystkie siły, aby
umniejszyć wielką Zasadę. Tak następuje zamiana Wiel-
kiego na małe.

361. Zaprawdę Zasada Kosmiczna cudowna jest

w swej potędze i twórcze prawo Hierarchii nasyca
wszystko ogniem. Dlatego u podstaw całego Kosmosu
założone jest prawo wielkiego zjednoczenia wyższych
ogni. Dlatego nie należy rozłączać wielkich przezna-
czeń. I podstawa przyszłości, świetlana Hierarchia Do-
bra, zaprawdę działa w napięciu, utwierdzając wielkie
prawa. Należy pamiętać, że, zaiste, budować można tyl-
ko dzięki Hierarchii. Można być w orbicie utwierdzonej
przez Hierarchię jedynie wtedy, gdy świadomość poj-
muje, iż uderzenie w Tarczę Imienia Hierarchy jest ude-
rzeniem w Nas i każdy, kto dopuszcza się uderzenia,
drogo za to płaci. W jedności zawarte jest powodzenie
spraw. Dopuszczanie się umniejszania jest utwierdza-
niem małoduszności i odstępstwem. Zjednoczenie jest
cudownym ogniem!

362. Bardzo często ludzie bywają bardziej zatrwoże-

ni grzmotem niż błyskawicą. Podobnie wobec wydarzeń
bardziej zaniepokojeni są oddźwiękiem aniżeli ich isto-
tą. Można powiedzieć: Nie trzeba bać się grzmotu, jeśli

152

piorun nie zabił! Tylko nowicjusz boi się armatniego
huku i nie słyszy lotu kuli. Energia psychiczna reaguje
na błyskawicę. Można obserwować, jak przyrodzona
zdolność organizmu chroni przed zgubnym pożarem.
Tak na przykład energia psychiczna wywołuje niekiedy
sztuczne obrzęki, żeby zapobiec niebezpiecznemu poża-
rowi sąsiedniego ośrodka. Jest rzadkim zjawiskiem, gdy
u joginów w oczach puchną kończyny i równie szybko
tkanki kurczą się do poprzednich rozmiarów. Widzieli-
ście taki objaw, kiedy zagrażał pożar ośrodka krtani.
Mimo niebezpieczeństwa energia psychiczna szybko
uporała się z ogniem.

Również erupcje poprzedzają zapalenie; zupełnie

analogicznie do wulkanów. Mnóstwo analogii odsłania
się przed dociekliwym okiem. Tylko nie trzeba szukać
obrzędowej sztuczności i wymuszoności. Zjednoczenie
z Wyższym jest prawidłowe jedynie przez naturalnie
zapalony ogień serca. Oczywiście nieuniknione jest
wrzenie napełnionego Kielicha, lecz jest to ciężar Ma-
cierzy Świata. Pamiętacie starożytny wizerunek dzie-
ciątka w kielichu. Wiele naukowych znaków zmieniono
w mgliste symbole, ale pora je zgłębić!

363. Przy perturbacjach kosmicznych nagromadzają

się oczyszczające ognie, które wywołują ciśnienie atmo-
sfery

i

skierowują ognie na budowę Nowego Świata. Tak

oto na ruinach starego świata rośnie nowa ewolucja
i Epoka Ognia, która kończy Kali Jugę i nasyca prze-
strzeń ogniem Nowego Świata. Tak oto wszechobejmu-
jący Sztandar Mistrzów wzywa do czystej twórczości.
Tak oto utwierdzenie Hierarchii wchodzi w życie. Wita-
my wszystko, co jest skierowane ku Dobru. Witamy

153

wszystko, co jest napełnione czystym dążeniem do kro-
czenia górną drogą.

364. Powszechnie wiadomo, że przed początkiem

Satja Jugi zwój karmy skręca się szczególnie szybko.
Można spytać: Dlaczego wiele zbrodni i bluźnierstw
pozostaje jak gdyby bez kary? Dużo jest przyczyn.
Pierwsza: ludzie wolą sądzić wedle grzmotu aniżeli po-
dług błyskawicy. Druga: można nie dostrzegać, jak stop-
niowo obraca się krąg wydarzeń. Przyczyna trzecia leży
w pobudce i w starej karmicznej więzi. Tak więc tylko
wysubtelniona świadomość może odczuć, kiedy za nie-
pożądanym czynem ukrywa się niezła pobudka. Lecz
bywa i odwrotnie, gdy pozornie niezły czyn jest następ-
stwem niedopuszczalnej myśli. Gdy mówię o sprawie-
dliwości przestrzennej, to mam na myśli prawo równo-
wagi. Na Kielichu odbije się każde wahanie ducha.

365. Obserwujcie, jak odbija się każdy postępek na

falowaniu karmy. Można zobaczyć, jak zdrada we
wszystkich postaciach wywołuje szybkie tworzenie się
karmy. Wiele się można nauczyć z takich obserwacji.
Jak boleśnie jest widzieć ludzi szkodzących sobie! Moż-
na obserwować, jak żmija poraża wewnętrzną istotę
przy tych sobie zadawanych uderzeniach. Nic nie może
odwrócić następstw, ponieważ przyczyna i skutek zbyt
są bliskie. Jedynie ogniem serca można się obronić
i oczyścić kanał, którym płynie zaraza.

366. Jak bardzo wypaczają ludzie pojęcie sił psy-

chicznych! Zapominają, że zjawisko fizyczne można
zawsze objaśnić za pomocą czynnika psychicznego, ale
zjawiska psychicznego niepodobna potwierdzić sposo-
bem fizycznym. Kiedy wyeliminowano z nauki wszyst-

154

kie czynniki psychiczne, to, naturalnie, nastąpiło ostre
rozgraniczenie między organicznym i nieorganicznym.
Można wskazać uczonym, że książki pozbawione du-
cha, energii psychicznej i Ognia Kosmicznego nie mogą
dać tej nauki, która powinna być dana ludzkości. Roz-
graniczenie tego, co istnieje od tysiącleci, od tego, co
zostało stworzone przez stulecia, ujawniło błędy, które
tak przyśpieszyły karmę planety.

Toteż ludzkość powinna zastanowić się nad tym, jak

zbliżyć zjawiska psychiczne do świata fizycznego. Ina-
czej oficjalna nauka i książkowa wiedza mogą się zna-
leźć przy pustym stole. Siła życiowa sztuki, która
zachowuje boski ogień, napełnia ludzkość tym ogniem,
który zapala ducha i nasyca wszystkie światy. Dlatego
cudowne pochodnie twórczości piękna są tak cenne dla
ludzkości. Widzieliśmy, jak dzieła sztuki przeobrażały
człowieka, czego nie może uczynić żadna książkowa
wiedza świata. Tak oto Sztandar Piękna i Pokoju jedno-
czy świat. Tak twórczość duchowa nasyca przestrzeń.

367. Któż jest dającym? Ten, kto posiada. Ale żeby

się nie wyczerpać, musi się otrzymywać z niewyczerpa-
nego Źródła. Zwróćmy się więc do Hierarchii.

368. Słyszeliście o aromatach emanujących ze świę-

tych. Aura świętych, przywracając ich do bezkrwistego
królestwa, nadaje im zapach kwiatów, przez które nie-
gdyś przeszli. Można też leczyć, przykładając do ciała
odpowiednie kwiaty.

369. Skoro duchowe poszukiwania trwają od tysiąc-

leci, jakże można negować ich osiągnięcia? Jakież błędy
powstają na gruncie nieuznawania ognistych osiągnięć!
Można twierdzić, iż niewidzialne procesy dają ludzko-

155

ści moc działania. Należy zrozumieć, iż energia ducho-
wa jest żywiołem Ognia Kosmicznego, który jest moto-
rem życia i nasyca wszystkie życiowe przejawy. Potęga
wiedzy o wyższych energiach jest kluczem do Istnienia.
Znaki energii psychicznej rozprzestrzenione są na całym
świecie, dlatego trzeba wsłuchiwać się w Ogień Prze-
strzenny.

370. Jednym z najszkodliwszych działań jest potępia-

nie Hierarchii za skutki swych własnych błędów. Nic
prócz zdrady nie przerywa łączności z Hierarchią tak
jak podobne ignoranckie osądzanie. Opieka Hierarchii
we wszystkim zmniejsza skutki szkodliwych błędów,
natomiast odrzucanie Hierarchii oznacza przyjęcie na
siebie całego potoku następstw. Pewien doświadczony
marynarz radził: „Nigdy nie próbujcie podczas burzy
przesiadać się z jednego statku na drugi”. Można przy-
pomnieć, że często ludzie, popełniwszy błąd, starali się
objaśniać jego skutki jako konsekwencje ofiary dla Hie-
rarchii, nie rozumiejąc, iż tym samym już potępiają Hie-
rarchię.

371. Przyłączenie się do Ognia napełnia ośrodki ryt-

mem kosmicznym. Dlatego ustawiczny kontakt z prze-
wodem przestrzennym powoduje rezonans. Należy
zachować wrażliwość ośrodków jako łączność między
światami widzialnym i niewidzialnym. Przy rezonansie
ośrodków należy zachowywać spokój.

372. Należy stale powtarzać o istnieniu Nauczyciela,

albowiem Nasza budowa wymaga świadomego przyję-
cia Hierarchii. Należy oczekiwać różnych wydarzeń,
lecz uczestniczyć w nich można jedynie poprzez Hierar-
chię przez Nas zwiastowaną. Tak powiadam: Nie tylko

156

Nasza decyzja, ale i karma tysiącleci czyni budowanie
przyszłości nieodmiennym. Można zmienić szczegóły,
jednak podstawa nie powinna być naruszona. Nie należy
zapominać o Naszej Woli nawet w drobnostkach życia.
Słusznie uświadamiacie sobie tworzącą się baśń, lecz
tylko dzięki drabinie Hierarchii przemieni się ona w
ratunek dla świata. Tak powiadam.

373. „Pracuj, twórz dobro, czcij Hierarchię Światło-

ści” — to Nasze Przykazanie można nakreślić nawet na
dłoni noworodka. Tak prosta jest zasada prowadząca do
Światła. Żeby ją przyjąć, trzeba mieć tylko czyste serce.

374. Gdy planeta traci swą równowagę z powodu

utraty duchowego pojmowania, to konsekwencje dla
planety są nieuchronne; nie ma bowiem karmicznego
skutku bez przyczyny i nie ma przyczyny bez skutku.
Przejawy wywołane przez utratę duchowych dążeń z
pewnością dadzą impulsy, które przyniosą planecie
odrodzenie. Pojawienie się przemian fizycznych da pla-
necie zrozumienie Agni Jogi. Krach finansowy pocią-
gnie za sobą przewartościowanie wartości. Wypaczenie
religii spowoduje poszukiwanie nowego duchowego
osiągnięcia.

Dlatego prawdziwie upadek starego świata jest pow-

staniem nowego, bo przez nadejście nowych wartości
My przynosimy światu zbawienie ducha.

375. Tak więc na zasadzie Ognia odradza się świat.

Ogień ośrodków, ogień ducha, ogień serca, ogień boha-
terstwa, ogień osiągnięcia, ogień Hierarchii, ogień Słu-
żenia — oto zasady Nowego Świata. Zjednoczone łuki
świadomości tak tworzą Wyższą Wolę. Zaprawdę wielki
Sztandar Pokoju pokryje cały świat! Zaprawdę wielki

157

jest czas wielkich dokonań. Tak oto nadchodzi czas
wielkich czynów.

376. Powiem fanatykom i świętoszkom o zdradzie.

Sądzą oni, że zdrada tkwi tylko w trzydziestu srebrni-
kach, zapominając, że jest ona w każdym bluźnierstwie
i znieważeniu. Nie należy myśleć, że złe słowo nie jest
też zdradą. Właśnie często złość jest nieoddzielna od
zdrady i oszczerstwa. To samo czarne drzewo żywi owe
haniebne gałęzie. Skutki będą równie czarne jak czarne
są korzenie hańby. Należy prędko oduczyć się okropno-
ści złych słów.

377. Przeobrażenie świata dokonuje się oczywiście

w najwyższym napięciu. Wszelkie perturbacje, wszelkie
przemieszczenia, wszelkie choroby towarzyszą tej prze-
mianie. Pełne dążenia energie wprawiają ognie w ruch.
W Epoce Ognia mrok gęstnieje i wszystko natęża się w
ognistym dążeniu. Zgęszczona ciemność tworzy zło.
Światło przemienia świat. W tak wielkim czasie pow-
szechna transmutacja napełnia przestrzeń.

W Epoce Ognia, gdy Światło walczy z ciemnością,

Sztandar Pokoju jest tym podstawowym znakiem, który
da ludzkości nowy stopień. Pod tym znakiem połączą
się — Piękno, Wiedza, Sztuka i wszystkie narody. Za-
iste do Sztandaru należy stosować tylko wyższe miary!

378. Sprzeciwianie się złu jest jednym z podstawo-

wych przymiotów tych, którzy poszukują Hierarchii.
Nie cechy fizyczne dadzą opór względem zła, lecz duch
i ogień serca uzbrajają przeciw jego podstępom. Lecz
jak rozumieć zło? Naturalnie przede wszystkim jest ono
niszczeniem. Ale przecież zamiana starego domu na
nowy i lepszy nie jest niszczeniem. Zatem niszczenie to

158

rozkład doprowadzający do amorficznego stanu. Takie-
mu niszczeniu trzeba umieć się przeciwstawić. Trzeba
znaleźć siły ducha, aby przemóc tchórzostwo właściwe
niesprzeciwianiu się. Tak więc należy przygotować się
do sprzeciwiania się złu.

379. Jak bardzo należy rozszerzać świadomość, aże-

by ogarnąć wszystkie szerokie idee i zrozumieć cały
ogrom zadań! Wszak trzeba sobie uświadomić zgod-
ność, współmierność i napięcie, gdyż bez takiego poj-
mowania

można światowe zadanie pomniejszyć, wymie-

rzając je małymi miarami. Stwarzając nowy światowy
stopień,

należy

przede

wszystkim zastosować skalę świa-

tową. Gdy powiewa wzniosły Sztandar, znak Nowej
Epoki,

trzeba

świadomie

stosować

właściwe miary. Wiel-

kie zwiastowanie należy rozumieć jako stopień do od-
nowienia Świata.

380. Czyż mało jest trzęsień ziemi? Czyż mało kata-

strof, burz, zimna i niezmiernego upału? Czyż nie pod-
nosił się krzyż ognisty? Czyż nie jaśniała gwiazda
w środku dnia? Czyż nie płonęła ognista tęcza? Czyż
mało znaków się mnoży? Ale ludzkość nie chce znać
tego, co jawne wśród chaosu! Nie będziemy więc upie-
rać się przy widzialnych znakach, gdy zwątpienie ośle-
piło ludzi. Lecz pośród ślepych i głuchych znajdują się
dzieci ognia. Do nich posyłamy znaki, aby poznawali
nadchodzące Światło.

381. Świadomość, która ogarnia jedynie teraźniej-

szość bez myśli o przyszłości, nie może przyłączyć się
do ewolucji, gdyż łańcuch wieków znika dla takiej
świadomości. Toteż gdy świadomość się rozszerza,
wówczas ogarnia ona wielki wiodący łańcuch przyczyn

159

i skutków. Gdy ustala się ewolucja, bardzo ważne są
przyczyny. W obecnych czasach, kiedy planeta kończy
swą karmę, oczywiście zapłata za wytwory tak bardzo
odbija się na ludzkości. Planeta osnuta jest tym wszyst-
kim, co wytwarzają ludzkie duchowe dążenia. Dlatego
każde świetlane napięcie i dążenie daje planecie utwier-
dzenie Nowego Świata. Dlatego wzniosły Sztandar
Pokoju niesie swoje pociski Światła i ogniście nasyca
prądy dokoła Ziemi jako panaceum przeciwko złu. Tak
działają świadomości złączone przez wieki. Tak oto
Światło zwycięża ciemność. Tak dokonuje się przepięk-
ny stopień. Tak przychodzi zapowiedziane.

382. Sprawiedliwość kosmiczna rozstrzyga wszyst-

kie związki karmiczne. Jakże mało ludzkość zastanawia
się nad prawami, które unoszą nas w przestrzeni. Gdyby
myślała o prawach unoszących nas w sfery wyższe, to
niezawodnie doszłaby do Hierarchii. Tak oto ludzkość
oblekłaby się świadomością Prawdy. Tak oto na zjedno-
czeniu łuków świadomości My budujemy przyszłość.

383. Jeżeli nawet fale radiowe tak silnie działają na

człowieka, to jakże mocno mogą oddziaływać przed-
mioty nasycone energią psychiczną! Przecież magnes,
który świadomie się nasyca, przekazuje swoje magne-
tyczne prądy; tak samo Nasze emanacje otaczają każdy
przysłany dar. Dlatego Nasze przesyłki zawsze mogą
pomnożyć siły temu, komu są posłane. Przestrzeń hu-
czy! Perturbacje piętrzą się, lecz ponad wszystkimi wy-
darzeniami skierowany jest nowy prąd dla odrodzenia.

384. Czy może ktoś twierdzić, że Nasze Kierownic-

two go poniżyło? Czy może ktoś powiedzieć, że zburzy-
liśmy jego najlepsze konstrukcje? Czy może się ktoś

160

doszukać w Naszym Kierownictwie zniszczenia i bluź-
nierstwa? Nie! Serce każdego powie, iż nawet błędy
były zmazywane, jeśli nie stało na przeszkodzie jego
własne odstępstwo. Możecie zaświadczyć, jak odstępcy
sobie szkodzili, ale sami byli winni owych skutków. Tę
czystą duszę, która nie jest skalana odstępstwem, chwa-
lebnie jest wieść po szczytach Bytu. Pokrewieństwo jest
następstwem współpracy. Wzywamy do takiej współ-
pracy, zbliżającej na zawsze.

385. Magnetyzm kosmiczny napełnia każdy życiowy

proces. Zadaniem naszym jest ustanowić fizyczną
współzależność wibracji, ponieważ w ten sposób można
będzie określać zgodność wszelkich przejawów. Prze-
cież każde zjawisko łączy się z ośrodkami subtelnych
energii. Każdy rozbłysk, każda wibracja odpowiada
jakiemuś przejawowi w Kosmosie. Studiując te fale,
można dojść do wniosku, że łączność pomiędzy wszyst-
kimi przejawami jest tak silna, że pozwala określić,
gdzie jest połączenie między magnetyzmem. Różnym
myślom, standardom i dążeniom przeszkadza magne-
tyzm o różnym napięciu.

386. Przeraża i trwoży tylko to, co niespodziewane;

wszystko zaś oczekiwane już wchodzi w życie. To zna-
czy, że nieoczekiwane trzeba przetworzyć w oczekiwa-
ne, inaczej mówiąc, trzeba dążyć do wiedzy. Przy tym
wiedzę tę należy rozumieć nie formalnie, lecz w całej
jej wielorakości. Kiedy samo życie będzie napełniać nas
swą nieskończoną wielorakością, front u trzech sfer
będzie niepokonany. Ale należy poznać trzy sfery, ina-
czej będziemy posuwać się jedynie po powierzchni.
Należy szybciej przywyknąć do konieczności posuwa-

161

nia się w poznaniu wewnętrznym. Nauka duchowa nie
pokieruje, jeśli nie zostanie zastosowana.

387. W toku rozwoju spraw spotyka się oczywiście

i wrogość, ale należy dobrze zapamiętać dwa warunki.
Pierwszy — że wrogich ludzi należy unikać, bo nie oni
są przeznaczeni, a drugi — że może właśnie wrogość
będzie odpowiednią odskocznią. Zatrzymanie jednak
bywa nie z powodu wrogów; rozejrzyjcie się bliżej!

388. Gdy pewnemu znanemu wam imperatorowi

donoszono o zwycięstwie, przyjmował tę wiadomość
zupełnie spokojnie. Dworzanie szeptali: „Czyżby obo-
jętność?” Ale władca rzekł: „Nie obojętność to, lecz
wiedza. Dla mnie to zwycięstwo już dawno minęło, a
teraz myślę o wielkich trudnościach”.

Kiedy

mówimy:

„Strzeżcie

zdrowia”

albo:

„Nie

dawaj-

cie waszego rękopisu w obce ręce” lub też: „Nie wycho-
dźcie z domu”, to przewidujemy mnóstwo warunków
z przeszłości, których należy uniknąć. Któż jak nie My,
jak nie Nauczyciel, może tak troskliwie określić nastę-
pstwa? Gdy mówimy o wdzięczności, to oczywiście My
jej nie potrzebujemy, ale i tym sposobem próbujemy raz
jeszcze umocnić zbliżenie. Zgubne jest każde rozłącze-
nie! Jest ono jak haczyk z przynętą w rękach wędkarza.

389. Próbują ciemne siły walczyć ze Światłem. Pró-

bują wzmocnić swoje ciemne działania, opierając się na
zdradzie. Ale Siły Światła są w takim napięciu i wnoszą
tyle przejawów potrzebnych dla twórczości! Przemiesz-
czenie sił wytęża się na skutek oporu ciemnych. Tak oto
Hierarchia spotyka wszystkie napięcia w imię wielkiej
twórczości. Hierarchia przynosi plan objawionego prze-
mieszczenia. Tak oto ewolucja potężnie narasta.

162

390. Jak tępi są wszyscy odrzucający nadzieję! Jak

ślepi są mówiący o przewadze wojen! Jak mało jest
świadomości, które widzą przeobrażenie planety przez
kulturę! Naturalnie ci, którzy nie pojmują twórczości
drogą wyższych miar, będą ginąć w starych zamętach.
Tym,

którzy

nie

uświadomili sobie nowych dróg, tak bar-

dzo potrzebne jest zrozumienie Wieku Majtreji! Wszak
Sztandar Pokoju i Mistrzów ukaże otwarte drogi!

391. Przyjdą jeszcze do was z wątpliwościami co do

prawa karmy: „Czy to możliwe, by nikczemni cieszyli
się dostatkiem, podczas gdy zacni się męczą?” Powiedz-
cie: „Ciężka jest karma tych, którzy nie mogą wyzwolić
się z ziemskiego dostatku, gdyż, jak jest powiedziane,
dostatek jest cmentarzem ducha”. Prócz tego ziemski
dobrobyt, jak zauważyliście, zatyka uszy duchowe. Ale
wielu pod maską dobrobytu ukrywa największe nie-
szczęścia. Dlatego nikt z wiedzących nie będzie stoso-
wać miar ziemskiego dobrobytu. Mierzyć trzeba podług
szczytów, nie myśląc o podziemnych potokach.

392. Nauczyciel cieszy się, widząc, że przywykacie

rozumieć możliwości wynikające z trudności. Do tego
błogosławionego zrozumienia trzeba się przyzwyczajać;
jest ono jednym z pierwszych warunków dążenia za
Hierarchą.

Niekiedy nakazuję wam pomilczeć. Należy też sobie

uprzytomnić znaczenie wywoływania napięcia prze-
strzeni przez świadome milczenie. Trzeba również przy-
pomnieć o rytmie powtórzeń. Nie jest mądrze przeoczyć
pomoc techniki i różnych okoliczności. Weźcie na przy-
kład ból głowy — cóż może być lepszego niż milcze-
nie? Albo przy kołataniu serca — kosmiczny rytm, któ-
ry zmienia puls?

163

393. Służenie często przyjmuje się jako twierdzenie

zupełnie sprzeczne z Prawdą. Ludzie pojmują Służenie
jako zjawisko nie odpowiadające rzeczywistości. Poj-
mują Służenie jako obrzęd, jako rytm, który przypadko-
wo wszedł w życie. Ale należy zrozumieć, że Służenie
to łańcuch, który łączy Wyższe z niższym i jest utwier-
dzony w życiu oraz przeznaczony przez objawioną
treść. Tak więc cały łańcuch Służenia wchodzi do Hie-
rarchii Dobra. Tak więc wszystkie działania tworzą jed-
noczący łańcuch; toteż prawo Hierarchii może nas przy-
wieść do Najwyższego Dobra.

394. Intensyfikacja energii pomiędzy uczniem a Nau-

czycielem jest analogiczna do maszyny parowej — stałe
posyłanie i zwrot. Dlatego My tak uporczywie wskazu-
jemy na konieczność zgodności dla życzliwości, dąże-
nia i wdzięczności. Tylko tymi środkami można rozwi-
nąć dynamikę zgodności. Maszyna parowa wyposażona
jest w palenisko; My zaś posiadamy niewyczerpany
zbiornik energii psychicznej. Nie należy sądzić, że wy-
mienione cechy potrzebne są Nam; przeciwnie, one po-
trzebne są wam. Czymże inaczej umocnicie więź z Na-
mi? Nie wątpieniem, nie egoizmem, nie użalaniem się
nad

sobą,

lecz

jedynie

niepodzielnym, pełnym otuchy dą-

żeniem ku Nam ustali się potężny rytm dynama ducha.
To dążenie należy wprowadzać w życie. Trzeba pamię-
tać, iż każde fizyczne prawo musi przypominać o stało-
ści praw ducha. Z taką świadomością prawdziwie może-
cie się stać współpracownikami przeobrażenia życia.

395. Ludzkość ugrzęzła w przeżytkach, w starym

myśleniu, poza rozumieniem utwierdzonego Bytu. Tak
oto duch przemieszczających się narodów tli się pod
odchodzącymi energiami bigoterii i przesądu. Podstawa

164

owego tlenia się — Kościół, który sieje strach — jest
niedopuszczalna. Państwo, które posługuje się metoda-
mi zdrady, nie może istnieć. Odrodzenie ducha musi
wyeliminować te okropności, które pochłaniają planetę.
Dlatego jedynie Łańcuch Hierarchii może przywrócić
oblicze człowieczeństwa. Tak więc dzięki wiecznej Hie-
rarchii budują się nowe podstawy.

396. Kiedy świat się wstrząsa i ludzkość miota się

w zamęcie, pozostaje jedyna droga ocalenia. Jakże nie
uświadomić sobie wyższej i twórczej drogi wznoszenia
się ducha?! Właśnie teraz, gdy wszystkie stare drogi są
zburzone, gdy stare energie wyczerpały się, gdy sama
planeta zmienia swą skorupę, jakże nie przyjąć całym
duchem nowych idei i przemieniających energii, które
emanują z mocy Łańcucha Hierarchii?! Tylko tak ludz-
kość może być przyciągnięta do wyższych energii. Gdy
dąży się zgodnie z zasadami Magnesu Kosmicznego,
wyższy przejaw pociągnie ducha ku Wyższemu. Tak
więc wyższe prawo Hierarchii tworzy dobrem, utwier-
dzając lepszą przyszłość.

397. W transie nawet najzwyklejszy człowiek staje

się zręczny, śmiały i niestrudzony, zaczyna pojmować
wiele spraw dotychczas mu niedostępnych i świat nie-
widzialny staje się dla niego widoczny, gdyż, choć tylko
na pewien czas, oddzielił się od niższego, fizycznego
świata. Jednakże wracając do niego, człowiek zapomina
swoją istotę wyższą, jak gdyby była snem. Trzeba zna-
leźć most, żeby nie tracić świadomości i wzbogacać się
Światem Wyższym. Agni Joga dana jest po to, by przy-
łączyć ludzi do Wyższego Świata.

Padnie pytanie: „Skąd się biorą bóle jogina?” Rzecz

jasna jest to ciężar tego świata. Niepotrzebne są bóle

165

tam, gdzie rytm kosmiczny nie jest zakłócony. Dlatego
pożytecznie jest, aby jogin miał wokół siebie bardziej
zharmonizowany krąg, by nadać pewną formę docho-
dzącym falom kosmicznym. Dlatego gdy mówię o har-
monii, nie mam na myśli tylko wrażliwości, lecz wska-
zuję na pożyteczny układ. Hierarchia opiera się na
ścisłych prawach. I My, którzy je zrozumieliśmy, bie-
rzemy na siebie odpowiedzialność za ochronę tej drabi-
ny Światła. Trzeba niestrudzenie o tym powtarzać, żeby
układ Hierarchii wrył się jako rysunek na mózgu.

398. Nagromadzenia energii kosmicznych odpowia-

dają duchowemu zamętowi ludzkości. Przy takiej kos-
micznej zgodności można rozładować zamęt tylko tak
potężną dźwignią jak Hierarchia. Gdy łańcuch wyda-
rzeń burzy stare podstawy, napełniając przestrzeń miota-
jącymi się energiami, to z pewnością potrzebna jest
potęga, która może skierować wszystkie energie do no-
wego budowania. Hierarchia jest ogniwem, które prze-
kształca odchodzące energie w światłonośną Przyszłość.
Dla świata Hierarchia jest utwierdzeniem kosmicznego
wymiaru. Wszak w Kosmosie wszystko jest połączone
utwierdzonymi miarami potężnej Hierarchii. Tak więc
wszystkie energie są ze sobą połączone. Tak więc nić
serca łączy się z Hierarchią. Tak więc ta wielka więź
ustanawia istotę Kosmosu.

399. Gdy zbiera się nowa rasa, Zbierającym jest Hie-

rarcha. Gdy buduje się nowy stopień dla ludzkości,
Budowniczym jest Hierarcha. Gdy na życiowym rytmie
buduje się stopień wyznaczony przez Magnes Kosmicz-
ny, na czele stoi Hierarcha. Nie ma w życiu takiego zja-
wiska, które nie miałoby w swym ziarnie Hierarchy. Im
potężniejszy stopień, tym potężniejszy Hierarcha!

166

400. Królestwo zwierząt daje możliwości łatwiej-

szych doświadczeń w porównaniu z roślinnym. Jeżeli
rozumie się Agni Jogę, to można wyczuć, w jakim stop-
niu wywierany jest wpływ człowieka na zwierzęta.
Można zauważyć, jak dalece udziela im się rozdrażnie-
nie, bojaźń lub pewność. Oczywiście prawo jogizmu
rozciąga się od „śmiertelnego oka” do zmartwychwsta-
nia. Lecz na mnóstwie stopni pośrednich można obser-
wować rozliczne oddziaływania. Należy uprzedzić zbli-
żających się do Agni Jogi o możliwych następstwach
nieprzemyślanych działań. Ileż nieprzyjemności można
uniknąć przez najprostszą samodyscyplinę, do której
należy się przyzwyczajać. Ileż osiągnięć nagromadzo-
nych przez wieki zostaje zmiecionych przez nieokieł-
znany ryk. Trzeba myśleć o samodoskonaleniu. Należy
budzić w sobie przewagę ducha, która zawsze będzie
podtrzymywana przez Hierarchię.

401. Przewaga ducha nie nadejdzie, jeśli nie będzie-

my do niej dążyć. Trzeba przyswoić sobie myśl o prze-
mijalności ziemskiej chwili i o nieodmienności Nie-
skończoności. Tak oto Agni Joga jest nierozerwalnie
związana z Nieskończonością i Hierarchią. Można bę-
dzie również przejść do mikrokosmosu serca, które za-
wiera refleksy odległych światów. Jakże nęcące jest
rozumienie w sobie rytmów, które prowadzą planetę!
Oczywiście przy zamęcie jest to trudne, ale jakże wspa-
niale jest przyłączyć się do Magnesu Kosmicznego.

402. Wszystkie zaburzenia kosmiczne odbijają się na

życiowych przejawach i wzajemnie się nimi wzmagają.
Każda energia odpowiada przejawowi życiowemu. Gdy
na planecie utwierdza się nierównowaga oraz burzenie
wszystkich starych fundamentów, to ogień podziemny,

167

huragany i fizyczne zniszczenie skorupy ziemskiej tak
bardzo się wzmagają. Gdy na planecie utwierdza się
ognisty znak Hierarchii, to doprawdy ogień życiotwór-
czy wywołuje napięcie warunków. Tak więc wielka afir-
macja jest ustanawiana przez najwyższy ogień życia
Hierarchii.

403. Czy możecie znaleźć jakiekolwiek poniżenie

w Nakazach Nauczyciela? Nie możecie, gdyż inaczej
Nauczyciel nie byłby godzien tego miana. Lecz czy mo-
żecie ręczyć za swoje czyny, skoro poniżanie jest sprze-
czne z Braterstwem? Umniejszanie to inwolucja, nato-
miast podnoszenie

—

to ewolucja. My służymy ewo

lucji. Można znaleźć Nakazy, ostrzeżenia, nawet obu-
rzenie, ale umniejszania nie ma w Dziełach Naszych.
Nawet przeciwnicy Nasi nie są umniejszani. Dwa typy
ludzi różnią się szczególnie: jedni nawet z małej wzmia-
nki zrobią coś wielkiego, drudzy nawet z pięknego wi-
dzenia stworzą odpychający obraz. Każdy sądzi według
swojej świadomości. Jeden jest wielki sercem, inny ma
serce jak suchy smardz. Trzeba go rozmoczyć, nim się
do czegoś nada. Zaprawdę trzeba odkupić wszystkie
błędy. Zapamiętajcie to prawo.

404. Mówi się, że na zdrajcy pali się koszula. Można

zauważyć, jak niszczeją rzeczy w pobliżu niezdrowej
energii psychicznej.

405. Gdy ośrodki są ogniście natężone, to znaczy, że

trzeba znaleźć zgodność z perturbacjami kosmicznymi.
Znaki są dokładne i potwierdzone przez ścisłą więź mię-
dzy Kosmosem i Agni Joginem. Tak oto więź objawia
współbrzmienie ze wszystkimi prądami przestrzeni. Pe-
łen dążenia Agni Jogin objawia wibrację odpowiadającą

168

na wszystkie ogniste przejawy. Dlatego trzeba strzec
zdrowia.

Bardzo

ważny

to

czas.

Przestrzeń wibruje i wiry

są potężne.

406. Wędrowiec potrzebuje wskazówek. Powodzenie

— to bardzo wrażliwy kwiat. Nasiona można siać tylko
w oznaczonym czasie. Z domu należy wychodzić w od-
powiednim czasie. Lecz kiedy Mistrz nakazuje rozpo-
częcie siewu, nie wolno zwlekać ani chwili. Tylko dzie-
ci mogą myśleć, że jeśli dziś minęło, to jutro będzie
lepsze. Mężny umysł wszakże pojmuje, iż przeoczone
powodzenie

już

się

nie powtórzy.

Nawet słońce nie świe

ci jednakowo. Trzeba rozwijać subtelność pojmowania.
Złożoność czasów będzie narastać. Kto nie zorientował
się wczoraj, ten nie odnajdzie się jutro. Nauczyciel prze-
widuje natychmiastowy, niezwłoczny siew.

407.

Jak

huragan

może

przypędzić stosy złota do brze-

gu, tak ludzki zamęt może przynieść skarby. Należy pa-
miętać, że zamęt to ciśnienie energii. Nauczyciel stoi na
straży.

Nauczyciel

obserwuje

niewidzialne

funkcje.

On

wie,

kto

w

porę

się

zorientuje i będzie umiał przyjąć dary.

408. Królowie ducha — gdzież oni są? Często ludzie

stawiają siebie na wysokości króla ducha, zapominając,
że najbardziej zasadniczą cechą króla ducha jest dążenie
za Hierarchą. Czyż można podnieść się do wysokości
króla ducha lekceważąc Hierarchę? Czyż umniejszając
Hierarchę można oczekiwać szacunku dla siebie? Czyż
nie noszą na sobie niezmywalnych plam idący przeciw-
ko Hierarsze? Niechaj więc ludzkość pamięta o tym
i zastanowi się, jak można się stać prawdziwymi króla-
mi ducha! Należy więc uprzedzać ludzi, którzy pragną
stać się królami ducha. Przecież nie przez wywyższanie

169

siebie osiąga się królewskość ducha. Przecież nie dąże-
niem do jawnego skazania siebie można osiągnąć sto-
pień króla ducha!

Dlatego radzimy każdemu iść za Hierarchą!

409. Otóż mamy listę idących za Hierarchą, idących

przeciw Hierarsze i idących jawnie przeciw Najwyższe-
mu. Naturalnie życie każdego, kto choć kilka razy
występuje przeciwko Hierarsze, bardzo się komplikuje,
takie jest bowiem prawo życia. Dlatego należy sobie
uprzytomnić, jak ważne jest, by iść za Hierarchą. Zatem
trzeba poświadczyć, jak ważne są czasy. Zatem trzeba
mieć zrozumienie tych czasów. Zatem my poświadcza-
my Nowy Świat. Ciemni oczywiście szaleją i boją się,
ale My jesteśmy potężniejsi od ciemności. Tak więc
wszyscy dugpa sami skazują się na zagładę.

410. Znów przyjdą odrzucający Hierarchię i nazwą ją

kierownictwem przez przymus. Znów powiecie im:
„Hierarchia nie ma nic wspólnego z przymusem. Ona
jest prawem odsłaniającym”. Jesteśmy przeciwni jakie-
mukolwiek przymusowi. Nie kierujemy energii bez zgo-
dy współpracownika. Znamy bezwartościowość wszyst-
kiego, co powierzchowne i dążące zewnętrznie. Tak jak
budowniczy wzywamy współpracowników. Komu jed-
nak niepotrzebna łódź Nasza, temu pozostawiamy prze-
płynięcie oceanu choćby nawet na bambusowym pręcie.
Ludzie często tak bardzo boją się jakiejkolwiek współ-
pracy, iż gotowi są raczej zanurzyć się w błocie aniżeli
zetknąć się z Najwyższym. Wielekroć będziecie musieli
rozstać się z ludźmi z powodu Hierarchii. Prędzej przyj-
mą oni Nieskończoność, bo nie czują przed nią swej
odpowiedzialności. Prócz tego nieuniknioność prawa
Hierarchii trwoży ograniczony, samolubny umysł.

170

Umiejcie nie nalegać tam, gdzie widzicie, że droga

jest nieczysta. Nie można iść wbrew karmie. Mnóstwo
nierozumnych grzeszyło przeciwko Hierarchii, stąd pia-
na ich rozdrażnienia.

411. Gdy świat pogrążył się w mroku przeczenia, to,

zaprawdę, należy oczekiwać zniszczenia starych, nie-
zdatnych podstaw, bo jak inaczej może odrodzić się
świat? Jak ludzkość może się opamiętać, jeśli nie przez
zdruzgotanie wszystkich niezdatnych fundamentów?
Dopiero gdy ludzkość zrozumie nowe, wielkie zasady
Hierarchii, można będzie utwierdzić zbawienie ludzko-
ści. Tak więc My usilnie popychamy planetę ku zasa-
dom Hierarchii Dobra. Utrata najwyższych pojęć musi
być powetowana, albowiem każda utracona zasada
przynosi kosmiczne przewroty. Trzeba zatem odrodzić
ludzkość zasadą Hierarchii.

412. Jedynie przez odnowę myślenia może ludzkość

osiągnąć nowy stopień planetarny. Jakież napięcie prze-
strzenne otacza planetę! Przecież tylko przed wielkim
kosmicznym bojem zdarzały się tak groźne znaki.
Dopiero po uznaniu Naszej Hierarchii ludzkość może
być zbawiona.

413. Współczesnym dugpa przypadła niezbyt trudna

praca. Wystarczy tylko powiedzieć: „Jakiś ty piękny!”
— a owoc spadnie. A jeśli ktoś zwalnia, to dugpa deli-
katnie poradzi: „Odłóż”. I tak znajdzie chwilę, gdy czło-
wiek odłoży i siły, i możliwości. Oczywiście pozostaje
jeszcze trzeci ulubiony środek, a mianowicie złoto.

My ochraniamy tylko tych na właściwej drodze. Gdy

ktoś chwieje się w ciemności, to wypada z pola Promie-
nia.

171

414. Jakie ciernie ludzie wplatają w wieńce swego

życia! Jakie siły trwonią na przeciwdziałanie tym zasa-
dom, na których opiera się samo życie! Ile zbytecznych
cierni otacza ludzi, zmieniając ich życie w cofanie się!
Wszak nie pojmą ludzie wyższej Mądrości, nie poją-w-
szy przede wszystkim prawa Hierarchii — tego, na
czym wspiera się całe życie; tego, dzięki czemu świat
postępuje naprzód; tego, na czym buduje się ewolucja;
tego, na czym ukształtowały się najlepsze stopnie i stro-
nice historii. A więc nie ujdzie ludzkość wielkiemu pra-
wu Hierarchii. Tylko własną zgubę może dać kierunek,
w którym idą pozbawieni pojmowania Hierarchii. Tak
oto ciernie zwrócone przeciw Hierarchii zmieniają się w
ciemną drogę. Należy przeto strzec wielkiego prawa
Hierarchii jako przewodniej zasady.

415. Zarówno w małym, jak i w wielkim należy wni-

kać w przewodnie prawo Hierarchii. Tylko tak będzie
można budować wielką przyszłość. Wszak na zjedno-
czeniu łuków świadomości buduje się życie. Wszak na
prawie kosmicznym opiera się Hierarchia i przywódz-
two. Dlatego twórczość ducha tak istotnie nasyca się
Magnesem Kosmicznym. Tak więc Przywódca styka się
z Magnesem Kosmicznym i całe nasycenie świata może
uzyskiwać napięcie dzięki temu wielkiemu prawu. Tak
oto My tworzymy dzięki zjednoczeniu świadomości
i serca.

416. Hierarchia to planowa współpraca — tak można

by określić tę część Nauki. Ale nie trzeba się niepokoić
użyciem starogreckiego słowa Hierarchia. Jeżeli ktoś
zinterpretuje je zgodnie z ogólnie przyjętym rozumie-
niem, ten tylko dowiedzie, iż mózg jego nie jest jeszcze
gotów do współpracy.

172

417. Każdy duch tworzy swoją karmę. Każdy naród

buduje swoją karmę. Rozumie się, że narody szukają
przywódcy, ponieważ nawet ugruntowany prestiż nie
może utrzymać ludzi, którzy fałszywie myślą. Nie złoto,
nie głośne imiona, nie stosy nieprzydatnych rad uratują
naród. Zaprawdę ognista myśl, ognisty duch Przywódcy
wskaże nowe drogi. Dlatego w czasie kosmicznych per-
turbacji niech jasno płonie gwiazda Duchowego Przy-
wódcy. Niechaj na ruinach starego świata wznosi się
wielkie Mocarstwo Światłości!

Tak więc przyciąganie jest dane jako wielka siła. Tak

więc nastał czas wielkiego przewidzianego Nowego
Świata; dlatego biada tym, którzy idą przeciwko Hierar-
chii!

418. Choroby dzielą się na święte, karmiczne i do-

puszczone. Dwa pierwsze rodzaje są zrozumiałe, ale
właśnie w księdze Hierarchia należy wspomnieć o cho-
robach dopuszczonych. Kto czy też co dopuszcza te
choroby? Oczywiście ignorancja i straszliwe niezrozu-
mienie. Nie wystarczy o nich nie myśleć — dzieci rów-
nież nie myślą, a zarażają się. Trzeba w świadomości
bronić się i utworzyć nieprzeniknioną zbroję nerwo-
wych emanacji. Nawet wielkie epidemie nie mogą się
rozwijać, jeżeli naród opanował świadomość. Doświad-
czenie z substancją energii psychicznej pokazałoby, jak
potężną antyseptykę ludzie noszą w sobie. Potrzebne są
przy tym dwa warunki: pierwszy — uświadomienie
sobie energii psychicznej, drugi — uświadomienie sobie
Hierarchii jako jedynej drogi gromadzenia energii psy-
chicznej. Nie należy patrzeć na Hierarchię jak na coś
abstrakcyjnego. Trzeba dobrze zrozumieć, że jest ona
najmocniejszym życiodawcą. My nazywamy ją pierw-

173

szym środkiem leczniczym. Ale nawet dowolną pigułkę
trzeba połknąć, a maść przyłożyć. Nie będzie działać
lekarstwo przechowywane w kuferku. Tak samo łaska
Hierarchy powinna być zdobyta dążeniem. Jedynie nie-
odwracalne dążenie da leczniczy skutek.

419. Widzieliście wiele magicznych sposobów i w

końcu doszliście do zrozumienia magnesu serca oraz
uświadomienia sobie energii psychicznej. Rzeczywiście,
po co używać namiastki, skoro można otrzymać moc
z samego Źródła! Do wielu nagromadzeń dopuścili lu-
dzie, zamiast podążyć do Wyższego Świata. Wolą raczej
bez trudu powtarzać niezrozumiałe formuły, niźli po-
znać to, co najbliższe jest człowieczemu jestestwu. Nie
jest właściwe ludziom dążenie wzwyż, kiedy duch cier-
pi. Czyż nie lepiej jednak zamienić cierpienie na wyższe
dążenie?

420. Oświecenie ducha! Jak można osiągnąć ten

szczebel? Jak można przeniknąć do pierwotnego Źródła
Prawdy inaczej, jeśli nie dążeniem za Hierarchią? Duch
może być oświecony jedynie przez Źródło Światła.
Gdzież można znaleźć przewodni promień, jeśli nie w
Hierarchii? Ludzkość czerpała moc nie z siebie samej,
lecz z wielkiej Hierarchii. Przez wieki twórczość Nasza
prowadziła ludzkość. Tylko Wyższą Mocą Hierarchii
można kierować człowieka. Oświecenie ducha jest
oczywiście drogą dążenia za Wyższą Hierarchią. Dlate-
go ci, którzy poszukują Prawdy, mogą znaleźć sens
Bytu tylko na drodze wznoszenia się ku Hierarchii. Ina-
czej życie pozostanie błędnym kołem i przez wieki duch
nie znajdzie wyzwolenia. Tak więc prawo Hierarchii jest
przewodnią zasadą.

174

421. Nie może duch wzmocnić się i przejawić siły,

nie czerpiąc sił z Hierarchii. Nie może duch przejawić
mocy, nie uznając Mocy Wyższej. Dlatego każdy twórca
życia jest ogniwem wielkiej Hierarchii. Tak oto Nasze
Przywództwo jest wielkim Namiestnictwem.

422. Jeżeli jest wam wiadome, że myśl pełna za-

chwytu i poświęcenia zmienia fizycznie aurę, a nawet
wywołuje promienie ramion, to znacie już jedną z wiel-
kich tajemnic świata. Każda widzialność jest refleksem
materialnej reakcji. Tak więc jeśli rozdrażnienie wytwa-
rza imperyl, to i odwrotnie, każda wzniosła myśl powin-
na wytwarzać dobroczynną substancję — i tak właśnie
jest. Naturalnie Łaska jest całkowicie rzeczywista.
Rodzi się ona w układzie serca i oddziałuje na substan-
cję mózgu. Tybetańskie ringse ma głębokie znaczenie
jako kryształ odkładany przez przejawienie się Łaski.
Rzecz prosta trudno jest zbadać substancję Łaski za
życia, jako że nie można dotykać serca i mózgu. Łatwiej
znaleźć imperyl w nerwowych przewodach kończyn.
Jednakże niesprawiedliwie byłoby dać ludzkości ujem-
ną substancję i tylko logicznie założyć istnienie substan-
cji najbardziej zbawiennej. Oczywiście w laboratorium,
które powstaje, obydwie substancje będą ujawnione. My
nie będziemy pomagać zwykłym doświadczeniom,
wszakże tam, gdzie będą się budować stopnie ewolucji,
Ręka Nasza będzie na straży! Najpierw oznajmiamy ist-
nienie imperylu, a następnie określimy drogi przejawia-
nia się Łaski. Jeżeli starożytna nauka zachowała okru-
chy wspomnień o odkładaniu się Łaski, to z pewnością
biochemik może dać bardziej współczesne dowody.
Następnie owe doświadczenia nad substancją organizmu
będą przeniesione na energie przestrzenne i znowu poj-

175

miemy, dlaczego Łaska ma najbliższe powiązanie z Hie-
rarchią.

423. Rozumie się, że nie należy wywoływać rozdraż-

nienia, bo ludzie i tak są nim przepełnieni. Wystarczy
zamknąć sześciu człekokształtnych w jednym pomiesz-
czeniu, by po godzinie drzwi trzęsły się od imperylu.
Trudniej jest z Łaską, ale i tu poznanie Agni Jogi oraz
współdziałanie pewnych roślin przyniosą widoczny sku-
tek. A więc rozumiecie, dokąd kierujemy niektóre doś-
wiadczenia. Oczywiście zgęszczenie astralu również da
niezastąpione możliwości. Ciężkie czasy dają nowe
zbliżenia i słychać już kroki Nowego Świata.

424. Róże są pożyteczne dla uzyskania Łaski. Należy

gromadzić wszystkie środki pomocnicze. Nie bez powo-
du w alchemii róża była symbolem tajemnicy. Ale ole-
jek różany jest obecnie przygotowywany bardzo źle.

425. Zaprawdę niezbadane są drogi Nasze! Wydaje

się ignorantom, że nie istnieje świat niewidzialny;
uprzedzają się do wszystkiego, co nie jest postrzegane
grubymi zmysłami. Człowiek nie może zaiste ogarnąć
świętych dróg, jak również pojąć wyższego nieskończo-
nego fundamentu życia! Przecież człowiek powinien
uświadomić sobie i odczuć wszystkie subtelne dozna-
nia, inaczej bowiem nie może być zgodności i wzmoc-
nienia, które wynika ze zrozumienia Hierarchii.

426. Wiara jest przeczuciem wiedzy. Przy wielorako-

ści Istnienia wiara ma prawdziwą podstawę. Niczym sil-
nik natęża ona energię i przez to umacnia przestrzenną
zdolność do pracy. Można pochwalać napięcie energii,
jeśli jest związane z przejawem dobroczynnej substan-

176

cji. Możemy wskazać najbardziej jawną drogę wiary
wraz ze wzniosłą i wysubtelnioną świadomością. Natu-
ralnie Hierarchia będzie tym megafonem, który zmusi
niebiosa, by grzmiały.

427. Rozpacz jest utratą wiary. Ale wiara jest wiedzą,

toteż rozpacz jest utratą wiedzy, utratą wszystkich na-
gromadzeń. Rozpacz zawsze jest związana z beznadziej-
nością. Oto zwykły sposób ciemnych: zamknąć prześla-
dowanego w kręgu beznadziejności i doprowadzić go
do przestępstwa. Oczywiście dokąd może zwrócić się
ofiara, jeśli nie jest jej znana droga w górę? Dla tych,
którzy poznali Łaskę Hierarchii, nie ma beznadziejności
i rozpaczy. Tak więc można zauważyć, że Nauka ma na
względzie istotną, bezpośrednią korzyść, którą może
odnieść każdy, kto potrafi patrzeć w górę.

428. Trzeba się nauczyć zwracania się do Hierarchii

jako do czegoś najbardziej stałego. Jakąż moc może dać
zwrócenie się do Hierarchii, bez uronienia i bez waha-
nia! Owe wahania są krótsze od uderzenia serca, lecz
mogą kąsać świadomość gorzej od śmiercionośnej żmii.
Należy

przyzwyczaić

siebie do stałego obcowania z Hie-

rarchią. Tylko tak wije się w sercu gniazdo życia.

429. Nie sposób przeżyć ziemskiego czasu bez Hie-

rarchii; problem tylko w tym, jaką hierarchię świado-
mość może ogarnąć. Można przy rozkładzie dojść do
hierarchii złota, a nawet do hierarchii obżarstwa.

430. Jak wiele znaczenia przydają ludzie swemu ego!

Jak obawiają się, żeby ich osoba nie została dotknięta
czymś niezrozumiałym dla ich świadomości! Jak lękają
się przyłączyć do Wyższego i wolą pozostawać na gra-

177

nicy ciemności! Każde zamierzenie przybliża do lepsze-
go rozwiązania, jeżeli duch dąży do Hierarchii Dobra.
Człowiek może ewolucyjnie wstąpić na każdy objawio-
ny stopień, jeżeli przyjmuje Rękę Prowadzącą i idzie za
każdym Wskazaniem Hierarchii. Historia budowana jest
przez

Hierarchię życia. Najlepsze stopnie ludzkości były

układane przez Hierarchię. Najlepsze osiągnięcia były
utwierdzane przez Hierarchię. Tak więc jedynie dzięki
Hierarchii można osiągnąć.

A zatem Wielkie Czasy są utwierdzone i My napeł-

niamy przestrzeń wielkim zewem!

431. Czułemu uchu bliskie jest czułe serce. Czułe

serce przeobraża mózg. Brak serca niszczy wszystkie
poprzednie nagromadzenia. Na cóż się zda wykształce-
nie, jeżeli oczy tylko powierzchownie wymierzają
wygięcia hieroglifu! Ciężkie jest Brzemię Świata! Prze-
pełniony jest Kielich Dzierżycieli Magnesu! Serca pło-
mienne mogą wszędzie walczyć przeciwko niszczeniu
substancji Łaski. Można zrozumieć, dlaczego należy
przyzwyczajać się do pojmowania serca jako dźwigni
Bytu. Można zrozumieć, jak nić serca łączy się z Hie-
rarchią. Mózg nie zapłonie świadomością, jeśli serce
uschło. Tak oto chemicznie uświadamiamy sobie, że
organizm staje się częścią wielkiego Serca Wszechświa-
ta. Gdy doradzam ostrożność, to oznacza, że warunki
zewnętrzne wstrząsają przepełnionym Kielichem.

432. Jak ludzkość ma nadzieję wybawić swą karmę

i posunąć się w ewolucji? Wszak nie przez odrzucanie
wielkich podstaw; wszak nie przez poniżanie wyższych
zasad; wszak nie przez niszczenie objawionych Pier-
wiastków! Ludzkość jednak w dalszym ciągu opiera
swoje zasady na niszczeniu, nie myśląc o tym, że ode-

178

rwanie się od wielkiej Hierarchii kieruje w przepaść.
Tak oto samozniszczenie jest udziałem wszystkich sług
ciemności. Tak więc dopóki ludzkość będzie zmierzać
do ograniczenia utwierdzonego przez ciemność, dopóty
nie znajdzie drogi ku Wyższemu Światłu i zbawieniu.

433. Jakież państwo może rozkwitać bez wielkiego

Przywódcy? Jakaż wzniosła działalność istniała bez
Pana? Trzeba zaiste zrozumieć, iż pojęcie Przywódcy
stanowi syntezę wszystkich najwyższych dążeń. Jedynie
zrozumienie Hierarchii Świetlanego Przywódcy może
nadać kierunek duchowi. Niech przeto wszyscy, wszy-
scy, wszyscy zastanawiają się i pamiętają o Mocy Hie-
rarchii. Tylko takim pojmowaniem można postąpić
naprzód. Tylko takim pojmowaniem można osiągnąć.
Należy zapamiętać, że każdy kamień przeciwko Hierar-
chii zamieni się w górę przeciw samemu sobie. Każdy
powinien to zapamiętać. Tak oto My zwiastujemy Przy-
wódcę — Hierarchę!

434. Pomagajcie sobie nawzajem, słyszycie? Poma-

gajcie i w małym, i w wielkim. Pomoc to kołatanie do
przyszłości. Nie wiecie, która to kropla napełniła puchar
po brzegi. Przypomnę wam przypowieść starych Indii.

Stracił sen król Risziputra. Wezwał tedy mędrca, by

przywrócił mu sen. I rzekł mędrzec: „Obejrzyj, królu,
łoże swoje”. Przeszukano królewskie łoże i w fałdach
pościeli znaleziono kamień. Król ucieszył się, myśląc,
że to było źródłem jego utrapienia. Ale sen nie powrócił
i mędrzec powtórzył swą radę. Znów przeszukano łoże i
znaleziono martwego motyla. Król znowu był pewien,
że znaleziona została przyczyna jego bezsenności. Ale
sen nie nadchodził. Mędrzec zaś rzekł: „Nie ma skutku
bez przyczyny. Sam, królu, przeszukaj swe łoże, bo nic

179

nie zastąpi własnego oka”. I znalazł król pod poduszką
drobinkę złota, małą jak gorczyczne ziarno. „Nie mogła
mi szkodzić ta marna drobinka” — pomyślał król. Lecz
sen

natychmiast

zamknął

mu

oczy.

Nazajutrz

mędrzec po-

wiedział:

„Upadek

ducha

nie

ćwierciami

się

mierzy. Skar-

by

wojny nie mogą przeważyć ziarna odjętego wdowie.

Pomagaj,

królu,

wszędzie,

gdzie

pomoc

może

dotrzeć!”

Pomagajcie wszędzie, gdzie ręka sięgnie; wszędzie,

gdzie myśl doleci. Tak kołatać będziemy do bram przy-
szłości. Pamiętajmy, że każda godzina odebrana sobie
zaniesiona zostanie w przyszłość. Trzeba przywyknąć
do tego, że Nasza współpraca przynosi wszystko, co
potrzebne, jeśli nie uschła ręka trzymająca przewód.

Serce gorejące pomocą — to Nasze serce. Tak może-

my wkroczyć w czasy, które straszne są dla niewiedzą-
cych, a olśniewające dla tych, którzy poznali.

435. Kiedyż ludzkość nauczy się rozumieć, na czym

polega prawdziwa godność narodu? Kiedyż ludzkość
zrozumie, że świętego ducha należy ochraniać oraz że
nosiciele myśli, jako jedyne źródło, mogą kierować
narodami? Niszcząc myślenie, można pozbawić naród
jego siły albo przeznaczonego wpływu. Dlatego każdy
naród powinien przede wszystkim troszczyć się o Ster-
nika, albowiem łódź bez steru nie przetrwa burzy. Dlate-
go wielka troska narodu i każdej organizacji musi być
oparta na Hierarchii, ponieważ każda struktura musi się
napełniać mocą z Góry. Dopóki nie utwierdzi się pojmo-
wanie Hierarchii, dopóty ludzkość będzie tonąć w igno-
rancji i mroku zniszczenia.

Dlatego ciemni są tak czujni, że wyczuwają, jak bar-

dzo świat szuka i potrzebuje przebudowy! Toteż ciemni
przygotowują swoją własną zgubę.

180

436. Niechaj nikt nie myśli, że bez energii serca mo-

że osiągnąć pomoc, współpracę, Hierarchię. Ani umysł,
ani informacje rozsądku nie oświecą tam, gdzie tylko
napełnienie serca może zapalić tęczę wszechpojmowa-
nia. Tarcza rozumienia serca jest najmocniejsza. O ile
miecz przeszywa męką, o tyle serce jest twierdzą boha-
tera. Wam, posiadaczom Kamienia, przystoi jedynie
heroizm. Jedynie nieugiętość i męstwo godzą się wam.
Ekstaza bohatera przychodzi znowu wraz z napełnie-
niem serca.

437. Zaiste w dniach zaburzeń jest tylko jeden ratu-

nek dla ludzkości. Myśl wiodąca ku pojmowaniu Hie-
rarchii jest jedyną drogą, która może doprowadzić ludz-
kość do urzeczywistnienia praw wyższej Hierarchii.
Można zatem w dniach chaosu powiedzieć: Tylko dążąc
za Hierarchią można osiągnąć lepszy stopień, ponieważ
kierownictwo ducha jest potęgą wszechobejmującą
i wszechrozumiejącą. Tak należy twierdzić, kiedy Mag-
nes

Kosmiczny

przekazuje ludzkości swą moc przez kie-

rownictwo ducha. Dlatego trzeba przyjąć postęp przez
Hierarchię jako ratunek dla planety.

438. Nawet wyobraźnia powstaje dzięki długotrwa-

łym doświadczeniom gromadzonym przez wieki.
Wszystkie cechy ducha podlegają temu samemu prawu.
Również cechę heroizmu należy ukształtować i zaharto-
wać w życiu. Nieprzypadkowo przypominamy o dniach
dawnego heroizmu przed godziną, w której znów
powinna przejawić się moc ducha. Przypominamy, że
wkrótce chwalebny, niezłomny heroizm zostanie przeja-
wiony. W ten sposób budzą się nagromadzenia ducha.
Jak mogłaby powstać świadomość piękna bohaterstwa,
gdyby nie było ono potwierdzone przez doświadczenie

181

życia? Jak można twierdzić, że heroizm jest wspaniały,
jeśli duch nie będzie pamiętać zachwytu i promieni
bohaterskiego czynu? Cóż wzniesie nas ponad chaos
marności, jeśli nie skrzydła bohaterstwa? Najlepiej jest,
gdy Hierarchia może wydobyć iskrę dokładnych po-
przednich uczuć, które wzmacniały i podnosiły ducha.

439. Gdy ziemia się wstrząsa, należy przygotować

zbroję ducha. Czy mogą góry lękać się a drzewa odczu-
wać przerażenie? Oczywiście, mogą, jeżeli duch ich sty-
ka się z rozwiniętą świadomością człowieka. A czy je-
zioro może się cieszyć i czy kwiaty mogą się weselić?
Oczywiście, mogą, skoro mogą usychać od spojrzenia.
Taka jest współzależność między niższymi i wyższymi
ogniwami Hierarchii. Tylko bardzo wysubtelniony duch
znajdzie w sobie zdecydowanie, by w skale uznać swe-
go brata.

440. Wiele nieugiętości, wiele zdecydowania trzeba

przejawić, gdy celem jest obcowanie z Nami. Poczytuję
za radość, kiedy ciśnienie energii przyciąga pożyteczne
okręty. Ale nawet mała zdrada rodzi nieprzeliczoną licz-
bę nieszczęść. Ostrzegam tych, którzy mają uszy.

441. Przy potężnym przemieszczeniu narodów cóż

może przynieść ratunek? Cóż może prowadzić ku
Dobru, jeżeli nie droga do Hierarchii? Gdy duch ludz-
kości opuszcza się w niższe warstwy, to cóż może go
przywieść do wyższego pojmowania, jeśli nie dążenie
za Hierarchią? Przecież nadchodzi Wiek Ognia, który
przyniesie ludzkości wielkie osiągnięcia i takież prze-
miany. Wiek Ognia bowiem może być przyswojony
przez ducha, który będzie dążyć za Hierarchią.

182

Dlatego Nasi pracownicy powinni zrozumieć, że

jedynie ognistym dążeniem można osiągnąć. W Epoce
Ognia można budować tylko ogniem. Każda obojętność,
każda zwłoka, każdy przejaw egoizmu jest zgubą. Ale
najgorsze ze wszystkiego jest umniejszanie Hierarchii.

442. Jeżeli zapragniecie pomyśleć o Trzech Perłach

Świata, to czy możecie odczuć swe serce jako szczyt,
zasilający trzy święte rzeki, które odżywiają liczne zie-
mie? Czy możecie opanować podział świadomości na
trzy części bez umniejszania chociażby jednej z nich?
Trzeba przyzwyczajać ducha do podzielności. Można
sobie wyobrażać, jak wśród wzgórz o łagodnych sto-
kach wznosi się potężny śnieżny szczyt, który przyjmu-
je na siebie ciężar wszystkich uderzeń wichrów. Tak
właśnie wznosi się Arhat, przyjmujący na siebie wszyst-
kie ciężary niedoskonałości. Jak obłoki kłębią się wokół
szczytu, chwilami zakrywając go przed ziemskimi ocza-
mi, podobnie wielkie ciężary Świata przeszywają Kie-
lich Arhata. Trzeba mieć twierdzę dążenia, aby zasilać
rzeki, zbierając całe niewzruszone Służenie Hierarchii.
Dlaczego Służenie to zwie się wielkim? Dlatego, że sty-
ka się z Nieskończonością. Stosując tę miarę, możecie
myśleć o Trzech Perłach Świata.

443. Jeżeli znowu powiem: „Ciężkie są prądy”, to

ignorant może zapytać: „A kiedy będą lżejsze?”
Powiem: „W rozpadlinie mroku może być martwa cisza,
ale na szczycie są wichry dalekich światów”. Tak więc
dbajcie o zdrowie.

444. Ogień Przestrzenny szaleje szczególnie wtedy,

gdy w wielkiej mierze przejawia się ludzka niedoskona-
łość. Ogień, nasycający wszystkie życiowe przejawy

183

w Kosmosie, dąży do uformowania nowych ciał. Lecz
jeśli w życiowych działaniach ludzkości nie ma zgod-
nych przejawów, to oczywiście następuje zniszczenie,
zarówno w Kosmosie, jak i w ludzkich sprawach. Jak
Kosmos ma swój ośrodek Ognia Kosmicznego, tak sa-
mo ludzkość powinna sobie uświadomić swój ognisty
ośrodek Hierarchii, który prowadzi i nasyca ludzkość
potężną przewodnią zasadą. Tak więc należy dążyć do
poznania Wyższej Hierarchii ognistego Serca.

Tak więc ludzkość powinna sobie uświadomić

wszystkie najlepsze dążenia, bo tylko tak może posunąć
się w ewolucji. Zaprawdę tylko dążąc za Hierarchią mo-
żna postąpić naprzód. Dlatego w wielkim czasie prze-
mian można ocalić ludzkość jedynie drogą Hierarchii.
Dlatego tak ważne jest uświadomienie sobie wielkości
Przywódcy jako Zbawcy narodów. Czasy są groźne,
czasy są przepiękne! Budujmy więc wielką przyszłość!

445. Zbliżanie się jest nieskończone, tak samo jak

klęska. Niewielu wszakże potrafi odróżnić, gdzie jest
zwycięstwo, a gdzie klęska. Trzeba wiedzieć o związku
pomiędzy duchowym wzrostem a zwycięstwem nad
ciemnością. Ciemność może dawać Maję pomyślności,
podczas gdy Światło może umocnić wstrząs. Każdy
dąży najkrótszą drogą, ale kto potrafi sobie wyobrazić
najlepsze osiągnięcia? Jedynie łączność z Hierarchią
może objaśnić właściwości najlepszej drogi. My zdecy-
dowaliśmy się uważać bohaterstwo za najkrótszą drogę;
u ciemnych nieustraszoność będzie znakiem głupoty.
My postanowiliśmy nie unikać stromych ścieżek; u nich
każde wzniesienie się jest niepotrzebną stratą sił. U Nas
Promień Światła jest mostem granulacji; oni marzą o
pustce. My zrozumiemy każdy odważny skok; dla nich

184

będzie on tylko nierozsądkiem. Tak oto między odwagą
mądrości i nierozsądkiem zdrady leży jedynie serce.
Ono ustrzeże i otworzy Bramę Hierarchii. Mniej pomyli
się ten, kto dąży po srebrnej nici od serca swojego do
serca Mistrza.

446. Należy przyjąć, jako jedyny, kierunek do tego

Serca, gdzie nie będzie odmowy. Trzeba przeczyścić
kanał serca. Czyż nie będzie ono siecią ochronną plane-
ty jak srebrne nici losów? Nie należy myśleć o sercu
jako o kłębku niższej materii, inaczej bowiem czym
dotkniemy Wyższego Świata?

Należy przyzwyczaić się do myśli o zwycięstwie,

inaczej ileż klęsk będzie tylko skutkiem obojętności.
Ona sama jest już klęską, tak w teraźniejszości, jak i w
przyszłości.

447. Przy wielkich budowach naturalnie i walka jest

wielka, bo ciemni boją się stracić swoją zbroję. Każde
dążenie skierowane ku Dobru oczywiście wywołuje
napaści. Lecz trzeba zrozumieć nietykalność służebnika
Światła, ponieważ kiedy serce jest płomiennie napełnio-
ne Hierarchią, to można odeprzeć wszystkie wrogie
natarcia. Dlatego trzeba zrozumieć, że każdy pierwia-
stek osobisty podrywa korzenie wielkiej budowy. Ludz-
kość zniszczyła tyle cudownego odrzucając Przywódz-
two. Toteż nikt nie osiągnie powodzenia, nie pojąwszy
wielkości Przywództwa. A zatem najbliżsi i najbardziej
oddaleni muszą zrozumieć działanie każdego zatwier-
dzonego prawa.

448. Hierarchia jest współpracą. Przy współpracy

intensyfikacja energii daje stałe krążenie iskier z góry
na dół i z dołu do góry. Dynamem, które wytwarza ów

185

płomienny potok, jest serce. Oznacza to, iż Hierarchia
jest nade wszystko Nauką Serca. Trzeba przywykać do
pojmowania serca jako centralnej napędowej siły. Nie
sposób zrozumieć płomienia, nie rozumiejąc znaczenia
serca. Mówiłem wam o wielu ośrodkach, lecz teraz
mówię szczególnie o Kielichu i o sercu. Kielich — to
przeszłość, serce zaś — to przyszłość. Teraz zaiste
poznajemy, że tylko po jedynej srebrnej nici następuje
nasze wznoszenie się. Dlatego bądźmy szczególnie
ostrożni z przeznaczoną budową. Chemik dba o rzadką
reakcję w jedynej retorcie i jeśli retorta się zbije, to nic
w świecie nie powtórzy tej reakcji. Tak samo jest
z Naszą budową.

449. Należy też rozumieć serce jako jedyną naturalną

spójnię świata widzialnego z niewidzialnym. Wiele
wydzielin łączy niższe warstwy obu światów, ale tylko
nić serca może prowadzić w Nieskończoność. W tym
tkwi różnica pomiędzy magią a naturą ducha. Tak więc
radzę przede wszystkim zwrócić uwagę na serce jako na
źródło przeznaczonego zjednoczenia światów. Nie nale-
ży sądzić, że Hierarchia jest tylko dyscypliną; jest to
postęp do Wyższego Świata.

450. Świadomość nieodmienności planu kieruje każ-

de myślenie w stronę Prawdy. Twórczość ducha wyma-
ga wytężonego dążenia naprzód. Dlatego każde wahanie
oddala konstruktywne zbliżenie się. Podstawową cechą
twórczości jest prostolinijność dążenia za objawioną
Hierarchią. Tylko tak można być pewnym, że droga
doprowadzi do najwyższych osiągnięć. Jakże może
ludzkość zbliżyć się do Ognia Przestrzennego, jeśli nie
przez zbliżenie się do Hierarchii? Tak oto przewodnia
zasada Hierarchii płomiennie kieruje ludzkość do nowe-

186

go postępu. Bez tego intensywnego postępu tylko ciem-
ność pochłonie planetę.

451. Jeżeli wyłożyć zasady i cel Jogi, to liczba osób

pragnących się przyłączyć nie będzie wcale duża.
Okropne będzie dla nich wyrzeczenie się egoizmu. Sko-
ro jogin czuje się dobrze zarówno w ubóstwie, jak i w
dostatku; skoro uważa siebie jedynie za zarządzającego
środkami; skoro widzi swoje przeznaczenie w przyno-
szeniu pożytku Światu, a swoje święto w obcowaniu z
Wyższymi Siłami — to taki obraz życia, z przyjęciem
na siebie całego ciężaru niedoskonałości otoczenia, nie-
wielu przypadnie do gustu. Niewielu potrafi w ogóle
myśleć o przyszłości, uspokajając siebie niezrozumiałą
literą Pism. Nie powinniśmy zbytnio myśleć o rzeczach
ziemskich, ale nigdzie nie jest powiedziane, że nie
powinniśmy myśleć o przyszłości. Myśl o przyszłości
jest

już

bramą

w Nieskończoność. Przeto myślcie o przy-

szłości i możecie być pewni, że ta myśl będzie podtrzy-
mywana przez Hierarchię.

452. Właśnie, trzeba myśleć o Nas jako o Niewyczer-

panym Źródle, inaczej mogą wyschnąć ziemskie rzeki.
Tak wiele już mówiliśmy o Nauce jako o źródle dla
życia. Można zrozumieć, iż samo zjednoczenie światów
będzie już zbawiennym osiągnięciem.

453. Jak łatwo można ulepszyć życie samym tylko

dążeniem do zwycięstwa ducha! Czyżby wszystkie
wynalazki nauki nie rozszerzyły myślenia?

454. Gdy zrozumiecie podstawy Hierarchii, przej-

dziemy do rozświetlenia ośrodka ducha — serca. Aby
połączyć łańcuch światów, trzeba będzie udzielić szcze-

187

gólnej uwagi sercu. Jedynie tak utrzymamy się w grani-
cach naturalnego wzrastania ducha. Dom ducha jest
w sercu. Myślenie o Hierarchii uduchawia się dzięki
sercu. Tak więc po dawnemu pozostaniemy przy natu-
ralnym, prawdziwym nagromadzaniu.

455. Siła Przywództwa nasyca ludzkość wszystkimi

dążeniami. Każde osiągnięcie skierowane do przejawie-
nia postępu utwierdzane jest przez Wyższą Wolę. Porę-
ka objawiona jest tylko przez utwierdzenie korelacji
między Wyższą Wolą a jej przyjęciem. Tak oto ukazana
jest ludzkości bezpośrednia więź pomiędzy Hierarchią
i uczniem. Zaprawdę wielka moc założona jest w srebr-
nej nici, która łączy wszystkie najlepsze poczynania.
Zaprawdę można potwierdzić, że zwycięstwo założone
jest w łączności z Wyższą Wolą.

456. Każdy, kto świadomością może już ogarnąć

sens Hierarchii, powinien przede wszystkim wyrzec się
bluźnierstwa przeciwko duchowi. Wiele haniebnych
bluźnierstw wypowiada się i myśli wśród zwykłych
spraw dnia i nocy. Najbardziej niebezpieczna trucizna
wytwarza się przez te nieuchwytne zdrady. Częstokroć
skutek ich bywa bardziej okropny niż jeden występek
wielkiej ignorancji. Nie jest łatwo odwyknąć od podło-
ści bluźnierstwa, bo skomplikowana jest granica między
białym a czarnym. Nazywamy tę zarazę czarnym wrzo-
dem, podobnym do raka. Zresztą znaczenie raka w ogó-
le niedalekie jest od następstw duchowej nikczemności.
Jak dążenie do Przewodnika, tak samo należy kształto-
wać w sobie pojmowanie Wyższej Hierarchii. Weźcie
pod uwagę, że kończąc notatki o Hierarchii, My niczego
nie kończymy, a tylko uchylamy następną Bramę.

188

457. Twórczość duchowa to najpotężniejsze przycią-

ganie sił. Wokół ziarna grupują się rozmaite cząstki,
które zespala to samo ogniste przyciąganie. Każde
poczynanie może istnieć jedynie dzięki temu ognistemu
przyciąganiu. Toteż Moc Hierarchii to ten wielki Ma-
gnes, który wszystko trzyma w połączeniu i rozszerza
wszystkie możliwości. Zasada Hierarchii założona jest
we wszystkich życiowych przejawach. Zasada Hierar-
chii prowadzi cały Kosmos. Tak oto twórczość duchowa
nasyca ogniem wszystkie zjawiska przestrzeni. Symbol
Wielkiego Przywództwa założony jest w Kosmosie.

458. Strach rodzi brzydotę. Nic, co pochodzi z lęku,

nie ma godziwej wartości. Nie można zbliżyć się do
Hierarchii przez bojaźń. Niepodobna pojąć stosowania
Wyższego Łańcucha bez zrozumienia szkodliwości stra-
chu. Wiele jest dróg do Hierarchii, ale śliska chwiejność
zgrozy nie wytrzyma wspinaczki po skałach i drżąca
ręka nie wyczuje troskliwie przygotowanych poręczy.
Trzeba zrozumieć warunek nieustraszoności na równi z
oddaniem. Szerokie jest oddanie, wy jednak pamiętacie,
jak różnobarwny jest strach. Nastraszyć można nawet
niezłego człowieka i ta zaraza może na zawsze pozba-
wić go zdolności wznoszenia się. Dlatego trzeba wyle-
czyć się ze strachu.

Oprócz energii psychicznej pożyteczne jest piżmo,

gdyż wzmacnia ono system nerwowy i zapala ochronną
sieć. Tak więc wzmocnienie ośrodków serca i Kielicha
daje potrzebną moc sieci. Serce, Kielichu ognisty,
oświećcie drogę wznoszącym się!

459. Drogi serca, drogi ogniste, które prowadzą do

wznoszenia się ducha, rozwijają się przez napełnienie
jednym i tym samym impulsem przyciągania Magnesu

189

Kosmicznego. Ileż różnych rozgałęzień ma subtelne,
płomienne serce, wszelako źródło jego jest jedno i po-
tencjał jego jest nasycony jednym źródłem — Hierar-
chią. Drogi serca, drogi ogniste biegną z wielkiego
szczytu Hierarchii i wiodą ku owej Perle Świata. Umac-
niajmy więc płomień serca oraz cudowną srebrną nić,
która łączy światy. Tak więc zwyciężamy twórczością
objawioną przez srebrną nić.

460. Śmiałe oko nie zaćmi się. Śmiałe oko spojrzy

w słońce Hierarchii. Ani uniżoność, ani rozdrażnienie,
ani interesowność nie są bramą do Hierarchii. Lecz
dobrowolne Służenie, serdeczna cześć i świadome
wznoszenie się przybliżą do progu Światłości.

Kończymy notatki w Wielkim Dniu, gdy rozpoczął

się jeszcze jeden stopień Satja Jugi. O stopniu wznosze-
nia się dawno zapowiedziane było w Pismach, ale pył
targowiska zaciemniał oczy ludzi. Tak samo teraz pyta-
ją: „Gdzież jest głos trąby? Gdzie skrzydła aniołów?
Gdzie zmieszanie gór i mórz?” Ślepcy przyjmują hura-
gan za wezwanie do uczty!

Tak więc uzdrowienie jest w poznaniu Hierarchii

Serca. Nauka objawi się tym, którzy poznali właściwą
drogę. Zwiastun do nich zapuka.

190