MIKROEKONOMIA 1
Teoria wyboru producenta
Teoria producenta
Teoria
postępowania producenta (ang. production theory)
związana jest z badaniem zachowań producentów z
uwzględnieniem zależności zachodzących pomiędzy
nakładami i zasobami produkcyjnymi a efektami produkcji.
Czynniki produkcji
Czynniki produkcji (ang. factors of production) materialne
lub niematerialne zasoby
używane do wytwarzania dóbr. W
ujęciu klasycznym* wyróżniamy czynniki:
- praca;
- k
apitał;
- ziemia
* Funkcja produkcji Adama Smitha (ang. Smith's production function)
miała postać Y = f (L, K, N),
gdzie Y
– produkt narodowy, L – praca, K – kapitał oraz N – czynniki naturalne.
Izokwanta -
przykład
Tabela przedstawia
różne warianty kombinacji producenta,
który posiada do dyspozycji dwa czynniki wytwórcze: L –
liczba zatrudnionych
osób (etaty); M – maszyny. Narysuj
krzywe
oznaczające jednakową wielkość produkcji w
różnych wariantach (izokwanty):
Wariant 1
Wariant 2
Wariant 3
L
M
L
M
L
M
2
50
7,5
50
12,5
60
5
35
10
36
15
40
10
25
12,5
30
20
35
15
20
20
25
27,5
29
20
17,5
25
22,5
35
25
30
12,5
30
20
40
22,5
Izokwanta
Linia jednakowego produktu (ang. isoquant curve) jest
krzywą na której znajdują się wszystkie efektywne
kombinacje
czynników dające taką samą wielkość
produkcji.
Krańcowa stopa technicznej
substytucji
MRTS -
krańcowa stopa technicznej substytucji (ang.
marginal rate of technical substitution), informuje o
wielkości dodatkowego nakładu jednego czynnika
potrzebnego do zrekompensowania ubytku czynnika
drugiego, tak aby
wielkość produkcji nie uległa zmianie.
MRTS jest
równe nachyleniu izokwanty w punkcie.
K
L
MP
MP
K
Q
L
Q
L
K
MRTS
/
/
Funkcja produkcji
Funkcja produkcji* (ang. production function)
określa
maksymalną wielkość produkcji przy danych nakładach
czynników produkcji.
gdzie Q
– wielkość produkcji; a, α, β – parametry (a, α, β >0); L, K –
czynniki produkcji (odpowiednio: praca i
kapitał).
* Funkcja produkcji Cobba-Douglasa
K
aL
K
L
f
Q
)
,
(
Wzgórze produkcji
Wzgórze produkcji (ang. product hill) – bryła geometryczna
przedstawiająca
zależność
wielkości
produkcji
od
zatrudnionej
siły roboczej i wykorzystanego kapitału.
Izokoszta
Linia jednakowego kosztu (ang. isocost curve) jest
krzywą
przedstawiającą
określoną
wysokość
kosztów
ponoszonych na zatrudnienie
różnych kombinacji nakładów
czynników produkcji przy danych cenach.
w
– cena pracy
.
r
– cena kapitału
rK
wL
TC
Izokoszta -
przykład
Zakładamy, że zasób majątkowy przedsiębiorstwa wynosi
1000 jednostek
pieniężnych, cena 1 maszyny to 100 j.p.,
roczna
płaca pracownika przy tej maszynie to 50 j.p.
Narysuj
linię jednakowego nakładu i krzywą jednakowego
produktu przy
założeniu, że punkt styczności obu krzywych
(E)
występuje przy 6M i 8L. Uzasadnij dlaczego jedynie w
punkcie
styczności obu krzywych przedsiębiorca znajduje
optymalną metodę wytwarzania? Dlaczego w punktach A
(7M, 7L) lub B (5M, 11L)
przedsiębiorca nie ma możliwości
wytwarzania swojej produkcji?
Optimum producenta
Optymalna kombinacja
czynników znajduje się w punkcie
styczności linii jednakowego kosztu z możliwie najwyżej
położoną izokwantą produkcji. Jest to punkt równowagi
przedsiębiorstwa, w którym osiąga ono maksymalną
produkcję przy danym koszcie całkowitym lub dany poziom
produkcji przy minimalnych kosztach.
r
w
L
K
*
*
Optimum producenta -
przykład
Przedsiębiorstwo X wytwarza produkty zgodnie z funkcją
produkcji: Q(L,K) = 2 L
1/2
K
1/2
. Ceny
czynników produkcji
wynoszą w=6, r=3. Ustal punkt optimum oraz maksymalną
wielkość produkcji, jaką może osiągnąć przedsiębiorstwo,
jeśli ma do dyspozycji 396 jednostek pieniężnych.
Ścieżka ekspansji produkcji
Ścieżka ekspansji produkcji (ang. expansion path) jest
krzywą składającą się z punktów styczności między
równoległymi
liniami
jednakowego
kosztu
oraz
odpowiednimi izokwantami produkcji. Punkty na
ścieżce
ekspansji
oznaczają optymalne kombinacje czynników
odpowiadające różnym poziomom produkcji.