Obciążenie ogniowe

Obciążenie ogniowe (Q) – jest to ilość drewna w kilogramach o średnim
cieple spalania 4400 kcal/kg (18,4MJ/kg) przypadająca na 1 m

2

powierzchni

rzutu poziomego pomieszczenia (strefy pożarowej), odpowiadająca ciepłu
wywiązującemu się przy spaleniu materiałów palnych znajdujących się w tym
pomieszczeniu (strefie pożarowej).

Obciążenie ogniowe jest parametrem branym pod uwagę przy określaniu:

•

odległości obiektów handlowych od innych obiektów,

•

niezbędnego zapotrzebowania wody do zewnętrznego gaszenia pożaru we
wszystkich strefach pożarowych,

•

wymagań ochrony przeciwpożarowej wydzielonych pożarowo części
magazynów

6. Analizując wymagania przeciwpożarowe dla części magazynów należy

zwrócić uwagę na zapis w §6 ust. 1 pkt. Rozporządzenia Ministra Spraw
Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992 roku w sprawie ochrony
przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.
U. Nr 92 poz. 460 i z 1995 roku Nr 102, poz. 507). które mówi ze:

„jeżeli w budynku zakwalifikowanym do kategorii zagrożenia ludzi obciążenie
ogniowe w jego części nie związanej funkcjonalnie z resztą budynku i
przeznaczonej do celów handlowych i magazynowych stwarza wyższe
wymagania w stosunku do klasy odporności ogniowej obiektu niż kategoria
zagrożenia ludzi, wymieniona część obiektu o klasie odporności ogniowej
odpowiadającej jej obciążeniu ogniowemu powinna stanowić odrębna strefę
pożarową”.

Fakt ten oznacza to, iż magazyn związany funkcjonalnie z resztą obiektu

handlowego powinien być oddzielony elementami oddzielenia
przeciwpożarowego o odporności ogniowej zależnej od obciążenia ogniowego.

Ponadto przy określaniu odległości obiektu handlowego od innych

obiektów poza rodzajem obiektu, ich stopniem przeszklenia oraz wyposażeniem
w samoczynne urządzenia gaśnicze uwzględnia się także wartość obciążenia
ogniowego.


OBLICZANIE OBCIĄŻENIA OGNIOWEGO

Obciążenie ogniowe Q

d

w kg/m

2

należy obliczać według wzoru:

Q

d

=

i=n
Σ(α

i

*G

1

)

i=1

F

n – liczba rodzajów materiałów palnych znajdujących się w pomieszczeniu
(strefie pożarowej)
α – współczynnik przeliczeniowy wyznaczany dla poszczególnych materiałów
G – masa poszczególnych materiałów (kg)

Przy obliczaniu obciążenia ogniowego należy uwzględnić materiały

palne składowane, wytwarzane, przerabiane lub transportowane w sposób
ciągły, znajdujące się w danym pomieszczeniu (strefie pożarowej) oraz
materiały palne wbudowane w konstrukcję (w ściany, stropy, konstrukcje
dachowe), a także wykładziny, materiały izolacyjne itp. Obciążenie ogniowe
należy obliczać przy założeniu ze wszystkie materiały palne znajdujące się
w danym pomieszczeniu (strefie pożarowej) są równomiernie rozmieszczone na
powierzchni rzutu poziomego (strefy pożarowej). Obliczeń obciążenia
ogniowego dokonuje się na podstawie normy PN – 70/B – 02852. Ochrona
przeciwpożarowa w budownictwie. Obliczanie obciążenia ogniowego oraz
wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru, której przedmiotem jest
określanie obciążenia ogniowego wynikłego na skutek spalania się materiałów
palnych w obiektach budowlanych lub składowiskach materiałów stałych.

Polska Norma PN – 70/B – 02852. Ochrona przeciwpożarowa w

budownictwie. Obliczanie obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego
czasu trwania pożaru określa również jakich materiałów nie uwzględnia się przy
obliczaniu obciążenia ogniowego:
Dla przykładu są to:

•

materiały o zawartości wody ponad 60 %

•

produkty żywnościowe w chłodniach składowych