„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Autorzy:
mgr in
ż
. Krzysztof Kubit
mgr El
ż
bieta Pietrasz
mgr in
ż
. Jolanta Nowak
Recenzenci:
dr Katarzyna Cholewa-Kowalska
mgr in
ż
. Marek Galewicz
Opracowanie redakcyjne:
mgr Iwona Kacak
Korekta merytoryczna:
mgr in
ż
. Barbara Arciszewska
mgr in
ż
. Aneta Hedasz
Korekta techniczna:
mgr Magdalena Mrozkowiak
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
Spis tre
ś
ci
Wprowadzenie
3
I.
Zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
5
1. Opis pracy w zawodzie
5
2. Zalecenia dotycz
ą
ce organizacji procesu
dydaktyczno-wychowawczego
7
II.
Plany nauczania
12
III Moduły kształcenia w zawodzie
14
1. Podstawy zawodu
14
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
18
Posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
22
Konstruowanie elementów maszyn i urz
ą
dze
ń
25
Stosowanie podstawowych technik obróbki materiałów
30
Stosowanie układów sterowania i regulacji maszyn
i urz
ą
dze
ń
34
2. Metody badania surowców szklarskich i szkła
39
Okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci surowców szklarskich
42
Badanie wła
ś
ciwo
ś
ci szkła
45
Wykonywanie analiz laboratoryjnych surowców
szklarskich i szkła
49
3. Technologia topienia masy szklanej
53
Opracowywanie receptur zestawu szklarskiego
56
Dobieranie
surowców
i
sporz
ą
dzanie
zestawu
szklarskiego
59
Eksploatacja pieców szklarskich
62
Topienie masy szklanej
66
4. Technologia produkcji i przetwarzania szkła
70
Wytwarzanie szkła gospodarczego i opakowaniowego
73
Wytwarzanie szkła technicznego
77
Wytwarzanie szkła budowlanego
81
Stosowanie technik wyka
ń
czania szkła
85
Stosowanie technik zdobienia szkła
89
Stosowanie technik przetwórstwa szkła
93
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
5. Praktyka zawodowa
96
Organizowanie procesów produkcyjnych
98
Nadzorowanie procesów produkcyjnych
101
Wprowadzenie
Celem kształcenia w zawodzie technik technologii szkła jest
przygotowanie absolwenta do skutecznego wykonywania zada
ń
zawodowych w warunkach gospodarki rynkowej. Wymaga to zarówno
dobrego przygotowania ogólnego jak i opanowania podstawowej wiedzy
i umiej
ę
tno
ś
ci prezentowania wła
ś
ciwych postaw zawodowych.
Absolwent
szkoły
powinien
charakteryzowa
ć
si
ę
otwarto
ś
ci
ą
,
komunikatywno
ś
ci
ą
, wyobra
ź
ni
ą
, zdolno
ś
ci
ą
do ci
ą
głego uczenia si
ę
i podnoszenia kwalifikacji, a tak
ż
e umiej
ę
tno
ś
ci
ą
oceny własnych
mo
ż
liwo
ś
ci.
Kształcenie zawodowe z wykorzystaniem podej
ś
cia modułowego,
poprzez powi
ą
zanie celów i materiału nauczania z procesem pracy
i zadaniami zawodowymi umo
ż
liwia:
−
przygotowanie uczniów do wykonywania zada
ń
zawodowych, głównie
przez realizacj
ę
zada
ń
zbli
ż
onych do tych, które s
ą
wykonywane na
stanowisku pracy,
−
integracj
ę
tre
ś
ci nauczania z ró
ż
nych dyscyplin wiedzy,
−
stymulowanie aktywno
ś
ci intelektualnej i motorycznej uczniów,
pozwalaj
ą
cej na indywidualizacj
ę
procesu nauczania.
Kształcenie modułowe charakteryzuje si
ę
tym,
ż
e:
−
preferowane s
ą
aktywizuj
ą
ce metody nauczania, które wyzwalaj
ą
aktywno
ść
, kreatywno
ść
i zdolno
ść
do samooceny ucz
ą
cego si
ę
oraz
zmieniaj
ą
rol
ę
nauczyciela w kierunku doradcy, partnera, projektanta,
organizatora i ewaluatora procesu dydaktycznego,
−
proces nauczania - uczenia si
ę
ukierunkowany jest na osi
ą
ganie
umiej
ę
tno
ś
ci intelektualnych i praktycznych, które umo
ż
liwiaj
ą
wykonywanie okre
ś
lonego zakresu pracy w zawodzie,
−
wykorzystuj
ę
si
ę
w szerokim zakresie zasad
ę
transferu wiedzy
i umiej
ę
tno
ś
ci wcze
ś
niej uzyskanych przez ucznia w toku nauki
formalnej, nieformalnej oraz incydentalnej,
−
program nauczania posiada elastyczn
ą
struktur
ę
, a znajduj
ą
ce si
ę
w nim moduły i jednostki modułowe mo
ż
na aktualizowa
ć
,
modyfikowa
ć
, uzupełnia
ć
i wymienia
ć
nie burz
ą
c ich konstrukcji tak,
aby dostosowa
ć
tre
ś
ci do zmieniaj
ą
cych si
ę
potrzeb rynku pracy,
rozwoju nauki i technologii oraz predyspozycji ucz
ą
cych si
ę
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
Modułowy program nauczania dla zawodu składa si
ę
z „modułów
kształcenia w zawodzie” i odpowiadaj
ą
cych im „jednostek modułowych”,
wyodr
ę
bnionych na podstawie okre
ś
lonych kryteriów, umo
ż
liwiaj
ą
cych
zdobywanie wiedzy oraz kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci i postaw wła
ś
ciwych
dla zawodu.
W strukturze programu wyró
ż
nia si
ę
:
−
zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,
−
plany nauczania,
−
programy modułów i jednostek modułowych.
Program modułu kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia,
wykaz jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych
i literatur
ę
.
Program jednostki modułowej zawiera: szczegółowe cele kształcenia,
materiał
nauczania,
ć
wiczenia,
ś
rodki
dydaktyczne,
wskazania
metodyczne do realizacji programu jednostki oraz propozycje metod
sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia.
Dydaktyczna
mapa
programu
nauczania,
zamieszczona
w zało
ż
eniach programowo-organizacyjnych kształcenia w zawodzie,
przedstawia
schemat
powi
ą
za
ń
(korelacji)
mi
ę
dzy
modułami
i jednostkami modułowymi, który okre
ś
la kolejno
ść
ich realizacji. Ma ona
ułatwi
ć
dyrekcji szkół i nauczycielom planowanie i organizowanie
procesu dydaktycznego.
W programie przyj
ę
to system kodowania modułów i jednostek
modułowych, który zawiera nast
ę
puj
ą
ce elementy:
−
symbol cyfrowy zawodu zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
klasyfikacj
ą
zawodów szkolnictwa zawodowego,
−
symbol literowy, oznaczaj
ą
cy grup
ę
modułów:
O – dla modułów ogólnozawodowych,
Z – dla modułów zawodowych,
S – dla modułów specjalizacji.
−
cyfra arabska dla kolejnego modułu w grupie i dla kolejnej
wyodr
ę
bnionej w module jednostki modułowej.
Przykładowy zapis kodowania modułu:
311[33] – symbol cyfrowy dla zawodu: Technik technologii szkła,
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy zawodu.
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
311[33].O1.01
311[33] – symbol cyfrowy dla zawodu: Technik technologii szkła,
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy,
01 – pierwsza jednostka modułowa wyodr
ę
bniona w module O1:
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
I. Zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
1. Opis pracy w zawodzie
Absolwent szkoły kształc
ą
cej w zawodzie technik technologii szkła
311[33] mo
ż
e by
ć
zatrudniony w:
−
hutach
szkła
płaskiego,
opakowaniowego,
gospodarczego
i technicznego,
−
zakładach wytwarzaj
ą
cych szkła specjalne,
−
zakładach wytwarzaj
ą
cych włókno szklane i wełn
ę
mineraln
ą
,
−
zakładach przetwórstwa szkła,
−
zakładach zdobienia szkła.
Absolwent mo
ż
e prowadzi
ć
działalno
ść
gospodarcz
ą
w zakresie
produkcji i przetwarzania szkieł.
Zadania zawodowe
Absolwent szkoły kształc
ą
cej w zawodzie technik technologii szkła
powinien by
ć
przygotowany do wykonywania zada
ń
zawodowych
w zakresie:
−
wytwarzania szkła płaskiego, opakowaniowego, gospodarczego
i technicznego,
−
wytwarzania galanterii szklanej i wyrobów artystycznych,
−
wytwarzania szkieł bezpiecznych i specjalnych,
−
produkcji szkieł laboratoryjnych,
−
wytwarzania włókna szklanego, wełny mineralnej i szklistych
materiałów włóknistych,
−
nadzorowania procesu produkcyjnego,
−
kontrolowania jako
ś
ci wyrobów szklanych.
Umiej
ę
tno
ś
ci zawodowe
W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umie
ć
:
−
okre
ś
la
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci surowców, materiałów, półfabrykatów i wyrobów
gotowych,
−
posługiwa
ć
si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
,
−
sporz
ą
dza
ć
schematy technologiczne,
−
u
ż
ytkowa
ć
i konserwowa
ć
aparatur
ę
laboratoryjn
ą
,
−
ustala
ć
skład chemiczny szkła na podstawie wymaga
ń
okre
ś
lonych
dla wyrobu,
−
stosowa
ć
receptury zestawu szklarskiego w produkcji szkła,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
−
dobiera
ć
metody topienia masy szklanej w zale
ż
no
ś
ci od jej
przeznaczenia,
−
wykonywa
ć
badania wła
ś
ciwo
ś
ci surowców i szkieł,
−
dobiera
ć
maszyny
i
urz
ą
dzenia
do
okre
ś
lonego
procesu
produkcyjnego,
−
oblicza
ć
zdolno
ść
produkcyjn
ą
urz
ą
dze
ń
stosowanych w procesie
wytwarzania szkła,
−
obsługiwa
ć
piece szklarskie podczas wytopu masy szklanej,
−
przestrzega
ć
parametrów procesowych podczas odpr
ęż
ania wyrobów
w odpr
ęż
arkach komorowych i tunelowych,
−
wykonywa
ć
obliczenia termotechniczne,
−
ocenia
ć
jako
ść
masy szklanej,
−
kształtowa
ć
wyroby sposobem r
ę
cznym oraz formowa
ć
je w procesie
zmechanizowanym,
−
nadzorowa
ć
procesy wytwarzania szkieł i aparatury laboratoryjnej,
−
nadzorowa
ć
procesy
wytwarzania
włókna
szklanego,
wełny
mineralnej oraz szklistych materiałów włóknistych,
−
ocenia
ć
jako
ść
wyrobów ze szkła,
−
okre
ś
la
ć
techniki wykonania, wyko
ń
czania i zdobienia wyrobów
szklarskich w porozumieniu z projektantem,
−
posługiwa
ć
si
ę
j
ę
zykiem obcym w zakresie wspomagaj
ą
cym
wykonywanie zada
ń
zawodowych,
−
przestrzega
ć
przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
−
wskazywa
ć
sposoby utylizacji odpadów zwi
ą
zanych z produkcj
ą
szkieł,
−
kierowa
ć
zespołem pracowników,
−
korzysta
ć
z
ró
ż
nych
ź
ródeł
informacji
oraz
z
doradztwa
specjalistycznego,
−
prowadzi
ć
działalno
ść
gospodarcz
ą
,
−
wykorzystywa
ć
technologi
ę
informacyjn
ą
w zakresie niezb
ę
dnym
do wykonywania zada
ń
zawodowych,
−
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
−
przestrzega
ć
przepisów prawa dotycz
ą
cych działalno
ś
ci gospodarczej,
−
przestrzega
ć
przepisów prawa dotycz
ą
cych wykonywanych zada
ń
zawodowych,
−
udziela
ć
pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
2. Zalecenia dotycz
ą
ce organizacji procesu dydaktyczno-
wychowawczego
Proces kształcenia według modułowego programu nauczania dla
zawodu technik technologii szkła mo
ż
e by
ć
realizowany w czteroletnim
technikum oraz w dwuletniej szkole policealnej.
Program
nauczania
obejmuje
kształcenie
ogólnozawodowe
i zawodowe. Kształcenie ogólnozawodowe zapewnia orientacj
ę
w zawodzie, umo
ż
liwia opanowanie podstawowych umiej
ę
tno
ś
ci
z zakresu działalno
ś
ci zawodowej oraz ułatwia ewentualn
ą
zmian
ę
zawodu. Kształcenie zawodowe ma na celu przygotowanie absolwenta
szkoły do realizacji zada
ń
na typowych dla zawodu stanowiskach pracy.
Ogólne i szczegółowe cele kształcenia wynikaj
ą
z podstawy
programowej.
W programie nauczania wyodr
ę
bniono pi
ęć
modułów: jeden
ogólnozawodowy oraz cztery zawodowe. Moduły s
ą
podzielone na
jednostki modułowe. Ka
ż
da jednostka modułowa zawiera tre
ś
ci
stanowi
ą
ce wyodr
ę
bnion
ą
logicznie cało
ść
. Realizacja celów kształcenia
modułów i jednostek modułowych umo
ż
liwia opanowanie umiej
ę
tno
ś
ci
pozwalaj
ą
cych na wykonywanie okre
ś
lonego zakresu pracy. Czynnikiem
sprzyjaj
ą
cym nabywaniu umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych jest wykonywanie
ć
wicze
ń
zaproponowanych w poszczególnych jednostkach modułowych.
Moduł 311[33].O1 „Podstawy zawodu” zawiera pi
ęć
jednostek
modułowych
i
obejmuje
ogólnozawodowe
tre
ś
ci
kształcenia.
Moduł ten powinien by
ć
realizowany w pierwszej kolejno
ś
ci.
Moduł 311[33].Z1 „Metody badania surowców szklarskich i szkła”
zawiera trzy jednostki modułowe i obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce okre
ś
lania
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła, dobierania metod badania surowców szklarskich
i szkła oraz wykonywania analiz laboratoryjnych.
Moduł 311[33].Z2 „Technologia topienia masy szklanej” zawiera
cztery jednostki modułowe i obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce dobierania
surowców do eksploatacji pieców szklarskich oraz sporz
ą
dzania
zestawów szklarskich.
Moduł 311[33].Z3 „Technologia produkcji i przetwarzania szkła”
zawiera sze
ść
jednostek modułowych i obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce
dobierania maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji i przetwarzania wyrobów ze
szkła oraz wytwarzania, przetwarzania, wyka
ń
czania i zdobienia szkła.
Moduł 311[33].Z4 „Praktyka zawodowa” zawiera dwie jednostki
modułowe i obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce
organizowania procesu
produkcyjnego
oraz
nadzorowania procesów produkcyjnych wyrobów ze
szkła.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
Zwi
ą
zki oraz zale
ż
no
ś
ci mi
ę
dzy modułami i jednostkami modułowymi
przedstawiono w wykazie modułów i jednostek modułowych oraz
dydaktycznej mapie programu.
Wykaz modułów i jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
Moduł 311[33].O1
Podstawy zawodu
360
311[33].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
30
311[33].O1.02 Posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
30
311[33].O1.03 Konstruowanie elementów maszyn i urz
ą
dze
ń
90
311[33].O1.04 Stosowanie
podstawowych
technik
obróbki
materiałów
120
311[33].O1.05 Stosowanie układów sterowania i regulacji
maszyn i urz
ą
dze
ń
90
Moduł 311[33].Z1
Metody badania surowców szklarskich i szkła
252
311[33].Z1.01 Okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci surowców szklarskich
54
311[33].Z1.02 Badanie wła
ś
ciwo
ś
ci szkła
94
311[33].Z1.03 Wykonywanie analiz laboratoryjnych surowców
szklarskich i szkła
104
Moduł 311[33].Z2
Technologia topienia masy szklanej
324
311[33].Z2.01 Opracowywanie receptur zestawu szklarskiego
84
311[33].Z2.02 Dobieranie surowców i sporz
ą
dzanie zestawu
szklarskiego
78
311[33].Z2.03 Eksploatacja pieców szklarskich
78
311[33].Z2.04 Topienie masy szklanej
84
Moduł 311[33].Z3
Technologia produkcji i przetwarzania szkła
744
311[33].Z3.01
Wytwarzanie
szkła
gospodarczego
i opakowaniowego
150
311[33].Z3.02 Wytwarzanie szkła technicznego
150
311[33].Z3.03 Wytwarzanie szkła budowlanego
150
311[33].Z3.04 Stosowanie technik wyka
ń
czania szkła
66
311[33].Z3.05 Stosowanie technik zdobienia szkła
160
311[33].Z3.06 Stosowanie technik przetwórstwa szkła
68
Moduł 311[33].Z4
Praktyka zawodowa
140
311[33].Z4.01 Organizowanie procesów produkcyjnych
70
311[33].Z4.02 Nadzorowanie procesów produkcyjnych
70
Razem
1820
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
Dydaktyczna mapa programu
311[33].O1.01
311[33].O1
311[33].O1.02
311[33].O1.03
311[33].O1.04
311[33].Z1
311[33].Z1.01
311[33].Z1.02
311[33].Z1.03
311[33].Z2.04
311[33].Z2
311[33].Z2.01
311[33].Z2.02
311[33].Z3.06
311[33].Z3.05
311[33].Z3.04
311[33].O1.05
311[33].Z3
311[33].Z3.03
311[33].Z3.02
311[33].Z3.01
311[33].Z4.01
311[33].Z4.02
311[33].Z2.03
311[33].Z4
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
Dydaktyczna mapa modułowego programu nauczania przedstawia
schemat powi
ą
za
ń
mi
ę
dzy modułami i jednostkami modułowymi
oraz okre
ś
la kolejno
ść
ich realizacji. Stanowi podstaw
ę
do planowania
procesu dydaktycznego. Ewentualna zmiana kolejno
ś
ci realizacji
programu
modułów
lub
jednostek
modułowych
powinna
by
ć
poprzedzona szczegółow
ą
analiz
ą
dydaktycznej mapy programu
nauczania, przy zachowaniu korelacji tre
ś
ci kształcenia.
Modułowy program nauczania wymaga przygotowania nauczyciela
w zakresie kształcenia modułowego, aktywizuj
ą
cych metod nauczania,
pomiaru dydaktycznego oraz projektowania i opracowywania pakietów
edukacyjnych.
Nauczyciel powinien równie
ż
udziela
ć
pomocy w rozwi
ą
zywaniu
problemów,
kształtowa
ć
umiej
ę
tno
ś
ci
zawodowe,
uwzgl
ę
dniaj
ą
c
indywidualne predyspozycje, mo
ż
liwo
ś
ci i do
ś
wiadczenia uczniów.
Ponadto, powinien rozwija
ć
zainteresowania zawodem, wskazywa
ć
na
mo
ż
liwo
ś
ci dalszego kształcenia i zdobywania nowych umiej
ę
tno
ś
ci
zawodowych. Jego zadaniem jest kształtowa
ć
takie cechy osobowe, jak:
dokładno
ść
, systematyczno
ść
, rzetelno
ść
i odpowiedzialno
ść
za prac
ę
,
sprawne komunikowanie si
ę
, twórcze rozwi
ą
zywanie problemów oraz
współdziałanie w grupie.
Wskazane jest, aby realizacja zaj
ęć
edukacyjnych przebiegała
z wykorzystaniem aktywizuj
ą
cych metod nauczania, takich jak: dyskusja
dydaktyczna, metoda tekstu przewodniego, metoda samokształcenia
kierowanego, metoda sytuacyjna, metoda projektów oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Stosowanie tych metod zapewnia dominacj
ę
procesu uczenia si
ę
nad
procesem nauczania, co w naturalny sposób aktywizuje uczniów
do pracy i przygotowuje do planowania działa
ń
oraz dokonywania
samokontroli i samooceny. Nie zwalnia to jednak nauczyciela od pomocy
uczniom w rozwi
ą
zywaniu problemów zwi
ą
zanych z realizacj
ą
zada
ń
oraz sterowania tempem ich pracy.
Wskazane jest równie
ż
stosowanie filmów dydaktycznych oraz
organizowanie wycieczek do przedsi
ę
biorstw produkuj
ą
cych wyroby ze
szkła
w
celu
poznania
produkowanych
asortymentów
szkieł,
stosowanych maszyn i urz
ą
dze
ń
. Wa
ż
ne jest w trakcie realizacji
programu zwraca
ć
uwag
ę
na samokształcenie i pozyskiwanie informacji
z ró
ż
nych
ź
ródeł: literatury zawodowej, podr
ę
czników, poradników,
przepisów prawa, norm PN i ISO, instrukcji, Internetu.
Celowe jest zapraszanie na zaj
ę
cia edukacyjne wła
ś
cicieli lub
menad
ż
erów przedsi
ę
biorstw produkcyjnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
Cennym do
ś
wiadczeniem mo
ż
e okaza
ć
si
ę
równie
ż
prowadzenie
przez uczniów teczki prac, w której b
ę
d
ą
gromadzi
ć
własne
opracowania.
Podana w tabeli wykazu modułów i jednostek modułowych
orientacyjna
liczba
godzin
na
realizacj
ę
mo
ż
e ulec zmianie
w zale
ż
no
ś
ci od stosowanych przez nauczyciela metod nauczania
i
ś
rodków dydaktycznych.
Nauczyciel
powinien
uczestniczy
ć
w
organizowaniu
bazy
dydaktycznej oraz ewaluacji programów nauczania, szczególnie
w okresie dynamicznych zmian w technologii i technice.
Zaleca si
ę
, aby zaj
ę
cia prowadzone były w grupach do 15 uczniów,
w blokach 3 i 4 godzinnych, w 2 – 3 osobowych zespołach
a w uzasadnionych przypadkach proponuje si
ę
prac
ę
indywidualn
ą
.
Praktyk
ę
zawodow
ą
proponuje si
ę
realizowa
ć
w ci
ą
gu 7 godzin dziennie.
Istotnym elementem procesu dydaktycznego jest sprawdzanie
i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów. W tym celu nale
ż
y
prowadzi
ć
badania diagnostyczne, kształtuj
ą
ce i sumuj
ą
ce.
Badania diagnostyczne maj
ą
ułatwi
ć
ocen
ę
poziomu wiedzy
i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów w pocz
ą
tkowej fazie kształcenia.
Badania kształtuj
ą
ce, przeprowadzone w trakcie realizacji słu
żą
dostarczaniu bie
żą
cych informacji o efektywno
ś
ci procesu nauczania –
uczenia si
ę
.
Badania
sumuj
ą
ce
powinny
dostarcza
ć
informacji
zwrotnej
o osi
ą
gni
ę
ciach uczniów w zakresie realizacji celów jednostki modułowej.
Informacje uzyskane w wyniku bada
ń
pozwalaj
ą
na dokonywanie
ewaluacji procesu nauczania.
Ocenianie ma u
ś
wiadomi
ć
uczniom poziom ich osi
ą
gni
ęć
w stosunku
do wymaga
ń
edukacyjnych oraz mobilizowa
ć
do systematycznej pracy,
samokontroli i samooceny. Podstawowe narz
ę
dzia sprawdzania
i oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów to sprawdziany ustne, pisemne,
praktyczne oraz testy osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
Kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych powinno odbywa
ć
si
ę
w pracowniach i warsztatach szkolnych, na odpowiednio wyposa
ż
onych
stanowiskach pracy.
Szkoła realizuj
ą
ca kształcenie w zawodzie technik technologii szkła
powinna posiada
ć
pracownie: rysunku technicznego, technologiczn
ą
,
komputerow
ą
oraz laboratorium chemiczne i laboratorium kontroli
produkcji.
Je
ż
eli szkoła nie dysponuje odpowiedni
ą
baz
ą
dydaktyczn
ą
, mo
ż
e
skorzysta
ć
z oferty Centrum Kształcenia Praktycznego lub zorganizowa
ć
zaj
ę
cia w zakładach produkcyjnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
II. PLANY NAUCZANIA
PLAN NAUCZANIA
Czteroletnie technikum
Zawód: technik technologii szkła 311[33]
Podbudowa programowa: gimnazjum
Dla
młodzie
ż
y
Dla dorosłych
Liczba
godzin
tygodniowo
w
czteroletnim
okresie
nauczania
Liczba
godzin
tygodniowo
w
czteroletnim
okresie
nauczania
Liczba
godzin
w
czteroletnim
okresie
nauczania
Semestry I-VIII
Lp.
Moduły kształcenia
w zawodzie
Klasy I-IV
Forma
stacjonarna
Forma
zaoczna
1. Podstawy zawodu
10
7
126
2.
Metody badania surowców
szklarskich i szkła
7
6
88
3.
Technologia topienia masy
szklanej
9
7
113
4.
Technologia produkcji
i przetwarzania szkła
24
15
303
Razem
50
35
630
Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
PLAN NAUCZANIA
Szkoła policealna
Zawód: technik technologii szkła 311[33]
Podbudowa programowa: szkoła daj
ą
ca wykształcenie
ś
rednie
Dla
młodzie
ż
y
Dla dorosłych
Liczba
godzin
tygodniowo
w dwuletnim
okresie
nauczania
Liczba
godzin
tygodniowo
w
dwuletnim
okresie
nauczania
Liczba
godzin
dwuletnim
okresie
nauczania
Semestry I-IV
Lp.
Moduły kształcenia
w zawodzie
Semestry I-IV
Forma
stacjonarna
Forma
zaoczna
1. Podstawy zawodu
10
7
136
2.
Metody badania surowców
szklarskich i szkła
7
6
96
3.
Technologia topienia masy
szklanej
9
8
123
4.
Technologia produkcji
i przetwarzania szkła
24
16
327
Razem
50
37
682
Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
III. Moduły kształcenia w zawodzie
Moduł 311[33].O1
Podstawy zawodu
1. Cele główne
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
−
przestrzega
ć
przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska w procesie pracy,
−
ocenia
ć
ryzyko zagro
ż
enia zdrowia i
ż
ycia zwi
ą
zane z wykonywaniem
zada
ń
zawodowych,
−
wskazywa
ć
sposoby zapobiegania zagro
ż
eniom wyst
ę
puj
ą
cym
w procesie pracy,
−
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
−
stosowa
ć
procedury
udzielania
pierwszej
pomocy
osobom
poszkodowanym,
−
wykonywa
ć
rysunki
techniczne
cz
ęś
ci
maszyn,
zgodnie
z obowi
ą
zuj
ą
cymi normami,
−
posługiwa
ć
si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
,
−
okre
ś
la
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci materiałów konstrukcyjnych,
−
dobiera
ć
materiały konstrukcyjne do budowy maszyn,
−
dobiera
ć
techniki obróbki materiałów,
−
charakteryzowa
ć
budow
ę
maszyn i urz
ą
dze
ń
,
−
rozpoznawa
ć
elementy konstrukcyjne maszyn i urz
ą
dze
ń
,
−
ocenia
ć
stan techniczny maszyn i urz
ą
dze
ń
,
−
charakteryzowa
ć
rodzaje nap
ę
dów,
−
analizowa
ć
schematy układów sterowania,
−
okre
ś
la
ć
zastosowanie układów regulacji
w maszynach,
−
posługiwa
ć
si
ę
przyrz
ą
dami pomiarowymi,
−
wykonywa
ć
pomiary
warsztatowe
przy
pomocy
przyrz
ą
dów
pomiarowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
311[33].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
30
311[33].O1.02 Posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
30
311[33].O1.03 Konstruowanie elementów maszyn i urz
ą
dze
ń
90
311[33].O1.04 Stosowanie podstawowych technik obróbki
materiałów
120
311[33].O1.05 Stosowanie układów sterowania i regulacji maszyn
i urz
ą
dze
ń
90
Razem
360
3. Schemat układu jednostek modułowych
311[33].O1
Podstawy zawodu
311[33].O1.03
Konstruowanie elementów maszyn
i urz
ą
dze
ń
311[33].O1.04
Stosowanie podstawowych technik
obróbki materiałów
311[33].O1.01
Stosowanie przepisów
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz
ochrony
ś
rodowiska
311[33].O1.02
Posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
311[33].O1.05
Stosowanie układów sterowania
i regulacji maszyn i urz
ą
dze
ń
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
4. Literatura
Adamczewski J.: Pomiary cieplne. WNT, Warszawa 1999
Albin K.: Reklama. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000
Bernaciak A.: Ochrona
ś
rodowiska w praktyce. Wydawnictwo SORUS,
Warszawa 2004
Bolkowski S.: Elektrotechnika. WSiP, Warszawa 2004
Brauer H.: Ochrona powietrza. Skrypty uczelniane. Politechnika
Krakowska, Kraków 1993
Buchfelder M.A.: Podr
ę
cznik pierwszej pomocy. Wydawnictwo Lekarskie
PZWL, Warszawa 1999
Chocholski A.: Elektrotechnika z automatyk
ą
.
Ć
wiczenia. WSiP,
Warszawa 2004
Dobrza
ń
ski
L.:
Metaloznawstwo
i
obróbka
cieplna.
WSiP,
Warszawa 2004
Giełdowski L.: Przekroje.
Ć
wiczenia i zadania rysunkowe. WSiP,
Warszawa 1998
Górecki A., Grzegórzki Z.: Monta
ż
, naprawa i eksploatacja maszyn
i urz
ą
dze
ń
przemysłowych. Technologia. WSiP, Warszawa 2003
Górecki A.: Technologia ogólna – podstawy technologii mechanicznych.
WSiP, Warszawa 2004
Horemann E., Hubscher H., Klaue J., Schierack K., Stolzenburg R.:
Gwiazdeczki M.: Rysunek zawodowy w przemy
ś
le szklarskim. WSiP,
Warszawa 1978
Hansen A.: Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998
Hillar
J.,
Jarmoszuk
S.:
Ś
lusarstwo
i
spawalnictwo.
WSiP,
Warszawa 2004
Jabło
ń
ski W., Płoszajski G.: Elektronika z automatyk
ą
. WSiP, Warszawa
2003
Karaczun Zb.: Ochrona
ś
rodowiska. Aries, Warszawa 1999
Kijewski J., Miller A., Pawlicki K., Szolc T.: Maszynoznawstwo. WSiP,
Warszawa 2004
Kotlarski W., Grad J.: Aparaty i urz
ą
dzenia elektryczne. WSiP,
Warszawa 2004
Kozak D., Chmiel B., Nieko J.: Ochrona
ś
rodowiska. Wydawnictwo
UMCS, Lublin 2001
Leszczy
ń
ski W., Zakrzewska K.: Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy.
Mac S.: Obróbka metali z materiałoznawstwem. WSiP, Warszawa 2004
Malinowski J.: Pasowania i pomiary. WSiP, Warszawa 1993
Mejer L., Pró
ż
niak B., Werstler J.: Urz
ą
dzenia mechaniczne w przemy
ś
le
szklarskim. Arkady, Warszawa 1966
Michel K., Sapi
ń
ski T.: Czytam rysunek elektryczny. WSiP, Warszawa
1999, WSiP, Warszawa 2005
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
Najlepsze dost
ę
pne techniki (BAT). Ministerstwo
Ś
rodowiska, Zwi
ą
zek
Pracodawców Polskie Szkło. Warszawa 2004
Paprocki K.: Rysunek techniczny. WSiP, Warszawa 1999
Parcha
ń
ski J.: Miernictwo elektryczne i elektroniczne. WSiP, Warszawa
1995
Popławski Z.: Maszynoznawstwo specjalne dla sekcji szkła. Skrypty
uczelniane AGH, Kraków 1974
Por
ę
bski J.: Rysunek zawodowy dla hutników szkła. PWSZP, Warszawa
1956
R
ą
czkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Warszawa 2003
Roman M.: Kanalizacja i oczyszczanie
ś
cieków. Arkady, Warszawa 1986
T
ę
pczak K.: Ochrona i kształtowanie
ś
rodowiska. WSiP, Warszawa 2001
Szmaj E.: Bezpiecze
ń
stwo i Higiena pracy w hutach szkła. CRZZ,
Warszawa 1965
Tuszy
ń
ski K.: Pomiary i automatyka w przemy
ś
le chemicznym. WSiP,
Warszawa 1995
Waszkiewiczowie E. i S.: Rysunek zawodowy. WSiP, Warszawa 1997
W
ą
chalewski T.: Elementy chemii
ś
rodowiska. Wydawnictwo AGH,
Kraków 1994
Wojciechowski E.: Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach. O
ś
rodek
Doradztwa i Doskonalenia Kadr Sp. z o.o., Gda
ń
sk 1998
Wojtku F., Bukata W.: Materiałoznawstwo cz
ęść
1 i 2. WSiP, Warszawa
1999
Zawora J.: Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2001
Zwiejski S.:
Rysunek techniczny
wraz
z zestawem
arkuszy
ć
wiczeniowych. Format – AB, Warszawa 1997.
Praca
zbiorowa.:
Aparatura
kontrolno-pomiarowa
w
przemy
ś
le
chemicznym. WSiP, Warszawa 1993
Praca zbiorowa. Mały poradnik mechanika. WNT, Warszawa 1999
Praca zbiorowa: Nap
ę
d elektryczny. WSiP, Warszawa 1994
Praca zbiorowa: Prawo ochrony
ś
rodowiska Wspólnoty Europejskiej.
Tom 1-6. Warszawa 1994-1996
Praca zbiorowa: Technologia szkła tom 2. Arkady, Warszawa 1987
Czasopisma specjalistyczne: Ochrona
ś
rodowiska, Aura, Gospodarka
wodna, EKO profit, Energetyka, Gaz, woda i technika, Bezpiecze
ń
stwo
i Higiena Pracy, ATEST, Słu
ż
ba pracownicza, Nauka i Praktyka.
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
Jednostka modułowa 311[33].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska,
–
okre
ś
li
ć
prawa i obowi
ą
zki pracodawcy w zakresie zapewnienia
bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,
–
okre
ś
li
ć
prawa i obowi
ą
zki pracownika w zakresie bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy,
–
okre
ś
li
ć
zagro
ż
enia dla zdrowia na stanowiskach pracy,
–
dobra
ć
ś
rodki ochrony indywidualnej odpowiednio do wykonywanej
pracy,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
okre
ś
li
ć
wymagania dotycz
ą
ce pomieszcze
ń
pracy i pomieszcze
ń
higieniczno-sanitarnych,
–
przewidzie
ć
konsekwencje naruszenia przepisów bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy podczas wykonywania zada
ń
zawodowych,
–
udzieli
ć
pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy,
–
scharakteryzowa
ć
sposoby prowadzenia gospodarki odpadami,
–
okre
ś
li
ć
sposoby prowadzenia gospodarki wodno –
ś
ciekowej
w przedsi
ę
biorstwie,
–
okre
ś
li
ć
sposoby prowadzenia gospodarki w zakresie ochrony
powietrza w przedsi
ę
biorstwie,
–
scharakteryzowa
ć
substancje szkodliwe oraz odpady powstaj
ą
ce
w procesach produkcyjnych,
–
okre
ś
li
ć
wpływ odpadów produkcyjnych na
ś
rodowisko,
–
dobra
ć
sposób utylizacji odpadów wytwarzanych w procesie
produkcyjnym,
–
zaplanowa
ć
działania maj
ą
ce na celu ograniczenie emisji substancji
szkodliwych dla
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Prawna ochrona pracy.
Higiena pracy.
Klasyfikacja czynników szkodliwych w
ś
rodowisku pracy.
Zagro
ż
enia
ż
ycia i zdrowia pracownika.
Metody i
ś
rodki zapobiegania czynnikom szkodliwym.
Ś
rodki ochrony indywidualnej i zespołowej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
Zagro
ż
enia poza prac
ą
: techniczne, organizacyjne i ludzkie.
Wymagania dotycz
ą
ce bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej w hutach szkła.
Ergonomia w kształtowaniu warunków pracy.
Pierwsza pomoc poszkodowanym w wypadkach przy pracy.
Ochrona
ś
rodowiska a działalno
ść
przedsi
ę
biorstwa.
Post
ę
powanie z odpadami i truciznami powstaj
ą
cymi przy produkcji
szkła.
Gospodarka wodno –
ś
ciekowa w przedsi
ę
biorstwie.
Emisje szkodliwych substancji do
ś
rodowiska.
Sposoby ograniczania emisji szkodliwych substancji do
ś
rodowiska.
Najlepsze Dost
ę
pne Techniki (BAT).
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy dotycz
ą
cych
pomieszcze
ń
pracy i pomieszcze
ń
higieniczno – sanitarnych.
•
Rozpoznawanie
zagro
ż
e
ń
wypadkowych
wyst
ę
puj
ą
cych
na
stanowisku pracy.
•
Dobieranie
ś
rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej
pracy.
•
Udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach
przy pracy.
•
Dobieranie sprz
ę
tu i
ś
rodków ga
ś
niczych do gaszenia po
ż
aru.
•
Planowanie zagospodarowania odpadów powstałych podczas
produkcji szkła.
•
Opracowywanie sprawozdania na temat emisji substancji szkodliwych
do atmosfery.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Instrukcje i teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Kodeks pracy.
Przykłady regulaminów: bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej, przeprowadzania ewakuacji w przedsi
ę
biorstwie.
Filmy
dydaktyczne
dotycz
ą
ce
udzielania
pierwszej
pomocy,
stosowanego sprz
ę
tu i
ś
rodków ga
ś
niczych.
Ś
rodki ochrony indywidualnej.
Apteczka pierwszej pomocy.
Fantom do nauki resuscytacji.
Plany ewakuacyjne przykładowych przedsi
ę
biorstw.
Przepisy prawa dotycz
ą
ce bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej budynków i innych obiektów budowlanych i terenów.
Przepisy dotycz
ą
ce ustalania okoliczno
ś
ci i przyczyn wypadków przy
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
pracy oraz sposobu ich dokumentowania, a tak
ż
e zakresu informacji
zamieszczanych w rejestrze wypadków przy pracy.
Podr
ę
czny sprz
ę
t ga
ś
niczy.
Wydawnictwa z zakresu ochrony
ś
rodowiska.
Ustawy i rozporz
ą
dzenia dotycz
ą
ce ochrony
ś
rodowiska.
Instrukcje gospodarki: wodno –
ś
ciekowej, odpadami, ochrony powietrza.
Sprawozdania na temat emisji substancji szkodliwych do
ś
rodowiska.
Schematy instalacji do ograniczania szkodliwych emisji substancji
szkodliwych do
ś
rodowiska.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci przestrzegania zasad bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
udzielania pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach
przy pracy, rozpoznawania
ź
ródeł i czynników niebezpiecznych
w
ś
rodowisku pracy oraz ochrony
ś
rodowiska.
Program powinien by
ć
realizowany przez nauczyciela specjalist
ę
do spraw bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska.
Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na samodzielne wykonywanie
przez uczniów
ć
wicze
ń
dotycz
ą
cych udzielania pierwszej pomocy osobie
poszkodowanej oraz przeprowadzania reanimacji w sytuacjach
zagro
ż
enia
ż
ycia. Ka
ż
dy ucze
ń
powinien wykona
ć
na fantomie
ć
wiczenia
dotycz
ą
ce udzielania pierwszej pomocy. Niezwykle wa
ż
ne jest
kształtowanie postawy odpowiedzialno
ś
ci, sumienno
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
współdziałania w grupie.
Kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów
kształcenia wymaga stosowania ró
ż
nych metod i form pracy z uczniami
oraz wła
ś
ciwego doboru
ś
rodków dydaktycznych.
W procesie dydaktycznym zaleca si
ę
stosowanie aktywizuj
ą
cych
metod nauczania: przypadków, tekstu przewodniego, inscenizacji oraz
ć
wicze
ń
praktycznych. Zaj
ę
cia powinny by
ć
prowadzone w grupach 15
osobowych, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe, w odpowiednio
przygotowanym pomieszczeniu dydaktycznym.
Realizacj
ę
programu
jednostki
modułowej
mo
ż
e
ułatwi
ć
zorganizowanie zaj
ęć
w pomieszczeniach stra
ż
y po
ż
arnej i punktach
pomocy medycznej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki
modułowej, na podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy ucznia jak i nauczyciela.
Nauczyciel prowadz
ą
cy proces dydaktyczny zobowi
ą
zany jest
opracowa
ć
wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne.
Oceniaj
ą
c osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
−
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz
ochrony przeciwpo
ż
arowej,
−
stosowanie procedur zapobiegania zagro
ż
eniom
ż
ycia i zdrowia
pracowników,
−
dobieranie
ś
rodków ochrony
indywidualnej,
−
udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach
przy pracy,
−
wykonywanie reanimacji na fantomie,
−
sporz
ą
dzanie sprawozda
ń
zwi
ą
zanych z ochron
ą
ś
rodowiska.
Oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
sprawdzianów pisemnych i ustnych, sprawdzianów praktycznych, testów
osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez
ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
zastosowanie sprawdzianu teoretycznego. Zadania w te
ś
cie mog
ą
by
ć
otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luk
ą
) lub zamkni
ę
te (wyboru
wielokrotnego, na dobieranie, typu prawda-fałsz).
W
ko
ń
cowej
ocenie
nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich
stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi
ą
gni
ęć
uczniów.
Podstaw
ą
do uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny jest poprawne
i samodzielne wykonanie
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
Jednostka modułowa 311[33].O1.02
Posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
znaczenie normalizacji w technice,
–
dobra
ć
przybory
kre
ś
larskie
oraz
materiały
rysunkowe
do
wykonywania rysunków,
–
sporz
ą
dzi
ć
szkice z zastosowaniem zasad rzutowania prostok
ą
tnego
i
aksonometrycznego,
–
wykona
ć
rysunki cz
ęś
ci maszyn,
–
zastosowa
ć
zasady wymiarowania rysunków technicznych,
–
wykona
ć
przekrój i kład przekroju elementu maszyny,
–
rozpozna
ć
oznaczenia stosowane w dokumentacji technicznej,
–
odczyta
ć
rysunki
techniczne:
wykonawcze,
zło
ż
eniowe,
zestawieniowe, monta
ż
owe, zabiegowe, operacyjne,
–
odczyta
ć
schematy kinematyczne maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych
w procesach produkcyjnych szkła,
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje dokumentacji technicznej,
–
rozpozna
ć
elementy maszyn lub urz
ą
dze
ń
na podstawie dokumentacji
technicznej,
–
odczyta
ć
schematy technologiczne procesów produkcyjnych,
–
wykona
ć
schemat blokowy okre
ś
lonego procesu produkcyjnego,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
konstrukcyjn
ą
,
technologiczn
ą
i warsztatow
ą
.
2. Materiał nauczania
Znaczenie normalizacji w technice.
Przybory kre
ś
larskie i materiały rysunkowe.
Zasady sporz
ą
dzania szkiców figur płaskich, brył geometrycznych
i cz
ęś
ci maszyn.
Rzutowanie prostok
ą
tne i aksonometryczne.
Zasady wymiarowania.
Przekroje i kłady przekrojów.
Rodzaje rysunków technicznych.
Schematy kinematyczne maszyn i urz
ą
dze
ń
.
Rodzaje i elementy dokumentacji technicznej.
Schematy technologiczne procesów produkcyjnych.
Schematy blokowe procesów produkcyjnych.
Dokumentacja konstrukcyjna, technologiczna i warsztatowa.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
3.
Ć
wiczenia
•
Szkicowanie figur płaskich oraz brył geometrycznych.
•
Szkicowanie elementów maszyn i urz
ą
dze
ń
.
•
Wymiarowanie i opisywanie pismem technicznym rysunków cz
ęś
ci
maszyn.
•
Wykonywanie rysunków brył w rzutach prostok
ą
tnych.
•
Wykonywanie rysunków cz
ęś
ci maszyn w rzutach prostok
ą
tnych.
•
Wykonywanie
przekrojów
elementów
maszyn
oraz
kładów
przekrojów.
•
Odczytywanie rysunków technicznych: wykonawczych, zło
ż
eniowych.
zestawieniowych, monta
ż
owych, zabiegowych i operacyjnych.
•
Sporz
ą
dzanie
schematów
blokowych
okre
ś
lonych
procesów
produkcyjnych.
•
Analizowanie
dokumentacji
konstrukcyjnej,
technologicznej
i warsztatowej.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Komplet przyrz
ą
dów kre
ś
larskich i materiałów rysunkowych.
Modele brył geometrycznych i cz
ęś
ci maszyn.
Wzory pisma znormalizowanego.
Schematy kinematyczne maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych w przemy
ś
le
szklarskim.
Dokumentacja konstrukcyjna, technologiczna i warsztatowa.
Schematy procesów technologicznych.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj
ą
ce zasady wymiarowania
i wykonywania rysunków technicznych.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci wykonywania rysunków technicznych oraz posługiwania si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
.
W procesie dydaktycznym zaleca si
ę
stosowanie aktywizuj
ą
cych
metod nauczania, takich jak: przypadków, inscenizacji, pokazu
z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y zapozna
ć
uczniów z organizacj
ą
stanowiska pracy oraz zwróci
ć
uwag
ę
na
wła
ś
ciw
ą
postaw
ę
podczas pracy. Podczas
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien
obserwowa
ć
prac
ę
uczniów i udziela
ć
dodatkowych wyja
ś
nie
ń
i wskazówek. Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały
potrzebne do wykonania
ć
wicze
ń
i zapewnił uczniom mo
ż
liwo
ść
korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji, takich jak: normy, instrukcje,
dokumentacja techniczna.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
Po wykonaniu rysunków i schematów procesów technologicznych
ucze
ń
powinien zaprezentowa
ć
je na forum grupy.
Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w pracowni rysunku technicznego
w grupach 15 osobowych.
Proponuje si
ę
, aby
ć
wiczenia z zakresu szkicowania i wymiarowania
cz
ęś
ci maszyn uczniowie wykonywali indywidualnie, za
ś
ć
wiczenia
dotycz
ą
ce schematów technologicznych w zespołach 2-3 osobowych.
W przypadku
ć
wicze
ń
indywidualnych uczniowie powinni mie
ć
zapewnione osobne stanowiska pracy.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
:
−
diagnoz
ę
stanu wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów z uwzgl
ę
dnieniem
zało
ż
onych celów kształcenia,
−
identyfikowanie post
ę
pów uczniów w toku realizacji programu oraz
rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych celów kształcenia,
−
sprawdzanie wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci ucznia po zrealizowaniu programu
jednostki modułowej.
Oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
−
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
−
sprawdzianów praktycznych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na:
−
staranno
ść
i dokładno
ść
wykonywania rysunków, szkiców, oraz
schematów technologicznych,
−
prawidłowe wymiarowanie wykonywanych rysunków,
−
interpretacj
ę
oznacze
ń
zamieszczonych w dokumentacji technicznej.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
ucznia nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
Jednostka modułowa 311[33].O1.03
Konstruowanie elementów maszyn i urz
ą
dze
ń
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
sklasyfikowa
ć
materiały konstrukcyjne,
–
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci materiałów konstrukcyjnych,
–
scharakteryzowa
ć
procesy otrzymywania metali i ich stopów,
–
rozró
ż
ni
ć
gatunki stali,
ż
eliwa i staliwa,
–
sklasyfikowa
ć
stopy metali nie
ż
elaznych,
–
sklasyfikowa
ć
tworzywa sztuczne,
–
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci i zastosowanie tworzyw sztucznych,
–
okre
ś
li
ć
rodzaje, wła
ś
ciwo
ś
ci i zastosowanie materiałów spiekanych,
–
rozró
ż
ni
ć
podstawowe gatunki drewna i okre
ś
li
ć
ich zastosowanie,
–
dobra
ć
materiały konstrukcyjne do wykonania okre
ś
lonej cz
ęś
ci
maszyny,
–
obliczy
ć
napr
ęż
enia i odkształcenia dla prostych przypadków
obci
ąż
e
ń
,
–
rozró
ż
ni
ć
obci
ąż
enia przenoszone przez osie i wały,
–
scharakteryzowa
ć
poł
ą
czenia rozł
ą
czne i nierozł
ą
czne elementów
konstrukcyjnych maszyn i urz
ą
dze
ń
,
–
sklasyfikowa
ć
ło
ż
yska
ś
lizgowe i toczne,
–
scharakteryzowa
ć
nap
ę
dy hydrauliczne, pneumatyczne, elektryczne
i mieszane,
–
scharakteryzowa
ć
rodzaje sprz
ę
gieł,
–
sklasyfikowa
ć
hamulce i okre
ś
li
ć
ich przeznaczenie,
–
okre
ś
li
ć
zastosowanie przekładni z
ę
batych,
ś
limakowych i ciernych,
–
okre
ś
li
ć
zastosowanie elementów maszyn i urz
ą
dze
ń
,
–
scharakteryzowa
ć
czynniki i procesy powoduj
ą
ce zu
ż
ycie elementów
maszyn,
–
zabezpieczy
ć
elementy maszyn przed korozj
ą
,
–
scharakteryzowa
ć
procesy zwi
ą
zane z eksploatacj
ą
, zu
ż
yciem
i uszkodzeniem cz
ęś
ci maszyn,
–
okre
ś
li
ć
sposoby smarowania i regeneracji cz
ęś
ci maszyn,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
techniczno-ruchow
ą
maszyn
i urz
ą
dze
ń
.
2. Materiał nauczania
Klasyfikacja materiałów konstrukcyjnych.
Metody otrzymywania metali i ich stopów.
Gatunki stali,
ż
eliwa i staliwa.
Stopy metali nie
ż
elaznych.
Tworzywa sztuczne, ich wła
ś
ciwo
ś
ci i zastosowanie.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
Rodzaje, wła
ś
ciwo
ś
ci i zastosowanie materiałów spiekanych.
Gatunki drewna i ich zastosowanie.
Napr
ęż
enia i odkształcenia dla prostych przypadków obci
ąż
e
ń
.
Osie i wały.
Poł
ą
czenia rozł
ą
czne i nierozł
ą
czne elementów konstrukcyjnych maszyn.
Ło
ż
yska
ś
lizgowe i toczne.
Nap
ę
dy hydrauliczne, pneumatyczne, elektryczne i mieszane.
Rodzaje sprz
ę
gieł.
Hamulce i ich przeznaczenie.
Przekładne z
ę
bate,
ś
limakowe i cierne.
Zu
ż
ycie elementów maszyn.
Regeneracja cz
ęś
ci maszyn.
Sposoby smarowania cz
ęś
ci maszyn.
Metody zapobiegania korozji.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozpoznawanie materiałów konstrukcyjnych na podstawie próbek
oraz okre
ś
lanie ich zastosowania.
•
Rozpoznawanie gatunków stali oraz stopów metali nie
ż
elaznych na
podstawie oznaczenia.
•
Porównywanie wła
ś
ciwo
ś
ci materiałów konstrukcyjnych.
•
Dobieranie materiału konstrukcyjnego do wykonania okre
ś
lonej cz
ęś
ci
maszyny.
•
Obliczanie odkształcenia bezwzgl
ę
dnego i wzgl
ę
dnego przy
rozci
ą
ganiu.
•
Wyznaczanie warto
ś
ci napr
ęż
e
ń
dopuszczalnych dla danego
materiału na podstawie tablic.
•
Rozpoznawanie poł
ą
cze
ń
rozł
ą
cznych i nierozł
ą
cznych elementów
konstrukcyjnych maszyn.
•
Dobieranie ło
ż
yska do okre
ś
lonych warunków pracy na podstawie
katalogu.
•
Dobieranie sprz
ę
gła do okre
ś
lonych warunków pracy urz
ą
dzenia na
podstawie katalogu.
•
Dobieranie typu hamulca do okre
ś
lonych warunków pracy urz
ą
dzenia.
•
Rozpoznawanie elementów i mechanizmów w konstrukcji maszyn.
•
Dobieranie
ś
rodków ochrony cz
ęś
ci maszyn przed zu
ż
yciem
i korozj
ą
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Próbki materiałów konstrukcyjnych.
Zestaw gatunków drewna, tworzyw sztucznych.
Filmy dydaktyczne dotycz
ą
ce procesów obróbki cieplnej i cieplno-
chemicznej.
Foliogramy dotycz
ą
ce procesów otrzymywania metali i ich stopów oraz
znakowania stopów
ż
elaza oraz stopów metali nie
ż
elaznych.
Foliogramy z zakresu maszynowej obróbki wiórowej, odlewania, obróbki
plastycznej, ł
ą
czenia metali.
Modele i eksponaty poł
ą
cze
ń
rozł
ą
cznych i nierozł
ą
cznych.
Kolekcja cz
ęś
ci maszyn i urz
ą
dze
ń
.
Kolekcja cz
ęś
ci maszyn i urz
ą
dze
ń
o ró
ż
nym stopniu zu
ż
ycia.
Schematy maszyn i urz
ą
dze
ń
.
Rysunki konstrukcyjne cz
ęś
ci maszyn.
Plansze, foliogramy, fazogramy obrazuj
ą
ce
:
osie i wały, spr
ęż
yny
i elementy spr
ęż
yste, poł
ą
czenia rozł
ą
czne i nierozł
ą
czne, mechanizmy
krzywkowe, korbowe, z
ę
bate, przekładnie z
ę
bate, cierne, ci
ę
gnowe
.
Ś
rodki do zabezpieczania elementów maszyn przed zu
ż
yciem i korozj
ą
.
Tabele
przedstawiaj
ą
ce
wła
ś
ciwo
ś
ci
ś
rodków
smaruj
ą
cych
i zabezpieczaj
ą
cych przed korozj
ą
cz
ęś
ci maszyn.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce procesy zabezpieczenia, regeneracji
oraz uszkodzenia cz
ęś
ci maszyn i urz
ą
dze
ń
.
Dokumentacja konstrukcyjna.
Polskie Normy, katalogi.
Poradnik mechanika.
Teksty przewodnie i instrukcje do
ć
wicze
ń
.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program
jednostki
modułowej
obejmuje
zagadnienia
dotycz
ą
ce konstruowania elementów maszyn i urz
ą
dze
ń
oraz
zastosowania elementów konstrukcyjnych. Stanowi on podbudow
ę
do
realizacji programów modułów zawodowych.
W osi
ą
gni
ę
ciu zało
ż
onych celów kształcenia istotne znaczenie ma
dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej proponuje si
ę
realizowa
ć
metod
ą
: dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego, pokazu
z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Realizuj
ą
c
program
jednostki
modułowej
wskazane
jest
prezentowanie filmów dydaktycznych, foliogramów, schematów oraz
plansz. Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
, aby przed projekcj
ą
filmu ukierunkowa
ć
obserwacj
ę
uczniów.
W trakcie realizacji programu nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na kształtowanie
postaw zawodowych takich, jak: utrzymanie porz
ą
dku na stanowisku
pracy, przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
staranne wykonywanie zada
ń
.
Przykładowe
ć
wiczenia zamieszczone w programie stanowi
ą
propozycj
ę
do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres
ć
wicze
ń
mo
ż
e
by
ć
rozszerzony w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych i mo
ż
liwo
ś
ci
szkoły.
Stanowiska
ć
wiczeniowe powinny by
ć
wyposa
ż
one w niezb
ę
dny
sprz
ę
t, narz
ę
dzia, materiały i pomoce dydaktyczne. Uczniowi nale
ż
y
umo
ż
liwi
ć
korzystanie z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji, takich jak: normy,
poradniki, katalogi, dokumentacja techniczna.
Wskazane jest, aby tre
ś
ci programowe realizowa
ć
w ró
ż
nych formach
organizacyjnych. Zaj
ę
cia dydaktyczne nale
ż
y prowadzi
ć
w pracowni
technologicznej w 15 osobowych grupach, z podziałem na 2-3 osobowe
zespoły.
Praca
w
grupie
pozwala
na
kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
ponadzawodowych,
takich
jak:
komunikowanie
si
ę
,
zespołowe
podejmowanie decyzji, prezentowanie wykonanych prac.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
na
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej, na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Szczególnie wa
ż
ne jest opanowanie przez uczniów umiej
ę
tno
ś
ci:
–
okre
ś
lania wła
ś
ciwo
ś
ci tworzyw konstrukcyjnych,
–
posługiwania si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
,
–
dobierania sposobów zabezpieczenia oraz regeneracji elementów
maszyn i urz
ą
dze
ń
.
Ocenianie powinno u
ś
wiadomi
ć
uczniom poziom ich osi
ą
gni
ęć
w odniesieniu do wymaga
ń
edukacyjnych oraz motywowa
ć
do
samodzielnej pracy.
Nauczyciel prowadz
ą
cy proces nauczania – uczenia si
ę
zobowi
ą
zany
jest opracowa
ć
wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie
szkolne.
Oceny uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
−
sprawdzianów pisemnych i ustnych,
−
sprawdzianów praktycznych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
zastosowanie sprawdzianu teoretycznego (test dydaktyczny
wielostopniowy) oraz sprawdzianu umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych (zadanie
typu próba pracy).
W
ocenie
ko
ń
cowej
nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich
stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi
ą
gni
ęć
uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
Jednostka modułowa 311[33].O1.04
Stosowanie
podstawowych
technik
obróbki
materiałów
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje wymiarów liniowych,
–
okre
ś
li
ć
wymiar tolerowany,
–
rozró
ż
ni
ć
metody pomiarowe,
–
wyja
ś
ni
ć
podstawowe poj
ę
cia metrologiczne,
–
sklasyfikowa
ć
przyrz
ą
dy pomiarowe,
–
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci metrologiczne przyrz
ą
dów pomiarowych,
–
dobra
ć
przyrz
ą
dy pomiarowe do pomiaru i sprawdzania cz
ęś
ci
maszyn,
–
okre
ś
li
ć
bł
ę
dy pomiarowe,
–
przygotowa
ć
stanowisko
do
obróbki
materiałów
zgodnie
i wymaganiami ergonomii,
–
dobra
ć
parametry obróbki okre
ś
lonego materiału konstrukcyjnego,
–
dobra
ć
narz
ę
dzia i maszyny do rodzaju wykonywanej obróbki
materiałów,
–
wykona
ć
trasowanie na płaszczy
ź
nie,
–
wykona
ć
prace z zakresu obróbki r
ę
cznej: piłowanie, wiercenie,
gwintowanie, prostowanie, gi
ę
cie, ci
ę
cie,
ś
cinanie,
–
scharakteryzowa
ć
sposoby spajania metali i ich stopów,
–
rozró
ż
ni
ć
podstawowe rodzaje obróbki plastycznej,
–
scharakteryzowa
ć
sposoby maszynowej obróbki wiórowej,
–
scharakteryzowa
ć
metody odlewania,
–
sprawdzi
ć
jako
ść
wykonanej pracy,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
, instrukcjami, katalogami oraz
poradnikami,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas obróbki
materiałów.
2. Materiał nauczania
Rodzaje wymiarów.
Tolerancja wymiarów liniowych.
Bł
ę
dy pomiarowe.
Mierzenie i sprawdzanie.
Metody pomiarowe.
Klasyfikacja i wła
ś
ciwo
ś
ci metrologiczne przyrz
ą
dów pomiarowych.
Wzorce miar. Sprawdziany.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
Czujniki.
Przyrz
ą
dy suwmiarkowe i mikrometryczne.
Obróbka materiałów i jej parametry.
Narz
ę
dzia, oprzyrz
ą
dowanie i maszyny do obróbki materiałów.
Trasowanie na płaszczy
ź
nie.
Obróbka r
ę
czna: piłowanie, wiercenie, gwintowanie, prostowanie, gi
ę
cie,
ci
ę
cie,
ś
cinanie.
Spajanie metali i ich stopów.
Rodzaje obróbki plastycznej.
Maszynowa obróbka wiórowa.
Metody odlewania.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska podczas obróbki materiałów.
3.
Ć
wiczenia
•
Obliczanie wymiarów granicznych, odchyłek granicznych, tolerancji.
•
Wykonywanie pomiarów cz
ęś
ci maszyn o ró
ż
nych kształtach za
pomoc
ą
przyrz
ą
dów suwmiarkowych i mikrometrycznych.
•
Sprawdzanie otworów i wałków sprawdzianami jednogranicznymi
i dwugranicznymi.
•
Dobieranie rodzaju obróbki w zale
ż
no
ś
ci od wła
ś
ciwo
ś
ci materiału
oraz jego zastosowania.
•
Trasowanie na płaszczy
ź
nie elementów geometrycznych.
•
Dobieranie narz
ę
dzi i przyrz
ą
dów do wykonywania prac z zakresu
obróbki r
ę
cznej materiałów.
•
Wykonywanie prac z zakresu obróbki r
ę
cznej:
ś
cinanie, przecinanie,
wycinanie, ci
ę
cie, prostowanie, gi
ę
cie, wiercenie, rozwiercanie
otworów, gwintowanie, piłowanie.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Katalogi przyrz
ą
dów pomiarowych.
Instrukcje u
ż
ytkowania przyrz
ą
dów i sprawdzianów.
Przyrz
ą
dy suwmiarkowe zwykłe, czujnikowe, cyfrowe o ró
ż
nym zakresie
pomiaru i ró
ż
nym noniuszu.
Przyrz
ą
dy mikrometryczne o ró
ż
nym zakresie pomiarowym.
Czujniki zegarowe.
Statywy, uchwyty, płyty pomiarowe.
Sprawdziany jedno i dwu graniczne do otworów i wałków.
Dokumentacja pomiarowa.
Foliogramy dotycz
ą
ce: klasyfikacji przyrz
ą
dów pomiarowych, pomiaru
suwmiarkami i mikrometrami, czujnikami oraz posługiwania si
ę
przyrz
ą
dami.
Narz
ę
dzia, przyrz
ą
dy i materiały pomocnicze do trasowania.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
32
Narz
ę
dzia, elektronarz
ę
dzia, przyrz
ą
dy i urz
ą
dzenia do obróbki r
ę
cznej.
Instrukcje stanowiskowe.
Dokumentacja warsztatowa.
Polskie Normy, katalogi.
Poradniki: mechanika,
ś
lusarza.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce ró
ż
ne techniki obróbki materiałów.
Teksty przewodnie i instrukcje do
ć
wicze
ń
.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
wykonywania
pomiarów
powszechnie
stosowanymi
przyrz
ą
dami pomiarowymi oraz wykonywanie podstawowych prac
z zakresu obróbki materiałów. Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
utrwalanie nawyków bezpiecznej i higienicznej pracy oraz prawidłowego
u
ż
ytkowania narz
ę
dzi, przyrz
ą
dów, maszyn i urz
ą
dze
ń
.
W procesie nauczania – uczenia si
ę
nale
ż
y stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce
metody nauczania: tekstu przewodniego, dyskusji dydaktycznej, pokazu
z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Przed przyst
ą
pieniem do realizacji
ć
wicze
ń
nale
ż
y zapozna
ć
uczniów
z przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz przekona
ć
o konieczno
ś
ci stosowania
ś
rodków ochrony indywidualnej w czasie
pracy.
Ć
wiczenia praktyczne powinny by
ć
poprzedzone pokazem
z obja
ś
nieniem. Uczniowie powinni samodzielnie wykonywa
ć
ć
wiczenia,
a nauczyciel pełni
ć
rol
ę
konsultanta i doradcy. Stanowiska do
ć
wicze
ń
powinny by
ć
wyposa
ż
one w niezb
ę
dny sprz
ę
t, narz
ę
dzia, materiały
i pomoce dydaktyczne. Nale
ż
y umo
ż
liwi
ć
uczniom korzystanie z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji, takich jak: normy, dokumentacja techniczna,
warsztatowa, instrukcje i poradniki.
W celu lepszego zrozumienia tre
ś
ci z zakresu obróbki plastycznej
i odlewnictwa, maszynowej obróbki wiórowej i spajania nale
ż
y
prezentowa
ć
filmy dydaktyczne oraz zorganizowa
ć
wycieczk
ę
do
zakładu pracy, w którym stosuje si
ę
ró
ż
ne techniki obróbki materiałów.
Przed projekcj
ą
filmu lub wycieczk
ą
nale
ż
y ukierunkowa
ć
obserwacje
uczniów.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologicznej w grupie do
15 uczniów, z podziałem na zespoły 2 – 3 osobowe. Podczas zaj
ęć
ka
ż
dy ucze
ń
powinien mie
ć
mo
ż
liwo
ść
wielokrotnego wykonania
ć
wiczenia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
33
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
:
−
diagnoz
ę
stanu wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów z uwzgl
ę
dnieniem
zało
ż
onych celów kształcenia,
−
identyfikowanie post
ę
pów ucz
ą
cych si
ę
w toku realizacji tre
ś
ci
kształcenia oraz rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych
celów kształcenia,
−
sprawdzanie wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci ucznia po zrealizowaniu tre
ś
ci
kształcenia jednostki modułowej.
Oceny uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
−
ustnych i pisemnych sprawdzianów,
−
sprawdzianów praktycznych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na:
−
wykonywanie pomiarów warsztatowych,
−
posługiwanie si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
,
−
staranne wykonywanie
ć
wicze
ń
,
−
stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
przeprowadzi
ć
test osi
ą
gni
ęć
w formie sprawdzianu teoretycznego
(test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu umiej
ę
tno
ś
ci
praktycznych (zadanie typu próba pracy).
W
ocenie
ko
ń
cowej
nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich
stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi
ą
gni
ęć
uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
34
Jednostka modułowa 311[33].O1.05
Stosowanie układów sterowania i regulacji maszyn
i urz
ą
dze
ń
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
−
rozró
ż
ni
ć
podstawowe wielko
ś
ci okre
ś
laj
ą
ce energi
ę
elektryczn
ą
,
−
zastosowa
ć
podstawowe prawa z zakresu elektrotechniki,
−
rozpozna
ć
elementy
obwodu
elektrycznego
pr
ą
du
stałego
i przemiennego,
−
rozpozna
ć
materiały: przewodz
ą
ce, półprzewodz
ą
ce izolacyjne
i magnetyczne,
−
rozró
ż
ni
ć
poł
ą
czenia odbiorników szeregowo, równolegle, w gwiazd
ę
i w trójk
ą
t,
−
rozró
ż
ni
ć
: uziemienie ochronne, uziom, przewód uziemiaj
ą
cy
i zerowanie,
−
przewidzie
ć
zagro
ż
enia i okre
ś
li
ć
skutki nieprzestrzegania przepisów
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas pracy przy urz
ą
dzeniach
elektrycznych,
−
wyja
ś
ni
ć
zasad
ę
działania
transformatora,
pr
ą
dnicy,
silnika
elektrycznego, prostownika,
−
wykona
ć
pomiar nat
ęż
enia pr
ą
du i mocy w obwodach pr
ą
du stałego
oraz przemiennego jednofazowego i trójfazowego,
−
rozró
ż
ni
ć
podstawowe elementy elektroniczne,
−
odczyta
ć
proste schematy układów automatycznej regulacji,
−
wyja
ś
ni
ć
rol
ę
stycznika i przeka
ź
nika w układach sterowania,
−
wyja
ś
ni
ć
przeznaczenie
poszczególnych
członów
układów
automatycznej regulacji,
−
okre
ś
li
ć
funkcje sterownika w układach sterowania,
−
wykorzysta
ć
programy komputerowe do sterowania procesami
technologicznymi,
−
posłu
ż
y
ć
si
ę
PN, katalogami oraz poradnikami,
−
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony od
pora
ż
e
ń
pr
ą
dem elektrycznym, ochrony przeciwpo
ż
arowej podczas
wykonywania pomiarów.
2. Materiał nauczania
Energia elektryczna, pomiary energii elektrycznej.
Podstawowe prawa elektrotechniki.
Obwody elektryczne.
Transformatory.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
35
Silniki pr
ą
du stałego.
Silniki indukcyjne jednofazowe i trójfazowe.
Technika o
ś
wietleniowa.
Instalacje elektryczne.
Urz
ą
dzenia grzewcze.
Zabezpieczenia odbiorników i urz
ą
dze
ń
elektrycznych.
Metody pomiaru
napi
ę
cia, nat
ęż
enia pr
ą
du i mocy w obwodach pr
ą
du
stałego oraz przemiennego jednofazowego i trójfazowego.
Podstawy elektroniki.
Podstawy automatyki.
Układy i elementy automatycznej regulacji, zasilania, sterowania,
zabezpieczania i sygnalizacji.
Mikroprocesory i sterowniki mikroprocesorowe.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony od pora
ż
e
ń
pr
ą
dem
elektrycznym oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozró
ż
nianie
materiałów
przewodz
ą
cych,
półprzewodz
ą
cych,
izolacyjnych i magnetycznych.
•
Analizowanie obwodów pr
ą
du stałego i przemiennego.
•
Analizowanie układów zabezpiecze
ń
w obwodach elektrycznych.
•
Okre
ś
lanie ró
ż
nic mi
ę
dzy uziemieniem ochronnym a zerowaniem.
•
Okre
ś
lanie warunków u
ż
ytkowania instalacji elektrycznych maszyn
i urz
ą
dze
ń
przemysłu szklarskiego.
•
Rozpoznawanie elementów urz
ą
dze
ń
elektronicznych na podstawie
ich wygl
ą
du i oznaczenia.
•
Okre
ś
lanie ró
ż
nic w budowie i pracy pr
ą
dnicy oraz silnika.
•
Wykonywanie
pomiarów
napi
ę
cia,
nat
ęż
enia
pr
ą
du,
mocy
w obwodach pr
ą
du stałego i przemiennego.
•
Porównywanie sterowania automatycznego z regulacj
ą
automatyczn
ą
na podstawie schematów blokowych.
•
Porównywanie pracy stycznika i przeka
ź
nika w układach sterowania.
•
Wyja
ś
nianie
przeznaczenia
poszczególnych
członów
układów
automatycznej regulacji na podstawie schematu blokowego.
•
Analizowanie
działania
elektronicznych
układów
automatyki
przemysłowej.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Materiały
dydaktyczne
dotycz
ą
ce:
zastosowania
materiałów
w elektrotechnice,
zasady
ł
ą
czenia
elementów
w
obwodach
elektrycznych, działania układów elektrycznych i elektronicznych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
36
Elementy elektryczne i elektroniczne.
Elementy układów automatyki przemysłowej.
Zasilacze, generatory, prostowniki.
Silniki, pr
ą
dnice, transformatory, liczniki energii elektrycznej.
Rozruszniki, nastawniki wzbudzenia.
Elementy instalacji elektrycznej.
Oscyloskop.
Zestaw do pokazów i
ć
wicze
ń
z zakresu: ł
ą
czenia i uruchamiania
typowych obwodów elektrycznych pr
ą
du stałego, pomiaru podstawowych
wielko
ś
ci elektrycznych.
Przyrz
ą
dy pomiarowe analogowe i cyfrowe.
Schematy układów elektrycznych i elektronicznych.
Schematy układów automatycznego sterowania i regulacji.
Modele układu sterowania przeka
ź
nikowo - stycznikowego.
Programy komputerowe do symulacji zjawisk zachodz
ą
cych w obwodach
pr
ą
du stałego i przemiennego oraz działania
ź
ródeł energii elektrycznej
i układów elektronicznych.
Programy komputerowe do sterowania procesami technologicznymi.
Polskie Normy.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
5.
Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
stosowania układów sterowania oraz regulacji maszyn i urz
ą
dze
ń
.
W trakcie realizacji programu szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
rozró
ż
niania
elementów
i
urz
ą
dze
ń
automatyki, czytania schematów podstawowych układów automatycznej
regulacji
oraz
wykorzystywania
programów
komputerowych
do
sterowania procesami technologicznymi w przemy
ś
le szklarskim.
Podczas
zaj
ęć
uczniowie
powinni
pozna
ć
budow
ę
układów
elektrycznych i elektronicznych oraz ich zastosowanie w maszynach
i urz
ą
dzeniach przemysłu szklarskiego.
Osi
ą
gni
ę
cie zaplanowanych celów kształcenia wymaga stosowania
aktywizuj
ą
cych metod nauczania, takich jak: dyskusja dydaktyczna,
metoda tekstu przewodniego, pokazu z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
nale
ż
y ł
ą
czy
ć
teori
ę
z praktyk
ą
poprzez odpowiedni dobór
ć
wicze
ń
, wykorzystywa
ć
wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów z zakresu elektrotechniki nabyte na lekcjach
fizyki oraz kształtowa
ć
umiej
ę
tno
ść
korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł
informacji.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
37
Budow
ę
i zasad
ę
działania maszyn i urz
ą
dze
ń
nale
ż
y wyja
ś
ni
ć
na
rzeczywistych maszynach lub modelach dydaktycznych. Obja
ś
nienie
mo
ż
na wspomóc filmem dydaktycznym, foliogramami, schematami,
a tak
ż
e programami komputerowymi symuluj
ą
cymi prac
ę
maszyn
i urz
ą
dze
ń
elektrycznych.
Do wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien przygotowa
ć
zestawy
ró
ż
nych
układów,
teksty
przewodnie,
instrukcje
do
ć
wicze
ń
,
dokumentacje techniczne, poradniki. W trakcie
ć
wicze
ń
ucze
ń
powinien
wykona
ć
pomiar podstawowych parametrów układów, zmontowa
ć
prosty
układ
przeznaczony
do
wykorzystania
w
maszynach
i urz
ą
dzeniach szklarskich oraz sprawdzi
ć
poprawno
ść
jego działania.
Zaleca si
ę
, aby nauczyciel obserwował prac
ę
ucznia, wskazywał
popełnione bł
ę
dy oraz naprowadzał na wła
ś
ciwy tok pracy.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologicznej oraz
pracowni komputerowej w grupie do 15 osób. Wskazane jest, aby
podczas wykonywania
ć
wicze
ń
uczniowie pracowali indywidualnie lub
w zespołach 2-3 osobowych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela. Proces oceniania powinien
obejmowa
ć
:
diagnoz
ę
stanu
wiedzy
i
umiej
ę
tno
ś
ci
uczniów
z uwzgl
ę
dnieniem zało
ż
onych celów kształcenia, identyfikowanie
post
ę
pów ucz
ą
cych si
ę
w toku realizacji tre
ś
ci kształcenia oraz
rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych celów kształcenia.
Oceny uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
−
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
−
sprawdzianów praktycznych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na:
−
organizacj
ę
stanowiska pracy,
−
rozró
ż
nianie elementów elektrycznych i elektronicznych,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
38
−
ł
ą
czenie układów pomiarowych na podstawie schematu,
−
czytanie schematów układów automatycznej regulacji,
−
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
−
korzystanie z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji,
−
prac
ę
w zespole.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej zaleca si
ę
przeprowadzi
ć
badanie osi
ą
gni
ęć
w formie sprawdzianu teoretycznego
(test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu umiej
ę
tno
ś
ci
praktycznych (zadanie typu próba pracy).
W
ocenie
ko
ń
cowej
nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich
stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
39
Moduł 311[33].Z1
Metody badania surowców szklarskich i szkła
1. Cele główne
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
rozpoznawa
ć
surowce szklarskie,
-
charakteryzowa
ć
struktur
ę
wewn
ę
trzn
ą
szkła,
-
dobiera
ć
sposoby otrzymywania szkła,
-
charakteryzowa
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła,
-
okre
ś
la
ć
wpływ składników szkła na jego wła
ś
ciwo
ś
ci,
-
dobiera
ć
metody badania wła
ś
ciwo
ś
ci szkła,
-
wykonywa
ć
badania fizycznych i mechanicznych wła
ś
ciwo
ś
ci szkła,
-
charakteryzowa
ć
sposoby barwienia szkła,
-
dobiera
ć
aparatur
ę
laboratoryjn
ą
i przyrz
ą
dy pomiarowe do badania
surowców szklarskich i szkła,
-
wykonywa
ć
badania laboratoryjne surowców szklarskich i szkła,
-
stosowa
ć
procedury post
ę
powania z substancjami truj
ą
cymi,
ż
r
ą
cymi,
wybuchowymi i palnymi,
-
opracowywa
ć
i interpretowa
ć
wyniki bada
ń
laboratoryjnych.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
311[33].Z1.01 Okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci surowców szklarskich
54
311[33].Z1.02 Badanie wła
ś
ciwo
ś
ci szkła
94
311[33].Z1.03 Wykonywanie analiz laboratoryjnych surowców
szklarskich i szkła
104
Razem
252
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
40
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Barela R., Soprzy
ń
ski A., Ufnalski W.: Chemia fizyczna.
Ć
wiczenia
laboratoryjne. WPW, Warszawa 1987
Barycka I., Skudlarski K.: Podstawy chemii. PWN, Warszawa 1986
Bana
ś
J., Solarski W.: Chemia dla in
ż
ynierów. Wydawnictwa AGH,
Kraków 1999
Biela
ń
ski A.: Chemia ogólna i nieorganiczna. PWN, Warszawa 1982
Biela
ń
ski A.: Podstawy chemii ogólnej. PWN, Warszawa 1999
Bolewski A.,.: Metody bada
ń
minerałów i skał. Wydawnictwa
Geologiczne, Warszawa 1988
Görlich E.: Stan szklisty. Wydawnictwo AGH, Kraków 1989
Jarosz
M.,
Malinowska
E.:
Pracownia
chemiczna.
Analiza
instrumentalna. WSiP, Warszawa 1994
Karpi
ń
ski W.: Chemia fizyczna dla techników chemicznych. WSiP,
Warszawa 1994
Klepaczko-Filipiak B., Łoin J.: Pracownia chemiczna. Analiza techniczna.
WSiP, Warszawa 1994
Łada Z., Ró
ż
ycki G.: Pracownia chemii analitycznej. Analiza techniczna
i instrumentalna. WSiP, Warszawa 1990
Materiały szkoleniowe: Szkoła Wiedzy Szklarskiej Techglass. Kraków
2000/2001
Molenda J.: Technologia chemiczna. WSiP, Warszawa 1988
Namie
ś
nik J., Łukasiak J., Jamrógiewicz Z.: Pobieranie próbek
ś
rodowiskowych do analizy. PWN, Warszawa 1995
N
ę
dzy
ń
ski L.:
Ć
wiczenia z chemii fizycznej dla techników chemicznych.
WSiP, Warszawa 1990
311[33].Z1
Metody badania surowców
szklarskich i szkła
311[33].Z1.01
Okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci surowców
szklarskich
311[33].Z1.02
Badanie wła
ś
ciwo
ś
ci szkła
311[33].Z1.03
Wykonywanie analiz
laboratoryjnych surowców
szklarskich i szkła
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
41
Nowotny W.: Szkła barwne. Arkady, Warszawa 1969
Pampuch R., Haberko K., Kordek M.: Nauka o procesach ceramicznych.
PWN, Warszawa 1992
Rosołowski S.: Pracownia chemiczna. Analiza jako
ś
ciowa. WSiP,
Warszawa 1996
Rubel S.: Pracownia chemiczna ilo
ś
ciowa. WSiP, Warszawa 1993
Zallen R.: Fizyka ciał amorficznych. PWN, Warszawa 1994
Praca zbiorowa.: Poradnik chemika analityka. WNT, Warszawa 1994
Praca zbiorowa.: Technologia szkła. Wła
ś
ciwo
ś
ci fizykochemiczne szkła.
Polskie Towarzystwo Ceramiczne, Kraków 2002
Praca zbiorowa.: Wprowadzenie do chemii ogólnej i analizy chemicznej
cz
ęść
1 i 2. Wydawnictwo AGH, Kraków 1987
Czasopisma specjalistyczne: ABC jako
ś
ci, Glass, Glass Industry, Glass
Production, Glass Science and Technology, Glass Technology, Glass
Wordwide, International Glass Review, Normalizacja, Problemy jako
ś
ci
Rewia jako
ś
ci, Szkło i Ceramika.
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
42
Jednostka modułowa 311[33].Z1.01
Okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci surowców szklarskich
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
okre
ś
li
ć
chemiczne wła
ś
ciwo
ś
ci pierwiastków,
-
rozró
ż
ni
ć
rodzaje wi
ą
za
ń
chemicznych oraz okre
ś
li
ć
ich wpływ na
wła
ś
ciwo
ś
ci zwi
ą
zków chemicznych,
-
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci
zwi
ą
zków
chemicznych
nieorganicznych
i organicznych,
-
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci zwi
ą
zków chemicznych w ró
ż
nych stanach
skupienia,
-
obliczy
ć
efekty masowe i energetyczne reakcji chemicznych,
-
wyja
ś
ni
ć
pochodzenie surowców szklarskich,
-
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci surowców szklarskich,
-
sklasyfikowa
ć
surowce ze wzgl
ę
du na skład chemiczny,
-
okre
ś
li
ć
przeznaczenie surowców szklarskich,
-
wyja
ś
ni
ć
struktur
ę
wewn
ę
trzn
ą
krzemianów,
-
rozró
ż
ni
ć
wi
ęź
botwórcze składniki szkła.
2. Materiał nauczania
Chemiczne wła
ś
ciwo
ś
ci pierwiastków.
Rodzaje wi
ą
za
ń
chemicznych.
Wła
ś
ciwo
ś
ci zwi
ą
zków chemicznych nieorganicznych i organicznych.
Wła
ś
ciwo
ś
ci zwi
ą
zków chemicznych w ró
ż
nych stanach skupienia.
Obliczenia masowe i energetyczne reakcji chemicznych.
Surowce szklarskie.
Struktura wewn
ę
trzna krzemianów.
3.
Ć
wiczenia
•
Okre
ś
lanie chemicznych wła
ś
ciwo
ś
ci pierwiastków na podstawie
tablic.
•
Porównywanie wła
ś
ciwo
ś
ci ró
ż
nych zwi
ą
zków chemicznych.
•
Obliczanie efektów masowych i energetycznych reakcji chemicznych.
•
Klasyfikowanie surowców ze wzgl
ę
du na pochodzenie oraz skład
chemiczny.
•
Porównywanie wła
ś
ciwo
ś
ci surowców szklarskich.
•
Okre
ś
lanie przeznaczenia surowców szklarskich.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Tablice z wła
ś
ciwo
ś
ciami pierwiastków chemicznych.
Modele wi
ą
za
ń
chemicznych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
43
Kolekcja surowców szklarskich.
Modele kryształów ró
ż
nych substancji.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
wła
ś
ciwo
ś
ci zwi
ą
zków chemicznych oraz struktury wewn
ę
trznej szkła.
Podczas realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na odró
ż
nienie
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła w ró
ż
nych stanach skupienia, klasyfikowanie
surowców i szkła ze wzgl
ę
du na skład chemiczny.
W osi
ą
gni
ę
ciu zało
ż
onych celów kształcenia istotne znaczenie ma
dobór metod nauczania. Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu
nauczania
stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce
metody
nauczania:
dyskusji
dydaktycznej, tekstu przewodniego, pokazu z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Przykładowe
ć
wiczenia zamieszczone w programie stanowi
ą
propozycj
ę
do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres
ć
wicze
ń
mo
ż
e
by
ć
rozszerzony w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych i mo
ż
liwo
ś
ci
szkoły.
Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y zapozna
ć
uczniów z zakresem i rodzajem wykonywanych zada
ń
, z obsług
ą
aparatury
oraz
przepisami
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
obowi
ą
zuj
ą
cymi na stanowisku
ć
wiczeniowym.
Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały potrzebne do
wykonywania
ć
wicze
ń
. Uczniowie powinni samodzielnie wykonywa
ć
ć
wiczenia, a nauczyciel pełni
ć
rol
ę
konsultanta i doradcy.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
laboratorium chemicznym, w grupach
do 15 osób, w zespołach 2–3 osobowych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
poziom oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela. Proces oceniania powinien
obejmowa
ć
:
−
diagnoz
ę
stanu wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów z uwzgl
ę
dnieniem
zało
ż
onych celów kształcenia,
−
identyfikowanie post
ę
pów ucz
ą
cych si
ę
w toku realizacji tre
ś
ci
kształcenia oraz rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych
celów kształcenia,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
44
−
sprawdzanie wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci ucznia po zrealizowaniu tre
ś
ci
kształcenia jednostki modułowej.
Oceny uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
−
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
−
sprawdzianów praktycznych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Podczas kontroli przeprowadzonej w formie ustnej nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na operowanie zdobyt
ą
wiedz
ą
, merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi,
wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Szczegółowej
uwagi
podczas
oceny
wymaga
realizacja
nast
ę
puj
ą
cych celów kształcenia:
−
okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci zwi
ą
zków chemicznych,
−
klasyfikowanie surowców szklarskich,
−
okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci surowców szklarskich.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y
przeprowadzi
ć
badanie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych w formie sprawdzianu
teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu
umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych (zadanie typu próba pracy).
W
ocenie
ko
ń
cowej
nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich
stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi
ą
gni
ęć
uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
45
Jednostka modułowa 311[33].Z1.02
Badanie wła
ś
ciwo
ś
ci szkła
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
scharakteryzowa
ć
sposoby otrzymywania szkła,
-
odró
ż
ni
ć
stan szklisty od innych stanów skupienia,
-
sklasyfikowa
ć
szkło ze wzgl
ę
du na skład chemiczny,
-
okre
ś
li
ć
przeznaczenie szkła w zale
ż
no
ś
ci od jego składu
chemicznego,
-
wyja
ś
ni
ć
zjawisko przechodzenia
ś
wiatła przez ciała stałe, ciecze
i gazy,
-
wyja
ś
ni
ć
zasady barwienia szkła sposobem jonowym i koloidalnym,
-
scharakteryzowa
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci płynnej masy szklanej,
-
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła,
-
okre
ś
li
ć
czynniki wpływaj
ą
ce na zmian
ę
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła,
-
dobra
ć
składnik szkła zmieniaj
ą
cy okre
ś
lon
ą
wła
ś
ciwo
ść
szkła,
-
dobra
ć
metod
ę
badania wła
ś
ciwo
ś
ci szkła,
-
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
i zasad
ę
działania urz
ą
dze
ń
do badania wła
ś
ciwo
ś
ci
szkła,
-
dobra
ć
sprz
ę
t laboratoryjny i urz
ą
dzenia do badania wła
ś
ciwo
ś
ci
szkła,
-
posłu
ż
y
ć
si
ę
instrukcjami oraz normami podczas wykonywania bada
ń
i pomiarów,
-
przygotowa
ć
próbk
ę
do badania wła
ś
ciwo
ś
ci szkła,
-
wyznaczy
ć
charakterystyczne punkty lepko
ś
ciowe szkła,
-
okre
ś
li
ć
współczynnik
rozszerzalno
ś
ci cieplnej szkła,
-
okre
ś
li
ć
współczynnik
rozszerzalno
ś
ci liniowej szkła,
-
wyznaczy
ć
zakres krystalizacji szkła,
-
oznaczy
ć
klas
ę
hydrolityczn
ą
szkła,
-
zmierzy
ć
absorbancj
ę
szkła,
-
oceni
ć
bezbarwno
ść
szkła,
-
zbada
ć
mikrotwardo
ść
szkła,
-
opracowa
ć
wyniki
pomiarów
z
wykorzystaniem
programu
komputerowego,
-
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas wykonywania
bada
ń
i pomiarów.
2. Materiał nauczania
Sposoby otrzymywania szkła.
Składy chemiczne szkła.
Przechodzenie
ś
wiatła przez ciała stałe, ciecze i gazy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
46
Zasady barwienia szkła sposobem jonowym i koloidalnym.
Wła
ś
ciwo
ś
ci płynnej masy szklanej.
Wła
ś
ciwo
ś
ci fizyczne, chemiczne, optyczne i mechaniczne szkła.
Metody badania wła
ś
ciwo
ś
ci szkła.
Przyrz
ą
dy do badania wła
ś
ciwo
ś
ci szkła.
Metody opracowywania wyników pomiarów.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska podczas wykonywania bada
ń
i pomiarów.
3.
Ć
wiczenia
•
Porównywanie sposobów otrzymywania szkła.
•
Odró
ż
nienie stanu szklistego od innych stanów skupienia na
podstawie analizy ich wła
ś
ciwo
ś
ci.
•
Okre
ś
lanie przeznaczenia szkła na podstawie jego składu
chemicznego.
•
Dobieranie składników szkła zmieniaj
ą
cych jego wła
ś
ciwo
ś
ci
termiczne, chemiczne i optyczne.
•
Analizowanie metod badania wła
ś
ciwo
ś
ci szkła na podstawie norm.
•
Dobieranie sprz
ę
tu laboratoryjnego i urz
ą
dze
ń
do badania
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła.
•
Przygotowywanie próbek do badania wła
ś
ciwo
ś
ci szkła.
•
Wykonywanie badania lepko
ś
ci szkła.
•
Okre
ś
lanie zakresu krystalizacji szkła.
•
Okre
ś
lanie współczynnika cieplnej rozszerzalno
ś
ci liniowej.
•
Okre
ś
lanie klasy hydrolitycznej szkła.
•
Wykonywanie badania absorbancji szkła.
•
Badanie udarno
ś
ci oraz okre
ś
lenie wytrzymało
ś
ci na zginanie szkła.
•
Oznaczanie mikrotwardo
ś
ci szkła.
•
Rozpoznawanie barwy szkła na podstawie jego widma absorbancji.
•
Opracowywanie wyników pomiarów i bada
ń
w postaci tabel,
wykresów, diagramów z zastosowaniem programów komputerowych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Tablice z wła
ś
ciwo
ś
ciami ciał krystalicznych oraz ciał szklistych.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj
ą
ce struktur
ę
wewn
ę
trzn
ą
szkła.
Modele struktury wewn
ę
trznej szkła.
Tabele ilustruj
ą
ce składy chemiczne szkła.
Kolekcja szkła o ró
ż
nym przeznaczeniu.
Kolekcja szkła zabarwionego na ró
ż
ne kolory.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce budow
ę
urz
ą
dze
ń
pomiarowych oraz
badanie wła
ś
ciwo
ś
ci szkieł.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
47
Plansze, foliogramy przedstawiaj
ą
ce wła
ś
ciwo
ś
ci szkła.
Instrukcje stanowiskowe i instrukcje bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Sprz
ę
t laboratoryjny.
Próbki szkła do bada
ń
.
Lepko
ś
ciomierz.
Urz
ą
dzenia do badania wła
ś
ciwo
ś
ci mechanicznych szkła.
Dylatometr.
Spektrofotometr UV-VIS.
Stanowisko
komputerowe
z
programem
komputerowym
do
opracowywania wyników pomiarów.
Polskie Normy i instrukcje dotycz
ą
ce bada
ń
wła
ś
ciwo
ś
ci szkieł.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce sposobów
otrzymywania szkła, zasad barwienia szkła, okre
ś
lania wła
ś
ciwo
ś
ci szkła
oraz metod badania wła
ś
ciwo
ś
ci szkła.
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci wykonywania bada
ń
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła.
W procesie nauczania - uczenia si
ę
nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na
kształtowanie postaw zawodowych niezb
ę
dnych w pracy laboratoryjnej,
takich jak: utrzymanie porz
ą
dku na stanowisku pracy, staranno
ść
,
dokładno
ść
, odpowiedzialno
ść
za wyniki bada
ń
, przestrzeganie
przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska.
Program nauczania proponuje si
ę
realizowa
ć
aktywizuj
ą
cymi
metodami nauczania: tekstu przewodniego, dyskusji dydaktycznej,
pokazu
z
obja
ś
nieniem
oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Pokaz
z obja
ś
nieniem powinien obejmowa
ć
kolejne czynno
ś
ci zwi
ą
zane
z przygotowaniem próbek szkła do bada
ń
, ze zwróceniem szczególnej
uwagi na przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska. Przykładowe
ć
wiczenia zamieszczone w programie stanowi
ą
propozycj
ę
do
wykorzystania przez nauczyciela. Zakres
ć
wicze
ń
mo
ż
e by
ć
rozszerzony
w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych i mo
ż
liwo
ś
ci szkoły. Nauczyciel
powinien przygotowa
ć
materiały potrzebne do wykonania pokazów
i
ć
wicze
ń
, jak: teksty przewodnie, katalogi, normy, dokumentacj
ę
techniczn
ą
oraz zgromadzi
ć
w pracowni niezb
ę
dne
ś
rodki dydaktyczne.
Przed przyst
ą
pieniem do realizacji
ć
wicze
ń
nale
ż
y zapozna
ć
uczniów
z regulaminem laboratorium.
Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
uczniowie powinni korzysta
ć
z instrukcji stanowiskowych. Instrukcji dotycz
ą
cej wykonywania bada
ń
,
norm i poradników oraz przestrzega
ć
regulaminu obowi
ą
zuj
ą
cego
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
48
w laboratorium. Wskazane jest równie
ż
prezentowanie filmów
dydaktycznych
oraz
zorganizowanie
wycieczki
do
laboratorium
technologicznego huty szkła. Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
, aby przed projekcj
ą
filmu
lub wycieczk
ą
ukierunkowa
ć
obserwacj
ę
uczniów, a po obejrzeniu filmu
lub odbyciu wycieczki przeprowadzi
ć
dyskusj
ę
i dokona
ć
podsumowania.
Zaj
ę
cia powinny by
ć
realizowane w laboratorium kontroli produkcji
w grupie do 15 uczniów, w zespołach 2-3 osobowych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Ocenianie powinno u
ś
wiadomi
ć
uczniom poziom ich osi
ą
gni
ęć
w odniesieniu do wymaga
ń
edukacyjnych, motywowa
ć
do samodzielnej
pracy i samooceny.
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y ocenia
ć
na podstawie: sprawdzianów
ustnych i pisemnych, sprawdzianów praktycznych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych, obserwacji czynno
ś
ci ucznia wykonywanych podczas
ć
wicze
ń
.
Podczas kontroli i oceny przeprowadzonej w formie ustnej nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na operowanie zdobyt
ą
wiedz
ą
, merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na opanowanie przez uczniów
umiej
ę
tno
ś
ci:
−
dobierania metod bada
ń
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła,
−
wykonywania bada
ń
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła,
−
korzystania z norm i instrukcji podczas wykonywania bada
ń
,
−
opracowywania wyników pomiarów,
−
przestrzegania przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas
wykonywania bada
ń
.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
przeprowadzi
ć
badanie
osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych
w
formie
sprawdzianu teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz
sprawdzianu umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych (zadanie typu próba pracy).
W
ocenie
ko
ń
cowej
nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich
stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi
ą
gni
ęć
uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
49
Jednostka modułowa 311[33].Z1.03
Wykonywanie analiz laboratoryjnych surowców
szklarskich i szkła
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
−
wyja
ś
ni
ć
zjawisko absorbcji i adsorbcji,
−
scharakteryzowa
ć
analizy
jako
ś
ciowe
i
ilo
ś
ciowe
surowców
szklarskich i szkła,
−
zorganizowa
ć
stanowisko pracy do wykonania analiz surowców
szklarskich i szkła zgodnie z wymaganiami ergonomii,
−
posłu
ż
y
ć
si
ę
instrukcjami i normami podczas wykonywania analiz
laboratoryjnych,
−
posłu
ż
y
ć
si
ę
aparatur
ą
laboratoryjn
ą
zgodnie z jej przeznaczeniem,
−
pobra
ć
próbki surowców szklarskich i szkła do analizy laboratoryjnej,
−
wykona
ć
roztwory z próbek laboratoryjnych surowców szklarskich
i szkła,
−
przeprowadzi
ć
analiz
ę
jako
ś
ciow
ą
i ilo
ś
ciow
ą
składników surowców
szklarskich i szkła,
−
wykona
ć
analiz
ę
sitow
ą
surowców szklarskich,
−
okre
ś
li
ć
g
ę
sto
ść
szkła,
−
zbada
ć
skład chemiczny
ś
cieków i odpadów powstałych podczas
produkcji szkła,
−
przeprowadzi
ć
utylizacj
ę
roztworu trawi
ą
cego szkło,
−
wykona
ć
pomiar temperatury gazów i cieczy,
−
wykona
ć
pomiar ci
ś
nienia gazów i cieczy,
−
wykona
ć
pomiar przepływu gazów i cieczy,
−
wykona
ć
pomiar składu chemicznego spalin oraz emisji szkodliwych
gazów i pyłów z pieca za pomoc
ą
analizatora spalin,
−
przygotowa
ć
zgład mineralogiczny wtr
ą
cenia w szkle,
−
zastosowa
ć
procedury post
ę
powania z substancjami truj
ą
cymi,
ż
r
ą
cymi, wybuchowymi i palnymi,
−
okre
ś
li
ć
zasady
przyznawania
certyfikatów
systemu
jako
ś
ci
i akredytacji laboratoriów badawczych,
−
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas wykonywania
pomiarów i analiz laboratoryjnych.
2. Materiał nauczania
Zjawisko absorbcji i adsorbcji.
Analiza jako
ś
ciowa i ilo
ś
ciowa surowców i szkła.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
50
Surowce szklarskie i szkło.
Analiza sitowa surowców szklarskich.
Metody okre
ś
lania g
ę
sto
ś
ci szkła.
Metody badania
ś
cieków i odpadów.
Utylizacja roztworów trawi
ą
cych.
Pomiary temperatury gazów i cieczy.
Pomiary ci
ś
nienia gazów i cieczy.
Pomiary wielko
ś
ci przepływu gazów i cieczy.
Pomiary składu chemicznego spalin oraz emisji szkodliwych gazów
i pyłów.
Zgłady mineralogiczne.
Substancje truj
ą
ce,
ż
r
ą
ce, wybuchowe i palne.
Certyfikaty systemu jako
ś
ci i akredytacji laboratoriów badawczych.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska podczas wykonywania analiz laboratoryjnych.
3.
Ć
wiczenia
•
Dobieranie
aparatury
laboratoryjnej
do
wykonywania
analiz
chemicznych.
•
Pobieranie próbek surowców i szkła do analiz laboratoryjnych.
•
Wykonywanie
podstawowych
analiz
chemicznych:
wa
ż
enia,
odparowania, stapiania, rozpuszczania.
•
Porównywanie wielko
ś
ci i kształtu ziaren piasku szklarskiego pod
k
ą
tem przydatno
ś
ci do procesów technologicznych.
•
Wykonywanie analizy ziarnowej surowców.
•
Badanie wła
ś
ciwo
ś
ci fizycznych i chemicznych surowców szklarskich:
rozpuszczalno
ś
ci w wodzie i kwasach, wilgotno
ś
ci, straty pra
ż
enia.
•
Oznaczanie składu chemicznego szkła.
•
Wyznaczanie g
ę
sto
ś
ci szkła.
•
Wykonywanie pomiarów temperatury gazów i cieczy.
•
Wykonywanie pomiarów ci
ś
nienia gazów i cieczy.
•
Wykonywanie pomiarów wielko
ś
ci przepływu gazów i cieczy.
•
Wykonywanie zgładu mineralogicznego wtr
ą
cenia w szkle.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Sprz
ę
t laboratoryjny do analiz chemicznych.
Próbki surowców i szkła.
Instrukcje wykonywania bada
ń
i analiz chemicznych.
Polskie Normy okre
ś
laj
ą
ce metody bada
ń
surowców i szkła.
Przyrz
ą
dy do pomiaru temperatury gazów i cieczy.
Przyrz
ą
dy do pomiaru ci
ś
nienia gazów i cieczy.
Przyrz
ą
dy do pomiaru wielko
ś
ci przepływu gazów i cieczy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
51
Materiały do wykonania zgładu mineralogicznego.
Mikroskop polaryzacyjny.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj
ą
ce wyposa
ż
enie
laboratorium.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce wyposa
ż
enie laboratoryjne oraz
podstawowe analizy laboratoryjne surowców i szkła.
Normy ISO dotycz
ą
ce organizacji i zasad pracy laboratoriów
badawczych.
Ksi
ę
ga jako
ś
ci laboratorium badawczego.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci w zakresie wykonywania analiz laboratoryjnych.
Okre
ś
lone w programie cele kształcenia umo
ż
liwi
ą
opanowanie przez
uczniów
umiej
ę
tno
ś
ci
rozpoznawania
sprz
ę
tu
laboratoryjnego,
wykonywania podstawowych pomiarów oraz analiz laboratoryjnych
surowców szklarskich i szkła.
Przed przyst
ą
pieniem do realizacji
ć
wicze
ń
nale
ż
y zapozna
ć
uczniów
z regulaminem laboratorium oraz zwróci
ć
uwag
ę
na konieczno
ść
stosowania
ś
rodków ochrony indywidualnej podczas wykonywania
analiz.
W osi
ą
gni
ę
ciu zało
ż
onych celów kształcenia istotne znaczenie ma
dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej proponuje si
ę
realizowa
ć
metod
ą
: dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego, pokazu
z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych. Pokaz z obja
ś
nieniem
powinien
obejmowa
ć
wykonywanie
analiz
laboratoryjnych
ze
zwróceniem
szczególnej
uwagi
na
przestrzeganie
przepisów
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy,
ochrony
przeciwpo
ż
arowej
i
ochrony
ś
rodowiska.
Przykładowe
ć
wiczenia
zamieszczone
w programie stanowi
ą
propozycj
ę
do wykorzystania przez nauczyciela.
Zakres
ć
wicze
ń
mo
ż
e by
ć
rozszerzony w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb
edukacyjnych i mo
ż
liwo
ś
ci szkoły. Nauczyciel powinien przygotowa
ć
materiały potrzebne do wykonania pokazów i
ć
wicze
ń
: przewodnie
teksty, katalogi, normy, dokumentacj
ę
techniczn
ą
oraz zgromadzi
ć
w pracowni niezb
ę
dne
ś
rodki dydaktyczne.
Podczas
ć
wicze
ń
uczniowie powinni posługiwa
ć
si
ę
katalogami,
normami oraz instrukcjami. W celu wzbogacenia procesu dydaktycznego
wskazane
jest
prezentowanie
filmów
dydaktycznych
oraz
zorganizowanie wycieczki do laboratorium technologicznego w hucie
szkła. Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
, aby przed projekcj
ą
filmu lub wycieczk
ą
ukierunkowa
ć
obserwacj
ę
uczniów, za
ś
po obejrzeniu filmu lub odbyciu
wycieczki przeprowadzi
ć
dyskusj
ę
i dokona
ć
podsumowania.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
52
Zaj
ę
cia powinny by
ć
realizowane w laboratorium chemicznym
w grupie do 15 uczniów, w zespołach 2-3 osobowych.
W procesie nauczania nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na kształtowanie postaw
zawodowych niezb
ę
dnych w pracy laboranta takich jak: staranno
ść
,
dokładno
ść
, odpowiedzialno
ść
za wyniki analiz, przestrzeganie
przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Nauczyciel prowadz
ą
cy proces dydaktyczny zobowi
ą
zany jest
opracowa
ć
wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na opanowanie przez uczniów
umiej
ę
tno
ś
ci:
−
dobierania metod bada
ń
analitycznych,
−
korzystania z norm i instrukcji podczas wykonywania analiz,
−
wykonywania analiz,
−
opracowywania wyników pomiarów,
−
przestrzegania przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy
podczas
wykonywania analiz.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y ocenia
ć
na podstawie: ustnych
i pisemnych sprawdzianów, sprawdzianów praktycznych, testów
osi
ą
gni
ęć
szkolnych, obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
zastosowanie testu pisemnego z zadaniami wielokrotnego wyboru
oraz testu praktycznego z zadaniami typu próba pracy, do których nale
ż
y
opracowa
ć
kryteria oceniania i schemat punktowania.
W ocenie ko
ń
cowej nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki wszystkich stosowanych
przez nauczyciela metod sprawdzania osi
ą
gni
ęć
uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
53
Moduł 311[33].Z2
Technologia topienia masy szklanej
1. Cele główne
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
opracowywa
ć
receptur
ę
zestawu
szklarskiego,
-
dobiera
ć
surowce do sporz
ą
dzenia zestawu,
-
okre
ś
la
ć
zasady magazynowania surowców,
-
dobiera
ć
maszyny
i
urz
ą
dzenia
do
sporz
ą
dzania
zestawu
szklarskiego,
-
oblicza
ć
zapotrzebowanie zestawiarni na surowce szklarskie,
-
charakteryzowa
ć
materiały ogniotrwałe stosowane do budowy pieców
szklarskich,
-
klasyfikowa
ć
piece szklarskie i pomocnicze,
-
charakteryzowa
ć
budow
ę
ró
ż
nych typów pieców: płomieniowych,
płomieniowych opalanych tlenowo, płomieniowych z dogrzewem
elektrycznym, elektrodowych, segmentowych,
-
rozró
ż
nia
ć
sposoby opalania pieców szklarskich,
-
ocenia
ć
efektywno
ść
technologiczno-ekonomiczn
ą
pracy pieców,
-
dobiera
ć
piece do wytopu mas szklanych ró
ż
nych rodzajów,
-
charakteryzowa
ć
stadia topienia masy szklanej,
-
okre
ś
la
ć
wpływ wła
ś
ciwo
ś
ci płynnej masy szklanej na efektywno
ść
procesu topienia masy szklanej,
-
nadzorowa
ć
proces wytopu masy szklanej,
-
rozpoznawa
ć
wady masy szklanej,
-
stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej
,
ochrony
ś
rodowiska podczas sporz
ą
dzania
zestawu szklarskiego oraz topienia masy szklanej.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
311[33].Z2.01 Opracowywanie receptur zestawu szklarskiego
84
311[33].Z2.02 Dobieranie surowców i sporz
ą
dzanie zestawu
szklarskiego
78
311[33].Z2.03 Eksploatacja pieców szklarskich
78
311[33].Z2.04 Topienie masy szklanej
84
Razem
324
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
54
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Andrusieczko A.: Grzejnictwo elektryczne w przemy
ś
le szklarskim. ISiC,
Warszawa 1980
Bolewski A., Budkiewicz M., Wyszomirski P.: Surowce ceramiczne.
Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1991
Dobrzy
ń
ski S.,
ś
oł
ę
dziowski W.: Materiałoznawstwo szklarskie
i ceramiczne. WSiP, Warszawa 1981
Faustyn R.: Maszyny i urz
ą
dzenia w przemy
ś
le szklarskim. WSiP,
Warszawa 1980
Galewicz M.: Współczesne kierunki w budowie pieców szklarskich cz
ęść
1, 2, 3. Szkło i Ceramika nr 3,4,6 /2002
Hilgertner A., Nowotny W.: Piece szklarskie. WSiP, Warszawa 1985
Janiec M.: Materiały ogniotrwałe. WSiP, Warszawa 1984
Materiały szkoleniowe: Szkoła Wiedzy Szklarskiej Techglass. Kraków
2000/2001
Molenda J.: Chemia w przemy
ś
le. WSiP, Warszawa 1996
Nadachowski F.: Zarys technologii materiałów ogniotrwałych.
Wydawnictwa Techniczne, Katowice 1995
Nowotny W.: Szkła barwne. Arkady, Warszawa 1969
Pawłowski S., Serkowski S.: Materiały ogniotrwałe. Zakład poligraficzny,
Gliwice 1996
Piech J.: Piece ceramiczne i szklarskie. Wydawnictwa AGH, Kraków
2001
311[33].Z2
Technologia topienia masy szklanej
311[33].Z2.02
Dobieranie surowców
i sporz
ą
dzanie zestawu szklarskiego
311[33].Z2.01
Opracowywanie receptur zestawu
szklarskiego
311[33].Z2.04
Topienie masy szklanej
311[33].Z2.03
Eksploatacja pieców szklarskich
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
55
Rospond A., Serkowski S.: Wyło
ż
enia ogniotrwałe. SITPH, Gliwice 1999
Senkara T.: Obliczenia cieplne pieców grzewczych w hutnictwie.
Wydawnictwa
Ś
l
ą
skie, Katowice 1981
Praca zbiorowa.: Technologia szkła tom 1. Arkady, Warszawa 1987
Praca zbiorowa.: Wykorzystanie odpadów przemysłowych w technologii
szkła i materiałów budowlanych. PAN, Warszawa 1986
Czasopisma specjalistyczne: ABC jako
ś
ci, Glass, Glass Industry, Glass
Production, Glass Science and Technology, Glass Technology, Glass
Wordwide, International Glass Review, Normalizacja, Problemy jako
ś
ci
Rewia jako
ś
ci, Szkło i Ceramika.
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
56
Jednostka modułowa 311[33].Z2.01
Opracowywanie receptur zestawu szklarskiego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
okre
ś
li
ć
skład chemiczny szkła na podstawie zestawu surowcowego,
-
okre
ś
li
ć
skład surowcowy zestawu na podstawie składu chemicznego
szkła,
-
przekształci
ć
skład chemiczny szkła wyra
ż
ony w % wagowych na
skład molowy,
-
opracowa
ć
receptur
ę
zestawu szklarskiego na podstawie wymaga
ń
okre
ś
lonych dla wyrobu,
-
okre
ś
li
ć
wymagania dotycz
ą
ce składu chemicznego i jako
ś
ci
surowców do produkcji ró
ż
nych rodzajów szkła,
-
wykona
ć
obliczenia zwi
ą
zane z nawa
ż
aniem surowców do zestawu,
-
wykona
ć
obliczenia zwi
ą
zane z korekt
ą
składników zestawu,
-
okre
ś
li
ć
warunki technologiczne sporz
ą
dzania zestawu szklarskiego,
-
obliczy
ć
ilo
ść
surowców niezb
ę
dn
ą
do sporz
ą
dzenia zestawu
szklarskiego przy u
ż
yciu programu komputerowego,
-
sporz
ą
dzi
ć
zapotrzebowanie zestawiarni na surowce szklarskie,
-
skorzysta
ć
z norm, poradników, dokumentacji technologicznej
podczas opracowywania receptur zestawu szklarskiego.
2. Materiał nauczania
Zestawy szklarskie i skład chemiczny szkła.
Sporz
ą
dzanie zestawów szklarskich.
Receptury zestawów szklarskich.
Podstawowe surowce do produkcji szkła.
Podstawowe prace wykonywane w zestawiarni.
Nawa
ż
anie surowców do zestawu szklarskiego.
Proces technologiczny sporz
ą
dzania zestawu szklarskiego.
Obliczenia ilo
ś
ci surowców do sporz
ą
dzania zestawu szklarskiego.
Zapotrzebowanie zestawiarni na surowce szklarskie.
3.
Ć
wiczenia
•
Okre
ś
lanie składu surowcowego zestawu na podstawie składu
chemicznego szkła.
•
Okre
ś
lanie składu chemicznego szkła na podstawie zestawów
surowcowych z uwzgl
ę
dnieniem lotno
ś
ci składników szkła.
•
Okre
ś
lanie
składu
molowego
szkła
na
podstawie
składów
chemicznych szkła.
•
Dobieranie surowców do zestawu szklarskiego na podstawie recept.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
57
•
Dokonywanie korekty składników dotycz
ą
cej zamiany w zestawie
szklarskim.
•
Planowanie
procesu
technologicznego
sporz
ą
dzania
zestawu
szklarskiego.
•
Sporz
ą
dzanie
zapotrzebowania
na
surowce
szklarskie
dla
zestawiarni.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Foliogramy ze składami chemicznymi szkła o ró
ż
nym przeznaczeniu.
Zestawy tabel z recepturami zestawów szklarskich o ró
ż
nym
przeznaczeniu.
Karty charakterystyk surowców szklarskich.
Zestawy plansz z organizacj
ą
pracy zestawiarni surowców o ró
ż
nym
stopniu zautomatyzowania.
Komputer osobisty z oprogramowaniem do okre
ś
lania receptur
zestawów szklarskich oraz okre
ś
lania zapotrzebowania na surowce
szklarskie.
Normy,
poradniki,
dokumentacja
technologiczna
dotycz
ą
ca
opracowywania receptur zestawu szklarskiego.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
okre
ś
lania
składów
chemicznych
szkieł,
składów
surowcowych zestawów szklarskich oraz dobierania surowców do
zestawów
szklarskich
na
podstawie
wymaga
ń
okre
ś
lonych
w recepcie.
W osi
ą
gni
ę
ciu zało
ż
onych celów kształcenia istotne znaczenie ma
dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej proponuje si
ę
realizowa
ć
aktywizuj
ą
cymi metodami nauczania: dyskusji dydaktycznej,
tekstu przewodniego oraz
ć
wicze
ń
praktycznych z zastosowaniem
specjalistycznego
oprogramowania
do
opracowywania
receptur
zestawów szklarskich
.
Nauczyciel powinien przygotowa
ć
zestawy
ć
wicze
ń
obliczeniowych
o zró
ż
nicowanym stopniu trudno
ś
ci. Szczególn
ą
uwag
ę
podczas
wykonywania oblicze
ń
nale
ż
y zwróci
ć
na poprawne wykonywanie
korekty składników zestawu szklarskiego oraz zamiany składników
w zestawie.
Uczniowie powinni sami wykona
ć
obliczenia, a nauczyciel pełni
ć
rol
ę
konsultanta i doradcy.
Zaj
ę
cia
powinny
odbywa
ć
si
ę
w
pracowni
komputerowej
z indywidualnymi stanowiskami komputerowymi, w grupach do 15 osób.
Proponuje si
ę
, aby
ć
wiczenia z zakresu okre
ś
lania receptur
szklarskich
uczniowie
wykonywali
indywidualnie,
a
ć
wiczenia
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
58
z zakresu procesów technologicznych sporz
ą
dzania zestawów
szklarskich w zespołach 2-3 osobowych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Ocenianie powinno u
ś
wiadomi
ć
uczniom poziom ich osi
ą
gni
ęć
w odniesieniu do wymaga
ń
edukacyjnych oraz motywowa
ć
do
samodzielnej pracy i samooceny.
Nauczyciel prowadz
ą
cy proces dydaktyczny zobowi
ą
zany jest
opracowa
ć
wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne powinny by
ć
sprawdzane na podstawie
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia, podczas której
szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
−
poprawne wykonywanie oblicze
ń
,
−
dobieranie surowców do zestawów szklarskich,
−
sporz
ą
dzanie zapotrzebowania na surowce szklarskie.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y ocenia
ć
na podstawie: sprawdzianów
ustnych i pisemnych, sprawdzianów praktycznych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych, obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Podczas kontroli przeprowadzanej w formie ustnej nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na operowanie zdobyt
ą
wiedz
ą
, merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi,
wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu proponuje si
ę
zastosowanie testu
pisemnego z zadaniami wielokrotnego wyboru oraz testu praktycznego
z zadaniami typu próba pracy, do których nale
ż
y opracowa
ć
kryteria
oceniania i schemat punktowania.
W
ocenie
ko
ń
cowej
nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich
stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi
ą
gni
ęć
uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
59
Jednostka modułowa 311[33].Z2.02
Dobieranie surowców i sporz
ą
dzanie zestawu
szklarskiego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
dobra
ć
surowce do sporz
ą
dzenia zestawu szklarskiego,
-
okre
ś
li
ć
sposoby magazynowania surowców,
-
scharakteryzowa
ć
techniki uzdatniania surowców szklarskich,
-
okre
ś
li
ć
przydatno
ść
technologiczn
ą
surowców
do
zestawu
szklarskiego,
-
wyja
ś
ni
ć
sposób post
ę
powania z surowcami toksycznymi,
-
dobra
ć
metod
ę
przygotowywania zestawu szklarskiego,
-
zaplanowa
ć
kolejno
ść
czynno
ś
ci podczas sporz
ą
dzania zestawu
szklarskiego,
-
zorganizowa
ć
prac
ę
w zestawiarni surowców o ró
ż
nym stopniu
zautomatyzowania,
-
dobra
ć
urz
ą
dzenia do sporz
ą
dzania zestawu,
-
posłu
ż
y
ć
si
ę
instrukcjami przygotowywania zestawu i badania
jednorodno
ś
ci zestawu szklarskiego,
-
scharakteryzowa
ć
technik
ę
granulowania, brykietowania i spiekania
zestawu szklarskiego,
-
zabezpieczy
ć
zestaw szklarski przed pyleniem,
-
dobra
ć
sposób transportu zestawu do zasobnika przywannowego,
-
zbada
ć
jednorodno
ść
zestawu szklarskiego,
-
skorzysta
ć
z dokumentacji technologicznej dotycz
ą
cej sporz
ą
dzania
zestawu szklarskiego,
-
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas sporz
ą
dzania
zestawów szklarskich.
2. Materiał nauczania
Surowce do zestawu szklarskiego.
Magazynowanie i transport surowców. Uzdatnianie surowców.
Przydatno
ść
technologiczna surowców.
Metody post
ę
powania z surowcami toksycznymi.
Organizacja pracy w zestawiarni surowców.
Instrukcje przygotowywania zestawu szklarskiego.
Sposoby transportu zestawów szklarskich do pieców.
Badanie jednorodno
ś
ci zestawu szklarskiego.
Techniki sporz
ą
dzania zestawów szklarskich.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy w zestawiarni surowców.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
60
3.
Ć
wiczenia
•
Okre
ś
lanie sposobu transportu i magazynowania surowców.
•
Dobieranie surowców do zestawów szklarskich.
•
Planowanie pracy w zestawiarni surowców.
•
Dobieranie urz
ą
dze
ń
do sporz
ą
dzania zestawu szklarskiego.
•
Planowanie kolejno
ś
ci nawa
ż
ania surowców do zestawu szklarskiego.
•
Dobieranie technik przygotowywania zestawów w zale
ż
no
ś
ci od
sposobu transportu zestawu do pieca.
•
Badanie jednorodno
ś
ci zestawu szklarskiego.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Kolekcje surowców szklarskich.
Zdj
ę
cia obrazów makroskopowych surowców.
Prospekty firm oferuj
ą
cych surowce dla przemysłu szklarskiego.
Filmy obrazuj
ą
ce wydobywanie, przetwarzanie i uzdatnianie surowców
szklarskich.
Katalogi firm oferuj
ą
cych urz
ą
dzenia do uzdatniania surowców
szklarskich.
Katalogi firm oferuj
ą
cych urz
ą
dzenia stosowane w zestawiarniach
surowców.
Modele urz
ą
dze
ń
stosowanych w zestawiarni surowców.
Schematy organizacyjne zestawiarni surowców o ró
ż
nym stopniu
zautomatyzowania.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce prac
ę
zestawiarni surowców.
Próbki zestawów szklarskich przygotowanych ró
ż
nymi technikami.
Regulaminy i instrukcje dotycz
ą
ce obsługi urz
ą
dze
ń
zestawiarni
surowców.
Dokumentacja
technologiczna
dotycz
ą
ca
sporz
ą
dzania
zestawu
szklarskiego.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
dobierania surowców do sporz
ą
dzania zastawów szklarskich oraz
planowania pracy w zestawiarni surowców.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce
metody
nauczania,
w
szczególno
ś
ci:
dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
, metod
ę
tekstu przewodniego, pokazu z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Realizuj
ą
c
program
jednostki
modułowej
wskazane
jest
prezentowanie filmów dydaktycznych oraz zorganizowanie wycieczki do
zestawiarni surowców szklarskich w hucie szkła o ró
ż
nym stopniu
zautomatyzowania. Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
, aby przed projekcj
ą
filmu lub
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
61
wycieczk
ą
ukierunkowa
ć
obserwacj
ę
uczniów, za
ś
po obejrzeniu filmu
lub odbyciu wycieczki przeprowadzi
ć
dyskusj
ę
i dokona
ć
podsumowania.
Podczas
wykonywania
ć
wicze
ń
,
ucze
ń
powinien
opanowa
ć
umiej
ę
tno
ś
ci dobierania surowców do zestawu szklarskiego. Nale
ż
y
równie
ż
zapozna
ć
uczniów z zasadami post
ę
powania z surowcami
toksycznymi oraz uzasadni
ć
konieczno
ść
stosowania
ś
rodków ochrony
indywidualnej podczas pracy z tymi surowcami.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
w pracowni technologicznej, w grupach do
15 osób, w zespołach 2–3 osobowych.
W procesie nauczania nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na kształtowanie postaw
zawodowych niezb
ę
dnych w pracy zestawiacza surowców, takich jak:
staranno
ść
, dokładno
ść
, odpowiedzialno
ść
za sporz
ą
dzony zestaw.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Podczas
oceny
nale
ż
y
sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci
uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.
Oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
−
ustnych i pisemnych sprawdzianów,
−
sprawdzianów praktycznych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na:
−
dobieranie surowców szklarskich do zestawu,
−
korzystanie z norm i instrukcji,
−
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
przeprowadzi
ć
test dydaktyczny wielostopniowy oraz test praktyczny
z zadaniami typu próba pracy.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz poziom
wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
62
Jednostka modułowa 311[33].Z2.03
Eksploatacja pieców szklarskich
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
sklasyfikowa
ć
materiały ogniotrwałe według ró
ż
nych kryteriów,
-
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci materiałów ogniotrwałych,
-
scharakteryzowa
ć
technologi
ę
wytwarzania materiałów ogniotrwałych
oraz materiałów pomocniczych stosowanych do budowy pieców,
-
okre
ś
li
ć
czynniki maj
ą
ce wpływ na wydzielanie p
ę
cherzy gazowych,
korozj
ę
, erozj
ę
materiałów ogniotrwałych,
-
dobra
ć
materiał ogniotrwały na okre
ś
lony element pieca szklarskiego,
-
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci paliw stosowanych do ogrzewania pieców
szklarskich,
-
wyja
ś
ni
ć
zasady modelowania matematycznego i fizycznego pieców
szklarskich,
-
scharakteryzowa
ć
budow
ę
pieców
szklarskich
oraz
pieców
pomocniczych,
-
okre
ś
li
ć
zasady stosowania elektrycznego dogrzewu w piecach
szklarskich,
-
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
oraz zasad
ę
działania pieców elektrodowych,
-
okre
ś
li
ć
sprawno
ść
energetyczn
ą
pieców szklarskich,
-
wykona
ć
obliczenia termotechniczne pieców szklarskich,
-
rozró
ż
ni
ć
sposoby odzysku ciepła z pieców szklarskich,
-
okre
ś
li
ć
zasady rozgrzewu, wygaszania pieców szklarskich,
-
zastosowa
ć
zasady obsługi technicznej pieców szklarskich,
-
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas obsługi pieców
szklarskich.
2. Materiał nauczania
Podział materiałów ogniotrwałych.
Wła
ś
ciwo
ś
ci materiałów ogniotrwałych.
Technologia wytwarzania materiałów ogniotrwałych.
Korozja i erozja materiałów ogniotrwałych.
Zastosowanie materiałów ogniotrwałych.
Zasady modelowania matematycznego i fizycznego pieców szklarskich.
Wła
ś
ciwo
ś
ci paliw.
Budowa i zasada działania pieców szklarskich do wytopu mas szklanych
ró
ż
nych rodzajów.
Budowa i zasada działania pieców szklarskich pomocniczych.
Budowa i zasada działania pieców szklarskich elektrycznych.
Sprawno
ść
energetyczna pieców szklarskich.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
63
Obliczenia termotechniczne pieców szklarskich.
Sposoby odzysku ciepła z pieców szklarskich.
Zasady przeprowadzania rozgrzewu i wygaszania pieców szklarskich.
Zasady obsługi technicznej pieców szklarskich.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozpoznawanie materiałów ogniotrwałych.
•
Ocenianie stopnia zu
ż
ycia materiałów ogniotrwałych na podstawie
próbek z objawami korozji i erozji.
•
Dobieranie materiałów ogniotrwałych do konstrukcji elementów
pieców szklarskich.
•
Porównywanie wła
ś
ciwo
ś
ci paliw stosowanych do ogrzewania pieców
szklarskich.
•
Dobieranie pieców do wytopu mas szklanych o okre
ś
lonych
wła
ś
ciwo
ś
ciach.
•
Analizowanie zalet i wad poszczególnych rodzajów pieców
szklarskich.
•
Obliczanie sprawno
ś
ci cieplnej oraz parametrów termotechnicznych
pieców szklarskich.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Kolekcja materiałów ogniotrwałych.
Katalogi z wła
ś
ciwo
ś
ciami materiałów ogniotrwałych.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce sposoby wytwarzania materiałów
ogniotrwałych.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj
ą
ce zastosowanie
materiałów ogniotrwałych w ró
ż
nych cz
ęś
ciach pieców szklarskich.
Próbki i fotografie materiałów ogniotrwałych z objawami korozji i erozji.
Katalogi firm oferuj
ą
cych materiały ogniotrwałe.
Tabele z wła
ś
ciwo
ś
ciami paliw.
Modele pieców szklarskich.
Schematy konstrukcyjne pieców szklarskich.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj
ą
ce zastosowanie pieców
szklarskich.
Tabele ze wska
ź
nikami termotechnicznymi pieców szklarskich.
Harmonogramy rozgrzewu oraz wygaszania pieców szklarskich.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce budow
ę
, rozgrzew, wygaszanie oraz
remonty pieców.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
64
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
materiałów stosowanych do budowy pieców szklarskich oraz zasad
eksploatacji pieców szklarskich.
W trakcie realizacji programu nale
ż
y ł
ą
czy
ć
teori
ę
z praktyk
ą
poprzez
odpowiedni dobór
ć
wicze
ń
, wykorzystywanie wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
z
innych
obszarów
tematycznych
oraz
rozwija
ć
umiej
ę
tno
ść
samokształcenia i korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce
metody
nauczania,
w
szczególno
ś
ci:
dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
, metod
ę
przypadków, tekstu przewodniego oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Szczególn
ą
uwag
ę
podczas
ć
wicze
ń
nale
ż
y zwróci
ć
na zasady
prawidłowego doboru materiałów na poszczególne cz
ęś
ci pieców oraz
u
ś
wiadomienie skutków niewła
ś
ciwego doboru materiałów do budowy
pieców na podstawie analizy skorodowanych i zu
ż
ytych materiałów.
Nauczyciel powinien przygotowa
ć
materiały potrzebne do wykonania
pokazów i
ć
wicze
ń
: przewodnie teksty, katalogi, normy, dokumentacj
ę
techniczn
ą
oraz zgromadzi
ć
w pracowni niezb
ę
dne
ś
rodki dydaktyczne.
Podczas poznawania materiałów ogniotrwałych nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na ich rodzaje, wła
ś
ciwo
ś
ci i zastosowanie. Ka
ż
dy ucze
ń
powinien mie
ć
mo
ż
liwo
ść
bezpo
ś
redniej identyfikacji materiałów. Podczas
ć
wicze
ń
uczniowie powinni korzysta
ć
z katalogów, norm oraz poradników.
Budow
ę
pieców szklarskich nale
ż
y wyja
ś
ni
ć
na podstawie modeli
ró
ż
nych typów pieców oraz prezentacji filmów dydaktycznych
obrazuj
ą
cych czynno
ś
ci zwi
ą
zane z ich eksploatacj
ą
. Zaleca si
ę
równie
ż
zorganizowa
ć
wycieczk
ę
do huty szkła.
Przed
projekcj
ą
filmu
lub
wycieczk
ą
dydaktyczn
ą
nale
ż
y
ukierunkowa
ć
obserwacj
ę
uczniów, za
ś
po obejrzeniu filmu lub odbyciu
wycieczki przeprowadzi
ć
dyskusj
ę
i dokona
ć
podsumowania.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologicznej w grupach
do 15 uczniów, podzielonych na zespoły 2 – 3 osobowe.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Ocenianie powinno u
ś
wiadomi
ć
uczniom poziom ich osi
ą
gni
ęć
w odniesieniu do wymaga
ń
edukacyjnych oraz motywowa
ć
do
samodzielnej pracy i samooceny.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
65
Podczas kontroli przeprowadzonej w formie ustnej nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na operowanie zdobyt
ą
wiedz
ą
, merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi,
wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Oceny uczniów nale
ż
y dokona
ć
na podstawie: sprawdzianów
pisemnych i ustnych, sprawdzianów praktycznych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia
podczas
ć
wicze
ń
.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne powinny by
ć
sprawdzane na podstawie
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas, której
szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
−
rozpoznawanie materiałów ogniotrwałych,
−
okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci materiałów ogniotrwałych,
−
kryteria doboru i zastosowanie materiałów ogniotrwałych w piecach
szklarskich,
−
jako
ść
i staranno
ść
wykonywanych prac,
−
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki sprawdzianów, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz poziom
wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
66
Jednostka modułowa 311[33].Z2.04
Topienie masy szklanej
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
wyja
ś
ni
ć
zasady obsługi pieców o działaniu ci
ą
głym i okresowym,
-
scharakteryzowa
ć
efekty cieplne towarzysz
ą
ce procesom topienia
masy szklanej,
-
wyja
ś
ni
ć
procesy i zjawiska zwi
ą
zane z wytopem oraz odbarwianiem
masy szklanej,
-
okre
ś
li
ć
czynniki maj
ą
ce wpływ na poprawne przeprowadzenie
procesu topienia masy szklanej,
-
dobra
ć
metod
ę
i parametry procesu topienia masy szklanej
o okre
ś
lonych wła
ś
ciwo
ś
ciach,
-
okre
ś
li
ć
wymagania
dotycz
ą
ce
mas
szklanych
o
ró
ż
nym
przeznaczeniu,
-
okre
ś
li
ć
zasady i metody klarowania i odbarwiania masy szklanej,
-
okre
ś
li
ć
zasady wytopu mas szklanych kwarcowych, borokrzemowych
oraz ołowiowych,
-
okre
ś
li
ć
wpływ ró
ż
nych czynników wpływaj
ą
cych na wytop szkła
barwnego,
-
scharakteryzowa
ć
sposoby ujednorodniania szkła,
-
wyja
ś
ni
ć
zasad
ę
klarowania masy szklanej,
-
skontrolowa
ć
proces topienia masy szklanej w piecu,
-
oceni
ć
jako
ść
odbarwiania masy szklanej,
-
rozpozna
ć
wady masy szklanej,
-
okre
ś
li
ć
wpływ parametrów procesu topienia masy szklanej na jako
ść
masy szklanej,
-
dobra
ć
parametry procesu rozgrzewu i wygaszania pieca,
-
skorzysta
ć
z norm, instrukcji, dokumentacji technologicznej podczas
topienia masy szklanej,
-
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas topienia masy
szklanej.
2. Materiał nauczania
Piece o działaniu ci
ą
głym i okresowym.
Zjawiska i procesy podczas topienia masy szklanej.
Topienie mas szklanych szczególnych rodzajów.
Topienie mas szklanych barwnych.
Instalacje do mechanicznego i pneumatycznego klarowania masy
szklanej.
Odbarwianie masy szklanej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
67
Wady masy szklanej.
Procesy rozgrzewu i wygaszania pieców.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej,
ochrony
ś
rodowiska podczas topienia masy szklanej.
3.
Ć
wiczenia
•
Dobieranie pieców do wytopu masy szklanej o okre
ś
lonych
wła
ś
ciwo
ś
ciach.
•
Charakteryzowanie stadiów topienia masy szklanej.
•
Rozpoznawanie procesów i zjawisk zachodz
ą
cych podczas wytopu
masy szklanej.
•
Porównywanie
procesu
wytopu
mas
szklanych
o
ró
ż
nym
przeznaczeniu:
kwarcowych,
borokrzemowych,
ołowiowych,
barwnych.
•
Porównywanie sposobów ujednorodniania mas szklanych o ró
ż
nym
przeznaczeniu.
•
Ocenianie stopnia odbarwienia szkła na podstawie wygl
ą
du próbek
oraz widma absorbancji szkła.
•
Rozpoznawanie wad masy szklanej na podstawie ich wygl
ą
du.
•
Okre
ś
lanie przyczyn powstawania wad masy szklanej na podstawie
analizy procesu topienia szkła.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Modele pieców szklarskich do wytopu mas szklanych o ró
ż
nym
przeznaczeniu.
Plansze, foliogramy, filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce stadia topienia
masy szklanej.
Próbki szkła z poszczególnych stadiów topienia masy szklanej.
Foliogramy z instalacjami do klarowania szkła.
Harmonogramy wytopu mas szklanych o ró
ż
nym przeznaczeniu.
Harmonogramy rozgrzewu i wygaszania pieców o działaniu okresowym
i ci
ą
głym.
Polskie Normy dotycz
ą
ce wad masy szklanej.
Katalogi z wadami masy szklanej.
Kolekcja szkła z wadami masy szklanej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
68
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
rozpoznawania
procesów
i
zjawisk
zwi
ą
zanych
z wytopem masy szklanej oraz okre
ś
lania technik topienia masy
szklanej.
W osi
ą
gni
ę
ciu zało
ż
onych celów kształcenia istotne znaczenia ma
dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej wskazane jest
realizowa
ć
metod
ą
: dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego, pokazu
z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały potrzebne do
wykonania pokazów i
ć
wicze
ń
: przewodnie teksty, katalogi, normy,
dokumentacj
ę
techniczn
ą
oraz zgromadzi
ć
w pracowni niezb
ę
dne
ś
rodki
dydaktyczne. Uczniowie powinni samodzielnie wykonywa
ć
ć
wiczenia,
a nauczyciel pełni
ć
rol
ę
konsultanta i doradcy.
Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
podczas
ć
wicze
ń
na zasady
prawidłowego doboru pieców szklarskich do wytopu masy szklanej,
oraz u
ś
wiadomienie skutków nieprawidłowego zastosowania pieców do
topienia
masy
szklanej
pod
wzgl
ę
dem
eksploatacyjnym
oraz
energetycznym.
W trakcie wyja
ś
niania procesów i zjawisk zachodz
ą
cych z wytopu
masy szklanej oraz zasad prowadzenia wytopu masy szklanej wskazane
jest prezentowanie filmów dydaktycznych. Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
, aby przed
projekcj
ą
ukierunkowa
ć
obserwacj
ę
uczniów, za
ś
po obejrzeniu filmu
wycieczki przeprowadzi
ć
dyskusj
ę
i dokona
ć
podsumowania.
Zaj
ę
cia powinny by
ć
realizowane w pracowni technologicznej
w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.
W procesie nauczania nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na kształtowanie cech
osobowo
ś
ci niezb
ę
dnych w pracy technologa szkła takich jak: poprawna
analiza wska
ź
ników energetycznych pieców oraz odpowiedzialno
ść
za
prowadzony wytop masy szklanej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
69
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów. Ma ono dostarczy
ć
informacji
o zakresie i stopniu realizacji celów kształcenia jednostki modułowej.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
:
−
diagnoz
ę
stanu wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów z uwzgl
ę
dnieniem
zało
ż
onych celów kształcenia,
−
identyfikowanie post
ę
pów ucz
ą
cych si
ę
w toku realizacji tre
ś
ci
kształcenia oraz rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych
celów kształcenia,
−
sprawdzanie wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci ucznia po zrealizowaniu tre
ś
ci
kształcenia jednostki modułowej.
Oceny uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
−
ustnych i pisemnych sprawdzianów,
−
sprawdzianów praktycznych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na:
−
interpretowanie wska
ź
ników energetycznych pieców szklarskich,
−
kryteria doboru i zastosowanie pieców do topienia mas szklanych
ró
ż
nych rodzajów,
−
wskazywanie zasad prawidłowej eksploatacji pieców szklarskich,
−
rozpoznawanie wad masy szklanej.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y
przeprowadzi
ć
badanie osi
ą
gni
ęć
w formie sprawdzianu teoretycznego
(test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu umiej
ę
tno
ś
ci
praktycznych (zadanie typu próba pracy).
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
ucznia nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
sprawdzianów, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz poziom wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
70
Moduł 311[33].Z3
Technologia produkcji i przetwarzania szkła
1. Cele główne
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
klasyfikowa
ć
wyroby szklane ze wzgl
ę
du na przeznaczenie,
-
charakteryzowa
ć
techniki produkcji i przetwarzania szkła,
-
planowa
ć
proces produkcji i przetwarzania szkła,
-
okre
ś
la
ć
etapy produkcji i przetwarzania okre
ś
lonego rodzaju szkła,
-
wyja
ś
nia
ć
budow
ę
oraz działanie maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji
i przetwarzania szkła,
-
rozró
ż
nia
ć
narz
ę
dzia, materiały i
ś
rodki stosowane do przetwarzania
szkła,
-
dobiera
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do produkcji i przetwarzania
okre
ś
lonego szkła,
-
dobiera
ć
sposoby zasilania maszyn formuj
ą
cych szkło w mas
ę
szklan
ą
,
-
obsługiwa
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do produkcji i przetwarzania szkła,
-
okre
ś
la
ć
skutki niewła
ś
ciwej obsługi maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych
do produkcji i przetwarzania szkła,
-
nadzorowa
ć
procesy produkcji i przetwarzania szkła,
-
charakteryzowa
ć
proces odpr
ęż
ania szkła,
-
stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas procesów
produkcji i przetwarzania szkła.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
311[33].Z2.01 Wytwarzanie szkła gospodarczego
i opakowaniowego
150
311[33].Z2.02 Wytwarzanie szkła technicznego
150
311[33].Z2.03 Wytwarzanie szkła budowlanego
150
311[33].Z2.04 Stosowanie technik wyko
ń
czania szkła
66
311[33].Z2.05 Stosowanie technik zdobienia szkła
160
311[33].Z2.06 Stosowanie technik przetwórstwa szkła
68
Razem
744
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
71
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Einarsson G.: Podstawy telekomunikacji
ś
wiatłowodowej”. Wydawnictwa
Komunikacji i Ł
ą
czno
ś
ci, Warszawa 1998
Faustyn R.: Maszyny i urz
ą
dzenia w przemy
ś
le szklarskim. WSiP,
Warszawa 1980
Grze
ś
kowiak W.: Obróbka szkła. WPL, Warszawa1961
Kadeta U., Siekierska T.: Energooszcz
ę
dne szyby zespolone. Szkło
i Ceramika, nr 49/1998
Klindt L., Klein W.: Szkło jako materiał budowlany. Arkady, Warszawa
1982
Majewski A.: Podstawy techniki
ś
wiatłowodowej: zagadnienia wybrane.
Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000
Materiały szkoleniowe: Szkoła Wiedzy Szklarskiej Techglass. Kraków
2000/2001
Mejer L., Pró
ż
niak B., Werstler J.: Urz
ą
dzenia mechaniczne w przemy
ś
le
szklarskim. Arkady, Warszawa 1966
Nadachowski F.: Wst
ę
p do projektowania technologii ceramicznych.
Wydawnictwa AGH, Kraków 1999
Nowotny W.: Szkła barwne. Arkady, Warszawa 1969
Nowotny W.: Technologia szkieł gospodarczych cz
ęść
1, 2, 3. WSiP,
Warszawa 1985
311[33].Z3
Technologia produkcji
i przetwarzania szkła
311[33].Z3.01
Wytwarzanie szkła
gospodarczego
i opakowaniowego
311[33].Z3.02
Wytwarzanie szkła
technicznego
311[33].Z3.03
Wytwarzanie szkła
budowlanego
311[33].Z3.04
Stosowanie technik
wyko
ń
czania szkła
311[33].Z3.05
Stosowanie technik
zdobienia szkła
311[33].Z3.06
Stosowanie technik
przetwórstwa szkła
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
72
Nowotny W.: Technologia szkła cz
ęść
2. Arkady, Warszawa 1986
Nowotny W.: Technologia szkła cz
ęść
2. WSiP, Warszawa 1979
Nowotny W.: Technologia zdobienia szkła. WSiP, Warszawa 1978
Popławski Z.: Maszynoznawstwo specjalne dla sekcji szkła. Skrypty
uczelniane AGH, Kraków 1974
Stefa
ń
czyk B.: Ró
ż
ne odmiany szkła płaskiego. Okno, nr 4/2003
Wodniak K.: Materiały
ś
cierne, wytwarzanie, wła
ś
ciwo
ś
ci. WNT,
Warszawa 1982
Praca zbiorowa.: Technologia szkła tom 1 i 2. Arkady, Warszawa 1987
Czasopisma specjalistyczne: ABC jako
ś
ci, Glass, Glass Industry, Glass
Production, Glass Science and Technology, Glass Technology, Glass
Wordwide, International Glass Review, Normalizacja, Problemy jako
ś
ci
Rewia jako
ś
ci, Szkło i Ceramika.
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
73
Jednostka modułowa 311[33].Z3.01
Wytwarzanie
szkła
gospodarczego
i opakowaniowego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
sklasyfikowa
ć
szkła gospodarcze oraz opakowania szklane,
-
scharakteryzowa
ć
etapy
produkcji
szkła
gospodarczego
i opakowaniowego,
-
zorganizowa
ć
proces
produkcji
szkła
gospodarczego
i opakowaniowego,
-
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
technologiczn
ą
procesu produkcji szkła
gospodarczego i opakowaniowego,
-
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
,
zasad
ę
działania,
zastosowanie
maszyn
i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła gospodarczego oraz opakowaniowego,
-
dobra
ć
materiały
i
narz
ę
dzia
do
r
ę
cznej
produkcji
szkła
gospodarczego,
-
dobra
ć
technik
ę
wytwarzania szkła gospodarczego,
-
uformowa
ć
wyrób ze szkła sposobem r
ę
cznym,
-
dobra
ć
sposoby zasilania maszyn formuj
ą
cych mas
ę
szklan
ą
,
-
dobra
ć
półautomaty i automaty do produkcji szkła gospodarczego
oraz opakowaniowego,
-
scharakteryzowa
ć
czynniki maj
ą
ce wpływ na formowanie szkła
gospodarczego oraz opakowaniowego,
-
zastosowa
ć
techniki uszlachetniania powierzchni opakowa
ń
ze szkła,
-
zastosowa
ć
zasady
odpr
ęż
ania
szkła
gospodarczego
oraz
opakowaniowego,
-
rozpozna
ć
wady wykonania szkła gospodarczego i opakowaniowego,
-
okre
ś
li
ć
wielko
ść
napr
ęż
e
ń
w
szkłach
gospodarczych
i opakowaniowych za pomoc
ą
polarymetru i polaryskopu,
-
okre
ś
li
ć
mo
ż
liwo
ść
wyeliminowania wad powstałych podczas
wytwarzania szkła gospodarczego i opakowaniowego,
-
okre
ś
li
ć
wpływ parametrów procesu produkcji na jako
ść
szkła
gospodarczego i opakowaniowego,
-
oceni
ć
jako
ść
szkła gospodarczego i opakowaniowego,
-
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas
procesów produkcji szkła gospodarczego i opakowaniowego.
2. Materiał nauczania
Szkła gospodarcze i opakowaniowe.
Wytwarzanie szkła gospodarczego i opakowaniowego.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
74
Budowa, zasada działania i zastosowanie maszyn i urz
ą
dze
ń
do
produkcji szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Materiały i narz
ę
dzia do r
ę
cznej produkcji szkła gospodarczego.
Formowanie wyrobów ze szkła sposobem r
ę
cznym.
Zasilanie maszyn formuj
ą
cych wyroby z masy szklanej.
Półautomaty
i
automaty
do
produkcji
szkła
gospodarczego
opakowaniowego.
Uszlachetnianie powierzchni szkła opakowaniowego.
Odpr
ęż
anie szkła gospodarczego oraz opakowaniowego.
Wady wykonania szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Kontrola jako
ś
ci szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas procesów produkcji
szkła gospodarczego i opakowaniowego.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozpoznawanie
asortymentów
szkła
gospodarczego
i opakowaniowego na podstawie ich wygl
ą
du oraz wła
ś
ciwo
ś
ci.
•
Planowanie procesu produkcyjnego okre
ś
lonego wyrobu ze szkła
gospodarczego i opakowaniowego.
•
Dobieranie narz
ę
dzi do r
ę
cznego formowania szkła gospodarczego.
•
Formowanie wyrobów ze szkła sposobem r
ę
cznym.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła gospodarczego
i opakowaniowego.
•
Analizowanie zalet i wad ró
ż
nych sposobów zasilania maszyn w mas
ę
szklan
ą
.
•
Przeprowadzanie procesu odpr
ęż
ania szkła.
•
Wykonywanie
pomiarów
wielko
ś
ci
napr
ęż
e
ń
w
szkłach
gospodarczych i opakowaniowych za pomoc
ą
polarymetru.
•
Ocenianie jako
ś
ci szkła gospodarczego i opakowaniowego.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Katalogi szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Kolekcja szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Kolekcja narz
ę
dzi do r
ę
cznego formowania szkła.
Dane
techniczne
maszyn
i
urz
ą
dze
ń
do
wytwarzania
szkła
gospodarczego i opakowaniowego.
Modele zasilaczy.
Filmy dydaktyczne obrazuj
ą
ce sposoby produkcji szkła gospodarczego
i opakowaniowego.
Foliogramy,
ilustracje
i
fotografie
przedstawiaj
ą
ce
procesy
technologiczne produkcji szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Polarymetr i polaryskop do pomiaru napr
ęż
e
ń
w szkle.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
75
Przyrz
ą
dy
do
kontroli
jako
ś
ci
szkła
gospodarczego
i opakowaniowego.
Polskie Normy dotycz
ą
ce kontroli jako
ś
ci szkła gospodarczego
i opakowaniowego.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
wytwarzania szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Okre
ś
lone w programie cele kształcenia umo
ż
liwi
ą
opanowanie przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci rozpoznawania szkła, dobierania maszyn
i urz
ą
dze
ń
do produkcji oraz kontrolowania jako
ś
ci szkła.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce
metody
nauczania,
w
szczególno
ś
ci:
dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
, metod
ę
przypadków, tekstu przewodniego oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
zasady prawidłowego doboru maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła oraz
u
ś
wiadomienie skutków ich niewła
ś
ciwego doboru.
Nauczyciel powinien przygotowa
ć
materiały potrzebne do wykonania
pokazów i
ć
wicze
ń
: przewodnie teksty, katalogi, normy, dokumentacj
ę
techniczn
ą
oraz zgromadzi
ć
w pracowni niezb
ę
dne
ś
rodki dydaktyczne.
Podczas rozpoznawania szkła gospodarczego i opakowaniowego
nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na ich rodzaje, wła
ś
ciwo
ś
ci i zastosowanie.
W trakcie wykonywania
ć
wicze
ń
uczniowie powinni korzysta
ć
z poradników, katalogów, norm, danych technicznych maszyn i urz
ą
dze
ń
oraz innych
ź
ródeł informacji.
Proces dydaktyczny nale
ż
y wspomaga
ć
filmami dydaktycznymi
oraz wycieczkami do wydziału produkcji szkła gospodarczego
i opakowaniowego. Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
, aby przed projekcj
ą
filmu lub
wycieczk
ą
ukierunkowa
ć
obserwacj
ę
uczniów, za
ś
po obejrzeniu filmu
lub
odbyciu
wycieczki
przeprowadzi
ć
dyskusj
ę
i dokona
ć
podsumowania.
Zaj
ę
cia nale
ż
y realizowa
ć
w pracowni technologicznej, w grupie do
15 uczniów, podzielonych na zespoły 2-3 osobowe.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
76
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela. Proces oceniania powinien
obejmowa
ć
:
−
diagnoz
ę
stanu wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów z uwzgl
ę
dnieniem
zało
ż
onych celów kształcenia,
−
identyfikowanie post
ę
pów ucz
ą
cych si
ę
w toku realizacji tre
ś
ci
kształcenia oraz rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych
celów kształcenia,
−
sprawdzanie wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci ucznia po zrealizowaniu tre
ś
ci
kształcenia jednostki modułowej.
Oceny uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
−
ustnych i pisemnych sprawdzianów,
−
sprawdzianów praktycznych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Kontrol
ę
poprawno
ś
ci wykonania
ć
wiczenia nale
ż
y przeprowadzi
ć
w trakcie i po jego wykonaniu.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
i dokonuj
ą
c oceny pracy, nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na umiej
ę
tno
ść
:
−
rozpoznawania
asortymentów
szkła
gospodarczego
i opakowaniowego,
−
dobierania narz
ę
dzi, maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła
gospodarczego i opakowaniowego,
−
kontrolowania jako
ś
ci szkła gospodarczego i opakowaniowego.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
przeprowadzi
ć
badanie
osi
ą
gni
ęć
w
formie
sprawdzianu
teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu
umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych (zadanie typu próba pracy).
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
ucznia nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
sprawdzianów, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz poziom wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
77
Jednostka modułowa 311[33].Z3.02
Wytwarzanie szkła technicznego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
sklasyfikowa
ć
szkła techniczne,
-
scharakteryzowa
ć
etapy produkcji szkła technicznego,
-
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła optycznego,
-
wyja
ś
ni
ć
zjawisko fotoczuło
ś
ci i fotochromii,
-
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
oraz zasad
ę
działania maszyn i urz
ą
dze
ń
do
wytwarzania szkła technicznego,
-
scharakteryzowa
ć
technologi
ę
produkcji szkła typu Pyrex, Jena,
Palex,
-
okre
ś
li
ć
etapy procesu wytwarzania
ś
wiatłowodów,
-
scharakteryzowa
ć
szkła mikroporowate i dozymetryczne,
-
scharakteryzowa
ć
tworzywa dewitryfikacyjne,
-
okre
ś
li
ć
etapy procesu wytwarzania dewitryfikatów,
-
dobra
ć
technologi
ę
wytwarzania szkła neutralnego,
-
dobra
ć
metody produkcji szkła pró
ż
niowego oraz dla potrzeb TV,
-
zaplanowa
ć
proces produkcji okre
ś
lonego szkła technicznego,
-
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
technologiczn
ą
procesu produkcji szkła
technicznego,
-
dobra
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do produkcji rur, pr
ę
tów szklanych oraz
włókna szklanego,
-
zastosowa
ć
techniki wytwarzania szkła dla potrzeb farmacji,
-
skontrolowa
ć
proces wytwarzania szkła technicznego na ró
ż
nych
etapach produkcji,
-
posłu
ż
y
ć
si
ę
instrukcjami obsługi maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji
szkła technicznego,
-
rozpozna
ć
wady wykonania szkła technicznego,
-
okre
ś
li
ć
mo
ż
liwo
ś
ci wyeliminowania wad powstałych w procesie
wytwarzania szkła technicznego,
-
okre
ś
li
ć
wpływ parametrów produkcyjnych na jako
ść
szkła
technicznego,
-
oceni
ć
jako
ść
szkła technicznego,
-
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska podczas procesów produkcji
szkła technicznego.
2. Materiał nauczania
Klasyfikacja szkła technicznego.
Wła
ś
ciwo
ś
ci szkła technicznego.
Zjawisko fotoczuło
ś
ci i fotochromii.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
78
Budowa, zasada działania i zastosowanie maszyn i urz
ą
dze
ń
do
produkcji szkła technicznego.
Produkcja szkła typu Pyrex, Jena, Palex.
Produkcja
ś
wiatłowodów.
Szkła mikroporowate i dozymetryczne.
Charakterystyka tworzyw dewitryfikacyjnych.
Produkcja dewitryfikatów.
Produkcja szkła neutralnego.
Produkcja szkła pró
ż
niowego oraz dla potrzeb TV.
Maszyny i urz
ą
dzenia do wytwarzania rur, pr
ę
tów szklanych oraz włókna
szklanego.
Produkcja szkła dla potrzeb farmacji.
Kontrola procesu wytwarzania szkła technicznego na ro
ż
nych etapach
produkcji,
Wady wykonania szkła technicznego.
Przyrz
ą
dy i narz
ę
dzia do kontroli jako
ś
ci szkła technicznego.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej podczas procesów produkcji szkła technicznego.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozpoznawanie asortymentów szkła technicznego na podstawie jego
wygl
ą
du oraz wła
ś
ciwo
ś
ci.
•
Porównywanie
procesów
produkcji
ró
ż
nych
rodzajów
szkła
technicznego.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji rur i pr
ę
tów.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji włókien szklanych.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji
ś
wiatłowodów.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła dla potrzeb farmacji.
•
Dobieranie parametrów procesu produkcji szkła technicznego.
•
Kontrolowanie procesów wytwarzania szkła technicznego na ro
ż
nych
etapach produkcji.
•
Badanie i ocena jako
ś
ci szkła technicznego.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Kolekcja szkła technicznego.
Katalogi szkła technicznego.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce sposoby wytwarzania szkła
technicznego.
Foliogramy,
ilustracje
i
fotografie
przedstawiaj
ą
ce
procesy
technologiczne wytwarzania szkła technicznego.
Modele ci
ą
garek rur i pr
ę
tów, linii do produkcji włókien szklanych oraz
linii do produkcji
ś
wiatłowodów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
79
Schematy
działania
i
rysunki
konstrukcyjne
ci
ą
garek,
studni
podmaszynowych, linii do produkcji
ś
wiatłowodów.
Dane techniczne maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła technicznego.
Polskie Normy dotycz
ą
ce kontroli jako
ś
ci szkła technicznego.
Przyrz
ą
dy do kontrolowania jako
ś
ci szkła technicznego.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
wytwarzania szkła technicznego.
Okre
ś
lone w programie cele kształcenia umo
ż
liwi
ą
opanowanie przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci rozpoznawania szkła, dobierania maszyn
i urz
ą
dze
ń
do produkcji oraz kontrolowania jako
ś
ci szkła.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce
metody
nauczania,
w
szczególno
ś
ci:
dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
,
metod
ę
przypadków,
tekstu
przewodniego,
gier
symulacyjnych, pokazu z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
podczas
ć
wicze
ń
na zasady
prawidłowego doboru maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła oraz
u
ś
wiadomienie skutków niewła
ś
ciwego ich doboru.
Nauczyciel powinien przygotowa
ć
materiały potrzebne do wykonania
pokazów i
ć
wicze
ń
: przewodnie teksty, katalogi, normy, dokumentacj
ę
techniczn
ą
oraz zgromadzi
ć
w pracowni niezb
ę
dne
ś
rodki dydaktyczne.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na rodzaje, wła
ś
ciwo
ś
ci i zastosowanie szkła technicznego,
natomiast procesy produkcji nale
ż
y wyja
ś
ni
ć
na podstawie prezentacji
filmu dydaktycznego lub obserwacji przebiegu procesu produkcji szkła
technicznego w hucie szkła.
Zaj
ę
cia powinny by
ć
realizowane w pracowni technologicznej,
w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.
6.
Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
:
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
80
-
diagnoz
ę
stanu wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów z uwzgl
ę
dnieniem
zało
ż
onych celów kształcenia,
-
identyfikowanie post
ę
pów ucz
ą
cych si
ę
w toku realizacji tre
ś
ci
kształcenia oraz rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych
celów kształcenia,
-
sprawdzanie wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci ucznia po zrealizowaniu tre
ś
ci
kształcenia jednostki modułowej.
Oceny uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
–
ustnych i pisemnych sprawdzianów,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
i dokonuj
ą
c oceny pracy, nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
rozpoznawanie wyrobów ze szkła technicznego,
–
okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci szkła technicznego,
–
dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła technicznego,
–
kontrolowanie jako
ś
ci szkła technicznego.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
przeprowadzi
ć
badanie
osi
ą
gni
ęć
w
formie
sprawdzianu
teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu
umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych (zadanie typu próba pracy).
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
ucznia nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
sprawdzianów, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz poziom wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
81
Jednostka modułowa 311[33].Z3.03
Wytwarzanie szkła budowlanego
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
sklasyfikowa
ć
szkło budowlane,
-
scharakteryzowa
ć
etapy produkcji szkła budowlanego,
-
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
, zasad
ę
działania i okre
ś
li
ć
zastosowanie maszyn
i urz
ą
dze
ń
do wytwarzania szkła budowlanego,
-
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła izolacyjnego,
-
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
studni podmaszynowej do produkcji szkła płaskiego,
-
scharakteryzowa
ć
metody produkcji szkła walcowanego,
-
wyja
ś
ni
ć
technik
ę
wytwarzania szkła float,
-
okre
ś
li
ć
etapy produkcji szkła piankowego,
-
zaplanowa
ć
proces produkcji szkła budowlanego,
-
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
technologiczn
ą
procesu produkcji szkła
budowlanego,
-
dobra
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do produkcji szkła płaskiego,
-
dobra
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do produkcji kształtek budowlanych,
-
dobra
ć
ś
rodki spieniaj
ą
ce do produkcji szkła piankowego,
-
dobra
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do produkcji włókien izolacyjnych,
-
skontrolowa
ć
proces wytwarzania szkła budowlanego na ró
ż
nych
etapach produkcji,
-
rozpozna
ć
wady szkła budowlanego,
-
okre
ś
li
ć
mo
ż
liwo
ś
ci wyeliminowania wad powstałych w procesie
wytwarzania szkła budowlanego,
-
okre
ś
li
ć
wpływ parametrów produkcyjnych na jako
ść
szkła
budowlanego,
-
oceni
ć
jako
ść
szkła budowlanego,
-
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska podczas procesów produkcji szkła budowlanego.
2. Materiał nauczania
Szkło budowlane.
Budowa, zasada działania i zastosowanie maszyn i urz
ą
dze
ń
do
produkcji szkła budowlanego.
Produkcja szkła budowlanego.
Wła
ś
ciwo
ś
ci szkła izolacyjnego.
Produkcja szkła płaskiego.
Budowa studni podmaszynowych do produkcji szkła płaskiego.
Produkcja szkła walcowanego.
Produkcja szkła float.
Produkcja szkła piankowego.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
82
Maszyny i urz
ą
dzenia do produkcji szkła płaskiego.
Maszyny i urz
ą
dzenia do produkcji kształtek budowlanych.
Ś
rodki spieniaj
ą
ce do produkcji szkła piankowego.
Maszyny i urz
ą
dzenia do produkcji włókien izolacyjnych.
Kontrola procesu wytwarzania szkła budowlanego na ro
ż
nych etapach
produkcji,
Wady wykonania szkła budowlanego.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz przeciwpo
ż
arowe podczas
procesów produkcji szkła budowlanego.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozpoznawanie asortymentów szkła budowlanego na podstawie jego
wła
ś
ciwo
ś
ci oraz wygl
ą
du wyrobów.
•
Planowanie procesu produkcji okre
ś
lonego szkła budowlanego.
•
Porównywanie
procesów
produkcji
ró
ż
nych
rodzajów
szkła
budowlanego.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła płaskiego.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła walcowanego.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji włókien izolacyjnych.
•
Rozpoznawanie wad wykonania szkła budowlanego.
•
Kontrolowanie jako
ś
ci szkła budowlanego.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Kolekcja szkła budowlanego.
Katalogi z wła
ś
ciwo
ś
ciami szkła budowlanego.
Dokumentacja techniczna produkcji szkła budowlanego.
Dane techniczne maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła budowlanego.
Modele walcarek, ci
ą
garek, linii float.
Schematy działania i rysunki konstrukcyjne walcarek. ci
ą
garek, studni
podmaszynowych, linii float.
Filmy
dydaktyczne
przedstawiaj
ą
ce
sposoby
produkcji
szkła
budowlanego.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj
ą
ce procesy produkcji
szkła budowlanego.
Polskie Normy dotycz
ą
ce oceny jako
ś
ci szkła budowlanego.
Przyrz
ą
dy i narz
ę
dzia do oceny jako
ś
ci szkła budowlanego.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia z zakresu
wytwarzania szkła budowlanego.
Okre
ś
lone w programie cele kształcenia umo
ż
liwi
ą
opanowanie przez
uczniów umiej
ę
tno
ś
ci rozpoznawania szkła, dobierania maszyn
i urz
ą
dze
ń
do produkcji oraz kontrolowania jako
ś
ci szkła.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
83
W osi
ą
gni
ę
ciu zaplanowanych celów kształcenia istotne znaczenie
ma dobór metod nauczania. Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu
nauczania stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce metody nauczania, w szczególno
ś
ci:
dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
, metod
ę
problemow
ą
, metod
ę
przypadków,
metod
ę
tekstu przewodniego, pokazu z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
−
zasady prawidłowego doboru maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła,
−
skutki niewła
ś
ciwego doboru maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła,
−
skutki nieprawidłowej eksploatacji maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji
szkła.
Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały potrzebne do
wykonania pokazów i
ć
wicze
ń
: przewodnie teksty, katalogi, normy,
dokumentacj
ę
techniczn
ą
oraz zgromadzi
ć
w pracowni niezb
ę
dne
ś
rodki
dydaktyczne. Uczniowie powinni samodzielnie wykonywa
ć
ć
wiczenia,
a nauczyciel pełni
ć
rol
ę
konsultanta i doradcy.
Podczas
ć
wicze
ń
uczniowie powinni korzysta
ć
z katalogów, norm
oraz danych technicznych. Zaleca si
ę
równie
ż
prezentowanie filmów
dydaktycznych oraz zorganizowanie wycieczki do huty szkła w celu
zapoznania uczniów z procesem produkcji szkła budowlanego
w warunkach rzeczywistych. Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
, aby przed projekcj
ą
filmu
lub wycieczk
ą
ukierunkowa
ć
obserwacj
ę
uczniów, za
ś
po obejrzeniu
filmu lub odbyciu wycieczki przeprowadzi
ć
dyskusj
ę
i dokona
ć
podsumowania.
Zaj
ę
cia powinny by
ć
realizowane w pracowni technologicznej,
w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.
6.
Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela. Proces oceniania powinien
obejmowa
ć
:
–
diagnoz
ę
stanu wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów z uwzgl
ę
dnieniem
zało
ż
onych celów kształcenia,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
84
–
identyfikowanie post
ę
pów ucz
ą
cych si
ę
w toku realizacji tre
ś
ci
kształcenia oraz rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych
celów kształcenia,
–
sprawdzanie wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci ucznia po zrealizowaniu tre
ś
ci
kształcenia jednostki modułowej.
Oceny uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
–
ustnych i pisemnych sprawdzianów,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Kontrol
ę
poprawno
ś
ci wykonania
ć
wiczenia nale
ż
y przeprowadzi
ć
w trakcie i po jego wykonaniu.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
i dokonuj
ą
c oceny pracy, nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
rozpoznawanie szkła budowlanego,
–
okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci szkła budowlanego,
–
dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji wyrobów.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y
przeprowadzi
ć
badanie osi
ą
gni
ęć
w formie sprawdzianu teoretycznego
(test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu umiej
ę
tno
ś
ci
praktycznych (zadanie typu próba pracy).
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
ucznia nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich sprawdzianów stosowanych przez nauczyciela oraz poziom
wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
85
Jednostka modułowa 311[33].Z3.04
Stosowanie technik wyka
ń
czania szkła
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
−
sklasyfikowa
ć
techniki wyka
ń
czania wyrobów ze szkła,
−
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
technologiczn
ą
produkcji szkła,
−
zaplanowa
ć
proces wyka
ń
czania wyrobów ze szkła,
−
dobra
ć
materiały do wyka
ń
czania wyrobów ze szkła,
−
dobra
ć
technik
ę
do obcinania kap od wyrobów ze szkła,
−
dobra
ć
narz
ę
dzia i urz
ą
dzenia do nacinania obrze
ż
y i nacinania
poprzecznego płyt ze szkła,
−
dobra
ć
urz
ą
dzenia i urz
ą
dzenia do r
ę
cznego i automatycznego
odłamywania płyt ze szkła,
−
dobra
ć
narz
ę
dzia i urz
ą
dzenia do rozkroju rur i pr
ę
tów ze szkła,
−
dobra
ć
szlifierki do obróbki szkła,
−
dobra
ć
ś
rodki
ś
cierne do obróbki mechanicznej szkła,
−
dobra
ć
urz
ą
dzenie do zatapiania obrze
ż
y wyrobów ze szkła,
−
zastosowa
ć
urz
ą
dzenia do docierania korków szklanych i wiercenia
otworów w szkle,
−
skontrolowa
ć
parametry pracy maszyn i urz
ą
dze
ń
do wyka
ń
czania
wyrobów ze szkła,
−
rozpozna
ć
wady wyka
ń
czania wyrobów ze szkła,
−
okre
ś
li
ć
mo
ż
liwo
ś
ci wyeliminowania wad wyka
ń
czania wyrobów ze
szkła,
−
oceni
ć
jako
ść
wyko
ń
czenia wyrobów ze szkła,
−
oceni
ć
jako
ść
wyko
ń
czenia wyrobów ze szkła,
−
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas procesów
wyko
ń
czania wyrobów ze szkła.
2. Materiał nauczania
Wyka
ń
czanie szkła.
Materiały do wyka
ń
czania szkła.
Obcinanie kap od wyrobów ze szkła.
Maszyny i urz
ą
dzenia do nacinania obrze
ż
y i nacinania poprzecznego
płyt ze szkła.
Maszyny i urz
ą
dzenia do rozkroju rur i pr
ę
tów ze szkła.
Szlifierki do obróbki szkła.
Szlifowanie szkła.
Ś
rodki
ś
cierne do obróbki mechanicznej szkła.
Urz
ą
dzenia do zatapiania obrze
ż
y wyrobów ze szkła.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
86
Urz
ą
dzenia do docierania korków szklanych i wiercenia otworów w szkle.
Wady wyka
ń
czania wyrobów ze szkła.
Ocena jako
ś
ci wyko
ń
czania wyrobów ze szkła.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, przeciwpo
ż
arowe oraz ochrony
ś
rodowiska podczas procesów wyka
ń
czania wyrobów ze szkła.
3.
Ć
wiczenia
•
Charakteryzowanie technik wyka
ń
czania wyrobów ze szkła.
•
Planowanie procesu wyka
ń
czania okre
ś
lonego wyrobu ze szkła.
•
Dobieranie materiałów do wyka
ń
czania wyrobów ze szkła.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do szlifowania wyrobów ze szkła.
•
Dobieranie maszyn i urz
ą
dze
ń
do zatapiania wyrobów ze szkła.
•
Rozpoznawanie
ś
rodków
ś
ciernych stosowanych do wyka
ń
czania
wyrobów ze szkła.
•
Dobieranie urz
ą
dze
ń
do rozkroju płyt szklanych.
•
Dobieranie urz
ą
dze
ń
do rozkroju rur i pr
ę
tów ze szkła.
•
Rozpoznawanie wad wyka
ń
czania wyrobów ze szkła.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Kolekcja wyrobów wyko
ń
czonych metodami op
ę
kiwania, szlifowania
i zatapiania.
Schematy i rysunki konstrukcyjne op
ę
karek, szlifierek, zatapiarek.
Dane techniczne maszyn i urz
ą
dze
ń
do wyka
ń
czania wyrobów ze szkła.
Modele urz
ą
dze
ń
do wyka
ń
czania wyrobów ze szkła.
Filmy
dydaktyczne
przedstawiaj
ą
ce
procesy
technologiczne
wyka
ń
czania wyrobów ze szkła.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj
ą
ce procesy wyka
ń
czania
wyrobów ze szkła.
Polskie Normy dotycz
ą
ce kontrolowania jako
ś
ci wyka
ń
czania szkła.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci dobierania odpowiednich materiałów, narz
ę
dzi, maszyn
i urz
ą
dze
ń
do wykonywania okre
ś
lonych prac zwi
ą
zanych z obróbk
ą
i wyka
ń
czaniem wyrobów ze szkła.
Zastosowanie ró
ż
norodnych metod nauczania sprzyja zrozumieniu
zjawisk i procesów technologicznych oraz kształtowaniu umiej
ę
tno
ś
ci
wykorzystywania
wiedzy
teoretycznej
w
sytuacjach
typowych
i problemowych. Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania
stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce metody nauczania, w szczególno
ś
ci: dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
, metod
ę
przypadków, tekstu przewodniego, pokazu
z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
87
Ć
wiczenia praktyczne powinien poprzedzi
ć
pokaz z obja
ś
nieniem.
Podczas pokazu opis słowny nale
ż
y ograniczy
ć
do minimum, natomiast
demonstrowa
ć
jak najwi
ę
cej przykładów czynno
ś
ci, zwracaj
ą
c uwag
ę
na
wła
ś
ciwy tok pracy.
Podczas
ć
wicze
ń
uczniowie powinni korzysta
ć
z poradników,
katalogów, norm oraz danych technicznych.
W trakcie wyja
ś
niania procesów wyka
ń
czania szkła nale
ż
y
prezentowa
ć
filmy dydaktyczne oraz zorganizowa
ć
wycieczk
ę
do
wydziału wyko
ń
czania szkła. Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
, aby przed projekcj
ą
filmu
lub wycieczk
ą
ukierunkowa
ć
obserwacj
ę
uczniów, za
ś
po obejrzeniu
filmu lub odbyciu wycieczki przeprowadzi
ć
dyskusj
ę
i dokona
ć
podsumowania.
Zaj
ę
cia powinny by
ć
realizowane w pracowni technologicznej
w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Ocenianie powinno u
ś
wiadomi
ć
uczniom poziom ich osi
ą
gni
ęć
w odniesieniu do wymaga
ń
edukacyjnych, motywowa
ć
do samodzielnej
pracy i samooceny.
Oceny uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
–
pisemnych i ustnych sprawdzianów,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Kontrol
ę
poprawno
ś
ci wykonania
ć
wiczenia nale
ż
y przeprowadzi
ć
w trakcie i po jego wykonaniu.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
i dokonuj
ą
c oceny pracy, nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
dobieranie metod wyka
ń
czania wyrobów ze szkła,
–
dobieranie materiałów, maszyn i urz
ą
dze
ń
do wyka
ń
czania wyrobów
ze szkła,
–
kontrolowanie jako
ś
ci wyka
ń
czania wyrobów ze szkła.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
przeprowadzi
ć
badanie
osi
ą
gni
ęć
w
formie
sprawdzianu
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
88
teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu
praktycznego (zadanie typu próba pracy).
W
ko
ń
cowej
ocenie
nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich
stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
89
Jednostka modułowa 311[33].Z3.05
Stosowanie technik zdobienia szkła
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
−
sklasyfikowa
ć
techniki zdobienia wyrobów ze szkła,
−
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
technologiczn
ą
dotycz
ą
c
ą
zdobienia szkła,
−
zaplanowa
ć
proces zdobienia szkła,
−
dobra
ć
materiały i narz
ę
dzia zdobienia szkła,
−
sporz
ą
dzi
ć
roztwór trawi
ą
cy szkło,
−
zastosowa
ć
technik
ę
trawienia chemicznego szkła,
−
dobra
ć
narz
ę
dzia i urz
ą
dzenia do malowania szkła,
−
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci farb do malowania szkła,
−
wyja
ś
ni
ć
zjawisko lazurowania i iryzowania,
−
sklasyfikowa
ć
tarcze rze
ź
biarskie,
−
rozró
ż
ni
ć
rodzaje dekoracji rze
ź
bionych w szkle,
−
dobra
ć
ś
rodki do polerowania
ż
łobin,
−
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci
ś
rodków do matowania mechanicznego szkła,
−
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci powłok metalicznych nakładanych na szkło,
−
scharakteryzowa
ć
zdobienie szkła technik
ą
kwiatu mrozu, laserow
ą
,
ultrad
ź
wi
ę
kow
ą
, fotochromii i fotchochemigrafii,
−
rozpozna
ć
wady zdobienia wyrobów ze szkła,
−
okre
ś
li
ć
mo
ż
liwo
ś
ci wyeliminowania wad powstałych podczas
zdobienia szkła,
−
posłu
ż
y
ć
si
ę
normami, katalogami oraz instrukcjami obsługi maszyn
i urz
ą
dze
ń
podczas zdobienia szkła,
−
oceni
ć
jako
ść
zdobienia szkła,
−
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas procesów
zdobienia szkła.
2. Materiał nauczania
Techniki zdobienia szkła.
Organizacja procesów zdobienia szkła.
Materiały i narz
ę
dzia stosowane w technikach zdobienia szkła.
Roztwory trawi
ą
ce szkło.
Techniki trawienia chemicznego szkła.
Narz
ę
dzia i urz
ą
dzenia do malowania szkła.
Wła
ś
ciwo
ś
ci farb do malowania szkła.
Lazurowanie i iryzowanie.
Tarcze rze
ź
biarskie.
Dekoracje rze
ź
bione w szkle.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
90
Polerowanie
ż
łobin.
Matowanie mechaniczne szkła.
Powłoki metaliczne na szkle.
Zdobienie szkła kwiatem mrozu.
Zdobienie szkła sposobem laserowym, ultrad
ź
wi
ę
kowym, fotochromii
i fotchochemigrafii.
Wady zdobienia szkła.
Ocena jako
ś
ci zdobionego szkła.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, przeciwpo
ż
arowe oraz ochrony
ś
rodowiska podczas procesów zdobienia szkła.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozpoznawanie sposobu zdobienia szkła na podstawie wygl
ą
du
wyrobów.
•
Planowanie procesu zdobienia szkła ró
ż
nymi technikami.
•
Sporz
ą
dzanie roztworu trawi
ą
cego szkło.
•
Porównywanie wła
ś
ciwo
ś
ci farb stosowanych do malowania szkła.
•
Malowanie wyrobów ze szkła.
•
Dobieranie narz
ę
dzi i tarcz rze
ź
biarskich do wykonywania dekoracji
w szkle.
•
Wykonywanie dekoracji rze
ź
biarskich.
•
Nakładanie powłok metalicznych na szkło.
•
Rozpoznawanie wad powstałych podczas zdobienia szkła.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Kolekcja wyrobów zdobionych ró
ż
nymi technikami.
Kolekcja tarcz rze
ź
biarskich.
Kolekcja dekoracji rze
ź
biarskich.
Dane techniczne maszyn i urz
ą
dze
ń
do zdobienia szkła.
Dokumentacja techniczna procesu zdobienia szkła.
Modele urz
ą
dze
ń
do zdobienia wyrobów szkła.
Schematy działania i rysunki konstrukcyjne urz
ą
dze
ń
do rze
ź
bienia,
malowania, matowania oraz metalizowania szkła.
Materiały, narz
ę
dzia i urz
ą
dzenia do zdobienia szkła.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce procesy technologiczne zdobienia
szkła.
Foliogramy, ilustracje i fotografie przedstawiaj
ą
ce procesy zdobienia
szkła.
Polskie Normy dotycz
ą
ce zdobienia szkła i kontrolowania jako
ś
ci
zdobienia szkła.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
91
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
rozpoznawania
sposobów
zdobienia
szkła,
dobierania
maszyn
i urz
ą
dze
ń
do zdobienia oraz kontrolowania jako
ś
ci szkła.
W trakcie realizacji programu nale
ż
y ł
ą
czy
ć
teori
ę
z praktyk
ą
poprzez
odpowiedni dobór
ć
wicze
ń
, wykorzystywanie wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
z
innych
obszarów
tematycznych
oraz
rozwija
ć
umiej
ę
tno
ść
samokształcenia i korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce
metody
nauczania,
w
szczególno
ś
ci:
dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
, metod
ę
przypadków, metod
ę
tekstu przewodniego, pokazu
z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych. Metoda tekstu przewodniego
wymaga przygotowania materiałów do wykonania
ć
wiczenia: pyta
ń
prowadz
ą
cych i formularzy do wypełnienia, wskazane jest korzystanie
z Internetu.
Podczas
ć
wicze
ń
uczniowie powinni korzysta
ć
z poradników,
katalogów, norm oraz dokumentacji technicznej.
Proces dydaktyczny nale
ż
y wspomaga
ć
filmami dydaktycznymi oraz
wycieczkami do huty szkła w celu obserwacji technik zdobienia szkła.
Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
, aby przed projekcj
ą
filmu lub wycieczk
ą
ukierunkowa
ć
obserwacj
ę
uczniów, za
ś
po obejrzeniu filmu lub odbyciu wycieczki
przeprowadzi
ć
dyskusj
ę
i dokona
ć
podsumowania.
Zaj
ę
cia powinny by
ć
realizowane w pracowni technologicznej
w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 3-4 osobowe.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
:
–
diagnoz
ę
stanu wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów z uwzgl
ę
dnieniem
zało
ż
onych celów kształcenia,
–
identyfikowanie post
ę
pów ucz
ą
cych si
ę
w toku realizacji tre
ś
ci
kształcenia oraz rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych
celów kształcenia,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
92
–
sprawdzanie wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci ucznia po zrealizowaniu tre
ś
ci
kształcenia jednostki modułowej.
Oceny uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
–
ustnych i pisemnych sprawdzianów,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Kontrol
ę
poprawno
ś
ci wykonania
ć
wiczenia nale
ż
y przeprowadzi
ć
w trakcie i po jego wykonaniu.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
i dokonuj
ą
c oceny pracy, nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
rozpoznawanie sposobów zdobienia szkła,
–
dobieranie materiałów, narz
ę
dzi i urz
ą
dze
ń
do zdobienia szkła,
–
kontrolowanie jako
ś
ci zdobienia szkła,
–
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
W ko
ń
cowej ocenie nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki wszystkich metod
sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia zastosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
93
Jednostka modułowa 311[33].Z3.06
Stosowanie technik przetwórstwa szkła
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
sklasyfikowa
ć
techniki przetwórstwa szkła,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
technologiczn
ą
dotycz
ą
c
ą
przetwórstwa
szkła,
–
zorganizowa
ć
proces przetwórstwa szkła,
–
dobra
ć
materiały i narz
ę
dzia do okre
ś
lonej techniki przetwórstwa
szkła,
–
zaplanowa
ć
proces przetwórstwa wyrobu ze szkła,
–
scharakteryzowa
ć
etapy wytwarzania szkła zespolonego,
–
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci szkła bezpiecznego,
–
scharakteryzowa
ć
etapy hartowania szkła,
–
dobra
ć
materiały do utwardzania szkła,
–
wykona
ć
obróbk
ę
palnikow
ą
rur i pr
ę
tów,
–
dobra
ć
metody
wytwarzania
szkła
chroni
ą
cego
przed
promieniowaniem słonecznym oraz szkła specjalnego,
–
dobra
ć
urz
ą
dzenia do gi
ę
cia szyb,
–
dobra
ć
materiały do klejenia i laminowania szkła,
–
scharakteryzowa
ć
metody ł
ą
czenia elementów szkła z innymi
materiałami,
–
rozpozna
ć
wady wykonania przetworzonego szkła,
–
okre
ś
li
ć
mo
ż
liwo
ś
ci wyeliminowania wad przetwarzania szkła,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
przyrz
ą
dami do oceny jako
ś
ci przetworzonego szkła,
–
oceni
ć
jako
ść
przetworzonego szkła,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas procesów
przetwórstwa szkła.
2. Materiał nauczania
Podstawy przetwórstwo szkła.
Materiały i urz
ą
dzenia stosowane w technikach przetwórstwa szkła.
Wytwarzanie szkła zespolonego.
Wła
ś
ciwo
ś
ci szkła bezpiecznego.
Hartowanie szkła.
Utwardzanie szkła.
Obróbka palnikowa rur i pr
ę
tów.
Szkła chroni
ą
ce przed promieniowaniem słonecznym oraz szkła
specjalne.
Urz
ą
dzenia do gi
ę
cia szyb.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
94
Materiały do klejenia szkła.
Ł
ą
czenie elementów szkła z innymi materiałami.
Zdobienie tafli szkła technik
ą
fusingu.
Wady wykonania przetworzonego szkła.
Ocena jako
ś
ci przetworzonego szkła.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska podczas przetwórstwa szkła.
3.
Ć
wiczenia
•
Planowanie procesu przetwarzania szkła.
•
Dobieranie narz
ę
dzi i urz
ą
dze
ń
do przetwórstwa rur i pr
ę
tów.
•
Hartowanie powierzchni szkła.
•
Utwardzanie powierzchni szkła.
•
Wykonywanie wyrobów ze szkła o ró
ż
nych kształtach z rur i pr
ę
tów.
•
Ł
ą
czenie elementów szkła z innymi materiałami.
•
Zdobienie tafli szkła technik
ą
fusingu.
•
Analizowanie przyczyn powstawania wad w procesie przetwórstwa
szkła.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Kolekcja wyrobów przetwarzanych ró
ż
nymi technikami.
Schematy działania i rysunki konstrukcyjne hartownic, urz
ą
dze
ń
do
gi
ę
cia szyb, nakładania powłok uszlachetniaj
ą
cych.
Dokumentacja techniczna technik przetwórstwa szkła.
Dane techniczne maszyn i urz
ą
dze
ń
do przetwórstwa szkła.
Materiały, narz
ę
dzia i urz
ą
dzenia do przetwarzania szkła.
Polskie Normy dotycz
ą
ce przetwarzania szkła.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci dobierania maszyn i urz
ą
dze
ń
do zdobienia oraz
kontrolowania jako
ś
ci szkła.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y wdra
ż
a
ć
uczniów do samodzielnej pracy, zach
ę
ca
ć
do studiowania czasopism
i literatury zawodowej oraz korzystania z zasobów Internetu.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce
metody
nauczania,
w
szczególno
ś
ci:
dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
, metod
ę
przypadków, tekstu przewodniego, pokazu
z obja
ś
nieniem oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Zastosowanie ró
ż
norodnych metod nauczania sprzyja zrozumieniu
procesów przetwórstwa wyrobów ze szkła oraz kształtowaniu
umiej
ę
tno
ś
ci wykorzystywania wiedzy teoretycznej w sytuacjach
typowych i problemowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
95
Przykładowe
ć
wiczenia zamieszczone w programie stanowi
ą
propozycj
ę
do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres
ć
wicze
ń
mo
ż
e
by
ć
rozszerzony w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych i mo
ż
liwo
ś
ci
szkoły. Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały potrzebne
do wykonania pokazów i
ć
wicze
ń
: przewodnie teksty, katalogi, normy,
dokumentacj
ę
techniczn
ą
oraz zgromadził w pracowni niezb
ę
dne
ś
rodki
dydaktyczne.
Proces dydaktyczny nale
ż
y wspomaga
ć
filmami i wycieczkami
dydaktycznymi. Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
, aby przed projekcj
ą
filmu lub
wycieczk
ą
ukierunkowa
ć
obserwacj
ę
uczniów, za
ś
po obejrzeniu filmu
lub odbyciu wycieczki przeprowadzi
ć
dyskusj
ę
i dokona
ć
podsumowania.
Zaj
ę
cia powinny by
ć
realizowane w pracowni technologicznej
w grupie do 15 uczniów, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Podczas kontroli i oceny nale
ż
y sprawdza
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów
w operowaniu zdobyt
ą
wiedz
ą
, zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna mobilizowa
ć
i aktywizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela. Ocenianie powinno u
ś
wiadomi
ć
uczniom poziom ich osi
ą
gni
ęć
w odniesieniu do wymaga
ń
edukacyjnych.
Oceniaj
ą
c osi
ą
gni
ę
cia nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
−
dobieranie technik przetwórstwa szkła,
−
dobieranie wła
ś
ciwych materiałów i urz
ą
dze
ń
do przetwórstwa szkła,
−
stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas
wykonywania
ć
wicze
ń
.
Oceny uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
−
ustnych i pisemnych sprawdzianów,
−
sprawdzianów praktycznych,
−
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
−
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej proponuje
si
ę
przeprowadzi
ć
badanie
osi
ą
gni
ęć
w
formie
sprawdzianu
teoretycznego (test dydaktyczny wielostopniowy) oraz sprawdzianu
praktycznego (zadanie typu próba pracy).
W ko
ń
cowej ocenie nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki wszystkich metod
sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
96
Moduł 311[33].Z4
Praktyka zawodowa
1. Cele główne
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
-
okre
ś
la
ć
struktur
ę
organizacyjn
ą
wydziału produkcji,
-
charakteryzowa
ć
obieg dokumentów zwi
ą
zanych z planowaniem,
wytwarzaniem i kontrol
ą
jako
ś
ci wyrobów ze szkła,
-
posługiwa
ć
si
ę
dokumentacj
ą
techniczn
ą
procesów produkcyjnych
wyrobów ze szkła,
-
planowa
ć
zlecenia produkcyjne,
-
organizowa
ć
proces produkcji okre
ś
lonych wyrobów ze szkła,
-
dobiera
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do okre
ś
lonych linii produkcyjnych
wyrobów ze szkła,
-
oblicza
ć
wydajno
ść
maszyn i urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła,
-
okre
ś
la
ć
zapotrzebowanie na materiały zwi
ą
zane z realizacj
ą
zamówienia produkcyjnego,
-
ocenia
ć
zgodno
ść
przebiegu
procesu
produkcji
wyrobów
z dokumentacj
ą
,
-
ocenia
ć
przebieg
procesów
technologicznych
na
podstawie
parametrów procesowych,
-
tworzy
ć
komputerowe bazy danych technologicznych,
-
stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas procesów
produkcji szkła.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
311[33].Z4.01 Organizowanie procesów produkcyjnych
70
311[33].Z4.02 Nadzorowanie procesów produkcyjnych
70
Razem
140
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
97
3. Schemat układu jednostek modułowych
311[33].Z4.02
Nadzorowanie procesów
produkcyjnych
311[33].Z4.01
Organizowanie procesów
produkcyjnych
311[33].Z4
Praktyka zawodowa
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
98
Jednostka modułowa 311[33].Z4.01
Organizowanie procesów produkcyjnych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
−
sporz
ą
dzi
ć
schemat organizacyjny działu produkcji wyrobów
ze szkła,
−
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
technologiczn
ą
produkcji wyrobów
ze szkła,
−
wykona
ć
plan
realizacji
prac
zwi
ą
zanych
z
zamówieniem
produkcyjnym na okre
ś
lone wyroby ze szkła,
−
okre
ś
li
ć
zakres prac poszczególnych wydziałów produkcyjnych,
−
okre
ś
li
ć
zakres czynno
ś
ci wykonywanych na stanowiskach pracy,
−
dobra
ć
technologi
ę
i metod
ę
wytwarzania okre
ś
lonych wyrobów
ze szkła,
−
dobra
ć
maszyny i urz
ą
dzenia do linii produkcyjnej okre
ś
lonych
wyrobów ze szkła,
−
wykona
ć
obliczenia zwi
ą
zane z wydajno
ś
ci
ą
maszyn i urz
ą
dze
ń
na liniach produkcyjnych,
−
sporz
ą
dzi
ć
zapotrzebowanie na materiały niezb
ę
dne do realizacji
zamówienia produkcyjnego,
−
oszacowa
ć
koszty produkcji wyrobów,
−
okre
ś
li
ć
termin wykonania zamówienia produkcyjnego.
2. Materiał nauczania
Zapoznanie uczniów z programem praktyki oraz harmonogramem
praktyki.
Zapoznanie uczniów ze specyfik
ą
produkcji wyrobów.
Działy produkcji wyrobów ze szkła.
Zamówienia produkcyjne na wyroby ze szkła.
Zakresy prac wydziałów produkcyjnych.
Czynno
ś
ci na stanowiskach pracy.
Technologia i metody wytwarzania wyrobów ze szkła.
Obliczenia wydajno
ś
ci maszyn i urz
ą
dze
ń
.
Zapotrzebowanie na materiały produkcyjne.
Koszty produkcji wyrobów ze szkła.
Terminy wykonania zamówie
ń
produkcyjnych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
99
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie
nabytych
w
procesie
kształcenia
wiadomo
ś
ci
i
umiej
ę
tno
ś
ci
zawodowych,
w
rzeczywistych
warunkach
pracy
.
Warunkiem
prawidłowego przebiegu praktyki zawodowej jest zorganizowanie jej
w hucie szkła na wydziale przygotowania produkcji.
Ze wzgl
ę
dów organizacyjnych dopuszcza si
ę
pewne zmiany
w programie wynikaj
ą
ce z charakteru działalno
ś
ci prowadzonej przez
przedsi
ę
biorstwo.
Przed rozpocz
ę
ciem praktyki zawodowej nale
ż
y zapozna
ć
uczniów
z programem oraz szczegółowym harmonogramem praktyki.
Uczniowie powinni pozna
ć
struktur
ę
organizacyjn
ą
działu produkcji
wyrobów szklanych, obowi
ą
zuj
ą
ce regulaminy, przepisy bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
W czasie odbywania praktyki uczniowie powinni wykonywa
ć
ró
ż
ne
prace
zwi
ą
zane
z
kształtowaniem
umiej
ę
tno
ś
ci
praktycznych
niezb
ę
dnych do wykonywania okre
ś
lonych zada
ń
zawodowych,
poznawa
ć
nowoczesne metody i techniki organizowania procesów
produkcyjnych oraz stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
W czasie wykonywania zada
ń
praktycznych opiekun praktyk powinien
obserwowa
ć
prace uczniów, udziela
ć
im odpowiednich wskazówek oraz
wspólnie z uczniem analizowa
ć
popełnione bł
ę
dy.
Uczniowie prowadz
ą
c dzienniczek praktyk powinni dokonywa
ć
w nim
zapisów z ka
ż
dego dnia praktyki dotycz
ą
cych: stanowiska pracy,
zakresu wykonywanych czynno
ś
ci, godzin praktyki oraz wniosków
i spostrze
ż
e
ń
. Zapis powinien by
ć
czytelny i potwierdzony podpisem
opiekuna praktyki.
4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie podczas realizacji programu praktyki, na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów. Kryteria oceniania nale
ż
y przedstawi
ć
uczniom
przed rozpocz
ę
ciem praktyki.
Dokonuj
ą
c oceny pracy uczniów nale
ż
y zwraca
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na:
−
stosowanie bezpiecznych metod pracy i organizacj
ę
stanowiska
pracy,
−
odpowiedzialno
ść
za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej,
−
dobór i zastosowanie maszyn oraz urz
ą
dze
ń
do produkcji szkła,
−
planowanie i wykonywanie prac,
−
sprawno
ść
i dokładno
ść
wykonania zada
ń
,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
100
−
współprac
ę
w zespole,
−
odpowiedzialno
ść
za bezpiecze
ń
stwo własne i współpracowników,
−
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej, opiekun
praktyki powinien wpisa
ć
w dzienniczku praktyki opini
ę
o pracy ucznia
oraz ocen
ę
ko
ń
cow
ą
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
101
Jednostka modułowa 311[33].Z4.02
Nadzorowanie procesów produkcyjnych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
dokona
ć
analizy dokumentacji produkcyjnej wyrobów zgodnie
z instrukcjami i przepisami obowi
ą
zuj
ą
cymi w przedsi
ę
biorstwie,
–
oceni
ć
zgodno
ść
przebiegu
procesu
produkcji
wyrobów
z dokumentacj
ą
,
–
skontrolowa
ć
parametry pracy maszyn i urz
ą
dze
ń
na liniach
produkcyjnych wyrobów ze szkła,
–
skontrolowa
ć
zabezpieczenie
maszyn
i
urz
ą
dze
ń
przed
uszkodzeniem,
–
obsłu
ż
y
ć
urz
ą
dzenia stosowane do sterowania i kontrolowania
procesów produkcyjnych,
–
sprawdzi
ć
zgodno
ść
wykonania,
sposób
pakowania
i magazynowania wyrobów z dokumentacj
ą
,
–
wykona
ć
prac
ę
na wybranych stanowiskach produkcyjnych,
–
obliczy
ć
zdolno
ść
produkcyjn
ą
maszyn i urz
ą
dze
ń
na liniach
produkcyjnych,
–
oszacowa
ć
odpad
produkcyjny
na
poszczególnych
liniach
produkcyjnych,
–
oceni
ć
efektywno
ść
okre
ś
lonego procesu produkcyjnego,
–
okre
ś
li
ć
mo
ż
liwo
ś
ci zwi
ę
kszenia efektywno
ś
ci procesu produkcji,
–
przedstawi
ć
wska
ź
niki
produkcyjne
w
postaci
diagramów
i wykresów,
–
sporz
ą
dzi
ć
komputerow
ą
baz
ę
danych technologicznych,
–
sprawdzi
ć
zgodno
ść
procesu
produkcyjnego
z
przepisami
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy,
ochrony
przeciwpo
ż
arowej
i ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Procesy produkcyjne wyrobów ze szkła.
Parametry pracy maszyn i urz
ą
dze
ń
na liniach produkcyjnych wyrobów.
Zabezpieczenia maszyn i urz
ą
dze
ń
przed usterkami.
Zdolno
ść
produkcyjna maszyn i urz
ą
dze
ń
na liniach produkcyjnych.
Odpad produkcyjny na liniach produkcyjnych.
Efektywno
ść
procesu produkcyjnego.
Wska
ź
niki produkcyjne.
Komputerowe bazy danych technologicznych.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska podczas produkcji wyrobów ze szkła.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
102
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów, w rzeczywistych warunkach pracy
.
Realizacja programu jednostki modułowej powinna odbywa
ć
si
ę
w hutach szkła na wydziale produkcji.
Ze wzgl
ę
dów organizacyjnych dopuszcza si
ę
pewne zmiany
w programie wynikaj
ą
ce z charakteru działalno
ś
ci prowadzonej przez
przedsi
ę
biorstwo.
Przed rozpocz
ę
ciem praktyki zawodowej nale
ż
y zapozna
ć
uczniów
z programem oraz szczegółowym harmonogramem praktyki.
Uczniowie powinni pozna
ć
struktur
ę
organizacyjn
ą
przedsi
ę
biorstwa,
obowi
ą
zuj
ą
ce regulaminy, przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
W czasie odbywania praktyki uczniowie powinni wykonywa
ć
ró
ż
ne
prace
zwi
ą
zane
z
kształtowaniem
umiej
ę
tno
ś
ci
praktycznych
niezb
ę
dnych do wykonywania okre
ś
lonych zada
ń
zawodowych,
poznawa
ć
nowoczesne metody i techniki organizowania procesów
produkcyjnych oraz stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
Uczniowie prowadz
ą
c dzienniczek praktyk powinni dokonywa
ć
w nim
zapisów z ka
ż
dego dnia praktyki dotycz
ą
cych: stanowiska pracy,
zakresu wykonywanych czynno
ś
ci, godzin praktyki oraz wniosków
i spostrze
ż
e
ń
. Zapis powinien by
ć
czytelny i potwierdzony podpisem
opiekuna praktyki.
4.
Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie przez cały czas realizacji programu praktyki, na
podstawie okre
ś
lonych kryteriów. Kryteria oceniania powinny dotyczy
ć
poziomu oraz zakresu opanowania przez uczniów umiej
ę
tno
ś
ci
wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia. Kryteria dotycz
ą
ce
oceniania nale
ż
y przedstawi
ć
przed rozpocz
ę
ciem praktyki.
Umiej
ę
tno
ś
ci uczniów nale
ż
y sprawdza
ć
obserwuj
ą
c ich prac
ę
podczas wykonywania zada
ń
zawodowych.
Dokonuj
ą
c oceny pracy uczniów nale
ż
y zwraca
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na:
−
stosowanie bezpiecznych metod pracy i organizacj
ę
stanowiska
pracy,
−
zdyscyplinowanie, sumienno
ść
oraz zaanga
ż
owanie w wykonywanie
zada
ń
,
−
odpowiedzialno
ść
za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej,
−
jako
ść
wykonywanej pracy,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
103
−
samodzielno
ść
w wykonywaniu zada
ń
,
−
odpowiedzialno
ść
za bezpiecze
ń
stwo własne i pracowników,
−
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
Na zako
ń
czenie programu jednostki modułowej opiekun praktyk
zawodowych powinien wpisa
ć
w dzienniczku praktyki opini
ę
o pracy
i post
ę
pach ucznia oraz ocen
ę
ko
ń
cow
ą
.