Metrologia-lab-Metodyka opracowań wyników pomiarowych, Metodyka, RADOM


POLITECHNIKA RADOMSKA

Wydz. Transportu

LABORATORIUM

MIERNICTWA

Imię i nazwisko:

Grupa:

Zespół:

Nr ćwiczenia:

9

Temat: Metodyka opracowywania wyników pomiarowych.

Ocena:

1. Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest wykorzystanie komputera z przetwornikami A/C i C/A do badania charakterystyk diod półprzewodnikowych.

2. Układy pomiarowe:

0x01 graphic

Stanowisko do badania charakterystyk elementów półprzewodnikowych.

3. Pomiary i obliczenia:

  1. Fatima Nabli

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

  1. Tomasz Bracha

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

  1. Piotr Belowski

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Wnioski:

W ćwiczeniu wykorzystaliśmy komputer z podłączonym stanowiskiem zawierającym przetworniki analogowo-cyfrowy i cyfrowo-analogowy do zdejmowania charakterystyk diod półprzewodnikowych. Badaliśmy diody prostownicze i Zenera.

  1. Dioda prostownicza. Zauważamy, że w kierunku przewodzenia zachowuje się ona typowo jak dla krzemowego złącza pn. W kierunku zaporowym wymuszenie nie dało przepływu zauważalnego prądu.

  2. Dioda Zenera 3,3 V. Mierzony był spadek napięcia na rezystorze szeregowym. Zauważamy, że dioda w kierunku przewodzenia cechuje się niskim spadkiem napięcia wynoszącym około 0,6 V. Z wykresu widać, że rezystancja dynamiczna w kierunku przewodzenia jest bardzo mała (wzrostowi prądu towarzyszy bardzo niewielki wzrost napięcia przewodzenia). Ze względu na to, że jest to dioda stabilizacyjna, w kierunku zaporowym powyżej pewnej wartości napięcia (ok. 2,2 V) prąd zaczyna szybko rosnąć. Z wykresu widać, że rezystancja dynamiczna w kierunku przewodzenia (nachylenie charakterystyki) jest niższe niż dla kierunku przewodzenia.

  3. Dioda Zenera 7,5 V. Badaliśmy taką samą diodę, co w p. 1, ale z inną wartością rezystancji szeregowej. Otrzymany wykres jest bardzo zbliżony do poprzedniego, lecz tutaj zauważamy dużo lepszą stabilizację napięcia wstecznego (ok. 6,8 V).

Na podstawie pomiarów dokonaliśmy oceny błędów. Okazało się we wszystkich przypadkach, że błąd pomiaru ΔUD był najmniejszy dla największych bezwzględnych wartości napięcia wyjściowego przetwornika C/A i wynosił około 0,2 %. Gdy wartość ta zbliżała się do zera błąd ten gwałtownie rósł.

Natomiast błędy ΔID przyjmowały wartości bardzo małe z tendencją wzrostu w miarę zwiększania się napięcia wyjściowego przetwornika C/A.

1



Wyszukiwarka