Wykład 12 mikrobiologia
Skóra:
Propionibacterium acnes (powoduje trądzik)
Diphtheroides,
Staphylococcus epidermidis,
S. aureus,
Streptococcus sp.,
Bacillus sp.
Meraxella sp.(znalałam Meraxelle, ale więcej było Moraxelli)
Candida albicans,
czasami niechorobotwórcze Mycobacterium sp.
Ucho zewnetrzne:
gronkowce koagulazo - ujemne,
Diptheroides,
Pseudomonas sp.,
czasami Enterobacteriaceae
Nos:
gronkowce koagulazo - ujemne,
paciorkowce zieleniejące,
S. aureus,
Haemophilus spp.,
Streptococcus pneumoniae.
Jama ustna, gardziel:
gronkowce koagulazo - ujemne,
paciorkowce zieleniejące,
Veillonella spp.
Porphyromonas spp,
Prevotella spp.
Neiseria spp.,
Branhamella catharalis
Streptococcus pneumoniae.
Candida spp.
Haemophilus spp.
S. aureus,
Diphtheroides (niechorobotwórcze maczugowce - kojarzą sie z maczugowcami blonicy, niektore wywoluja dyftery lub blonica, ale oprocz tych szczepow wystepuja nie chorobotworcze szczepy i inne gatunki)
Oko, spojówka:
koagulazo - ujemne gronkowce,
Haemophilus spp.
Staphylococcus aureus,
Streptococcus spp. ( stosunkow niewiele ze wzgledu na obcenośc czynnikow przeciwbakteryjnych np lizozymu)
Żołądek;
Streptococcus sp.,
Staphylococcus sp.
Lactobacillus spp.,
peptostreptococcus sp
Jelito cienkie:
Lactobacillus spp,
Bacterioides spp,
Clostridium spp,
Mycobacterium spp
Enterokoki (paciorkowce kalowe),
Enterobactriaceae
Jelito grube:
Bacterioides spp,
Fusobacterium spp,
Clostridium spp,
Peptostreptococcus spp.,
E. coli,
Klebsiella spp,
Proteus spp,
Lactobacillus spp.
Paciorkowce kalowe,
Pseudomona spp,
Acinetobacter spp,
koagulazo - ujemne gronkowce
S. aureus,
Actinomyces spp
Bifidobacterium spp.
Pochwa:
Lactobacillus spp( dominuje - obniża wartość pH do 4,2 - 4,6 - jest to korzystne, bo jest to bariera wlaczana do odpornosci naturalnej uniemozliwiajace wnikniecie innych oraganizmów).
Peptostreptococcus spp,
Diphtheroides,
Streptococcus spp.
Clostridium spp.
Bacteroides spp.
Candida spp.,
Gardnerella vaginalis
Średnio 3* 10 ^ 13 jest eliminowane (bakterii wraz z kałem).
U noworodków karmionych piersią rozwija się flora związana Bifidobacterium, a dzieci karmione mlekiem sztucznym rozwija się Lactobacillus. U dzieci karmionych butelką występuje większa podatność na choroby.
Górne drogi moczowe raczej wolne od bakterii, tylko w dolnej (najczęściej w cewce moczowej).
Interakcje pomiędzy bakteriami naturalnej flory a napływającymi to proces dynamiczny. Ponieważ naturalnych jest dużo w organizmie zapobiega to kolonizacji przez bakterie chorobotwórcze. Indukcja odporności - ponieważ stale stymulują układ odpornościowy do odpowiedzi - przecież gdyby nie było tych procesów odpornościowych, np. w jamie ustnej namnożyłyby się w chuj i przełamałyby odporność. Część naturalnej flory może wywołać chorobę (to organizmy oportunistycznie patogenne) przykładem jest paciorkowiec zieleniejący - zupełnie naturalna flara - niby nie chorobotwórcza, ale gdy jakieś krwawienie dziąseł, albo coś może spowodować zakażenie (np. zapalenie mięśnia sercowego). Obniżenie odporności może zależeć od urazów, od cukrzycy, alkoholizmu, niedoborów hormonalnych czy leków, zmiana diety - to może powodować zachwianie równowagi w mikroflorze bakteryjnej (szczególnie układ pokarmowy).
Wybicie bakterii w układzie pokarmowych - dysbakterioza i wtedy może nastąpić zasiedlenie obcych bakterii, które nie maja takich właściwości fizjologicznych - może prowadzić do zgonu! Dlatego w bakterioterapia - przy dłuższej antybiotykoterapii powinno podawać się preparaty, które występują normalnie we florze jelitowej i te preparaty (probiotyki) pomagają na nowo skolonizować właściwe bakterie.
Probiotyki - substancje, które przywracają równowagę w układzie pokarmowym, te organizmy są specyficzne dla danego gatunku, muszą np. wykazywać adhezje do nabłonka jelitowego, nie mogą być chorobotwórcze i toksyczne dla gospodarza. Muszą wykazywać zdolność kolonizacji jelita przez długi okres musza być wytrzymale na sole żółciowe, współzawodniczą o receptory o substraty z patogenami, mogą inaktywować toksyny, lub wytwarzać substancje o charakterze antybakteryjna niszcząca ta patogenna florę, która dostaje się do organizmu z pokarmem. Obecność probiotyków stymuluje układ odpornościowy do wytwarzania czynników antybakteryjnych. Żeby bakterie np. z actimelu przejść przez cały układ pokarmowy musza pokonać wiele czynników, dlatego nie zawsze informacje handlowe są zgodne z prawdą (ściema <yes>). Dla osób które nie tolerują mleka??(dzięki probiotykom stwierdzono obniżenie się wysokości cholesterolu) Stwierdzono aktywność antynowotworową, zastosowanie w hodowli (lactobacillus, bifidobacterium). Probiotyki maja coraz większe zastosowanie: probiotyki w żywieniu pszczoły miodnej - pszczoły podkarmiane są w okresie zimowym (chodzi o białkowe pokarmy - „namiastka pyłku” - ale to destrukcyjnie wpływa na układ pokarmowy pszczół i szybciej zdychały, a te probiotyki ogólnie pomogły w ich rozwoju, odnotowuje się korzystna stymulacje zwiększenia odporności.
Chorobotwórczość drobnoustrojów
Choroba zakaźna - zespól objawów związany z uszkodzeniem tkanek lub zaburzeniem ich funkcji wskutek zakażenie drobnoustrojami chorobotwórczymi
To mogą być wirusy, bakterie, grzyby, organizmy wyższe.
Wg WHO średnia liczba zgonów w roku wynosi ok. 52 miliony w tym ok. 19 mln powodowanych jest przez choroby infekcyjne, głównie w krajach rozwijających się.
1 ostre zakażenie dolnych dróg oddechowych
2 gruźlica
3 biegunki (zakażenia układu pokarmowego - dochodzi do odwodnienia przy biegunkach, np cholera - do zgonu przez 4 godzin tak duże odwodnienie)
4 AIDS
5 malaria
7 zapalenie wątroby
8 odra
9 bakteryjne zapalenie opon mózgowych
10 Schistosomatoza
11 krztusiec
12 zakażenia amebowe
13 tęgoryjec dwunastnicy
14 wścieklizna
15 żółta febra
16 inwazja świdrowców
Postulaty Kocha
postulat 1 drobnoustrój musi być obecny u wszystkich osób mających daną chorobę i powinien mieć związek ze zmianami chorobowymi
|
postulat 2 drobnoustrój musi być wyizolowany w czystej kulturze od osoby chorej.
|
Postulat 3 drobnoustrój wyosobniony od chorej osoby, po wprowadzeniu do ludzi lub zwierząt musi wywołać tą samą chorobę
|
Postulat 4 drobnoustrój należy ponownie wyosobnić w czystej kulturze od eksperymentalnie (z moczu czy z czegoś) innego od zakażonego człowieka lub zwierzęcia w celu spełniania trzeciego postulatu.
|
Aby znaleźć czynnik etiologiczny (odpowiedzialny za wywołanie danej choroby) można znaleźć wtedy kiedy zna się stały skład środowiska (bakterie które normalnie występują w organizmie) .
(Gadka o kłopotach ze zwierzętami laboratoryjnymi)
Postulaty okazały się nie do końca wyczerpującymi jeśli chodzi o poziom współczesnej wiedzy na temat zakażeń bakteryjnych. Czasem jedna bakteria jest zakaźna dla jednego organizmu a u innych nie jest chorobotwórcza np. trąd Mycobacterium leprae w tym wypadku to choroba tylko człowieka a zwierzęta nie zarażają się, dlatego uzupełnione postulaty kocha:
Postulat epidemiologiczny - jeżeli pobieram wymaz z gardła i nie stwierdza się (w większości u populacji zdrowej) a u innej populacji istnieje i wywołuje objawy można stwierdzić ze...
Postulat molekularny - o właściwościach chorobotwórczych drobnoustrojów można domniemać - prowadzi się mutacje danego drobnoustroju, wyłącza się najczęściej gen odpowiedzialny za chorobotwórczość i określa sie w różnych testach zmniejszenie jego wirulencji. Np bakterie vibrio choleare - jednym z głównych czynników chorobotwórczych jest wytwarzanie toksyny cholery - jeżeli byśmy zmutowali gen który warunkuje syntezę tej toksyny obserwujemy zmniejszenie wirulencji.
Oznaki i objawy często towarzyszące chorobom zakaźnym:
Zmiany na skórze lub błonach śluzowych
Zapalenie (czerwony, opuchnięty, bolesny obszar)
Ropa lub wydzielina ( właśnie przy bakteriach)
Bolesna oddawanie moczu, swędzenie lub pieczenie w pochwie
Powiększone węzły limfatyczne, powiększona śledziona
Gorączka
Ogólne bole
Zmiany w stanie psychicznym (skołowanie, letarg)
Niezamierzona utrata wagi ciała
Utrata apetytu (anoreksja)
Wymioty
Biegunka, czerwonka
Cechy chorobotwórcze bakterii:
Infekcyjność (zakaźność) - zdolność bakterii do wniknięcia do organizmu przez wrota zakażenia: (nie do komórki, ale do organizmu)
droga pokarmowa (Salmonella sp., Shigella sp Yersinia enterocoliatica, Vibrio sp, Escherichia coli, Enterotoksyczna, Campylobacter sp, clostridium botulinum, Bacillus cereus, Listeria sp, brucells sp)
droga oddechowa (Mycobacterium sp, Nocardia sp, mycoplasma pneumoniae, Legionella spo, pordetelal sp, Chlamydia psittaci, Chlamydia pneumoniae., sterptococus sp.)
kontakty seksualne - Neisseria gonorrhoeae, Chlamydisa trachomatis, Treponema pallidum)
z udziałem wektora np. Komara, gza, pchły, wszy ( reckettsia sp, Ehrilichia sp, Coxiella sp, Framcisella sp, Borrelia sp. Yersinia pestis)
mechaniczne uszkodzenie skóry np. skaleczenie (np. ugryzienie pisa lub kota lub lisa), rany po oparzeniach (clostidium tetani) ukłucie igłą (staphylococcus auresus, Pseudomonas sp.)
Adhezja, kolonizacja, inwazja
Mechanizmy adhezji (dolność do przyłączeni się do komórki w zakażonym organizmie)i kolonizacji:
- fimbrie
- proteiny, np.. hemaglutyniny
- lektyny (glikoproteiny wiążące węglowodany)
- LPS
- Kwasy tejchojowe,
- warstwa S
- otoczki, śluzy
- siły hydrofobowe
- tworzenia biofilmu z udziałem zewnątrzkomórkowych polisacharydów
inwazja (unikanie mechanizmów odpornościowych, wnikanie w głąb tkanek, rozprzestrzenienie się w organizmie)
destrukcja tkanek przez produkty wzrostu bakterii, szczególnie w skutek fermentacji, produkcji kwasów i gazu
wytwarzanie degradujących enzymów, uszkadzających tkanki, np.: lipazy, fosfolipazy, kolagenazy, proteazy, elastazy, haluronidazy, fibrynolizyny, NH3, H2O2, streptokinazy DNA- azy
unikanie mechanizmów immunologicznych np. wytwarzanie proteazy immunoglobuliny A, koagulazy (unikanie zniszczenia wskutek fagocytozy), proteina A (unikanie lizy z udziałem dopełniacza) hamowanie fagocytozy ucieczka.