WSTĘP
Do wyznaczenia współczynnika załamania światła w gazie (np. powietrzu) wykorzystać można zjawisko interferencji wiązek światła spójnego, pochodzącego z dwóch szczelin. Niech z punktowego źródła światła wiązka dociera do dwóch szczelin
i
.
Wiązki świetlne wychodzące ze szczelin ulegają interferencji w punkcie
( punkt obserwacji ). Drogi
i
przebyte przez wiązki wynoszą:
gdzie : L - odległość szczelin od płaszczyzny obserwacji,
d - wzajemna odległość szczelin,
x i y - współrzędne punktu obserwacji.
Ponieważ
różnica dróg przebytych przez promienie wynosi:
przy założeniu, że
.
Jeżeli współczynnik załamania ośrodka, w którym rozchodzą się wiązki światła, wynosi
, to różnica dróg optycznych promieni będzie równa:
.
Położenia kolejnych maksimów i minimów obrazu interferencyjnego można określić z warunków:
przy czym
oznacza długość fali świetlnej. Jeżeli na drodze jednej z wiązek znajdzie się ośrodek o współczynniku załamania
,w którym wiązka ta przebywa drogę geometryczną
, to zmiana drogi optycznej wiązki, wynosząca
, spowoduje zmianę rzędu widma o wartość
, którą można wyznaczyć z warunku:
(*)
Wyrażenie występujące po prawej stronie równania (*) jest równe zmianie drogi optycznej
. Wynika stąd, że zmiana współczynnika załamania
jest równa względnej zmianie drogi optycznej, czyli
DOŚWIADCZENIE
Urządzeniem wykorzystującym zjawisko interferencji wiązek światła spójnego pochodzących z dwóch szczelin jest interferometr ( refraktometr ) szczelinowy.
Zmieniając skokowo ciśnienie powietrza w jednej z kuwet interferometru odczytujemy dla różnych wysokości słupa wody wskazanie śruby mikrometrycznej, przy którym górne i dolne prążki interferencyjne pokrywają się.
Odczytujemy wartość ciśnienia atmosferycznego p wskazywanego przez barometr.
OBLICZENIA
Zerowe położenie śruby mikrometrycznej = 22 działki
Nadciśnienie :
Lp. |
|
działki skali [działki] |
1 |
42 |
52 |
2 |
88 |
78,5 |
3 |
128 |
108,5 |
4 |
167 |
137 |
5 |
207 |
166 |
6 |
243 |
191 |
7 |
282 |
220 |
8 |
318 |
247 |
9 |
357 |
272 |
10 |
392 |
298 |
błędy |
|
2 |
Podciśnienie :
Lp. |
|
działki skali [działki] |
1 |
41 |
-30 |
2 |
77 |
-55 |
3 |
113 |
-80 |
4 |
152 |
-107 |
5 |
190 |
-133 |
6 |
219 |
-142 |
7 |
256 |
-170 |
Po wykonaniu regresji liniowej na w/w danych otrzymano współczynnik kierunkowy prostej:
a = 0,7123
0.0061 [działki / mm słupa H2O]
Odczytana wartość ciśnienia atmosferycznego wynosi
p = 1002
1 [hPa]
Obliczamy wysokość słupa wody odpowiadającego ciśnieniu atmosferycznemu, korzystając ze wzoru:
gdzie:
- gęstość wody
- przyspieszenie ziemskie
- wysokość słupa wody
,
Wysokość słupa wody wynosi:
h = 10.2141 [m]
Korzystając ze wzoru:
gdzie: k - przelicznik działek śruby na zmianę
drogi optycznej = 0,02 [
m / działkę],
l - długość rurki = 0.5 [m]
Obliczamy współczynnik załamania światła:
n = 1.000000295
Względny błąd odchyłki n od 1 jest taki sam jak względny błąd a
i wynosi: 0.0084347, co po zaokrągleniu daje: 0.0085.
Błąd bezwzględny równy jest iloczynowi błędu względnego i współczynnika załamania minus 1.
Δn = 0.0085 * 0.000000295= 0.0000025075
po zaokrągleniu:
Δn = 0.0000025
WNIOSKI
1. Wartość tablicowa współczynnika załamania światła w powietrzu wynosi 1.0003. Porównując otrzymaną wartość i różnicę oszacowanego błędu n
z wartością tablicową i można stwierdzić, że uzyskany wynik mieści się
w granicach oszacowanego błędu. Błąd n jest jednak dość znaczny.
2. Na błąd bezwzględny ma wpływ błąd oszacowania współczynnika kierunkowego prostej i błąd odczytu wartości aktualnego ciśnienia atmosferycznego.
3. Za punkt odniesienia zmiany ciśnienia przyjęto wskazanie śruby mikrometrycznej dla odłączonej instalacji pompy; wartość zmiany ciśnienia ( niewielki wzrost ) po założeniu instalacji odrzucono, jako nie adekwatną do pozostałych pomiarów.
Podczas przeprowadzania pomiarów zaobserwowano niewielki spadek ciśnienia w kuwecie przy zwiększaniu ciśnienia i niewielki wzrost przy zmniejszaniu ciśnienia w czasie przeprowadzania pomiarów spowodowany najprawdopodobniej przez nieszczelność w instalacji. Proces ten mógł mieć pewien wpływ na pomiary, którego nie można precyzyjnie ocenić - wydaje się jednak, że nie jest on zbyt duży.
Wydział Inżynierii Środowiska
I Energetyki
Wyznaczanie współczynnika załamania światła w powietrzu
Grupa 7
Sekcja 3 :
1. Piotr MAGNUSZEWSKI
2. Radomir MAJAK
3. Rafał JEZIENICKI