Cele i zadania literatury

Literatura pozytywistyczna miała być społecznie zaangażowana. Jej twórca to nauczyciel społeczeństwa a pisarstwo to służba publiczna. Orzeszkowa twierdziła, że literatura współczesna nie mówi prawdy o życiu i ludziach, nie zajmuje się żywotnymi sprawami współczesności, obraca się wokół tematów nieaktualnych, nie nadąża za życiem. Literatura i życie społeczne rozwijają się. Orzeszkowa żądała aby pisarz połączył się sercem i myślą z ogółem ludzi. Chciała aby twórca stał się sercem ogółu. Miał to być twórca czujący, opowiadający o problemach zbiorowości. Tematów miał szukać wśród ludzi i współczesności. Tym tematem zajmował się także Sienkiewicz. Zaleca odrzucenie egoizmu, dostrzeganie problemów innych ludzi, według niego preferowany powinien być gatunek literatury - powieść. Ma ona przyszłość, jest pożyteczna. Dostrzegł on w niej formą literacką, która najskuteczniej służy propagandzie i agitacji. Zgadza się także z tym Orzeszkowa.

W pozytywizmie nastąpił zwrot ku powieści i noweli. Stwarzały one bowiem okazję do wnikliwego zaprezentowania rzeczywistości. Proza była łatwiejsza w odbiorze, bardziej komunikatywna. Mogła dotrzeć do większego kręgu odbiorców.

Powieść:

- jak zwierciadło odbija rzeczywistość

- to co jest zawarte w niej musi być prawdopodobne

- powinna oddać prawdziwą atmosferę społeczeństwa

- oddziaływać na wyobraźnię

- może przekazywać uczucia

- aby była użyteczna powinna posiadać dwie strony: zewnętrzną odnosząca się do formy i wewnętrzną wydatniającą myśli i dążenia

- ma być źródłem wiedzy o współczesności

- powinna pouczać, wyjaśniać, przedstawiać to co dobre

- ukazując postawy naganne, dawać chwalebne przykłady

- winna mieć walor estetyczny, uczyć i wychowywać

Literatura tendencyjna

Wykorzystywała różne gatunki prozatorskie. Artysta ma mieć cel społeczny, bez niego literatura jest pusta.

- cel społeczny

- odtwarzanie rzeczywistości z przynoszeniem wiedzy

- autor ma zaobserwować fakty, ocenić je i wyprowadzić wnioski zaradcze do nagannej sytuacji

Bohater:

- oddaje swe życie idei

- heroizmem, żarliwością, energią przypomina romantycznego

- człowiek przeciętny, głównie inteligent (lekarz, nauczyciel) nieskomplikowany psychologicznie

- człowiek dobry, altruista

Fabuła:

- zazwyczaj jeden wątek

- wydarzenia ukazywane chronologicznie, zgodnie z ciągiem przyczynowo-skutkowym

Narrator:

- ocenia sytuację i na jej kanwie wypowiada hasła ideowe

- nakazuje pewne jednoznaczne postawy

- poucza poprzez komentarz do sytuacji

- zwraca się do czytelnika w formie nakazowej

---