Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną G_R.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR. Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR. Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR. Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR. Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR.

xv Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR. Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR.

Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR. Kadłub statku (rys 1): 1- stępka, 2- nadstępka, 3- wzdłużnik denny środkowy, 4- dennik, 5- wręg wzdłużny dna wewnętrznego, 6- denny wręg wzdłużny, 7- wręg wzdłużny, 8- krawężnica, 9- węzłówka obłowa, 10- wręg ramowy, 11- wzdłużnik burtowy, 12-węzłówka, 13- pokładnik ramowy, 14 -wzdłużnik pokładowy, 15- pokładnik wzdłużny, 16- wzdłużnik denny boczny, 17- poszycie dna wewnętrznego, 18 -poszycie dna zew., 19- poszycie burty, 20- poszycie pokładu, 21- stępka przechyłowa, 22- nadstępka, 23- stojak, 24-mocnik pokładu, 25- mocnica pokładowa, 26- mocnica burtowa. Żywotność okrętu - jest to zdolność okrętu do przetrzymania ataku okrętu. Aby zwiększyć żywotność kadłuba należy zmaks-wać: -niezatapialność, -stateczność, -zwrotność, -prędkość, manewrowość, -ograniczenie pól fizycznych. Niezatapialność: -większa ilość grodzi wodoszczelnych, -dno podwójne, -grodzie wzdłużne, -platformy, -odpowiednie rozmieszczenie ładunków niebezpiecznych, -opancerzenie burt i pokładu, -podwodne komory ochronne.(rys2). Schemat kadłuba mocnego: (rys3) 1- poszycie, 2 -wręgi, 3 -grodzie wodoszczelne, 4 -włazy wodoszczelne na grodziach, 5 -kiosk, 6 -właz wejściowy, 7 -luk, ładownia torped, 8 -pokład wewnętrzny, 9 -fundament silników spalinowych. Równowagi: -stała (Uo) po ustaniu siły układ wraca do pozycji wyjściowej, - obojętna (_o) po ustaniu siły układ nie powraca do pozycji wyjściowej, - chwilowa (∩o) nigdy nie powróci do pozycji wyjściowej. Środek ciężkości G- punkt względem którego sumaryczne momentów statycznych ciężarów jest równa zeru. Środek wyporu F-leży w punkcie środka geometrycznego podwodnej części kadłuba. Na kadłub działają dwie siły: -siła ciężkości P=m∙g, - siła wyporu: W=V∙γ. Dokumenty: krzywa Reeda- określa przebieg wartości ramienia od kąta przechyłu γ. (rys4). Możemy z niej odczytać: - zakres stateczności, (kąt do jakiego statek może się wychylić i będzie zachowana stateczność), -max. ramie prostujące, - wysokość metacentryczną GR.

---