Wprowadzenie do Filozofii, Sw.Augustyn-Sentencje+Czas-ZALACZNIK, -"Niewiasta jest bestią ani trwałą, ani stałą i zawiścią swoją wstyd przynosi mężowi, podsyca zło jest początkiem wszelkich sporów i waśni, w niej żródło i droga wszelkiego niepokoju"-św


SENTENCJE:

-"Niewiasta jest bestią ani trwałą, ani stałą i zawiścią swoją wstyd przynosi mężowi, podsyca zło jest początkiem wszelkich sporów i waśni, w niej żródło i droga wszelkiego niepokoju"-św. Augustyn

-"Kochaj i czyń co chcesz"

- in lacte matris praebibere - wyssać z mlekiem matki.

- felix culpa - szczęśliwa wina. - Św. Augustyn o grzechu pierworodnym.

- Tam gdzie jest miłość, nie ma cierpienia, a jeśli nawet jest, to samo staje się przedmiotem miłości.

- Przede wszystkim powinniście wystrzegać się podejrzeń, ponieważ są one trucizną zabijającą przyjaźń.

- Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale dobrowolne trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską.

- Bóg jest bliżej nas, niż my siebie samych.

- Kochaj i czyń, co chcesz.

- Edukacja to coś, co w nas zostaje, kiedy już zapomnimy wszystko, czego się nauczyliśmy.

- Miarą charakteru człowieka jest to, co robi, kiedy myśli, że nikt go nie widzi.

- Bo we wszystkich przeciwnościach losu największym nieszczęściem jest pamięć o tym, że się było szczęśliwym.

- Pamiętaj o tym, że twoje swobodne i wolne od zajęć chwile obciążone są największymi zadaniami i odpowiedzialnością.

- Wierzę, aby zrozumieć.

- "Nie chodź na rynek, wejdź w siebie, we wnętrzu człowieka mieszka prawda."

- "Śmierć, której ludzie się boją, to jest odłączenie duszy od ciała, natomiast śmierć, której ludzie się nie boją, a bać powinni, to jest odłączenie od Boga. "

- "Nie powinniśmy kochać ludzi na tyle, aby dla nich kochać ich występki, a nie powinniśmy nienawidzić występków na tyle, aby dla nich nienawidzić ludzi."

- "Odnaleźć stałość w odczuwanych sprzecznościach - oto jest cel walki z samym sobą."

- "Przeklęty człowiek, który ufa w człowieku"

- "Czymże więc jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem."

- Bóg jest bliżej nas, niż my siebie samych.

- Bóg miłuje nas takimi, jakimi będziemy, a nie takimi jakimi jesteśmy.

- Boże, daj mi siłę, abym mógł zrobić wszystko, czego ode mnie żądasz.
A potem żądaj ode mnie, czego chcesz.

- Żeby zdobyć wiedzę, nie wystarczy wziąć do ręki krótki podręcznik, lecz ogromnym porywem trzeba zapić serce.

- Życie rodziców jest księgą, którą czytują dzieci.

- Życie szczęśliwe jest radością z prawdy.

- Czymże jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem.

- Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą.

CZAS:

św. Augustyn: „Czymże więc jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem.” Wahanie Augustyna wydaje się być uzasadnione: to nie czas płynie, tylko rzeczy w czasie. Nic w nim nie porusza się wstecz; nic nie staje się wcześniej, niż się staje. Brzmi to jak tautologia. Dlaczego więc jest tak tajemnicze?

Najważniejszym dokumentem dla zrozumienia osobowości Augustyna są Wyznania. Słynna jest przeprowadzona przez św. Augustyna analiza czasu z IX księgi Wyznań. Nie tylko odkrył w niej doświadczenie czasu jako twórcze osiągnięcie świadomości, lecz także dokonał gruntownej refleksji nad strukturą bytową człowieka jako istoty zanurzonej w czasie.

Jeśli czas rozpatruje się jako coś obiektywnego , to rozpada się on na różne punkty czasowe. Ponieważ przeszłości już nie ma , a przyszłości jeszcze nie ma , teraźniejszość redukuje się do wąskiego przesmyku, w którym przeszłość przemienia się w przyszłość. A przecież mamy świadomość trwania, doświadczamy czasu i posiadamy jego miarę. W związku z czym wyodrębnić należy 3 dziedziny czasu: teraźniejszość rzeczy przeszłych w pamięci, teraźniejszość rzeczy obecnych w dostrzeganiu i teraźniejszość rzeczy przyszłych w oczekiwaniu. Dlatego twierdzenie, że przeszłość i przyszłość są, jest niedokładne; być może prawdziwe jest tylko przeżycie teraźniejszości, które przez uobecnienie kieruje się w przeszłość i przyszłość. Czas mierzymy w umyśle - tak więc ponieważ to umysł wydobywa wymiar czasu, wnętrze człowieka jest rozbite na ciągłe oczekiwanie, uwagę, przypominanie.



Wyszukiwarka