Przykłady z pracy domowej:
Tu mihi placeo - ty mnie się podobasz.
Ego tibi placeo - ja się tobie podobam.
Vos nobis platetis - wy podobacie się nam.
Tu nobis places - ty podobasz się nam.
Vos mihi placetis - ja podobam się wam.
Wszystkie powyższe osoby odpowiadają na pytanie „Komu, Czemu?”
Placet-ne tibi puella? - Czy dziewczyna podoba się tobie? Placet - trzecia osoba sing., kto się podoba? - dziewczyna.
Partykuła pytajna „-ne” jest dodawana do orzeczenia jako końcówka.
Przyimek „de” oznaczy tyle, co „o (coś...)”. Łączy się z TYLKO Z DATIVEM!
Przyimek „se” - znaczy „o sobie”.
Vos me videtis et vos narratis de vobis.
Me - mnie; videtis - widzicie (-tis); de vobis - o was. Wy mnie widzicie, i opowiadacie o sobie.
Puella de me narrat. Narra nobies de te.
Dziewczyna o mnie opowiada. Imp. : Opowiedz (nam) o tobie (sobie).
Ego de me... Ja o mnie...
Ćwiczenie : Ego vos video. Ad vos venio. Vobis de me narro. Tu nos vides et gaudes.
Ja was widzę. Do was idę. Opowiadacie mnie o sobie. Ty nas widzisz i....
PRZYPADKI
Nazwa łacińska Odpowiednik polski pytania polskie pytania łacińskie
Nominativus Mianownik Kto? Co? Quis? Quid?
Genitivus Dopełniacz Kogo? Czego? Cuius?
Dativus Celownik Komu, czemu? Cui?
Accusativus Biernik Kogo, co? Quem, quid?
Ablativus Miejscownik, Narzędnik Kim, czym? Quo?
Vocativus Wołacz O! O!
Nom. Ego Tu - Nos Vos -
Gen. Mei Tui Sui Nostri, nostrum Vostri, vostrum Sui
Dat. Mihi Tibi Sibi Nobis Vobis Sibi
Acc. Me Te Se Nos Vos Se
Abl. Me Te Se Se
Przyimek “se” używamy często jako trzecia osoba sing. i plur.:
Me lavo - Ja się myję
Te lavas - Ty się myjesz
Se lavat - itd, itd
Nos lavamus
Istnieją różne wzory odmiany przez przypadki. Te „wzory” nazywamy deklinacjami. Jest ich pięć. Na razie poznamy deklinacje tylko dla Nominativus, oraz Genitivus, ponieważ są to najbardziej podstawowe formy orzeczeń i rzeczowników, podawane w słownikach. Różnią się końcówkami.
Deklinacje // Rzeczowniki : Nom. Gen. Dat. Acc. Abl. Voc.
I. - a - ae - ae -am - a - a
II. - i
III. - is
IV. - us
V. - ei
Deklinacja I i V - to deklnacje najczęściej z rodzajem żeńskim (Famininum, f.). Deklinacja II i IV - najczęściej rodzaju męskiego (Masculinum, m.). Deklinacja III łączy się z rodzajem żeńskim i męskim, więc jest tutaj najwięcej rzeczowników do przekształcenia.
Niepisana reguła - w pierwszej deklinacji Voc. = Nom.
Dla liczby mnogiej końcówki przypadków również się zmieniają :
Pluralis Nom. Gen. Dat. Acc. Abl. Voc.
Rzeczowniki - ae -arum - is - as - is - ae
Tutaj taka sama zasada, że Vos.=Nom. Tak samo zachowują się w Pluralis Dat.=Abl.
Zawsze zwracaj najpierw uwagę na orzeczenie - na jego końcówkę, ponieważ ustalisz dzięki tym ilość podmiotów. Znajdź później podmiot/y, popatrz na ich końcówkę, ustalisz w której jest on osobie, i do czego może nawiązywać - resztę już musisz zestawić sam (słownik).
Słowniczek:
Placeo, 2 - Podobać się In aulam - do sali
Narro, 1 - opowiadać Lavo, 1 - myć, myję
De - o czymś Debeo, 2 - powinienem coś zrobić
Venio, 4 (?) - przychodzić, iść Scribo, scribere, scripsi, scripto - piszę
Ad - do was Puella, puellae - dziewczyna, dziewczyny
Saluta, 1 (?) - witać Qvoqve - także
Sedeo, 2 - siedzieć Autem - zaś
Cogito, 1 - myśleć Tum - wtedy
Video, videre, vidi, vissum - widzę Lego, legere, legi, lectum - czytam
Do, dare, dedi, datum - dawać
Mater puellae aqua dat. Matka dałą dziewczynom wodę (zadaj pytania odpowiednie).