Helen Bee 636 - 642
1. Najtrudniej jest się pogodzić ze stratą małżonka bądź stratą dziecka. Moment owdowienia jest bardzo stresującą sytuacją, przyczyniającą się do pogorszenia zdrowia, depresji.
2. Najtrudniejsze jest pierwsze pół roku. Badania pokazują, że owdowiali mężczyźni gorzej radzą sobie z utratą małżonka niż kobiety. Częściej popełniają samobójstwa czy umierają z przyczyn naturalnych szybciej niż kobiety.
3. Etapy żalu według Bowlby`ego i Sandersa
Etap
Określenie Bowlby`ego
Określenie Sandersa
Opis
1
Odrętwienie
Szok
Charakterystyczne dla pierwszych kilku dni, czasami trwa dłużej. Utrata wiary, poczucie zakłopotania, zniecierpliwienie, poczucie beznadziejności.
2
Tęsknota
Świadomość straty
Osamotniony człowiek dąży do odzyskania utraconej osoby, może aktywnie jej poszukiwać, uważa, że widzi osobę zmarłą. Etap pełen niepokoju, winy, lęku i frustracji. Kłopoty ze snem, wybuchy płaczu.
3
Dezorganizacja, rozpacz
Pogodzenie się/wycofanie
Poszukiwanie ustają, następuje pogodzenie się z stratą, ale akceptacja rodzi depresję i rozpacz. Towarzyszy temu zmęczenie i potrzeba snu.
4
Reorganizacja
Wyleczenie i odnowa
Jednostka odzyskuję kontrolę. Dostrzec można proces zapomnienia. Pojawia się poczucie nadziei, a towarzyszy temu wzrost energii, poprawa stanu zdrowia, poprawienie rytmu snu, zmniejszenie depresji.
4. Teorie etapów żałoby Bowlby`ego oraz Sandersa nie znalazły powszechnego poparcia w najnowszych badaniach. Badacze zauważają, że żal nie ma ściśle określonej struktury etapowej, która nakazywałaby, żeby każdy przechodził te same stadia. Możliwe, że będą pojawiały się te same objawy, jak depresja, gniew, wina itp. jednak niekonieczne będą one występować w tej samej kolejności.
5. Rozpacz jest nieuniknioną reakcją na stratę bliskiej osoby, jeśli ktoś jej nie doświadczy oznacza, że nie pogrążył się w żałobie w sposób właściwy.
6. Badania pokazują, że osoby, które prezentują najwyższy poziom rozpaczy bezpośrednio po stracie bliskiej osoby, bardzo często kilka lat od tego wydarzenia nadal pogrążone są w depresji, za to Ci u których rozpacz na początku była nie wielka nie wykazują późniejszych problemów.
7. Wortman i Silver wyróżnili 4 wzorce żalu:
a) Normalny - stosunkowo głęboka rozpacz bezpośrednio po stracie bliskiej osoby, po którym następuje szybki powrót do normy.
b) Chroniczny - rozpacz trwa wiele lat na wysokim poziomie.
c) Opóźniony - w pierwszych miesiącach rozpacz nie jest tak wielka, jednak jednostka doświadcza wysokiego poziomu rozpaczy kilka miesięcy później.
d) Brak - poziom rozpaczy niemożliwy do odnotowani ani bezpośrednio po stracie ani w późniejszym czasie.
8. Najrzadziej możemy wyróżnić żal opóźniony. Często spotykamy się z brakiem żalu.