25 5, Rok akademicki 1994/95


Rok akademicki 1994/95

Laboratorium z fizyki

Nr ćwiczenia: 25

Rezonans mechaniczny

Wydział: Elektronika

Kierunek: El. i telek.

Grupa: III

Sobiesław Antolak

Data wykonania

26.10.1994 rok

Ocena

Data zaliczenia

Podpis

T

S

1. Zasada pomiaru

Celem doświadczenia pierwszego było wyznaczenie dekrementu logarytmicznego tłumienia, czasu relaksacji, współczynnika oporu oraz dobroci układu drgań tłumionych. Równanie ruchu tłumionych drgań torsyjnych:

M = -Dp - H

Przy czym: M - moment siły, pod wpływem której odbywają się drgania; D - moment kierujący; Φ - kąt skręcania; H - współczynnik tłumienia

Wprowadzając współczynnik tłumienia β = , oraz pamiętając, że

= otrzymujemy ogólne równanie ruchu drgającego:

α = α0 * e-βt * sin (ωt + ϕ)

Przy czym: α0 * e-βt - amplituda drgań malejąca wykładniczo w czasie; ϕ - faza początkowa drgań

Wielkości charakteryzujące ruch drgań tłumionych.

I. Dekrement logarytmiczny tłumienia

λ = ln

Przy czym: ϕ0, ϕ1 - amplituda drgań tłumionych ϕ0 = ϕ (t) i ϕ1 = ϕ (t+T)

1 ϕ (t)

N ϕ (t+N*T)

Przy czym: T - okres drgań tłumionych; N - ilość drgań

II. Czas relaksacji - τ - to czas, w którym amplituda drgań zmaleje e razy

ϕτ = ϕ0 oraz βτ = 1 λ =

III. Dobroć układu

energia oscylatora

średnia energia tracona w jednym cyklu

Można pokazać, że

Q = ω0 * τ

Przy czym: ω0 - częstość kołowa drgań własnych (drgania harmoniczne nietłumione)

W doświadczeniu drugim mamy do czynienia z drganiami wymuszonymi. Są to takie drgania, kiedy na ciało działa moment siły zmieniającej się cyklicznie w czasie.

Mw = M0 * cos ω t

Przy czym: M0 - amplituda momentu wymuszającego; ω - częstość kołowa momentu wymuszającego

Równanie ruchu wymuszonego w przypadku drgań torsyjnych ma postać:

= - ω0 α - 2 β + P cos ω t

Przy czym P =

Z powyższego równania wynika, że:

α = ψ cos(ωx + δ), ωx = ω

a) drgania wymuszone są zgodne w fazie z momentem wymuszającym tylko wtedy, gdy nie występuję tłumienie

b) amplituda drgań jest przy stałych innych wielkościach, funkcją częstotliwości siły wymuszającej i posiada największą wartość wtedy, gdy występuje rezonans, to znaczy wówczas gdy:

ω2 = ω02 - 2 β2

Amplitudę drgań w momencie rezonansu obliczyć można korzystając z zależności:

P

2β ω02 - β2

Wprowadzając pojęcie połówkowej szerokości krzywej rezonansowej (Δω)1/2 można wykazać, że:

=

Przy czym: (Δω)1/2 = ω0 - ω

ω - to częstość kątowa, przy której moc pobierana przez układ zmaleje do połowy wartości czerpanej podczas rezonansu

Wówczas dobroć takiego układu możemy opisać zależnością:

ω0

(Δω)1/2

Dobroć układu równa jest stosunkowi częstości rezonansowej do połówkowej szerokości krzywej rezonansu.

Ar - amplituda podczas rezonansu ω0 - ω = ω0 - ω - połówkowa

szerokość krzywej rezonansowej

ω ω0 ω1 ω

Krzywa rezonansowa z zaznaczeniem szerokości połówkowej.

2. Schemat układów pomiarowych

Schemat nr 1. Urządzenie do badania drgań torsyjnych.

Zasadniczą częścią układu jest koło balansowe [K] wykonujące oscylacje dzięki

sprężynie [S]. Pobudzić tarczę do drgań można także za pomocą periodycznie zmieniającego się momentu wymuszającego przyłożonego do układu za pośrednictwem pręta [P] mimośrodowo zamocowanego do tarczy napędowej przez silnik [M], którego obroty można w sposób płynny regulować przy pomocy auto-transformatora.

Drgania tłumione uzyskuje się w zestawie dzięki zastosowaniu elektromagnesu [E] między biegunami którego przechodzi koło balansowe. Powstające prądy wirowe powodują hamowanie ruchu koła.

Wychylenie tarczy oraz ramienia [R] połączonego za pośrednictwem sprężyny z tarczą, można obserwować na tle skali [S].

Schemat nr 2. Schemat silnika elektrycznego

Schemat nr 3. Schemat elektromagnesu

3. Ocena dokładności pojedynczych pomiarów

W doświadczeniu stosowano urządzenia:

- amperomierz (Z = 3000 mA; K = 0.5),

- zasilacz regulowany,

- stoper.

Błąd odczytu amplitudy drgań przyjęto ΔA = działki.

Błąd stopera przyjęto Δt = 0.5 s.

4. Tabele pomiarowe

Doświadczenie I.

I = 0 N = 4

A0 (dz)

9

9

9

7

7

7

5

5

5

A4 (dz)

6.25

6

6.5

5

5

5

3

3

3

A4 = 6.25

A4 = 5

A4 = 3

t4 (s)

5.12

5.19

5.34

5.34

5.47

5.34

5.41

5.37

5.60

t4 = 5.22

t4 = 5.38

t4 = 5.46

T (s)

1.305

1.345

1.365

δ

0.091

0.084

0.128

τ (s)

14.34

16.01

10.66

H (kg*m2/s)

4.88*10-4

4.37*10-4

6.56*10-4

Q

69.04

74.79

49.07

I = 1.2 A N = 4

A0 (dz)

9

9

9

7

7

7

5

5

5

A4 (dz)

5.5

5.5

5.5

4.5

4.5

4.5

3

3

3

A4 = 5.5

A4 = 4.5

A4 = 3

t4 (s)

5.40

5.32

5.31

5.63

5.43

5.44

5.44

5.33

5.50

t4 = 5.34

t4 = 5.50

t4 = 5.49

T (s)

1.335

1.375

1.372

δ

0.123

0.110

0.128

τ (s)

10.854

12.500

10.719

H (kg*m2/s)

6.45*10-4

5.60*10-4

6.53*10-4

Q

51.08

57.12

49.09

Doświadczenie II.

I = 2 A N = 9

A (dz)

1

2

3.5

6

8.5

1

2

3

6

t10 (s)

31.84

18.71

16.10

14.84

13.88

10

11.53

12.31

13.06

ω (1/s)

1.973

3.358

3.902

4.234

4.527

6.283

5.449

5.104

4.811

Δω (1/s)

0.030

0.090

0.121

0.143

0.163

0.314

0.236

0.207

0.184

5. Przykładowe obliczenia wyników pomiarów wielkości złożonej

T = t4 / 4 = = 1.305 [s]

δ = * ln = * ln = 0.091

τ = = = 14.34 [s]

IB = (35 ± 2) * 10-4 [kg * m2]

H = = = 4.88*10-4

ω = = = 1.973

Q = = = 69.04

6. Rachunek błędów

Błąd czasu obliczono wyznaczając spośród błędów przeciętnych błąd maksymalny.

Dla A0 = 9 otrzymano

Δt1 = t1 - t = 5.12 - 5.22 = 0.1 [s]

Δt2 = t2 - t = 0.03 [s]

Δt3 = t3 - t = 0.12 [s]

Δtmax = Δt3 = 0.12 [s]

Błąd okresu obliczono metodą różniczki zupełnej

T =

ΔT = * =

ΔT = = = 0.03 [s]

Błąd dekrementu tłumienia obliczono metodą różniczki zupełnej

δ = * ln = * (ln A0 -ln AN)

Δδ = * * + *

Δδ = + ( + )

Δδ = + ( + ) ≈ 0.034

Błąd czasu relaksacji

Δτ = +

Δτ = + = 5.69 [s]

Błąd współczynnika oporu:

H =

H = * ( ) * dIB + * ( ) * dδ + * ( )*dT

ΔH = * ΔIB + * Δδ + * ΔT

ΔH = * 2*10-4 + * 0.034*10-4 + * 0.03*10-4

ΔH = 2.21 * 10-4

Błąd dobroci układu:

Q =

ΔQ = + *ΔT

ΔQ = + * 0.03 ≈ 28.99 ≈ 29

Doświadczenie II

Δt = 0.5 [s] - błąd stopera

Błąd okresu

ΔT =

ΔT = 0.05 [s]

ω =

Δω = = = 0.030

7. Zestawienie wyników pomiarów

Doświadczenie I.

I [A]

A0 [dz]

A4 [dz]

t4 [s]

T [s]

δ

τ [s]

H [kg*m2/s]

Q

0

9.0±0.5

6.2±0.5

5.22±0.12

1.30±0.03

0.091±0.034

14.34±5.69

4.88*10-4±2.21*10-4

49±29

0

7.0±0.5

5.0±0.5

5.38±0.09

1.345±0.022

0.084±0.043

16.01±8.47

4.37*10-4±2.56*10-4

74.8±40.8

0

5.0±0.5

3.0±0.5

5.46±0.14

1.365±0.034

0.128±0.067

10.66±5.85

6.56*10-4±3.98*10-4

49.07±42.04

1.2

9.0±0.5

5.5±0.5

5.34±0.08

1.34±0.02

0.123±0.037

10.85±3.43

6.45*10-4±2.41*10-4

51.08±44.37

1.2

7.0±0.5

4.5±0.5

5.50±0.13

1.375±0.033

0.110±0.046

12.50±5.48

5.60*10-4±2.78*10-4

57.12±56.57

1.2

5.0±0.5

3.0±0.5

5.49±0.16

1.37±0.04

0.128±0.067

10.72±5.93

6.53*10-4±3.98*10-4

49.09±42.88

Doświadczenie II

A [dz]

1.0±0.5

2.0±0.5

3.5±0.5

6.0±0.5

8.5±0.5

1.0±0.5

2.0±0.5

3.0±.0.5

6.0±0.5

t10 [s]

31.8±0.5

18.7±0.5

16.1±0.5

14.8±0.5

13.9±0.5

10.0±0.5

11.5±0.5

12.3±0.5

13.1±0.5

ω [1/s]

1.973±0.030

3.358±0.090

3.902±0.121

4.234±0.143

4.527±0.163

6.283±0.314

5.449±0.236

5.104±0.207

4.811±0.184

8. Uwagi i wnioski

Zmieniając natężenie prądu w obwodzie z elektromagnesem, zmieniano tłumienie. Z otrzymanych wyników pomiarowych widać, że dla mniejszego tłumienia czas relaksacji jest większy. Jest to zgodne z intuicją, gdyż potrzeba więcej czasu, aby amplituda drgań zmieniła się e-razy.

Logarytmiczny dekrement tłumienia był z kolei dla tego przypadku mniejszy, gdyż stosunek dwóch kolejnych amplitud (w przypadku braku tłumienia) był mniejszy. Błąd logarytmicznego dekrementu tłumienia jest dość duży, dochodzi nawet do 30%. Związane jest to z małą dokładnością odczytu wyników pomiarowych ze skali na urządzeniu (jako błąd odczytu przyjęto 0,5 działki).

dt

H

2Ib

M

d2α

Ib

dt2

ϕ0

ϕ1

λ =

ln

T

1

τ

e

Q = 2* Π *

d α2

d α

d t2

d t

M0

I

ψ =

(Δω)1/2

1

~

τ

Q =

Ar

1

Ar

A

2

1

s

~ 220 V

Silnik

Elektromagnes

0 - 25 V

A

1

2

5.22

4

9

1

1

A0

6.25

4

N

AN

1.305

T

0.091

δ

kg *m2

2*35*0.091*10-4

2IBδ

s

1.035

T

1

2*Π

2*Π

s

3.184

T

2*Π * 14.34

2*Π * τ

1.305

T

t

4

Δt

Δt

d

dt

4

4

0.12

Δtmax

4

4

1

A0

1

N

AN

N

AN * A0 * ΔAN

1

ΔA0

AN

1

A0 * AN2

N

AN

A0

N

ΔAN

ΔA0

1

AN

A0

N

0.5

0.5

1

6.25

9

4

T * Δδ

ΔT

δ2

δ

1.305*0.034

0.03

(0.091)2

0.091

2*IB

T

2*IB

d

2*IB

d

2*IB

d

d

T

d T

d δ

T

T

d IB

d H

2*IB

2*IB

2*δ

T2

T

T

2*35*0.091

2*35

2*0.091

(1.305)2

1.305

1.305

kg*m2

s

2*Π*τ

T

2*Π*τ

2*Π*Δτ

T2

T

2*Π*14.34

2*Π*5.69

(1.305)2

1.035

Δt

10

2*Π

T

1

2*Π*0.05

2*Π*ΔT

s

(3.184)2

T2



Wyszukiwarka