Fotoogniwo - jest to przyrząd p.p zawierający złącze p-n, które służy do zmiany energi promieniowania elektromagnetycznego na energię elektryczną. Pracuje bez polaryzacji zewnętrznej.
war.przeźroczy.
tlenek kadmu
selenek typu p
W oświetlonym niespolaryzowanym złączu p-n generowane są pary elektron-dziura które rozpływają się w przeciwne strony pod wpływem pola elektrycznego istniejącego w warstwie zaporowej (dziury do p elektrony do n)
Ponieważ złącze jest rozwarte nośniki nie mogą odpływać do obwody zewnętrznego , dlatego gromadzą się po obu stronach warstwy zaporowej. Magazynowane w ten sposób nośniki tworzą nieskompensowane ładunki z istnieniem których związana jest siła elektromotoryczna fotoogniwa , które odejmuje się od potencjału dyfuzyjnego.
UE=ϕB- ϕE UE=kT/q ln(Jpzw/Jnas +1)
UE- napięcie fotoelektryczne G - szybkość generacji
ϕE-potencjał fotowoltaniczny
Jnas-prąd wsteczny nasycenia
Jpzw-prąd zwarcia A-powierzchnia złącza
Do produkcji fotoogniw używa się najczęściej krzemu i selenku
Im lepsze źródło tym bardziej prostokątna charakterystyka.
Parametry:
-prąd zwarcia Jpzw
-napięcie fotowoltaniczne
-sprawność Pwyj / AE * 100%
Zastosowanie:
-Zegarki, kalkulatory , satelity
- jako tanie źródło energi