Ubezpieczenia  pielęgnacyjne w różnych krajach 

Dr  n. med. Aneta Renata Mamos

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Niemczech 

Geneza

- Stopniowy  wzrost roli państwa w zarządzaniu ryzykiem  niedołęstwa starczego zaczął narastać od  1973 roku.

- W 1991  wydatki na opiekę długoterminową wynosiły  40% wszystkich kosztów pomocy społecznej 

• Obowiązkowy system zabezpieczenia opieki długoterminowej - ubezpieczenie pielęgnacyjne wprowadzono w 1995 roku.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Niemczech 

Wprowadzeniu ubezpieczenia  pielęgnacyjnego przyświecały cele: 

• Wprowadzenie bodźców do rozwoju opieki prowadzonej przez rodzinę lub społeczność lokalną, co miało umożliwić jak najdłuższe pozostanie osoby starszej w miejscu zamieszkania.

• Ograniczenie ryzyka korzystania z pomocy społecznej w przypadku wystąpienia potrzeby opieki długoterminowej .

• Odciążenie funduszu przeznaczonego na finansowanie ryzyka choroby poprzez rozwój standardowej infrastruktury mogącej zapewnić zarówno opiekę domową, jak i instytucjonalną, co przyczyni się do zmniejszenia wykorzystywania łóżek szpitalnych.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Niemczech 

System ubezpieczenia  ryzyka niedołęstwa starczego opiera się  na trzech podstawowych zasadach:

• Obowiązkowym charakterze

• Zasadzie solidarności

• Metodzie repartycji jako sposobie finansowania

Zabezpieczenie  długoterminowe jest również finansowane z  części realizowanych przez system pomocy  społecznej (osoby nieubezpieczone w ramach  ubezpieczenia pielęgnacyjnego albo nie spełniające  wymogów decydujących o wypłacie świadczenia  lub świadczenia z ubezpieczenia są niewystarczające)  

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Niemczech 

Finansowanie  systemu

System opieki  długoterminowej jest systemem repartycyjnym z  dominacją zasady ubezpieczeniowej i ze zdefiniowanym  świadczeniem.  

Ubezpieczenie  jest administrowane przez niezależne kasy  pielęgnacyjne (400), powiązane z kasami chorych  (400), które z kolei administrują ubezpieczenie  zdrowotne.  

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Niemczech 

Składki 

Składka ubezpieczeniowa  jest płacona zarówno przez pracodawcę, jak  i przez pracownika (w jednakowych proporcjach).

W pierwszych  latach obowiązywania systemu stopa składki  była ustalona na 1,4% dochodu brutto,  zaś od 1 lipca 1996 roku stanowi  ona 1,7%.

Emeryci również  mają obowiązek płacenia składki.

Za pracowników  sektora publicznego połowę składki opłaca  pracodawca, pozostała część pokrycia ryzyka  musi pochodzić z dodatkowej ochrony ubezpieczeniowej. 

Osoby pozostające  na utrzymaniu ze środków opieki społecznej  władze lokalne mogą zdecydować, czy opłacać  składki na ubezpieczenie długoterminowe, czy  ryzyko to ma być ubezpieczone w ramach  udziału własnego władz lokalnych

Osoby o wysokich  dochodach mogą zrezygnować z systemu publicznego  na rzecz dobrowolnego ubezpieczenia substytucyjnego. 

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Niemczech 

Nabycie  uprawnień do świadczeń

Prawa do  świadczenia są nabywane po upływie 5-letniego  okresu ubezpieczenia, jedynym warunkiem jest  minimum 6-miesięczna potrzeba opieki długoterminowej. 

Do określenia  potrzeb opieki długoterminowej, zakwalifikowania  ubezpieczonego do jednej z trzech grup  stosowana jest skorygowana czasowa metoda ADL. 

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Niemczech 

Grupy osób  definiowane w następujący sposób:

Kategoria I - osoby potrzebujące pomocy w 2 codziennych czynnościach (higiena ciała, poruszanie się, spożywanie posiłków) co najmniej raz dziennie oraz potrzebujące pomocy w utrzymaniu domu (gotowaniu, robieniu zakupów) minimum 2 razy w tygodniu 

Kategoria II - osoby potrzebujące pomocy w codziennych czynnościach

( higiena  ciała, poruszanie się, spożywanie posiłków)  przynajmniej 3 razy dziennie oraz potrzebujące  pomocy w utrzymaniu domu (gotowaniu, robieniu  zakupów) minimum 2 razy w tygodniu 

Kategoria III - osoby potrzebujące pomocy w codziennych czynnościach

( higiena  ciała, poruszanie się, spożywanie posiłków)  całodobowo oraz potrzebujące pomocy w utrzymaniu  domu (gotowaniu, robieniu zakupów) minimum  2 razy w tygodniu 

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Niemczech 

Osoba zakwalifikowana  do jednej z trzech kategorii otrzymuje  świadczenie, jeżeli spełnia warunek czasu: 

Kategoria I - udzielana opieka musi zabierać minimum średnio 90 minut dziennie, zaś świadczenia związane z wykonywaniem codziennych czynności muszą zajmować więcej niż połowę całego czasu przeznaczonego na opiekę

Kategoria II - udzielana opieka musi zabierać minimum średnio 3 godzinny dziennie zaś świadczenia związane z wykonywaniem codziennych czynności muszą zajmować minimum średnio 2 godzinny dziennie

Kategoria III - udzielana opieka musi zabierać minimum średnio 5 godzinny dziennie zaś świadczenia związane z wykonywaniem codziennych czynności muszą zajmować minimum średnio 4 godzinny dziennie 

Osoby zakwalifikowane  do kategorii III mogą również otrzymać  status „ciężkiego przypadku”.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Niemczech 

Rodzaje  świadczeń

Cztery typy  świadczeń: 

• Otwarta opieka  instytucjonalna

• Półotwarta opieka instytucjonalna

• Zamknięta opieka instytucjonalna

• Świadczenie pieniężne

Inne świadczenia  oferowane przez system: 

- Zakup niezbędnych  urządzeń, pod warunkiem, że jest to  niedołęstwo fizjologiczne (gdy niedołęstwo wynika  z choroby zakup tych urządzeń jest finansowany  z funduszu chorobowego)

• Opieka wytchnieniowa - 28 dni w roku, do wysokości 1432€

• Opieka krótkoterminowa - w przypadku nieobecności osób pielęgnujących finansowanie pobytu w dziennym ośrodku maksimum 28 dni w roku do wysokości 1432€

• Dodatkowe świadczenie w wysokości 460€ rocznie w razie konieczności dodatkowej opieki

• Bezpłatne kursy dla członków rodziny osoby pielęgnowanej i pielęgnujących wykonujących swe zadania bez wynagrodzenia

• Opłacanie składki na ubezpieczenie emerytalne dla osób pielęgnujących wykonujących swe zadania bez wynagrodzenia

• Bezskładkowe ubezpieczenie wypadkowe dla osób pielęgnujących wykonujących swe zadania bez wynagrodzenia

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Niemczech 

Świadczeniodawcy

Obecnie w Niemczech działa 11 000 jednostek oferujących opiekę w domu, z czego jedynie około 4% stanowią instytucje publiczne.

 

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Niemczech 

Problemy 

• Zbyt mała liczba osób zatrudnionych w systemie opieki długoterminowej

• System nie cechuje się elastycznością w przystosowaniu do efektu starzenia się populacji

• Zbyt duży podział pomiędzy opieką doraźną a opieką długoterminową.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Geneza 

W 1989 roku  rząd japoński zdecydował się na wprowadzenie  10-letniej strategii promocji opieki zdrowotnej  i pomocy społecznej dla osób w wieku  starszym - Złotego Planu. Głównym celem  było zwiększenie liczby oraz zakres świadczeń  zarówno w domach opieki dla osób przewlekle  chorych i niepełnosprawnych, jak i w  codziennej pomocy w domu. 

W 1997 zreformowano  system z którego wyodrębniono oddzielny fundusz  dla świadczeń opieki długoterminowej, natomiast  wdrożono go w 2000 roku

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Cele tego  publicznego systemu opieki długoterminowej:

• Odciążenie nieformalnej otwartej (domowej) opieki długoterminowej na rzecz opieki instytucjonalnej gwarantowanej przez państwo

• Stworzenie przejrzystych zależności pomiędzy wysokością wpłacanych składek a wartością otrzymanych świadczeń

• Stworzenie systemu, który integrowałby jak do tej pory podzielone pomiędzy niezależne od siebie systemy (świadczenie zdrowotne, świadczenie medyczne, świadczenie opieki społecznej)

• Oddzielenie opieki długoterminowej od świadczeń oferowanych w ramach zabezpieczenia zdrowotnego

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Finansowanie  systemu

System opieki  długoterminowej jest systemem repartycyjnym zaopatrzeniowo  -ubezpieczeniowy, ze zdefiniowanym świadczeniem. 

System jest  finansowany z ogólnych podatków, co stanowi  50% źródeł finansowania ( w tym 50%  z podatków ogólnokrajowych, 25% z podatków  lokalnych i 25% z podatków regionalnych).  Drugim źródłem finansowania jest składka  na obowiązkowe ubezpieczenie opieki długoterminowej.  Składka (0,6% dochodu brutto )jest pobierana od osób w wieku powyżej 40 r.ż i opłacana jest w jednakowych proporcjach przez pracownika i pracodawcę. W systemie tym stosowane są górne limity wysokości składek. 

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Obowiązek opłacania  składki mają również osoby będące na  emeryturze. Składka w tym przypadku zależy  od wysokości emerytury. W Japonii obowiązuje  5 różnych poziomów składki ubezpieczeniowej,  zależnych od wieku i wysokości wynagrodzenia  - od 50% do 150% składki standardowej  (około 26$ miesięcznie). 

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

W tym systemie  założono również współfinansowanie świadczeń  przez świadczeniobiorców. 

Osoba uprawniona  do świadczenia może zostać obciążona maksymalnie  do wysokości 10% kosztów opieki długoterminowej.  W przypadku gdy wartość otrzymanych świadczeń  przekroczy limit, świadczeniobiorca jest zobowiązany  do pokrycia kosztów leczenia w 100%.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Nabycie  uprawnień do świadczeń

Uprawnienie ubezpieczonego  do otrzymania świadczenia zależy jedynie  od potrzeby opieki długoterminowej trwającej  dłużej niż 6 miesięcy. 

Istnieje jednak  zależność nabycia uprawnień do świadczenia  od wieku ubezpieczonego:

•  64 r. ż. automatycznie nabywają prawa

• Osoby w wieku 40-60 lat mają obowiązek wykazania, że potrzeba opieki długoterminowej wynika z wystąpienia u nich chorób wieku starczego.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Określono szczegółową  procedurę wszystkich ubezpieczonych weryfikowaną  co 3-6 miesięcy:

- Przeprowadzenia  ankiety medycznej obejmującej 85 elementów,  4-5 poziomów każdy, 

• Analizy ankiety przez program komputerowy i przypisania określonego poziomu potrzeb opieki długoterminowej (istnieje 6 poziomów)

• Zweryfikowania wyników komputerowych przez grupę ekspertów składających się z lekarzy i socjologów

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Wyróżnia się  następujące kategorie opieki: 

• Grupa „wymaga wsparcia”

• Kategoria I: osoba żyje niezależnie, ale wymaga wsparcia w instrumentalnych codziennych czynności

• Grupa „wymaga wsparcia” - osoba nie może żyć niezależnie i wymaga wsparcia w podstawowych codziennych czynnościach

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Grupa „wymaga  wsparcia” 

• Kategoria  I: osoba ma problemy z wykonywaniem instrumentalnych codziennych czynności oraz potrzebuje częściowej opieki przy czynnościach podstawowych

• Kategoria II: osoba potrzebuje więcej pomocy przy podstawowych codziennych czynnościach niż osoba zaliczona do kategorii I,

• Kategoria III: osoba potrzebuje więcej pomocy przy podstawowych codziennych czynnościach niż osoba zaliczona do kategorii II oraz osoba potrzebuje więcej opieki

• Kategoria IV: osoba potrzebuje więcej pomocy przy podstawowych codziennych czynnościach niż osoba zaliczona do kategorii III oraz bez opieki osoba ta miałaby trudności z przeżyciem

• Kategoria V osoba potrzebuje więcej pomocy przy podstawowych codziennych czynnościach niż osoba zaliczona do kategorii IV oraz bez opieki osoba ta nie mogłaby żyć.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Rodzaje  świadczeń

Świadczenie może występować zarówno w postaci opieki otwartej i półotwartej, jak i w postaci opieki zamkniętej. Nie są natomiast przewidziane świadczenia pieniężne.

Pozostawiony jest  uprawnionym wybór świadczenia nie dotyczy  to osób najbardziej chorych.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

W Japonii  zamknięta opieka instytucjonalna występuje głównie  w trzech formach: 

• Domy  opieki dla osób przewlekle chorych i  niepełnosprawnych

• Szpitale geriatryczne

• Domy pomocy

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Opieka otwarta  i półotwarta przybiera formy:

• Wizyt pielęgniarki środowiskowej i pomocy w prowadzeniu domu (przez 24 godziny)

• Rehabilitacji w domu oraz w ośrodkach seniora

• Doradztwa medycznego

• Opieki wytchnieniowej

• Świadczeń w ośrodkach seniora

• Wszechstronnej pomocy domowej dla osób z otępieniem starczym

• Organizacji kąpieli (tzw. przenośna kabina prysznicowa)

• Urządzeń domowych i sprzętu rehabilitacyjnego

• Dostosowania mieszkania do potrzeb.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Świadczeniodawcy

W roku 1999  świadczenia opieki długoterminowej oferowało  21 820 instytucji.

Domy opieki  dla osób przewlekle chorych i niepełnosprawnych  zarządzane są przez instytucje non-profit  (98%) lub samorządy lokalne. Instytucje komercyjne  nie mają zezwolenia na prowadzenie domów  opieki.

Opieka otwarta  również jest zdominowana przez świadczeniodawców  publicznych (około 50,4%) oraz organizacje  non-profit (około 33,8). 

5,6 % stanowią  organizacje komercyjne w tym typie opieki

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Japonii 

Problemy

• Całkowicie pominięcie finansowanie opieki nieformalnej

• Repartycyjne zdefiniowanie finansowania systemu może doprowadzić do jego niewydolności

• Zdaniem rządu japońskiego najważniejsze są obecnie prace nad podwyższeniem standardu świadczeń opieki długoterminowej ?!

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Szwecji 

Do połowy  XX wieku opieka długoterminowa nad osobami  niedołężnymi była udzielana jedynie przez  członków najbliżej rodziny, natomiast tym  którzy nie miały rodziny lub wystarczających  środków na opiekę, samorządy lokalne oferowały  świadczenia w publicznych domach pomocy społecznej.

W 1956 roku  zniesiono narzucony prawem obowiązek dorosłych  dzieci do opieki nad ich rodzicami.

 W tym samym czasie zaczęły powstawać dobroczynne organizację oferujące opiekę domową, ale nie były one wstanie wspierać wszystkich potrzebujących.

W 1964 roku  ustanowiono dotacje rządowe na opiekę otwartą. 

Po kolejnym  kryzysie gospodarczym dotacje te zostały ograniczone  a finansowanie oraz dostarczanie świadczeń  opieki długoterminowej przejęły samorządy lokalne.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Szwecji 

Finansowanie

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej jest finansowane z  podatków dochodowych. Głównym źródłem finansowania  opieki są podatki lokalne (82-85% wszystkich  kosztów). Z podatków centralnych finansowanych  jest około 10% kosztów. W systemie tym  dopuszczono współfinansowanie świadczeń przez  osoby korzystające z opieki w wysokości  5-8%

(po odjęciu  opłaty za opiekę długoterminową od dochodu  osoby w wieku starszym powinno pozostać  jej wystarczająco funduszy nie tylko na  wydatki osobiste ale również na utrzymanie  mieszkania oraz na opiekę zdrowotną) 

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Szwecji 

Po 1993 roku  opłaty te zostały zmienione i samorządy  lokalne mogą same definiować opłaty, z  której korzystają do dziś. Obecnie istnieją  cztery równoległe systemy: 

• Stawka kapitacyjna - jedna stawka niezależnie od dochodów oraz zakresu opieki

• Stawka dochodowa - stawka zależy od dochodu

• Stawka uzależniona od świadczenia - dopłata zależy od liczby wizyt, ich długości i zakresu opieki

• Stawka dochodowo - świadczeniowa - opłata zależy zarówno od częstotliwości korzystania z opieki, jak i od dochodu osoby niedołężnej.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Szwecji 

Nabycie  uprawnień do świadczeń 

Nabycie przez  ubezpieczonego uprawnień do otrzymania świadczenia  zależy jedynie od potrzeby opieki długoterminowej,  jednakże jej zakres podlega zasadzie oceny  dochodów.  

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Szwecji 

Rodzaje  świadczeń

Świadczenie może występować w postaci opieki otwartej, półotwartej oraz zamkniętej, nie są przewidziane świadczenia pieniężne.

Samorządy oferują  opiekę otwartą w postaci:

• Opieki pielęgnacyjnej

• Pomocy domowej (higiena osobista, sprzątanie, gotowanie, zmywanie)

• Zajęć poza domem

• Transportu

• Dostarczania posiłków

• Dostarczania urządzeń domowych i sprzętu rehabilitacyjnego

• Dostosowania mieszkania do potrzeb

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Szwecji 

Samorządy oferują  opiekę zamkniętą w postaci:

-domów pomocy  społecznej

-domów opieki  dla osób przewlekle chorych i niepełnosprawnych

-mieszkań z  usługami

-domów grupowych 

Samorządy lokalne  często decydują się na zatrudnianie osoby  opiekującej się niedołężną osobą w wieku  starszym lub oferują dotacje, które przeznaczone  są dla członków rodziny osoby niedołęznej. 

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Szwecji 

Problemy

• Mały stopień konkurencji pomiędzy świadczeniodawcami (9 dużych - opiekują się około 70% wszystkich pacjentów) prowadzi do znacznej nieefektywności w sektorze oraz gwałtownego wzrostu kosztów jego działania.

• Różnice pomiędzy samorządami powodują że zaburzona jest zasada - równy dostęp do świadczeń dla każdego mieszańca, niezależnie od dochodów.

• Brak strategii która pomogła by zatrzymać osoby pracujące w tym sektorze.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Stanach Zjednoczonych 

Geneza  

Wyróżniamy  trzy etapy: 

• „nowy ład”, w którym wprowadzono ustawy o ubezpieczeniu społecznym obejmującym zabezpieczenie emerytalne oraz zabezpieczenie pomocy dla osób w wieku starszym

• Osoba musiała „zasłużyć” na pomoc tzn. pomoc udzielana jedynie mieszkańcom zamkniętych form opieki długoterminowej, w przeszłości opłacającym podatki

• Osoba musiała potrzebować opieki tj. wsparcia nie otrzymywały takie osoby, których chociażby jeden członek rodziny miał wystarczające środki na jego pokrycie, przed uzyskaniem opieki osoba niedołężna musiała oddać cały swój majątek

• Opieka była limitowana tj. jedyną jej formą było świadczenie pieniężne w wysokości maksymalnie 30$

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Stanach Zjednoczonych 

2. „Walka  z ubóstwem” - wprowadzona 1964 roku,  w ramach której oferowano program edukacji,  programy dla rynku pracy oraz zwiększono  pulę środków na opiekę nad osobami  niedołężnymi doprowadziło to do:

• Pojawienie się nowych domów opieki dla osób przewlekle chorych i niepełnosprawnych

• Pozostawianie na rynku tylko większych dostawców świadczeń opieki długoterminowych

• Powiększenie i zinstytucjonalizowania istniejących domów opieki dla przewlekle chorych i niepełnosprawnych

3. Medicare  oraz Medicaid wprowadzone w 1965 roku,  programy ubezpieczenia zdrowotnego, z założeniem,  że będą one adresowane jedynie do najbardziej  potrzebujących, czyli w wieku starszym i  osób biednych.  

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Stanach Zjednoczonych 

Finansowanie systemu

Fundusze na  pokrycie wydatków zdrowotnych oraz opieki  długoterminowej pochodzą zarówno ze środków  publicznych, jak i z funduszy prywatnych. 

Środki publiczne stanowią zasoby Medicaid (szczebel stanowy) oraz Medicare (środki federalne)

Środki prywatne pochodzą z dobrowolnych ubezpieczeń niedołęstwa starczego oraz ze środków bieżących pacjenta.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Stanach Zjednoczonych 

Medicaid -  środki przeznaczone dla osób o najniższych  dochodach - zakwalifikowanych do grupy uprawnionych  do uzupełniającego zasiłku dochodowego

Medicare -  ten program jest podzielony na dwie części  : A i B. 

Część A  - świadczenia otrzymują osoby automatycznie  po 65 r. ż. oraz spełniających wymóg  minimalnej liczby lat opłacania podatków. 

Część B  - jest to system zaopatrzeniowo-ubezpieczeniowy  finansowany głównie z podatków ogólnych  (75%kosztów) aby osoby dostały to świadczenie  muszą wnosić dodatkową składkę. 

Nowelizacja z  1997 roku ustawy o zabezpieczeniu społecznym  wprowadziła do systemu trzecia część: Medicare-Choice,  które z jednej strony nie obejmują dodatkowych  świadczeń a z drugiej daje możliwość  wyboru form finansowania - wykupienia dobrowolnego  ubezpieczenia chorobowego (75% osób wykupuje). 

W ostatnich  latach wzrosła liczba prywatnych ubezpieczeń  ryzyka niedołęstwa starczego szczególnie dla  osób które nie mieszczą się już w  systemach publicznych.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Stanach Zjednoczonych 

Nabycie  uprawnień do świadczeń

Świadczenia w ramach systemu Medicaid uwarunkowane są posiadaniem przychodów poniżej linii ubóstwa zdefiniowanej na poziomie federalnym oraz przynależeniem do jednej z niżej wymienionych grup osób:

-    Jednostki i rodziny objęte ogólnopaństwowymi  programami pomocy

• Dzieci poniżej 6 lat, pochodzące z rodzin, których dochód nie przekracza 133% federalnego progu ubóstwa

• Kobiety ciężarne w rodzinach o dochodach jak wyżej, ale tylko w zakresie świadczeń dotyczących ciąży i połogu

• Osoby otrzymujące zasiłek związany z niskim dochodem i osoby znajdujące się w szczególnie złej sytuacji materialnej

• Osoby objęte tytułem IV ustawy o zabezpieczeniu społecznym

• Dzieci urodzone po 1983 roku, które nie ukończyły 19 lat, z rodzin o dochodzie poniżej federalnego progu ubóstwa

• Niepełnosprawne osoby starsze, niewidome i niepełnosprawne

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Stanach Zjednoczonych 

Nabycie  uprawnień do świadczeń

Świadczenia w ramach systemu Medicare nabywają osoby:

• Ukończyły 65 lat, pod warunkiem, że albo one same, albo ich małżonek (ka) opłacał podatki na ten system przez minimum 10 lat lub też kwalifikują się do otrzymywania świadczenia z zabezpieczenia emerytalnego pracowników kolei;

• Nie ukończyły 65 lat, ale otrzymują świadczenia pieniężne z ubezpieczenia rentowego przez minimum ostatnie 24 miesiące oraz wypełniają kryterium liczby lat wnoszenia opłat do systemu

• Nie ukończyły 65 lat, ale są w końcowej fazie choroby starczej oraz albo same, albo ich małżonek (ka) opłacał podatki na system przez minimum 10 lat.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Polsce 

W Polsce  trudno jest rozgraniczyć system opieki długoterminowej  jako taki, ponieważ na to zabezpieczenie  składają się różne elementy podsystemów  zabezpieczenia społecznego. Należą do nich:

• System zabezpieczenia zdrowotnego

• System zabezpieczenia emerytalnego

• System zabezpieczenia rentowego

• System zabezpieczenia pomocy społecznej

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Polsce 

Finansowanie  systemu  

• przede wszystkim  z podatków (szz, szps)

• z ubezpieczenia (sze, szr)

• z darowizn (częściowo hospicja czy hospicja domowa)

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Polsce 

Podatek celowy  płacony na zabezpieczenie zdrowotne wynosił  w 2006 roku 8,75% podstawy wymiaru i  płaci go w całości pracownik. Z kolei  składki na ubezpieczenie rentowe (13,0%/ 6,0%)  i emerytalne (19,52%) płacą po połowie  pracownik i pracodawca. 

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Polsce 

Rodzaje  świadczeń

W polskim  systemie mamy świadczenia pieniężne i rzeczowe. 

Świadczenia pieniężne:

• Zasiłek pielęgnacyjny

• Dodatek pielęgnacyjny

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Polsce 

Zasiłek  pielęgnacyjny

Służy częściowemu  pokryciu wydatków wynikających z konieczności  zapewnienia osobie niepełnosprawnej opieki i  pomocy innej osoby w związku z niezdolnością  do samodzielnej egzystencji. Świadczenia wypłacane  w ramach dotacji celowej z budżetu państwa  mają charakter ryczałtowy i nie są  uzależnione od wysokości zarobków - od  dnia 1 września 2006 roku wynoszą -  153 zł miesięcznie.

Zasiłek przysługuje:

• Niepełnosprawnemu dziecku

• Osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 r. ż. Jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz osobie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności jeżeli niepełnosprawność powstała przed ukończeniem 21 r. ż.

• Osobie która ukończyła 75 lat.

 

Nie przysługuje  osobie, która przebywa w instytucji zapewniającej  całodobowe utrzymanie.

Zabezpieczenie  opieki długoterminowej w  
Polsce 

Dodatek  pielęgnacyjny

Stanowi dodatek  do rent i emerytur i przysługuje osobom  które zostały uznane za całkowicie niezdolne  do pracy albo do samodzielnej egzystencji,  albo ukończyła 75 lat życia. 

Dodatek nie  przysługuje osobom przebywającym w domu pomocy  społecznej, w zakładzie opiekuńczo-leczniczym  lub zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, wyłączywszy  okresy, osoba nie przebywa w placówce  przez co najmniej 2 tygodnie w miesiącu.  

Od 1 września  2006 roku dodatek wynosi 153 zł i jest on waloryzowany . Od 1 marca 2009 -173,10 zł. 

Dodatek pielęgnacyjny  dla inwalidy wojennego całkowicie niezdolnego  do pracy i samodzielnej egzystencji -  259,65 zł

Świadczenia rzeczowe 

Przewidziane  są:  

• Opieka  otwarta

• Opieka półotwarta

• Opieka zamknięta

Opieka  otwarta 

• Hospicjum  domowe

• Zespół domowej dializoterapii otrzewnowej

• Zespół długoterminowej opieki domowej

• Pielęgniarska opieka długoterminowa

• Zespół rehabilitacji domowej

• Zespół domowego leczenia tlenem

• Geriatryczny zespół opieki domowej

• Opieka domowa, rodzinna

Opieka  półotwarta 

• Ośrodek  rehabilitacji dziennej

 

• Dzienny  ośrodek opieki paliatywnej lub hospicyjnej

 

• Dzienny  ośrodek opieki geriatrycznej

 

• Dzienny  ośrodek wsparcia 

Opieka  zamknięta 

• Zakład  opiekuńczo-leczniczy

• Zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy

• Hospicjum stacjonarne

• Oddział/ośrodek alzheimerowski

• Geriatryczny zespół konsultacyjny dla lecznictwa zamkniętego

• Oddział geriatryczny

• Oddział medycyny paliatywnej

• Oddział dzienny psychiatryczny geriatryczny

• Dom pomocy społecznej

• Mieszkanie chronione

Zgodnie z  ustawą z dnia 30 sierpnia 1991 r.  o zakładach opieki zdrowotnej świadczeniem zdrowotnym jest m.in.: pielęgnacja chorych, pielęgnacja niepełnosprawnych i opieka nad nimi, opieka paliatywno-hospicyjna. Instytucją udzielającą świadczenia zdrowotnego są zakłady opieki zdrowotnej tj.:

• Szpital

• Zakład opiekuńczo-leczniczy

• Zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy

Osoba przebywająca  w zakład opiekuńczo-leczniczy lub zakład  pielęgnacyjno-opiekuńczy ponosi koszty wyżywienia  i zakwaterowania. Miesięczna opłata wynosi  250% najniższej emerytury, jednak nie może  być wyższa niż 70% miesięcznego dochodu  pacjenta.

---