Ultradźwięki - są to drgania mechaniczne o częstotliwości wyższej 20 000 Hz.

Działanie ultradźwięków:

• Działanie termiczne: energia ultradźwięków absorbowana w tkankach zostaje przekształcona w ciepło, prowadzi to do przekrwienia tkanek.

• Działanie mechaniczne: określa się też jako mikromasaż.

• Działanie fizykochemiczne: polega na wpływie ultradźwięków na koloidy tkankowe poprzez przyśpieszenie rozpadu białek i przemianę żelu w zol

działanie terapeutyczne:

• przeciwbólowe

• przeciwzapalne

• przyśpieszenie przepływu limfy i zwiększenie procesów wchłaniania

• wytworzenie w tkankach ciepła i stanu przekrwienia czynnego

• zmniejszenie napięcia mięśniowej

• hamowanie układu współczulnego

• zwiększenie rozciągliwości tkanki łącznej w bliznach, przykurczach, zwłókniałych mięśniach i torebkach stawowych

rodzaju zastosowanej substancji sprzęgającej.

Zadaniem substancji sprzęgającej jest wyrównanie naturalnych nierówności znajdujących się na skórze, jak również ułatwienie przesuwania głowicy po polu zabiegowym. Należy pamiętać o tym, że jeśli warstwa powietrza odgranicza wejście fali ultradźwiękowej od ciała, to pozostają one odbite.

Olej parafinowy, żele, wazelina.Woda

Zasady doboru parametrów do zabiegu

Moc

Miarą jednostkową mocy ultradźwięków jest W/cm2 powierzchni głowicy zabiegowej. Wyróżnia się następujące dawki:

dawki słabe- od 0,05 do 0,5 W/cm2

dawki średnie- od 0,5 do 1,5 W/cm2

dawki mocne - od 1,5 do 2 W/cm2

Częstotliwość

Aparaty nowej generacji pracują na częstotliwości 1 i 3 MHz. Częstotliwość wiąże się nierozerwalnie z głębokością penetracji tkanek: ultradźwięki o częstotliwości 1 MHz wnikają głębiej, natomiast 3 MHz docierają płycej. W starych aparatach stosowano częstotliwość 800 kHz i1000 kHz

Czas trwania zabiegu

krótki - od 1 do 3 minut

średni - od 4 do 9 minut

długi - od 10 do 15 minut

Zasady obowiązujące podczas przeprowadzania zabiegu

1. zapoznanie pacjenta z przebiegiem zabiegu.

2. Poważnym naruszeniem jest sytuacja, kiedy pacjent sam aplikuje sobie zabiegowej.

3. Orientacyjnie należy wyłączyć przeciwskazania: krwotoki, miesiączkę lub ciążę

4. Usytuowanie pacjenta w wygodnej pozycji, nałożenie substancji sprzęgającej

5. Ustawienie przepisanego natężenia i czasu, przyłożenie głowicy, rozpoczęcie aplikacji ultradźwięków

6. Nieprzerwane poruszanie głowicą zgodne z przepisaną formą aplikacji.

7. Regularne dopytywanie się pacjenta o jego odczucia. Przy wystąpieniu pieczenia należy uzupełnić substancję kontaktową. Przy bólu należy obniżyć natężenie, przerwać zabieg i skontaktować się z lekarzem prowadzącym

8. Usunięcie substancji kontaktowej, wysuszenie powierzchni skóry.

9. Odkażenie głowicy ultradźwiękowej.

Wskazania do ultradźwięków

-bóle mięśniowe

-bóle o charakterze neuralgii

-zmiany zwyrodnieniowe w okolicy przykręgosłupowej w zespołach bólowych

-procesy zapalne w obrębie torebki stawowej

Przeciwwskazania do ultradźwięków

• choroba nowotworowa

• zaawansowane zwapnienie naczyń

• zakrzepowe zapalenie żył, żylaki, zakrzepica

• zaburzenia krzepnięcia krwi

• zmiany skórne zwłaszcza w przebiegu chorób zakaźnych

• stan ogólnego wyniszczenia organizmu

• rozrusznik serca

• metal w miejscu zmian chorobowych

• okolica nasad kości u dzieci

• ciąża

Ultrafonoforeza

Fonoforeza jest to zabieg polegający na wprowadzeniu związków chemicznych za pomocą ultradźwięków. Leki dodaje się do substancji sprzęgającej lub nakłada się bezpośrednio na skórę zamiast substancji sprzęgającej. Głębokość wnikania leku zależy od czasu zabiegu. Metodyka zabiegu jest taka sama jak w ultradźwiękach. Wskazania do fonoforezy obejmują przede wszystkim stany po ustąpieniu ostrej fazy chorobowej (stłuczenia, zwichnięcia, skręcenia, krwiaki ) oraz przewlekłe choroby reumatyczne. Stosuje się wtedy najczęściej niesterydowe leki przeciwzapalne. Te same leki stosuje się też w leczeniu różnych zespołów bólowych np. barku i nadkłykcia kości ramiennej, zespołu kanału cieśni nadgarstka oraz w stanach zapalnych tkanek miękkich, w tym mięśni, ścięgien i powięzi.

---