Temat: Drużyny „Niepowtarzalnego szlaku”. Historia i współczesność. Metodyka Zuchowa i harcerska w pracy z osobami niepełnosprawnymi.
Z zuchami pracuje się metodyką zabawową.
1. Historia harcerstwa i NS (Polska początek XX w)
2. Metoda harcerska- metoda wychowawcza to zbiór sposobów postępowania zmierzających do realizacji założeń harcerstwa. Oparta jest na obiektywnych prawach psychologii rozwojowej i pedagogiki oraz znajomości zainteresowań dzieci i młodzieży. Rodzaje zajęć i stopnie trudności są zróżnicowane w zależności od grupy wiekowej uczestników.
System wspierania rozwoju harcerzy realizowany jest poprzez cztery elementy metody harcerskiej:
1. Prawo i Przyrzeczenie
2. Uczenia przez działanie
3. System małych grup (jest to odwołanie do prawidłowości psychologicznych- dzieci dobrze rozwijają się w małej grupie)
4. Stale doskonalony i stymulowany program (pewne założenia są ogólnymi hasłami i wyznaczają kierunki działań ale są one elastyczne i dostosowuje się je do potrzeb)
Cechy metody harcerskiej:
1. Pozytywność- w harcerstwie zwraca się uwagę na wszystko co ma wymiar pozytywny
2. Indywidualność
3. Wzajemność oddziaływań- w harcerstwie i zuchach wszyscy uczą się od siebie nawzajem; w trakcie codziennego działania; pomagamy sobie
4. Dobrowolność i świadomość celów- nic nikomu się nie narzuca
5. Pośredniość- wiąże się ze wzajemnością oddziaływań, zwraca się uwagę na to „bądź czujny” (obserwuj, wyciągaj wnioski i jeżeli uważasz coś za wartościowe to przyjmij to)
6. Naturalność- bazujemy na czymś co wynika z natury, naturalności; wiele akcji, zbiórek odbywa się w naturze w spotkaniu z przyrodą
Zasady dobrej zbiórki:
1. Zasada logicznego ciągu- treści zajęć są ze sobą logicznie powiązane
2. Zasada tempa zbiórki- nie do końca jest tu respektowana indywidualność, lecz chodzi o to że kończy się pewne czynności zanim się znudzi
3. Zasada przemienności elementów- od aktywnego działania do spójniejszego, do odpoczynku, do przemyśleń
4. Zasada czterech stałych elementów: obrzędowe rozpoczęcie zbiórki, gawęda (swoisty sposób przekazywania treści oraz wprowadzenia w treść zbiórki; towarzysza temu przedstawienia kukiełkowe, inscenizacje), u harcerzy gry i harce, a u zuchów krąg rady, obrzędowe zakończenie zbiórki
5. Zasada czegoś nowego na każdej zbiórce- niespodzianka jak wprowadzenie do lekcji; dzieci zgadują co się znajduje np. materiałem; może przyjść gość
6. Zasada samodzielności i inicjatywy harcerzy, zuchów- związek z zasada dobrowolności i pośredniości; przekazywanie inicjatywy zuchom, harcerzom
7. Zasada podziału pracy między drużynowego i przybocznych- demokratyczne przydzielanie ról
8. Zasada „drużynowy też się bawi”- nie tylko przekazuje wiedze, ale również się bawi (można żartować i robimy różne rzeczy razem)