Inną formą przedłużania trwałości pieczywa jest stosowanie tzw. aktywnych opakowań. Metoda ta polega na wprowadzaniu do opakowania substancji pochłaniającej tlen, dzięki czemu zahamowany zostaje rozwój pleśni. Pochłaniacze tlenu oferowane są najczęściej w postaci saszetek, w tej formie dostępne są już w Polsce. Stosowanie opakowań aktywnych pozwala na znaczne przedłużenie okresów trwałości pieczywa. Stwierdzono np., że trwałość białego chleba zapakowanego w folię polipropylenową można wydłużyć z 5 do 45 dni (przechowywanie w temperaturze pokojowej), natomiast trwałość pizzy z 2-3 dni do 2 tygodni.
Skuteczność tej metody jest uwarunkowana tymi samymi czynnikami jak wymienione w przypadku stosowania MAP. W Polsce pochłaniacze tlenu nie są jeszcze stosowane w produkcji pieczywa (znalazły zastosowanie w przemyśle mięsnym).
Pakowanie próżniowe jako jedna z metod pakowania w atmosferze kontrolowanej polega na ewakuacji powietrza z opakowania o wystarczającej barierowości w stosunku do gazów, a następnie szczelnego zamykania poprzez zgrzewanie, co umożliwia zachowanie próżni w czasie przechowywania. Metoda pakowania próżniowego (w tym vacum - opakowanie próżniowe kształtne) chroni przed czynnikami zewnętrznymi oraz ze względu na próżnię przedłuża znacznie okres przydatności do spożycia bez zmieniania naturalnych właściwości żywności.
o Pakowanie w atmosferze gazów kontrolowanych (CAP) dwutlenku węgla i azotu, najczęściej stosowane przy pakowaniu w tacki styropianowe i opakowania foremkowe. Metoda pakowania w atmosferze kontrolowanej polega na wtłaczaniu do opakowania CO2 i N2, a następnie szczelnego zamykania poprzez zgrzewanie, co umożliwia zachowanie atmosfery kontrolowanej w czasie przechowywania. Metoda przedłuża znacznie okres przydatności do spożycia bez zmieniania naturalnych właściwości żywności.
o Pakowanie w atmosferze gazów zmodyfikowanych (MAP) dwutlenku węgla, tlenu i azotu, stosowane przy pakowaniu w tacki styropianowe i opakowania foremkowe. Metoda pakowania w atmosferze kontrolowanej polega na wtłaczaniu do opakowania CO2, 02 i N2, a następnie szczelnego zamykania poprzez zgrzewanie, co umożliwia zachowanie atmosfery kontrolowanej w czasie przechowywania. Tlen hamuje wzrost drobnoustrojów beztlenowych, dwutlenek węgla hamuje wzrost drobnoustrojów tlenowych a azot ze względu na najmniejszą przepuszczalność przez pory opakowania uszczelnia opakowanie. Metoda przedłuża znacznie okres przydatności do spożycia bez zmieniania naturalnych właściwości żywności.
Opakowania wtórne to przede wszystkim opakowania kartonowe, plastikowe ażurowe pojemniki - pozwalają one na bezpieczny transport i przeładunek towarów zapakowanych jednostkowo.
Zadania stawiane przed nowoczesnym opakowaniem żywności:
· Identyfikacja produktu
· Informacja o produkcie
· Ochrona przed zanieczyszczeniem, zakażeniem
· Przedłużenie trwałości
· Zapewnia markę i działa marketingowo.