psychologia zarzadzania (8 str), CZYM JEST OSOBOWO˙˙ W UJ˙CIU SOCJOLOGICZNYM ORAZ JAKIE S˙ JEJ PODSTAWOWE ELEMENTY (SCHARAKTERYZUJ JE)


INTERAKCJA - TO RÓWNOCZESNA AKTYWNO DWÓCH LUB WIKSZEJ ILOCI OS., KTÓRYCH DZIAANIA S WSPÓZALENE LUB WZAJEMNIE UWARUNKOWANE. (KIBICE 2 DRUYN + POLICJA; WYTONA PRACA 5 OSÓB W DZIALE HANDLOWYM)

KOMUNIKACJA - PRZEKAZYWANIE WIADOMOCI. POWINNY BY SPENIONE 2 WARUNKI:

1-INFORMACJE WYMIENIONE MIDZY 2 OS. MA DLA NICH TAKIE SAMO, BD PODOBNE ZNACZENIE;

2- KOMUNIKAT NADAWANY JEST PO TO, ABY ZOSTA ODEBRANY I WYWOA OKRELON REAKCJ U ODBIORCY;

3-KOMUNIKAT WIADCZY O NADAWCY. (ROZMOWA SZEFA Z PRACOWNIKIEM, ZEBRANIE W FIRMIE, PUBLICZNA PREZENTACJA NOWEGO PRODUKTU FIRMY)

KONTAKT - TO SZCZEGÓLNY RODZAJ RELACJI INTERPERSONALNEJ, CHARAKTERYZUJCY SI BLISKOCI PSYCHICZN I NIEKIEDY FIZYCZN, W KTÓRYM UWAGA NADAWCY I ODBIORCY JEST WSPÓLNIE UKIERUNKOWANA NA JAKI PRZEDMIOT, TEMAT ROZMOWY. (UDZIELENIE POCHWAY PRACOWNIKOWI, 10 GODZ. WSPÓLNEJ PRACY, 2-3 OS. NAD WANYM PROJEKTEM, MAESTWO, RODZICE-DZIECI).

FAKTY I UWANE SUCHANIE:

FAKTY - ZDARZENIE, KTÓRE MIAO MIEJSCE W RECZYWISTOCI.

INTERPRETACJA - TO CO FAKTY ZNACZ

UWANE SUCHANIE WYMAGA:

1- SKUPIENIA UWAGI NA ROZMÓWCY I POTWIERDZENIA WERBALNEGO I NIEWERBALNEGO, E GO SUCHAMY;

2- ZROZUMIENIA TRECI WYPOWIEDZI, ZDEFINIOWANIA GÓWNEJ MYLI;

3- OKRELENIE INTENCJI MÓWCY;

4- PRZEWIDYWANIE TEGO, CO MÓWCA MOE POWIEDZIE ZA CHWIL;

5- ODNIESIENIE DO TEGO, CO MÓWCA MÓWI Z WASNEGO DOW.;

6- ODRÓNIENIE FAKTÓW OD OPINII;

7- UMIEJTNO PARAFRAZOWANIA (PODSUMOWANIA WASNYMI SOWAMI);

8- ODDAJ GOS ROZMÓWCY.

INFORMACJA ZWROTNA - TO INF. UDZIELANA LUDZIOM NA TEMAT ICH ZACHOWA, JAK TE ZACHOWANIA ODBIERAM I JAKIE UCZUCIA WE MNIE ONE WZBUDZAJ.

KORZYCI UDZIELANIA INF. ZWROTNYCH:

1- ZWIKSZA SI POROZUMIENIE Z PARTNEREM KOMUNIKACYJNYM ORAZ WYWIERAMY NA NIEGO WPYW;

2- DLA NADAWCY (ROLA WYRAANIA INFORMACJI, ROLA EKSPRESYJNA);

3- DLA ODBIORCY (ROLA INFORMACYJNA I KOREKCYJNA, PODST. RÓDO WIEDZY O WYNIKACH JEGO DZIAA ORAZ O WPYWIE, JAKI WYWIERA ON NA INNYCH LUDZI);

4- UMOLIWIAJ DOKONANIE KOREKTY WE WASNYM POSTPOWANIU.

JAK UDZIELA INFORMACJI ZWROTNEJ - REGUY:

1- MÓWI O KONKRETNYCH ZACHOWANIACH DRUGIEJ OS.;

2-TON YCZLIWY;

3-UDZIELAJ INF. ZW., KTÓRE DANA OS. MA SZANS ZMODYFIKOWA;

4- UDZIELAJ JEJ BEZPOREDNIO PO WYSTPIENIU DANEGO ZACHOWANIA;

5-UWZGLDNIJ POZYTYWNE I NEGATYWNE ASPEKTY ZACHOWANIA;

6- PRZEKAZYWA INF. ZW. OSOBIE ZAINTERESOWANEJ, A NIE OS. TRZECIM;

7- WYRAZI WASNE UCZUCIA ZDECYDOWANIE, ALE W SPOSÓB ZRÓWNOWAONY.

KONSTRUKTYWNA KRYTYKA - CELE:

1- TON YCZLIWY;

2- ZDANIE, A NIE OSOB;

3- KOLEJNO INF. (POCHWALNO-POUCZAJCE, KORYGUJCO-POUCZAJCE, POCHWALNO-POUCZAJCE);

4-BY KONKRETNYM, UNIKA NIEJASNOCI W SOWACH;

5- ZDOBY NIEZBDN WIEDZ NA TEMAT PRACOWNIKA, JEGO PRACY I SPOSOBU FUNKCJONOWANIA.

KOMUNIKACJA NIEWERBALNA (MIMIKA-BRWI, USTA) - CECHY:

1-OTWARTO-ZAMKNITO (KOMUNIKACJA DO I OD) - RENICA, CIAO;

2- UZUPENIAJ KOMUNIKACJ WERBALN;

3- KOMUNIKOWANIE POSTAW I EMOCJI;

4- WSPÓWYSTPOWANIE MIDZY KOMUNIKACJ WERBALN I NIEWERBALN;

5- SZYBSZA I SKUTECZNIEJSZA (WYKORZYSTUJE ZMYSY-SUCH, SMAK, DOTYK ITD.);

6- KOMUNIKATY NIEWERBALNE-NIEWIADOME, WERBALNE-WIADOME.

WZORCE ZACHOWA NIEWERBALNYCH:

1- CIEPYCH (SZEROKIE OTWARTE SPOJRZENIE, SWOBODA I SKONCENTROWANA POZYCJA CIAA, SZEROKI UMIECH, DOTYKANIE RK ROZMÓWCY, PODTRZYMANIE KONTAKTU WZROKOWEGO, POTWIERDZAJCE RUCHY GOWY, ZADOWOLENIE I SPOKÓJ NA TWARZY, MIMIKA WYRAAJCA ZAINTERESOWANIE);

2- ZIMNYCH (ZIMNE SPOJRZENIA, UTKWIENIE WZROKU W ROZMÓWCY, USZTYWNIENIE CIAA, BRAK GESTYKULACJI, SUROWA POWAGA, ZACINICIE WARG, UNIKANIE KONTAKTU WZROKOWEGO)

PARAMETRY KOMUNIKACJI NIEWERBALNEJ:

1- GESTY (DONI, RKI);

2- WYGLD ZEWN.;

3- MIMIKA (BRWI, UMIECH);

4- ORGANIZACJA MIEJSCA;

5-SPOSÓB PORUSZANIA SI;

6- DYSTANS - MIARA ODLEGOCI, RUCHY CIAA, TON GOSU:

a- INTYMNY-EMOCJE (DO 40 CM);

b- INDYWIDUALNY-TEMATY OSOBISTE (40-120 CM);

c- SPOECZNY-POLITYKA, SPORT (120-360 CM);

d- PUBLICZNY-PRZEMÓWIENIA (POW. 360 CM)

KOMUNIKACJA WERBALNA: NADAWCA - KONTEKST - KOMUNIKAT - KONTAKT - KOD - ODBIORCA.

MAKSYMY GRICE'A:

1- MAKSYMA SPOSOBU - W SWOICH WYPOWIEDZIACH UNIKAJ NIEJASNOCI, NADMIARU SÓW I NIEPORZDKU;

2- MAKSYMA ILOCI - UCZY SWOJ WYPOWIED NA TYLE INFORMACYJN, NA ILE JEST TO POTRZEBNE, ALE NIE BARDZIEJ;

3- MAKSYMA ODPOWIEDNIOCI - WYPOWIADAJ SI TYLKO NA TEMAT PORUSZANY W DANEJ ROZMOWIE;

4- MAKSYMA JAKOCI - MÓW TYLKO TO, W CO WIERZYSZ, E JEST PRAWDZIWE. UNIKAJ MÓWIENIA O TYM, CO NIE JEST DOWIEDZIONE I SPRAWDZONE.

CZYNNIKI DECYDUJCE O POWODZENIU PUBLICZNEGO PRZEMÓWIENIA:

1- INTENCJA-INTENCJONALNA STRONA WYSTPIENIA;

2-MYL;

3-FORMA;

4-ODBIORCY-KONTAKT Z AUDYTORIUM;

5-STRES-EMOCJONALNA STR. WYST.

TRECIOWE PRZYGOTOWANIE PREZENTACJI:

1- POSTARAJ SI O DOBR ZNAJOMO TEMATU (ZBIERZ I OPRACUJ NIEZBDNE INFORMACJE, UZUPENIJ LUKI WIEDZY);

2- ROZWA CHARAKTER WYSTPIENIA (INFORMACYJNY, PERSWAZYJNY, INFORM.-PRESW.);

3- SFORUUJ TEMAT WYSTPIENIA (TRE WINNA BY ZGODNA Z TEMATEM);

4- ZASTANÓW SI NAD GÓWN MYL WYST., MYLAMI POMOCNICZYMI, MATERIAAMI ILUSTRACYJNYMI (ZDJCIA, FILMY, GRAFIKI, DANE).

STRUKTURA WYSTPIENIA - WSTP (20%); ROZWINICIE (60%); ZAKOCZENIE (20%); +-5%.

WSTP: POWITANIE SUCHACZY, PRZEDST. SI, NAWIZANIE KONTAKTU, PRZEDST. TEMATU, CEL, GÓWNA MYL, KLUCZOWE SOWA, DOWCIP.

ROZWINICIE: TRE WG USTALONEJ KOLEJNOCI, MYL GÓWNA I JEJ UZASADNIENIE, MYLI POMOCNICZE (4-6).

ZAKOCZENIE: KONKLUZJE, PROPOZYCJA ROZWIZANIA PROBLEMU, SENTENCJA.

FORMALNA STR. WYSTPIENIA:

1- POSTAWA MÓWCY (WYPROSTOWANY, PODBRZUSZE WCIGNITE, KLATKA PIERS. UWYPUKLONA, ZACHOWANA LORDOZA LDWIOWA);

2- EMISJA GOSU, DYKCJA (ODDYCHANIE, DUGO WYPOWIEDZI, DYNAMIKA, SKALA, ATAKOWANIE TONU, ARTYKULACJA).

STRES:

1-TO ODPOWIED ORGANIZMU NA DANIA, KTÓRE MU STAWIAMY;

2- MOE Y EUSTRES-POZYTYWNY I DYSTRES-NEGATYWNY;

3-KRZYWA UCZENIA-EFEKTYWNO UCZENIA ZALEY OD STOPNIA POBUDZENIA ORG.;

4- STRESORY-TO CZYNNIKI WYWOUJCE STRES (NADMIERNE NAPICIE, ZRANIENIE, ZAGROENIA);

5-STRES-TO SUMA WSZYSTKICH ZMIAN NIESWOISTYCH ZACHODZCYCH W ORG. WYWOANYCH PRZEZ STRESORY;

6-STRES MOE BY DUGO- I KRÓTKOTERMINOWY;

7-ZESPÓ STRESU-TO OGÓLNY ZESPÓ PRZYSTOSOWANIA SI DO STRESU-3 STADIA (REAKCJA ALARMOWA-OSTRE OBJAWY; STADIUM ODPORNOCI-ZANIK; STADIUM WYCZERPANIA-ZAAMANIE ORG.) CHOROBA NIBIO-WYST. U MENEDERÓW INTENSYWNIE PRACUJCYCH (BÓLE GOWY, PRZEMCZENIE);

8-ORG. DY DO ZACHOWANIA STAOCI RODOWISKA WEWN. USTROJU;

9-REGUY WALKI ZE STRESEM:

a-UTRZYMUJ DOBRE RELACJE Z INNYMI LUDMI;

b-RELAKS PSYCH. I FIZYCZNY;

c-UNIKAJ RUTYNY I MONOTONII;

d-NAUCZ SI OPANOWANIA;

e-UNIKAJ NAPICIA NERWOWEGO WIECZOREM;

f-NIE WYADOWUJ ZOCI NA INNYCH;

g-ZACHOWAJ DYSTANS I OBIEKTYWIZM W OCENIE ZDA;

h-NIE ODKADAJ SPRAW NA POTEM.

I PRAWO YERKES-DODSON: JELI WYKONUJEMY ZADANIA ATWE TO POZIOM POBUDZENIA MOE BY WYSOKI I NIE WPYNIE TO NEGATYWNIE NA EFEKT PRACY (PAKOWANIE BUTELEK W POJEMNIKI)

II PRAWO Y-D: IM TRUDNIEJSZE ZADANIE TYM NISZY POZIOM POBUDZENIA MUSI BY (NARADY, MYLENIE KONCEPCYJNE)

ASERTYWNO: TO TAKIE ZACHOWANIA, KTÓRE POZWALAJ NAM W SPOSÓB ZDECYDOWANY I KONKRETNY PRZEKAZA INNYM LUDZIOM NASZE POTRZEBY, PRAGNIENIA, MYL I UCZUCIA BEZ NARUSZANIA ICH PRAW. JEST ALTERNATYW DLA ZACHOWA PASYWNYCH I AGRESYWNYCH.

NAUCZENIE ZACHOWA ASERTYWNYCH JEST MOLIWE GDY NAST. ZMIANY W POGLDACH, POSTAWACH.

KAD SYTUACJ MONA POSTRZEGA Z 3 PKT.:

1- WASNEGO;

2- INNYCH OSÓB;

3- Z DYSTANSU.

ASERTYWNO - SZACUNEK DLA SAMEGO SIEBIE CZYLI SUKCES PODZIELONY PRZEZ AMBICJE.

ASERTYWNO W PRACY:

1- AKTYWNA POSTAWA (CELE, DZIAANIA, ABY TE CELE OSIGN);

2- OPANOWANIE LKÓW I OBAW (PORADZENIE SOBIE Z NAPICIEM I STRACHEM PRZED ZADANIAMI);

3- SZTUKA NEGOCJACJI WARUNKÓW;

4- PROFESJONALIZM (KOMPETENCJE, DYSCYPLINA, SAMOKONTROLA);

5- DOBRE STOSUNKI W PRACY.

POSTAWA AGRESYWNA: WYRAAMY DANIA WASNE, NARUSZAJC PRAWA INNYCH OSÓB. MAMY OSOB ZWYCIAJC (AGRESORA) I POKONANEGO.

POSTAWA PASYWNA: BRAK WIARY WE WASNE SIY, ULEGO, BIERNO.

MENEDER STANOWCZY: POTRAFI STAN W OBRONIE WASNYCH PRAW I INTERESÓW NIE NARUSZAJC PRZY TYM PRAW I INTERESÓW LUDZI, DAJC JEDNOCZENIE INFORMACJ OTOCZENIU, E NIE POZWOLI SOB MANIPULOWA. ROZSDNE PROPONOWANIE ROZWIZA Z PRZESTRZEGANIEM PRAW INNYCH OSÓB.

STANOWCZO:

1- OBRONIENIE SWOJEGO STANOWISKA;

2- JASNE I OTWARTE WYRAANIE MYLI, ODCZU, POLECE;

3- RESPEKTOWANIE ODMIENNYCH PODLDÓW I ROZWIZYWANIE KONFLIKTÓW;

4- WYRAANIE TWÓRCZEJ KRYTYKI I POCHWA;

5- KONSTRUKTYWNE RADZENIE SOBIE Z KRYTYK;

6- UMIEJTNO ZABIERANIA GOSU NA FORUM.

WYTACZANIE CELÓW:

1- YCIE ZAWODOWE (CEL);

2- YCIE PRYWATNE (UCZUCIA).

JELI CHCESZ BY STANOWCZY MUSISZ NAUCZY WYTACZA SOBIE CELE, KTÓRE NADAJ KIERUNEK AKTYWNOCI I DZIAANIOM, ZWIKSZAJ PEWNO SIEBIE, MOTYWUJ DO EFEKTYWNIEJSZYCH DZIAA.

STANOWCZE ODMAWIANIE:

ELEMENTY MÓWIENIA „NIE”:

1- SOWO „NIE” NA POCZTKU WYPOWIEDZI;

2- KRÓTKIE WYJANIENIE, ALE NIE TUMACZENIE SI;

3- STWIERDZENIE JAKIE S NASZE ZAMIARY;

ELEMENTY NIEWERBALNE:

1- KONTAKT WZROKOWY;

2- MIMIKA TWARZY;

3- OTWARTE GESTY I POSTAWA CIAA;

4- ZDECYDOWANY, ALE SPOKOJNY TON GOSU.

„ZDARTA PYTA”: TECHNIK T STOSUJEMY, GDY NASZA ODMOWA NIE PRZYNOSI POZYTYWNYCH REZULTATÓW.

SKADA SI Z 2 KROKÓW:

1- ZDANIA (KLUCZA, ZAWIERAJCEGO ODMOW);

2- ELEMENTÓW PODTRZYMUJCYCH KONTAKT (INF. ZWROTNA, PARAFRAZA)

NEGOCJACJE POZYCYJNE MIKKIE

1- UCZESTNICY S PRZYJACIÓMI,

2- CELEM JEST POROZUMIENIE,

3- USTPUJ ABY PIELGNOWA WZAJEMNE STOSUNKI,

4- BD MIKKI W STOSUNKU DO INNYCH I PROBLEMU,

5- UFAJ INNYM,

6- ATWO ZMIENIAJ STANOWISKO,

7- SKADAJ OFERTY,

8- ODKRYJ DOLN GRANIC POROZUMIENIA (MIN. TEGO CO MOESZ ZAAKCEPTOWA),

9- AKCEPTUJ JEDNOSTRONNE STRATY W IMI OSIGNICIA POROZUMIENIA,

10- POSZUKAJ 1 ROZWIZANIA KTÓRE INNI ZAAKCEPTUJ,

11- UPIERAJ SI PRZY POROZUMIENIU,

12- STARAJ SI UNIKN WOLI WALKI,

13- PODDAWAJ SI PRESJI

NEGOCJACJE POZYCYJNE TWARDE - (UE-POLSKA)

1- UCZESTNICY S PRZECIWNIKAMI,

2- CELEM JEST ZWYCISTWO,

3- DAJ USTPSTW JAKO WARUNKU STOSUNKU WZAJEMNYCH,

4- BD TWARDY W STOSUNKU DO LUDZI I PROBLEMU,

5- NIE UFAJ,

6- OKOP SI NA SWOIM STANOWISKU,

7- STOSUJ GROBY,

8- WPROWADZAJ W BD CO DO DOLNEJ GRANICY POROZUMIENIA,

9- DAJ JEDNOSTRONNYCH KORZYCI JAKO WARUNKU ZAWARCIA POROZUMIENIA,

10- POSZUKAJ JEDNEGO ROZWIZANIA KTÓRE TY AKCEPTUJESZ,

11- UPIERAJ SI PRZY SWOIM STANOWISKU,

12- STARAJ SI WYGRA WOL WALKI,

13- WYWIERANIE WPYWU

NEGOCJACJE WOKÓ MERITUM

1- OPARTE NA ZASADACH,

2- UCZESTNICY ROZWIZUJ PROBLEM,

3- CELEM JEST MDRY WYNIK OSIGNITY EFEKTYWNIE I POLUBOWNIE,

4- ODDZIEL LUDZI OD PROBLEMU,

5- BD MIKKI W STOSUNKU DO LUDZI I TWARDY WOBEC PROBLEMU,

6- DZIAAJ NIEZALENIE OD ZAUFANIA,

7- SKONCENTRUJ SI NA INTERESACH A NIE NA STANOWISKACH,

8- BADAJ I ODKRYWAJ INTERESY,

9- UNIKAJ POSIADANIA DOLNEJ GRANICY POROZUMIENIA,

10- OPRACUJ MOLIWOCI KORZYSTNE DLA OBU STRON,

11- OPRACUJ TYLE MOLIWOCI Z KTÓRYCH WYBIERZESZ PÓNIEJ,

12- UPIERAJ SI PRZY STOSOWANIU OBIEKTYWNYCH KRYTERIÓW,

13- STARAJ SI OSIGN REZULTAT OPARTY NA OBIEKTYWNYCH KRYTERIACH,

14- UZASADNIAJ I BD OTWARTY NA UZASADNIENIA,

15- PODDAWAJ SI REGÓOM A NIE PRESJI.

PROCES NEGOCJACJI - TO PROCES POSZUKIWANIA ROZWIZA, KTÓRE POGODZ INTERESY OBU STRON.

ETAPY PROCESU NEGOCJACJI

1- PIERWSZE POSUNICIA:

A- DAJ WICEJ NI MASZ ZAMIAR UZYSKA, (KORZYCI: PRZESADNE DANIA MOG ZOSTA PRZYJTE, UZYSKUJESZ POLE DO ROBIENIA USTPSTW, PODNOSISZ WARTO TWOICH PÓNIEJSZYCH USTPSTW, IDC NA USTPSTWA SPRAWIASZ WRAENIE ZE DRUGA STRONA WYGRAA);

B- NIGDY NIE AKCEPTUJ 1 OFERTY DRUGIEJ STRONY;

C- UDAWAJ SZOK;

D- POTGA OBOJTNOCI;

E- UNIKAJ WCZESNYCH KONFRONTACJI (BRAK AGRESJI),

F- DAJ WCZESNYCH USTPSTW.

2- ZBLIENIE STANOWISK:

A- NADANIE BIEGU NEGOCJACJOM (WARUNKOWE USTPSTWO, MAE USTPSTWA, POROZUMIENIE DOTYCZCE ZASAD I REGU GRY);

B- ZADAWANIE PYTA (PRZERYWAJ IMPET DRUGIEJ OSOBY);

C- WYMIANA USTPSTW (PROPORCJONALNIE I OD RAZU);

D- SPOSOBY PRZEZWYCIENIA IMPASU W NEGOCJACJACH (PODSUMOWANIE DOTYCHCZASOWEGO POSTPU, ZAPROSZENIE NIEZALENYCH EKSPERTÓW, UYCIE MEDIATORA, WYLICZENIE KORZYCI Z DOBRYCH STOSUNKÓW W PRZYSZOCI).

3- ZAKOCZENIE NEGOCJACJI:

A- TESTOWANIE LIMITÓW;

B- WSTRZYMANIE DALSZYCH USTPSTW;

C- UYCIE PRESJI CZASOWEJ;

D- POZWÓL ZACHOWA TWARZ DRUGIEJ STRONIE;

E- PODPISANIE UMOWY I JEJ REALIZACJA.

PODSTPNE TAKTYKI NEGOCJACYJNE: NIEPENE PENOMOCNICTWO; DOBRY/ZY POLICJANT; POLITYKA CZYNÓW DOKONANYCH; „ZDECHA RYBA”; TAKTYKA „SKUBANIA”.

GRUPA - TO PEWNA LICZBA OSÓB WSPÓDZIAAJCYCH W NIEOKRELONYM CZASIE (DUSZY) NA PODST. WSPÓLNYCH CELÓW I WARTOCI ORAZ BEZPOREDNIO ODDZIAUJCYCH NA SIEBIE I WIADOMIE WYODRBNIAJCYCH SI Z OTOCZENIA.

GRUPA NIESPOECZNA - LUDZIE S WOKÓ, ALE NIE WSPÓDZIAAJ ZE SOB.

GRUPA SPOECZNA - LUDZIE WSPÓDZIAAJ ZE SOB, S WZAJEMNIE OD SIEBIE UZALENIENI.

KRYTERIA KLASYFIKACJI GRUP: WIELKO (DUE, MAE); TYP WIZI (FORMALNE, NIEFORMALNE), CHARAKTER GRUPY (CZONKOWSKIE, AUDYTORYJNE, ODNIESIENIA - WZORZEC).

CECHY WSPÓLNE GRUPY: PRZYWÓDCA I NORMY GRUPOWE.

TEORIA GRUPY: ISTNIEJ 2 POWODY DO CZENIA SI OSÓB W GRUP: ABY WYKONA ZADANIE, ZADOWOLENIE Z INTERAKCJI SPOECZNEJ.

SPÓJNO GRUPY: CZSTE INTERAKCJE MIDZY JEJ CZONKAMI, PODOBNE POSTAWY, ZAINTERESOWANIA I POCHODZENIE, POZYTYWNE DOW. Z UCZESTNIKAMI W GRUPIE, PRZYWÓDCA KTÓRY POTRAFI UTRZYMA HARMONI, BRAK OSOBOWOCI AGRESYWNYCH, SHIZOIDALNYCH, ZADANIA WYMAGAJCE WSPÓPRACY.

NORMY GRUPOWE: WPÓLNE WZORCE SPOSTRZEGANIA I MYLENIA, IDENTYCZNE RODZAJE KOMUNIKOWANIA SI, WSPÓLNE POSTAWY I PRZEKONANIA, WSPÓLNE SPOSOBY ROBIENIA TEGO CO ROBI GRUPA.

RODZAJE NORM: ODNOSZCE SI DO ZADANIA, DO POSTAW I PRZEKONA, DO UBIORU I UCZESANIA, REGULUJCE INTERAKCJE W GRUPIE.

HIERARCHIA W GRUPIE I ROLE: PRZYWÓDCA GRUPY - LIDER FORMALNY, PRZYWÓDCA NIEFORMALNY, CZONKOWIE GRUPY, KOZIO „OFIARNY”.

STYLE KIEROWANIA GRUP:

1- STYL AUTORYTARNY: LIDER DECYDUJE CO BDZIEMY ROBI, KIEROWNIK DECYDUJE KTO MA ZABIERA GOS, WSZYSTKO ZACZYNA SI I KOCZY U LIDERA, CZONKOWIE MAJ NIK SZANS NA INTERAKCJ Z KIEROWNIKIEM, PODEJMUJE ON DECYZJE BEZ KONSULTACJI Z CZONKAMI GRUPY, BRAK TOLERANCJI DLA INNYCH OPINNI CO PROWADZI DO BRAKU DYSKUSJI.

2- STYL DEMOKRATYCZNY: WYSUCHANIE RÓNYCH PUNKTÓW WIDZENIA, LIDER NIE MÓWI GRUPIE CO MA ROBI, OBIEG INFORMACJI WE WSZYSTKIE STRONY, S ZAPEWNIONE WARUNKI DLA ORYGINALNOCI I KREATYWNOCI, CZONKOWIE DZIEL SI ODPOWIEDZIALNOCI ZA DECYZJE, WIKSZE NASTAWIENIE NA REALIZACJ CELU.

3- STYL OBOJTNY: LIDER NIE SUGERUJE NIC, LIDER NIE WIERZY W MOLIWO EFEKTYWNEGO KIEROWANIA, GRUPA NIE OSIGA CELU, GRUPA NIE JEST USTRUKTURALIZOWANA.



Wyszukiwarka