ZMIANA METAFORY
Istotą tej metody jest znalezienie nowych metafor oddających sens metafor obecnych, np. w Biblii. Pozwala na głębsze zrozumienie sensu wybranego tekstu biblijnego. W metodzie tej występują trzy, kolejno następujące po sobie zadania. Do pracy potrzebne są następujące materiały: formularze z porównaniem biblijnym i miejscem na nowe metafory, flamastry, papier szary, klej. Przykładową metaforą biblijną może być porównanie proroka Izajasza: "Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją". Przebieg metody rozkłada się na następujące etapy:
1. Organizacja pracy. Katecheta dzieli wszystkich uczestników na grupy 3-5 osobowe. Czyta głośno zdanie zawierające metaforę (porównanie). Stawia przed grupami pierwsze zadanie, które polega na odkryciu sensu tej metafory. Od razu też stawia przed grupami zadanie drugie, którego celem jest znalezienie nowych metafor (porównań) oddających odkryty sens metafory pierwotnej. Katecheta podkreśla, że chodzi o to, aby tych metafor było jak najwięcej, oraz żeby odnosiły się do różnych dziedzin życia - mechaniki, ekologii, matematyki, sztuki kulinarnej, medycyny, rolnictwa, informatyki, techniki, ekonomii itd. W tej fazie pracy liczy się ilość, a nie jakość. Katecheta określa orientacyjny czas pracy nad postawionym zadaniem (8-10 minut). Prosi też przedstawicieli grup o wzięcie dla grup xero tekstu (formularza) oraz flamastrów.
2. Praca w małych grupach. W tej fazie grupy poszukują sensu myśli Izajasza, a następnie nowych metafor. Swoje ustalenia zapisują na przygotowanym formularzu.
3. Organizacja pracy. Katecheta stawia przed grupami zadanie trzecie, które polega na wyborze metafory, która najlepiej według grupy oddaje pierwotną myśl. W tej fazie pracy liczy się jakość, a nie ilość. Tą wybraną metaforę (tylko jedną) trzeba zaznaczyć, np. przez podkreślenie lub obrysowanie.
4. Praca w małych grupach. Grupy wybierają metaforę. Wymaga to przejrzenia wszystkich propozycji raz jeszcze i dokonania wartościowania i selekcji.
5. Praca na forum ogólnym. Przedstawiciele czytają odkryty przez grupy sens pierwotnej myśli, następnie nowe metafory, kończąc wskazaniem najlepszej, wybranej przez grupę. Podziękowaniem dla grupy są oklaski. Po zakończonej prezentacji, przedstawiciele przykleją kartki z metaforami do szarego papieru i zawieszają na ścianie. Zadaniem katechety jest podsumowanie, uporządkowanie i rozwinięcie istotnych wątków, które pojawiły się podczas pracy.