Warunki zaliczenia WŻK
Proszę wymienić 3 dowolne ogólnopolskie inicjatywy kulturalne i scharakteryzować jedną z nich.
Ogólnopolska inicjatywa kulturalna „Anioły Sztuki” - ma na celu dążenie do wzrostu zainteresowania sektorem artystyczno-kulturalnym i dziedzictwem narodowym. Skierowana jest do ludzi, studentów, artystów, amatorów, hobbystów, miłośników, pasjonatów sztuki z całej Polski. Ma na celu wymianę informacji pomiędzy osobami i społeczeństwem zainteresowanym działaniami artystycznymi oraz kulturalnymi (teatr, muzyka, grafika, fotografia, malarstwo, rzeźba, kino, sztuka, film, poezja, kluby).
Inicjatywa łączy autorów, twórców, organizatorów, organizacje, stowarzyszenia, ośrodki i obiekty: teatry, galerie, kawiarnie, kluby, etc., czyli wszystkie miejsca, gdzie można organizować wernisaże, wystawy, koncerty oraz inne wydarzenia kulturalne. Inicjatywa nie tylko promuje sztukę i kulturę, ale aktywnie pomaga w nawiązywaniu współpracy twórca - organizator - obiekt - media. Przedstawia bezstronny punkt widzenia, myśli, słów i uczuć osób tworzących te wydarzenia w Polsce.
Stowarzyszenie NIK - niezależna inicjatywa kulturalna
Stowarzyszenie - Inicjatywa Kulturalna „Pro Arte”
Inspiro - stowarzyszenie inicjatyw kulturalnych
Inicjatywa kulturalna - fundacja „Polskie Gniazdo”
Proszę omówić działalność dowolnej instytucji kulturalnej w Łodzi.
Interesującą instytucją kulturalną w Łodzi, z resztą nowo powstałą jest „Miasto Dialogu”. 1 lutego rozpoczęła swoją działalność. Jej głównym celem będzie organizacja odbywającego się corocznie od 2002 roku Festiwalu Dialogu Czterech Kultur i pozyskiwanie funduszy na to przedsięwzięcie.
Instytucję współorganizują Urząd Miasta Łodzi i Fundacja Dialogu Czterech Kultur, której prezesem jest Barbara Knychalska. Dyrektorem Naczelnym Miasta Dialogu i Festiwalu jest Katarzyna Knychalska. Dyrektorami artystycznymi Festiwalu zostali Grzegorz Niziołek i Agata Siwiak (Agata Siwiak jest także zastępcą dyrektora ds. artystycznych Miasta Dialogu).
Ciężko na razie mówić o jakiejkolwiek działalności, albowiem dowiemy się dopiero we wrześniu o pierwszych planach i przedsięwzięciach podjętych przez „Miasto Dialogu”. Pierwsze imprezy zostały zaplanowane na początek przyszłego roku.
Proszę wymienić 5 przedsięwzięć kulturalnych, które odbywają się cyklicznie w Łodzi i pokrótce scharakteryzować jedno z nich.
Międzynarodowy Festiwal Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych CAMERIMAGE - organizowany od 1993 do 1999 roku w Toruniu, od 2000 roku w Łodzi; największe na świecie spotkanie z operatorami filmowymi; obok projekcji filmowych także warsztaty i seminaria prowadzone przez wybitnych operatorów i reżyserów; w konkursie technik tworzenia filmów przyznawane są Złote, Srebrne i Brązowe Żaby, oprócz tego wręczana jest również nagroda za całokształt twórczości filmowej
Festiwal Dialogu Czterech kultur - organizowany od 2002 roku; idea Festiwalu nawiązuje do wielonarodowej i wielokulturowej tradycji Łodzi, współistnienia obok siebie Polaków, Niemców, Rosjan i Żydów; oferta festiwalu jest zróżnicowana, obok programu muzycznego (pop, folk, jazz, opera, wykonania symfoniczne) jest program teatralny, plastyczny i filmowy
Ogólnopolski Studencki Przegląd Piosenki Turystycznej YAPA - organizowany od 1974 roku; w czasie Festiwalu oprócz koncertów odbywają się także konkursy, w których zostają nagrodzeni najlepsi wykonawcy oraz autorzy tekstów i muzyki
Festiwal Dialogu Czterech Kultur - organizowany od 2002 roku; idea Festiwalu nawiązuje do wielonarodowej i wielokulturowej tradycji Łodzi, współistnienia obok siebie Polaków, Niemców, Rosjan i Żydów; oferta festiwalu jest zróżnicowana, obok programu muzycznego (pop, folk, jazz, opera, wykonania symfoniczne) jest program teatralny, plastyczny i filmowy
Łódź BIENNALE - to międzynarodowa impreza łącząca w sobie wiele form wyrazu takich jak: malarstwo, rzeźbę, grafikę, performance czy poezję czytaną. W takcie festiwalu odbywają się również dyskusje na temat różnych aspektów sztuki i kultury, nauki, religii i polityki.
Łódzkie Spotkania Baletowe - organizowane od 1968 roku; konfrontacja światowych osiągnięć sztuki baletowej
Proszę scharakteryzować działalność dowolnej instytucji non-profit wpływającej (mającej ambicję wpływania) na kształt współczesnego życia kulturalnego.
Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu - uczelnia wyższa powstała w 1919 roku - początkowo jako Państwowa Szkoła Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego, przekształcona później w Instytut Sztuk Plastycznych. Od 1946 roku działała jako Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych., a od 1996 funkcjonuje jako Akademia Sztuk Pięknych.
Proszę podać przykłady 3 festiwali, które odbywają się cyklicznie w Polsce i są nastawione na promowanie kultury współczesnej (szczególnie jej artystycznych przejawów). Proszę krótko scharakteryzować każdy z nich i ewentualnie uzasadnić swój wybór, jeśli będzie to festiwal w sposób nieoczywisty promujący kulturę współczesną.
Festiwal Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich powstał w 1988 roku. Pierwsza jego edycja była przeglądem środowiskowym, podczas którego odbyło się kilka koncertów. Od 1994 roku zyskał rangę międzynarodową i poświęcony jest muzyce współczesnej polskiej i światowej. Zawsze jednak ważne miejsce w jego programie zajmuje twórczość kompozytorów krakowskich. Podczas festiwalu melomani, muzycy i krytycy muzyczni mają okazję zapoznać się z nowymi utworami, będącymi często światowymi prawykonaniami, a także z twórczością klasyków XX wieku i muzyką sąsiednich krajów -Słowacji i Ukrainy.
W 1995 roku po raz pierwszy wykonano utwór Romana Palestra Listy do Matki. Wykonanie Koncertu skrzypcowego Aleksandra Tansmana podczas Dni w 1996 roku zostało połączone z premierowym nagraniem dzieła przez Polskie Radio (w wykonaniu Beaty Halskiej-Le Monnier i Radiowej Orkiestry Symfonicznej pod dyrekcją Wojciecha Czepiela). W tym samym roku odbyło się również prawykonanie utworu kompozytora japońskiego - Yoshihiro Abiko Revolution II na fagot solo. Na przestrzeni kilku lat miały miejsce także koncerty kompozytorskie: Romana Bergera, polskiego kompozytora zamieszkałego w Bratysławie, Krzysztofa Meyera, Walentina Silwestrowa z Kijowa, Marka Stachowskiego i - w 2003 roku z okazji jego jubileuszu 70-lecia - Henryka Mikołaja Góreckiego. Siedemnasta edycja festiwalu w 2005 roku poświęcona została w całości pamięci Marka Stachowskiego.
Podczas festiwalowych koncertów zaprezentowały się znane zespoły i soliści, m.in. klarnecista Hakan Rosengren, wiolonczelista Andrzej Bauer, pianista Janusz Olejniczak, Kwartet Śląski, Sinfonietta Cracovia, zespół Zephyros z Monachium, Kwartet im. Moyzesa z Bratysławy, Kwartet im. Łysenki z Kijowa, Filharmonia Częstochowska i Radiowa Orkiestra Symfoniczna z Krakowa. Ponad 20 koncertów zostało nagranych i retransmitowanych w Programie II Polskiego Radia, a w 1996 roku Telewizja Polska nadała koncert Sinfonii Varsovii pod dyrekcją Krzysztofa Pendereckiego. Kilka koncertów zostało wyemitowanych przez europejskie i światowe radiofonie, m.in. BBC (Anglia), CBC (Kanada), CR (Czechy), HUMR (Węgry), NOS (Holandia), NZPR (Nowa Zelandia), RDP (Portugalia), TRT (Turcja), TFM (Japonia) i WGBH (USA).
W 2006 roku po raz pierwszy festiwalowi towarzyszył cykl koncertów "New Music - New Faces", przygotowany przez Koło Młodych Związku Kompozytorów Polskich.
Międzynarodowy festiwal Laboratorium Muzyki Współczesnej zainaugurowały w piątek w Białymstoku światowe prawykonania utworów współczesnych artystów Pawła Łukaszewskiego i Alicji Gronau.Festiwal ma na celu prezentację szerokiej publiczności różnorodnych kierunków, nurtów i stylów muzyki współczesnej. Po kilkunastoletniej przerwie impreza ponownie trafiła do Białegostoku z Warszawy.Podczas koncertu inauguracyjnego w Operze i Filharmonii Podlaskiej (OiFP) zaprezentowano cztery dzieła polskich kompozytorów współczesnych."Poemat-Requiem" Alicji Gronau na orkiestrę symfoniczną oraz "Et expecto ressurectionem mortuorum" Pawła Łukaszewskiego na solistów, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną miały w piątek w Białymstoku swoją światową prapremierę.Tegoroczne Laboratorium" potrwa do poniedziałku. W jego ramach odbędą się jeszcze cztery koncerty oraz wykład na temat współczesnej litewskiej muzyki chóralnej. Melomani usłyszą dzieła symfoniczne, muzykę kameralną, utwory a cappella, a także awangardowe kompozycje na przykład na czterech perkusistów, autorstwa m.in. Krzysztofa Pendereckiego, Arvo Parta, Sergieja Rachmaninowa czy Johna Cage'a. Koncerty odbywać się będą w sali koncertowej OiFP, białostockim Ratuszu, siedzibie Muzeum Podlaskiego, Pałacu Branickich, czy w auli wydziału architektury Politechniki Białostockiej.Jak powiedział kompozytor i zarazem dyrektor organizacyjny festiwalu, Paweł Łukaszewski, "nazwa muzyka współczesna często odstrasza słuchaczy", ale podczas Laboratorium prezentowana jest muzyka "im przychylna".Marcin Nałęcz-Niesiołowski, dyrektor OiFP dodaje, że muzyka współczesna niesłusznie została "wepchnięta w sidła" awangardy lat 60. i 70., podczas gdy, jego zdaniem, nowoczesne kompozycje nie korzystają raczej z czystego eksperymentu. A jeśli pojawia się eksperyment, przynosi on raczej miłe zaskoczenie niż "przerażające i szokujące" doznania - zaznacza Nałęcz-Niesiołowski.Festiwal odbywa się pod honorowym patronatem m.in. ministra kultury i dziedzictwa narodowego oraz prezydenta Białegostoku. Organizuje je Opera i Filharmonia Podlaska wraz ze Stowarzyszeniem Laboratorium Muzyki Współczesnej dzięki dotacji z resortu kultury, a także samorządu województwa podlaskiego i miejskiego.Pierwsza edycja Laboratorium Muzyki Współczesnej odbyła się w 1985 roku. W tym roku przypada 15 edycja festiwalu.
Festiwal Sztuki Współczesnej 4 Żywioły. W ramach tegorocznej edycji zorganizujemy w KINO.LAB (Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski) pokazy filmowe i spotkania poświęcone sztuce filmowej. W drugiej części festiwalu odbędą się koncerty współczesnej muzyki klasycznej i jazzowej w Teatrze Collegium Nobilium (Akademia Teatralna).
Żywioły to elementy nadające światu strukturę. Pojęcia żywiołów istnieją w każdej kulturze i poprzez swój uniwersalizm stanowią doskonałą przestrzeń konfrontacji różnych koncepcji artystycznych w wielu dziedzinach sztuki. Ideą Festiwalu jest stworzenie płaszczyzny prezentacji sztuki współczesnej, mogącej stać się, wolnym od standardowej klasyfikacji, miejscem wzajemnego przenikania się różnych estetyk. Ważnym założeniem jest prezentowanie sztuki współczesnej oraz współczesnych interpretacji dzieł dawnych mających charakter komunikatywny, których formy i przekaz mają wymiar humanistyczny i odnoszą się do ponadczasowych wartości.
Jak się przedstawia dziś działalność mecenatu artystycznego? Kto pełni rolę mecenasa? Proszę rzecz omówić na 2 dowolnych przykładach.
Mecenas sztuki to osoba lub instytucja, popierająca rozwój literatury i sztuki, która udziela wsparcia finansowego artystom, instytucjom kulturalnym lub naukowym bez żadnych zobowiązań ze strony obdarowywanej. Opiekun artystów.
Rola mecenasa jest trudniejsza niż rola sponsora. Objęcie mecenatem sztuki współczesnej jest dla mecenasa szczególnym wyzwaniem. Sztuka współczesna bowiem zazwyczaj nie jest powszechnie dostępna, a więc już chociażby z tego powodu, że mniej znana, nie jest łatwa w odbiorze. Nie tylko nie ułatwia to życia twórcom, ale również nie stanowi dostatecznej zachęty dla wielu potencjalnych mecenasów.
Często wskazuje się na mecenat jako pierwowzór działalności sponsoringowej. Określenie to wywodzi się z przełomu naszej ery, kiedy arystokrata i przyjaciel cesarza Oktawiana, Gaius Cilnius Mecenas (73 lub 63 - 8 p.n.e.),wpływając odpowiednio na artystów, w tym pisarzy i poetów, wspierając finansowo i nagradzając ich twórczość, wykorzystywał ich działalność do kształtowania zaplanowanego wizerunku cesarza. Wbrew pierwotnemu wzorowi, współcześnie rozumiany mecenat ma charakter bezinteresownego wspierania kultury, nauki, sportu.
Obecnie rodzi się nowoczesny, pozapaństwowy mecenat. Niezależny, prywatny mecenat firm, które są znakami sukcesu gospodarczego. W przeszłości było zupełnie odwrotnie. Państwo nie brało na siebie tej roli, natomiast mecenat dworów arystokratycznych i rodzin mieszczańskich w głównej mierze rozstrzygał o kształcie polskiej kultury. W końcu słowo "mecenat" związane jest z wybitnym obywatelem Rzymu, który dał początek światłemu patronowaniu poetom, artystom, w czasach gdy władza publiczna skupiona była na zupełnie innych zadaniach.
W formule mecenatu zapisana jest pewna reguła skromności. Nie ma w niej nic złego. W końcu decyzje tych, którzy wspierają zjawiska artystyczne czy instytucje kultury zapadają z namysłem i w ciszy; bez świateł jupiterów czy obiektywów telewizyjnych kamer. To wydaje mi się zupełnie naturalne. Niemniej równie naturalna jest potrzeba podkreślenia roli tego mecenatu i uhonorowania mecenasów kultury. Zarówno firm jak i osób. I jedni i drudzy przyczyniają się do kreowania nowoczesności państwa.
Proszę scharakteryzować dowolne realnie istniejące muzeum (w Polsce lub na świecie) pod kątem profilu działalności, organizacji, założeń programowych, stawianych sobie celów poznawczo-edukacyjnych.
CHARAKTERYSTYKA MUZEUM PIASTÓW ŚLĄSKICH.
Muzeum Piastów Śląskich realizuje zadania wyznaczone dla niego w obowiązujących przepisach prawa jako instytucja kultury o charakterze naukowo-badawczym i dokumentacyjnym oraz oświatowo - upowszechnieniowym z siedzibą w renesansowym Zamku Piastów Śląskich w Brzegu, a terenem jego działalności jest obszar Rzeczypospolitej Polski.
Nadzór nad Muzeum sprawują współprowadzący: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Województwo Opolskie i Starostwo Powiatowe w Brzegu, którzy:
zapewniają Muzeum środki dla jego utrzymania i rozwoju,
inspirują, koordynują, nadzorują i kontrolują całokształt działalności Muzeum.
Muzeum w Brzegu jest jedyną instytucją w Polsce powołaną administracyjnie, która zajmuje się problematyką Piastów Śląskich.
Jest jedną z najważniejszych placówek upowszechniania kultury na terenie miasta Brzegu, a także na terenie województwa opolskiego.
Brzeskie Muzeum jest instytucją, która gromadzi, przechowuje, magazynuje, konserwuje, opracowuje i udostępnia muzealia w zakresie archeologii, historii, sztuki i rzemiosła artystycznego o wielowymiarowym znaczeniu dokumentacyjno - historycznym i artystycznym dla przeszłość ogólnonarodowej, a w szczególności do lokalnych dziejów śląskich. Spora część zgromadzonych muzealiów posiada unikalne wartości o charakterze i znaczeniu ogólnoeuropejskim.
Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu prowadzi również badania naukowe i działalność oświatowo-upowszechnieniową w zakresie ustalonym statutem, a także współdziała w upowszechnianiu nauki, kultury i sztuki z instytucjami i organizacjami o podobnych celach. Z tej racji zamek brzeski jest miejscem wielu imprez kulturalnych i naukowych o randze krajowej i międzynarodowej.
ryb działania Muzeum Piastów Śląskich
Muzeum realizuje cele poprzez gromadzenie, przechowywanie, konserwacje i upowszechnianie zbiorów
z zakresu:
działalności politycznej, gospodarczej, społecznej, kulturalnej i artystycznej Piastów Śląskich,
funkcjonowania tradycji piastowskiej na Ziemiach Polskich,
dziejów Ziemi Brzeskiej.
Do zadań Muzeum należy w szczególności:
gromadzenie zabytków i materiałów dokumentacyjnych,
inwentaryzowanie, katalogowanie i naukowe opracowanie zgromadzonych muzealiów oraz materiałów dokumentacyjnych,
zabezpieczanie, konserwowanie muzealiów i w miarę możliwości zabezpieczanie stanowisk archeologicznych,
przechowywanie zgromadzonych zabytków w warunkach zapewniających im właściwy stan zachowania i pełne bezpieczeństwo oraz magazynowanie ich w sposób dostępny dla celów naukowych,
organizowanie i prowadzenie badań, ekspedycji naukowych oraz prac wykopaliskowych,
opracowywanie, organizowanie wystaw i ekspozycji stałych, i czasowych,
organizowanie i prowadzenie działalności edukacyjnej, kulturalno-oświatowej i popularyzatorskiej,
prowadzenie fachowej biblioteki,
udostępnianie zbiorów i materiałów dokumentacyjnych oraz udzielanie informacji dla celów naukowo-badawczych, i popularyzatorskich,
publikowanie katalogów, przewodników wystaw, wyników badań oraz wydawnictw popularnonaukowych z zakresu swojej działalności.
współpraca z osobami fizycznymi, instytucjami, organizacjami i stowarzyszeniami w zakresie objętym swoja działalnością.
zapewnianie właściwych warunków zwiedzania Muzeum i organizowania na Zamku Piastowskim imprez i uroczystości o charakterze państwowym, społecznym, naukowym, artystycznym, i kulturalnym.
Jakiego rodzaju przemiany zarysowują się we współczesnym muzealnictwie? Proszę wymienić kilka typowych tendencji (minimum trzy) i bliżej scharakteryzować jedną z nich, odwołując się do konkretnych przykładów.
Odchodzenie od linearnego zwierzania muzeów, przykładem jest Muzeum dziennikarstwa
Pełna interaktywność muzeów np. Muzeum Powstania Warszawskiego
Możliwość dotykania eksponatów także muzeum Powstania warszawskiego
Jakiego rodzaju światowe muzeum jest zdaniem Pani/Pana warte dziennikarskiej uwagi? Proszę uzasadnić swoją odpowiedź.
Światowe Muzeum Bursztynu na Karaibach
3. stycznia zostało oficjalnie otwarte Światowe Muzeum Bursztynu na wyspie św. Tomasza na Karaibach, prezentujące bogate zbiory bursztynów z całego świata ze szczególnym uwzględnieniem bursztynu bałtyckiego.
To już trzecie muzeum z ekspozycją poświęconą bursztynowi w tym regionie. Skąd takie zainteresowanie skamieniałą żywicą? Głównie dlatego, że występuje tam m.in. bursztyn dominikański i kopal kolumbijski. Jest to także bardzo atrakcyjne miejsce turystyczne - zanim muzeum zostało oficjalnie otwarte, już było odwiedzane przez setki osób dziennie. Pomysłodawcą stworzenia tej placówki właśnie na Karaibach w miejscowości Charlotte Amalie jest Jan Sierżantow z firmy Valerio 888. Idea została wcielona w życie we współpracy z Michaelem Ballem, który udostępnił pomieszczenia w zabytkowym hotelu 1829. Projekt został stworzony i zrealizowany przez projektanta biżuterii i fachowca w dziedzinie obróbki bursztynu Jacka Barona. To właśnie on jest autorem zaskakującego Bursztynowego Wodospadu oraz Bursztynowego Lasu. Las zbudowany jest ze sztucznych krzewów i drzew, z których wycieka żywica (z bogatym opisem powstawania bursztynu), natomiast wodospad to ściana wyklejona kopalem kolumbijskim postarzonym w autoklawie o rozmiarach ponad 2 metry szerokości i ponad 5 metrów wysokości, po której spływa woda.
Eksponaty
Twórcy muzeum starali się trzymać prawdy merytorycznej na tyle, na ile pozwalają wszelkie opracowania naukowe. Okazało się bowiem, że w zależności od źródeł, istnieją różne teorie. „Korzystaliśmy ze źródeł angielsko-, polsko- i niemieckojęzycznych i staraliśmy się o kompromis. Najwięcej rozbieżności wzbudził temat pochodzenia bursztynu. Dla mnie kompendium wiedzy były książki autorstwa prof. Barbary Kosmowskiej-Ceranowicz i na nich przede wszystkim się opierałem w realizacji projektu” - podkreśla Jacek Baron.
Na Muzeum Bursztynu składają się dwie sale - prezentacja ekspozycji oraz sklep ze współczesnymi wyrobami z bursztynu. W pierwszej sali - pięknej i starej, gdzie wyjątkowy nastrój zapewniają autentyczne belki stropowe i gabloty podświetlone od spodu światłem punktowym - na ścianach zawieszone są ekrany, na których wyświetlane są podpisy, filmy oraz zdjęcia. Zlokalizowany tutaj dział naturalny zawiera wszystkie rodzaje bursztynów, jakie udało się do tej pory zdobyć: m.in. bałtycki, japoński, birmański, jak również kopal. Jest też bogata kolekcja brył bursztynu, krople oraz inkluzje - niektóre z nich zostały opisane przez dr. Elżbietę Sontag, kierownika Muzeum Inkluzji w Bursztynie Uniwersytetu Gdańskiego. Wszystkie są podpisane i opisane w sposób rzetelny z rozróżnieniem poszczególnych rodzajów bursztynu i kopali, jak również z informacjami na temat sposobów uzyskiwania wybranych odcieni barwnych w bursztynie.
Drugi dział obejmuje wyroby z bursztynu od neolitu poprzez okres rzymski aż po przykłady rzeźby z XVIII i XVIII w. Nie są to jednak obiekty autentyczne, a jedynie rekonstruowane. Tutaj prezentowane są także współczesne repliki elementów z Bursztynowej Komnaty oraz współczesna biżuteria. „Mieliśmy ambicje zgromadzenia w muzeum także obiektów zabytkowych, jednak ze względu na ich niewielką dostępność, odłożyliśmy ten temat na później, skupiając się obecnie na innych tematach” - opowiada projektant.
Współczesne, artystyczne zastosowanie bursztynu dodatkowo podkreślają pokazy z Gali Mody i Bursztynu w czasie targów Amberif wyświetlane na monitorach. Nawiązaniem do historii regionu są trzy ogromne, pięknie wykonane okręty z wyprawy Kolumba umieszczone na falach z bursztynu - Kolumb miał dotrzeć tu w czasie jednej ze swoich wypraw i zostać obdarowany przez tubylców złotem i bursztynem.
Po takim wprowadzeniu w historię bursztynu i sztuki bursztynniczej odwiedzający jest konfrontowany ze współczesnymi przykładami obróbki tej skamieniałej żywicy - w ogromnym sklepie z gros oferty stanowią ozdoby stworzone w polskich pracowniach i firmach, zarówno unikaty i krótkie serie, jak i wyroby komercyjne.
Plany na przyszłość
Choć muzeum jest oficjalnie otwarte, proces przeobrażeń prawdopodobnie będzie trwał jeszcze przez najbliższy rok: ekspozycja będzie stale zmieniana i uzupełniana. Planowane jest stworzenie działu z falsyfikatami, który ma mieć przede wszystkim walory edukacyjne - ma pokazać, jak niewiele warte są podróbki. Na tarasie ma powstać restauracja, w której podawana będzie bursztynowa wódka, bursztynowy rum produkowany w hotelu w kolorze zielonym, miodowo-bursztynowe lody etc. Goście będą smakować tych bursztynowych delicji i rozkoszować się widokiem mebli zdobionych bursztynem oraz dużych eksponatów, dla których zabrakło miejsca wewnątrz. Kolejnym pomysłem jest mini kopalnia bursztynu z możliwością poławiania.
Właściciele muzeum zakładają, że w najgorętszym okresie turystycznym, który trwa tutaj od grudnia do maja, placówkę odwiedzi min. 1000 osób dziennie i ich zdaniem będzie to tym samym najbardziej odwiedzane muzeum bursztynu na świecie. „Liczymy na to, że będzie to największa atrakcja tego typu na wyspie. Sam hotel już jest atrakcją historyczną i tym samym turystyczną” - podkreśla Jacek Baron.
Bo bardzo lubię bursztyny
Jakiego rodzaju polskie muzeum (już istniejące lub będące w fazie przygotowawczego projektu) jest zdaniem Pani?Pana warte dziennikarskiej uwagi? Proszę uzasadnić swoją odpowiedź.
Muzeum powstania warszawskie, ponieważ jest w pełni interakcyjne.
Proszę wymienić i krótko scharakteryzować dowolną światową instytucję zajmującą się prezentacją i propagowaniem sztuk wizualnych (potraktowanych łącznie lub w ich konkretnej odmianie).
Proszę wymienić 3 dowolne nagrody o zasięgu międzynarodowym przyznawane za osiągnięcia artystyczne i bliżej scharakteryzować jedną z nich.
World Music Awards - nagrody muzyczne przyznawane od 1989 roku artystom muzycznym z całego świata, za największą liczbę sprzedanych płyt. Nagrody przyznawane są przez International Federation of the Phonographic Industry (IFPI)
Nagroda Akademii Filmowej - powszechnie znana jako Oscar - doroczna nagroda przyznawana przez Amerykańską Akademię Sztuki i Wiedzy Filmowej w dziedzinie filmu.
Literacka Nagroda Nobla - uważana jest za najbardziej prestiżową międzynarodową nagrodą literacką na świecie. Ustanowiona razem z czterema innymi nagrodami przez Alfreda Nobla w testamencie z 1895, jest przyznawana od 1901.
Proszę wymienić 3 dowolne nagrody przyznawane w Polsce za osiągnięcia artystyczne i bliżej scharakteryzować jedną z nich.
Nagroda literacka Nike - prestiżowe polskie wyróżnienie dla najlepszej polskiej książki roku. Przyznawana jest corocznie od roku 1997 przez Fundację tej nagrody. Zadaniem jest promocja literatury polskiej, szczególnie powieści. Konkurs dotyczy wyłącznie autorów żyjących. Nagrody nie można podzielić ani nie przyznać. Wykluczone z konkursu są opracowania oraz prace zbiorowe.
Złota Kaczka - najstarsza polska nagroda filmowa przyznawana przez miesięcznik Film i jego czytelników.
Bursztynowy Słowik - nagroda główna festiwalu muzycznego Sopot Festival w Sopocie.
Proszę wymienić i scharakteryzować dowolną nagrodę przyznawaną dziennikarzom w Polsce lub na świecie.
Nagroda Grand Press - doroczna nagroda przyznawana od 1997 r. przez wydawany w Poznaniu ogólnopolski miesięcznik dziennikarski Press dla najlepszych polskich dziennikarzy prasy, radia i telewizji. Obecnie uznawana jest za jedną z najbardziej prestiżowych branżowych nagród w świecie polskich mediów, zaś tytuł Dziennikarza Roku, którego wybór jest częścią konkursu Grand Press, stanowi najważniejsze wyróżnienie indywidualne przyznawane przez polskich dziennikarzy swoim kolegom.
Kandydaci do nagrody są zgłaszani przez kolegia redakcyjne wszystkich gazet i czasopism oraz stacji radiowych i telewizyjnych w Polsce. Redakcje wybierają też Dziennikarza Roku - nagrodę otrzymuje osoba, którą nominowała największa ich liczba. Jest to również jedyna kategoria, w której dziennikarze otrzymują nagrodę za całokształt pracy w ciągu danego roku.
W pozostałych kategoriach wyróżniane są konkretne materiały (audycje, artykuły itp.). Nominacje przyznaje jury preselekcyjne, dokonując wyboru spośród zgłoszeń redakcji, zaś ostateczną decyzje podejmuje jury Grand Press, kierujące się następującymi kryteriami:
wybitne walory warsztatowe
znaczenie materiału dla opinii publicznej
ciekawy, indywidualny charakter materiału
zachowanie standardów etycznych dziennikarstwa
Kategorie, w których przyznawane są nagrody Grand Press:
news
dziennikarstwo śledcze
publicystyka (analiza, komentarz, opinia)
reportaż
dziennikarstwo specjalistyczne (ekonomiczne, sportowe, komputerowe itd.)
Najbardziej interesująca dla mnie osobiście kategorią jest kategoria „Dziennikarz roku”, z racji głównie tego, że wydaje mi się być najbardziej prestiżowa, ponieważ dotyczy całokształtu pracy dziennikarskiej. Z resztą od początku istnienia nagrody mamy w tej kategorii do czynienia z wielkimi nazwiskami:
1997 - Jacek Żakowski
1998 - Monika Olejnik
1999 - Tomasz Lis
2000 - Kamil Durczok
2001 - Waldemar Milewicz
2002 - Janina Paradowska
2003 - Anna Marszałek
2004 - Marcin Pawłowski
2005 - Justyna Pochanke
2006 - Tomasz Sekielski oraz Andrzej Morozowski
2007 - ex aequo Marcin Kącki oraz Tomasz Lis
Proszę scharakteryzować dowolne ukazujące się obecnie pismo o profilu artystyczno-kulturalnym.
DIDASKALIA
Gazeta teatralna
Wydawany przez Krakowskie Stowarzyszenie Teatralne dwumiesięcznik jest pomysłowo redagowany i świetny graficznie. W piśmie czytelnik znajdzie informacje o tym, co dzieje się na polskich (i nie tylko) scenach, o festiwalach, repertuarze, recenzje ze spektakli, rozmowy ze znanymi twórcami teatralnymi, reżyserami, aktorami. W każdym numerze przedstawiane są interesujące bloki tematyczne, pojawiają się również materiały dotyczące dziejów teatru.
Prenumerata od 1995 do połowy 2002 r.
Proszę scharakteryzować i porównać pod kątem założeń programowych i ogólnego profilu 2 dowolne, ukazujące się obecnie pisma kulturalne. Proszę tak dobrać przykłady, żeby łatwo było wydobyć różnice między wskazanymi pismami.
Jeśli chodzi o dwa dowolne pisma literacko kulturalne to udało mi się odnaleźć „Magazyn Sztuki” i „Obieg”. Może trochę odbiegam od tematu ale chciałabym o tym napisać. Bowiem nie chcę napisać o różnicach, ale o elementach wspólnych dwóch pism.
Mamy tu do czynienia z fuzją dwóch znanych czasopism środowiskowych - autorytetów świetnie zorientowanych w sprawach sztuki współczesnej, kształtujących gust i język nowej sztuki i krytyki oraz ich odbiorców.
Kwartalnik zajmuje się wszystkimi aspektami współczesnych sztuk wizualnych, nowymi mediami, sztuką wideo, instalacjami, happeningami, performance itp. Sporo miejsca poświęca wystawom w Centrum Sztuki Współczesnej na Zamku Ujazdowskim w Warszawie, ale także innym najnowszym wydarzeniom i zjawiskom w sztuce współczesnej w Polsce i na świecie. Jest to pismo intelektualnej prowokacji i refleksji, ciekawie redagowane i dynamiczne w projekcie graficznym (Grzegorz Laszuk), o lekko - w dobrym sensie - snobizującym charakterze. Reprezentuje pełny profesjonalizm, wychwytując i analizując wiodące zjawiska w nowej sztuce i prezentując interesujących artystów - w wywiadach i szkicach. Adresowane nie tylko do artystów i krytyków, ale również poszukującej (zwłaszcza młodej) publiczności. Trzyma rękę na pulsie zdarzeń i wszechstronnie orientuje w awangardowej sztuce.
Z kim z twórców kultury przeprowadził(a)by Pan/Pani chętnie wywiad? Co byłoby jego przedmiotem (można podać sam tytuł hipotetycznego wywiadu, pod warunkiem że będzie z niego jednoznacznie wynikać tematyka planowanej rozmowy)?
Sabina Nowicka była współtwórczynią i pierwszą dyrektorką opery łódzkiej, potem przez wiele lat dyrektorką Teatru Jaracza. Za sprawą jej i Feliksa Parnella przy łódzkiej operze powstała Szkołą Baletowa.
Temat rozmowy : co myśli o swoich kontynuatorach
Z kim z animatorów kultury warto byłoby przeprowadzić wywiad? Co byłoby jego przedmiotem (można podać sam tytuł hipotetycznego wywiadu, pod warunkiem że będzie z niego jednoznacznie wynikać tematyka planowanej rozmowy)?
Daniel Brzeziński
Temat: jaki powinien być dobry animator kultury
Jakie zagadnienie z zakresu kultury współczesnej można by poddać pod dyskusję na łamach ukazującego się obecnie pisma o profilu kulturalnym? Kogo (jakie konkretne osoby lub ogólniej: przedstawicieli jakich dziedzin wiedzy i sfer życia publicznego) zaprosiliby Państwo do udziału w takiej debacie? Proszę także podać tytuł ukazującego się obecnie pisma, które najlepiej nadawałoby się do przeprowadzenia i opublikowania zaplanowanej przez Państwa dyskusji? Proszę także krótko uzasadnić wybór zadeklarowanej problematyki oraz wybór konkretnego pisma predestynowanego do prezentacji wyników przeprowadzonej debaty.
Proszę wymienić 3 nowości wydawnicze z zakresu literatury pięknej opublikowane w Polsce w 2009 roku.
Jacek Karnowski
Barbara Holland
Mark Greenside
|
Proszę wymienić 3 książki opublikowane w Polsce lub na świecie w minionej lub obecnej dekadzie, komentujące fakty artystyczne lub odnoszące się do współczesnego życia kulturalnego (jeśli tytuł nie będzie jednoznacznie wskazywał na zakres problemowy pracy, proszę podać w kilku słowach, czego wybrana pozycja dotyczy).
"W drodze" to jedna z tych klasycznych książek, które w syntetyczny a jednocześnie wyczerpujący sposób opisują pewną epokę w historii. Kerouac w fascynujący sposób portretuje pokolenie (a raczej jego najbardziej wyrazisty i nonkorfomistyczny odłam) Bitników, czyli pre-hippisów. Ginsberg, Borroughs, Kerouac i wielu im podobnych w nieustającej pogoni za czymś bliżej nieokreślonym przemierzają Amerykę lat 50-tych. Amerykę, która już połknęła bakcyla konsumpcji i rozpoczęła niekończący się proces produkcji śmieci w sensie dosłownym i w przenośni. Gdzie w tym krajobrazie miejsce dla niepokornych?
Najsłynniejsza powieść Kerouaca, napisana w 1957 roku. Wyraża ducha buntu i rozczarowania powojennego pokolenia, generacji o utraconej młodości, ludzi znużonych, sponiewieranych, ale i natchnionych, odczuwających ciągły głód ruchu, miłości, alkoholu, narkotyków, jazzu. Bohaterowie to straceńcy przemierzający Amerykę wzdłuż i wszerz w gorączkowej pogoni za sensem egzystencji, w rozpaczliwej ucieczce przed stylem życia narzuconym przez zmaterializowaną klasę średnią.
Uważam, że jest to idealny przykład tego typu książki, gdyż idealnie opisuje zagadnienia kulturalne danej epoki.
New romantic" Michał Zygmunt
Jest to typowe political fiction. Polityczne (i fikcyjne, rzecz jasna) są dwa z trzech opowiadań, a to trzecie (którym zajmę się na końcu), też jakieś tam podłoże polityczne ma. Pierwsze opowiadanie, tytułowe, jest historią morderstw. Oczywiście fabuły nie zdradzę (ha, ha!), ale przyznam, że świat wykreowany przez Michała Zygmunta wciąga. Przełyka się go gładko, ma charakter, bo ja wiem, reportażu z Wysokich Obcasów, szczególnie w przypadku opisów postaci. Człowiek zapomina, że jest to political-fiction.
Nie można jednak przeoczyć chociażby skopiowanych niemal słowo w słowo opisów morderstwa Kaczyńskiego(=JFK) czy rewolty przy pubie Angel (= Christopher Street). Rzecz jasne nie mówię, że książka jest zbudowana z innych rzeczy. Wydaje mi się raczej, że Zygmunt wskazuje na to, że niektóre zjawiska są powtarzalne, wręcz łudząco podobne, co upraszcza do zwykłego historycznego ctrl+c, ctrl+v.
Druga część mówi o przyszłej Polsce. O ile w pierwszej bojówki socjalistyczno-anarchistyczno-gejowskie organizują zamachy, to tu jest Polska, gdzie wsadzanie gejów do obozów koncentracyjnych doprowadza do rewolucji, a następnie do takich wydarzeń, że nawet obecna Młodzież Wszechpolska nie ma takich koszmarów. Premier jako męczennik. Fragmenty materiałów szkolnych z 2034 roku. Wypis z przyszłej wikipedii. Ta część jest stworzona po części w formie bieżącego reportażu dziennikarskiego, po części w formie reportażu historycznego. Bohater jest właściwie obserwatorem, jako dziennikarz zagraniczny, tak więc czytelnik nie utożsamia się z nim bardzo, tym bardziej, że w trakcie pojawiają się inni.
Jest
to przerysowany, choć mimo wszystko moim zdaniem wierny obraz współczesnej kultury. Podporządkowana jest ona bowiem życiu politycznemu i jego problemom. Przykładem jest nagłe pojawienie się w kulturze ogromnej ilości homoseksualistów co zostało nieco surrealistycznie przedstawione w części II.
Nie mam 3 książki !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Proszę wymienić 3 polskie galerie nastawione na prezentację sztuki współczesnej.
Galeria sztuki współczesnej we Włocławku
Art. Decorum Kraków
BWA Olsztyn
Proszę wymienić 3 filmy, które weszły na ekrany polskich kin w 2009 roku.
Mama Mia
Dragon Ball
Push
Proszę wymienić 3 polskie teatry nastawione na prezentację współczesnej dramaturgii wraz z przykładowymi tytułami współczesnych spektakli (po jednym przy każdym teatrze), które w ostatnim dziesięcioleciu były tam wystawiane.
Proszę podać nazwy 3 łódzkich teatrów i 1 tytuł spektaklu, którego premiera miała miejsce w 2008 lub 2009 roku.
Teatry : Wielki, Nowy, Jaracza
Sztuka : Brygada szlifierza karhana
Proszę wymienić i scharakteryzować działalność dowolnego artysty lub grupy artystycznej podejmujących działania w przestrzeni miejskiej. Proszę podać dwa przykłady konkretnych akcji artystycznych o takim charakterze.
Proszę w formie mikrorecenzji zaprezentować dowolną nowość wydawniczą, filmową lub muzyczną.
Wedle własnego uznania
Proszę zrecenzować obejrzany niedawno (w ciągu ostatniego półrocza) spektakl teatralny.
Brygada szlifierza karhana mimo budzących kontrowersji i niepokoju , zajebisty
Proszę opisać i ocenić odbywającą się obecnie w Łodzi (ewentualnie w innym polskim mieście) wystawę.
JA, GOMBROWICZ - WYSTAWA
Data rozpoczęcia: 5 maja 2009
Rodzaj imprezy: literatura, teatr
|
Miejsce, data i czas imprezy: Powiat:
Sosnowiec
Gmina:
Sosnowiec
Miejscowość:
Sosnowiec
Obiekt:
Biblioteka Główna Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sosnowcu
Rozpoczęcie:
5 maja 2009
Zakończenie:
5 września 2009
W 2009 roku przypada 105. rocznica urodzin i 40. rocznica śmierci Witolda Gombrowicza, jednego z najwybitniejszych pisarzy środkowoeuropejskich, znanego nie tylko w naszym kręgu kulturowym, ale również na innych kontynentach. Zaprezentowanie spuścizny, recepcji i opracowań twórczości pisarza ma na celu ukazanie tej niezwykłej postaci oraz wpływu, jaki wywarł na literaturę światową, filozofię, teatr i sztukę. Wernisaż połączony z prezentacją multimedialną poświęconą pisarzowi, który mawiał o sobie: "Bywa, iż sobą zdumiewam siebie".
|
Proszę napisać krótkie sprawozdanie z dowolnego wydarzenia kulturalnego, w którym Pan/Pani uczestniczył(a) w przeciągu ostatnich 3 miesięcy.
W dniach 19 - 22 lutego odbywał się w łodzi festiwal Carnawalia.
Festiwal Carnawalia został zorganizowany na ulicy Piotrkowskiej w tym samym czasie jeden z festiwali telewizji Polsat. Przykładem kompletnego braku organizacji był brak uczestników projektu pod tytułem Makijaż Karnawałowy. W pierwotnym założeniu po znalezieniu chętnych w jednym z łódzkich studiów makijażu miało być wykonany makijaż karnawałowy , który w późniejszym czasie po przejściu defilady po ul. Piotrkowskiej będzie zaprezentowany na scenie.
Brak chętnych
Jeden z organizatorów zabrał połowę dziewczyn do TV łódź
Brak pokazu na scenie
Festiwal rozpoczynała defilada od placu wolności do pasażu Schillera. Po drodze spotkała ona jednak przeszkodę w postaci ogromnej sceny Polsatu. Powiększyło to jedynie efekt śmieszności całego festiwalu, gdyż po dojściu defilady na pasaż Schillera przed oczami uczestników ukazała się scenka ok. 10 razy mniejsza.
Największa atrakcja festiwalu miał być pokaz samby w wykonaniu profesjonalistów ściągniętych z Warszawy. Nie dość, że spóźnili się oni ok 30 min. to uznali że nie wyjdą na scenę gdyż jest za zimno.
Wnioski pozostawię bez komentarza.
14