Wycena bilansowa rozrachunk˘w wyraľonych w walucie obcej, Wycena bilansowa rozrachunków wyrażonych w walucie obcej


Wycena bilansowa rozrachunków wyrażonych w walucie obcej

1.1. Ogólne zasady bilansowej wyceny transakcji w walucie obcej

Przepisy ustawy o rachunkowości stanowią, iż księgi rachunkowe prowadzi się, a sprawozdanie finansowe sporządza, w walucie polskiej. Oznacza to, że wszystkie transakcje wyrażone w walutach obcych wymagają dla ich ujęcia w księgach i sprawozdaniu finansowym przeliczenia na walutę polską. Dotyczy to więc także rozrachunków w walucie obcej, które widnieją w księgach rachunkowych na dzień bilansowy.

Figurujące na dzień bilansowy w księgach rachunkowych rozrachunki w walutach obcych, w myśl art. 30 ust. 1 ustawy o rachunkowości, przelicza się po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. Wyjątek stanowi gotówka znajdująca się w jednostkach prowadzących kupno i sprzedaż walut obcych (kantorach), którą wycenia się po kursie, po którym nastąpił jej zakup, jednak w wysokości nie wyższej od średniego kursu ogłoszonego na dzień wyceny dla danej waluty przez NBP.

W jednostkach, w których rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, do wyceny rozrachunków dokonywanej na dzień 31 grudnia 2009 r. należy zastosować średnie kursy dla poszczególnych walut ogłoszone przez NBP w tabeli kursów nr 255/A/NBP/2009 z 31 grudnia 2009 r.

W niniejszym opracowaniu przedstawimy wycenę bilansową rozrachunków wyrażonych w walucie obcej, tj.: należności i zobowiązań z tytułu dostaw i usług oraz kredytów i pożyczek.

1.2. Kiedy powstają różnice kursowe i jak się je ujmuje w księgach rachunkowych?

W miarę upływu czasu, na skutek wzrostu lub spadku wartości złotego w stosunku do walut obcych, kursy ulegają zmianom, co powoduje zmianę wartości w złotówkach rozrachunków wyrażonych w walutach obcych, mimo że kwota waluty, na którą opiewają, pozostaje bez zmian. I tak, jeżeli kurs waluty z dnia zarachowania należności czy zobowiązania różni się od średniego kursu waluty obowiązującego na dzień bilansowy, powstaną różnice kursowe dodatnie bądź ujemne.
 

Dodatnie różnice kursowe powstają, gdy:

kurs na dzień (zarachowania) powstania należności jest mniejszy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy,

kurs na dzień (zarachowania) powstania zobowiązania jest większy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy.

Ujemne różnice kursowe powstają, gdy:

kurs na dzień (zarachowania) powstania należności jest większy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy,

kurs na dzień (zarachowania) powstania zobowiązania jest mniejszy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy.

Różnice kursowe na rozrachunkach wyrażonych w walutach obcych, powstałe na dzień ich wyceny, ustawa o rachunkowości nakazuje zaliczać odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych (art. 30 ust. 4). Jest to tzw. wynikowe rozliczanie różnic kursowych. Ujmuje się je w księgach rachunkowych, zapisami:
 

1) dodatnie różnice kursowe:

      - Wn konto zespołu 1, 2,
      - Ma konto 75-0 "Przychody finansowe",

2) ujemne różnice kursowe:

      - Wn konto 75-1 "Koszty finansowe",
      - Ma konto zespołu 1, 2.

Jeżeli na dzień bilansowy wycenia się zobowiązania zaciągnięte na sfinansowanie środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to różnice kursowe z tej wyceny korygują ich cenę nabycia lub koszt wytworzenia - pod warunkiem jednak, że na dzień wyceny nie oddano ich jeszcze do używania (art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości).

Po przyjęciu do użytkowania ww. składników majątkowych różnice kursowe dotyczące nieuregulowanych zobowiązań z tytułu ich zakupu zalicza się odpowiednio do przychodów bądź kosztów finansowych - nie korygują one zatem ceny nabycia bądź kosztu wytworzenia.

Przykład

Wycena bilansowa należności i zobowiązań

I. Założenia:

1. Na dzień bilansowy 31 grudnia 2009 r. w księgach rachunkowych jednostki figurowały następujące salda:

a) Ma konto 21 "Rozrachunki z dostawcami" - zobowiązanie wobec zagranicznego dostawcy towarów w kwocie: 10.000 EUR, którego wartość w polskich złotych na dzień zarachowania, według kursu: 4,15 zł/EUR, wynosiła: 41.500 zł,

b) Wn konto 20 "Rozrachunki z odbiorcami" - należność od zagranicznego odbiorcy towarów w kwocie: 25.000 EUR, której wartość w polskich złotych na dzień zarachowania, według kursu: 4,20 zł/EUR, wynosiła: 105.000 zł,

c) Ma konto 13-4 "Kredyty bankowe" - kredyt zaciągnięty na finansowanie budowy środka trwałego w kwocie: 40.000 EUR, którego wartość na dzień zarachowania, według kursu: 4,11 zł/EUR, wynosiła: 164.400 zł. Na dzień bilansowy nie zakończono budowy tego środka trwałego, a dotychczas poniesione wydatki wyniosły: 200.000 zł.

2. Średni kurs euro na dzień 31 grudnia 2009 r. ogłoszony przez NBP wyniósł: 4,1082 zł/EUR.

II. Ustalenie różnic kursowych:
 

a) 

z tytułu dostaw i usług

b) 

z tytułu zaciągniętego kredytu na budowę środka trwałego

Treść

Wartość na dzień powstania

Wartość na dzień bilansowy

Różnice kursowe

EUR

Kurs waluty

EUR

Kurs waluty

dodatnie

ujemne

1. Należności z tytułu dostaw i usług

25.000

4,20

105.000

25.000

4,1082

102.705

 

2.295

2. Zobowiązanie:

 

 

 

 

 

 

 

 

10.000

4,15

41.500

10.000

4,1082

41.082

418

 

40.000

4,11

164.400

40.000

4,1082

164.328

72

 

III. Dekretacja:
 

Opis operacji

Kwota

Konto

Wn

Ma

1. PK - zarachowanie różnic kursowych z wyceny bilansowej:

 

 

 

   a) ujemna różnica kursowa z wyceny należności

2.295 zł

75-1

20

      Uwaga: Powstała ujemna różnica kursowa, 
      bowiem kurs euro na dzień powstania należności 
      był wyższy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy

 

 

 

   b) dodatnia różnica kursowa z wyceny zobowiązania

418 zł

21

75-0

      Uwaga: Powstała dodatnia różnica kursowa, bowiem 
      kurs euro na dzień powstania zobowiązania był wyższy 
      od kursu średniego NBP na dzień bilansowy

 

 

 

   c) dodatnia różnica kursowa z wyceny kredytu 
      zaciągniętego na budowę środka trwałego

72 zł

13-4

08

      Uwaga: Powstała dodatnia różnica kursowa, bowiem 
      kurs euro na dzień powstania zobowiązania 
      (zarachowania kredytu) był wyższy od kursu średniego 
      NBP na dzień bilansowy

 

 

 

IV. Księgowania:

1.3. Jak wykazać różnice kursowe w rachunku zysków i strat?

Jak już wskazano wyżej, różnice kursowe rozliczane wynikowo, ujmuje się w księgach rachunkowych na koncie 75-1 "Koszty finansowe" (ujemne) lub na koncie 75-0 "Przychody finansowe" (dodatnie). Przy czym w rachunku zysków i strat - na podstawie art. 42 ust. 3 ustawy o rachunkowości - wykazuje się je "per saldo", czyli po skompensowaniu ze sobą, odpowiednio:

1) nadwyżkę dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi - jako inne przychody finansowe - w pozycji J.V (w wariancie kalkulacyjnym) lub G.V (w wariancie porównawczym),

2) nadwyżkę ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi - jako inne koszty finansowe - w pozycji K.IV (w wariancie kalkulacyjnym) lub H.IV (w wariancie porównawczym).

Przykład

Na podstawie danych z przykładu zaprezentowanego na str. 6 jednostka wykaże w rachunku zysków i strat za 2009 r., w kosztach finansowych, nadwyżkę ujemnych różnic kursowych (ujętych na koncie 75-1 w kwocie: 2.295 zł) nad dodatnimi (ujętymi na koncie 75-0 w kwocie: 418 zł), czyli kwotę: (2.295 zł - 418 zł) = 1.877 zł, w pozycji K.IV wariantu kalkulacyjnego lub H.IV wariantu porównawczego.

1.4. Czy różnice kursowe z wyceny bilansowej można zaliczyć do kosztów i przychodów podatkowych?

Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.), dalej zwanej updop, oraz ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), dalej zwanej updof, dopuszczają możliwość, że jednostka dla potrzeb podatkowych stosuje zasady wynikające z ustawy o rachunkowości albo z ustaw podatkowych (tj. odpowiednio z art. 15a updop i z art. 24c updof).
 

Powstałe na skutek wyceny bilansowej różnice kursowe będą uwzględniane w rachunku podatkowym tylko wówczas, gdy dla rozliczania podatkowych różnic kursowych jednostka przyjęła metodę bilansową.

Jak bowiem wynika z art. 9b ust. 2 updop i art. 14b ust. 3 updof, podatnicy, którzy wybrali bilansową metodę rozliczania różnic kursowych, do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów zaliczają odpowiednio ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniony.
 

Jednostki, które rozliczają różnice kursowe w oparciu o przepisy podatkowe (tj. zgodnie z art. 15a updop i art. 24c updof), nie mogą uwzględniać w rozliczeniu podatkowym różnic kursowych powstałych na skutek wyceny bilansowej.

1.5. Różnice kursowe a odroczony podatek dochodowy

Do rozliczania różnic kursowych dla celów podatkowych stosujemy przepisy ustawy o podatku dochodowym. Czy musimy na dzień bilansowy ustalać odroczony podatek dochodowy w związku z przejściowymi różnicami?

Odroczony podatek dochodowy ustalają tylko te jednostki, które prowadzą działalność gospodarczą i opłacają podatek dochodowy na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc te, które sporządzają roczne zeznanie podatkowe CIT-8.

Jeżeli zatem jednostka rozlicza się z fiskusem na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z przejściowymi różnicami między wykazywaną w księgach rachunkowych wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową tworzy rezerwę lub ustala aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Przy czym, w przypadku gdy roczne sprawozdanie finansowe jednostki nie podlega obowiązkowi badania i ogłaszania w myśl art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości, to może ona odstąpić - na podstawie art. 37 ust. 10 ustawy o rachunkowości - od ustalania aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Decyzja o rezygnacji powinna być zapisana w polityce rachunkowości oraz ujawniona we wprowadzeniu do sprawozdania finansowego.
 

Przykład

Jednostka na dzień bilansowy posiada w księgach rachunkowych należność w walucie obcej w kwocie: 40.000 EUR, wycenioną w dniu jej powstania według kursu: 4,20 zł/EUR. Na dzień bilansowy kurs średni NBP wynosi: 4,1082 zł/EUR. Po ustaleniu różnic kursowych w kwocie: 3.672 zł, na dzień bilansowy w aktywach figuruje należność w kwocie: (40.000 EUR x 4,1082 zł/EUR) = 164.328 zł. W celu ustalenia odroczonego podatku dochodowego porównujemy wartość bilansową należności z jej wartością podatkową:

  • wartość bilansowa: 164.328 zł,

  • wartość podatkowa: 168.000 zł.

Z porównania wynika, iż wartość bilansowa należności (aktywu) jest niższa od jej wartości podatkowej, powstała zatem ujemna różnica przejściowa w kwocie: (168.000 zł - 164.328 zł) = 3.672 zł.

Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wynoszą: (3.672 zł x 19%) = 697,68 zł.

Odroczony podatek dochodowy w kwocie: 697,68 zł jednostka ujmie w księgach rachunkowych, zapisem:
 

      - Wn konto 65 "Pozostałe rozliczenia międzyokresowe" 
        (w analityce: Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego),
      - Ma konto 87 "Podatek dochodowy i inne obowiązkowe 
        obciążenia wyniku finansowego".



Wyszukiwarka