WTŻ gr.10
45.Wyznaczanie sprawności grzejnika elektrycznego.
1.Cel.
Celem mojego ćwiczenia jest wyznaczenie sprawności grzejnika elektrycznego.
2.Wprowadzenie.
Przy zetknięciu się dwóch lub więcej ciał o różnych temperaturach następuje przepływ ciepła od ciała cieplejszego do ciała zimniejszego. Ciepło jest formą energii przekazywanej od jednego ciała do drugiego. Ilość ciepła Q wyrażamy w dżulach [J] . Temperatura określa stan cieplny ciała. Oznaczamy ją symbolem T, jednostką jest kalwin [K]. W życiu codziennym używamy skali Celsjusza [0C] i w tym przypadku oznaczamy temperaturę małą literą t.
Zależność między t i T:
T=t+273,15 ∆T=∆t
Ilość pobranego ciepła przy ogrzaniu ciała od temperatury T1 do temperatury T2 (lub oddanego przy stygnięciu od T2 do T1) zależy od rodzaju ciała i jest proporcjonalna do jego masy m i uzyskanej temperatury:
Q=c*m*∆T
c-ciepło właściwe w zakresie temperatur.
Ciepło właściwe jest to ilość ciepła potrzebna do ogrzania jednostki masy ciała o jednostkę temperatury:
;
Prąd elektryczny jest to uporządkowany ruch ładunków elektrycznych. Gdy w przewodniku płynie prąd elektryczny, to następują zderzenia poruszających się elektronów. Mówimy wtedy, że prąd elektryczny wykonuje w przewodniku pracę:
Praca (W) równa jest przyrostowi energii wewnętrznej przewodnika:
∆Ew=W
Aby w ośrodku płynął prąd elektryczny, to musi istnieć napięcie (U) między końcami ośrodka [V]-wolt-jednostka napięcia. Praca prądu zależy od napięcia i ładunku.
W=U*q
I mierzona jest w dżulach [J]=[V*C] C-kulomb
Przepływ prądu elektrycznego charakteryzuje natężenie (I) i jest to wielkość ładunku przepływającego w jednostce czasu przez poprzeczny przekrój przewodnika:
Jednostką natężenia jest amper(A)
Kiedy prąd elektryczny płynie przez drut grzejnika, to wydziela w nim ciepło Qo, które jest równe pracy prądu:
Qo=U*I*T
T-czas przepływu prądu [s]
Możemy wykorzystać wzór na moc prądu elektrycznego:
P=U *I
Moc prądu jest to stosunek wykonanej pracy przez prąd do czasu, którym ta praca została wykonana. Jednostką mocy jest wat[W]=[J/s]
Podczas ogrzewania wody w grzejniku nie całe ciepło zostaje przekazane wodzie, ponieważ część ciepła pobierane jest przez obudowę urządzenia grzejnego, grzejnego ono oddaje określony procent tego ciepła do otoczenia. Wynika z tego, iż ciepło pobrane przez wodę Q jest mniejsze niż Qo.
Stosunek ciepła pobranego przez wodę do dostarczonego do grzejnika nazywamy sprawnością grzejnika elektrycznego oznaczamy wzorem:
Wyznaczanie sprawności grzejnika elektrycznego można wyznaczyć dwoma sposobami:
Ogrzewanie wody od temperatury pokojowej do temperatury wrzenia:
Jeżeli przyjmiemy, iż masa wody wynosi mw, MW zostanie ona ogrzana od temperatury to do t, wówczas pobrana ilość ciepła oznaczona jest wzorem:
Q=c*mw*(t-to) ciepło właściwe wody
Podstawiając wzór na Qo i Q do wzoru na sprawność grzejnika otrzymujemy:
Sprawność grzejnika elektrycznego podczas ogrzewania wody wrzącej.
Podczas ogrzania wrzącej wody jej masa zmniejszy się o mp. Na zmianę wody na parę zostanie pobrana ilość ciepła:
Q=Cp*mp
Cp=226*104[J/kg] Jest to ciepło parowania, czyli ciepło pochłonięte przy zamianie 1kg cieczy w parę, bez zmiany jaj temperatury. Przy zastosowaniu wzoru na sprawność grzejnika otrzymamy;
3.Wykonanie doświadczenia dwoma sposobami:
SPOSÓB I:
Ważę pusty grzejnik wraz z przykrywką i mieszadłem -m1=1473g.
Nalewam do grzejnika wodę ok. 1/2-2/3 objętości grzejnika i ważę -masa m2 =2829g.
Obliczam masę wody mw=m2-m1 ; mw=2829-1473=1356g=1,356kg
Łączę zgodnie ze schematem na dole, tylko zamiast amperomierza i woltomierza podłączam watomierz, który bezpośrednio mierzy moc.
Sprawdzam czy wyjściowe napięcie autotransformatora AT jest ustawione na zero, i włączam urządzenie do sieci. Odczytuję temperaturę początkową wody to=24oC w grzejniku i włączam napięcie AT tak, aby moc prądu wynosiła ok. 2/3 mocy maksymalnie, potem włączam stoper.
W przedziale temp. od 0-30oC pomiar dokonuję co minutę, natomiast w przedziale temperatur od 30-90oC mierzę temperaturę wody i moc, co dwie minuty. W zakresie 90-100oC prowadzę pomiar, co minutę. Przed każdym zmierzeniem temperatury mieszam wodę mieszadełkiem w celu wyrównania temperatury wody. Po doprowadzeniu wody do wrzenia wyłączam autotransformator, a następnie odłączam go od sieci.
Uzyskane wyniki:
Tab. 1
Czas [s] |
co 60 sekund |
|
|||
Temp. wody [oC] |
24 |
27 |
33 |
36,5 |
|
Moc prądu P [W] |
790 |
760 |
790 |
760 |
|
Tab.2
Czas [ s] |
co 120 sekund |
co 60 sekund |
|||||||
Temp. wody [oC] |
44 |
54 |
68 |
79 |
89 |
93 |
98 |
100 |
|
Moc prądu P [W] |
720 |
690 |
700 |
760 |
770 |
750 |
750 |
750 |
Całkowity czas pomiarów wynosi 17 minut.
Sporządzam wykres zależności temperatury wody od czasu ogrzewania.
Obliczam sprawność grzejnika:
-- dla pełnego zakresu temperatur na podstawie wzoru:
gdzie: c - ciepło wody c=4,19*103
; P- średnia arytmetyczna mocy ; mw - masę wody ; a t - temp. końcowa; to - temp. początkowa ; T - czas w [s].
Obliczam średnią arytmetyczną mocy:
Pśr=
Obliczam sprawność grzejnika podstawiając dane do wzoru:
;
Dodatkowo obliczam sprawność grzejnika elektrycznego dla prostolinijnej części wykresu. Jest ona nieco większa niż η dla całego zakresu pomiarów. Korzystam z tego samego wzoru tylko: T=840[s]; Δt=(t-to)=98oC-33oC=65oC=65K : Pśr=743,3 [W]
;
SPOSÓB II:
Nalewam wodę do grzejnika ok. 1/2-2/3 objętości czajnika, doprowadzam ją do wrzenia, następnie szybko ważę - masa m2=2807g.
Podłączam czajnik spowrotem do źródła prądu.
Gdy woda zaczyna wrzeć, to, co 2 minuty notuję wskazania watomierza.
Po 10 minutach przerywam gotowanie wody.
Uzyskane wyniki:
Tab. 3
Czas [s] |
co 120 sekund |
|||||
Moc prądu P [W] |
780 |
790 |
790 |
790 |
780 |
760 |
Całkowity czas pomiarów T=10 minut |
Odłączam od prądu wszystkie urządzenia uprzednio je wyłączając i ponownie ważę grzejnik- masa m3=2627g. Masa wody zamienionej na parę mp=m2-m3=2807-2627=180g=0,18kg
Obliczam sprawność grzejnika ze wzoru:
gdzie: cp- ciepło parowania równe 226*104
; mp=018kg; T=600s; Pśr-średnia arytmetyczna mocy równa 781,67 [W].
;
Sprawność ta jest większa od wyników otrzymanych metodą I, ponieważ ciało ogrzewane (w tym przypadku woda) i naczynie grzejnika mają tę samą temperaturę i straty są jedynie wynikiem oddawania ciepła do otoczenia.
3. Rachunek błędów
Do sposobu I:
Korzystam z następującego wzoru, aby obliczyć rachunek błędu:
Obliczam rachunek błędu dla kolejnych dwunastu pomiarów (dane w tab.1)Dane stałe do obliczenia rachunku błędów:
gdzie: k - klasa przyrządu dla watomierza
wynosi 0,5 ; P- zakres przyrządu
dla watomierza wynosi 1000 W
Przyjmuję dokładność ważenia do 1 g, a więc Δmw=2*1g=2g=0,002kg ; ΔT=10s ; temp. Δ(t-to)=2oC
Podstawiam dane do wzoru:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
0,048
9)
0,043
10)
0,040
11)
0,038
12)
0,037
Sposób drugi:
Korzystam ze wzoru:
Dane stałe : ΔP-takie samo jak w pierwszym sposobie ; ΔT=10s: przyjmuję dokładność ważenia 1r, a więc Δmp=2*1g=2g.
Dane podstawiam do wzoru .Obliczam dla sześciu pomiarów:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
Bp=4,9%
WNIOSKI:
Błędy pomiarowe w obu sposobach wykonania mogły być spowodowane:
Niedokładnością przyrządów pomiarowych
Niedokładnym odczytaniem pomiarów temperatury i masy
Niemożliwością odczytania kilku pomiarów jednocześnie w tym samym czasie.