Skręcanie - w wytrzymałości materiałów stan obciążenia materiału, w którym na materiał działa moment, nazwany momentem skręcającym, pochodzący od pary sił działających w płaszczyźnie przekroju poprzecznego materiału. Skręcanie występuje w prętach, którymi najczęściej są wały.
Skręcanie jest pokrewne ścinaniu, gdyż powoduje pojawienie się naprężeń tnących w przekrojach poprzecznych pręta. W przeciwieństwie jednak do ścinania, rozkład naprężeń tnących w przekroju pręta jest nierównomierny. Rozkład ten dla pręta o przekroju okrągłym (a także rury) pokazuje rysunek.
Stan naprężeń w przekroju poprzecznym skręcanego preta i rury
Maksymalne naprężenie tnące w przekroju poprzecznym wynosi:
Gdzie:
τmax - maksymalne naprężenie tnące
Ms - moment skręcający
Ws - współczynnik wytrzymałości przekroju na skręcanie, którego wartość zależy od rozmiaru i kształtu przekroju pręta.
Zgodnie z hipoteza wytężeniową naprężenie musi spełniać warunek:
τmax < ks
Gdzie: ks - wytrzymałość na skręcanie
Odkształcenie postaciowe przy skręcaniu objawia się kątem skręcenia pręta, który wzrasta wraz z odległością od punktu przyłożenia momentu skręcającego.
Gdzie:
φ - odkształcenie postaciowe (kąt skręcenia pręta)
Ms - moment skręcający
Is - geometryczna charakterystyka przekroju skręcanego pręta, której wartość zależy od rozmiaru i kształtu przekroju pręta.
G - moduł Kirchhoffa
Iloczyn G * Is zwany jest sztywnością na skręcanie.