LASERY
laser - Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation
W 1917 Einstain w swojej teorii przewidział wystepowanie procesów laserowych. Pierwszy laser został zrobiony w 1960 w USA z sysntetycznego rubinu. Był źródłem światła widzialnego i podczerwonego. Einstain wprowadził koncepcje stymulowanej lub indukowanej emisji przez układ atomów. Rozważmy układ atomów ościśle określonych poziomach energetycznych 1,2,3 ,...,n E1,E2,E3,...,En. Stan obsadzenia jest to liczba atomów na jednostkę objętości znajdujących się w odpowiednim stanie energetycznym
N1,N2,N3,...,Nn ilośc atomów w poszczególnych stanach
Taki układ atomów gdy zajduje się w stanie równowagi termodynamicznej w temp. T , to wówczas względna populacja jakichkolwiek dwóch poziomów energetycznych jest rozkładem Boltzmana
Jeżeli atom z E2 przechodzi do E1 to emituje foton. Jeżeli przyjąć że A21 jest prawdopodobieństwem przejścia w jednostce czasu ze spontaniczną emisją związaną z przejściem z poz 2 na 1, to wówczas liczba takich przejść wynosi N2A21 Dodatkowo do tych spontanicznych przejśc wystąpują przejścia indukowane lub stymulowane i zgodnie z teorią Einstaina te przejścia są proporcjonalne do gęstości un promieniowania o gestości n równej
n=(E2-E1)/h (h-stała Plancka)
Przyjmijmy że B21 i B12 są stałymi zwi/ązanymi z prawdopodobienstwem stymulowanych przejść odpowiednio z 2 na 1 (emisja) i z 1 na 2 (absorcja). Wówczas liczba stymulowanych przejść z 2 na 1 w jwdn. czasu wynosi
N2B21un natomiast liczba przejśc z 1 na 2 wynosi N1B12un stałe A i B noszą nazwę stałych Einstaina. W stanie równowagi całowita liczba przejść z poz. E2 na E1 musi równać się przejściom odwrotnym.
Wykorzystując wzory na emisję spontaniczną i stymulowaną otrzymujemy wzór
N2A21+N2B21un=N1B12un
Z wyrażenia wyżej dostajemy związek na gęstośc energii prom.
un=N2A21/(N1B12-N2B21)
Korzystając z rozkładu Boltzmana
N1/N2=ehn/kbT (6)
un=(A21/B21)*(1/(N1/N2 * B12/B21-1)) (7)
Zgodnie z zasadą Plancka dot. zjawiska promieniwania muszą być spełnione następujące warunki
B12=B21
A21/B21=8Phn3/c3
Wykorzystując 6 i 7 mamy:
stym.emisja/spont.emisja=N2B21un/N2A21
x(x,E)=f(x+vt)
x2x/¶t2=n2¶2x/¶x2
rA(dx*dx)=r0Adx
r=r0/(1+¶x/¶x)
dla ¶x/¶x<<1 : (1+¶x/¶x)-1@1(1-¶x/¶x)
r-r0=r0¶x/¶x
p=p(r)
p=p0+(r-r0)¶p/¶r+1/2(r-r0)2¶2p/¶r2 | r=r0
c=r0(dp/dr) | r=ro
p=p0+c(r-r0/r0)
p=p0+c(¶x/¶x)
F=(p-p')A
F=-dpA
-dpA=r0Adx*¶2x/¶t2
¶2p/¶x2=-r0¶2x/¶t2
¶2p/¶2x=c¶2x/¶x2)
¶2x/¶t2=(c/r0)/(¶2x/¶x2)
r@r0+dr
p@p0+dr
l=vT0-v1T1
l=v/n0-v/n1=(v-v1)/n0
n1= v/l1= v/[(v-v1)/n0]
n1=n0 v/(v-v0)
n=n1+Dn
Dn=1* v2/l1= v2 n1/v
n=n1+ v2 n1/v
n=n0[(1+v2/v)/(1- v1/v)]
Pole magnetyczne materii
m d2r/dt2=FE
FE=1/4Pe0*2e2/r2
FE=1/4Pe0*2e2/r2*^r
FE=2e2/4Pe0r2=mw02r
w0=sqtr(2e2/4Pe0r2)
m d2r/dt2=FE+FB
FB=-e(v x B)
FB=-eB x (w x r)
FB=e w (B*r)-er(B*w)
FB=-er(B*w)= -eBwr
mw2r=2e2/4Pe0r2+eBwr
w2-eBw/m - 2e2/4Pe0r2=0
w2-(eB/m)w - w02=0
w=eB/2m+sqrt[w02+(eB/2m)2]
w=wC/2+sqrt(w02+ wC2/4)
w=w0+wC/2
w=w0+wL
w=w0-wL
DL=mwLr2
DL=(er2B)/2
pm=eL/2m
(pm)ind.=e2r2B/4m
J=1/ DV*DVSpm
J=nZ<pm>
<pm>=-e2<r2>B/6m
J=-nZe2<r2>B/6m
J(B=0)=0
eB=kbT
<pm>=pm2B/2kbT
J=n(pm2/3kbT - Ze2<r2>/6m)B
n=N/L
|B0|=nm0I=ni
BM=m0J
B=B0+BM=m0i+m0J=m0(iuT+J)
B=m0(nI+J)
H=B/m0-J=nI
H=B/m0-J
J=cBB/m0
J=cH
B=m0(H+J)
B=m0(H+J)
B=m0(H+cH)
B=m0H(1+c)
m=1+c
B=mm0H
dla próżni c=0Ţm=1więc B=m0H=B0
Korzystając ze wzoru H=B/m0-J oraz wykorzystując wzór J=cBB/m0 możemy zapisać:
H=(B-cBB)/m0
B=m0H/(1-cB)
B=mm0H (m=1/(1-cB))
m(H)=B/m0H
FB=q(v x B)
Założenia: v=(vx,0,0); B=(0,0,BZ)
FB=^iq(vyBZ-vzBy)+^jq(vzBx- vxBz)+^kq(vxBy- vyBx)
FB=vxBzq=qBv
FB=qvxBz
Ey=vxBz
jx=nqvxŢvx=jx/nq
Ey= jxBz/nq
1/nq=RH - stała Poola
RH=Ey/jxBz
UH=EyLy
UH=RHLyjxBz
jx=I/S
UH=RHBZI/LZ
RH=1/nq
UH=RHIBZ/LZ
u=v/E
r=1/J
d=nqm
¶ Ţ
qwertyuioplkjhgf¶sazxcvbnmhxc
QWERTYUIOPLKJHGF¶SAZXCVBNM