„Strategie interwencji kryzysowej” - rozdział III(do str. 125)
terapia długoterminowa a interwencja:
poradnictwo długoterminowe - model 6etapowy: definiowanie problemu, rozważanie możliwości, planowanie działań, uzyskiwanie zobowiązań klienta w systemie operacyjnym - wszystko podobnie jak w interwencji, ALE: definiowanie problemu i możliwości znacznie szerzej i bardziej metodycznie omówione; generalnie w terapii czas, a w interwencji brak czasu, więc skrótowo i bardziej na wyczucie
interwencja: 30 do120 minut; terapia: ciągnące się niespiesznie sesje
terapia: całe tło sytuacyjne; interwencja: tylko kontekst kryzysu
terapia-cel: stałe zmiany w osobowości, interwencja-cel: wydobycie zasobów koniecznych tu i teraz
terapia: bardziej elastyczna; interwencja: sztywniejsze procedury aktywacji klienta
terapia: niedyrektywna; interwencja: dyrektywna
terapia: klient ma pewną możliwość wglądu i zasoby poznawcze; interwencja: klient utracił kontrolę behawioralną, poznawczą(logiczne myślenie-nie) i emocjonalną(brak wglądu)
Dyżurny telefon kryzysowy:
Ciekawostka: 1906 - pierwsza kryzysowa linia zał. przez Krajową(nie wiem jakiego kraju;)) Ligę Ochrony Życia
Zalety:
wygoda - komfort, gdy pomoc potrzebna nagle(przeważnie każdy ma tel.)
anonimowość - dobre, gdy: poczucie winy, zażenowanie, wstyd itd.->trudny kontakt face2face
kontrola - nie ma biurokratyzacji, więc się nie czeka(wielu konsultantów), poza tym można przerwać rozmowę, kiedy się żywnie komu podoba
natychmiastowa dostępność
relacja kosztu do efektywności - linie kryzysowe tanie dla klienta i lokalnej społeczności(wszyscy szczęśliwi), gdy np. nie stać na dojazd lub psychologa, ponadto człowiek po drugiej stronie słuchawki(często wolontariusz) wydaje się człowiekiem bardziej ludzkim niż psycholog `w fartuchu'
dostępność systemów wsparcia - grupy wsparcia via telefon w okresie między spotkaniami tych grup
unikanie problemu uzależnienia się klienta od pracownika - pracownik nie jest dostępny na zawołanie i ma zakaz nawiązywania dłuższych relacji(zresztą często osoba nie dzwoni powtórnie)
dostępność do informacji - wykwalifikowani pracownicy źródłem rozmaitych informacji z różnych dziedzin, namiarami na wyspecjalizowaną pomoc
kooperacja m.in. z policją- możliwość oddzwonienia do osoby, która złożyła zeznania i dowiedzenia się, czy nadal jest w kryzysie i można pomóc
Wady:
nie widać mowy ciała, niejednoznaczność przekazu
brak kontroli fizycznej nad sytuacją, jedyny narzędzie - modulacja głosu
łatwość zerwania kontaktu - frustracja
Niezbędne elementy:
nawiązanie kontaktu - wsparcie(akceptacja, empatia, troska)
potrzebna duża kontrola nad własnym głosem
cdn. - notatki Aśki :)
2