Raport o sytuacji kobiet na rynku pracy
Informe sobre la situación laboral de la mujer
De los últimos informes sobre la situación laboral de la mujer española, se desprende que existe la discriminación de las mujeres en varios aspectos. En primer lugar, la situación desventajosa de la mujer depende de la dificultad en cuanto al acceso al trabajo, ya que hay menos oferta dirigida a las mujeres que a los hombres. En segundo lugar, hay una clara discriminación salarial de la mujer, que por el mismo trabajo gana menos que su homólogo masculino. En tercer lugar, la discriminación tiene también el carácter ocupacional. Hay menos ofertas dirigidas a las mujeres, pero también, las ofertas de los trabajos más cualificados son más a menudo dirigidas a los hombres.
Como resultado, la actividad femenina en España es menor que en otros estados miembros de la Unión Europea. Es más, la tasa es aun más pequeña si sólo tomamos en cuenta los países de la zona euro, ya que en este grupo España se sitúa en el último lugar. El paro femenino en España en 2007 era del 10,8%, mientras que en Holanda, el país con menos paro femenino, era del 3,2%. Sin embargo, hay un índice positivo, ya que el crecimiento de la afiliación a la Seguridad Social en España entre las mujeres es mayor que entre los hombres. Además, la tasa de actividad económica como autónoma en España es mayor que en Portugal, Grecia o Italia. Las mujeres españolas llevan negocios relacionados con el sector de servicios, hotelero o inmobiliario. No obstante, el nivel de educación entre las mujeres autónomas es más bajo que entre sus homólogas de Alemania, Bélgica o Luxemburgo. Solamente el 31% de las autónomas dispone de estudios superiores, y la mitad de ellas posee solamente los estudios primarios.
Z ostatnich raportów na temat zatrudnienia kobiet w Hiszpanii wynika, że istnieje dyskryminacja kobiet w wielu aspektach. Po pierwsze, niekorzystna sytuacja kobiet zależy od trudności w dostępie do pracy, ponieważ jest mniej ofert skierowanych do kobiet niż do mężczyzn. Po drugie, istnieje wyraźna dyskryminacja płacowa kobiet, które za tę samą pracę zarabiają mniej niż mężczyźni. Po trzecie, dyskryminacja ma także charakter zawodowy. Jest mniej ofert adresowanych do kobiet, ale także oferty stanowisk bardziej wykwalifikowanych są najczęściej skierowane do mężczyzn.
W rezultacie aktywność kobiet w Hiszpanii jest niższa niż w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Ponadto, wskaźnik ten jest jeszcze niższy, jeśli weźmiemy pod uwagę tylko kraje strefy euro, gdyż w tej grupie Hiszpania jest na ostatnim miejscu. Bezrobocie wśród kobiet w Hiszpanii w 2007 roku wynosiło 10,8%, natomiast w Holandii, kraju z najniższym bezrobociem wśród kobiet, wyniosiło 3,2%. Jednakże istnieje pozytywny wskaźnik, gdyż wzrost objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym w Hiszpanii jest większy wśród kobiet niż wśród mężczyzn. Ponadto, wskaźnik własnej działalności w Hiszpanii jest wyższy niż w Portugalii, Grecji i Włoszech. Hiszpańskie kobiety prowadzą działalność związaną z sektorem usług, hotelarskim lub nieruchomości. Niemniej jednak, poziom wykształcenia wśród kobiet z własną działalnością gospodarczą jest niższy niż u ich odpowiedniczek w Niemczech, Belgii i Luksemburgu. Tylko 31% kobiet z własną działalnością gospodaczą dysponuje studiami wyższymi, a połowa z nich posiada tylko ukończoną szkołę podstawową.