Patomorfologia [seminarium] - część lek. med. Pawła Kurzawy
Krwotok - wyjście krwi w pełnym składzie poza łożysko naczyniowe
Krwinkotok ( pojęcie rzadko używane) - pojęcie ogólne w skład którego wchodzi wiele różnych jego postaci:
krwiak,
podbiegnięcie krwawe( siniec),
wybroczyny krwawe,
wymioty krwawe,
krwioplucie,
krwiomocz
Petechiae - wybroczyny krwawe, do 1 mm, skóra i błony śluzowe,
Purpura - skaza krwotoczna, 1-3 mm, uraz, vasculitis,
Ecchymoses - wybroczyny krwawe, > 1 cm, uraz,
Suffusiones v. Sugillationes - podbiegnięcia krwawe, duże, uraz,
Focus haemorrhagicus - ognisko krwotoczne, wylew niszczący tkankę, np. mózg,
Haematoma - krwiak, wylew krwi do jam ciała lub szczelin tkankowych, krew nie niszczy tkanek (?), rozsuwa i uciska,
Haematocephalus, Gastrorrhagia, Enterorrhagia, Sedes cruentes, Pneumorrhagia, Haematuria, Metrorrhagia, Menorrhagia, Haematothorax, Haemopericardium, Haemarthros, Melania.
Przyczyny krwotoków
zakłócenie równowagi między parciem wewnątrznaczyniowym a wytrzymałością ściany naczynia
urazowe
samorodne:
z pęknięcia ściany:
nagły spadek ciśnienia atmosferycznego (w kabinie samoloty rozhermetyzowanej na dużej wysokości, wzrost ciśnienia w żyłach podczas duszenia się, silnego kaszlu),
choroby ściany serca (zawał),
choroby tętnic (miażdżyca, tętniak),
choroby żył (zapalenie, żylak)
z nadżarcia: choroba tocząca się w sąsiedztwie naczynia (wrzód, gruźlica, nowotwór)
krwotok bez naruszenia ciągłości ściany naczynia (pozornie samoistny), zmniejszenie szczelności naczynia, rozluźnienie jej utkania. Drobne krwotoki z naczyń włosowatych, drobnych tętnic i żył (błony śluzowe, wybroczyny)
Następstwa krwotoków
miejscowe, zależne od miejsca:
punkcikowaty w rdzeniu, w korze nadnerczy w worku osierdziowym = nagły zgon
ognisko krwotoczne w narządzie
krwiak- w jamach ciała, narządach rurowych
podbiegnięcie krwawe- w tkankach
ogólnoustrojowe
niedokrwistość: szybka utrata 0,5 l do 1,0 l
wstrząs
Rodzaje krwotoków
w zależności od przyczyn: jak wyżej
w zależności od miejsca:
wewnętrzny - do jam ciała, które nie mają ujścia
zewnętrzny - do jam ciała, z ujściem
pośrednio zewnętrzny - np. żołądek: ma ujście ale nie bezpośrednie
w zależności od naczynia:
tętniczy (rytmiczny, pulsacyjny wypływ jasnoczerwonej krwi),
żylny (jednostajny wypływ ciemnoczerwonej krwi),
miąższowy (niewielkie sączenie, kapanie kroplami)
Wstrząs - zespół zaburzeń ogólnoustrojowych spowodowanych dysproporcją pomiędzy pojemnością łożyska naczyniowego (za mało krwi w stosunku do pojemności) co prowadzi do spadku ciśnienia i niedotlenienia
podział wstrząsu:
hipowolemiczny w następstwie utraty:
krwi (pokrwotoczny, pourazowy),
osocza (oparzenie),
wody i NaCl:
odwodnienie izotoniczne - biegunki, wymioty,
odwodnienie hipotoniczne - niewydolność nerek, nadnerczy,
odwodnienie hipertoniczne
normowolemiczny( wazodylatacyjny) wynikający z porażenia ścian naczyń i rozszerzenia się łożyska:
septyczny (endotoksyczny, bakterie),
anafilaktyczny (nadmiernej nadwrażliwości),
neurogenny (przedawkowanie barbituranów, przecięcie rdzenia kręgowego, silny uraz mózgowia),
w następstwie ostrej rozległej martwicy trzustki
kardiogenny powstający w wyniku ostrej niewydolności lewej komory (zawał, zator, tamponada serca)
przebieg wstrząsu:
I etap - spadek ciśnienia tętniczego - pobudzenie baroreceptorów - przyspieszenie czynności serca i wydzielenie amin katecholowych - skurcz tętniczek na obwodzie (oprócz mózgowych i serca) - bladość, pocenie, oziębienie skóry, osłabienie mięśniowe, skąpomocz (gdy te dysproporcje są małe organizm sam przywraca równowagę)
II etap: gdy pierwszy zawodzi dochodzi do: zaburzenia w mikrokrążeniu - niedotlenienie tkanki - kwasica mleczanowa - udrożnienie wszystkich naczyń włosowatych - coraz więcej krwi na obwodzie i coraz mniejsze ciśnienie - płyn wychodzi poza naczynia z powodu nadmiernego ciśnienia w nacz. włosowatych - krew ulega zagęszczeniu - coraz większe niedotlenienie, mikrozakrzepy - zgon
Skaza krwotoczna - niezdolność do zatrzymania krwawienia siłami ustroju w razie uszkodzenia naczyń lub skłonność do krwawienia samoistnego.
W procesie przeciwdziałania krwawienia biorą udział:
ściana naczynia,
trombocyty,
osoczowy układ krzepnięcia
Podział skaz:
ze wględu na powyższe:
osoczowe,
płytkowe,
naczyniowe
ze względu na charakter:
wrodzone (uwarunkowane genetycznie)
nabyte
Podział skaz |
Wrodzone |
Nabyte |
Osoczowe |
|
|
Płytkowe |
jakościowe zmiany płytek krwi (trombastenia Glanzmanna) - nieprawidłowa budowa błony płytkowej → niezdolność płytek krwi do agregacji (łączenia mniejszych cząstek w większe), które upośledza krzepnięcie |
|
Naczyniowe |
naczyniakowatość krwotoczna |
|
Przekrwienie - nadmiernie przepełnienie krwią naczyń.
W zależności od rodzaju naczynia wyróżnia się:
przekrwienie czynne (tętnicze) - może wystąpić w:
stanach fizjologicznych: w narządach pracujących, które wymagają większego ukrwienia: mózg, mięśnie, układ trawienia
w stanach patologicznych: na wskutek przyczyn działających na warstwę mięśniową naczynia bezpośrednio (wysoka temp., czynniki chemiczne, nagłe uwolnienie ucisku) lub pośrednio na drodze nerwowej (rozszerzenie naczyń na wskutek podrażnienia nerwów)
przekrwienie bierne (żylne) - występuje w stanach patologicznych na wskutek utrudnionego odpływu krwi żylnej
przyczyny:
ogólne: osłabienie pracy komory prawej, ucisk na naczynia żylne (guz, zakrzep)
miejscowe: ucisk na naczynie mniejsze, miejscowo
następstwa:
żylaki,
zmiany wsteczne narządu,
nieżyt zastoinowy (w błonie śluzowej przewodu pokarmowego - nadmierne wydzielanie śluzu),
obrzęki
przekrwienie mieszane (tętniczo-żylne) - zwiększony dopływ krwi tętniczej i utrudniony odpływ krwi żylnej (przekrwienie opadowe w płucach u obłożnie chorych), sztucznie - bańki
Obrzęk - gromadzenie się w nadmiarze płynu w przestrzeni międzykomórkowej tkanek lub jamach ciała. Następstwo zaburzenia równowagi czynników zatrzymujących płyn w naczyniu sprzyających jego wychodzeniu poza.
Przyczyny:
uszkodzenie naczynia włosowatego,
zwiększenie ciśnienia hydrostatycznego w naczyniach po stronie żylnej,
zmniejszenie ciśnienia osmotycznego koloidów osocza - głodzenie, niedostateczne wytwarzanie albumin (marskość wątroby), utrata białka przez nerki,
zwiększone zatrzymanie sodu w płynach ustrojowych (nadmierne spożycie, przewlekłe choroby nerek)
utrudnienie odpływu limfy
Przesięk - płyn wychodzący poza naczynia w przypadku, gdy budowa ich ściany jest prawidłowa lub nieznacznie zmieniona.
→ Płyn jest przejrzysty, żółtawy - bursztynowy, gęstość ok.. 1,012; zawiera ok.. 2.5% białek (głównie albumin), wolny od enzymów, bezkomórkowy
Wysięk - powstaje w razie typowego dla zapalenia uszkodzenia ściany drobnych żyłek, powstającego pod wpływem mediatorów zapalnych
→ Płyn jest mętny, zawiera komórki (granulocyty, limfocyty, złuszczone komórki jam ciała, pewną ilość włóknika), gęstość 1.018 do 1.025, białka przekraczają 4% o składzie podobnym do składu białek krwi wraz z enzymami
Żylak - rozszerzenie żyły na pewnym jej odcinku, czemu zwykle towarzyszy wydłużenie powodujące jej kręty przebieg
przyczyny:
wzrost ciśnienia wewnątrznaczyniowego
uszkodzenie i osłabienie ściany żyły
bliznowacenie jej błony środkowej
zanik włókien sprężystych i mięśniowych gładkich błony środkowej
umiejscowienie:
kończyny dolne
odbyt
splot maciczno-pochwowy
Tętniak - uwypuklenie się ściany tętnicy na pewnej części jej obwodu albo rozszerzeniem się całej tętnicy na określonym odcinku
przyczyny:
zniszczenie włókien sprężystych i elementów mięśniowych i zastąpienia ich przez niesprężystą tkankę łączną uwypuklającą się pod naporem krwi w wyniku miażdżycy, urazów, zapaleń (kiła)
wrodzona nieprawidłowość budowy ściany tętnic (w tętniakach wrodzonych)
umiejscowienie: każda tętnica ale najczęściej aorta, tętnica śledzionowa, w kole tętniczym mózgu.
rodzaje:
tętniak prawdziwy- ścianę stanowi zmieniona ściana naczynia
tętniak rzekomy - po przebiciu 3 warstw ściany naczynia (w miejscach wszycia protezy do ściany aorty)
tętniak rozdzielający (rozdzielenie tętniakowate) - najczęściej w aorcie
Skrzep - powstaje za życia poza naczyniem a w układzie naczyniowym po śmierci
krew w postaci ciała stałego
gładki, lśniący
leży luźno w świetle naczyń
nie przywiera do ściany naczynia za wyjątkiem serca , gdzie ściana ta posiada pewne nierówności
w zależności od liczby erytrocytów może być czerwony, żółty lub biały
Zakrzep (skrzeplina) - powstaje w świetle układu naczyniowego naczynia za życia
szaroróżowa lub wiśniowa
nierównej powierzchni
krucha
przylega do zmienionej ściany naczynia
na przekroju bywa warstwowej budowy
powstaje wtedy gdy:
jest zmieniona ściana naczynia,
występują zaburzenia przepływu krwi,
zachodzą zmiany w samej krwi
następstwa zakrzepu:
jako ciało stałe, obce dla ustroju (odczyn)
utrudnienie dopływu i odpływu krwi (niedokrwienie, zawał, zator)
zakrzepica, zarośnięcie naczynia
Zator - krążenie krwi lub limfy polegające na wędrówce przez naczynia ciała obcego, który następnie grzęźnie w napotkanym po drodze zbyt wąskim naczyniu i zatyka je.
rodzaje ciał obcych w zatorze:
czopy złożone z cząstek skrzepliny, z ognisk miażdżycowych,
kryształy cholesterolu,
komórki wątroby po urazie,
komórki łożyska w przebiegu rzucawki porodowej,
komórki szpiku w złamaniach kości,
komórki nowotworowe,
bakterie, tłuszcze, azot , powietrze
następstwa:
niedokrwienie,
zawał,
martwica
Zawał - czyli martwica tkanek na pewnym obszarze, powstaje wskutek znacznego niedokrwienia, bez możliwości szybkiego i dostatecznego ukrwienia zastępczego
przyczyny:
najczęściej zamknięcie światła naczynia w sposób nagły:
miażdżyca,
wszelkiego rodzaju uciski na ścianę naczynia (guzy nowotworowe, zapalne, płyny, gazy, opaski),
zakrzepy, zatory, zgrubienia ściany naczyń (zarosty naczyń, zmiany kiłowe),
podrażnienie nerwów zwężających naczynia (emocje, przestrach, nikotyna, adrenalina)
→ Zawały powstają najczęściej w następstwie zaczopowania małych tętnic, anatomicznie lub czynnościowo końcowych.
rodzaje:
szarobiały (bezkrwisty, blady) - w różnych narządach - serce, śledziona, mózg, nerki (zupełne niedokrwienie).
czerwony (krwotoczny) w płucach, jelitach, jądrach i czasami nerkach (warunek: znaczne przekrwienie bierne narządu)
Brak zawałów w narządach dobrze ukrwionych: język, tarczyca, prącie, macica, pęcherz moczowy
Zawał serca - oznacza rozległą martwicę skrzepową (powyżej 1cm) powstałą z powodu niedostatecznego dopływu krwi przez tętnice wieńcowe
przyczyny:
miażdżyca tętnic wieńcowych (najczęstsza)
zakrzepica tętnic wieńcowych (nie jasna)
zator tętnic wieńcowych (rzadko)
niedostateczny dopływ krwi do tętnic wieńcowych na wskutek: wady serca, zwężenia ujścia aorty, niedomykalności zastawki aorty, częstoskurczu, rzadkoskurczu
skurcz tętnic wieńcowych pochodzenia nerwowego
zaburzenia gospodarki jonowej: niedobór potasu
zaburzenia hormonalne: niedobór insuliny, nadmiar amin katecholowych
zapalenie tętnic: guzkowe zapalenie tętnic, kiła naczyniowa
Mikrozawał - ognisko marwicy mniejsze od 1 cm
umiejscowienie:
najczęściej w komorze lewej
tętnica wieńcowa prawa - dolna i tylna przegroda oraz tylnej ściany komory lewej oraz koniuszka
gałęzie tętnicy wieńcowej lewej:
tętnica międzykomorowa przednia - przednia ściana lewej komory
tętnica okalająca - ściana boczna lewej komory
zawał mięśnia komory prawej - rzadko (tętnica wieńcowa prawa przy ujściu od aorty)
zawał przedsionków - rzadko
rodzaje:
zawał podwsierdziowy: grubość od wsierdzia nie przekracza 50% grubości komory lewej (najczęściej jako następstwo skurczu tętnic), wieloogniskowy
zawał pełnościenny: grubość mierzona od wsierdzia przekracza 50% grubości ściany (najczęściej jako następstwo miażdżycy), jednoogniskowy.
przebieg
ostry napad niedokrwienia kończący się śmiercią (w mięśniu brak zmian)
chory pozostaje przy życiu, w strefie niedokrwienia pojawiają się:
falisty przebieg kardiomiocytów kontrastujący z prostym przebiegiem włókien żywych (pierwszy objaw)
zatarcie budowy i prążkowania kardiomiocytów, eozynofilia (po 6- 12 godz.)
nacieczenie przez granulocyty obojętnochłonne (od 6 godz.)
makroskopowo zblednięcie a potem żółtawe zabarwienie zmienionego obszaru (od 24h)
rozmiękanie zawału i uprzątanie martwiczych włókien (od 4 - 5 dnia)
uwidocznienie się zrębu naczyń i fibroblastów (tworzenie ziarniny)
gojenie się przez bliznę (od 3 tyg. do kilku miesięcy)
następstwa - śmierć w zawale może nastąpić na skutek:
pęknięcia ściany i tamponady serca (5- 10 dzień)
migotania komór
zatorów skrzeplinowych mózgu
ostrej niewydolności komory lewej i wstrząsu kardiogennego
rozerwania mięsni brodawkowatych albo przegrody międzykomorowej
bloku serca
Zawał mózgu - martwica tkanki nerwowej na skutek całkowitego i odpowiednio trwającego niedokrwienia; klinicznym wykładnikiem jest udar
przyczyny:
zamknięcie naczyń mózgowych przez zakrzep, miażdżycę lub materiał zatorowy
niedokrwienie z powodu spadku ciśnienia (najczęściej w nocy i nad ranem), zatrzymanie akcji serca, częstoskurcz, wstrząs, zawał serca
przerwanie ciągłości naczyń mózgowych: uraz, tętniak, naczyniak i wylew krwi poza łożysko naczyniowe
lokalizacja zawału zależy od tego, która gałązka tętnicza została zamknięta
rozległość zawału zależy od wielkości zamkniętej tętnicy oraz miejsca zamknięcia, oraz możliwości powstania krążenia obocznego
rodzaje zawału na podstawie makro i mikro wyglądu:
zawał blady - w postaci ogniska martwicy rozpływnej, po zakrzepie w tętnicy
zawał krwotoczny- w postaci ogniska martwicy zmieszanej z wylaną krwią, po zatorze, który powoduje nagłą martwicę tkanki nerwowej wraz z martwicą ściany naczyń, po krwotokach z naczyń mózgowych
ewolucja
świeża martwica rozpływna (do tyg.)
resorpcja mas martwiczych (4-6 tyg.)
bliznowacenie (małe ogniska) lub powstanie jamy poudarowej (kilka miesięcy) wypełnionej tkanką glejową
Udar - stan, zespół wykładników klinicznych ostrego zaburzenia ukrwienia mózgowego
udar niedokrwienny na skutek:
zawału bladego,
zawału krwotocznego,
zawału mieszanego,
przemijającego ataku niedokrwienia mózgu
udar krwotoczny na skutek:
krwotoku pierwotnego (z tętnicy zmienionej przez nadciśnienie, miażdżycę, z tętniaka, z naczyniaka),
krwotoku wtórnego (do pnia mózgu), pourazowego
Miażdżyca - choroba przewlekła, polegająca na stwardnieniu ściany tętniczej i utracie jej elastyczności w wyniku odkładania się złogów w warstwie wewnętrznej i środkowej tętnicy
Synonimy: stwardnienie, kaszowatość
czynniki ryzyka:
wiek,
płeć,
genetyczne predyspozycje,
hyperlipidemia,
nadciśnienie,
cukrzyca,
palenie tytoniu
najczęstsze tętnice:
aorta brzuszna,
tętnice wieńcowe, szyjne, biodrowe, mózgu, nerkowe, kończyn dolnych - rzadziej
złogi miażdżycowe (blaszki) - zbudowane z rdzenia i osłony
w skład wchodzą:
w rdzeniu estry cholesterolu i lipoproteiny najczęściej sfagocytowane przez miocyty, makrofagi, kom. piankowate, złogi innych lipidów, kom. mięsni gładkich, leukocyty
w osłonce tkanka łączna złożona z włókien kolagenowych, elastycznych, proteoglikanów
patogeneza:
uszkodzenie śródbłonka naczynia (przez utlenione LDL, imminizację po przeszczepach, chorobach, toksyny palenie tytoniu, wolne rodniki tlenowe, nadtlenki nienasyconych kwasów tłuszczowych, wirusy, bakterie, czynniki mechaniczne, nadciśnienie)
zwiększona przepuszczalność śródbłonka na te czynniki LDL
działanie chemotaktyczne ich polegające na przyciąganiu i adhezji limfocytów i makrofagów
uwalnianie czynników migracji kom. mięsni gładkich z błony środkowej do wewnętrznej z proliferacją ich w błonie wewnętrznej
dalsze przechodzenie i powstawanie złogów proteoglikanów i lipidów
następstwa miażdżycy:
rozpadanie się blaszek i skutki tego
owrzodzenie ścian naczyń
wapnienie naczyń
Miażdżyca Monckeberga
po 50 r , ż
pierścieniowate ogniska w błonie środkowej
zanik i martwica mięśniówki błony środkowej i zastępowanie ją przez zmiany szkliste, złogi wapnia, kostnienie
tętnice obwodowe średniej wielkości kończyn, macicy
Cukrzyca - zespół chorobowy którego istotą jest nieprawidłowa przemiana węglowodanów, tłuszczów i białek wraz z tego następstwami z powodu zaburzonego wydzielania insuliny; objawia się to przewlekłą hiperglikemią i innymi zaburzeniami biochemicznymi do ketozy włącznie, a wtórnie doprowadza do uszkodzenia rozmaitych narządów
Podział:
typ I (ze znacznym zmiejszeniem insuliny we krwi)
choroba zwykle zaczynająca się w dzieciństwie (ujawnia się w okresie dojrzewania, lub nawet starości czasami)
znaczne uszkodzenie lub zniszczenie komórek beta
podłożem jest autoimmunizacja (mechanizm niewiadomy) najczęściej uruchamiana przez zakażenie wirusowe lub czynniki toksyczne
powstaniu tej jednostki sprzyja także podłoże genetyczne
niszczenie wysp komórek beta polega na nacieku limfocytów T oraz przeciwciał przeciw tym komórkom
kwasica ketonowa - polegająca na rozpadzie tłuszczów w tkance tłuszczowej (z powodu niedoboru insuliny) zwiększonej ich obecności w krwi, których utlenianie prowadzi do powstania ciał ketonowych - śpiączka, chory jest chudy, cukromocz, odwodnienie, zwiększony katabolizm białek
typ II (z nieznacznym zmniejszeniem insuliny lub bez niego)
ujawnia się po 40 r.ż.
stężenie glukozy pow. 7 mmol/ l
etiologia:
zmniejszona wrażliwość tkanek na działanie insuliny
mniejszona zdolność komórek beta do wydzielania insuliny
rozwojowi typu II sprzyja :
uwarunkowanie genetyczne
otyłość
ciąża
nowotwory trzustki, resekcje trzustki, ropienie, martwica (obraz jak w typie I)
hemochromatoza (obraz jak w typie II)
kwasica ketonowa występuje rzadko, chory może się odwadniać i to może zagrażać śpiączką
zmiany morfologiczne:
glikolizacja nieenzymatyczna (połączenie glukozy z grupami aminowymi białek - albumin, kolagenu, LDL, mieliny)
zgrubienie błony podstawnej kanalików i torebki kłębuszków nerkowych, naczyń włosowatych skóry, mięśni, siatkówki, nerek.
serce: kardiomiopatia cukrzycowa
naczynia: rozwój miażdżycy, wieńcowych tt oraz kończyn dolnych (stopa cukrzycowa)
nerki: zwyrodnienie glikogenowe komórek kanalików - częste zakażenia z zapaleniem odmiedniczkowym
skóra: zapalenia i zakażenia ropne, kępki żółte
układ nerwowy: zaburzenia neurologiczne, demielinizacja (zaburzenia czucia, urazów)
oko
Insulina - hormon anabolizujący wydzielany przez komórki Beta wysp trzustkowych który:
pomaga glukozie i aminokwasom przedostać się do komórek (miocytów, lipocytów, hepatocytów)
sprzyja syntezie glikogenu w hepatocytach i miocytach
przyczynia się do przekształcenia glukozy w triglicerydy
pobudza syntezę kw. nukleinowych i białek
Zmiany rozrostowe
Przerost - powiększenie się narządu wskutek powiększenia się komórek (ich masy i rozmiarów)
Rozrost - powiększenie się narządu wskutek zwiększenia się liczby komórek
Metaplazja - przekształcenie się tkanki zróżnicowanej i dojrzałej w inną również zróżnicowaną i dojrzałą w następstwie zmiany kierunku różnicowania się komórek macierzystych
Dysplazja - zjawisko polegające na nieprawidłowym układzie komórek naruszającym charakterystyczną architektonikę narządu bądź tkanki oraz na pojawieniu się komórek atypowych
Anaplazja- skrajna niezdolność do różnicowania i dojrzewania komórek w stosunku do macierzy przy zachowanej jedynie zdolności do rozrostu
Guz- każde miejscowe obrzmienie niezależnie od jego istoty. W tym pojęciu mogą mieścić się zarówno zmiany nienowotworowe (obrzęk, torbiel, krwiak) jak i nowotworowe.
Nowotwór- nieprawidłowa tkanka rozrastająca się w nadmiarze i w sposób nieskoordynowany z pozostałymi tkankami, przy czym nadmierna proliferacja utrzymuje się mimo wyeliminowania czynnika, który ja wywołał
Nowotwory
Stanem przednowotworowym nazywamy stan nienowotworowy (jednostkę chorobową), w którym jest zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworu złośliwego (tzn., że u większości chorych z tymi zmianami nowotwory nie wystąpią), np.: Collitis ulcerosa, Xeroderma pigmentosum, Cirrhosis hepatis
Zmianą przednowotworową (przedrakową) nazywamy lokalną zmianę morfologiczną z dysplazją, która niesie ze sobą zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworu złośliwego (z takiej zmiany może rozwinąć się nowotwór złośliwy), np.: Adenoma villosum, Leucoplakia, Hyperplasia atypica.
PODZIAŁ NOWOTWORÓW
podział
ze względu na charakter wzrostu:
łagodne - zbudowane z tkanki zróżnicowanej i dojrzałej, często trudnej do odróżnienia od macierzystej
miejscowo złośliwe - mają cechy nowotworów złośliwych , ale nie dają przerzutów
( np.. guz mieszany ślinianki); nawet po usunięciu może ponownie powstać (w tym samym miejscu co poprzednio od nowa)
złośliwe - utkanie histologiczne odbiega od tkanki macierzystej
rosną powoli
brak torebki (najczęściej)
dają przerzuty
wznowa
naciekają tkanki otaczające
wpływ na organizm duży, często prowadzący do śmierci
ze względu na pochodzenie tkankowe:
nabłonkowe - gruczolak ,brodawczak, rak
nienabłonkowe (mezenchynalne) - naczyniak, mięśniak, mięsak, chłoniaki, czerniak
Nowotwory |
Nabłonkowe |
Nienabłonkowe |
Łagodne |
gruczolaki, brodawczaki, itp. |
tłuszczak, naczyniak, chrzęstniak, mięśniak |
Złośliwe |
RAKI |
mięsaki, chłoniaki, czerniaki (melanina ← melanocyt nie jest nabłonkiem) |
Potworniak - nowotwory łagodne wywodzące się z wielopotencjalnych komórek rozrodczych, które różnicują się w kierunku dojrzałych tkanek dwóch lub trzech listków zarodkowych (np.: naskórek, przydatki skórne, tkanka glejowa, mięśniowa, nabłonek jelitowy, tarczyca, chrząstka) nazywamy potworniakami dojrzałymi (teratoma maturum).
stopniowanie złośliwości nowotworów:
I st. 0-25 % komórek niezróżnicowanych
II st. 25- 50 % komórek niezróżnicowanych
III st. 50- 75% komórek niezróżnicowanych
IV st. 75- 100 % komórek niezróżnicowanych
Staging - kliniczny stopień zaawansowania nowotworu
T - guz pierwotny - wielkość ( Tx, T1-T3)
N- węzły chłonne( Nx, N 1- N3)
M- przerzuty ( Mx, M0, M1)
Nowotwory sutka
łagodne
Fibroadenoma (gruczolakowłókniak)
20- 40 r.ż.
najczęściej pojedynczy, dobrze odgraniczony, twardy, ruchomy,
średnica od 1 do 3 cm
na przekroju wyraźnie odcina się od otaczających tkanek
zbudowany z proliferujących przewodów i tkanki łącznej rozrastającej się wokół nich
Brodawczak (papilloma)
do 1 cm
rozrasta się do wewnątrz przewodów lub torbieli w postaci palczastych, drzewkowych rozrostów nabłonka wewnątrzprzewodowego
można go wyczuć jeżeli znajduje się w głównym przewodzie mlecznym
objawy : wyciek krwisty lub surowiczy z brodawki
Guz liściasty
szybki wzrost ( miesiące)
pow. 5 cm
lity, mięsisty, dobrze odgraniczony
nawroty po wyłuszczeniu
mogą złośliwieć
Tłuszczak
Gruczolak
złośliwe
Rak
Epidemiologia:
pow. 25 r.ż.
genetyczne ( autosomalne dominujące)
ekspozycja radiologiczna
wczesna menstruacja i późna menopauza
bezdzietne kobiety
po 30 r.ż. pierwsze dziecko
otyłość
hormonoterapia
Podział:
nienaciekające (in situ)
- przewodowe
- zrazikowe
naciekające
- przewodowe
- zrazikowe
- cewkowe
- śluzowe
- rdzeniaste
- brodawkowate
Rak sutka |
Nienaciekający |
Naciekający |
Przewodowy |
CDIS
|
|
Zrazikowy |
CLIS
|
|
Cewkowy |
|
|
Śluzowy |
- |
|
Rdzeniasty |
- |
|
Brodawkowaty |
- |
Rak Pageta
|
Przerzuty do sutka:
z drugiego sutka,
z żołądka,
z macicy,
ze ślinianki,
z nerki,
z płuca,
z tarczycy,
ze stercza
Czerniak
Chłoniak
Mięsak
Ginekomastia - nienowotworowe powiększenie sutka u mężczyzn
Nowotwory płuca
nienabłonkowe
łagodne (rzadko)
włokniak
tłuszczak
naczyniak
chrzęstniak
hamartoma (najczęstszy)
złośliwe
włokniakomięsak
chłoniak
nabłonkowe - rak
najczęstszy u mężczyzn
M: K - 2:1
wiek 40 - 70 r ż
czynniki etiologiczne:
palenie papierosów (80 % u palaczy)
radioaktywne środki (uran)
azbest
nikiel, chrom, węgiel, beryl
zanieczyszczenie powietrza (inhalacje)
predyspozycje genetyczne
podział:
płaskonabłonkowy (25 do 40 %)
- duże oskrzela, przywnękowo
- rośnie szybko, duża martwica z jamą
- przerzuty: wątroba, mózg, kości, nadnercza
- objawy: kaszel, krwioplucie, spadek masy ciała, ból w klatce piersiowej,
- następstwa: zapalenie płuc, oskrzeli, ropnie, płyn w opłucnej, dysfagia, destrukcja żeber, zapalenie osierdzia, tamponada serca, zapalenie paraneoplasyczne
- diagnostyka : cytologia, PCI, RTG, bronchoskopia, NMR , KT
- leczenie: chirurgiczne, radioterapia
gruczołowy (25 - 40 %)
- najczęstszy u kobiet niepalących
- umiejscowiony obwodowo
- różne utkanie (cewkowe, pęcherzykowe, brodawkowe)
- małych rozmiarów
- objawy dopiero w trakcie przerzutów do mózgu, kości (neurologiczne, psychiczne, patologiczne złamania kości
drobnokomórkowy (20 - 25 %)
- bardzo złośliwy
- rośnie przywnękowo
- może wydzielać :różne hormony (ACTH, kalcytonina)
- objawy: neuropatie, miopatie, objawy zespołów paraneoplastycznych
- leczenie: chemioterapia
wielkokomórkowy
- jest prawdopodobnie niedojrzałą postacią płaskonabłonkowego lub gruczołowego
- rośnie szybko, przywnękowo
- wczesne przerzuty
- kilka miesięcy życia
Nowotwory szyjki macicy
Histologicznie: w kanale nabłonek gruczołowy przechodzi na granicy ujścia w nabłonek wielowarstwowy płaski
Leukoplakia - powstanie nabłonka typu skórnego ( rogowaciejącego) na tarczy szyjki (białe plamy)
Nadżerka
prawdziwa - stan w którym dochodzi do ogniskowego usunięcia nabłonka tarczy najczęściej na skutek zapalenia bądź urazowego
rzekoma - zastąpienie nabłonka płaskiego tarczy przez nabłonek gruczołowy kanału szyjki
Dysplazja - zaburzona architektonika, nieprawidłowy układ warstwowy komórek o cechach dyskariozy CIN I - III
Rak szyjki macicy
płaskonabłonkowy 93 %
wiek 40 - 50 r.ż.
czynniki ryzyka:
wirusy (HPV, HSV),
wczesna i częsta aktywność seksualna,
częste zmiany partnerów,
brak higieny osobistej,
duża liczba ciąż i porodów,
dysplazja,
urazy około i poporodowe,
nadżerki,
zniekształcenia szyjki macicy
nie występuje u muzumanek i żydówek gdzie partnerzy byli obrzezani
wzrasta:
egzofitycznie (do światła)
endofitycznie (w głąb ściany powodując owrzodzenia)
szerzy się przez ciągłość na ścianę pochwy, trzonu, naciekanie sąsiednich tkanek, narządów
przerzuty 35- 50 % na przymacicza, macicę, węzły chłonne, wątrobę, kości, płuca, jelita
rodzaje :
wielkokomórkowy: rogowaciejący i nierogowaciejący
drobnokomórkowy: najgorzej rokuje
gruczołowy 3- 7 %
rozwija się z gruczołów kanału:
egzofitycznie: zamyka kanał i prowadzi do ropniaka jamy
endofitycznie
przyczyny śmierci:
wyniszczenie nowotworowe,
zakażenie miejscowe lub uogólnione,
mocznica
stopnie zaawansowania klinicznego:
0 - CIN III; 5 letnie przeżycie w 100%
I - rak mikroinwazyjny 5 lat w 90 %
II - do 1/3 pochwy
III - naciekanie całej pochwy
IV- lite naciekanie; 5 letnie przeżycie w 10 %
mieszany
Zmiany rozrostowe prostaty
rozrost guzkowy prostaty
występowanie:
20% powyżej 40 r.ż.
70 % powyżej 60 r.ż.
90 % powyżej 70 %
etiologia:
estrogeny (rozrost zrębu, uwrażliwienie nabłonka na testosteron)
testosteron (wzrost gruczołu - dowód: wycięcie jądra prowadzi do zaniku)
powyżej 200 gr
makroskopowo: na przekroju nieotorebkowane guzki do 2 cm średnicy
rozrost gruczołów i podścieliska
objawy kliniczne:
ucisk na moczowód prowadzący do rozrostu pęcherza,
zastój moczu,
infekcje,
rozwój torbieli nerek,
dysuria - trudności w oddawaniu moczu: oddawanie moczu małymi porcjami, w sposób przerywany
nocturia - co najmniej 2 razy wstawanie w nocy do toalety
problemy z rozpoczęciem i zakończeniem mikcji
badania :
PSA w surowicy
USG
CT
NMR
rak prostaty
drugi co do częstotliwości występowania u mężczyzn
wiek powyżej 50 r.ż.
predyspozycje:
genetyczne
dieta bogata w cynk (wypierany przez kadm)
hormony: androgeny
rozrost guzkowy
około 70 % w peryferyjnych partiach dlatego rzadko wykrywany palpacyjnie
rozsiew: lokalne naciekanie, naczynia krwionośne, węzły chłonne
przerzuty: kręgosłup lędźwiowy i piersiowy, żebra, miednica
objawy:
problemy z rozpoczęciem i zakończeniem mikcji,
dysuria,
hematuria - krwiomocz
ból pleców (przerzuty do kręgosłupa)
badania: PSA powyżej 4 ng / ml surowicy (niespecyficzny tylko dla raka)
leczenie:
chirurgiczne
radioterapia
androgeny
18