Informacje o komputerze

Ponieważ Windows NT Server nie rozpoznaje sprzętu tak jak na przykład, W98, więc przed rozpoczęciem instalowania należy zapoznać się z komputerem. Gdy mamy na nim zainstalowany W95 lub W98, to możemy otworzyć skoroszyt System w Panelu Sterowania i zapisać lub wydrukować dostępne tam informacje.

Gdy instalację podejmujemy na komputerze bez systemu operacyjnego, to możemy posłużyć się narzędziami z katalogów \SUPPORT\SCSITOOLS oraz \SUPPORT\HQTOOL na instalacyjnym dysku laserowym. Należy na innym pracującym komputerze uruchomić plik wsadowy MAKEDISK.BAT, który utworzy nam dyskietkę startową zawierającą kilka narzędzi do analizy konfiguracji systemu.

Gdy uruchomimy komputer z tej dyskietki, programy narzędziowe spróbują rozpoznać sprzętową konfigurację naszego komputera, a wyniki wyświetlą na ekranie. Jednak nawet te programy mogą nie rozpoznać nowszych kart PCI i AGP. Po zebraniu informacji, z czego zbudowany jest nasz komputer, powinniśmy odwiedzić stronę www.microsoft.com/hwtest/hcl i sprawdzić czy nasze urządzenia są liście HCL (Hardware Compatibility List = Lista Zgodności Sprzętu). Na rysunku obok widzimy listę zgodności dla karty rozszerzeń zawierającej 4 porty RS232.

Pierwsza partycja dysku jako FAT

NT może współpracować z dwoma różnymi systemami plików: przejętym z MS-DOSa systemem FAT (File Allocation Table) oraz zaprojektowanym specjalnie dla dla NT systemem NTSF (New Technology File System). Widows NT może również samodzielnie utworzyć oba te systemy - zarówno podczas instalacji, jak i później, przy użyciu Menedżera dysku. NT nie potrafi odczytywać partycji w formacie FAT32. Istnieją dwa zasadnicze powody, dla których należy wybrać dla pierwszej partycji system FAT:

• Jeżeli równolegle z NT wykorzystujemy np. W98, to pierwsza partycja musi być zawsze sformatowana jako FAT (ale nie FAT32);

• Partycje FAT zapewniają lepszą ochronę przed wirusami infekującymi sektory startowe

Warianty instalacji

1. Instalacja tylko z CDROM startowego

Najszybsza i najprostsza metoda instalacji polega na użyciu tylko instalacyjnego dysku laserowego Windows NT przygotowanego jako startowy. System BIOS naszego komputera musi jednak umożliwiać start z takiego dysku (opcję taką oferują wszystkie nowsze wersje BIOSu) a NT powinien rozpoznawać napęd CD. Aby uruchomić komputer z dysku laserowego należy przestawić sekwencję startową w funkcji BIOS Future Setup. Uwaga, gdy podczas instalacji system NT po raz pierwszy zrestartuje komputer, musimy przestawić sekwencję startową (bądź wyjmować dysk laserowy z napędu na czas każdego restartu). W przeciwnym razie instalacja NT rozpocznie się od początku. Jeżeli BIOS nie umożliwia startu z dysku CD, to musimy użyć dyskietki startowej zawierającej sterowniki do naszego napędu dysków laserowych. Korzystne też jest uruchomienie programu buforującego komunikację z dyskami (np. Smartdrive), gdyż skraca on czas kopiowania plików z kompaktu na twardy dysk. Dyskietka startowa W98 instaluje uniwersalny sterownik napędu laserowego i program buforujący.

2. Instalacja z dysku magnetycznego z katalogu \i386

Uruchamiamy z tego miejsca program winnt.exe. Aby przyśpieszyć proces instalacji należy również uruchomić program buforujący.

3. Instalacja z dyskietek i CDROM (najwolniejsza ale najpewniejsza)

1. Jeśli na komputerze ma być dodatkowo system W98, należy instalować go jako pierwszy. Na pierwszej partycji powinny znajdować się też katalogi z plikami instalacyjnymi NT, więc należy przewidzieć odpowiednio dużo miejsca.

2. Uruchamiamy komputer z pierwszej dyskietki (są trzy dyskietki). Po kilku sekundach program instalacyjny poprosi nas o drugą dyskietkę. Potwierdzamy, że chcemy teraz instalować NT.

3. Program instalacyjny zaproponuje odszukanie urządzeń pamięci masowej (napędów dysków magnetycznych), napędów dysków laserowych oraz kontrolerów. Jeżeli nie posiadamy urządzeń SCSI, to możemy skrócić całą operację wybierając ręczne konfigurowanie sterowników. W przypadku nowszych kontrolerów SCSI system i tak najprawdopodobniej nie od-najdzie danego urządzenia. W takim przypadku instalujemy sterowniki z płyt laserowych dostarczonych z urządzeniami.

4. Następnie NT poprosi o trzecią dyskietkę instalacyjną i przystąpi do kopiowania plików. Gdy nasz dysk magnetyczny ma rozmiar ponad 7.8GB, to program instalacyjny zgłosi, że co najmniej jeden z dysków magnetycznych zawiera więcej niż 1024 cylindry. Należy ten komunikat potwierdzić.

5. Następnie program instalacyjny poprosi o instalacyjną płytę laserową i wyświetli okienko umowy licencyjnej. Przechodzimy do końca tekstu i potwierdzamy klawiszem F8.

6. Potwierdzamy przedstawioną listę sprzętu. Najczęściej wystarczy ją potwierdzić.

7. Tworzenie partycji na dysku magnetycznym. Gdy nie był instalowany W98, to zakładamy partycję 500MB dla dysku logicznego C: i co najwyżej 4 MB partycję dla dysku logicznego D:. Dla dysku logicznego C: wybieramy system plików FAT, dla D: NTFS.

8. W kolejnym oknie wpisujemy D:\winnt jako katalog instalacyjny dla NT. Rozpocznie się formatowanie partycji.

9. Zostaną skopiowane pliki źródłowe.

10. Podczas instalacji "graficznej" na większość pytań odpowiadamy OK. Jedynie w przypadku pytania o instalację sieci powinniśmy określić, czy nasz komputer jest podłączony do sieci lokalnej, czy korzysta z modemu. Po zakończeniu instalacji „graficznej” system jest gotowy do pracy.

Osobne problemy to konfigurowanie karty graficznej i nowych urządzeń rozszerzających.

4. Instalacja z W98

Nie wymaga dyskietek startowych, ale w przypadku dużych dysków magnetycznych instalację trzeba prowadzić na raty, a w przypadku najnowszych kontrolerów SCSI nie jest możliwa do przeprowadzenia. Wykonujemy wtedy instalację opisaną powyżej w 3.

Problemy z instalacją z CD

W wersji podstawowej NT obsługuje dyski magnetyczne o wielkości nie przekraczającej 7.8GB (8032 MB). Jeśli masz większy dysk, postępuj wg poniższych wskazówek:

1. Podczas instalacji załóż partycje podstawową 1000 MB i sformatuj ją na FAT16. Pozostałą część dysku pozostaw w spokoju - zignoruj fakt, iż Instalator NT widzi tylko część z całej reszty Twojego dysku.

2. Dokończ instalację i uruchom system.

3. Zainstaluj najnowszy Service Pack (6a) i ponownie uruchom system. Poprawiona wersja pliku ATAPI.SYS umożliwia obsługę dysków o pojemnościach większych niż 7.8GB.

Plik ATAPI.SYS znajdziemy również na serwerze Microsoftu pod adresem http://support.microsoft.com/support.

4. Uruchom Administratora dysków. Ten powinien widzieć już pełną, pozostałą część dysku. Niech to będzie na przykład dysk: IBM 13,5 GB (11900 MB). Zrób partycję rozszerzoną, a w niej dwa dyski logiczne:

D: 11000 MB (np. na pliki użytkowników i pliki programów), E: 900 MB (na swapa).

5. Sformatuj D: na NTFS i E: na FAT16 (bo FAT16 jest szybszy i swap będzie funkcjonował szybciej).

6. Jeżeli podstawowa partycja była FATem, skonwertuj ja na NTFS (convert.exe) - bezpieczniej.

Podstawowa	C:	System	NTFS	1000 MB	/Winnt
Rozszerzona	D:	Files	NTFS	11000 MB	/Home; /Program Files
		E:	Swap	FAT16	900 MB	/Temp; pagefile.sys

Gdy podczas instalacji NT z dysku CD program instalacyjny skopiuje na dysk pliki instalacyjne, ale w pewnym momencie nie może rozpoznać żadnego twardego dysku i zmusza nas do zakończenia instalacji komunikatem “Inaccesible boot device”, to takiej sytuacji musimy uruchomić instalację z dyskietki. Podczas trwania instalacji otrzymujemy komunikat informujący, że nasz dysk posiada więcej niż 1024 cylindry, co może przysporzyć problemów. Potwierdzamy ten komunikat i kontynuujemy procedurę instalacji. Również wówczas, gdy sterowniki zawarte na dysku dystrybucyjnym nie obsługują znajdującego się w naszym komputerze kontrolera SCSI (problem ten dotyczy głównie najnowszych kontrolerów), skorzystanie z dyskietek instalacyjnych NT jest jedyną skuteczną metodą instalacji systemu.

Instalowanie W98 po zainstalowaniu NT

Gdy na komputerze z pracującym systemem Windows NT Serwer okaże się konieczne zain-stalowanie W98, to należy przygotować lub odnaleźć dyskietki ratunkową i startową. Dyskietkę przeznaczoną na dyskietkę startową należy sformatować pod NT. W98 podczas instalacji nadpisuje istniejący boot sector, więc dyskietka umożliwi uruchomienie komputera pod NT. Na tak przygotowany nośnik kopiujemy pliki ntldr, bootsect.dos, boot.ini i ntdetect.com z głównego katalogu dysku C:.

• ntldr - jest to plik zawierający Boot Manadźera Windows NT;

• bootsect.dos - zawiera sektor rozruchowy służący do uruchomienia DOS lub W95/98

• boot.ini - wskazuje ścieżki dostępu do wszystkich zainstalowanych systemów opera-cyjnych;

• ntdetect.com przeprowadza podstawową diagnostykę sprzętu podczas startu NT.

Z tak przygotowanej dyskietki możemy uruchomić system NT wtedy, gdy sektor rozruchowy zostanie nadpisany przez instalator W98 lub program antywirusowy. Natomiast odtworzenie jego pierwotnej zawartości wykonuje się z dyskietki ratunkowej.

Konfiguracja procesu instalacji NT

Gdy po wystartowaniu komputera z DOSa instalujemy NT z dysku magnetycznego ( z katalogu \i386) lub dysku laserowego, instalator (winnt.exe) pyta o lokalizację plików instalacyjnych i tworzy trzy dyskietki startowe. Następnie kopiuje potrzebne pliki na odpowiednią partycję dysku twardego (musi ona zawierać około 120 MB wolnego miejsca) i zakłada tymczasowy katalog \$WIN_NTS.~LS. Później uruchamia się z dyskietki i rozpoczyna instalację. Standardowa procedura zawiera pewne zbyteczne operacje - zwłaszcza tworzenie dyskietek startowych, ponieważ wchodzą one w skład pakietu NT.

Dzięki kilku parametrom programu WINNT.EXE możemy jednak tak skonfigurować instalację, aby przebiegała ona szybko i optymalnie.

/S:[ścieżka] Podaje ścieżkę do plików instalacyjnych. Użycie tego parametru jest nie-zbędne w trakcie instalacji bez dyskietek startowych.

/T:[napęd] określa napęd, w którym program Setup będzie przechowywał kopie robocze plików źródłowych. Wybieramy w tym miejscu partycję umieszczoną na najszybszym dysku twardym naszego komputera.

/I:[plik INF] definiuje zbiór INF zawierający listę plików przeznaczonych do kopiowa-nia. Domyślnym ustawieniem jest DOSNET.INF.

/U:[plik skryptowy] wykonuje instrukcje zapisane w pliku tekstowym. Umożliwia ona ekspresową instalację z wykorzystaniem wartości domyślnych.

/OX tworzy komplet dyskietek startowych, korzystając z danych zawartych na instalacyjnym dysku laserowym (są one standardowo dołączone do pakietu NT)

/O tworzy dyskietki startowe jeżeli pliki źródłowe są dostępne w katalogu \$WIN_NT$.~LS.

/C pomija podczas tworzenia dyskietek procedurę kontroli wolnego miejsca na nośniku

/F zapobiega weryfikacji plików skopiowanych na dyskietki. Użycie tego parametru przy-śpiesza więc tworzenie dyskietek startowych.

/X pomija etap tworzenia dyskietek startowych i kopiuje tylko pliki źródłowe na dysk magne-tyczny. Stosować, gdy już jest komplet dyskietek.

/B uruchamia instalacje bez użycia dyskietek startowych. Pliki startowe są kopiowane do katalogu, po czym procedura instalacyjna uruchamiana jest z twardego dysku.

Uwagi:

1. Jeśli w czasie instalacji w losowych momentach system zatrzymuje się z komunikatem STOP, prawie pewne jest, że jakiś komponent sprzętowy komputera jest niesprawny, niewłaściwie skonfigurowany lub niezgodny z Windows NT. W przypadku losowego ukazywania się różnych błędów STOP sprawdź wszystkie kable połączeniowe, terminacje urządzeń SCSI, spowolnij pamięci w BIOSie, obniż tryb PIO dysków, zmień konfiguracje modułów pamięci, wyłącz pamięci cache, sprawdź napięcie zasilania procesora i ustawienia zworek na płycie lub nawet usuń wszystkie niepotrzebne w instalacji elementy komputera i spróbuj zainstalować system na nowo. Wypróbuj inny wariantów instalacji - z dyskietek, z napędu CD-ROM, bezpośrednio z dysku twardego - i obowiązkowo sprawdź dysk twardy najnowszym programem antywirusowym (szczególnie w przypadku komunikatu STOP INACCESSIBLE_BOOT_DEVICE).

2. Instalacja na niespartycjonowanym dysku. Najlepsza sytuacja. Unikasz w ten sposób nie-kompatybilnosci z zainstalowanymi systemami operacyjnymi i masz możliwość dowolnego rozplanowania partycji. Pamiętaj jednak, ze założenie partycji systemowej większej niż 4GB jest w trakcie takiej instalacji niemożliwe. Może to być partycja NTFS lub FAT16 - z tym, że jeżeli pozostawisz na tej partycji system FAT, będzie to ekstremalnie nieoszczędne- każdy plik będzie zajmować co najmniej 64 kilobajty - nawet jeśli będzie miał wielkość tylko 1 bajta. Dlatego tak naprawdę, zaznacz FAT16, następnie 4GB a potem skonwertuj na NTFS. Jeśli dysk jest większy i chcesz mieć duża partycje startowa, musisz wcześniej spartycjonować dysk na innej instalacji Windows NT, lub użyć narzędzi typu Partition Magic.

3. Instalacja na odrębnej partycji dysku. Dość dobra sytuacja pod warunkiem, ze aktywna partycja primary na dysku startowym sformatowana jest w systemie plików, który NT może rozpoznać bez ładowania sterowników urządzeń (czyli FAT16 lub NTFS). Ponieważ niezależnie od partycji systemowej (na której umieszczony jest katalog %SystemRoot%), pewna mała cześć systemu musi być umieszczona na partycji primary (partycji, z której rozpoczyna się ładowanie systemu), nie może być ona partycja FAT32 czy tez Ext2.

Ograniczenie formatu partycji primary nie obowiązuje, jeśli utworzysz kilka partycji primary, zainstalujesz Windows NT na jednej z nich i użyjesz programu typu boot-manager. W takim przypadku wybór aktywnej partycji primary dokonywany jest przy każdym ładowaniu systemu.

4. Windows2000 pozwala na ładowanie systemu z partycji typu FAT32.

11 Instalowanie Windows NT4 Server (Chip 9.99) 1 z 4

---