UCZNIOWIE ZE SPECJALNYMI POTRZEBAMI EDUKACYJNYMI
Uczniowie z zaburzeniami uczenia się |
Uczniowie o wyższych potrzebach uczenia się |
SPECYFICZNE ZABURZENIA UCZENIA SIĘ SLD
Poziom rozwoju umysłowego
Sprawność umysłowa mierzona tzw. IQ lub II w teście inteligencji Wechslera lub innymi testami ale wynik przeliczany na punkty porównywalne z IQ Wechslera.
Sam iloraz inteligencji niekoniecznie musi być dobrym trafnym predykatorem sukcesów w nauce - ważna jest tu także dojrzałość emocjonalno społeczna, umiejętność koncentracji uwagi, procesy motywacyjne, osobowość, wpływ środowiska i sytuacji w jakiej się dana osoba znajduje. Dopiero ocena wszystkich tych okoliczności pozwala wnioskować o możliwościach danej osoby.
sprawność umysłowa - ocena opisowa |
Iloraz inteligencji |
Krótki opis jakości funkcjonowania człowieka |
|
Wysoka i bardzo wysoka |
II> 130 |
Osoba, jeśli nie jest obciążona zaburzeniami ograniczającymi efektywność korzystania z własnego potencjału - powinna sobie sprawnie radzić z nauką, może podjąć naukę z rocznym wyprzedzeniem lub z powodzeniem realizować program indywidualny nauczania ze skracaniem cyklu edukacyjnego. Osoba o wybitnym potencjale umysłowym |
|
Przeciętny poziom |
Powyżej przeciętnej |
116- 129 |
Osoba, jeśli nie jest obciążona zaburzeniami ograniczającymi efektywność korzystania z własnego potencjału radzi sobie wyróżniająco z wymaganiami programu szkolnego przeznaczonego dla własnej grupy wiekowej, może realizować nauczanie indywidualnym programem, jakkolwiek niewielkie są szanse na skracanie cyklu edukacyjnego w każdym zakresie wymagań tzw. osoba zdolna i bardzo zdolna, często ma wybitne zainteresowania w jakiejś dziedzinie, w której może osiągać wybitne sukcesy |
|
Przeciętna 100 |
85- 115 |
Osoba, jeśli nie jest obciążona zaburzeniami ograniczającymi efektywność korzystania z własnego potencjału radzi sobie z wymaganiami programowymi w wystarczającym stopniu, przy dobrej motywacji i organizacji pracy jej wyniki mogą być dobre (II>100) jednak przy nieharmonijnym rozwoju potrzebuje wsparcia i indywidualizacji wymagań, zwłaszcza przy II<100 |
|
Istotnie poniżej przeciętnej |
70-84 |
Z trudem radzi sobie z wymaganiami szkoły masowej - wymaga dużej pomocy zarówno w klasie jak i w domu. Wobec braku dopilnowania oraz systematycznej pomocy w domu i szkole- napotyka na ewidentne niepowodzenia i trudności szkolne. Tzw. osoba mało zdolna. |
Upośledzenie umysłowe |
w stopniu lekkim |
55-69 |
Osoba napotykająca na spore trudności w nauce w szkole masowej, często wskutek niepowodzeń w nauce kwalifikowana do kształcenia w szkole specjalnej - programem nauczania dla uczniów z upośledzeniem w stopniu lekkim. W zdecydowanej większości przypadków nauczy się czytać i pisać choć cykl nauczania zwykle musi być wydłużony. Myślenie zwykle bardzo konkretne. Program nauczania szkolnego zwykle nie przekracza treści realizowanych w szkole podstawowej, poziom konkretnych przykładów , opisów, doświadczeń |
|
w stopniu miarko-wanym |
40-54 |
Osoba zwykle nie jest w stanie nauczyć się czytać i pisać w stopniu użytkowym - często potrafi pisać pojedyncze słowa a nawet przepisywać zdania i całe teksty lecz nie potrafi samodzielnie przekazać informacji w tekście pisanym. Uczęszcza zwykle do klasy dla dzieci z upośledzeniem umiarkowanym tzw klas edukacyjno -terapeutycznych, program nauczania obejmuje przygotowanie wychowanka do maksymalnej, dostępnej dlań samodzielności w zakresie czynności życiowych, samoobsługi i pełnienia czynności pomocniczych wobec innej osoby dorosłej. Często występują u nich zaburzenia sprzężone uniemożliwiające jakąkolwiek pracę zawodową. Jedynie najsprawniejsi mogą być przyuczeni do zawodu. Zwykle mowa na poziome wystarczający do komunikacji w sytuacjach codziennych. |
|
w stopniu znacznym |
21-39 |
Zwykle ich poziom rozwoju nie przekracza poziomu 2-3 latka. Mowa bardzo uboga, pojedyncze słowa proste zdania, często nie mówią wcale. Wymagają stałej opieki osoby dorosłej i wspomagania, ukierunkowania w samoobsłudze. |
|
w stopniu głębokim |
0 - 20 |
Zwykle na poziomie poniżej 2-go roku życia, Słabo albo wcale nie kontrolują swoich potrzeb życiowych i nie potrafią zatroszczyć się o siebie nawet w podstawowym zakresie - wymagają opieki i pielęgnacji osoby dorosłej. Zwykle nie mówią lub ich mowa ma charakter niekomunikatywny (echolalie) |
SPECYFICZNE ZABURZENIA UCZENIA SIĘ
Na świecie obowiązują dwie międzynarodowe klasyfikacje statystyczne chorób i problemów zdrowotnych obowiązujące lekarzy i psychologów:
Międzynarodowa Statystyczna Kalsyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych (International Statistical Classification of Diseases and Related Heath Problem) czyli ICD-10 zatwierdzona przez WHO w Genewie w 1992 roku
Diagnostyczny i Statystyczny Podręcznik Zaburzeń Psychicznych (Diagnostic and Statistic Manual of Mental Disorder) DSM-IV opublikowany przez APA (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne) w Waszyngtonie w 1994 r.
Ujmują one problem zaburzeń uczenia się następująco :
Terminologia polska |
ICD - 10
|
DSM - IV
|
Zaburzenia uczenia się |
Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych F81 |
Zaburzenia uczenia się LD - Learning Disorders |
Trudności w czytaniu - dysleksja |
Specyficzne zaburzenie czytania F81.0 |
Zaburzenie czytania 315.0 |
Trudności w pisaniu dysortografia |
Specyficzne zaburzenie opanowania poprawnej pisowni F 81.1 |
Zaburzenie sprawności fonologicznej - jeden z objawów towarzyszących zaburzeniom czytania 315.0 |
Zaburzenia rozwoju umiejętności wypowiadania się za pomocą pisma |
Inne zaburzenia rozwojowe umiejętności szkolnych, w tym zaburzenia rozwoju czynności pisania F81.8 |
Zaburzenia komunikacji (ekspresji) za pomocą pisania |
Niski poziom graficzny pisma - dysgrafia |
obie klasyfikacje to zaburzenia klasyfikują w grupie zaburzeń ruchowych |
|
|
Specyficzne zaburzenia rozwoju funkcji motorycznych F82 |
Rozwojowe zaburzenia koordynacji 315.4 |
Współwystępowanie wielu postaci specyficznych trudności w uczeniu się czytania, pisania arytmetyki |
Mieszane, specyficzne zaburzenia rozwojowe |
Niespecyficzne zaburzenia uczenia się |
W opiniach z poradni psychologiczno-pedagogicznych w przypadku stwierdzenia całego syndromu zaburzeń powinien znaleźć się wniosek z badania w postaci albo opisowej: specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu albo termin dysleksja rozwojowa oraz wskazanie na występujący u ucznia szczegółowy typ trudności zgodnie z powyższą terminologią.
ZABURZENIA FUNKCJI NARZĄDÓW ZMYSŁÓW
Zaburzenia funkcji zmysłów mogą mieć charakter:
- odbiorczy - wadliwe funkcjonowanie samego receptora,
- przewodzeniowy - uszkodzenia nerwów przewodzących impuls z receptora do mózgu
- centralny - zaburzenie pracy tego obszaru mózgu, który odpowiada za opracowanie
informacji płynącej z receptora.
W tej grupie mieszczą się jedynie zaburzenia pracy samych narządów, pozostałe to dysfunkcje centralnego lub obwodowego układu nerwowego a więc zaburzenia neurologiczne.
WZROK - ważne jest dobre oświetlenie miejsca pracy ucznia - łagodne i rozproszone światło -nie może to być światło jaskrawe i ruchliwy cień np. liści na drzewach. Istotna jest także odległość od tablicy, nawierzchnia tablicy powinna być jednolicie matowa, bez refleksów i odblasków. Uczeń powinien mieć możliwość podejścia do tablicy. Na sprawdziany warto przygotowywać mu tekst drukowany większą czcionką (16 przy znacznym niedowidzeniu) bardzo wyraźny - nie może to być wielokrotna kopia z kopii.
Jednooczność - gdy widzenie na jedno z oczu wynosi 0.1 ale drugie oko widzi dobrze - praktycznie nie wymaga specjalnych dostosowań warunków
Niedowidzenie - gdy na oboje oczu widzi źle: 0,1. Inaczej traktujemy ucznia z nadwzrocznością (daleko widzi w miarę dobrze - blisko ma kłopot) - ten typ wady wzroku często występuje w młodszym wieku i często ustępuje po leczeniu. Inaczej ma się sprawa z krótkowzrocznością - często pojawia się w okresie poprzedzającym dojrzewanie, i zwykle pogłębia się z wiekiem. Dziecko źle widzi na większą odległość lepiej na bliży. Często krótkowzroczności towarzyszy podwyższony poziom niepokoju a nawet lęku - osoba krótkowzroczna nie widzi zbyt dobrze co dzieje się w jej otoczeniu, jest zaskakiwana czyimś nadejściem, nadjechaniem - może mieć poczucie słabej kontroli nad sytuacją.
Astygmatyzm - nieprawidłowa krzywizna gałki ocznej sprawia że osoba różnie widzi w centrum pola widzenia a inaczej na obwodzie. Może dać wrażenie falowania linii np. schodów, zapisu, utrudniać naukę geometrii oraz automatyzację procesu czytania i jego tempa. Zwykle wymaga korekty okularami ze szkłami cylindrycznymi różnoosiowymi.
Głębokie niedowidzenie - ślepota - pisanie brail'em lub przy wykorzystaniu techniki komputerowej „ program Homer” - konieczna raczej ustna weryfikacja wiadomości oraz możliwość korzystania z magnetofonu na lekcjach, wykładach,
Oczopląs - jest to właściwie zaburzenie ruchowe mięśni gałki ocznej, przejaw dysfunkcji neurologiczne, sprawiający że uczniowi trudno utrzymać wzrok (zafiksować) na obiekcie - często udaje mu się to przechylając głowę ukośnie i tylko w małym wycinku pola widzi w miarę dobrze - nie poprawia widzenia korekta okularowa choć oczopląs często współwystępuje z wadami wzroku wymagającymi korekty okularowej.
Zez - nierównomierna praca mięśni nastawczych gałki ocznej - może być zez rozbieżny i zbieżny. Zwykle korygowany okularowo lub operacyjnie we wczesnym dzieciństwie. Brak korekty prowadzi do praktycznej jednooczności - mózg dziecka nie mogąc zsynchronizować obrazów napływających z obu oczu musi jedno „wyłączyć” - gdy się utrwali -nawet korekta operacyjna nie przywróci widzenia obuocznego. Nagłe pojawienie się zeza u dziecka dotąd niezezującego wymaga natychmiastowej konsultacji okulistycznej oraz neurologicznej, gdyż zwykle jest pierwszym przejawem zaburzeń neurologicznych.
SŁUCH
Niedosłuch
Głęboki niedosłuch, głuchota
INNE NARZĄDY ZMYSŁÓW:
Bogdanowicz M. Adryjanek A. (2005) Uczeń z dysleksją w szkole. Wyd OPERON Gdynia
Obniżony rozwój umysłowy
upośledzenie umysłowe
Zaburzenia
funkcji
narządów zmysłów
Zaburzenia funkcji narządów ruchu:
kończyn, ale także mięśni gałki ocznej, ust, języka itp
Zaburzenia rozwoju mowy
Specyficzne zaburzenia uczenia się (SLD)
Uczniowie wybitnie zdolni
Dysleksja rozwojowa:
- dysleksja
- dysgrafia
-dysortografia
inne
Dyskalkulia
SLD