Wykład IV
Państwo Ilirów
Pierwszym władcą Ilirów był .............................. Kraj podległy pierwotnie jego władzy - terytorium wyjściowe procesów integracyjnych w Ilirii - leżał na północ od linii ........................................................... Czyli był to obszar osadnictwa Ilirów właściwych (łac..........................................................................................). Podstawowym celem polityki Bardylisa było uporządkowanie spraw terytorialnych oraz integracja rozproszonych dotąd ludów iliryjskich. Ludy te znajdowały się często w odrębnych związkach plemiennych. Tym celom podporządkowana była wyprawa do Epiru w 385 r., także na wyspę Faros i liczne interwencje w Macedonii. Pierwszym ludem iliryjskim, który uznał władzę Berdylisa byli ........................................................ Pod jego władzą zapewne znaleźli się Billinowie i Abantowie.
Na tronie Molossów zasiadał ....................................., kilkunastoletni chłopiec, w imieniu którego rządził iliryjski król .................................................
Kolejnym królem iliryjskim, który odegrał jakąś rolę w rozwoju państwa był MONUNIOS.
Panował on w latach ......................................pne. Monety z jego imieniem były bite w ...................................................., co oznacza, że miasto te znajdowało się pod jego władaniem. Leżało ono na terenie Taulantiów, co wskazuje, że król ten zawładnął ludem ....................................................
Pierwszym ludem z terenu Środkowych Bałkan, które dotknęła inwazja Celtów, byli Autariatowie. Po ich rozbiciu Celtowie skierowali się przeciwko Triballom, zamieszkującym tereny nad dolnym Dunajem, a następnie Trakom. Największe jednak znaczenie miała ich inwazja w latach .........../........... pne. Celtowie kierujący się na południe podzieleni byli na trzy kolumny: pierwsza udała się do ......................................i .................................. Druga, skierowana była do Pajonii, a trzecia do Tracji. Podczas walk z Celtami zapewne zginął król iliryjski .......................................
Państwo iliryjskie prowadziło aktywną politykę zewnętrzną. Widoczne to było też po śmierci Mitylosa, kiedy królem Ilirów został ........................................................, syn Pleuratosa II.
Rządził on Ilirami w latach 260-230 p.n.e. ........................................... pisał, że Agron posiadał największą i najsprawniejszą potęgę zarówno lądową, jak i morską w porównaniu ze wszystkim poprzednimi królami Ilirów. Wzrost znaczenia Ilirów, których państwo swoją świetność osiągnęło w okresie panowania Agrona i Teuty, łączy się z ogólnym rozwojem tego tworu państwowego. Za rządów Agrona pod zaborem Ilirów znalazły się wszystkie wyspy adriatyckie położone naprzeciwko Dalmacji i kraju Ilirów, oprócz ......................................
Panowanie nad wyspami i wybrzeżami adriatyckimi koncentrowało w rękach władców Iliryjskich znaczne siły morskie. Mieszkańcy wysp i wybrzeży adriatyckich znani byli jako dobrzy żeglarze. Od nich Rzymianie przejęli typ lekkiego, zwrotnego i szybkiego nie wymagającego specjalnych przystani okrętu zwanego .....................................
Pierwszym ludem środkowobałkańskim, który podporządkowali sobie Ilirowie, byli .................................................... O tym, że podlegali oni Agronowi świadczą wydarzenia z okresu panowania Teuty. Ardiajowie bowiem zbuntowali się przeciwko Teucie. Weszli w układy z Dardanami, którym nie na rękę był wzrost potęgi Ilirów.
Agron zawładnął wyspą .............................................. i przynajmniej częścią Epiru.
Agron został wezwany na pomoc Epirowi w walce przeciwko Etolom W zamian za pomoc zaoferowano Agronowi zapłatę w pieniądzu. Agron podjął się tej obrony miasta Medion.
Wyprawił eskadrę 100 łodzi wraz z 5000 wojowników na pokładzie, które wpłynęły do Zatoki Ambrackiej i zadały druzgocącą klęskę Etolom. Godne podkreślenia jest kilka faktów w tej całej historii.
Za małoletniego Pinnesa rządy były sprawowane przez ............................... W tym czasie doszło do I. wojny iliryjsko-rzymskiej. Rzymianie wojnę .................................. Teuta była bezradna wobec floty rzymskiej, przegrała tez na lądzie, zdradzona przez przywódcę jej wojska, ............................................z Faros. Ogromna monarchia Teuty legła w gruzach, a sama królowa schroniła się w stolicy państwa iliryjskiego ............................................
II wojna miała miejsce w ................ r. pne Po II wojnie pod władzą Rzymu znalazła się część Ilirii aż po Epir. Rzym podporządkował sobie dwa największe miasta iliryjskie: ................................. i ................................... Jest to o tyle ważne, że znajdzie swoje odbicie w mennictwie obydwu miast. W pewnym momencie Rzymianie postanowili ostatecznie rozprawić się z Ilirami. Nastąpiło to za króla ..................................................... Musieli podać jakąś przyczynę tej ostatecznej rozgrywki. Zarzucili mu zamordowanie Artetaurosa, nikomu właściwie nieznanego, nie wspomnianego w żadnych źródłach pisanych, ani przed tym, ani potem. Gentios miał swoją stolicę w ................................................, gdzie sobie siedział, otoczony wokół ośrodkami albo zajętymi przez Rzym, albo zależnymi od Rzymu. Naturalnie Gentios wojną przegrał. Historiografia rzymska podkreśla fakt, że kampania rzymska w Ilirii trwała tylko ....... dni. Koniec państwa Ilirów datuje się na lata ................./.....................
2