UKŁAD LIMFATYCZNY
stanowi zasadnicze podłoże komórkowo-narządowe układu immunologicznego
komórki tworzące układ chłonny wywodzą się z KKM- komórka macierzysta wszystkich krwinek (hemopoetycznej)
KKM różnicuje się w
macierzystą komórkę szpikową (pozostaje w szpiku)- rozpoczyna procesy powstawania erytrocytów, granulocytów, monocytów i trombocytów
lub w
prekursorową komórkę limfoidalną- przemieszcza się do narządów limfatycznych, w obrębie których powstają limfocyty
UKŁAD LIMFATYCZNY
składa się z :
-centralnych narządów limfatycznych- grasica, szpik kostny
-obwodowych narządów limfatycznych -śledziona i węzły limfatyczne
-limfocytów krwi i limfy, limfocytów rozsianych w tkance łącznej właściwej (występują jako pojedyncze komórki lub zgrupowania, jako grudki limfatyczne, migdałki, kryptokępki, kępki Peyera) i w nabłonkach
-naczyń limfatycznych i limfy
układ limfatyczny jest pochodzenia mezodermalnego, poza zrębem grasicy- powstaje z nabłonka endodermalnego
między urodzeniem a 12-14 r.ż zwiększa się wielokrotnie liczba limfocytów i masa narządów limfatycznych, pojawiają się dojrzałe komórki prezentujące antygeny
między 14 a 20 r.ż. układ podlega dużej inwolucji, która później w mniejszym stopniu zachodzi stopniowo aż do starości
LIMFOCYTY TKANKI ŁĄCZNEJ WŁAŚCIWEJ I NABŁONKÓW
w błonie śluzowej ściany przewodu: pokarmowego, oddechowego, przewodów układu moczowo-płciowego znajdują się limfocyty i komórki plazmatyczne, naciekające tkankę łączną właściwą i
nabłonki. Komórki te tworzą układ czynnościowy nazywany tkanką limfatyczną błony śluzowej- MALT.
Wśród limfocytów MALT przeważają:
-limfocyty B
-komórki plazmatyczne (w tkance łącznej błony śluzowej)
-limfocyty T cytotoksyczne i NK (w nabłonkach)
-komórki dendrytyczne
MIGDAŁKI
zgrupowania grudek limfatycznych leżących w tkance łącznej właściwej pokryte nabłonkiem
wyróżnia się:
-migdałek gardłowy i językowy
-migdałki podniebienne i trąbkowe
niekiedy określa się je jako tkankę limfatyczną nosa- NALT
Migdałki znajdują się w obrębie jamy nosowo-gardłowej i tworzą tzw. pierścień Waldeyera
od światła j. nosowej lub gardłowej oddziela je nabłonek, który wnika w głąb, tworząc krypty (nie ma ich w migdałku gardłowym) wzdłuż nich leżą grudki limfatyczne
W nabłonku znajdują się komórki M- mają na powierzchni małe fałdy, a nie mikrokosmki
są one miejscem przenikania przez nabłonek wirusów i innych patogenów, wirusy są endocytowane przez komórki M transportowane do tkanki łącznej gdzie są uwalniane
tkanka łączna właściwa okolicy grudek limfatycznych i nabłonek są obfite w limfocyty- większość komórek migdałków to limfocyty B
znajdują się tu także
-limfocyty T
-komórki plazmatyczne
-tuczne
-granulocyty
-makrofagi
MIGDAŁKI PODNIEBIENNE
parzyste, między podniebieniem miękkim a łukami podniebienno-gardłowymi
-pokryte wielowarstwowym nabłonkiem płaskim nierogowaciejącym
-nabłonek tworzy 10-20 głębokich wgłobień- krypt (w obrębie ich jest nieciągły, obfity w limfocyty)
-światło krypt zawiera złuszczone komórki nabłonka, limfocyty, granulocyty i bakterie
MIGDAŁKI JĘZYKOWE
u nasady języka
-mniejsze niż inne i jest ich zazwyczaj kilka
-pokryte są wielowarstwowym nabłonkiem płaskim, który tworzy jedną kryptę
-wzdłuż krypty układają się grudki chłonne
MIGDAŁEK GARDŁOWY
-tylno-górna część gardła- pojedyncza struktura
-pokryty jest nabłonkiem wielorzędowym walcowatym urzęsionym oraz częściowo nabłonkiem wielowarstwowym płaskim
-nie ma krypt
-jego miąższ składa się z grudek limfatycznych i licznych limfocytów leżących między nimi
KĘPKI PEYERA
grudki limfatyczne skupione grupami (od kilku do 25)
-znajdują się w błonie śluzowej i podśluzowej jelita krętego i grubego
-zrąb stanowi tkanka łączna właściwa luźna
-miąższ składa się z limfocytów B, niewielkiej liczby limfocytów T, komórek plazmatycznych, dendrytycznych, makrofagów i in.
-od strony światła jelita kępki pokryte są nabłonkiem jednowarstwowym walcowatym (układa się on w charakterystyczną kopułę)
-w skład nabłonka kopuły wchodzą komórki M
KRYPTOKĘPKI
występują w ścianie jelita i przewodzie oddechowym
-w ich skład wchodzą limfocyty T γδ
-prekursory limfocytów T γδ powstają w szpiku kostnym stąd przedostają się do grasicy- później do ściany przewodu pokarmowego, oddechowego, naskórka, gdzie różnicują się i stają się limfocytami T γδ (w życiu embrionalnym pojawiają się wcześniej niż limfocyty T αβ cytotoksyczne)
LIMFOCYTY T γδ
współdziałają z komórkami nabłonków (przewodu pokarmowego, oddechowego, naskórka)
-nabłonki pod wpływem zakażenia lub procesów nowotworowych wytwarzają specjalne receptory-białka szoku termicznego
-ligandy dla nich znajdują się na limfocytach T γδ
- związanie liganda z receptorem na nabłonku powoduje ich aktywację i zniszczenie zmienionej komórki
-limfocyty T αβ- rozpoznają natomiast na powierzchni komórki nabłonka ulegających stresowi cząsteczki MHCI i je również niszczą
GRASICA
-centralny narząd limfatyczny w którym różnicują się limfocyty T αβ- rozwija się z mezodermy i endodermy
-masa jej wzrasta od urodzenia do pokwitania, od 20 do 40g
-największy stopień rozwoju osiąga w okresie pokwitania
-ulega inwolucji (u osób 25- letnich jej masa 25g u 70-letnich-5g) zanika miąższ gruczołu, szczególnie kora, zastępuje ją tłuszcz
-otoczona jest łącznotkankową torebką pod którą znajdują się nie w pełni oddzielone od siebie zraziki
-zrąb zrazików jest zbudowany z nabłonka
-komórki nabłonkowe zrębu grasicy charakteryzują się dużą różnorodnością (wielkość, kształt, liczba struktur cytoplazmatycznych), mają jasną cytoplazmę, wiele wypustek, zawierają filamenty cytokeratynowe
-miąższ grasicy wykazuje budowę zrazikową
w zrazikach wyróżniamy:
-korę- leżącą obwodowo podzieloną na zraziki przegrodami łącznotkankowymi
-rdzeń- wspólny dla wszystkich zrazików kory
Na preparatach:
-kora zrazików- w preparatach histologicznych ma wygląd ciemny
-limfocyty-mocno wybarwiające się
-komórki nabłonkowe zrębu, nazywanie komórkami pielęgnującymi słabo wybarwiające
komórki zrębu biorą udział w różnicowaniu i selekcji limfocytów T, zapewniają izolację od otoczenia stanowią część bariery krew-grasica
DOJRZEWANIE LIMFOCYTÓW W KIERUNKU RDZENIA
-duże i średnie limfocyty- w części podtorebkowej kory zrazików (także prekursory limfocytów T dostające się do grasicy)
-limfocyty małe przeważają w częściach głębszych zrazików, bliżej rdzenia
-znajdują się tutaj liczne k. dendrytyczne i makrofagi- biorą one udział w niszczeniu ok. 95% limfocytów grasicy
-w rdzeniu- dojrzałe tymocyty z antygenem CD44
RDZEŃ ZRAZIKÓW
ma jasny wygląd- w jego skład wchodzą komórki nabłonkowe zrębu ( duże, słabo wybarwiające sie)
komórki cechuje:
-różnorodność kształtu i wielkości
-rozbudowana siateczka śródplazmatyczna szorstka
-obecność pęcherzyków wydzielniczych
-wydzielają one peptydowe hormony grasicy-głównie tymozynę
w rdzeniu znajdują się:
-ciałka grasicze- ciałka Hassala (średnica do 100um)
-limfocyty- przeważają małe i średnie otaczają one krwionośne naczynia włosowate
-włosowate i większe naczynia limfatyczne odprowadzające -limfocyty mogą opuszczać grasicę także z limfą
-nie ma naczyń limfatycznych doprowadzających
BARIERA KREW-GRASICA
limfocyty T kory zrazików grasicy dojrzewają i proliferują w warunkach braku kontaktu z antygenami z krwi lub limfy
-barierę stanowią naczynia włosowate o specjalnej budowie ściany, otoczone są szczelnie komórkami nabłonka zrębu
-w korze zrazików nie ma innych naczyń krwionośnych poza szczelnymi naczyniami włosowatymi- zapobiega to przedostawaniu się antygenów z krwi do kory grasicy i ich kontaktowi z różnicującymi się limfocytami T
KOMÓRKI NABŁONKOWE RDZENIA GRASICY
wydzielają liczne hormony peptydowe
-tymozynę
-tymopoetynę
-grasiczy czynnik humoralny i inne
pobudzają one:
-przekształcenie limfocytów T w komórki immunologicznie kompetentne- zróżnicowane limfocyty T
-znoszą objawy po usunięciu grasicy