tp_1

Do grupy I zaburzeń miesiączkowania wg WHO zalicza się następujące sytuacje kliniczne:

A. brak miesiączki (najczęściej wtórny), test z klomifenem najczęściej ujemny, małe lub nieoznaczalne stężenia gonadotropin

B. brak miesiączki (reagujący na test progesteronowy), brak reakcji na test progesteronowy, zwiększone stężenie gonadotropin

C. brak reakcji przysadki na stymulację GnRH, przedpokwitaniowa zmniejszona rezerwa LH, cykle bezowulacyjne lub niewydolność ciałka żółtego

D. pierwotny brak miesiączki i zaburzenia rozwoju cielesno-płciowego, małe lub nieoznaczalne stężenia gonadotropin, dodatnia reakcja na test E + P

E. żadne z powyższych

Źródło: „Endokrynologia ginekologiczne” (red. P. Skałba). Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa 1998.

Taksonomia wg skali Blooma: poziom trzeci

Trudność pytania - trudne

Pytanie sprawdza wiedzę na temat diagnostyki zaburzeń cyklu miesiączkowego.

Prawidłowa odpowiedź: A

---