Opis ćwiczenia:
Gęstość bezwzględna ciała jednorodnego, niezależnie od jego stanu skupienia, określa się jako stosunek masy tego ciała do jego objętości:
W ćwiczeniu, do wyznaczania gęstości cieczy, zastosowaliśmy wagę Westphala działającą, jak każda waga hydrostatyczna, w oparciu o prawo Archimedesa. Wyznaczanie gęstości za pomocą tego urządzenia sprowadza się do wyznaczenia masy wody wypartej przez nurka wagi oraz masy cieczy o tej samej objętości. Masy te wyrażamy poprzez masę największego konika wagi. Gęstość cieczy badanej ρc wyliczamy ze wzoru:
gdzie: mc - masa cieczy badanej o objętości nurka
mw - masa wody o tej samej objętości
ρw - gęstość wody w danej temperaturze (odczytana z tablic fizycznych)
2. Tabela pomiarowa.
Rodzaj cieczy |
Temperatura |
położenie konika a |
położenie konika 0,1a |
położenie konika 0,01 |
Masa [a] |
ciśnienie |
woda |
298 |
1 |
|
5 |
1,025 |
|
badana ciecz |
298 |
1 |
3 |
|
0,9230 |
|
woda |
308 |
1 |
2 |
5 |
1,115 |
|
badana ciecz |
308 |
1 |
2 |
3 |
1,114 |
|
woda |
313 |
3
|
1 |
5 |
0,6000 |
|
badana ciecz |
313
|
3 |
1 |
4 |
0,6000 |
|
Opracowanie wyników.
Wyliczenie masy wypartej wody mw oraz masy wypartej cieczy mc na podstawie położeń odważników zanotowanych w tabeli wyrażonej przez masę największego konika.
Jeśli przyjmiemy następujące oznaczenia:
10d - długość ramienia belki wagi ( gdzie d - jednostka długości );
a [ kg ] - masa największego konika;
10-k a - masy koni ( gdzie k = 0,1,2; )
to z równości momentów siły wyporu i ciężaru odważników w stanie równowagi belki wynika, że:
gdzie:
en = 1, gdy konik wisi w położeniu n lub
2, gdy konika nie ma w położeniu n
Wtedy masa m wszystkich koników po zrównoważeniu wagi wynosi:
Ostatecznie wzór na gęstość badanej cieczy wyprowadzam z zależności:
= X
i dalej: ρc = X ρw
Odczytuje wartość ρw dla zmierzonej podczas ćwiczenia temperatury cieczy badanej T = 293 K:
ρw = 998,20 [ kg m-3 ]
wyliczam wartość X: X = 0,8395
ρc = 837,99 [ kg m-3 ]
Przeglądając tablice fizyczne odnalazłem ciecz, której gęstość w temperaturze
T = 293 K wynosi 790 [ kg m-3 ]. Cieczą tą jest alkohol etylowy C2H5OH (etanol). Jestem skłony przyjąć, że w tym ćwiczeniu badaną cieczą była właśnie ta substancja. Rozbieżność uzyskanego wyniku z wartością tablicową tłumaczę tym, że używany przez nas etanol był skażony rozpuszczonymi w nim substancjami co musiało zwiększyć jego gęstość (badania organoleptyczne również potwierdzają to twierdzenie: charakterystyczny zapach denaturatu towarzyszył nam nieustannie podczas przeprowadzania doświadczania).