PW - jest to formalnie wyodrębniona gałąź systemu prawa obowiązującego w państwie, wykazująca rozliczne związki zarówno z PK jak i PA zachowując charakter właściwy PK, jako tzw. „prawo granic, będąc jego dopełnieniem.

Na całokształt PW składa się:

- PW materialne - określa zasady odpowiedzialności, stany faktyczne wykroczeń (jakie czyny są wykroczeniami) oraz grożące za nie kary.

- PW procesowe - reguluje postępowanie w sprawach o wyk., a jego głównym celem jest realizacja norm PW materialnego.

- PW ustrojowe - określa tryb powoływania, kompetencje i zasady działania organów sprawujących orzecznictwo w sprawach o wyk., na podstawie przepisów prawa procesowego.

FUNKCJE PW

- Funkcja ochronna - funkcją tego prawa jest ochrona stosunków społ. Przed naruszeniami porządku prawnego, które wprawdzie nie zawierają tego nasilenia szkodliwości społ, co przestępstwa, ale które przez swoją częstotliwość stanowią istotne zagrożenie ładu i porządku prawnego. Dlatego też jest to najistotniejsza funkcja PW.

- Funkcja społ-wychow. - funkcja powyższa wiąże się z właściwą temu prawu następną, wyrażającą się w oddziaływaniu na tych obywateli, którzy wprawdzie nie przejawiają postaw antyspoł, jednakże wykazują brak poszanowania dla zasad porządku prawnego i niezbędnej dyscypliny społ,

- Funkcja profilaktyczna - PW poprzez swoje oddziaływanie ma powstrzymać zachowania, które są sprzeczne z normami prawa.

- Funkcja gwarancyjna - zakres czynów zabronionych ma być dla obywatela w jasny i taki, aby organy orzekające w sprawach o wyk, mogły stosować tylko takie kary i środki, które zostały określone w ustawie.

- Funkcja represyjna - celem kary jest zaspokojenie społ, poczucia sprawiedliwości w związku z dokonanym naruszeniem lub zagrożeniem odpowiedniego dobra prawnego.

ŹRÓDŁA PW;

- Formalne - ustawa, rozporządzenia, uchwały, zarządzenia,

- Materialne - czynniki kształtujące treść prawa

ELEMENTY WYKROCZENIA:

Czyn człowieka, społ, szkodliwy, zawiniony, bezprawny, o znamionach określonych w ustawie, zabroniony pod groźbą kary.

WYKROCZENIA DZIELIMY;

- Ze względu na podmiot: wyk, indywidualne i powszechne.

- Ze względu na sposób realizacji: wyk, z działania, z zaniechania i z działania i zaniechania.

- Ze względu na skutek: wyk, materialne (skutkowe) i formalne (bezskutkowe).

- Ze względu na formę winy: umyślne i nieumyślne,

- Ze względu na typ wyk,; w typie podstawowym i kwalifikowanym.

USTAWOWE ZNAMIONA WYKROCZENIA:

Jest to zespół chark-stycznych cech wyk, zawartych w dyspozycji części szczególnej PW, które są konieczne i wystarczające dla uznania konkretnego czynu jako konkretne wyk,

Do UZW zaliczamy:

PRZEDMIOT OCHRONY; na tym szczeblu uogólnienia odpowiada mu pojęcie ogólnego przedmiotu zamachu - każde bowiem W, jest w swej istocie zamachem na porządek stosunków społ, chronionych przez PW;

- ogólny przed, ochrony- ogół stosunków społecznych chronionych przez przepis prawa o wykroczeniach,

- rodzajowy przed, ochrony - synteza zespołu norm, które chronią analogiczne dobra pod względem rodzajowym,

- bezpośredni przed, ochrony- konkretne dobro, które jest przedmiotem ochrony danego przepisu lub na które skierowany jest konkretny zamach.

Strona przedmiotowa W,-określa znamiona zewnętrznego zachowania sprawcy, jego skutek i okoliczności. Do strony przedmiotowej W, zaliczamy:

- sposób popełnienia W, zewnętrzne zachowanie się sprawcy polegające na działaniu lub zaniechaniu,

- przedmiot czynu - przedmiot czynności wykonawczej,

- skutek - należy rozumieć określoną zmianę w świecie zewnętrznym,

- związek przycz-skutk - w przypadku wyk, skutkowego istotne jest ustalenie tego związku między zachowaniem sprawcy a określonym skutkiem w ustawie.

- Okoliczności modalne; - czas, miejsce, sytuacja, użyte środki,

PODMIOT WYK, może być tylko człowiek, który jest zdolny do ponoszenia winy za swój czyn - zasada indywidualizacji odpowiedzialności.

Podmiot ogólny - osoba fizyczna, poczytalna, indywidualnie określona, mająca ukończony 17 rok życia,

Szczególny - osoba fizyczna, poczytalna, indywidualnie oznaczona, mająca ukończone 17 lat, posiadająca właściwości lub cechy określone przez ustawę.

STRONA PODMIOTOWA:

Określa sferę wewnętrzną człowieka, proces psych. Warunkujący zachowanie się sprawcy. Elementy:

- wina, umyślność lub nieumyślność, zasada ekwiwalencji zawinienia tj. równoważności win, podstawą jest nieumyślność art. 5 kw, albo wskazanie, że umyślnie, albo wynika z interpretacji ustawowego znamienia, Gdy nie ma wskazania i brak znamienia celowości to W można popełnić umyślnie lub nieumyślnie.

- motyw zachowania się sprawcy

- pobudki zachowania się sprawcy

- cel zachowania się sprawcy,

RECYDYWA- art. 38 muszą być wykroczenia podobne należące do tego samego rodzaju, Można zastosować karę aresztu, choćby czyn był zagrożony jedynie karą grzywny,

FORMY STADIALNE - zamiar nie karalny, przygotowanie - warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do dokonania zgodnie z art. 16 § 1kk, w kw nie karalne, usiłowanie - art. 11 kw ma 4 elementy: zamiar popełnienia W, zachowanie się sprawcy, musi on zmierzać swoim zachowaniem bezpośrednio do dokonania, oraz brak dokonania - karalne kiedy ustawa tak stanowi i musi być udolne (art. 11 § 1kw), dokonanie zawsze karalne.

FORMY ZJAWISKOWE - udział innych osób w popełnieniu W - sprawstwo- realizacjia czynu przez konkretną osobę, współsprawstwo - przynajmniej 2 osoby realizują czyn wspólnie i w porozumieniu, sprawstwo równoległe - pojedyncze W, ale w tym samym czasie i miejscu dokonane przez ceo najmniej 2 osoby - ponoszą odpowiedzialność w granicach swojego zamiaru. - podżeganie - art.12 kw, popełnione może być w każdym stadium, ale dokonanie tylko w stadium końcowym, tylko umyślnie w zamiarze bezpośrednim, pomocnictwo - art. 13 kw, podżeg, i pomoc, karalne gdy ustawa tak stanowi i gdy sprawca dokonał czynu zabronionego.

OKOLICZNOŚCI WYŁĄCZAJĄCE BEZPRAWNOŚĆ CZYNU:

ustawowe

Obrona konieczna art. 15 kw,

Stan wyższej konieczności art.16 kw,

Subsydiarności-niebezpieczeństwa nie można było uniknąć w sposób inny niż przez poświęcenie dobra innego,

Proporcjonalność-dobro poświęcone nie przedstawia wartości oczywiście większej niż dobro ratowane,

Wyłączenia-nie jest zachowaniem w stanie wyższej konieczności zachowanie osoby , na której ciąży szczególny obowiązek ochrony dobra - nawet z narażeniem się na niebezpieczeństwo osobiste.

Samopomoc legalna - art. 432 kc

Pozaustawowe:

Zwyczaj, zgoda pokrzywdzonego, działanie w granicach szczególnych uprawnień i obowiązków.

OKLICZNOŚCI WYŁĄCZAJĄCE WINĘ:

Nieletniość art. 8kw

-w zakresie zapobiegania i zwalczania demoralizacji, który nie ukończył 18 lat,

-W sprawie postępowania o czyny karalne, który ukończył 13 lat, a nie ukończył lat 17 lat,

-W zakresie stosowania środków wychowawczych i poprawczych, która nie ukończyła 21 lat

Niepoczytalność, art. 17§ 1kw

Błąd art.7§1i2kw istotny i niezawinony, co do faktu wyłącza odpowiedzialność za p-stwo umyślne., co do prawa i okoliczności wyłączających bezprawność albo winę.

KARY:-Areszt-5dni do 30 dni

-Ograniczenie wolności - 1 miesiąc,

-Bez zmiany miejsca pobytu,

-Wykonywanie zleconej pracy,

-Udzielanie wyjaśnień,

Do kary ograniczenia wolności może być orzeczona naprawa szkody w części lub w całości, i lub przeproszenie pokrzywdzonego

-Grzywna od 20 zł do 5000 zł chyba że ustawa stanowi inaczej, w postępowaniu mandatowym na sprawcę nakładać można od 10 do 500 zł., w nakazowym od 20 do 1250 zł.

-nagana

Środki karne:

Zakaz prowadzenia pojazdów,

Przepadek przedmiotów,

Nawiązka

Obowiązek naprawienia szkody,

Podanie orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości w szczególny sposób,

Inne środki karne określone przez ustawę.

Środki oddziaływania pozakarnego: środ, oddziaływania społ, wychowawczego i przewidziane w postępowaniu egzekucyjnym i adm.

PROCESOWE PRAWO WYKROCZEŃ

to ogół norm prawnych regulujących postępowanie w sprawach o wykroczenia

Funkcje kpw 1) oskarżania 2) obrony 3) orzekania

Podział wg. kryterium przebiegu postępowania 1) zwyczajne 2) szczególne a) nakazowe b) przyśpieszone c) mandatowe

Zasada celowości art. 4 i 5 Zadaniem postępowania jest ustalenie sprawców wykroczeń, czy czyn miał miejsce, czy jest on wykroczeniem, wskazanie kto jest sprawcą, i czy może ponieść odpowiedzialność, stosowanie do nich przewidzianych w ustawie środków w celu wdrażania do poszanowania prawa i przestrzegania zasad współżycia społecznego, a także ujawnianie okoliczności sprzyjających popełnianiu wykroczeń. Prawdy materialnej wymaga aby podstawę rozstrzygnięć stanowiły ustalenia faktyczne. Obiektywizmu okoliczności przemawiające na korzyść i niekorzyść obwinionego. Domniemania niewinności. Prawa do obrony. Skargowości kolegium nie może wszcząć postępowania z urzędu, lecz tylko na skutek skargi uprawnionego podmiotu. Kontradyktoryjności. Jawności. Informacji prawnej. Szybkości i ekonomiki postępowania.  Przesłanki ujemne Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy:1) w zarzucanym czynie brak znamion wykroczenia;2) nastąpiło przedawnienie orzekania;3) czyn podlega wyłącznie orzecznictwu innych organów;4) obwiniony zmarł;5) obwiniony jest: a) uwierzytelnionym w RP szefem przedstawicielstwa dypl państwa obcego,b) osobą należącą do personelu dyplomatycznego tego przedstawicielstwa,c) osobą należącą do personelu adm lub tech tego przedst,d) członkiem rodziny osób wymienionych pod lit. a-c i pozostaje z nimi we wspólnocie domowej, e) inną osobą korzystającą z immunitetu dypl na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, f) kierownikiem urzędu konsularnego lub innym urzędnikiem konsularnym państwa obcego albo inną osobą zrównaną z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych; 6) obwiniony z mocy przepisów szczególnych nie podlega orzecznictwu na podstawie niniejszego kodeksu; 7) w sprawie o ten sam czyn popełniony przez tego samego obwinionego wydano prawomocne rozstrzygnięcie albo o ten sam czyn toczy się przeciwko temu samemu obwinionemu wcześniej wszczęte postępowanie przed kolegium; nie dotyczy to postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania; 9) zachodzi inna okoliczność wyłączająca z mocy ustawy orzekanie w postępowaniu na podstawie niniejszego kodeksu. Przesłanki dodatnie 1 istnienie czynu będącego wykroczeniem 2 podległość sprawy orzecznictwu kolegium 3 właściwość kolegium 4 wniosek o ukaranie. Wyłączenie członka kolegium. 1. Członek kolegium podlega wyłączeniu od udziału w rozpoznawaniu sprawy, jeżeli:1) sprawa dotyczy go bezpośrednio lub jest on osobą najbliższą dla obwinionego, pokrzywdzonego, oskarżyciela publicznego, obrońcy, pełnomocnika lub przedstawiciela ustawowego,2) brał udział w wydaniu zaskarżonego lub uchylonego rozstrzygnięcia albo rozstrzygnięcia, które utraciło moc w wyniku złożonego sprzeciwu albo stwierdzono jego nieważność,3) był świadkiem czynu albo był przesłuchany w tej sprawie jako świadek,4) pomiędzy nim a obwinionym, pokrzywdzonym, oskarżycielem publicznym, obrońcą, pełnomocnikiem lub przedstawicielem ustawowym zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do jego bezstronności.§ 4.  Jeżeli nieważność zostanie stwierdzona wyłącznie na skutek środka odwoławczego wniesionego na korzyść obwinionego, w dalszym postępowaniu nie można orzec na jego niekorzyść w porównaniu z nieważnym rozstrzygnięciem; nie dotyczy to wypadku określonego w § 1 pkt 3.§  5. Jeżeli nieważne rozstrzygnięcie zostało już uchylone, nie stwierdza się jego nieważności. W razie jednak przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, kolegium, któremu sprawę przekazano, jest obowiązane uwzględnić przyczyny nieważności i w tym zakresie nie jest związane wskazaniami co do dalszego postępowania wydanymi przez sąd, który uchylił rozstrzygnięcie Czynności sprawdzające. 1 W celu ustalenia, czy istnieją podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie i zebrania danych niezbędnych do sporządzenia takiego wniosku albo do jego uzupełnienia lub sprawdzenia faktów podanych we wniosku o ukaranie, Policja, organ Państwowej Inspekcji Handlowej, służby ochronnej lasów państwowych, straż gminna (miejska) i inne organy, gdy ustawa tak stanowi, mogą w granicach swojej właściwości, w miarę potrzeby, wzywać do złożenia zeznań, wyjaśnień i opinii oraz do wydania albo okazania przedmiotu lub dokumentu mającego stanowić niezbędny dowód w sprawie. Czynności sprawdzających dokonuje się w miarę możliwości na miejscu popełnienia czynu, bezpośrednio po jego ujawnieniu.2. Przy utrwalaniu czynności określonych w § 1 można się ograniczyć do sporządzenia notatki urzędowej. Notatka taka nie jest dowodem w postępowaniu i nie podlega odczytaniu na rozprawie. 3. W toku czynności sprawdzających wolno także przesłuchać osobę, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie. Przed przesłuchaniem należy osobie przesłuchiwanej wyjaśnić, o jakie wykroczenie może być obwiniona, oraz pouczyć ją o prawie do odmowy złożenia wyjaśnień, a także o możliwości zgłoszenia własnych dowodów. Z czynności tej sporządza się protokół. 4. Nadzór nad czynnościami sprawdzającymi sprawuje organ bezpośrednio nadrzędny nad organem, który ich dokonuje. Wszczęcie postępowania.  Podstawę do wszczęcia postępowania stanowi wniosek o ukaranie złożony na piśmie przez Policję, straż gminną (miejską), organ administracji rządowej lub samorządowej, organ kontroli państwowej lub kontroli samorządu terytorialnego, instytucję państwową, samorządową lub społeczną, przez pokrzywdzonego albo przez inny podmiot, chyba że ustawa upoważnia do złożenia wniosku jedynie podmiot określony. Wniosek o ukaranie powinien zawierać: 1) imię i nazwisko obwinionego oraz inne dane niezbędne do ustalenia jego tożsamości,2) określenie zarzucanego obwinionemu czynu ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia,3) wskazanie dowodów,4) imię i nazwisko, adres i podpis sporządzającego wniosek o ukaranie. 2. Wniosek o ukaranie składany przez Policję albo przez organy administracji rządowej lub samorządowej, organy kontroli państwowej lub kontroli samorządu terytorialnego oraz przez straż gminną (miejską) powinien ponadto zawierać: 1)wskazanie miejsca zatrudnienia obwinionego, 2)dane o warunkach materialnych, rodzinnych i osobistych obwinionego, 3)wskazanie przepisu, pod który zarzucany czyn podpada4) wskazanie osób pokrzywdzonych i ich adresów oraz określenie wysokości wyrządzonej szkody,  Można odmówić wszczęcia postępowania, a wszczęte umorzyć, jeżeli:1) o ten sam czyn, jako mający jednocześnie znamiona przestępstwa i wykroczenia, toczy się postępowanie karne na podstawie aktu oskarżenia wniesionego przez oskarżyciela publicznego; wówczas akta sprawy przekazuje się sądowi,2) zastosowano już do sprawcy środek oddziaływania wychowawczego (art. 41 Kodeksu wykroczeń). Oskarżyciel publiczny. 1 Oskarżycielem publicznym przed kolegium we wszystkich sprawach o wykroczenia jest Policja. 2.  Organom administracji rządowej lub samorządowej, organom kontroli państwowej lub kontroli samorządu terytorialnego oraz strażom gminnym (miejskim), uprawnienia oskarżyciela publicznego przysługują tylko w sprawach, w których, w zakresie swojego działania, złożyły wnioski o ukaranie. 3. Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia nadać uprawnienia oskarżyciela publicznego także innym instytucjom państwowym lub społecznym w sprawach, w których w zakresie swego działania złożyły one wnioski o ukaranie. W rozprawie może brać udział tylko jeden oskarżyciel publiczny .POSTĘPOWANIE PRZYSPIESZONE W postępowaniu przyspieszonym stosuje się przepisy o postępowaniu przed kolegium, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej.1. Postępowanie przyspieszone stosuje się do osób nie mających stałego miejsca zamieszkania lub miejsca stałego pobytu, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że rozpoznanie sprawy w postępowaniu zwyczajnym będzie niemożliwe lub znacznie utrudnione. 2. Postępowanie przyspieszone można zastosować również do osób przebywających jedynie czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że rozpoznanie sprawy w postępowaniu zwyczajnym będzie niemożliwe lub znacznie utrudnione. 3. Postępowanie przyspieszone stosuje się także wobec sprawców wykroczeń przeciwko mieniu i urządzeniom użytku publicznego, określonych w art. 124 i 143 Kodeksu wykroczeń, oraz przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu, określonych w art. 50, 51 i 52a Kodeksu wykroczeń, popełnionych w związku z imprezami masowymi, określonymi w przepisach o bezpieczeństwie imprez masowych. 4. Postępowanie przyspieszone stosuje się ponadto, gdy ustawa tak stanowi. Art. 71. ⁽⁶¹⁾ W wypadkach wskazanych w art. 70 w postępowaniu przyspieszonym orzeka się tylko wówczas, gdy sprawca wykroczenia został ujęty na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem i niezwłocznie doprowadzony na rozprawę. Art. 72.  § 1. Policja lub inny organ, któremu szczególne ustawy powierzają zadania w zakresie ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego, w wypadku schwytania na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem sprawcy wykroczenia, które podlega postępowaniu przyspieszonemu, może zatrzymać i niezwłocznie doprowadzić go do kolegium.§ 2. Z zatrzymania sporządza się protokół, w którym podaje się czas i powód zatrzymania oraz złożone przez zatrzymanego oświadczenia. O zatrzymaniu zawiadamia się osobę wskazaną przez zatrzymanego. § 3. Zatrzymanemu przysługuje zażalenie do sądu, o czym należy go pouczyć. Zażalenie przekazuje się niezwłocznie sądowi rejonowemu miejsca zatrzymania, który również niezwłocznie je rozpatruje.§ 4. Policja może zwolnić zatrzymanego od przymusowego doprowadzenia go do kolegium, zatrzymując mu paszport lub inny dokument uprawniający do przekroczenia granicy, który przekazuje się wraz z wnioskiem o ukaranie do kolegium. Zwrotu dokumentu dokonuje kolegium, nie później niż przy wydaniu orzeczenia albo z chwilą zmiany trybu postępowania.§ 5. Osoba wezwana przez organ, o którym mowa w § 1, do stawienia się w kolegium w charakterze świadka obowiązana jest stawić się we wskazanym miejscu, dniu i godzinie; art. 136 stosuje się odpowiednio .Art. 74. § 1. W postępowaniu przyspieszonym przewodniczący składu orzekającego zobowiązuje obwinionego do pozostania do dyspozycji kolegium aż do zakończenia rozprawy pod rygorem wydania orzeczenia pod jego nieobecność; tak wydanego orzeczenia nie uważa się za zaoczne.§ 2. W razie odroczenia rozprawy sprawę rozpoznaje się w postępowaniu zwyczajnym.§ 3. O zastosowaniu postępowania przyspieszonego oraz o zmianie tego trybu na postępowanie zwyczajne należy uprzedzić obwinionego w każdym stadium postępowania.§ 4. Orzeczenie wydane w postępowaniu przyspieszonym powinno zawierać uzasadnienie, które odczytuje się przy ogłaszaniu orzeczenia. Art. 18b § 2 i art. 61 § 2 nie stosuje się.

Wykroczenia

Przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu

Art. 49§1 i 2

Art. 50

Nieopuszczenie zbiegowiska publicznego pomimo wezwania uprawnionego organu (Policja, SOK, Straż Miejska, Straż Pożarna). Zbiegowisko publiczne - np. zebranie 4-7 osób przy wypadku drogowym., pod - powszech, str pod - umyślnie i nieumyślnie, str przed - nieopuszczenie zbiegowiska, skutkowe, zachowanie pub, przed - porządek pub, ,

Art. 51§1

Zakłócenie wybrykiem spokoju lub porządku publicznego oraz spoczynku nocnego. Spokój publiczny - stan równowagi psychicznej ludzi. Umyślność , ale skutek może być nieumyślny. Str przed - zakłóca albo wywołuje zgorszenie, czas 22-6, miejsce pub, zach, pub, krzyk hałas alarm lub inny wybryk, przed - spokój i prządek pub, §2 - chuligański lub pod wpływem alkoholu, §3 - podżeganie i pomocnictwo.

Art. 54

Naruszenie przepisów porządkowych - przepis blankietowy . 1) powszechny, 2) postępowanie umyślne lub nieumyślne, 3) ogólny - dobro chronione prawem, rodzajowy - porządek i spokój publiczny, bezpośredni - określony przez przepis porządkowy wydany z upoważnienia ustawy, 4) sposób popełnienia - dowolny, określony w przepisie porządkowym, skutek - określony w przepisie porządkowym, miejsce publiczne, Zachowanie sprawcy polegające na naruszeniu przepisów porządkowych, wydanych tylko z upoważnienia ustawy i tylko wtedy, gdy same te przepisy nie określają sankcji za ich przekroczenie lub niedopełnienie.

Art. 55

Kąpanie się w miejscu zabronionym

Art. 56

Publiczne zbieranie ofiar bez zezwolenia

Art. 62

Znęcanie się nad zwierzętami

Art. 63

Bezprawne umieszczanie ogłoszeń - 1) powszechny, 2) popełnione umyślnie lub nieumyślnie, 3) porządek publiczny - zaśmiecanie, zabrudzanie urządzeń, 4) skutkowe - umieszczanie ogłoszeń.

CZĘŚĆ SZCZEGÓLNA

Art. 64

Nieumieszczenie lub nieoświetlenie tabliczki z numerem posesji

Art. 65

Wprowadzenie w błąd organu administracji państwowej - 1) powszechny, 2) popełnione umyślnie, 3) ochrona interesu instytucji państwowych, 4) wprowadzenie w błąd np. co do tożsamości własnej lub innej osoby, bądź co do obywatelstwa, zawodu, miejsca zamieszkania lub zatrudnienia. Odmowa udzielenia informacji lub przedstawienia dokumentu (jeżeli posiada) - narusza przepisy art. 65§2. Posługiwanie się dokumentem innej osoby - odpowiedzialność z art. 275 KK. Karalne - dokonanie, sprawstwo.

Art. 66§1

Fałszywy alarm - 1) powszechny, 2) popełnione umyślnie w zamiarze bezpośrednim, w celu wprowadzenia w błąd, 3) działalność instytucji polegająca na niesieniu pomocy i ochronie bezpieczeństwa, 4) skutkowe i bezsutkowe, motyw - swawola, pobudka - złośliwość

Art. 67

Uszkadzanie ogłoszeń, afiszów lub plakatów

Art. 69

Niszczenie, uszkadzanie lub usuwanie znaków umieszczonych przez organ państwowy

Art. 70

Wykonanie czynności przez osoby do tego nie zdolne (np. nietrzeźwe) lub powierzenie tych czynności takim osobom - 1) powszechny, 2) postępowanie umyślne lub nieumyślne 3) narażenie życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia

Art. 71

Wadliwe wykonanie urządzeń lub uczynienie ich niezdatnymi do funkcjonowania

Art. 72

Niezabezpieczenie miejsca niebezpiecznego -

Art. 73

Niezawiadomienie o niebezpieczeństwie

Art. 74§1

Uszkodzenie znaków lub urządzeń zapobiegających niebezpieczeństwu, umyślność lub nieumyślność

Art. 75

Doprowadzanie do wypadania ciężkich przedmiotów lub wylewania płynów - 1) powszechny, 2) postępowanie umyślne lub nieumyślne, 3) bezpieczeństwo ludzi i ochrona mienia, 4) niedbalstwo lub nieostrożność np. przy wykonywaniu czynności budowlanych

Art. 76

Rzucanie kamieniami w pojazd mechaniczny będący w ruchu - 1) powszechny, 2) postępowanie umyślne w zamiarze bezpośrednim, 3) bezpieczeństwo ludzi lub pojazd będący w ruchu, 4) wykroczenie formalne polegające na rzucaniu kamieniami w pojazd mechaniczny będący w ruchu

Art. 77

Niezachowanie środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia - 1) powszechny, 2) postępowanie umyślne lub nieumyślne, 3) bezpieczeństwo osób - w szczególności zdrowie i życie, a także mienie, 4) nie zachowanie zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia.

Art. 78

Drażnienie zwierząt

Art. 79

Nieoświetlenie miejsca dostępnego dla publiczności

Art. 80

Uszkodzenie wałów przeciwpowodziowych

Art. 82

Karalne dokonanie, sprawstwo i współsprawstwo.

Art. 83

Nieostrożne obchodzenie się z materiałami wybuchowymi

Art. 59 ust.1 pkt7

Ustawa - prawo budowlane. Wykonywanie robót budowlanych mogących spowodować utratę życia, zdrowia, zagrożenia środowiska

Art. 86

Spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym - wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji. Art. 86 § 2 - typ kwalifikowany, przepis szczególny do art. 87; 1) powszechny - każdy uczestnik RD lub włączający się do ruchu albo osoba stwarzająca przeszkody w ruchu (np. usuwająca oznakowania, rozbijająca lampy), 2) postępowanie umyślne lub nieumyślne, 3) ochrona bezpieczeństwa i porządku ruchu drogowego, 4) niezachowanie należytej ostrożności (przez działanie lub zaniechanie)

Art. 87

Prowadzenie pojazdu w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, 1) powszechny, 2) postępowanie umyślne lub nieumyślne, 3) bezpieczeństwo w ruchu drogowym, 4) wykroczenie formalne - przepis szczególny do art. art. 70

Art. 98

Zagrożenie bezpieczeństwa poza drogą publiczną. 1) powszechny, 2) postępowanie umyślne lub nieumyślne, 3)porządek i bezpieczeństwo w ruchu pojazdów, 4) okoliczności modalne - miejsce - prowadzenie pojazdu mechanicznego poza drogą publiczną, sposób popełnienia wykroczenia - poprzez działanie,

Wykroczenia przeciwko osobie

Art. 104

Nakłanianie do żebrania

Art. 107

Złośliwe niepokojenie innej osoby - 1) powszechny, 2) postępowanie sprawcy - umyślne, ze złośliwości, w zamiarze bezpośrednim, 3) spokój osób przed niepokojeniem, 4) Zachowanie sprawcy polegające na złośliwym wprowadzeniu w błąd innej osoby lub w inny sposób złośliwym niepokojeniem, w dowolnej formie (pismo, słowo, gest).

Naruszające przepisy sanitarne

Art. 109

Zanieczyszczanie wody Niezachowanie należytego stanu sanitarnego

Art. 122

Paserstwo - potocznie jt. przyjęcie mienia pochodzącego z wykroczenia. Istnieją 4 formy paserstwa: nabycie (sprzedaż, zamiana), pomoc do zbycia, przyjęcie rzeczy, pomoc w ukryciu rzeczy. Korzyść majątkowa z paserstwa: dla sprawcy, innej osoby fizycznej i prawnej, jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej. Korzyść - wartośź przyjętego przez pasera mienia. 1) powszechny, 2) postępowanie umyślne, 3) mienie, 4) potocznie - przyjęcie mienia. Karalne dokonanie i usiłowanie, sprawstwo, współsprawstwo, podżeganie i pomocnictwo..

Art. 126

Zachowanie się sprawcy - zabór, przed, czynu - cudza rzecz przedstawiająca wartość niemajątkową, skutkowe, jest zw. Przyczyn-skutk. Bez okoliczności modalnych

Art. 134

Oszukiwanie przy sprzedaży towaru lub świadczenia usług. 1) podmiot indywidualny - sprzedawca, usługodawca, 2) postępowanie umyślne w zamiarze bezpośrednim, 3) ochrona interesów nabywcy oraz interesów osób korzystających z usług przed oszukiwaniem ich w zakresie ilości, wagi, miary, gatunku, rodzaju lub ceny kupowanego towaru, 4) oszukiwanie nabywcy co do ilości, wagi, miary, gatunku, rodzaju lub ceny przy sprzedaży towaru czy świadczonych usług, jeżeli nabywcaponiósł szkodę, która nie przekracza 100 zł. (powyżej 100 zł - art. 286§1 KK - przestępstwo oszustwa).

Art.140

Nieobyczajny wybryk, mogący spowodować zgorszenie 1) przedmiot - obyczajność publiczna2) strona przed, dopuszczenie się niobyczjnego wybryku, warunek karalności zachowanie musi publiczne, zachowanie niobyczajne - narusza zasadę współżycia społ. W zakresie dobrych obyczajów i jest zdolne do wywołania zgorszenia. Jeśli jest skutek w postaci zgorszenia - kwalifik. Art. 51 - wykroczenie formalne. Podmiot powszechny. Można popełnić tylko umyślnie

Art. 141

Umieszczenie nieprzyzwoitych napisów lub używanie słów nieprzyzwoitych - 1) powszechny, 2) popełnione umyślnie lub nieumyślnie, 3) porządek publiczny - obyczajność publiczna, 4) skutkowe - umieszczanie nieprzyzwoitych ogłoszeń.

Przeciwko instytucjom państwowym i społecznym oraz urządzeniom użytku publicznego, Przepis specjalny do art. 63 a, popełnić można umyślnie i nieumyślnie.

Art. 143

Utrudnianie korzystania z urządzeń przeznaczonych do użytku publicznego - 1) powszechny, 2) zachowanie umyślne - ze złośliwości lub swawoli, w zamiarze bezpośrednim, 3) ochrona urządzeń użyteczności publicznej w celu ich niezakłóconego i zgodnego z przeznaczeniem funkcjonowania, 4) zachowanie sprawcy polegające na uszkadzaniu, niszczeniu, usuwaniu urządzeń., skutkowe, jest zw. Przyczyno-skutk

Art. 144

Niszczenie roślinności - służy ochronie naturalnego środowiska człowieka

Art. 145

Zamiecanie. Przedmiot ochrony - czystość i estetyczny wygląd miejsc powszechnie dostępnych zachowanie sprawcy - zaśmiecanie jw., umyślne i nieumyślne.

---