scenariusz-DZień Matki


DZIEŃ MATKI - scenariusz

Narrator 1:

26 maja to najpiękniejszy dzień w roku - Dzień Matki. Zaczęto go

obchodzić w Stanach Zjednoczonych w 1910 roku. W Europie dzień

po¶więcony Matce pierwsza wprowadziła Austria. W jej ¶lady poszły

wkrótce kraje skandynawskie, a potem inne. W Polsce po raz pierwszy

obchodzono Dzień Matki w 1923 roku w Krakowie. Dzień ten ustalono po

to, aby przynajmniej raz w roku ludzie uprzytomnili sobie, a matki

odczuły, jak ważna jest ich rola w społeczeństwie. W tym dniu mamy

obdarzane s± szczególnymi dowodami miło¶ci.

Narrator 2:

Nie napisano, nie wy¶piewano wszystkiego co wi±że się ze słowem

matka. Jed-nak kiedy człowiek ugina się pod ciężarem problemów,

trudów, cierpień i roz-paczy, wtedy jego wargi wypowiadaj± to jedno

jedyne słowo - Mamo.

Uczeń 1

Jest jedno takie serce

spo¶ród serc wielu tysięcy

i bije wci±ż nieprzerwanie

i kocha najgoręcej.

To serce naszej Mamy

najlepsze w całym ¶wiecie

i nigdy takiego serca nie odnajdziecie.

Mijaj± lata w rozpędzie

twarde skały czas kruszy.

Miło¶ci matki do dzieci

żaden czas, nigdy nie ruszy.

Uczeń 2

Matko, pamiętasz w naszym ogrodzie - hodowała¶ kwiaty

W naszym małym, wesołym ogrodzie...

Tak cię cieszyły, gdy się rozwijały

Kolorowsze i bujniejsze co dzień...

Tak cię cieszyły barwne tulipany

I peonie kwitn±ce pod oknem...

Jak piękne były w tym ogrodzie róże

Dwa tureckie bzy dumne, samotne...

Uczeń 3

Mogę, o mamo, i¶ć ogromnym ¶wiatem

I ogl±dać cuda tego ¶wiata,

Lecz nigdy, nigdzie, mamo nie zapomnę

O tych twoich najpiękniejszych kwiatach.

O tej maciejce tak pachn±cej noc±

I o bratkach, ¶ciel±cych się nisko...

O, mamo, nigdy, nigdzie nie zapomnę

Twego ogrodu...

Narrator 1:

Matk± rodzaju ludzkiego jest Ewa, w Biblii - pierwsza kobieta,

mężatka, "gdyż z męża została wzięta", jak podaje Pismo więte.

Natomiast najsłynniejsz± kró-low± polsk±, która zyskała miano matki

królów była Elżbieta Rakuszanka, żona Kazimierza Jagiellończyka -

matka 6 synów i 7 córek.

Narrator 2:

W starożytno¶ci słynn± kobiet± - matk± była matka Grakcha, żyj±ca w

II wieku p. n. e. Miała 12 dzieci. Po¶więciła swoje życie wychowaniu

dzieci. Była jedn± z najzdolniejszych i wykształconych Rzymianek.

Uczeń 4

Stanęła ma matka w jasno¶ci,

W pełni złotego promyka,

Bierze rondelki w ręce,

A własnym sercem dotyka.

Stanęła matka troskliwa

A w garnku zbiera się burza,

Sól, mięso, jarzyny pachn±ce

We wnętrzu garnka zanurza.

Uczeń 5

Od rana do pónej nocy

O nas się kłopocze. Dba o ciepło,

W ogień dmucha,

Czapki szyje nam z kożucha.

Wszystkie troski z nami dzieli.

Uczeń 6

Ile ryb żyje w morzu,

Ile ptaków jest w przestworzu,

Ile gwiazd na niebie l¶ni,

Tyle, mamo, tu na ¶wiecie

Dni radosnych - twoje dziecię

Dzisiaj z serca życzy Ci.

Droga Mamo, niech pogoda

Życiu twemu stale ¶wieci.

W niepogodę sił ci doda

Szczera miło¶ć twoich dzieci.

Uczeń 7

Twoje serce, Mamo

- jest takie ogromne,

gniazdo z Twoich ramion

tak bezpieczne.

Kiedy się w nie wtulam,

łatwo jest zapomnieć

wszystkie smutki, smuteczki,

strachy niedorzeczne.

Narrator 1:

Najsłynniejszą matką na œwiecie jest niewątpliwie Matka Boska, której œwięto obchodzimy m.in. 2 lutego, 3 maja, 26 sierpnia, czy 8 wrzeœnia.

Uczeń 8:

Nie tylko pod krzyżem

- mówiła Matka Boska -

ale i w niebie zmartwienie

Œwięty Piotr pilnuje bramy,

każdy ma swoje własne zajęcia

tylko ja zwyczajnie jak mama

muszę mieć czas na wszystko

i dla wszystkich

Narrator 2:

Również w języku polskim mamy wiele aforyzmów, czyli stwierdzeń, na które nikt wczeœniej nie wpadł, które zostały poœwięcone matce. Mają one charakter uniwersalnej prawdy, a zarazem podkreœlają wartoœć tego cennego słowa - Matka. Aforyzmy ą mądroœcią narodu. W nich jest mowa o naszych matkach.

Oto niektóre z nich:

Do ludzi po rozum, do matki po serce.

Do życia ostatka kocha tylko matka.

Nie ma piękniejszej twarzy nad oblicze kochającej matki.

Uczucie, które łączy matkę z jej dzieckiem jest najprawdziwsze i najbardziej wzruszające.

Uczeń 9

Dzisiaj, jak co dzień rano,

Zerwałaœ się do pracy.

Wstajesz tak wczeœnie mamo,

O œwicie niby ptacy.

Poczekaj, takaœ zajęta,

Odłóż na chwilę robotę,

Bo to dziœ wielkie œwięto -

Czyœ zapomniała o tym?

Uczeń 10

Porzuć na chwilę troski,

Uœmiechnij się inaczej.

- Patrz, jakie ręce masz szorstkie

- Od tej codziennej pracy.

Uczeń 11

I oczy też masz zmęczone,

- kochane twoje oczy.

- My wiemy, dla nas one

- Czuwają długo w nocy.

Ty może myœlisz: "Ot, dzieci -

Nie wiedzą, nie spostrzegą...

Gdzieœ to wciąż biegnie, gdzieœ leci,

Nie zauważę niczego".

Uczeń 12

My rozumiemy: dla nas

Tak męczysz się, tak się trudzisz,

Bo pracy trzeba nie lada,

Nim z dzieci wyrosną ludzie.

Kochamy cię, ty wiesz o tym,

Tak jak nikogo na ziemi.

Patrz - wiosna, słonce złote,

Wiatr igra chmurami białymi...

Uczeń 13

Wstajesz wczeœnie ze wschodem

i jak słońce nad domem œwiecisz.

I jak słońce, które ogrodem

idzie - krzątasz się poœród dzieci.

Twój to promień œwieci nad kuchnią,

to nad chlebem, nad szklanką mleka.

Nawet kiedy czasem mi smutno,

gdy cię ujrzę - to się uœmiecham.

Kiedy idę do szkoły rano,

ty mnie żegnasz czuła i dobra.

Ty mnie głaszczesz swą spracowaną

ręką, kiedy wracam na obiad.

Uczeń 14

Ja wiem, mamo, wiem, ile troski

w każdy dzień, chwilę włożyć trzeba -

ile pracy, aby z gałązki

wielkie, piękne wyrosły drzewa.

Ale kiedy będę już dorosły,

kiedy będę miał silne dłonie,

to ja ciebie, tak jak krzew róży,

od burz i wichrów osłonię.

A dziœ - popatrz - zasypia już miasto,

więc pocałuj mnie na dobranoc.

Z pocałunkiem jak z dobrą gwiazdą

na powiekach chcę zasnąć, mamo!

Narrator 2:

Kochane mamy to wy tworzycie ciepłą atmosferę naszych domów, œwiąt, co-dziennego dnia. To Wy dałyœcie nam to, co najcenniejsze - życie! Pamiętajcie, że zawsze Was kochamy, mimo tego, że nieraz dostarczamy wam zmartwień i kłopotów. (piosenka wykonana przez dzieci, upominki, życzenia)



Wyszukiwarka