K O N S P E K T
DATA |
KLASA |
STUDENT PROWADZACY |
OCENA |
10.2008r. |
1c |
Kinga Marcinkowska |
|
Temat: Człowiek jako istota społeczna.
I. Założenia metodyczne:
1. Cele kształcące:
POZIOM 1
Kategoria A - Zapamiętanie wiadomości
Uczeń zna, wie, pamięta:
Pojęcia: istota społeczna
Kategoria B- Rozumienie wiadomości
Uczeń rozumie:
Rolę społeczeństwa w kształtowaniu się osobowości i moralności człowieka.
POZIOM 2
Kategoria C- Zastosowanie wiadomości w sytuacjach typowych
Uczeń potrafi:
- wyjaśnić w/w pojęcie
Kategoria D- Zastosowanie wiadomości w sytuacjach problemowych (nietypowych)
Uczeń potrafi:
Wyjaśnić czym człowiek wyróżnia się spośród innych stworzeń.
POZIOM 3
Kategoria E, F postawy, system wartości.
Uczeń dostrzega, ma świadomość, rozumie:
Nienaruszalność podstawowych praw naturalnych przysługujących każdemu człowiekowi
2.Metody:
- pogadanka
- praca pod kierunkiem
- praca z podręcznikiem
- burza mózgów
3. Środki dydaktyczne:
- podręcznik Maria Gensler, Ewa Marciniak „Wiedza o społeczeństwie”
4. Formy:
Indywidualna, zbiorowa
5. Zasady nauczania:
-Werbalna, poglądowa, systematycznego i aktywnego udziału na lekcji
II. Tok lekcji:
Ogniwa |
Czas |
Czynności nauczyciela |
Czynności uczniów |
1. Czynności początkowe |
1 min. |
- przywitanie z uczniami |
- odpowiadają |
2. Rekapitulacja wtórna
|
10 min. |
- Uczniowie piszą kartkówkę z omówionego wcześniej działu. |
- piszą |
3. Nawiązanie |
2 min. |
- „Na dzisiejszej lekcji zastanowimy się jaka jest natura człowieka. Odpowiemy tez na pytanie jakie warunki muszą zaistnieć aby nasza osobowość, charakter zostały odpowiednio ukształtowane”.
|
- słuchają
|
4. Czynności właściwe
|
22 min.
|
- „ Wyobraźcie sobie, że wyjeżdżacie na bezludną wyspę. Co byście na nią zabrali?” Każdy uczeń dostaje kartkę, na której ma w trzech podpunktach wypisać co chce zabrać na bezludną wyspę. Na tablicy przyczepiam rysunek wyspy. Po 5 minutach zbieram wypełnione kartki. Czytam głośno wypełnione przez uczniów kartki. Podkreślam propozycje mówiące o potrzebie zabrania drugiego człowieka, np. przyjaciel, kolega, osoba obdarzana autorytetem. Tłumaczę klasie, że brak obecności drugiego człowieka w dłuższym okresie czasu powoduje poczucie samotności. Wspólnie dochodzimy do wniosku, że to inni ludzie uczą nas bycia człowiekiem. Bez społeczeństwa człowiek nie może się rozwijać, jego możliwości intelektualne zacierają się. Środowisko, w którym żyjemy przekazuje nam wartości i zasady moralne, według których powinniśmy postępować. Aby klasa lepiej mogła zrozumieć ten problem opowiadam przypadki „ dzikich dzieci”, które były wychowywane przez psy lub świadomie izolowano je przez rodziców. Niektóre z nich po odnalezieniu nie nauczyły się mówić, mimo pełnej sprawności fizycznej. Problem ten jest badany przez socjologów, obecnie podkreślany jest pogląd, który głosi, że człowiek staje się człowiekiem. Uczy się nim być na przestrzeni swojego życia. Proszę klasę aby na podstawie tekstu podręcznika i własnych obserwacji powiedziała czym wyróżniamy się w świecie przyrody?
|
- piszą
- słuchają
- uczucia - rozum i wolna wola - zdolność do przewidywania skutków swoich decyzji i swego postępowania - pionowa postawa ciała |
5. Rekapitulacja pierwotna |
4 min. |
- Jaki wniosek ze społecznej natury człowieka wynika dla każdego z nas? - Jako zadanie domowe maja napisać czego oni uczą się od środowiska w którym żyją oraz czego inni mogą nauczyć się od nich? |
- odpowiadają, ze człowiek musi przestrzegać norm, by żyć z innymi ludźmi, nie może tez myśleć tylko o sobie |
6. Czynności końcowe
|
2 min. |
- żegnam się z klasą
|
- wychodzą z klasy |