Pierwsza zasada termodynamiki: zmiana energii wewnętrznej ΔU układu jest równa sumie ciepła, które układ wymienia z otoczeniem, oraz pracy wykonanej nad tym układem: ΔU = Q + W.

Przemiany termodynamiczne: przemiana izobaryczna; przemiana izotermiczna; przemiana izochoryczna; przemiana adiabatyczna; przemiana politropowa.

Podstawowe założenia modelu gazu doskonałego:

1. Ilość molekuł, z których składa się gaz, jest bardzo duża. Na przykład 1 mol gazu zawiera 6,02·10²³ cząsteczek.

2. Średnie odległości między cząsteczkami są tak duże w porównaniu z rozmiarami molekuł, że cząsteczki gazu można traktować jako punkty pozbawione objętości (jednak mające masę).

3. Cząsteczki gazu poza momentami zderzeń nie oddziałują ze sobą. Molekuły rejestrują istnienie innych molekuł w momentach zderzania się z nimi.

4. Cząsteczki gazu znajdują się w ciągłym chaotycznym ruchu. Ruch cząsteczek gazu pomiędzy zderzeniami jest jednostajny prostoliniowy. Zderzenia między cząsteczkami oraz zderzenia cząsteczek ze ściankami naczynia są sprężyste (podczas zderzeń nie zmienia się suma energii kinetycznej cząsteczek biorących w nich udział).

5. W danej chwili cząsteczki gazu mogą mieć różne wartości energii kinetycznej (poruszają się z różnymi szybkościami), ale średnia energia kinetyczna wszystkich cząsteczek jest proporcjonalna do temperatury gazu.

Parametry stanu gazu: ciśnienie p; temperatura T; objętość V.

Prawo Boyle'a-Mariotte'a: W izotermicznej przemianie stałej masy gazu ciśnienie, panujące w gazie, jest odwrotnie proporcjonalne do jego objętości.

Prawo Charlesa: W izochorycznej przemianie stałej masy gazu ciśnienie panujące w gazie jest wprost proporcjonalne do jego temperatury.

Prawo Gay-Lussaca: W izobarycznej przemianie stałej masy gazu objętość zajmowania przez gaz jest wprost proporcjonalna do jego temperatury.

Przemiana adiabatyczna: Przemiana, w której zmieniają się trzy parametry stanu gazu, czyli ciśnienie, objętość i temperatura. Podczas tej przemiany gaz nie wymienia ciepła z otoczeniem i dlatego podczas sprężania adiabatycznego rośnie jego temperatura, a podczas rozprężania jego temperatura maleje. Przykładem sprężania adiabatycznego jest sprężanie powietrza w cylindrze silnika wysokoprężnego.

Prawo Ohma: Stosunek napięcia do natężenia jest wielkością stałą, równą wartości oporu przewodnika.

Równanie Clapeyrona (równanie stanu gazu doskonałego): równanie stanu opisujące związek pomiędzy temperaturą, ciśnieniem i objętością gazu doskonałego, a w sposób przybliżony opisujący gazy rzeczywiste.

Równanie to jest wyprowadzane na podstawie założeń:

1. gaz składa się z poruszających się cząsteczek; 2. cząsteczki zderzają się ze sobą oraz ze ściankami naczynia w którym się znajdują; 3. brak oddziaływań międzycząsteczkowych w gazie, z wyjątkiem odpychania w momencie zderzeń cząsteczek; 4. objętość (rozmiary) cząsteczek jest pomijana; 5. zderzenia cząsteczek są doskonale sprężyste.

Indukcja magnetyczna: w fizyce wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne. Wektor ten określa siłę Lorentza, z jaką pole magnetyczne działa na poruszający się w nim ładunek elektryczny.

Siła Lorentza: to siła jaka działa na cząstkę obdarzoną ładunkiem elektrycznym znajdującą się w polu elektromagnetycznym. Prawo (wzór) podany po raz pierwszy przez Lorentza i nazwany na jego cześć.

Pierwsza zasada termodynamiki: zmiana energii wewnętrznej ΔU układu jest równa sumie ciepła, które układ wymienia z otoczeniem, oraz pracy wykonanej nad tym układem: ΔU = Q + W.

Przemiany termodynamiczne: przemiana izobaryczna; przemiana izotermiczna; przemiana izochoryczna; przemiana adiabatyczna; przemiana politropowa.

Podstawowe założenia modelu gazu doskonałego:

1. Ilość molekuł, z których składa się gaz, jest bardzo duża. Na przykład 1 mol gazu zawiera 6,02·10²³ cząsteczek.

2. Średnie odległości między cząsteczkami są tak duże w porównaniu z rozmiarami molekuł, że cząsteczki gazu można traktować jako punkty pozbawione objętości (jednak mające masę).

3. Cząsteczki gazu poza momentami zderzeń nie oddziałują ze sobą. Molekuły rejestrują istnienie innych molekuł w momentach zderzania się z nimi.

4. Cząsteczki gazu znajdują się w ciągłym chaotycznym ruchu. Ruch cząsteczek gazu pomiędzy zderzeniami jest jednostajny prostoliniowy. Zderzenia między cząsteczkami oraz zderzenia cząsteczek ze ściankami naczynia są sprężyste (podczas zderzeń nie zmienia się suma energii kinetycznej cząsteczek biorących w nich udział).

5. W danej chwili cząsteczki gazu mogą mieć różne wartości energii kinetycznej (poruszają się z różnymi szybkościami), ale średnia energia kinetyczna wszystkich cząsteczek jest proporcjonalna do temperatury gazu.

Parametry stanu gazu: ciśnienie p; temperatura T; objętość V.

Prawo Boyle'a-Mariotte'a: W izotermicznej przemianie stałej masy gazu ciśnienie, panujące w gazie, jest odwrotnie proporcjonalne do jego objętości.

Prawo Charlesa: W izochorycznej przemianie stałej masy gazu ciśnienie panujące w gazie jest wprost proporcjonalne do jego temperatury.

Prawo Gay-Lussaca: W izobarycznej przemianie stałej masy gazu objętość zajmowania przez gaz jest wprost proporcjonalna do jego temperatury.

Przemiana adiabatyczna: Przemiana, w której zmieniają się trzy parametry stanu gazu, czyli ciśnienie, objętość i temperatura. Podczas tej przemiany gaz nie wymienia ciepła z otoczeniem i dlatego podczas sprężania adiabatycznego rośnie jego temperatura, a podczas rozprężania jego temperatura maleje. Przykładem sprężania adiabatycznego jest sprężanie powietrza w cylindrze silnika wysokoprężnego.

Prawo Ohma: Stosunek napięcia do natężenia jest wielkością stałą, równą wartości oporu przewodnika.

Równanie Clapeyrona (równanie stanu gazu doskonałego): równanie stanu opisujące związek pomiędzy temperaturą, ciśnieniem i objętością gazu doskonałego, a w sposób przybliżony opisujący gazy rzeczywiste.

Równanie to jest wyprowadzane na podstawie założeń:

1. gaz składa się z poruszających się cząsteczek; 2. cząsteczki zderzają się ze sobą oraz ze ściankami naczynia w którym się znajdują; 3. brak oddziaływań międzycząsteczkowych w gazie, z wyjątkiem odpychania w momencie zderzeń cząsteczek; 4. objętość (rozmiary) cząsteczek jest pomijana; 5. zderzenia cząsteczek są doskonale sprężyste.

Indukcja magnetyczna: w fizyce wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne. Wektor ten określa siłę Lorentza, z jaką pole magnetyczne działa na poruszający się w nim ładunek elektryczny.

Siła Lorentza: to siła jaka działa na cząstkę obdarzoną ładunkiem elektrycznym znajdującą się w polu elektromagnetycznym. Prawo (wzór) podany po raz pierwszy przez Lorentza i nazwany na jego cześć.

Pierwsza zasada termodynamiki: zmiana energii wewnętrznej ΔU układu jest równa sumie ciepła, które układ wymienia z otoczeniem, oraz pracy wykonanej nad tym układem: ΔU = Q + W.

Przemiany termodynamiczne: przemiana izobaryczna; przemiana izotermiczna; przemiana izochoryczna; przemiana adiabatyczna; przemiana politropowa.

Podstawowe założenia modelu gazu doskonałego:

1. Ilość molekuł, z których składa się gaz, jest bardzo duża. Na przykład 1 mol gazu zawiera 6,02·10²³ cząsteczek.

2. Średnie odległości między cząsteczkami są tak duże w porównaniu z rozmiarami molekuł, że cząsteczki gazu można traktować jako punkty pozbawione objętości (jednak mające masę).

3. Cząsteczki gazu poza momentami zderzeń nie oddziałują ze sobą. Molekuły rejestrują istnienie innych molekuł w momentach zderzania się z nimi.

4. Cząsteczki gazu znajdują się w ciągłym chaotycznym ruchu. Ruch cząsteczek gazu pomiędzy zderzeniami jest jednostajny prostoliniowy. Zderzenia między cząsteczkami oraz zderzenia cząsteczek ze ściankami naczynia są sprężyste (podczas zderzeń nie zmienia się suma energii kinetycznej cząsteczek biorących w nich udział).

5. W danej chwili cząsteczki gazu mogą mieć różne wartości energii kinetycznej (poruszają się z różnymi szybkościami), ale średnia energia kinetyczna wszystkich cząsteczek jest proporcjonalna do temperatury gazu.

Parametry stanu gazu: ciśnienie p; temperatura T; objętość V.

Prawo Boyle'a-Mariotte'a: W izotermicznej przemianie stałej masy gazu ciśnienie, panujące w gazie, jest odwrotnie proporcjonalne do jego objętości.

Prawo Charlesa: W izochorycznej przemianie stałej masy gazu ciśnienie panujące w gazie jest wprost proporcjonalne do jego temperatury.

Prawo Gay-Lussaca: W izobarycznej przemianie stałej masy gazu objętość zajmowania przez gaz jest wprost proporcjonalna do jego temperatury.

Przemiana adiabatyczna: Przemiana, w której zmieniają się trzy parametry stanu gazu, czyli ciśnienie, objętość i temperatura. Podczas tej przemiany gaz nie wymienia ciepła z otoczeniem i dlatego podczas sprężania adiabatycznego rośnie jego temperatura, a podczas rozprężania jego temperatura maleje. Przykładem sprężania adiabatycznego jest sprężanie powietrza w cylindrze silnika wysokoprężnego.

Prawo Ohma: Stosunek napięcia do natężenia jest wielkością stałą, równą wartości oporu przewodnika.

Równanie Clapeyrona (równanie stanu gazu doskonałego): równanie stanu opisujące związek pomiędzy temperaturą, ciśnieniem i objętością gazu doskonałego, a w sposób przybliżony opisujący gazy rzeczywiste.

Równanie to jest wyprowadzane na podstawie założeń:

1. gaz składa się z poruszających się cząsteczek; 2. cząsteczki zderzają się ze sobą oraz ze ściankami naczynia w którym się znajdują; 3. brak oddziaływań międzycząsteczkowych w gazie, z wyjątkiem odpychania w momencie zderzeń cząsteczek; 4. objętość (rozmiary) cząsteczek jest pomijana; 5. zderzenia cząsteczek są doskonale sprężyste.

Indukcja magnetyczna: w fizyce wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne. Wektor ten określa siłę Lorentza, z jaką pole magnetyczne działa na poruszający się w nim ładunek elektryczny.

Siła Lorentza: to siła jaka działa na cząstkę obdarzoną ładunkiem elektrycznym znajdującą się w polu elektromagnetycznym. Prawo (wzór) podany po raz pierwszy przez Lorentza i nazwany na jego cześć.

Pierwsza zasada termodynamiki: zmiana energii wewnętrznej ΔU układu jest równa sumie ciepła, które układ wymienia z otoczeniem, oraz pracy wykonanej nad tym układem: ΔU = Q + W.

Przemiany termodynamiczne: przemiana izobaryczna; przemiana izotermiczna; przemiana izochoryczna; przemiana adiabatyczna; przemiana politropowa.

Podstawowe założenia modelu gazu doskonałego:

1. Ilość molekuł, z których składa się gaz, jest bardzo duża. Na przykład 1 mol gazu zawiera 6,02·10²³ cząsteczek.

2. Średnie odległości między cząsteczkami są tak duże w porównaniu z rozmiarami molekuł, że cząsteczki gazu można traktować jako punkty pozbawione objętości (jednak mające masę).

3. Cząsteczki gazu poza momentami zderzeń nie oddziałują ze sobą. Molekuły rejestrują istnienie innych molekuł w momentach zderzania się z nimi.

4. Cząsteczki gazu znajdują się w ciągłym chaotycznym ruchu. Ruch cząsteczek gazu pomiędzy zderzeniami jest jednostajny prostoliniowy. Zderzenia między cząsteczkami oraz zderzenia cząsteczek ze ściankami naczynia są sprężyste (podczas zderzeń nie zmienia się suma energii kinetycznej cząsteczek biorących w nich udział).

5. W danej chwili cząsteczki gazu mogą mieć różne wartości energii kinetycznej (poruszają się z różnymi szybkościami), ale średnia energia kinetyczna wszystkich cząsteczek jest proporcjonalna do temperatury gazu.

Parametry stanu gazu: ciśnienie p; temperatura T; objętość V.

Prawo Boyle'a-Mariotte'a: W izotermicznej przemianie stałej masy gazu ciśnienie, panujące w gazie, jest odwrotnie proporcjonalne do jego objętości.

Prawo Charlesa: W izochorycznej przemianie stałej masy gazu ciśnienie panujące w gazie jest wprost proporcjonalne do jego temperatury.

Prawo Gay-Lussaca: W izobarycznej przemianie stałej masy gazu objętość zajmowania przez gaz jest wprost proporcjonalna do jego temperatury.

Przemiana adiabatyczna: Przemiana, w której zmieniają się trzy parametry stanu gazu, czyli ciśnienie, objętość i temperatura. Podczas tej przemiany gaz nie wymienia ciepła z otoczeniem i dlatego podczas sprężania adiabatycznego rośnie jego temperatura, a podczas rozprężania jego temperatura maleje. Przykładem sprężania adiabatycznego jest sprężanie powietrza w cylindrze silnika wysokoprężnego.

Prawo Ohma: Stosunek napięcia do natężenia jest wielkością stałą, równą wartości oporu przewodnika.

Równanie Clapeyrona (równanie stanu gazu doskonałego): równanie stanu opisujące związek pomiędzy temperaturą, ciśnieniem i objętością gazu doskonałego, a w sposób przybliżony opisujący gazy rzeczywiste.

Równanie to jest wyprowadzane na podstawie założeń:

1. gaz składa się z poruszających się cząsteczek; 2. cząsteczki zderzają się ze sobą oraz ze ściankami naczynia w którym się znajdują; 3. brak oddziaływań międzycząsteczkowych w gazie, z wyjątkiem odpychania w momencie zderzeń cząsteczek; 4. objętość (rozmiary) cząsteczek jest pomijana; 5. zderzenia cząsteczek są doskonale sprężyste.

Indukcja magnetyczna: w fizyce wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne. Wektor ten określa siłę Lorentza, z jaką pole magnetyczne działa na poruszający się w nim ładunek elektryczny.

Siła Lorentza: to siła jaka działa na cząstkę obdarzoną ładunkiem elektrycznym znajdującą się w polu elektromagnetycznym. Prawo (wzór) podany po raz pierwszy przez Lorentza i nazwany na jego cześć.

Pierwsza zasada termodynamiki: zmiana energii wewnętrznej ΔU układu jest równa sumie ciepła, które układ wymienia z otoczeniem, oraz pracy wykonanej nad tym układem: ΔU = Q + W.

Przemiany termodynamiczne: przemiana izobaryczna; przemiana izotermiczna; przemiana izochoryczna; przemiana adiabatyczna; przemiana politropowa.

Podstawowe założenia modelu gazu doskonałego:

1. Ilość molekuł, z których składa się gaz, jest bardzo duża. Na przykład 1 mol gazu zawiera 6,02·10²³ cząsteczek.

2. Średnie odległości między cząsteczkami są tak duże w porównaniu z rozmiarami molekuł, że cząsteczki gazu można traktować jako punkty pozbawione objętości (jednak mające masę).

3. Cząsteczki gazu poza momentami zderzeń nie oddziałują ze sobą. Molekuły rejestrują istnienie innych molekuł w momentach zderzania się z nimi.

4. Cząsteczki gazu znajdują się w ciągłym chaotycznym ruchu. Ruch cząsteczek gazu pomiędzy zderzeniami jest jednostajny prostoliniowy. Zderzenia między cząsteczkami oraz zderzenia cząsteczek ze ściankami naczynia są sprężyste (podczas zderzeń nie zmienia się suma energii kinetycznej cząsteczek biorących w nich udział).

5. W danej chwili cząsteczki gazu mogą mieć różne wartości energii kinetycznej (poruszają się z różnymi szybkościami), ale średnia energia kinetyczna wszystkich cząsteczek jest proporcjonalna do temperatury gazu.

Parametry stanu gazu: ciśnienie p; temperatura T; objętość V.

Prawo Boyle'a-Mariotte'a: W izotermicznej przemianie stałej masy gazu ciśnienie, panujące w gazie, jest odwrotnie proporcjonalne do jego objętości.

Prawo Charlesa: W izochorycznej przemianie stałej masy gazu ciśnienie panujące w gazie jest wprost proporcjonalne do jego temperatury.

Prawo Gay-Lussaca: W izobarycznej przemianie stałej masy gazu objętość zajmowania przez gaz jest wprost proporcjonalna do jego temperatury.

Przemiana adiabatyczna: Przemiana, w której zmieniają się trzy parametry stanu gazu, czyli ciśnienie, objętość i temperatura. Podczas tej przemiany gaz nie wymienia ciepła z otoczeniem i dlatego podczas sprężania adiabatycznego rośnie jego temperatura, a podczas rozprężania jego temperatura maleje. Przykładem sprężania adiabatycznego jest sprężanie powietrza w cylindrze silnika wysokoprężnego.

Prawo Ohma: Stosunek napięcia do natężenia jest wielkością stałą, równą wartości oporu przewodnika.

Równanie Clapeyrona (równanie stanu gazu doskonałego): równanie stanu opisujące związek pomiędzy temperaturą, ciśnieniem i objętością gazu doskonałego, a w sposób przybliżony opisujący gazy rzeczywiste.

Równanie to jest wyprowadzane na podstawie założeń:

1. gaz składa się z poruszających się cząsteczek; 2. cząsteczki zderzają się ze sobą oraz ze ściankami naczynia w którym się znajdują; 3. brak oddziaływań międzycząsteczkowych w gazie, z wyjątkiem odpychania w momencie zderzeń cząsteczek; 4. objętość (rozmiary) cząsteczek jest pomijana; 5. zderzenia cząsteczek są doskonale sprężyste.

Indukcja magnetyczna: w fizyce wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne. Wektor ten określa siłę Lorentza, z jaką pole magnetyczne działa na poruszający się w nim ładunek elektryczny.

Siła Lorentza: to siła jaka działa na cząstkę obdarzoną ładunkiem elektrycznym znajdującą się w polu elektromagnetycznym. Prawo (wzór) podany po raz pierwszy przez Lorentza i nazwany na jego cześć.

---