Józef Tischner „Myślenie według wartości”- sztuka etyki
wpływ nauk technicznych (celem: takie poznanie świata by dzięki niemu stworzyć maszyny niezbędne do opanowania go) na myślenie etyczne
widzenie istoty człowieka w jego działaniu, mocy, zdolności panowania
formułowanie powszechnych „norm działania” człowieka - pomijanie wewn. stosunku człowieka do własnej działalności
myślenie etyczne jest odrywane od swych doświadczalnych źródeł
w najlepszym razie człowieka można pouczyć o tym jak ma w poszczególnych syt. udawać moralność
pytanie o źródła ludzkiej wrażliwości etycznej
Etyka i doświadczenie
dla zaistnienia etyki konieczna jest jakaś wartość i antywartość (dobro i zło) oraz obiektywizm w myśleniu
źródłowym dośw. dla ludzkiej samowiedzy etycznej jest doświadczenie drugiego człowieka - jest fundamentem podstawowych wartości etycznych, podstawą obiektywizmu, źródłem odpowiedzialności za świat zewn.
„trzeba” coś zrobić w obliczu drugiego człowieka - poczucie powinności -„odpowiedzialność” - egzystencjalna tragiczność bytu ludzkiego -wołanie drugiego zawsze wołaniem o ratunek
ostateczną podstawą wezwania etycznego, płynącego od strony drugiego, jest przejawiająca się w nim dobroć woli (nawet gdy się postępuje źle to szuka się w tym jakiegoś dobra)
wołanie dobroci ludzkiej o ratunek jest sposobem istnienia człowieka w świecie - mocno zobowiązuje
adresat wołania -dobra wola w nas - ratunek drugiego jest jednocześnie ratunkiem nas samych (jego - z tragiczności; nas - z zagrożenia niebezpieczeństwem winy)
doświadczenie drugiego człowieka oznacza otwarcie dla nas etycznego horyzontu naszego myślenia -istotą dialog dobrej woli, w którym chodzi o wartość i antywartość; sprzężenie dobra drugiego z naszym dobrem - wspólnota
dobro = nieobłudna prawda
tylko drugi człowiek jest w stanie wyprowadzić nas z obsesji skierowanej do nas samych
wierność wobec zasad ma zastąpić wierność, jaką jesteśmy winni człowiekowi
Norma i wartość
co jest podstawową troską człowieka, który słyszy wezwanie drugiego?
twórcze operowanie normą - konieczność dostrzegania tragiczności; skuteczne - posługiwanie się wyobraźnią
warunkiem istnienia normy jest intuicja/wyczucie wartości
spotkanie drugiego w jego tragiczności otwiera naszą świadomość na świat obiektywnego dobra i zła”
„style etyczne” w różnych wiekach - próby nakłaniania etyki do świadczenia temu co aktualnie dobre np. ethos pracy wyzwolonej
najważniejsze w etyce powinno być rozwijanie w ludziach sztuki odkrywania, dopiero później trzeba szukać środków zaradczych
„trzeba” - podjąć to, co powinno być podjęte tu i teraz i co ja mam podjąć, bo jeśli nie podejmę to wina mnie dosięgnie
czas niesie ze sobą szansę dojrzałości -trafniejszych odpowiedzi na stare i nowe tragedie człowieka
Sposoby bycia
etyka technologiczna -ludzki „ethos” rozważany przede wszystkim od strony ludzkiego działania
wezwanie do autentyzmu - skrajności: faryzeizm (dobre uczynki ale złe kiepskie intencje) i pięknoduchostwo (dobre intencje, marne uczynki)
„sposób bycia” jako bezpośredni przejaw tego, kim człowiek jest = uczynki + wszystkie przejawy wewnętrznej prawdy człowieka właściwe konkretnej sytuacji w jakiej ów człowiek się znalazł
ideał prawodawstwa - zbudowanie zewnętrznego ładu między członkami ludzkich społeczności
ideał etyki - zaprowadzenie wewnętrznego ładu w samym człowieku
myślenie etyczne jako odzwierciedlenie pragnienia bycia sobą
skupienie wokół samego siebie = przepajanie całego swojego jestestwa mocami i światłami własnej dobrej woli
Etyka i sztuka
etyka jako wiedza o sztuce - bo wyzwalanie dobroci woli, ocalanie jej i umacnianie jest Sztuką - największą ze wszystkich sztuk
naturalnym żywiołem człowieka jest środowisko etosu
etyka - wiedza o sztuce tworzenia
najbliższy etyce jest język odsłaniający - etyka jako sztuka celnych odsłonięć
język świadczy o prawdziwej naturze dobra, które jest diffusivum sui = raz odkryte i odczute, nie potrzebuje dodatkowego napędu, lecz samo z siebie dąży do wcielenia
1