płyny, reynold, Krzysztof Dziechciowski


Krzysztof Dziechciowski

Gr 4 bud

Sprawozdanie nr 3. Doświadczenie Reynoldsa

  1. Teoria

    1. Klasyfikacja ruchu ze względu na sposób poruszania się cząstek:

0x01 graphic

    1. Liczba Reynoldsa

Liczba Reynoldsa jest to wartość bezwymiarowa, która określa charakter ruchu cząstek cieczy.

0x01 graphic
dla przekroju kołowego i 0x01 graphic
dla koryta otwartego, gdzie 0x01 graphic
oznacza prędkość średnią przepływu, d - średnica przewodu, v - kinematyczny współczynnik lepkości i Rh - promień hydrauliczny koryta.

    1. Granice liczby Reynoldsa

1.3.1. Dla rurociągów

0x01 graphic

Re < 2320 2320 < Re < 4000 Re > 4000

1.3.2. Dla koryt otwartych praktycznie nie występuje ruch laminarny a Re > 50000.

  1. Cel i przebieg doświadczenia

Cele doświadczenia jest określenie charakteru ruchu na podstawie obserwacji oraz obliczonej liczby Re.

0x01 graphic

3. Obliczenia.

Współczynnik lepkości kinematycznej:

ν = 1,1717 * 10-6 m2/s (dla obu średnic, gdyż temperatura jest stała t = 14°C)

d1 = 1,40 cm

A1 = π*d2 / 4 = 1,54 cm2

d2 = 4,0 cm

A2 = π*d2 / 4 = 12,57 cm2

Dziennik pomiarów:

d[cm]

nr pomiaru

temp [°C]

lepkość ν [cSt]

objętość V [ml]

V śr

[ml]

czas

t [s]

Q [ml/s]

Q śr [ml/s]

v [cm/s]

Re

1,40

1

14

1,1717

175

172

40

4,38

4,29

2,79

333,113

170

4,25

170

4,25

2

440

430

12

36,67

35,83

23,28

2781,332

425

35,42

430

35,83

430

35,83

425

35,42

3

410

383

5

82,00

76,50

49,70

5937,821

400

80,00

390

78,00

375

75,00

370

74,00

370

74,00

380

76,00

365

73,00

4,00

1

375

375

25

15,00

15,00

1,19

407,4975

370

14,80

380

15,20

375

15,00

2

440

468

3

146,67

155,83

12,40

4233,446

440

146,67

485

161,67

490

163,33

470

156,67

450

150,00

480

160,00

490

163,33

440

146,67

490

163,33

3

310

350

1

310,00

349,67

27,83

9499,22

310

310,00

380

380,00

420

420,00

350

350,00

260

260,00

380

380,00

400

400,00

365

365,00

345

345,00

295

295,00

305

305,00

335

335,00

450

450,00

340

340,00

  1. Wnioski:

Przeprowadzone doświadczenie potwierdziło teoretyczne założenia. Obserwowany przepływ, gdy strużka cieczy fluorescencyjnej pozostawała gładka, po dokonaniu obliczeń jest ruchem laminarnym. To samo można powiedzieć o kolejnych obserwacjach i potwierdzających odpowiedni reżim obliczeniach.

Niepewności pomiaru i obliczeń wynikają z różnych przyczyn. Jedną z nich jest niezbyt dokładny pomiar czasu. Ten zaś wynika z trudności dokładnego określenia momentu rozpoczęcia przepływu przejściowego, a później zaniku cieczy fluorescencyjnej. Wpływ na to ma także czas reakcji mierzącego, a także niepewność określenie zapełnienia menzurki. Konieczne byłoby również odizolowanie układu od czynników zewnętrznych, gdyż nawet lekkie wstrząsy zaburzają przebieg doświadczenia.

  1. Opis reżimów:

    1. Ruch laminarny - ruch cząsteczek cieczy, polegający na poruszaniu się cząsteczek równolegle do siebie tak, że ich tory nie przecinają się - cząsteczki się nie mieszają. Taki ruch wody związany jest z bardzo powolnym płynięciem cieczy w przewodzie.

    2. Ruch Turbulentny - taki ruch cząsteczek cieczy, że ich tory nie są równoległe, przecinają się. Ciecz jest mocno zmieszana, wzburzona. Przykładem jest ruch wody w rzece.

    3. Ruch pośredni - forma przejściowa miedzy ruchem laminarnym a turbulentnym, część cząsteczek porusza się ruchem powolnym a część wzburzonym na rozpatrywanym odcinku przewodu. Ruch ciężki do zaobserwowania.



Wyszukiwarka