Dybała- termin zerowy (14.062010)
GR A
1. Co to jest masowa kustomizacjia. Przykład
Coraz bardziej nasycone standaryzowanymi produktami rynki dosyć dobrze zaspokajają potrzeby konsumenckie. Chcąc osiągać większą zyskowność, firmy powinny zainicjować proces masowej customizacji, czyli masowej produkcji coraz bardziej zindywidualizowanych dóbr. W efekcie każdy konsument stałby się członkiem pewnej specyficznej niszy rynkowej.
Kastomizacja (kustomizacja, customization) jest to aktywne dostosowanie przez użytkownika wartości do własnych preferencji3. Kastomizacja ma miejsce m.in. wtedy, gdy klient wybiera rodzaj informacji, jaki ma być wyświetlany na stronie głównej portalu. Współtworzenie wartości (co-creating value) jest terminem używanym przez C.K. Prahalada i V. Ramaswany w publikacji Przyszłość konkurencji4. Oznacza ono czynny udział klienta w procesie współtworzenia wartości, a tym samym sugeruje jego większe zaangażowanie, niż ma to miejsce w przypadku kastomizacji. Masowa kastomizacja (mass customization) oznacza wytwarzanie dóbr i usług na potrzeby dużego rynku, dostosowanych do preferencji poszczególnych klientów przy cenach zbliżonych do cen produktów masowych, a więc pozbawionych indywidualizacji wartości5. Najważniejszym z powyższych pojęć wydaje się być masowa kastomizacja, która obejmuje zarówno kastomizację, jak i współtworzenie wartości przez klientów, przy zachowaniu odpowiednio dużej skali działania.
Przykład: platforma internetowa
2. Zasada dzialania Druarki 3D
Wałek rozprowadza na platformie podmodelowej warstwę proszku z zasobnika. Następnie, głowica drukująca, na podstawie modelu 3D nanosi na proszek środek spajający. Platforma podmodelowa opuszczana jest o grubość warstwy. Zasobnik proszku podnosi się zaś o tę samą odległośc i proces się powtarza. Tak budowany jest model fizyczny. Następnie model oczyszcza się z luźnego proszku. Aby uniknąć negatywnego wpływu wilgoci, model poddaje się kąpieli w gorącym wosku lub infiltruje innymi materiałami
3. Wymień metody masowego wytwarzania form wtryskowych
Hipermolding
4. Jakiej metody skanowania użyjesz do rzeźby gipsowej. Uzasadnij
Skanowaniem laserowym, ponieważ wiązka lasera potrafi dotrzeć do każdej niemalże krzywej zapadłości struktury elementu skanowanego. Nie mozna uzyc dotykowej bo igla zniszczyla by powierzchnie rzezby. Dlatego tylko optyczne metody.
5. Co to jest krzywa NURBS.
Popularna nazwa dla dwóch rodzajów obiektów: krzywych i powierzchni.
Kształt tych krzywych określany jest za pomocą punktów kontrolnych i znakomicie nadają się do modelowania kształtów organicznych w programach do tworzenia grafiki 3D.
Powierzchnia NURBS jest matematycznie najbardziej elastyczną metodą przedstawienia powierzchni w modelu. Powierzchnia B-spline jest łatwa w modyfikacji, gdyż każdy biegun jej siatki kontrolnej wpływa na kształt powierzchni tylko w ograniczonym stopniu. Siatka kontrolna jest analogiem wieloboku kontrolnego krzywej B-spline.
Uogólnienie Beziera, przechodzą przez punkty kontrolne posiadające wagę (decydujące o ich sile przyciągania), bardzo gładkie.
6. Jaka jest różnica w metodzie wyświetlania obrazu 3D systemem polaryzacji, a systemem metody przełączeniowej
Metoda polaryzacji obrazu - Metoda ta to ulepszenie techniki anaglifowej. Ponownie dwie klatki nakładane są na siebie z odpowiednim przesunięciem, które natualnie widziane byłoby przez oko lewe lub prawe. Technika tworzenia klatki polega na wyświetleniu odpowiednio spolaryzowanego obrazu na ścianie pokrytej folią aluminiową. Kieruneki polaryzacji nakładanych klatek są równoległe względem siebie. Jakość tak stworzonego obrazu jest wysoka, a kolory prawie naturalne.
Metoda przełączeniowa - Metoda ta to rozwiązanie problemu z nakładaniem się dwóch obrazów na siebie. Dzięki temu jakość obrazu jest idealna i nie ma problemu z wiernym odwzorowaniem kolorów. Polega ona na wyświetlaniu naprzemiennie obrazu dla lewego i prawego oka. Metoda ta daje najlepsze efekty, ale także jest najtrudniejsza do zrealizowania.
GR B
1. dlaczego robi się implanty indywidualizowane?
bo są niemalże idealnie dopasowane, koszt w porównaniu do użyteczności nie jest wcale duży, można je sterylizować
2. zasada działania metody stereolitografia (SLA)
Proces produkcji części z wykorzystaniem stereolitografii opiera się na stopniowym obrysowywaniu kolejnych przekrojów poziomych produkowanej części za pomocą lasera na sukcesywnie zanurzanej platformie w wannie z fotopolimerem. Pod wpływem światła laserowego, dochodzi do polimeryzacji i zestalenia substancji blisko powierzchni roztworu. Po obrysowaniu warstwy, platforma jest obniżana dokładnie o grubość wytworzonej warstwy, a cały proces powtarza się aż do uzyskania całego produkowanego elementu.
3. jaka jest tania metoda wykonywania okładzin na formy
formy ceramiczne (odlewane), kompozytowe, elastomerowe, formy wykonane w metodzie SLS i koszt to 500-2000$
4. czy w metodzie inżynierii odwrotnej można wprowadzać zmiany do modelu
tak, ponieważ w inżynierii odwrotnej przetwarzamy gotowy wyrób na plik graficzny tj. np. CAD i możemy go dowolnie edytować/modyfikować
5. metody wizualizacji modelów 3D
- ukrywanie linii zasłoniętych- pozwala lepiej zrozumieć zależności geometr między elementami modelu, wymaga zdefiniowania pow,
- cieniowanie- pokazuje pow modelu, pozwala na efektywne wykorzystanie koloru, metody:cien płaskie, Gourauda, Phonga,
- cieniowanie w czasie rzeczywistym,
- pełne renderowanie- umożliwia uzyskanie fotorealizmu wygenerowanego komputerowo widoku zawierającego obiekt i otoczenie, algorytmy uwzględniają informacje o geometrii, teksturze i sposobie odbijania światła przez obiekty, przenikalności obiektów przezroczystych i zewn warunkach oświetleniowych.
6. różnica pomiędzy wizualizacją CAVE a systemem wizualizacji sferycznej
Najbardziej zaawansowanym systemem tworzenia rzeczywistości wirtualnej jest CAVE. Zapewnia on użytkownikowi wrażenie pełnego zanurzenia w trójwymiarowym świecie generowanym przez komputer. Urządzenie wykorzystuje trzy ściany i podłogę jako ekrany projekcyjne z projektorami umieszczonymi na zewnątrz . Znajdujący się wewnątrz użytkownik wyposażony jest w specjalne stereoskopowe okulary sprzężone z wyświetlanym na ekranie obrazem. W momencie, gdy przesłaniane jest prawe oko, wyświetlany jest obraz dla oka lewego. Po kilkunastu milisekundach, gdy przesłaniane jest lewe oko, pojawia się odpowiednio przesunięty obraz dla oka prawego.
Zmiany są niezauważalne dla człowieka, który osiąga złudzenie idealnej trójwymiarowości.
Dla spotęgowania interaktywności obrazy są wyświetlane dla aktualnej pozycji i orientacji głowy użytkownika, wyznaczanej przez urządzenie śledzące umieszczone przy okularach. Obliczenia i dostosowywanie obrazu są prowadzone w czasie rzeczywistym. Dla pozostałych, biernych obserwatorów zmiany obrazu niezależne od ich ruchów stanowią więc pewną niedogodność.
Komunikacja z systemem odbywa się za pomocą myszo-joysticka służącego do sterowania i manipulacji obiektami.
Systemu Projekcji Sferycznej będącego swego rodzaju udoskonaleniem CAVE. Półprzezroczysta kula o średnicy 3.5 metra zapewnia nie tylko przebywanie w rzeczywistości wirtualnej, ale również swobodne poruszanie się w niej. Ruch obrotowy dużej kuli, zawieszonej na poduszce powietrznej, jest przenoszony na mniejszą kulę połączoną z układem pomiarowym. Dzięki informacjom dotyczącym ruchu kuli, przesyłanym do komputera, możliwa jest aktualizacja rzucanych na ekran obrazów, pochodzących z czterech projektorów zlokalizowanych wokół kuli i jednego umieszczonego nad nią. Obrazy generowane przez komputer są odpowiednio zniekształcone i łączą się na po-wierzchni kuli dostarczając użytkownikowi wrażenia poruszania się w środowisku generowanym przez komputer.