CYNICY, CYNICY


CYNICY.

Założycielem był Antystenes, był uczniem Gorgiasza i Sokratesa. Uważali, że najwazniejszą rzczą w życiu jest cnota, wszystko inne (w tym także wiedza) jest obojętne. Byli zwolennikami sensualizmu i materializmu. Uwazali, że istnieją jedynie rzeczy konkretne, a jeśli mówimy o czymś więcej to o słowach, nie o rzeczywistości, np.istnieje człowiek, ale pojęcie człowieczeństwo nie. Nie można definiować rzeczy, można je tylko opisywać.

Cnota jest ze swej natury dobra, wszystko inne uważane za dobro jest tlyko prez konwencje (twórcy cynizmu byli biednym proletariatem, dlatego załozyli, ze nawet gdyby mieli bogactwo, to ono by ich i tak nie uszczęśliwiało). Filozofia ta wyrosła nie z rozważań teoretycznych, a z warunków życiowych. Cenili jedynie życie „z zgodzie z naturą”, potepiając urządzenia społeczne i państwowe, byli za równouprawnieniem i zniesieniem granic.

Z czasem uczniowie np.Diogenes i Pirates porzucali bogactwo by życ w zgodzie z nauką cyników. Niektórzy próżni stoicy nawiązywali do postaw cyników. Wykształcił się powszechny ideał filozofa- ubogi i szczęśliwy. Z czasem idee cyników zaczeły odpowiadac wczesnemu chrzescijaństwu, stąd szkoął cyników przetrwała wiele wieków (aż do VI w ne)



Wyszukiwarka