|
|
|
|
|
Pokonywanie terenu czołganiem na brzuchu, na czworakach i na boku
|
Instruktor wprowadza drużynę w sytuację bojową: „Przeciwnik w sile drużyny prowadzi silny ogień z rejonu widocznego lasu. Drużyna otrzymuje zadanie podejść we wskazany rejon i zniszczyć go ogniem broni etatowej”
Wydaje komendę: BACZNOŚĆ! Uczył was będę pokonywania terenu czołganiem na brzuchu, na czworakach i na boku. SPOCZNIJ!”
” Służy to do zbliżania się do przeciwnika pod silnym ogniem przy niskim poszyciu (czołganie na brzuchu); przy wyższym poszyciu stosuje się czołganie się na czworakach. Do transportowania rannego bądź skrzynki z amunicją stosuje się czołganie się na boku. ”
„Wykonuje się na komendę: Szer. Kowalski — kierunek wzgórze, na rubież skraj widocznego lasu czołganiem na brzuchu (na czworakach, na boku) — NAPRZÓD! ”
Ustawia żołnierzy frontem do kierunku w jakim będzie się odbywał pokaz i mówi: Pokazuję!
Pokazuje, potem pokazuje i objaśnia:
Po komendzie „Padnij” przyjmuje postawę strzelecką leżąc, a następnie prowadzi ogień w kierunku przeciwnika. Na zapowiedź — komendę „Szer. Kowalski — kierunek wzgórze, na rubież skraj widocznego lasu czołganiem na brzuchu ”, zabezpiecza broń i ściśle przylegając do ziemi prawą ręką ujmuje pas broni przy przednim strzemieniu kładąc ją na przedramieniu prawej ręki. Podsuwa prawą (lewą) nogę trzymając palce stopy na zewnątrz i wysuwa jednocześnie prawą (lewą ) rękę. Na hasło „NAPRZÓD” odpycha się zgięta nogą i jednocześnie podciąga się wysunięta ręką. Następnie podciąga drugą nogę i wysuwa przeciwną rękę, w ten sposób porusza się aż do osiągnięcia wyznaczonej rubieży. W czasie czołgania cały czas obserwuje przedpole. Po dotarciu do wyznaczonej rubieży odbezpiecza broń i prowadzi ogień do przeciwnika.
Na zapowiedz komendę: „Szer. Kowalski — kierunek wzgórze, na rubież skraj widocznego lasu czołganiem na czworakach”, zabezpiecza broń podnosi ciało na łokciach i na kolanach, broń trzyma oburącz na nakładkę lufą i kolbą z magazynkiem skierowanym na zewnątrz. Wysuwa prawy (lewy) łokieć i lewe (prawe) kolano do przodu. W ten sposób porusza się aż do wyznaczonej rubieży. W czasie czołgania cały czas obserwuje działanie przeciwnika. Po osiągnięciu rubieży odbezpiecza broń i prowadzi ogień do przeciwnika.
Na zapowiedz komendę: „Szer. Kowalski — kierunek wzgórze, na rubież skraj widocznego lasu czołganiem na boku”, zabezpiecza broń, przekręca ciało na prawy (lewy) bok podciągając lewą (prawą )nogę. Broń trzyma za pasek przy przednim strzemieniu, kolba umieszczona na udzie; można nieść rannego lub skrzynkę z amunicją. Na hasło: „NAPRZÓD!” wysuwa prawą (lewą ) rękę do przodu, i podciąga się. W ten sposób porusza się aż do wyznaczonej rubieży. W czasie czołgania cały czas obserwuje działanie przeciwnika.
|
Najpierw oglądają, potem Słuchają i oglądają
|
|
|
Ćwiczenia praktyczne: ustawiam żołnierzy w szereg w kierunku oddziaływania przeciwnika w odstępach 6 - 8m. Podaję komendę „PADNIJ”, a następnie odpowiednią komendę nakazującą ćwiczenia. Przerywam ćwiczenie gdy widzę błędy, omawiam je, nakazuje ponownie rozpocząć.
Omawiam zagadnienie: ustawiam żołnierzy w szeregu na zbiórce i omawiam zagadnienie wskazując najlepiej i najgorzej ćwiczących.
|
|
|
Pokonywanie terenu w postawie wyprostowanej i chyłkiem
|
Uwaga drużyna: wprowadzam w sytuację bojową: Drużyna nasza otrzymała zadanie zajęcia rubieży drzew - w czasie jego wykonywania została ostrzelana z broni maszynowej z budynków, a następnie ogniem z moździerzy
Wydaje komendę: „BACZNOŚĆ” - uczył was będę pokonywania terenu w postawie wyprostowanej i chyłkiem - „SPOCZNIJ”
Służy to do pokonywania terenu zakrytego lub będącego poza zasięgiem broni maszynowej, a także zachowania się w przypadku ostrzelania z broni maszynowej i moździerzy.
Wykonuje się to na komendę: „Szer. Kowalski - kierunek budynek - marsz!”, „Padnij”, „Szer. Kowalski na rubież drzew chyłkiem naprzód”.
Ustawia żołnierzy w szereg frontem do pokazu i wykonuje go w kierunku przyszłego działania żołnierzy.
Na komendę -”Szer. Kowalski-kierunek budynek-marsz” -zdejmuje broń z położenia na pas, chwyta prawą ręką za uchwyt, a lewą za nakładki lufy, kolbę stawia nad biodrem i przyciska przedramieniem prawej ręki do prawego boku, lufa skierowana w kierunku działania. Z chwilą ostrzelania z broni maszynowej na komendę „Padnij” przyjmuje postawę strzelecką leżąc, odczołgowuje się, energicznie wstaję i kontynuuje marsz w nakazanym kierunku. Z chwilą ostrzelania przez moździerze na komendę: „Szer. Kowalski-na rubież drzew chyłkiem-NAPRZÓD” -chwyta broń prawą ręką za nakładkę lufy i mając nisko pochyloną sylwetkę biegnie w nakazaną rubież, pada, odczołgowuje się, przyjmuje postawę strzelecką leżąc.
Ćwiczenie praktyczne. Ustawia żołnierzy w tyralierę, wydaje komendę do rozpoczęcia dla pierwszej trójki. Rzuca petardę i obserwuje działanie żołnierzy. W przypadku popełniania błędów przerywa działania i omawia, nakazuje powtórzyć ćwiczenie.
Wskazuję najlepiej i najgorzej ćwiczących
|
Oglądają i przegrupowują się
|
|
|
Mówi:
Uwaga drużyna: Wprowadzam w sytuację bojową:”Nieprzyjaciel w sile karabinu maszynowego i strzelec prowadzi ogień z rejonu wzgórza. Drużyna otrzymała zadanie wykorzystując przedmioty terenowe wejść na wysokość drogi, po czym wykorzystując oskrzydlenie-zniszczyć przeciwnika”
Wydaje komendę: „BACZNOŚĆ” uczył was będę pokonywania terenu skokami-”SPOCZNIJ”
Służy to do szybkiego i skrytego zbliżania się do przeciwnika.
Wykonuję się to na komendę „Szer. Kowalski-kierunek wysokie drzewa na wysokość drogi skokami-NAPRZÓD”
Wykonuje wzorcowy pokaz: ustawia żołnierzy w szeregu frontem do pokazu i wykonuje pokaz w kierunku działania żołnierzy
|
|
|
|
Pokazuje i objaśnia:
„Zdejmujemy stanowisko ogniowe, odbezpieczamy broń i przyjmujemy postawę strzelecką.”
Na zapowiedź komendy: „Szer. Kowalski — kierunek wysokie drzewa na wysokości drogi skokami” zabezpiecza broń , a na hasło: „NAPRZÓD” odczołgowuje się w prawo lub w lewo, energicznie podrywa się z miejsca i nisko schylony biegnie we wskazanym kierunku, pada odczołgowuje się, prowadzi ogień. Jeżeli wyznaczone miejsce jest zbyt daleko, aby je osiągnąć jednym skokiem to przebiega 20 do 40 kroków, pada lub ukrywa się za ukryciem terenowym w dowolnym miejscu i dalej kontynuuje cel zadania.
Ćwiczenie praktyczne. Ustawia żołnierzy w tyralierę i podaje komendę: „PADNIJ!”, a następnie podaje komendę dla pierwszej trójki do rozpoczęcia praktycznego ćwiczenia. Obserwuje ich działanie, przerywa ćwiczenie, gdy zachodzą ewidentne błędy. Omawia je i wznawia działanie
Omawia ogólne błędy. Ukazuje najlepiej i najgorzej ćwiczących
|
|
|
Pokonywanie terenu różnymi sposobami z wykorzystaniem nierówności i pokrycia
|
Wydaje komendę: „ BACZNOŚĆ” i mówi: „Uczył was będę pokonywania terenu z wykorzystaniem nierówności terenu i pokrycia”, wydaje komendę: „SPOCZNIJ”
Służy to do pokonywania terenu zakrytego wykorzystując nierówności naturalne, osunięty teren będąc pod ostrzałem przeciwnika.
Wykonuje się to na komendę: „Szer. Kowalski - skokami naprzód”
Ustawia żołnierzy frontem do kierunku w jakim będzie się odbywał pokaz i mówi: Pokazuję!
Pokazuje i objaśnia:
Na komendę: „Szer. Kowalski - skokami naprzód” zabezpiecza broń i rusza naprzód. Teren pokonuje chyłkiem (sylwetka pochylona),broń trzyma w prawej ręce. Po przebiegnięciu 15 do 20 m. zajmuje pozycję wykorzystując przedmioty lub nierówności terenu (drzewa, rowy, itp. ), odbezpiecza broń, ostrzeliwując pozycję przeciwnika daje sygnał następnemu żołnierzowi. Czynności te są powtarzane aż do osiągnięcia wyznaczonej rubieży, na której znajduje dogodną pozycję strzelecką i prowadzi ogień.
Ćwiczenie praktyczne: Żołnierze zajmują pozycję na rubieży wyjściowej w odstępach 6 do 8 m. frontem do przeciwnika. Ćwiczą na komendę. Obserwuje ćwiczących i udziela instrukcji.
|
Słuchają i wydają komendy
|