MIĘSO- wykłady


TECHNOLOGIA MISA

Sektor przemysu misnego stanowi ok. 25% przemysu spoywczego.

róda surowców pochodzenia zwierzcego:

zwierzta rzene (bydo, owce, konie, winie)

zwierzta mae (nutrie, króliki, kozy)

dziczyzna (gruba, drobna, ptactwo)

ryby sodkowodne i morskie

bezkrgowce morskie

Aktualne problemy przem. misnego:

-genetyczne, ywieniowe i rodowiskowe sterowanie wartoci rzen i jakoci misa

-wspópraca przem. paszowego, producentów ywca, zakadów misnych, dystrybutorów i konsumentów („od pola do stou”)

-organizacja przem. misnego w kraju

Klasyfikacja zakadów misnych:

-zakady prowadzce dziaalno produkcyjn w skali przemysowej

-zakady o maej skali produkcji

-zakady realizujce produkcj w ramach tzw. Sprzeday bezporedniej

Najwiksi producenci: woowiny- Francja, Niemcy, Wochy, Hiszpania; wieprzowiny- Niemcy, Holandia

Podzia surowców rzenych:

*zasadnicze: miso, tuszcze

*uboczne: podroby, krew, koci, skóry, surowce kreatynowe, osonkowe oraz dostarczajc biopreparatów

1. MISO (zgodnie z def. UE)- minie poprzecznie prkowane szkieletowe ssaków, ptaków wraz z przylegajc tkank czn i uznane za nadajce si do spoycia przez ludzi.

Tkanka czna= tkanka czna zbita, luna i tuszczowa

Rodzaje mini w tuszy:

-minie poprzecznie prkowane: m. szkieletowe (po przemianach poubojowych nazywane misem), misie sercowy

-minie gadkie- tworz cian miniow odków, przewodów pokarmowych, wystp. w ledzionie, nerkach

W tuszy minie mog stanowi u byda 70% a u wi 55% masy przedubojowej.

Rozpoznanie misa rónych gat. zwierzt rzenych odbywa si na podstawie: cech anatomicznych, sensorycznych, fizycznych tuszczu oraz waciwoci reologicznych biaek miniowych

Badania histologiczne jakoci mini:

*grubo wókien i pczków; Cienkie o maej rednicy daj miso bardziej kruche, soczyste. U duych zwierzt zaley od gat. pci, wieku, rasy, typu wókien, pracy przyyciowej, ywienia. rednica wókien w misie wieprzowym 33-37 mikrometra, woowym 23-40.

*rozmieszczenie tk. cznej w miniach oraz szeroko przegród cznotkankowych

*charakterystyka tuszczu miniowego: rozmieszczenie komórek tuszczowych w miniu, wielko komórek tuszczowych

*rozmieszczenie rónych typów wókien miniowych (biae, czerwone)

*stopie skurczu minia mierzony dugoci sarkomeru. (sarkomer odpoczywajcy ma dugo do 2,5 mikrometra, w skurczu- do 60% krótszy)

2. Tkanka czna

Zbudowana z wókien kolagenowych wystpujcych pojedynczo i w pczkach.

Rozmieszczenie tk. cznej: w postaci omisnej zewntrznej otacza cay misie, omisna wewntrzna otacza pczki wókien, pojedyncze wókno otacza ródmisna.

Rola tk. cznej w misie:

jej ilo i jako zaley od gat. rasy, pci, wieku, pracy przyyciowej, ywienia

wpywa na warto odywcz, krucho, wodochonno, podatno na obróbk ciepln

Kolagen- brak tryptofanu, mao aminokwasów siarkowych i aromatycznych. Podstawowe aminokwasy to prolina, alanina, glicyna. Kolagen w miniach zwierzt starych jest cile powizany wizaniami sieciujcymi co powoduje odporno na obróbk ciepln- miso jest twarde. W temp. Powyej 65°C przechodzi w elatyn

Elastyna- wókna wystpuj pojedynczo i rozgaziaj si. Ilo poniej 51% struktur wóknistych. Sabo rozpuszcza si w wodzie dopiero w temp. powyej 130°C denaturuje. Bardzo podatna na rozciganie co jest bardzo niekorzystne bo obnia wodochonno misa. Wicej jest elastyny w tk. cznych przednich czci tuszy.

3. Tkanka tuszczowa

Wystpuje w postaci pojedynczych komórek wypenionych tuszczem; ich skupisko tworzy tkank. Wystpowanie: -midzy miniami, ródminiowo (wewntrz wókna miniowego), w postaci kropel tuszczu w sarkolemmach i organellach, w tkance cznej omisnej i wewntrznej.

Tuszcz w miniach nadaje marmurkowato misa (od niewidocznej do bardzo silnej). Przyjmuje si w Europie, e w miniu najduszym nie moe by wicej ni 2,5, w kulinarnym 2,5-4,5.

Charakterystyka tuszczu miniowego:

odkada si najpóniej a ilo zaley od tuszczu ogóem

u zwierzt zbyt modych odkada si mniej t. ródminiowego

ksztatuje soczysto, smak, zapach, krucho i marmurkowato

poziom zawartoci ksztatowany jest przez czynniki genetyczne zwizane z ras i pci

podane s mae komórki tuszczowe równomiernie rozproszone w miniach

wystpuj gatunkowe rónice w skadzie kw. t. nasyconych i nienasyconych

ilo decyduje o kierunku wykorzystania misa

ilo i jako mona modyfikowa metodami ywieniowymi zwierzt

SUROWCE ZASADNICZE

1. Miso

Zawarto biaka w szerokich granicach 10-22% w misie czerwonym (np. schab 22%). Srednia zawarto dla wszystkich gat. misa czerwonego to 18%.

Woda -75%

Lipidy-3% Glikogen (podstaowy cukier)- 3%

Zw mineralne-1%

W miesie czerwonym wystepuje wahania w stosunkach: woda-biako, woda-tuszcz

ródo misa Woda Biako Tuszcz

Jagnicina 71 22 3

Kozlcia 73 20 4

rebita 74 22 3

Królik 70 21 4

Stru 70 21-26 0,3-0,6

Zwierzeta owne 66-76 19-24 0,3-3,3

Mieso czerwone jest bogatym zródem skadników mineralnych K, P, Na, Cl, Mg, Ca, Zn, Fe

Mikroelementy Cu, I, Al, Se, Cr, Mo, Mn, Co, Ni

Skadniki mineralne sa zlokalizowane w sarkoplazmie w pynach miedzywóknistych i strukturach wókna.Zawartosc tych zwiazków zalezy od gat, miesa,dostepnosciróznych pierwiastków w paszy,wieku i stanu fizjologicznego organizmu zwierzecia.

Srednia zaw, witamin w miesie (mg/100g)

Mieso woowe Mieso wieprzowe

B1 0,11 0,9

B2 0,20 0,25

B6 0,40 0,40

B12 0,002 0,005

PP 5,0 4,5

A 0,003 lady

Biaka miesniowe w miesie sa bardzo zróznicowane w zaleznosci od lokalizacji,struktury,wasciwosci biochemicznych,funkcjonalnych.O wasciwosciach biaek decyduje nie tylko gatunek ale take wiek,pec,warunki chowu,rodzaj miesnia i funkcja przyzyciowa miesnia.

3 grupy biaek miniowych:

*biaka miofibrylarne (najwazniejsze)

-50-55%wszystkich biaek

-nierozpuszczalne w wodzie

*biaka sarkoplazmatyczne

-30-35%ogólnej ilosci biaek

-rozpuszczalne w wodzie i sabych roztworach soli

*biaka tkanki acznej

-2-10%

-nierozpuszczalne w wodzie i obojetnych roztworach soli

Biaka miofibrylarne

*aparatu skurczu

-kurczliwe(miozyna ok. 45% b.miofibrylarnych,aktyna ok. 20% b.miafibrylarnych w postaci 2 form fibrylarnej (wokienkowej) i formie globularnej

-regulujace skurcz

*cytoszkieletowe

Rola b.miofibrylarnych:

*kruchosc

*wasciwosci frunkcjonalne

-wodochonnosc

-w. emulgujace

-w. zelujace

-pczliwo

-zdolnoci wiace

-rozpuszczalno

*warto biologiczna

*tworz matryce biakowa przetworów rozdrobnionych

Modyfikacje biaek miofibrylarnych:

*chemiczne (sól,wielofosforany)

*enzymatyczne

*chem i enzymatyczne

*technologiczne

-rozdrabnianie

-mieszanie

-masowanie

-nacinanie

-izolaty

Biaka cytoszkieletowe

-nazwa wskazuje ze tworza szkielet dla miozyny i aktyny,acza bony wukna miesniowego,decyduja o kruchoszci i wodochonnosci,sa najszybciej rozkadane po uboju wsród biaek miofibrylarnych

Nazwy biaek z grupy cytoszkieletowych:

-titina (konektyna)

-nebulina

-desmina

-filamina

-winkulina

-spaktryna

Zawartosc biaek sarkoplazmatycznych zalezy od gatunku miesa,rodzaju miesnia,wieku,razy zwierzecia,zywieni9a,warunków chowu,skutecznosci wykrawaienia.Wystepuje tu okoo 200 róznych biaek(barwniki,mioglobina,cytochromy,b,enzymatyczne które rozkadaja glikogen,lipidy,biaka proteolityczne,inhibitory enzymów proteolitycznych)

Zawartosc mioglobiny w misie:

Swin 20-250mg/100g

Owiec 450-550

Byda 200-600

*Biaka aczno tkankowe

Biaka kolagenowe - peczki wókien kolagenowych,wokna kolagenowe decyduja o wszystkich w. biaek acznotkankowych.

Tkanka sródmiesna- tkanki te rózni si wasciwosciami fiz-chem, maja duza wytrzymaosc na rozciganie, temperatura denaturacji to 65 C (przechodzi w zelatyne) wokna kórcza si, kolagen posiada wasciwosci wiazania wody, wspólnie z biakami miofibrylarnymi decyduje o kruchosci misa.

Zmiany poubojowe w miesie-to szereg zmian które wystepuje po uboju (wykrwawieniu na skutek warunków beztlenowych)

Wykrwawianie:

-wstrzymanie substancji odzywczych i przeciwutleniaczy

-wyacznienie regulacji hormonalnej i nerwowej

-wsztrzymanie dopywu tlenu,spadek potencjao OX-RED

-utrata równowagi osmotycznej

-wyacznie mechanizmów obronnych

Nastepnie-oksydacja lipidów,proteoliza,rozpad biaek,ustalenie barwy,wodochonnosci,cakowite stezenie4 posmiertne,wzrost drobnoustrojów

Nie wolno rozpatrywac zmian poubojowych bez uwzglednienia czynników zewnetznych:

-wpyw swiata

-temperatura

w zmianach poubokjowych wyrózniamy 3 fazy:

-faza rozkadu glikogenu- najszybciej zapoczatkowana zmiana posmiertna

-faza steenia posmiertnego

-faza wasciwego dojrzewania miesa

1 faza

Nastepuje zakwaszenie miesa,kwas mlekowy zapewnia trwaosc miesa,aktywuje enzymy proteolityczne,zakwaszenie powoduje denaturacje biaek,zalezy to od cech gatunkowych,od zmeczenia zwierzat,warunki niepowine prowadzic do spadku zawartosci glikogenu,bydo jest szczególnie wrazliwe na stres

Wartosci pH

-pH przyzyciowe 7,0-7,2

-pH1 (45 min post mortis) 6,2-6,3

-pH2 (24 godz post mortis) 5,4-5,5

2 faza

Stezenie posmiertne -nastepuja procesy biochemiczne,takie jak rozkad ATP do krótko ancuchowych produktów,inozyny,hipoksantyny kwasu ...................sa to zwiazki smakowo-zapachowe

Trzeba odczekac od 6-8 tyg az skurcz minie,mieso wtedy ma lepsze wasciwosci emulgujace i wiazace wode,nie mona w czasie skurczu zamrazac miesa!!!Skurcz rozmrazalniczy-kiedy mieso zamrozimy bezposrednio po uboju.Mieso bydlece i owcze po 1 godz po uboju mona potraktowac pradem aby skurcz ustapi.

3 faza

Dojrzewanie miesa na proces ten wpyw ma: rodzaj miesnia,typ miesnia,koncowe pH miesa,czas przechowywania,enzymy proteolityczne degraduja biaka miesniowe

Ksztatowane sa cechy sensoryczne:kruchosc,barwa soczystosc,jak i cechy technologiczne-przydatnosc technol

Te procesy decyduja o wasciwosciach miesa,proces jest poprzedzony 2 poprzednimi fazami

Enzymy

1) Grupa enzymów kalpainy (2 grupy:mikrokalpaina wymaga mniejszego stezenia Ca2++ a makro wiekszego) hamuje ja kalpastatyna

Kalpainy dziaaja najlepiej najlepiej przy 7-7,5pH

Rola kalpain:

-biaka szkieletowe najwczesniuej ulegaja degradacji-titina,nebulina,desmina,

-nie degraduja miozyny i aktynyale uwalniaja ja z otoczki b,cytoszkieletowej

-w miesie bydlecym jest zawsze wiekszy udzia kalpastatyny ni w miesie swinskim,dlatego jest twardsze

-u trzody o miesnosci ponizej 95% obserwuje si wiecej kalpastatyny dlatego mieso wykazuje wieksza twardosc

Rola katepsyn (2 grupy enzymów)

Zlokalizowane sa w strukturach zwanych lizosomami(woreczki które zawieraja kwasnie enzymy hydrolityczne w tym proteazy) otoczone bona lipidowo-biakowa,najwieksza aktywnosc wykazuja przy pH 5

Katepsyny

Typ Aktywnosc w stosunku do biaka

B Hydrolizuje ciezkie ancuchmiozyny,aktyne,titine,tropiomiozyne,troponine,kolagen

D Hydrolizuje ciezkie ancuchy miozyny,aktyny

Kolagen jest odporny na dziaanie enzymów, wraz z dojrzewniem wzrasta rospuszczalnosc kolagenu

Czas dojrzewania miesa (doby po uboju) w temp 0-4 C

-m. woowe 10-14

-m. wieprzowe 5

-m. baranie 7-10

Mona przyspieszyc te procesy: enzymy przyspieszajace degradacje biaek kolagenowych, podwyzszanie temp (nie wskazane), temperatury chodnicze sa najlepsze, mieso zyskuje najlepsze cech zapachowo-smakowe,kruchosc

Warto odywcza misa:

*Biako

Rozpatrujemy pod ktem zawartoci biaek (w misie 10-22%) i skadu aminokwasowego.

Miso czerwone bogate jest w aminokwasy egzogenne (2-3 razy wicej a. siarkowych, gównie metioniny, w porównaniu z biakiem rolinnym). Wzajemne proporcje aminokwasów s bardzo korzystne dla organizmu czowieka. W duych ilociach wystpuje Met, Cys, a take Tyr, Wal.

Biako miniowe to take kolagen. Ma on nisz warto odywcz- brak Tyr, niszy te udzia a. siarkowych.

*Tuszcz

Zawarto tuszczu nie mniej ni 1,5 do 2-3%.

Tuszcz rozpatrywany jest pod ktem zawartoci kw. t. nasyconych i nienasyconych. Tuszcz misa zawiera duo kw. mirystynowego i laurynowego. Poziom zawartoci kw. t. w misie mona modyfikowa podczas ywienia zwierzt- pasze zawierajce olej lniany, rzepakowy, kukurydz, podnosz poziom tych kwasów w misie. W odkach przeuwaczy kw. linolowy moe by przeksztacony w skoniugowany kw. linolowy. Kwas linolowy wystpuje w wikszych ilociach w tuszczu misa jagnicego, woowego, kóz, mniej w wieprzowinie i drobiu.

*Substancje mineralne

Gównie Fe i Zn- wicej ni w misie drobiowym.

Aktywuj lub hamuj dziaanie enzymów proteolitycznych, wpywaj na wodochonno misa.

Miso mona wzbogaca w takie pierwiastki jak: Na, K, Se poprzez stosowanie odpowiednich pasz.

*Witaminy

B12- miso pokrywa ok. 70% dziennego zapotrzebowania. PP- gównie w cielcinie. Wit. z grupy B- wieprzowina.

*Miso ma wskanik jakoci ywieniowej powyej 1 co oznacza, e jest to dobre ródo skadników odywczych.

*Strawno- ok. 97%.

Miso to ywno funkcjonalna, pro zdrowotna, nutraceutyk, wykazuje pozytywne dziaanie na nasz organizm.

Klasyfikacja wad misa:

RFN- czerwono-róowe, twarde, niecieknce

ASE- kwane mikkie, wodniste

PSE- jasne, mikkie, wodniste

DFD- ciemne, twarde, suche (dotyczy gównie misa woowego)

Geneza powstawania wad misa wieprzowego:

- genetyczna wraliwo wi

- predyspozycje wi do wad (rasa Pietre- 90-100% wad)

- nietypowe wydzielanie jonów Ca z retikulum sarkoplazmatycznego

- zaburzenia w przemianie materii (zaburzenia tarczycy, przysadki mózgowej, nadnerczy)

- przyspieszony rozkad glikogenu

- zmczenie, stres przedubojowy

- ze wychadzanie tusz

- ze oszoamianie

Miso PSE:

*cechy:

-ph1 < 5,8 przy temp. >35°C

-denaturacja biaek miniowych

-uszkodzenie bon komórkowych

-ograniczenie zdolnoci utrzymania soku

-jasna barwa

-due ubytki przechowalnicze po obróbce cieplnej

-gorsze waciwoci funkcjonalne biaka

-przewodno elektrolityczna poniej 10

*wykorzystanie

-uszlachetnianie przez postpowanie technologiczne

-stosowanie dodatków

-peklowanie

-jako miso garmaeryjne

-do produkcji konserw, w których barwa i wyciek nie s sprawdzianem jakoci misa

Wada ta bya notowana ju w latach 50-tych, w Belgii, Danii, Francji wystpuje powszechnie.

Miso ASE

*cechy

-odpowiedzialny jest gen RN (cecha dziedziczna)

-ph1 i ph2 <5.4

-wysoka zawarto glikogenu

-niska zawarto biaka

-due ubytki masy i nisza wydajno

*wykorzystanie

-wdzonki

-kiebasy trwae i pótrwae

-kiebasy rednio i grubo rozdrobnione

-miso kulinarne nieporcjowane

U byda wad t pogbiaj stresy przedubojowe i transportowe, czenie cielt, stresy w magazynie ywca.

Miso DFD

*cechy

-wystpuje gównie w misie modego byda rzenego

-ph1 ph2 > 6,2

-w chwili uboju obniony jest poziom glikogenu, ATP i kw. mlekowego

-barwa ciemna

-dobre wizanie wody

-smakowito i krucho zmienione niekorzystnie

-straty masy nieznaczne

-wada ta obejmuje znaczn cz mini tuszy

-niektóre minie mog by tylko fragmentarycznie objte wad

*wykorzystanie

-jako dodatek do wdlin w iloci ok. 30%

-nie nadaje si jako miso kulinarne

2. Tuszcz

Rodzaje tuszczu w tuszy:

tuszcz jamy brzusznej (odkada si najszybciej)

tuszcz podskórny- zwaszcza duo w trzodzie

tuszcz midzyminiowy

tuszcz ródminiowy Funkcje tuszczu:

-ródo energii 1g = 9kcal

-ródo witamin A, D, E, K

-ródo NNKT

-substrat do syntezy niektórych hormonów

-rola strukturalna

-funkcja zapasowa

-izolator termiczny

-funkcja ochronna narzdów wewntrznych

-rola smakowo- zapachowa

Ilo i jako tuszczu zaley od:

gatunku, rasy, wieku, pci zwierzcia

lokalizacji w tuszy

ywienia

warunków chowu

Podstawowy skad surowca tuszczowego [%]:

Tuszcz Biako Woda

Wieprzowy 68-96 1,5-6,0 2,5-20

Woowy 25-95 1,1-12 3,0-32

Barani 87 2 10

Rodzaj i stosunek kw. nasyconych i nienasyconych decyduj o wartoci odywczej i podatnoci tuszczu na utlenianie.

Podstawowe kw. t.: laurynowy, mirystyniowy, palmitynowy, stearynowy, arachidowy.

Kw. t. jednonienasycone: palmitynowy, oleinowy.

Kw. t. wielonienasycone: linolowy, linolenowy, arachidowy.

Kw. t. nasycone w wikszej iloci wystpuj w tuszczu podskórnym wieprzowym ni woowym.

Tuszcze

Spoywcze: Techniczne

- kulinarny

- przemysowy

*wieprzowy

-t.ze skór

*wieprzowy *woowy

-sonina / -ój okoo nerkowy

-boczek / tuszcz podskórny -ój otokowy

-podgardle / -ój sieciowy (otacza przedodki i odki)

-pachwina / -t. miniowy

-sado *barani

-t. miniowy -ój otokowy i sieciowy

-t. miniowy *koski

-ój z kl. Piersiowej, jamy brzusznej

*róny

-t. spoywczy zdyskwalifikowany

Wykorzystanie surowca tuszczowego:

-surowy (nie przetworzony)

-utrwalony (solony, mroony, wdzony; do 12 msc.)

-przetwórstwo

-wytop

Ocena organoleptyczna tuszczu:

-powierzchnia

-barwa

-konsystencja

-smak

-zapach

--sonina- ksztat, masa, wymiary

Wytop tuszczu:

-bezporednio po uboju- prawidowo

-po wychodzeniu lub zamroeniu

Metody wytopu:

suchy

mokry

cigy (zapewnia moliwie najkrótszy czas wytopu- krótkie dziaanie wysokiej temp. oraz wysok wydajno)

Podstawowe operacje wytopu tuszczu:

*sortowanie

*rozdrabnianie

*podgrzewanie

*wytop

*rozdzielanie uk. niejednorodnego

*chodzenie

*formowanie

Optymalny skad surowcowy smalcu: 75% t. podskórnego, 15% sada, 10% otoków.

Wymagania organoleptyczne i chemiczne dla smalcu i oju:

-barwa

-konsystencja

-struktura

-smak i zapach

-charakterystyczne liczby

Wydajno wytopu [%]:

-sado 92 -podgardle 82

-sonina 87 -ój bydlcy 69

-t. drobny 84

Budowa tkanki tuszczowej:

Wystpujca wewntrz komórki kropla tuszczu wypycha jdro na zewntrz. Komórki tuszczowe skupione s w grona i otoczone tkanka czn.

Wytop polega na termohydrolizie tej tkanki i uwolnieniu tuszczu.

SUROWCE UBOCZNE

1. Podroby

Jadalne narzdy wewntrzne lub niektóre czci ciaa zwierzt rzenych nie zaliczane do tuszy. Najbardziej wartociowe to wtroba, nerki, serce, odki.

-skad (biako 10-21%, tuszcz 2-15%, woda 66-79%)

-warto kaloryczna 70-210 kcal

-sole mineralne (Na, K, P, Fe, S, Ca, Mg, Cu, Zn, Cl)

-witaminy (B1,2,4,6, H, A, D)

-aminokwasy (Leu, Val, Liz, Phe)

-cholesterol 180-2200 mg/100g

-metale cikie (podroby bardzo je dobrze chon , szczególnie nerki i wtroba

Ogólna charakterystyka podrobów:

-zrónicowana budowa chstologiczna, specyficzne walory smakowo-zapachowe, ródo makro i mikroelementów, róna podatno na rozkad proteolityczny, podroby naley wykorzysta zaraz po uboju lub szybko zamrozi.

Podstawowe asortymenty:

-podroby wieprzowe (mózg, ozorek, serce, puca, ledziona, nerki, wtroba)

-podroby woowe (gowa, mózg, serce, puca, wtroba, nerki, ledziona, przedodki, odek waciwy, nogi)

-podroby cielce (gowa mózg, ozorek, serce, puca, wtroba, nerki, ledziona, nogi)

Wykorzystanie surowców podrobowych:

-obrót detaliczny lub wykorzystanie kulinarne (surowce mroenie), przetwórstwo (wdliny podrobowe, konserwy, produkty blokowe), surowce do produkcji biokoncentratów na cele farmaceutyczne lub do produkcji enzymów, preparaty biakowe (jako zamiennik), na eksport.

Wdliny podrobowe:

-wtróbki, salcesony, kiszki, mog by solone, peklowane, z dodatkiem misa, tuszczu, przypraw, substancji uzupeniajcych, mog by pieczone, parzone i wdzone.

2. Skóry zwierzt rzenych

Uzyskujemy je z byda, trzody, koni, owiec, kóz i dziczyzny. W ostatnim okresie jest brak surowce bydlcego. W zwizku z chorob BSE wykazano, e skóry byda s wolne od prionów. W przypadku trzody nie ciga si skóry z czci grzbietowej.

Masa skór 2- 30 kg.

Skad chemiczny skóry:

*33% biaka- gównie biako kolagenowe, ok. 20% kolagenu, reszta to biaka globularne

*rednio 2% tuczszcu (cecha gatunkowa- skóry wiskie nawet 30%)

*65% wody

*ok. 0,5% zw. mineralne

Ogólny plan budowy skóry:

Kolejno warstw od zewntrz:

-- naskórek

-- skóra waciwa, na któr skadaj si:

-warstwa brodawkowa sigajca tak gboko jak sigaj cebulki wosowe

-warstwa siateczkowa (pod brodawkow), skada si gównie z pczków wókien kolagenowych przebiegajcych w rónych kierunkach

-- tkanka podskórna- zawiera du ilo tuszczu; czy si bezporednio z tusz zwierzcia.

W tym ogólnym planie wystpuj rónice gatunkowe a nawet w obrbie skóry jednego zwierzcia- cz grzbietowa, cz brzuszna.

W skórze byda modego warstwa siateczkowa zajmuje ok. 70% caoci dlatego jest to cenny surowiec.

W skórze wiskiej brak jest podziau na warstwe siateczkow i brodawkow a wosy sigaja a po tkank podskórn.

O walorach skóry decyduj pczki wókien kolagenowych w warstwie siateczkowej. Kolagen charakteryzuje si du odpornoci na rozciganie. Pczki wókien s mniej usieciowane w skórze wiskiej ni w bydlcej std skóra wiska jest sabsza.

Budowa skóry zaley od: rasy, pci, sposobu ywienia, czci topograficznej, postpowania w trakcie hodowli, cech indywidualnych zwierzcia, postpowania poubojowego, konserwacji i warunków magazynowania.

Kierunki wykorzystania surowca skórnego:

- cel futrzarski- skóry królików, kóz, cielt

- cel garbarski- bydlce, wieprzowe, wieprzowe, koskie

- cel spoywczy- "skórki wiskie"uzyskiwane przy rozbiorze np. szynek; produkuje si z nich np. emulsje kolagenowo- tuszczowe

- cele paszowe- tuszcz techniczny

- odpady ze skór

Metody oceny skór:

- organoleptyczne- po uboju wizualnie oceniamy uszkodzenia: przyyciowe- choroby, mechaniczne- zadrapania, poubojowe, powstae w trakcie konserwacji i magazynowania

- fizyczne- ocenia si mas, grubo, powierzchni

- laboratoryjna ocena- makroskopowa struktury, skadu chemicznego

Postpowanie ze skór po uboju zwierzcia:

- profilowanie- obrys skóry na tuszy zwierzcia

- skórowanie- ciganie skóry

- studzenie

- ustalenie masy

- konserwowanie

- magazynowanie

- sortowanie wg przeznacze garbarskich

Metody konserwacji skór:

- solenie- ok. 50% soli w stosunku do masy skóry; zastosowanie mieszanek konserwujcych z dodatkiem np. naftalenu; magazynowanie na paletach 4- 15°C, wilg. 75- 85%

- suszenie- dla skór o przeznaczeniu futerkowym w temp. 40- 50°C

- solenie+ suszenie

- solankowanie- roztworami soli

1 skóra bydlca moe da ok. 5 kg odpadów dlatego naley wykorzysta je jako odpady kolagenowe.

Wykorzystanie odpadów kolagenowych:

-otrzymywanie aminokwasów

-produkcja osonek kolagenowych

- produkcja elatyny (spoywczej, fotograficznej)

- produkcja klejów

- cele paszowe

- produkcja nawozów

- jako biomateriay w medycynie- np. nici chirurgiczne, protezy

- noniki enzymów

- przemys kosmetyczny

- tworzywa skóropodobne

3. Surowce keratynowe

Stanowi ok. 1% masy przedubojowej zwierzt. S to wytwory naskórka skóry. Do tych surowców zaliczamy szczecin wisk, wosie bydlce, koskie, rogowizna- ratki, raciczki, racice, kopyta, rogi.

Cehc charakterystyczn surowców keratynowych jest dua wytrzymao, sprysto, twardo, poysk.

Keratyna:

- jest bogatym ródem biaka- ok .90%.

- bogata w aminokwasy zwaszcza cystyn; duo jest take lizyny i tryptofanu

- charakteryzuje si du odpornoci na dziaanie kwasów, zasad i enzymów proteolitycznych

- odpowiednio zhydrolizowana moe by wykorzystana jako pasza dla drobiu lub jkao komponent kompostów ogrodowych.

4. Krew zwierzt rzenych

ródem krwi s bydo i winie. U byda odzysk krwi odbywa si na wiszco, u trzody na leco. Bardzo wane jast zachowanie higieny.Krew uzyskujemy w iloci 3- 5% masy przedubojowej zwierzcia.

Surowiec bardzo wartociowy ze wzgldu na:

--bogate ródo biaka (ok. 20%).

-biaka krwi: albuminy, globuliny, fibrynogen, hemoglobina.

-biako ma wysok warto biologiczn

-zawiera wszystkie aminokwasy egzogenne w tym metionin, lizyn, cystyn;

-strawno 95- 97%

--sole mineralne- (do 3%): Na, K, Cl, Mg, Ca

--witaminy: gownie z gr. B (B2, B6), A, C

--hormony

--kwasy tuszczowe, cholesterol

--enzymy.

Krew wykazuje zdolno do szybkiego krzepnicia- rednio 5- 15 min. od momentu wynaczynienia.

Zapobiega sie temu przez dodatek antykoagulantów- najczciej 10% cytrynianu sodu.

Krew chodzi si do temp.0- 6°C.

Z uwagi na specyficzn barw i zapach krew ma ograniczony zakres zastosowa:

Kierunki wykorzystania krwi:

-jako spoywcza- do wyrobów podrobowych (kaszanki, krupnioki, salcesony)

-farmaceutyczna-

na te dwa cele krew podczas otrzymywania nie moe cieka po skórze zwierzt i musi pochodzi bezporednio z rany

-paszowa- krew obrabia si w aparacie Hartmana bez adnych dodatków; w temp. 130°C nastpuje odparowanie wody a nastpnie mieli si. Inn metod jest koagulacja parowa.

Krew skada si z elementów morfotycznych oraz czci pynnej (osocza).

Plazma (osocze)- otrzymujemy z krwi pynnej, odwóknionej, po odwirowaniu elementów staych.

Skad plazmy:

-biako 6- 7%

-woda 90- 92%

-tuszcz 0,1- 0,3%

-sole mineralne 1,2- 2,5%

-cukry 0,1%

Cechy plazmy:

- surowiczy zapach

- dobre waciwoci emulgujce i elujce

- zamiennik biaek miniowych- 3kg plazmy zastpuj 1 kg chudego misa

- skadnik recepturowy niektórych przetworów

5. Kociec zwierzt rzenych

U byda stanowi 10- 20% a u trzody 5- 9% masy przedubojowej.

Wyróniamy koci dugie, paskie, krótkie, rónoksztatne

Wykorzystywane s gównie koci wieprzowe i bdlce.

Budowa: zbita struktura, charakterystyczne wókienka komórek kostnych

Skad:

-biako- 15- 19% (gównie kolagen)

-tuszcze- 6-28%

-woda- 55- 64%

-sole mineralne- 97% (fosforany, chlorki, wglany)

Wykorzystanie:

-kulinarne (bez przerobu)- kierunek niewaciwy

-ródo MMO (u byda zakaz pozyskiwania MMO z rdzenia krgosupa zwierzt)

-jako rut kostny

-do produkcji elatyny

-jako ródo biaka, tuszczu, soli mineralnych, koalgenu

-na pasze

-do sporzdzania wywarów

Ogólnie koci moemy podzieli na:

-spoywcze: kulinarne i przemysowe

-techniczne

-paszowe

-galanteryjne

-farmaceutyczne (gównie cielce jako ródo soli)

6. Surowce osonkowe

Osonki naturalne przeznaczone jkao osonki do wdlin uzyskane z przewodów pokarmowych zwierzt rzenych i uznane przez lek. wet. za jadalne.

S to gównie:

*jelita zwierzt rzenych: -wieprzowe -woowe -cielce -baranie -kozie -koskie

(w zwizku z chorob BSE jelita bydlce od dwunastnicy do prostnicy niezalenie od wieku s uznawane za odpady szczególnego ryzyka i nie stosuje si ich jako osonki)

*odki wieprzowe

*pcherze moczowe (z wyjtkiem koskich i baranich)

*przeyki woowe i koskie

Budowa ciany jelita (kolejno warstw od zewntrz do wiata jellita):

- bona surowicza

- bona miniowa

- bona podluzowa

- bona luzowa

ciany jelita zbudowane s z mini gadkich.

Proporcje i grubo poszczególnych warstw zalezy gównie od odcinka ukadu.

Tkanka podluzowa to wókna kolagenowe.

O wytrzymaoci mechanicznej jelit decyduje tkanka podluzowa i miniowa.

Skad:

-biako 6- 8%

-tuszcz 4- 12%

Ogólna obróbka jelit:

*rozbiór kompletu jelit

*oprónianie z treci pokarmowej

*kaszlowanie (usuwanie resztek tuszczu) i odwracanie

*szlamowanie

*pukanie

*sortowanie i kalibrowanie (ustalanie rednicy jelit)

*konserwowanie ( solenie w beczkach i basenach- 40% iloci soli w stosunku do masy jelit; temp. do 14 °C,. przeyki i pcherze czasem sie suszy)

*magazynowanie

Wykorzystanie:

-jako osonki w produkcji wdlin, kiebas pótrwaych, nietrwaych, kabanosów, salcesonów

7. Surowce dostarczajce biopreparatów

S to gównie gruczoy dokrewne dostarczajce hormonów, odki- pepsyny itp.

8. Surowce odpadowe

S to niejadalne, niewykorzystywane jako surowiec spoywczy ale majce zastosowanie jako np. pasze dla zwierzt, nawozy, itp.

Klasyfikacja surowców odpadowych:

* kategoria 1- odpady (materiay) szczególnego ryzyka- SRM

* kategoria 2- odpady wysokiego ryzyka

* kategoria 3- odpady niskiego ryzyka

Kategoria 1 (wybrane punkty):

- wszystkie czci ciaa pochodzce od zwierzt podejrzanych o chorob BSE

- u przeuwaczy czaszka z mózgiem i gakami ocznymi (byda, owiec, kóz, u których wyrn si stay siekacz)

- migdaki przerzuwaczy w wieku powyej 12 msc.

- krgosup u byda w wieku powyej 12 msc.

- rdze krgowy u przeuwaczy w wieku powyzej 12 msc.

- jelita od dwunastnicy do prostnicy i krezki byda niezalenie od wieku

Po uboju oznacza si ten materia (odpady) specjalnym tuszem, pakuje w znaczone pojemniki i odsya do zakadów utylizacyjnych, przeznaczonych do tego celu.

Odpady wszystkich kategori naley podda obróbce termicznej: -temp. powyej 130°C, -czas 20 min, -cinienie 3 bar, -wielko czstek poniej 5 cm

Postpowanie z odpadami:

* kat.1- oprócz obróbki cieplnej spalenie i zkopanie na grzebowisku

*kat. 2- moe stanowic kompost, materia opaowy lub wykorzystany do produkcji biogazu

*kat. 3- produkcja pokarmu dla zwierzt domowych pod warunkiem spenienia wszystkich wymaga mikrobiologicznych.

Ubój

Wyróniamy 2 rodzaje: ubój na biao i ubój bekonowy.

Ubój bekonowy róni si tym, e wprowadzone s elementy obróbki bekonowej m. in. traktowanie tuszy po oparzaniu w piecu duskim.

Piec duski jest to komora, w której mieci si caa tusza. Od dou wprowadza si pomie gazu- temp. 1013°C czas- kilka sekund. Nastpuje wyjaowienie powierzchni, zamknicie por skóry w wyniku termo hydrolizy biaek oraz usunicie sierci. Dodatkowo pojawia si barwa lekko pomaraczowa oraz charakterystyczny zapach. Dodatkowo tutaj krgosup wycina si ( nie przecina go).

Ubój na biao odbywa si systemem potokowym- tusza przesuwa si na tamach i kady pracownik wykonuje swoje okrelone zadanie, lub systemem stanowiskowym- tusza w caoci jest obrabiana i rozbierana na jednym stanowisku przez jeden zespó ludzi.

UBÓJ WI

1.Badanie wet. stanu zdrowia zwierzt

Lek. Wet. kwalifikuje zwierz do uboju w grupie zwierzt zdrowych. Zwierzta chore, samice ciarne, które ulegy wypadkowi oraz zwierzta zdrowe, które ulegy wypadkowi (np. zamanie koczyny) mog by ubite tylko w rzeni sanitarnej. Rzenia sanitarna powinna si znajdowa w kadym zakadzie jako wydzielona hala.

2.Natrysk ciep wody

Funkcje: -sanitarna- mycie powok skórnych; -technologiczna-nastpnym etapem jest oszaamianie, najczciej prdem; -dziaa to uspokajajco na zwierzta;

3.Oszaamianie

Jest to pozbawienie zwierzcia wiadomoci.

Funkcje: -wymóg uboju humanitarnego

-uatwienie dalszych etapów uboju (unieruchomienie zwierzcia).

W przypadku uboju koszernego nie stosuje si oszaamiania.

Oszaamiania kleszczami Lotterschmidta- Weinberbera- 200- 250 V, 1,5 A, 50 Hz, czas 10 s, efekt oszoomienia- ok. 1 min. Koce kleszczów= elektrody zakadane s za uszy zwierzcia. Kada sztuka przygotowana do oszoomienia powinna by unieruchomiona w boksie, którego ciany s pod pewnym ktem w stosunku do siebie tworzc rynn a zwierz jest uniesione nad posadzk.

Oszaamianie CO2 (mieszanka CO2- 80%, O2- 20%). Zwierzta zapdza si po 6 sztuk do specjalnego kojca- windy z ruchom podog. Po zamkniciu drzwi podoga jest opuszczana a przez perforacje w pododze wpuszczana jest mieszanka CO2. Oszoomienie CO2 nastpuje na skutek zakwaszenia krwi. Zalety: powolny, niestresowy efekt utraty wiadomoci. Wada: niektóre rasy le znosz stres.

4. Podwieszanie tuszy

Podwieszanie na specjalnych ptlach z acuchów za tyln koczyn.

5. Wykrwawianie

Za pomoc noa rurkowego. Ostrze wbija si w serce pod odpowiednim ktem. U podstawy ostrza jest rura z ujciem do konwi zbierajcej krew. Krew spywa na zasadzie grawitacji. W nou znajduje si take rurka, w której znajduje si cytrynian sodu- stabilizator krwi przeciwdziaajcy jej krzepniciu. Wykrwawianie powinno si przeprowadzi w cigu 20 sek od oszoomienia.

Dalsze czynnoci zale od postpowania ze skór.

Jeeli skóra jest cigana to nie prowadzi si oparzania lub oparza si tylko okrelone partie tuszy- te, które nie stanowi kruponu bo kolagen ulega termo hydrolizie a to niszczy skór.

6. Oparzanie

Oparza si nogi, gow i szyj lub ca tusz. Oparzanie powinno si rozpocz nie szybciej ni 5 min. po wykrwawieniu poniewa wczeniej zachodzi ryzyko zassania brudnej wody z oparzelnika przez ran kut poniewa przyjmuje si, e do 5 min po mierci serce jeszcze moe pracowa. Przed oparzaniem powinno si zastosowa natrysk wody- cel sanitarny.

W celu oparzenia, tusz ukada si na narach (noszach). Nosze te wygldaj jak drabina, w której pomidzy szczeblami uoone s na czci brzusznej tusze. Nosze zanurza si w wodzie co pozwala na nieoparzenie grzbietów natomiast nad gowami i szynkami stosuje si natrysk- oparzamy dowolnie wybrane przez nas partie. Woda w oparzalniku ma temp. 65°C. Powoduje to rozlunienie poczenia wosa z cebulk wosow oraz poczenia naskórka z racicami i raciczkami. Woda w oparzalniku jest bardzo silnie zanieczyszczona (jedynie filtrowana) dlatego na tym etapie jest bardzo due niebezpieczestwo zakaenia krzyowego.

Dlatego wymylono oparzanie kondensacyjne. Tusza jest zamykana w kesonie w caoci, w pozycji wiszcej i nastpuje wielomiejscowy natrysk par wodn. Na skórze nastpuje skraplanie pary w wod o temp. 65°C. Nie ma tu zagroenia zakaenia. Wad natomiast jest to, e natryski mog si zatyka i mog pozostawa nieoparzone kpki wosia. Ten system stosowany jest tylko w przypadku cigania caej skóry.

Trzecim sposobem oparzania jest oparzanie przez cakowite zanurzenie tuszy w basenie z kpiel. Wczeniej jednak naley zastosowa trzopowanie garda- zatkanie gumow pak w celu uniknicia wniknicia wody.

7. Odszczecinianie

W urzdzeniu z gumowymi apami uderzajcymi w tusz przez co z oparzonych miejsc usuwana jest szczecina i naskórek a take czsto racice i ratki.

Tandemy- urzdzenia, w których zachodzi kolejno oparzanie, Odszczecinianie i czsto opalanie (3 w jednym).

8. Opalanie

Stosuje si jeli wczeniej nie by zdejmowany krupon.

9. Ukadanie na stole tamowym

Stó ten jest póokrgy aby atwo mona byo przesuwa tusze. Czynnoci na tym stole:

-usuwanie racic i ratek, chrzstki z maowiny usznej i gaek ocznych

-wypreparowanie cigien poniej stawu skokowego

-doczyszczenie tuszy z resztek szczeciny noem dzwonkowym; okrg kocówk noa usuwa si szczecin a haczykiem ratki.

10. Podwieszanie

Za wypreparowane cigna na torze kolejki na rozpinaczach. Rozpinacz jest to specjalny hak do podwieszania tusz wiskich za cigna (wyglda jak wieszak do ubra). Na tamie co jaki czas znajduj si popychacze w celu przesuwania tusz.

11. Profilowanie i mechaniczne zdejmowanie kruponu

Moemy zdejmowa krupon zwyky, krupon poszerzony lub w ogóle nie zdejmowa skóry.

Krupon zwyky - pat skóry z czci grzbietowej; skóra ma ksztat zbliony do prostokta; najcenniejsza.

Krupon poszerzony- pat skóry siga sutków; ksztat owalny; mniej wartociowy

Profilowanie to nacicie skóry w odpowiednich miejscach przed jej zdjciem mechanicznym (w pozycji wiszcej). Nó do profilowania ma 1 cm ostrze tak aby nacinana bya tylko skóra. Z jednej strony tuszy skór preparuje si nieco dalej tak aby mona byo zahaczy j na bbnie mechanicznej skórowaczki. Skóra zdejmowana mechanicznie ma pewn warstw tuszczu dlatego trzeba przeprowadzi jej odtuszczanie. Powierzchnia skóry przylegajca do ciaa to mizdra, zewntrzna to lico. Skóry zawsze ukada si pasko mizdr do góry.

12. Opalanie

-usunicie resztek szczeciny i naskórka

-zabieg dezynfekujcy powierzchni tuszy

Szczególnie opalane powinno by podbrzusze, które w kolejnym etapie jest rozcinane.

Nie opala si czci tuszy bez kruponu aby nie nadtapia tuszczu.

13. Doczyszczanie i mycie

Zeskrobywanie i spukanie nadwglonego naskórka i wosów.

14. Przecinanie jamy brzusznej i klatki piersiowej

15. Wypreparowanie zewntrznych narzdów rozrodczych

16. Wypreparowanie przeyku i odbytu oraz zawizanie woreczków na wymienione ujcia przewodu

17. Usuwanie odka i jelit

18. Badanie wet. jelit, przewodu pokarmowego, gruczoów

19. Dekompletowanie i obróbka jelit

* Dekompletowanie- dzielenie jelit na odcinki anatomiczne: odki, j. cienkie, j. rodkowe, j. grube

* Oprónianie jelit

* Kaszlowanie- usuwanie tuszczu z powierzchni jelit.

* Maceracja jelit- termiczna wod o temp.60°C; uatwia oddzielenie bony luzowej, podluzowej i surowiczej od bony miniowej.

Wygniatanie jelit- jelita zoone w ksztacie U wkada si pomidzy dwa obracajce si walce.

Jeeli powierzchnia bbnów bdzie perforowana, walce bd spenia rol odszlamiarki lub kaszlarki.

W wyniku tej obróbki pozostaje sama bona miniowa jelita.

* Przenicowanie jelit- tylko j. cienkie (odwrócenie wewntrzna stron na zewntrz).

Jelita grube obrabia si rcznie. Dodatkowo wymagaj one dezodoryzacji.

* Sprawdzenie szczelnoci jelit- przez wypenienie ich wod i przeciciu w miejscach przeciekania wody.

* Kalibrowanie jelit- grupowanie w zalenoci od rednicy.

Jelito wypenione wod wprowadza si w przyrzd do kalibrowania. Kad grup jelit zwizuje si w pczki przdz o odpowiedniej barwie.

* Utrwalanie jelit- przez nasolenie lub wysuszenie.

Jelita zasypuje si sol, ukada na kratach w celu odcieknicia wody, otrzsa ze soli, ukada w beczkach, przesala warstwami i zamyka- trwao do kilku lat.

Osonki z przeyków, pcherze moczowe mona konserwowa przez suszenie.

20. Usuwanie orodka z tuszy

Po wyjciu, orodek zawiesza si za tchawic na specjalnym wieszaku- jodece.

21. Badanie wet. orodka, mycie

22. Dekompletowanie orodka

Podzia na okrelone czci anatomiczne: wtroba, serce, puca

23. Wychadzanie (ewentualnie zamroenie) podrobów

Jak najszybciej ze wzgldu bardzo bogaty aparat enzymatyczny.

DO TEGO MOMENTU CZYNNOCI UBOJOWE NIE MOG ZOSTA PRZERWANE !

(ze wzgldu na bardzo due prawdopodobiestwo zakaenia mikrobiologicznego)

24. Znakowanie tuszy kolejnym numerem ubitej sztuki

25. Pobranie z rogu przepony próbki do badania wet. na obecno wosieni

Badanie to jest obligatoryjne (kada sztuka). Oprócz wi bada si miso nutrii, dzika i konin. W niektórych krajach jest obowizek mroenia misa w celu zniszczenia ewentualnych wosieni.

26. Przepoawianie tuszy wzdu krgosupa lub wycinanie krgosupa

Tusz rozcina si pi natomiast gow tasakiem tak aby nie uszkodzi mózgu. Poówki tuszy musz by zczone ze sob tarcz ryjow (eby mona w razie czego wycofa ca tusz).

27. Podrywanie sada

Jest to czynno majca na celu rozlunienie poczenia sada z tusz w celu uatwienia badania wet.

28. Badanie wet. mini oraz wzów chonnych

29. Usuwanie rdzenia krgowego (jeli tusza bya rozcinana), mózgu oraz surowców farmaceutycznych

30. Usuwanie nerek i sada

31. Toaleta tuszy, mycie

32. Waenie, klasyfikacja, znakowanie

Do tego momentu czas czynnoci ubojowych nie powinien przekroczy 45 min.

34. Wychodzenie do temp. 0-4°C, ph misa > 6 (pomiary w m. najduszym kl. piersiowej)

UBÓJ BYDA

1 Badania stanu zdrowia zwierzt(czy krowa jest cielna,stan sluzu,wykrywanie BSE (oznaki),

2 Oszaamianie (pozbawianie swiadomosci) np: aparatem RADICAL o napedzie pneumatycznym lub na naboje

3 Podwieszenie za tyln konczyne na torze kolejki rurowej (w momenie oszaamianie zwierze powinno byc podwieszone za podbrzusze)

4 Wykrwawianie (wbijamy nóz u podstawy szyi- nóz rurkowy najskuteczniejszy)

5 Odciecie rogów i wypreparowanie skóry z gowy (ciecie przez jeden z oczodoów) gowe trzeba wypreparowac natychmiast poprzez(mozna uzyc beekit patentowy)

6 Odciecie gowy

7 Badania wet. gowy

8 Odciecie stóp

9 Preparowanie skóry z konczyn (szczególnie z tylnych-sciegna achillesa powyzej stawu skokowego do zawieszania na hakach ,przednie konczyny obciamy w stawie garstkowym

10 Zawieszenie tuszy wypreparowanej za sciegna achillesa

11 Odciecie dolnych odcinków konczyn

12 Profilowanie kruponu (wzduz lini biaej) Zasadnicze ciecie biegnie doem szyji,doem klatki piersiowej,doem podbrzusza,,wokó odbytu,ciecia bardzo dokadne ,dodatkowe 2 ciecia po wewnetrznych krawedziach konczyn przednich i 2 po wewnetrznych krawedziach konczyn tylnych Najmocniejsza skóra jest na grzbiecie (trzeba uwazac aby nie uszkodzic)skóra z lini biaej jest najciensza-najmniej przydatna

13 Przeparowanie skóry z klatki pieriowej i podbrzusza (podwieszanie za konczyny przednie)

14 Mechaniczne ciganie skóry- skórowaczki mechaniczne [nastepuje sciaganie skóry(od strony mizdry) do góry ,nalezy uwazac aby tkanka miesniowa,tuszczowa nie przylegaa do skóry,po sciagnieciu skóra jest zasypywana sola otrzymana skóra(bydleca) jest skóra garbarska konserwowana gównie przez suche solenie ,solankowanie(zapewnia naturalne wasciwosci skóry) przy soleniu ilosc soli-50% wiecej od masy skóry aby przesycia skóre,powinna byc leko wilgotna

Skóry techniczne (do produkcji siode,toreb)

No tasmowy do obrabiania skór odcina warstwe od strony lica

15 Wypreparowanie narzadów rozrodczych i wymienia

16 Podciecie mostka i jamy brzusznej

17 Wypreparowanie odbytu i przeyku

18 Wyjcie przedzoadków i jelit

19 Badanie wet. jelit

20 Usuwanie zawartosci osrodka(serce,watroba,puca,wa\troba,woreczek zóciowy,sledziona przeyk,wymie)

21 Badanie wet. osrodka, mycie

22 Dekompletowanie osrodka

23 Podzia na pótusze lub wycinanie kregosupa

24 Mycie tuszy

25 Badanie wet. tuszy (gruczoy chonne,zmiany gruzlicze)

26 Klasyfikacja (ocena misnoci w syst. EURO)

27 Znakowanie tuszy

28 Usuwanie surowców farmaceutycznych (nadnercza,grasica)

29 Usuwanie nerek i oju okoonerkowego

30 Podzia na wiertusze-przednia i tylna

31 Wazenie wiertusz

32 Wychadzanie do temp 0-4 C aby osiagnac dobre wartosci organoleptyczne min 10 dni.

Elektrstymulacja- traktowanie tuszy zwierzecej pradem elektrycznym o zmiennym napieciu,wyrózniamy:

-E.niskonapieciowa do 100V

-E.wysokonapieciowa (po dopowiednio dugim czasie po uboju,napiecie 700-1000V)

Szybkie chodzenie po uboju wie sie z ryzykiem wystapienia skurczu chodniczego. Impuls skierowany do mieni, które silnie pracoway moze spowodowac trwa utrat kruchosci. Glikogen, ATP i inne substancje energetyczne naley usun z organizmu (poprzez elektrostymulacje) tu po uboju (wykrwawieniu) wykorzystujac syst. nerwowy. Tusza podczas dziaania prdu wygina sie wykonuje rychy dzieki którym zapasy substancji energetycznych wyczerpuja sie (co nie mam miejsca podczas skurczu chodniczego) jednak pamietac trzeba aby pozostawic cz subst. energetycznych aby dokona sie rozkurcz. Generalnie elektrostymulacja jest stosowana dla przezuwaczy-koni ,wiec, krów, macior.

ESNN-elektrostym. nisko napieciowa 50V, 200mA, 25Hz, czas 40-120 s

ESWN-elektrostym.wysoko napieciowa 700-1100 V, 50Hz, czas 40-120s

Plusy elektrostymulacji:

+przyspieszone dojrzewanie misa- otrzymujemy miso konsumpcyjne juz po 3-4dniach (a tym samym obniaj si koszty magazynowania)

+unikniecie skurczu chodniczego

+lepsza jakosc sanitarna miesa

+wyduzenie sarkomerów,miso bardziej kruche

Minusy elektrosymulacji:

-obnienie zdolnoci utrzmywania wody

Elektrostymulacja niskonapieciowa jest 10x tansza od wysokonapieciowej i bezpieczniejsza.

ZNAKOWANIE TUSZ POUBOJU

Znaki wet. dla misa wieego

*miso wolne od woni

RÓDA BIAKA ZWIERZCEGO (pochodzce z tkanek zwierzcych)

ZWIERZTA RZENE:

RZD parzystokopytne

PODRZD- przeuwacze, RODZINA-krtorogie

pustoroce( bydo, owce, koza, bawu)

rodzina - wielbdowate (wielbd, lania)

PODRZD- winiowate ( winie)

RZD- nieparzystokopytne

PODRZD - konioksztatne

rodzina-koniowate ( konie, osy)

RZD -zajczaki, rodzina zajcowate (królik domowy), RZD - gryzonie ( nutriowate)

SSAKI DZIKIE:

-krtorogi ( antylopa gnu, bawoy, antylopa krowia, gazela)

-winiowate (guziec afrykaski, pekari)

- gryzonie ( winka morska, szczur, pimak, nutria, kapibar)

SSAKI O OZNACZENIU GOSPODARCZYM:

-wielbdowate (wigon , guonako)

-jeleniowate( renifery, jele szlachetny)

SSAKI MORSKIE:

-wieloryby ( petwal bkitny 25m 150t, kaszalot , orka, kumbale)

-petwonogi (foki, morsy, uchatki)

-syreny(rolino erne krowy morskie)

PTAKI UDOMOWIONE:
-grzebice i wodne ( kura domowa, indyk, g, perlic, kaczka , indyki)

PTAKI DZIKIE

( stru , gobie, kaczki, kuropatwy, baant)

RYBY:

-sodko-wodne (karp, szczupak, oko)

-morskie(ledziowate, dorszowate, ososiowate, tuczykowate, makrelowate, paskogowate)

JADALNE BEZKRGOWCE:

-limaki, mae (ostrygi), gowonogi ( omiornic , mtwy, kalmary), stawonogi( skorupiaki , krewetki, langusty, kraby)

IKRA:
-kawior czarny z ryb jesiotrowatych

-kawior czerwony z ryb ososiowatych

-kawior biay -limaki arykaskie

SKLAD CHEMICZNY MISA SSAKÓW

kura wo. wieprz. owce o foka stru

engergia 119 130 149 143 111 126 114

bialko 21,4 21,4 22,1 20,8 22,9 23,2 21,9

tuszcz 3,1 4,4 6 5,9 1,45 3,7 3, 1 3,4

Fe 0,9 2,7 0,8 1,9 2,8 64,9 ,2

P 173 208 215 190 161 504 b.d

K 229 361 421 276 312 288 b.d.

Ca 13 3,5 3,2 b.d b.d. 591 5,2

cholesterol 65 61 63 66 67 66 63

PRODUKCJA ZYWCA W POLSCE 1998r

bydo- 6479, krowy-3364, winie- 16898 w tym lochy- 1675, owce- 361, konie 550, kury 44 960 w tym nioski- 38457, gsi 507, indyki 645, kaczki-2940,

PRODUKCJA YWCA RZENEGO:
bydo-1962, cielta-1120,winie-20638, owce 229, konie 116

SPOYCIE MISA 1998:
ogóem(miso, podroby, tuszcz)- 71,7kg

miso i podroby-64,7 ,, miso- 8,1,,m. wieprzowe- 37,6,, m. woowe 8,1,, m. drobiowe-13,1,, m.pozostae1,3,, podroby4,6,, tuszcz z uboju 7kg

ZWIERZTA OWNE ty/szt.

osie 1,8,,jelenie- 101,6,,daniela-7,9,, sarny- 529,, dziki-88,6,, zajce-534,3,, muflony-1,3,,baanty-232,1,,kuropatwy-380

EFEKTYWNO PRODUKCJI ZWIERZCEJ WYRAONA ILOCI WYPRODUKOWANEGO BIAKA PO SKARMIENIU ZWIERZT 100g BIAKA PASZY:
krowy mleczne- mleko 22g,, kury nioski-jaja 22g,, brojlery- tucznik 17g,,winie-tusza12g,, bydo -tusza 4g

TYPY UZYTKOWE ZWIERZAT RZEZNYCH:

Typ uytkowy- nazywamy zespó dziedziczonych cech morfologicznych i fizjologicznych pozwalajcych na okrelenie najbardziej ekonomicznie uzasadniony rodzaj uytkowania zwierzcia.

- skonno do okrelonej produkcji (typ misny, mleczny, misno-mleczny, mleczno-misny itd.)

Czynniki zwiazane z uzytkowaniem zwierzecia:

pokrój zwierzcia- to caoksztat jego cech morfologicznych czyli ogólny jego wygld zewntrzny

-konstrukcja- jest to budowa komórek zwierzcia

Rodzaje konstrukcji:

-mocna- dobrze rozwinite uminienie, mocny kociec, ywy temperament , dobre wykorzystanie paszy, wys. wydajno mleczno-misna,

-delikatna- dobre uminienie ,ale sabo rozwinita tuszka - delikatny kociec.

-limfatyczna- powolna przemiana materii zwizana z tendencj do odkadania t., odtuszczanie zada i przodu.

Na produkcyjno zwierzt gospodarskich wpywa:

genptyp- zespó wszystkich genów organizmu warunkujcych jego waciwoci dziedziczne

fenotyop- zespó cech organizmu stanowicych wynik wspódziaania genotypu i warunków rodowiska

rasa- to pogowie zwierzt o wspólnie genetycznie uwarunkowanych dziedzicznych cechach , które ujawniaj si w okrelonym rodowisku fenotypowym.

Cechy uytkowe:

-podno - zdolno do rozmnaania si,

-plenno - zdolno rodzenia optymalnej iloci potomstwa w jednostce czasu ( samic)

-skonno do opiekowania si potomstwem

szybko przyrostu masy -okrelony czas podwojenia masy przez zwierz.

-rzeno, misno, mleczno, wykorzystanie paszy, dzienno zaprzgu

Pokrój zwierzcia- caoksztat jego cech morfologicznych czyli ogólny wygld zewnetrzny zwierzcia.

Konstytucja- ukad budowy komórek zwierzcia.

Wedug Malsburga zwierzta dzieli si na 3 typy: drobno- grubo- i wtokomórkowe

Zwierzta drobnokomórkowe- (bydo polskie czerwone); tzw. twardy typ konstrukcj charakteryzujcy si wytrzymaoci w pracy i brakiem skonnoci do opasu

Zwierzta grubokomórkowe- ordynarna budowa, jest to tzw. limfatyczny typ konstrukcji; cechy: zwolniona przemiana materii, duy wzrost, duze otuszczenie, flegmatyczny charakter

Zwierzta wtokomórkowe- powolny metabolizm, bardzo duza zdolno do otuszczania (polskie rasy byda misnego)

Rasa- pogowie zwierzt o wspólnych, genetycznie utrwalonych cechach a wic dziedziczonych i fenotypowo przejawiajacych sie w okrelonym rodowisku cechach uytkowych, pokrojowych i konstytucyjnych.

BYDO:

Typy uytkowe byda:

*mleczne - YERSEY, ANGLER, AYRSHIRE, B. HOLSZTYSKA

*miêsne - SHORTHORN, HAREFORD, ABERDEN-ANGUS, CHAROLLAISE, LIMOUSINE, CHIANINA, PIEMONTESSE np. YERSEY- póno dojrzewajce, delikatna budowa szkieletu, kanciaste ksztaty, sabo uminione .

Bydo polskie:

--bydo czarno- biae (c.b.)- gównie wystp. na pónocno-zachodnich terenach; wywodzi si od byda ras mlecznych importowanego z Holandi i Niemiec; obecnie typ uzytkowy przewiduje dobry rozwój cechmisnych

--bydo czerwono- biae (cz.b.)- mleczno- misne; wystep. w Sudetach; posiada du zdolno do opasu; charakteryzuje si misem bardzo dobrej jakoci

--rasa polska- czerwona (p.c.)- wystp. w czterech odmianach w okolicach Krakowa. Rzeszowa, Kielc; typ mleczno- misny; krowy do 300 kg, buhaje 700 kg

odmiana dolinowa- okolice Biaegostoku: mleczne; odmiana lska- znacznie lepsza uzytkowno; odmiana rawicka- szybko rosnca, wczenie dojrzewajca

--bydo simentalskie- wywodzi si ze Szwajcarii, w Polsce wystp. w okolicach Bieszczad; typ misno- mleczny, dawniej tez roboczy:; jest to w Polsce bydo o najwikszym kalibrze- krowy 700 kg, buhaje 1200 kg; charakteryzuj si bardzo grub skóra, wydajno rzena 53- 55%

Szortborn- ciar buhaja 650kg - rasa misna, miso drobno wókniste o duej marmurkowatoci (cecha niepodana), wydajnoc rzena do 64 %

Herfor- krowy 600-650kg , buhaj 900kg, due znaczenie w USA, dobre wykorzystanie paszy, tani opas, atwo si aklimatyzuje, gowa maa, krótkie szeroko rozstawione koczyny, ciki tuów

Aberden angus- bezrogie, bardzo szeroki i gboki tuów b. krótkie koczyny, tkanka misna silnie przeronita tuszczem, dua wydajno rzena, krowy- 500- 550 kg, rasa misna o najlepszej zdolnoci do opasu, wczenie dojrzewajce, wydajno rzena do 70%.

Charllaise- bydo o najwikszej masie do 1200kg- buhaje, krowy 800kg, umaszczenie jasno óte , rasa wyhodowana w Francji, gboka klatka piersiowa, szeroki zad i przód, rasa aklimazytuje si w kadych warunkach, rasa najcenniejsza sposród misnych, bardzo szybko si aklimatyzuje, cielta tej ras s opasane na biae miso- w 4 msc dochodz do wagi 200 kg

Limousine- rasa Francuska wczenie dojrzewajca, krowy 600 kg, wydajno rzena 67% ,

Chianina- rasa wyhodowana w Woszech , krowy 750 kg , buhaje 1100-1200kg, wydajno rzena 65%

TRZODA CHLEWNA- cechy uytkowe to liczba odchowanych prosit, szybko przyrostu masy, wydajno misna

winie dzielimy na wczenie i póno dojrzewajce i na szybko i wolno rosnce.

Rasy wi wystpujcych w Polsce: wielka biaa polska, polska biaa zwisoucha, winia puawska, zotnicka biaa

Typ misny
Charakteryzuje si szybkim tempem wzrostu i pónym dojrzewaniem; dojrzao fizyczna jest osigana w wieku 3-4 lat, co oznacza, e procesy wzrostu i rozwoju trwaj duej. Due dobowe przyrosty i póne dojrzewanie sprawiaj, e winie typu misnego osigaj du mas ciaa, której warto wynosi 200-350 kg.

Sylwetka wi tego typu jest wyduona, równolegoboczna, a u niektórych ras (np. landrace) przechodzi w trapezowat, przy czym linie grzbietu i brzucha rozchodz si od przodu ku zadniej partii ciaa. Tuów jest bardzo dugi, do szeroki, z boków spaszczony, szynka dobrze wypeniona i gboka, nasada ogona wysoka, gowa w stosunku do tuowia maa o profilu lekko wklsym, nogi redniej dugoci, do cienkie, lecz mocne.

Lochy odznaczaj si du podnoci i plennoci w prawidowo prowadzonej hodowli rodz zwykle 10-12 prosit w miocie. Wysoka mleczno loch zapewnia potomstwu wystarczajc ilo pokarmu do osignicia duych przyrostów. Przyrosty dobowe wi tego typu powikszaj si przez pierwsze 6 miesicy ycia, a przez nastpne 2-3 miesice utrzymuj si na tym samym poziomie, po czym zaczynaj si zmniejsza. Tusze tych zwierzt, które ubito, gdy masa ciaa wynosia 100-120 kg, zawieraj gównie miso i niewielki procent tuszczu.

Wielka biaa angielska

Powstaa w wieku XIX w wyniku krzyowania angielskich wi prymitywnych ze winiami azjatyckimi i ródziemnomorskimi. Zajmuje czoowe miejsce wród ras hodowanych na caym wiecie.

W wyniku bardziej lub mniej intensywnego krzyowania wypierajcego z istniejcym pogowiem krajowym uzyskano róne rasy krajowe lub typy wielkiej biaej, uznane póniej za oddzielne rasy. Do krajów europejskich, w których stanowi duy odsetek pogowia wi wielkiej biaej nale: Austria, Czechy, Sowacja, Finlandia, Francja, Niemcy, Polska, Szwajcaria, Wgry, Rosja.

winie tej rasy maj bia skór pokryt bia szczecin. Profil gowy maj lekko wklsy, uszy due, szeroko ustawione, stojce. Tuów jest dugi, prostoktny, o jednakowej szerokoci i prawie równolegych do siebie liniach grzbietu oraz brzucha, dugi grzbiet i wysoko osadzony ogon. Szynki s dugie i szerokie, nisko schodzce. Nogi s mocne
i stosunkowo dugie. Masa ciaa wyronitych wi wynosi: u knurów 300-400 kg, a u loch - 350-300 kg.
Lochy nale do plennych i troskliwych matek.

winie tej rasy charakteryzuj si duymi przyrostami, zuywajc 2,7 jednostek pokarmowych na 1 kg przyrostu masy ciaa. Wydajno rzena tuczników ubijanych, przy masie ciaa 90 kg, wynosi powyej 73%, a ich tusze zawieraj ponad 51% misa.

Osobniki tej rasy maj znaczn zdolno przystosowawcz i s odporne na stres.
Jest to rasa o zasigu midzynarodowym. W Wielkiej Brytanii, jak równie w innych krajach europejskich, wykorzystywana jest w wielu programach hodowlanych.

Szwedzka Yorkshire

Powstaa okoo roku 1890 dziki temu, e zaimportowano ras wielk bia angielsk. Zapotrzebowanie na winie typu bekonowego i umiejtnie prowadzona selekcja w tym kierunku doprowadziy do tego, e winie tej rasy pod wzgldem pokroju i produkcyjnoci nieznacznie tylko róni si od zwierzt szwedzkiej rasy krajowej.

Umaszczenie tej rasy jest biae, tuów dugi o ksztacie prostoktnym, klatka piersiowa pytka, grzbiet szeroki, szynka szeroka i dobrze wypeniona. winie tej rasy nale do typu misnego bekonowego. Odznaczaj si dobr wartoci tuczn i rzen.

W stacyjnej ocenie uzyskiwane przyrosty wynosz okoo 800 g, zuycie paszy - 2,6-2,8 kg na 1 kg przyrostu. Tusze ich s dugie (okoo 100 cm), dobrze uminione i zawieraj powyej 51% misa. Importowano je do wielu krajów europejskich (Austria, Bugaria, Finlandia, Polska, Wgry, Rosja), jak równie do krajów pozaeuropejskich.

Niemiecka biaa szlachetna

winie tej rasy powstay w drugiej poowie wieku XIX w wyniku krzyowania wypierajcego wi miejscowych dugouchych i krótkouchych ze winiami rasy wielkiej i redniej biaej angielskiej.

Pocztkowo reprezentoway typ tuszczowo-misny, a obecnie misny.

Gowa u wi tej rasy jest krótka i szeroka, ryj krótki z profilem zaamanym, uszy niedue stromo stojce. Tuów jest rednio dugi, klatka piersiowa stosunkowo szeroka i gboka, szynki szerokie i dobrze uminione, koczyny krótkie i masywne. Umaszczenie skóry i szczeciny jest biae.

rednie wymiary i masa ciaa

Knury

Lochy

Wysoko w kbie [cm]

85

80

Masa ciaa [kg]

320

280

winie tej rasy wczenie dojrzewaj. Lochy rodz okoo 11 prosit w miocie, s one mlecznymi i troskliwymi matkami. Charakteryzuj si dobrym wykorzystaniem paszy i szybkim tempem wzrostu. rednie przyrosty dobowe w okresie tuczu wynosz okoo 840 g. Mas ciaa 110 kg osigaj w wieku 162 dni. Tusze ich s dobrze uminione. winie tej rasy s nieco podatne na stres. Zainteresowanie t ras wzrasta dziki duej przydatnoci do krzyowania towarowego i produkcji loch mieszaców.

Duska krajowa uszlachetniona

Powstaa w drugiej poowie wieku XIX w wyniku krzyowania pierwotnych wi duskich z ras wielk bia angielsk. Nastpnie celowa i odpowiednio prowadzona praca hodowlana w kierunku misno-bekonowym doprowadzia do wyhodowania znakomitej wini bekonowej.

Zwierzta tej rasy s redniej wielkoci, ale bardzo dugie, o umaszczeniu jednolicie biaym. Charakteryzuj si lekk gow i opatk, pytk, lecz dug klatk piersiow oraz bardzo dugim tuowiem. Grzbiet, ldwie oraz uda s szerokie i dobrze wypenione. Szynka jest dua, szeroka i nisko schodzca, koczyny delikatne. Uszy, zarówno pod wzgldem wielkoci, jak i ksztatu nie s jednolite; przewaaj osobniki o uszach niezbyt dugich, pochylonych ku przodowi.

Jest to rasa póno dojrzewajca i szybko rosnca, o genetycznie utrwalonej zdolnoci do wysokiej retencji azotu, a tym samym do wytwarzania duej iloci misa. Opónienie dojrzaoci somatycznej sprawio, e do czasu osignicia masy ciaa równej 100 kg, przyrost mini przewaa nad przyrostem tuszczu.

Lochy odznaczaj si du plennoci (10,4 prosit w miocie) i du mlecznoci, przy tym s agodne i troskliwe.
Wyniki wartoci tucznej i rzenej uzyskane w stacjach kontroli w okresie tuczu 30-100 kg wynosz: przyrost dobowy - 933 g, zuycie paszy - 2,63 jednostek pokarmowych. Ich tusze zawieraj rednio 64,4% misa.
Rasa ta ma zasig midzynarodowy i wywara duy wpyw na powstanie wielu nowych ras w rónych krajach.

Wielka biaa polska (wbp)

Powstaa w wyniku krzyowania wi miejscowych z rasami: wielk i redni bia angielsk oraz niemieck szlachetn. Orodki hodowli wi angielskich zlokalizowane byy w centralnej i wschodniej Polsce, natomiast wi niemieckich w zachodnich rejonach Polski.

Po II wojnie proces krzyowania wypierajcego z zastosowaniem rasy wielkiej biaej angielskiej oraz prace hodowlane, zmierzajce do uzyskania wini misnej bekonowej, doprowadziy do wyrównania obu populacji. W roku 1956 nastpio uznanie jej za ras i wydanie wspólnej ksigi hodowlanej pod nazw "wielka biaa", a od roku 1962 zastaa nazwana "wielka biaa polska".

winie tej rasy s due i dugie, póno dojrzewajce, zbudowane bardzo harmonijnie. Umaszczenie ich jest biae, uszy s mae i stojce, gowa Jest redniej wielkoci o profilu prostym. Tuów jest dugi i szeroki, klatka piersiowa rednio gboka, szynki dobrze wyksztacone i uminione.

winie tej rasy osigaj mas ciaa zblion do górnej granicy charakterystycznej dla typu misnego. Dorose lochy osigaj mas ciaa powyej 300 kg, a knury - powyej 350 kg.
Odznaczaj si du plennoci (10-12 prosit w miocie), a take dobr mlecznoci i zadowalajc odpornoci.

Szwedzka krajowa uszlachetniona

Rasa powstaa pod koniec wieku XIX z rodzimej wini dugouchej krzyowanej z ras wielk bia angielsk i uszlachetnion dusk krajow. W pracy hodowlanej dono do tego samego celu co w Danii, z tego te kraju przyjto metody oceny.

Rasa ta podobna jest do wini duskiej i tak jak u niej masa tuowia przesunita jest ku tytowi. Gowa tych wi jest maa i lekka, szyja cienka i do duga. Tuów jest dugi, pytki, rozszerza si ku tyowi, a zad jest szeroki, dugi, o do dobrze uminionych szynkach. Koczyny s krótkie, delikatne. Owosienie jest do gste, biae, skóra biaa, niekiedy z ciemnymi plamami. Wielko i ksztat uszu s bardzo róne, bywaj one niewielkie i zwisajce, due i zwisie oraz mae lub due proste i sztywne.

Lochy s plenne, agodne oraz troskliwe i mleczne. Wieloródki rodz po 11-12 prosit w miocie.
Dziki selekcji prowadzonej wedug wzoru hodowców duskich osignito wysoki poziom wydajnoci misnej oraz dugo tusz wynoszc 100 cm. Sztuki oceniane w stacji kontroli (25-100 kg masy ciaa) osigaj dobowe przyrosty okoo 820 g, za zuycie paszy na 1 kg przyrostu wynosi 2,85 jednostek skandynawskich.

Rasa ta ma zasig wiatowy, jako winie szybko rosnce i póno dojrzewajce, stanowi materia uszlachetniajcy wiele ras europejskich.

Niemiecka krajowa

Powstaa pod koniec wieku XIX w wyniku krzyowania pierwotnych, rodzimych wi dugouchych, gównie z rasami wielk i redni bia angielsk, a take z angielsk ras suffolk.

winie tej rasy maj bia skór (dopuszczalne s ciemne plamy na skórze), pokryt gst bia szczecin. Tuów jest rednio dugi, dobrze uminiony, grzbiet i ldwie szerokie, szynki dugie i dobrze uminione.

rednie wymiary i masa ciaa

Knury

Lochy

Wysoko w kbie [cm]

86

80

Masa ciaa [kg]

312

273

Lochy s plenne (11,5 prosit w miocie) i agodne.
Rasa ta odznacza si szybkim tempem wzrostu i bardzo dobr wydajnoci misa, szczególnie wysokowartociowych wyrbów. Przyrosty dobowe wynosz okoo 820 g, a mas ciaa 100-110 kg osigaj w wieku 170 dni.

Ta rasa wi ma zasig midzynarodowy i bierze udzia w wielu europejskich programach krzyowania towarowego.

Holenderska krajowa

Powstaa w wyniku krzyowania do roku 1929 wi rodzimych z rasami: niemieck uszlachetnion krajow, a nastpnie z dusk krajow.

Umaszczenie tych wi jest biae. Tuów jest dugi, szeroki, o dobrze uminionym grzbiecie i ldwiach. Szynki s cikie, dobrze rozwinite i uminione, podobnie jak bark. S to zwierzta mocno, harmonijnie zbudowane i silne.
Maciory tej rasy odznaczaj si du plennoci - w roku 1988 urodziy rednio 10,6 prosit ywych w miocie.
winie tej rasy odznaczaj si dobrym tempem wzrostu i dobrym uminieniem tusz.

Tuczniki, oceniane metod stacyjn midzy 22 a 105 kg, przyrastay dziennie rednio 704 g i zuyway 2,96 kg paszy na 1 kg przyrostu, a ich tusze zawieray 53,1% misa.

Ze wzgldu na walory produkcyjne zwierzta tej rasy imponowano do wielu krajów europejskich i pozaeuropejskich w celu zwikszenia produkcyjnoci wi rodzimych. Obecnie zwierzta importowane z Holandii su do krzyowania trójrasowego, jako komponent mateczny.

Belgijska krajowa

Zostaa wyhodowana w Belgii w wyniku krzyowania wi krajowych - pocztkowo z rasami: dusk, holendersk i niemieck, a nastpnie "dolewano krew" rasy wielkiej biaej angielskiej i pietraine.

winie tej rasy charakteryzuj si dugim i szerokim tuowiem.

Umaszczenie skóry i szczeciny jest biae. Uszy s stosunkowo mae, pochylone ku przodowi. Szynki s dobrze uformowane i uminione.

rednie wymiary i masa ciaa

Knury

Lochy

Wysoko w kbie [cm]

81

79

Masa ciaa [kg]

287

270

Rasa ta charakteryzuje si dobr wartoci tuczn oraz bardzo dobrymi wskanikami rzenymi. Tusze ich odznaczaj si du zawartoci misa, optymalnym stosunkiem misno-tuszczowym i dobrym uminieniem szynek oraz du powierzchni "oka" poldwicy. W okresie tuczu ich przyrosty dobowe wynosz okoo 759 g, a mas kocow (95-100 kg) osigaj w rednim wieku 176 dni.

Do wad tej rasy naley zaliczy wystpujce biae i wodniste miso, a duy odsetek osobników wykazuje pozytywn reakcje na test halotanowy. Rasa tych wi stanowi doskonay komponent mski do krzyowania towarowego i z tych wzgldów zostaa wczona do programów hybrydyzacji w wielu krajach europejskich (Belgia, Niemcy, Austria, Czechy, Sowacja).
W Polsce braa udzia w tworzeniu linii 990.

Walijska

Jest jedn z najstarszych ras w Wielkiej Brytanii. Uwaa si, e rasa ta wywodzi si z Walii, gdzie mona znale najstarsze zapiski hodowlane, lecz rzeczywiste ich miejsce pochodzenia nie jest znane. Pierwotnie zwierzta tej rasy zblione byy pokrojem do typu krajowych wi skandynawskich i niemieckich.

W roku 1953 "dolew krwi" wini szwedzkiej krajowej przyczyni si do uzyskania wini wybitnie misnej, nadajcej si
do produkcji bekonu.

Jest wini redniej wielkoci o umaszczeniu biaym. Gowa jej jest maa z lekko zaamanym czoem, uszy dugie, zwisajce. Tuów jest dugi, osadzony na krótkich nogach.

Ma due zdolnoci adaptacyjne do chowu w warunkach fermowych. Odznacza si wysok plennoci (11 prosit urodzonych i 9,6 odchowanych) i dobrym instynktem macierzyskim.

winie rasy walijskiej uywane s do krzyowania towarowego z pozostaymi angielskimi biaymi rasami w celu produkcji loch mieszaców. Zostay równie sprowadzone do Polski i byy uytkowane jako linia pbz-24.

Polska biaa zwisoucha (pbz)

Powstaa w wyniku krzyowania wi miejscowych dugouchych i importowanych na przeomie wieków XIX i XX wi zwisouchych - gównie z Niemiec, a po II Wojnie wiatowej wi uszlachetnionych krajowych ze Szwecji.

Jest wini du i dug, o lekkim przodzie i dobrze wysklepionej szynce. Tuów jej jest podobny do cygara, dziki rozbudowanej tylnej i lekkiej przedniej partii ciaa. Umaszczenie skóry jest biae, niekiedy z niewielkimi ciemnymi plamkami, pokryte bia szczecin. Uszy s pochylone ku przodowi.

Naley do typu misnego, odznacza si do duym tempem wzrostu, a jej tusze s dobrze uminione.
Lochy odznaczaj si du plennoci i mlecznoci oraz s agodnymi i troskliwymi matkami.

Obecnie winie tej rasy uywa si do krzyowania towarowego z innymi rasami polskimi do produkcji komponentu matczynego. Do ksig hodowlanych rasy polskiej biaej zwisouchej zapisuje si take zwierzta ras biaych zwisouchych sprowadzane z Wielkiej Brytanii, Niemiec i Norwegii, które uyto do wytworzenia odrbnych, genetycznie wyspecjalizowanych linii. Linia pbz-21 powstaa z ras wi: norweskich, pbz-23 - niemieckich, pbz-24 -walijskich. Uywane s one do krzyowania towarowego jako komponent mski.

Zotnicka biaa (zb)

W latach 1949-1950 rozpoczto prac hodowlan w RZD Zotniki AR w Poznaniu nad zakupionymi z województwa olsztyskiego pierwotnymi winiami przywiezionymi przez repatriantów z Wileszczyzny i Nowogródczyzny. Byty to mieszace wi dugouchych i krótkouchych z ma "domieszk krwi" rasy wielkiej biaej angielskiej.

W trakcie rozwijania si hodowli wyodrbniono dwa typy uytkowe: misny o umaszczeniu biaym i misno-soninowy o umaszczeniu aciatym. W roku 1962 uznano je za dwie rasy: zotnick bia i zotnick pstr oraz otwarto dla nich ksigi zwierzt zarodowych.

Rasa zotnick biaa selekcjonowana bya w kierunku typu misno-bekonowego. W celu przyspieszenia tego procesu w roku 1957 przekrzyowano j z ras szwedzk krajow uszlachetnion, nie przekraczajc "udziau krwi" rasy uszlachetniajcej w iloci 3/8. W nastpstwie selekcji i "dolewu krwi" wi landrace nastpio zwikszenie przyrostów dziennych, skrócenie okresu tuczu i obnienie wieku w dniu uboju. Polepszono wykorzystanie paszy oraz uytkowo rzen.

winie rasy zotnickiej biaej s due, szybko rosn i póno dojrzewaj. Lochy s plenne i dobrze odchowywuj prosita.
Stanowi nieliczne stado wi i s wykorzystywane w krzyowaniu towarowym do tworzenia loch mieszaców z ras wbp,

Wielka czarna angielska

Rasa ta zostaa wyhodowana w Wielkiej Brytanii na pocztku wieku XIX, w wyniku krzyowania twórczego ras chiskich, neapolitaskich i portugalskich, a take ras angielskich i wini dzikiej.

Nazwa jej pochodzi od hrabstwa Kornwalia (ang. Cornwall), w którym zostaa wyhodowana.

winie tej rasy s redniej wielkoci, o jednolitym czarnym umaszczeniu. Gowa Jest lekka, uszy s redniej wielkoci, zwise. Grzbiet jest dugi, klatka piersiowa gboka,
a koczyny s krótkie i mocne.

rednie wymiary i masa ciaa

Knury

Lochy

Wysoko w kbie [cm]

85

75-80

Masa ciaa [kg]

280-320

200-240

Zachowaa ona wicej cech pierwotnych, jest wic mniej szlachetna i odznacza si gorsz uytkowoci rzen.
Lochy tej rasy s mniej plenne ni rasy wielkiej biaej angielskiej, ale s troskliwymi matkami.
winie tej rasy s dostosowane do utrzymania pastwiskowego. Na pocztku wieku XX importowano je do Niemiec, Woch, Wgier, Hiszpanii, Australii, Nowej Zelandii i innych krajów, w tym take do Polski (do Wielkopolski). Ze wzgldu na czarne umaszczenie rasa ta nadaje si do klimatu tropikalnego.

Tamworth

Wyhodowana zostaa w l poowie wieku XIX w Wielkiej Brytanii (Anglia), w okolicach miasteczka Tamworth - w Staffordshire. Naley do jednej z najstarszych ras angielskich, a jej ksigi hodowlane otwarto w roku 1885. Przez Anglików uwaana jest za ras rodzim.

Zostaa uksztatowana przez odpowiedni selekcj i dobór, lecz nie zaprzecza si moliwoci udziau w jej tworzeniu wi neapolitaskich i portugalskich, którym prawdopodobnie zawdzicza zocistorude umaszczenie.
Tuów wi tej rasy jest dugi i prosty, nogi krótkie. Gow maj do du, ryj prosty, uszy stojce, redniej wielkoci.
Dorose knury wa okoo 300 kg, lochy - okoo 280 kg.

winie tej rasy póno dojrzewaj, odznaczaj si nieco mniejszym tempem wzrostu ni winie wielkiej biaej angielskiej, a ich miso jest chude. Nadaj si do produkcji bekonu.
Du popularno rasa ta zyskaa w USA, Kanadzie, Australii i Nowej Zelandii.
Na pocztku wieku XX sprowadzono j równie do Polski (woj. warszawskie i lubelskie), jednak nie przyjta si i nie odegraa istotnej roli w uszlachetnianiu naszego pogowia.

Wesseks

Naley do starych angielskich ras. Powstaa w poowie wieku XIX, w wyniku krzyowania wi czarnych z New Forest ze winiami rasy sussex, które miay biay pas na rodkowej czci tuowia i czarne nogi.

Naley do wi o rednich wymiarach ciaa. Dorose knury osigaj mas ciaa 300-350 kg. za lochy 250-280 kg.
Gowa jest redniej dugoci, uszy zwieszone, tuów dugi, gboki. Umaszczenie jest czarne, ale przez kb, barki i koczyny przednie biegnie biay pas. Dopuszczalne s biae plamki na ryju, nogach tylnych i na ogonie.
Rasa ta jest ceniona ze wzgldu na swoj odporno i duy Instynkt macierzyski. rednia liczba prosit urodzonych w miocie wynosi 11-12 sztuk.

winie te odznaczaj si dobrym tempem wzrostu, mas ciaa bekonow uzyskuj w wieku 185-190 dni, zuywajc okoo 2,8 kg paszy na 1 kg przyrostu.
Wykazuj due zdolnoci aklimatyzacyjne. Rasa ta zapocztkowaa powstanie w wielu krajach rodzimych wi siodatych (w USA - hampshire). W Wielkiej Brytanii stanowi komponent mateczny w krzyowaniu trójrasowym.

Duroc

W powstaniu tej rasy bray udzia czerwono umaszczone winie gwinejskie, sprowadzone z zachodniego wybrzea Afryki, czerwone winie hiszpaskie i portugalskie oraz rudawe winie berkshire z Wielkiej Brytanii. Podstawow baz do tworzonej rasy stanowiy dwie odmiany czerwonych wi - Jersey i duroc.

Jersey zostaa wyhodowana jeszcze przed rokiem 1850. Odmiana duroc zostaa wyhodowana w stanie Nowy York, przez Izaaka Finka, który pozyska materia wyjciowy od swego ssiada bdcego wacicielem ogiera penej krwi angielskiej o nazwie Duroc. Tak wic nazwa tej rasy pochodzi od nazwy konia.

Przez wiele lat obydwie odmiany czerwonych wi utrzymywano niezalenie od siebie. Od tego czasu zaczto krzyowa obie odmiany ze sob, a nazw ograniczono do sowa "duroc".

winie tej rasy maj umaszczenie czerwone, którego odcie waha si od jasnozotego do bardzo ciemnoczerwonego, zblionego do mahoniowego. winie tej rasy odznaczaj si redni wielkoci. Ich tuów jest dugi, grzbiet ukowaty, nogi s mocne i wysokie, a uszy mae i obwise.

rednie wymiary i masa ciaa

Knury

Lochy

Wysoko w kbie [cm]

90

82

Masa ciaa [kg]

350-400

300

Rasa ta nie charakteryzuje si szczególnie jakkolwiek cech, jednak zachowuje pewn równowag najwaniejszych cech produkcyjnych na stosunkowo wysokim poziomie, co jest dobrze oceniane zarówno przez farmerów, jak l przez przemys misny.

Plenno loch wynosi rednio 9,5 prosit ywo urodzonych w miocie. Lochy odznaczaj si dobrym instynktem macierzyskim i dobr mlecznoci.
Stanowi doskonay komponent w krzyowaniu towarowym. Rasa ta znalaza zastosowanie w wielu programach hybrydyzacji na wiecie, midzy innymi równie w Polsce.

Rasa ta odznacza si duymi zdolnociami przystosowawczymi, jest odporna na stres
i nie stwierdzono w jej obrbie osobników dodatnio reagujcych na test halotanowy.

Hampshire

Zostaa wyhodowana w USA w drugiej poowie wieku XIX. Powany wpyw na jej powstanie wywary winie angielskie rasy essex i wessex saddeback (z hrabstwa Hampshire).

Pocztkowo, tj. w kocu wieku XIX, hodowano j pod nazw thin rind, a nazwy hampshire uywa si od roku 1904.

Pierwszy zwizek hodowców tej rasy powsta w roku 1893. winie rasy hampshire odznaczaj si redni wielkoci, czarnym umaszczeniem, z charakterystycznym biaym pasem przechodzcym przez opatki, przednie koczyny i brzuch. Gowa jest lekka, z dugim, lekko wklsym ryjem.
Uszy s krótkie i stojce. Tuów jest redniej dugoci, grzbiet i szynka s dobrze uminione. Koczyny s krótkie, stromo ustawione.

rednie wymiary i masa ciaa

Knury

Lochy

Wysoko w kbie [cm]

85

80

Masa ciaa [kg]

320

280

Jest jedn z najbardziej cenionych ras wi w USA. Uznanie i du popularno zdobya dziki wyrównaniu i zrównowaeniu wszystkich cech uytkowych oraz dobrym wynikom uzyskiwanym w krzyowaniu.
Wedug wyników kontroli uytkowoci rozpodowej prowadzonej w USA plenno ich jest wysoka - 11,4-11,8 prosit ywo urodzonych i 8,9-10,3 odchowanych do 56. dnia.

Odznaczaj si dobr wartoci tuczn i wydajnoci rzen, dojrzewaj rednio wczenie. Dziki duej zdolnoci przystosowawczej, plennoci i dobrej jakoci misa s uywane do krzyowania towarowego w USA, jak równie w wielu krajach europejskich, jako komponent ojcowski. Nie stwierdzono u tej rasy osobników dodatnio reagujcych na test halotanowy.

Do Polski zostaa sprowadzona w latach 70. z Wielkiej Brytanii i Czechosowacji, lecz ze wzgldu na niskie wyniki uytkowe i mae zainteresowanie w roku 1981 zlikwidowano ostatnie osobniki tej rasy. W roku 1988 ponownie zaczto importowa zwierzta tej rasy z Wielkiej Brytanii i Czechosowacji (gównie z Czech).

Polsko-chiska (Poland-China)

Jedna z najstarszych ras wi USA. Powstaa w pierwszej poowie wieku XIX w poudniowo-zachodniej czci stanu Ohio w wyniku skrzyowania wi: rosyjskich, chiskich, irlandzkich oraz angielskich berkszyrów. W trakcie formowania tej rasy, prawdopodobnie uyto równie wi przywiezionych z Polski przez osadników, majcych farmy w okolicach, gdzie rasa ta powstaa.

Std te pochodzi nazwa, któr nadano jej w roku 1878 w Indianapolis i zaoono zwizek hodowców wi rasy polsko-chiskiej.

Umaszczenie jej jest czarne z biaymi plamami na ryju, koczynach i na ogonie. W obrbie tej rasy wystpuje kilka odmian, rónicych si umaszczeniem i rozmiarami ciaa. Nale do wczenie dojrzewajcych i reprezentuj typ misny. Wymiary ciaa s u nich od rednich do do duych. Tuów jest stosunkowo krótki, grzbiet szeroki, klatka piersiowa gboka, nogi s stosunkowo krótkie.

Dorose knury osigaj mas ciaa 400-430 kg, lochy - 320-340 kg).
Maciory odznaczaj si dobr plennoci i mlecznoci. Podczas tuczu mas ciaa 100 kg uzyskuj w wieku 175 dni a rednie przyrosty dzienne wynosz 790 g, udzia chudego misa stanowi 54,9%. Znakomicie wykorzystuj pastwisko. Dziki czarnej pigmentacji skóry bardzo dobrze znosz równie silne nasonecznienie.

W USA winie tej rasy uyto do tworzenia nowych ras typu misnego: spotted poland-china, minnesota 2 oraz beltsville 1.

Spotted Poland-China

Powstaa w wyniku skrzyowania wi rasy Poland-China z angielsk wini glostersk ctkowan (gloucester old spots).

Umaszczenie wi tej rasy jest aciate; maj mniejsze rozmiary ciaa od wi czarnych. Wczeniej dojrzewaj i odznaczaj si duszym tuowiem.

Maciory s plenne i mleczne, a tuczniki odznaczaj si dobr wartoci tuczn i rzen. W czasie tuczu przyrosty dzienne przekraczaj 800 g, a tusze tych wi zawieraj 53,2% chudego misa.

Chester white

Pochodzi od ras angielskich biaych (cheshire, lincolnshire, yorkshire), jak równie od ras normandzkich. Nazw otrzymaa od okrgu Chester w poudniowo-wschodniej Pensylwanii. Za ras zostaa uznana w roku 1988.

Naley do wi duych. Tuów jest dugi i gboki. Grzbiet jest umiarkowanie karpiowaty, nogi mocne, a uszy redniej wielkoci, zwise. Umaszczenie jest biae.

Dorose osobniki osigaj mas ciaa powyej 400 kg.
Lochy odznaczaj si bardzo dobr podnoci i plennoci, wysok mlecznoci
oraz dobrym instynktem macierzyskim.

Wartoci tuczne i rzene s dobre. Tuczniki mas ciaa 100 kg uzyskuj rednio w wieku 179 dni, tusze ich s dobrze uminione, udzia szynek stanowi 17,2%, a rednia grubo soniny grzbietowej wynosi 3,02 cm.
Uyto tej rasy do krzyowania twórczego, w wyniku którego powstaa rasa lacombe.

Hereford

Rasa ta zostaa wytworzona pod koniec wieku XIX w USA w wyniku skrzyowania ras: chester white, duroc, Poland-China i hampshire.

Za ras uznano j w roku 1934. Reprezentuje typ misny. S to winie rednio due. Umaszczenie ich jest czerwone na 2/3 powierzchni ciaa. Gowa, nogi, podbrzusze i koniec ogona s biae, uszy zwisie. Charakteryzuje si redni wartoci tuczn i rzen.

Pietrain (Le Porc Belge de Pietrain)

Rasa ta zostaa wyhodowana w Belgii po l wojnie wiatowej, a uznana za ras w roku 1956. Co do jej genezy istnieje kilka hipotez. Prawdopodobnie powstaa przez skrzyowanie rasy yorkshire z ras wi bayeux, majca w swoim rodowodzie geny rasy berkshire.

Nazwa jej wywodzi si od wsi Pietrain.

Omaszczenie jest szarobiae z nieregularnymi plamami czarnymi i rudymi. Zwierzta s redniej wielkoci. Ich tuów jest rednio dugi, szeroki i gboki, o wyjtkowo silnym uminieniu grzbietu, opatek i szynek; std nazywa si je czteroszynkowymi. Zad jest szeroki i city, ogon nisko osadzony, szynki bardzo zaokrglone, pkate, nogi krótkie. Gowa jest maa, uszy s krótkie, szerokie i ustawione poziomo.

rednie wymiary i masa ciaa

Knury

Lochy

Wysoko w kbie [cm]

80

76

Masa ciaa [kg]

277

266

Plenno loch wynosi rednio 9,8 prosit w miocie. Dojrzao somatyczn winie te osigaj w wieku 4 lat. Odznaczaj si szybkim wzrostem do momentu uzyskania masy ciaa 75 kg, póniej przyrosty s coraz mniejsze, a wykorzystywanie paszy pogarsza si. Dobowe przyrosty w okresie tuczu wynosz okoo 700 g. Mas ciaa 90-95 kg winie osigaj w wieku 180 dni. Tusze zwierzt tej rasy odznaczaj si bardzo duym udziaem misa, lecz jest ono blade i bardzo wodniste.

Wad tej rasy jest dua podatno na stresy i wysoki odsetek zwierzt pozytywnie reagujcych na test halotanowy.
Ze wzgldu na du wydajno misa rasa ma znaczenie midzynarodowe. W tuczu uywana jest jako komponent ojcowski w wielu europejskich programach krzyowania towarowego wi.

Typ tuszczowo-misny

Charakteryzuje si szybkim tempem wzrostu i wczesnym dojrzewaniem somatycznym - w wieku okoo 2 lat. Masa ciaa dorosych zwierzt tego typu wynosi 150-200 kg (rednio 175 kg).

winie nalece do tego typu uytkowego maj charakterystyczn waeczkowat budow ciaa. Ich tuów jest krótki i szeroki, klatka piersiowa beczkowato wysklepiona, gowa stosunkowo maa i szeroka, ryj krótki o profilu wklsym lub silnie zadartym. Koczyny s krótkie. Plenno loch jest rednia (8-10 prosit w miocie), natomiast mleczno i instynkt macierzyski naley uzna za dobre.

Zwierzta tego typu przeznacza si na tucz tuszczowo-misny i poddaje ubojowi przy masie ciaa okoo 100 kg. Tusze ich po uboju zawieraj, oprócz misa, stosunkowo du ilo tuszczu, a miso w przekroju ma wygld marmurkowaty. Mona te uzyska tuczniki misne. Ubijajc winie tego typu, przy masie ciaa 50-80 kg, uzyskuje si tzw. "porki", czyli bardzo mod wieprzowin.

rednia biaa angielska

Rasa tych wi powstaa z krzyowania wi rasy wielkiej biaej angielskiej z ma bia angielsk.
Charakteryzuje si ma gow, z krótkim zadartym ryjem i maymi, pótstojcymi uszami.

Tuów jest waeczkowaty, szeroki, osadzony na krótkich, szeroko rozstawionych nogach. Rasa ta odznacza si szybkim tempem wzrostu, z jednoczesnym wczesnym dojrzewaniem. Tuczniki tej rasy dobrze wykorzystuj pasze, lecz tusze ich s przetuszczone.

Plenno macior jest niska - rednio 8,15 prosit w miocie. W Wielkiej Brytanii s przeznaczone do produkcji tzw. porków, tj. modej wieprzowiny.

Rasa ta braa udzia w tworzeniu wielu ras wi w innych krajach. winie tej rasy w krzyowaniu bardzo silnie przekazyway potomstwu wczesno dojrzewania, szybko wzrostu i charakterystyczny ksztat ciaa.
Do Polski byy sprowadzone na przeomie XIX i XX wieku wraz z osobnikami wielkiej biaej angielskiej.

Berkshire

Jest jedn z najstarszych ras wi w Wielkiej Brytanii. Wyhodowano j w hrabstwie Berkshire na pocztku wieku XIX. Wywodzi si od miejscowych wi zwisouchych, skrzyowanych z rasami chisk i syjamsk, póniej z knurem pochodzcym od dzika ródziemnomorskiego, nastpnie z czarn neapolitask i wreszcie z ras essex.

W wyniku tego ostatniego krzyowania i ostrej selekcji, uzyskano winie o umaszczeniu czarnym, z biaymi plamami na kocu ryja, dolnej czci koczyn i kocu ogona.
Budowa tych wi jest bardzo harmonijna. Tuów jest dugi, przypominajcy równolegobok. Gowa jest szeroka o wklsym profilu, uszy s stojce, lekko nachylone ku przodowi, grzbiet jest dugi i równy, szynki s dobrze uminione, a nogi krótkie.

S to winie redniej wielkoci, dorose knury osigaj 200-250 kg masy ciaa, a lochy - okoo 160-200 kg.
Czarne umaszczenie sprawia, e s mniej wraliwe na dziaanie promieni sonecznych. Dlatego s one rozpowszechnione w wielu krajach tropikalnych.

winie rasy berkshire wykorzystano do Tworzenia ras europejskich. m.in. w Polsce (rasa puawska), we Francji (bayeux), w Rosji (mirgorodzka), w USA (Poland-China, maryland i san pierre). Obecnie winie tej rasy przeksztacono w kierunku bardziej misnym.

Essex

Powstaa w poowie wieku XIX w Anglii. Stanowi jedn z klasycznych starych angielskich ras, która do roku 1918 bya hodowana wspólnie z ras wessex jako jedna rasa.

Pod wzgldem pochodzenia i umaszczenia winie te w znacznym stopniu s podobne do rasy wessex, z tym e maj dodatkowo biae koce nóg tylnych.
Odznaczaj si delikatniejsz budow ciaa, a dorose osobniki osigaj mas ciaa
180-220 kg.

Nale do wi wczenie dojrzewajcych. Maciory rodz w miocie powyej 10 prosit, odznaczaj si wybitn troskliwoci i mlecznoci.

W tuczu uzyskuj przyrosty dobowe powyej 700 g, zuywajc okoo 3 kg paszy na 1 kg przyrostu masy ciaa, lecz tusze ich s przetuszczone. Wykorzystywane s do produkcji tzw, porków.

Obecnie rasa ta stanowi rezerw genetyczn i hodowana jest w czystoci rasy na niewielk skal. Uywana jest do krzyowania towarowego jako komponent mateczny.

Puawska

Powstaa na pocztku wieku XX-tym na terenie Lubelszczyzny, w wyniku krzyowania miejscowych wi, gównie ostrouchych, z ras berkshire. Oficjalnie zostaa uznana za ras w roku 1935 pod nazw "gobska", za po II wojnie wiatowej zmieniono jej nazw na "puawska".

W rasie puawskiej udao si poczy waciwoci uytkowe rasy berkshire: wczesno dojrzewania, szybko wzrostu, cech krótkich nóg i szeroko tuowia, z waciwociami wini soninowej, takimi jak: atwe przystosowanie si do warunków rodowiskowych, odporno na choroby oraz niewybredno w stosunku do paszy, a take dobre wykorzystanie pastwiska. Poza tym cenn zalet wi puawskich jest dua wydajno rzena.

W okresie powojennym - w celu poprawy misnoci tusz, opónienia dojrzewania, zwikszenia dugoci nóg i wyduenia tuowia oraz poprawy plennoci loch - zastosowano "dolew krwi" obcych ras (wbp, ztotnickiej i berkshire), jak równie prowadzono selekcj z jednoczesnym intensywniejszym ywieniem.

Masa ciaa dorosych loch wynosi 200-280 kg, a knurów - 250-350 kg. Umaszczenie wi tej rasy jest aciate a aty s rónej wielkoci, czarne, a czasem rudawe, skóra pigmentowana, szara, o ciemniejszym lub janiejszym odcieniu, nawet pod biaym wosem. To zabarwienie skóry chroni przed poraeniem sonecznym, na które bardzo wraliwe s winie o biaym umaszczeniu. Owosienie jest do dugie i gste.

Tuów jest zwizy, gboki i szeroki, grzbiet rednio dugi, lekko ukowaty, nogi rednio wysokie, dobrze ustawione. Gowa jest rednio dua z szerokim, prostym i redniej wielkoci ryjem. Uszy s redniej wielkoci, stojce lub lekko pochylone ku przodowi. Szynki s szerokie, dobrze uwypuklone, a jednoczenie do dugie.
Lochy tej rasy odznaczaj si wysokimi wskanikami uytkowoci rozpodowej.
Wspóczesne winie rasy puawskiej naley zaliczy do typu przejciowego - od tuszczowo-misnego do misnego.

winie tej rasy uywane s do krzyowania towarowego z rasami biaymi (wbp i pbz) jako komponent mateczny. Mieszace s biao umaszczone, ich tusze zawieraj wicej misa, a mniej tuszczu - w porównaniu do tuczników rasy puawskiej.

Typ soninowy

Charakteryzuje si wolnym tempem wzrostu i pónym dojrzewaniem (4-5 lat). Ich masa ciaa wynosi przecitnie 150 kg, o bardzo duym zrónicowaniu - 30-200 kg, które wynika z wielowiekowego oddziaywania rónych warunków rodowiskowych.

Pokrój wi tego typu odznacza si prymitywnoci i sabym uminieniem. Gowa ich jest cika, duga, ordynarna, ryj prosty i dugi. Tuów jest krótki i karpiowaty, klatka piersiowa gboka i paska, z du opatk. Szynka jest krótka i paska. Nogi s dugie i mocne. Szczecina jest gsta, duga l twarda.

Cechuje je dua odporno na ze warunki rodowiskowe, a lochy odznaczaj si duym instynktem macierzyskim.
winie tego typu nie odkadaj tuszczu midzyminiowego, lecz w postaci soniny i sada.

Nadaj si do tuczu pónego (misno-soninowego i soninowego) przeprowadzanego w kocowym okresie ich rozwoju. Po uboju tusze ich dostarczaj dobrej jakoci miso
i due iloci tuszczu.

Mangalica

winie te maj stosunkowo due wymiary ciaa i charakterystyczn kdzierzaw szczecin. Skóra ich ma umaszczenie siwoczarne, a szczecina jest powa. Raciczki, tarczka ryjowa i obramowanie oczu s czarne.

Uszy s redniej wielkoci, pochylone ku przodowi. Gowa jest maa, grzbiet rednio dugi i szeroki, zad lekko spadzisty.

rednie wymiary i masa ciaa

Knury

Lochy

Wysoko w kbie [cm]

85

75

Masa ciaa [kg]

350

300

Lochy rodz 5-9 prosit w miocie. W tuczu ekstensywnym w wieku 1,5-2 lat uzyskuj mas ciaa 180-200 kg, a w intensywnym, w wieku 11 miesicy, uzyskuj 150 kg. Zwierzta tej rasy s dostosowane do klimatu kontynentalnego, dobrze znosz silne mrozy w zimie i due upay w lecie.

Rozpowszechnione s na Wgrzech, w Rumunii, Jugosawii i w innych krajach bakaskich.

Ztotnicka pstra

winie tej rasy s redniej wielkoci. Masa dorosych loch wynosi 200-240 kg, a knurów 240-280 kg. Odznaczaj si one rednim tempem wzrostu i pónym dojrzewaniem somatycznym - okoo 4 lat.

Rasa ta naley do typu przejciowego misno-soninowego.

Umaszczenie wi jest aciate, czarno-biae. Uszy s redniej wielkoci, silnie pochylone ku przodowi. Ryj jest dugi i prosty, przód rozbudowany, nogi s wysokie i grube, czsto o mikkiej pcinie. Zwierzta tej rasy maj sabo uminiony grzbiet i szynki.

Wyranie zaznaczony jest u nich dymorfizm pciowy - knury maj wysze nogi i s grubokociste, maj przy tym przebudowany przód i bardziej spadzisty zad oraz mniejsz i sabiej wypenion szynk ni lochy.

winie tej rasy maj gciejsz i dusz szczecin ni inne rasy. Ich zalet jest dua zdolno przystosowania si do rónych warunków rodowiskowych oraz dobra jako misa i soniny.
Do wad natomiast naley zaliczy nadmierne otuszczenie podskórne i stosunkowo nisk plenno loch (9-10 prosit w miocie).

Ze wzgldu na mniejsze wymagania wi rasy zotnickiej pstrej ni innych ras oraz ma misno tusz celowe jest krzyowanie loch tej rasy z knurami ras pbz i wbp.

Rasy wi typu smalcowego

Typ smalcowy


Charakteryzuje si wczesnym dojrzewaniem somatycznym i wolnym tempem wzrostu. Dojrzao somatyczn winie osigaj w wieku okoo 2 lat, gdy masa ciaa wynosi 80-120 kg. winie tego typu odznaczaj si bardzo krótkim, gbokim i waeczkowatym tuowiem oraz grzbietem najczciej gowatym. Gowa jest maa o szerokim czole, krótkim i zadanym ryju. Nogi s bardzo krótkie, drobnokociste i sabe.

Zwierzta nalece do tego typu maj wybitne skonnoci tuczne. Wskutek zwolnionej przemiany materii, nawet przy niezbyt intensywnym ywieniu, atwo ulegaj zapasaniu si, gównie dziki odkadaniu tuszczu midzyminiowego. Tusze ich po uboju praktycznie nadaj si do wytapiania smalcu, std te nazwa tego typu uytkowego.

Plenno loch jest mata (5-7 sztuk urodzonych w miocie), a mleczno saba. Wyjtek moe stanowi winia maskowa i rasy pochodzce od niej, których plenno jest bardzo wysoka - 14-20 prosit w miocie.

Do tego typu nale prymitywne winie poudniowo-wschodniej Azji. Wobec niskiej produkcyjnoci i sabej odpornoci winie typu smalcowego w Europie zaniky na przeomie wieków XIX i XX, z chwil pojawienia si ras podniejszych, szybciej rosncych i lepiej uminionych.

Chiska

Pochodzi od pierwotnych wi syjamsko-chiskich i maskowych. winia ta obecnie chowana naley do form porednich, przy czym wpyw wi maskowych wydaje si przewaa.

S to zwierzta mae, wczenie dojrzewajce, o niewielkich wymaganiach. Osobniki dorose osigaj mas ciaa poniej 100 kg. Umaszczenie ich jest przewanie czarne lub aciate. Skóra jest pofadowana nie tylko na tuowiu, lecz take czsto na gowie. Gowa jest maa i szeroka, a profil ryja mopsowaty. Uszy s grube i obwisa. Tuów jest krótki, dobrze oebrowany, grzbiet gowaty i wski, a brzuch obwisy.

Lochy s bardzo plenne (okoo 20 prosit urodzonych), lecz masa ciaa prosit
urodzonych jest niewielka (0,4-0,7 kg). Wzrost ich jest powolny, a tusze zawieraj miso silnie przeronite tuszczem.

Wietnamska

Pochodzi od pierwotnych wi azjatyckich krótkouchych. S to zwierzta mae i wczenie dojrzewajce.
Umaszczenie jest czarne lub aciate.

Skóra jest silnie pofadowana, skpo pokryta delikatn szczecin, tworzca charakterystyczny grzebie na tustym karku.
Gowa jest krótka i szeroka, o wklsym profilu ryja. Uszy s mae i spiczaste. Tuów jest krótki, o mocno wysklepionych ebrach. Grzbiet jest gowaty, brzuch obwisy.
Nogi tylne s ugite.

Maciory odznaczaj si du plennoci. W tuczu szybko przyrastaj, a ich tusze s bardzo przetuszczone. winie te s niewybredne w stosunku do jakoci paszy i maj niewielkie wymagania co do warunków chowu.

OWCE:

Typy uytkowe owiec:

-wenisty- owca merynosowa

-kouchowe (owca polska wrzosówka, merynos); mocna wytrzymaa skóra , wos puchowy i ocisty

- kombinowany- mleczno-wenisto-misny

KONIE:

Typy uytkowe koni:

- zimnokrwiste (pogrubione) - do pracy pocigowej

-penej krwi angielskie lub arabskiej - cele rekreacyjne

W Polsce: ko pocigowy - zimnokrwisty 600-1000kg ko lski, konie sztumskie (ardeny, belgiskie, irlandzkie) ko o uykownoci kombinowanej 300- 400kg,, konie wierzchowe 600kg

Kozy- mleczne : koza biala uszlachetniona, lska barwna uszlachetniona

Króliki: rasy misne : olbrzym belgiski, królik barwny , krolik biay Polski

Bydo: nizinne czarne42,5%,, czerwone 34%,, Polskie czerwone 9%,, simentalskie 0,6% ,, inne 1%

Owce merynos polski 42,5%,, Polskie owce nizinne 34%,, Polskie owce dugowose 19,5,, Polskie owce góralskie 1,4%,, czarnogówka 2,6%

winie- Wielka biaa polska 63%,, zwisoucha 25%,, puawska 10 % ,, zotnicka biaa i szara 2%

Konie- Wielkpolski32%,, Maopolski 28,, lski 8% ,, pogrubione 32%

INSEMINACJA - sztuczna metoda rozmnaania, mona w lepszym stopniu wykorzysta geny reproduktorów. (1 samiec -1500 krów ), uaktywnienie przebiegu hodowki. Wyej wymienione cechy su do oceny reproduktora , ocenia si jego potomstwo , oraz pomiar mlecznoci i misnoci.

Czynniki wpywajce na wzrost uytkownoci: -czynnik genetyczny - heterozja, efekt wybujaoci danej cechy, sumowanie si genów.

-czynniki fizjologiczne- jaówka w stresie ma mniejszy przyrost naturalny - odpowiednie ywienie, czynniki hormonalne, stan zdrowia,

Polska:

-bydo 6 mln

-swinie 12 mln

-owce 330 tys sztuk

BYDO:

najmniejsza grupa towarowa to cielta obu pci w wieku od 10 do 21 dni , poniej 10 dni miso wodniste , powyej 21 dni inne ywienie , rozwój przedodków.

modzie o masie ciala do 200kg (bukaty) - powikszony obwód brzucha

byczek to samiec do 12 msc. masa ciaa 200-300kg

jaówka- samica, która si jaszcze nie cielia

pierwiastka - krowa po pierwszym wycieleniu

wolec-osobnik mski kastrowany w modym wieku , masa ciala powyej 200kg , nie uywany do pracy.

wó - osobnik mski wytrzebiony uywany jako sia pocigowa

buhaje rzene- osobniki mskie powyej 300kg

krowy- osobniki eskie po 2 wycieleniach

wnter- lewostronny lub prawostronny lub dwustronny, osobnik któremu jdro nie zeszo do worka mosznowego, ma to wpyw na smak misa

WINIE:

prosita- mode osobniki do 8 tyg masa ciaa do 2 kg

warchlaki- prosita starsze po odstawieniu od lohcy 8 tyg do3-4 mies. masa ciaa 25-80kg

locha- samica maciora moe by pierwiostka

knur- samiec wi nie trzebiony

wneter- jak u bydla

wieprz- osobnik mski kastrowany przed osigniciem dojrzaoci pciowej

póny kastrat- osobnik mski wytrzebiony po osigniciu dojrzao pciowej

OWCE :
- jagni rzene obu pci do 1 roku

skopy osobnik mski wykastrowany

owce- osobniki eskie powyej 1 roku

tryki- osobniki mskie nie kastrowane powyej 1 roku

KONIE

ogier- samiec

waach- samiec wytrzebiony

klacz- samica

rebie -mody osobnik do 6 msc.; odsadek 6- 12 msc.; roczniak, dwulatek,

KOZY:

-kolta- osobniki obu pci powyej 1 roku

-koza- samica,, -kozio -samiec

-cap - samiec wykastrowany

*Pogowie byda na swiecie to 1mld 288mln 124 tys ilo ras 800

*Swinie 869mln 872 liczba ras 263

*Owce 1mld 86 mln 661tys liczba ras 863

*Kury 12 mld 002 mln 600 tys

Normy w powierzchni :

A.Podczas transportu

-swinie 0,5m2/szt

-bydo 1,6m2/szt

-cieleta /0,4

-owce/0,4

-kozy/0,4

B. Podczas magazynowania

-swinie>= 1m2

-bydo>= 3m2

-cieleta>= 0,7m2

-owce>= 0,7m2

Durze zwierzta (bydo) s wizane, mniejsze transportowane s luzem. Najlepszy sposób transportu-transport wodny, lotniczy, kolejowy, samochodowy (najmniej korzystny).

Przyczyny stresu i uszkodzenia zwierzt:

-obecnosc innych zwierzat

-obecnosc zwierzat rogatych

-niesprawny srodek transportu

-zbyt duze zageszczenie zwierzat

-zbyt mae zageszczenie zwierzat

-wiazanie zwierzat które wczesniej nie byy wizane

-wadliwa wentylacja

-nietypowe war atmosferyczne

-haas

-swiata drodowe

-typ drogi

-ilosc zatrzyman/ruszan

-umiejetnosci kierowcy

-sposób przepedzania zwierzat

Max czas transportu bez przerwy 8h-wszystkie zwierzta w standardowych przejazdach. Minimalny czas odpoczynku -koniec podróy w standardowych przejazdach specjalnych- cielta mleczne ,jagnita ,kolta, rebita i prosita mleczne-max czas transportu bez przerwy 9h.Zwierzeta naley si 1 godz. odpoczynku z pojeniem i 9 h transportu.

Zwierzta agresywne powinny by odseparowane, zwierzta ranne powinny by odseparowane od stada.

Swinie max czas transportu-24h przy cigym dostpie do wody, min czas odpoczynku 24h z wyadowaniem ,karmieniem i pojeniem

Domowe zwierzta jednokopytne max czas transportu 24h przy podawaniu wody i paszy co 8 h, odpoczynek 24h z wyadowaniem karmieniem i pojeniem

Wszystkie inne dorose zwierzta domowe 14h transportu 1h odpoczynku z dostpem do wody 14 h transportu ,czas odpoczynku 24h z wyadowaniem ,karmieniem i pojeniem

Klasyfikacja i ocena jakoci zwierzt:

-ocena przyyciowa(chwyty) kark, okolice krgosupa, szyja

Opasowy- ko, krowa

Utuczony- swinia, wieprz

Misno- %zawarto misa w tuszy.

Stosowane urzadzenia pomiarowe:

-optyczno-igowe (wykorzystuje roznice barwy miedzy sonina a miesem) FAT-0-METR,HENNESSEY

-ultradzwiekowe (roznica prdkoci przebiegu fal ultra dwikowych w soninie i miniach ULTRA-FOY

-elektromagnetyczne (roznica przewodnoci elektomagnetycznej t i miesni) TOBEC,% udzia miesa w tuszy Y

System klasyfikacji EUROP

Klasa handlowa Masa tusza Zawarto miesa w tuszy %

S zawarto miesa 60% i wyzej

E tusze tuczników od 60 od 55 w góre

U do 120kg(dla wszy od 50 do 54,9kg

R stkich klas) od 45 do 49,9kg

O od 40 do 44,9kg

P ponizej 40kg

A-tuczników tuczników masie 50do 59,9 kg

B-tusze warchlaków warchlaków masie poniej 50 kg

C-tusze warchlaków powyej powyej 120 kg

D-tusze macior

E-tusze pónych kastratów

Grubo soniny:

Klasa E do 12 mm

U od 13 do 17 mm

R od 18 do 22 mm

O od 23 do 27 mm

P powyej 27 mm

Bydo-sposób subiektywny

Wydajno misa- ilo otrzymanych jadalnych elementów po uboju: trzoda-76%-79%, bydo- 49- 53%

Cele utrwalania:

# wstrzymanie tkankowych procesów biochemicznych

# niedopuszczenie do rozwoju i dziaalnoci drobnoustrojów

# wstrzymanie zmian chemicznych

# wstrzymanie zmian fizycznych

# zabezpieczenie przed inwazj i rozwojem szkodników

# zabezpieczenie przed skaeniami

# zabezpieczenie przed zakaeniami

Czynniki wzrostu mikroorganizmów w systemie ywnociowym:

- temperatura

- ph

- kwasowo

- wilgotno

- aktywno wody

- izotermy absorpcji i desorpcji

- dostpno tlenu, poziom CO2

- potencja oksydo- redukcyjny

- zawarto i dostpno skadników odywczych

- obecno substancji antymikrobiologicznych

Czynniki decydujce o jakoci gotowego przetworu:

I czynniki przyyciowe

II zmiany zachodzce w czasie i tu po uboju

III wiadome zabiegi technologiczne

-zwalczanie procesów biochemicznych obniajcych warto surowców i przetworów misnych

-przyspieszanie procesów podanych i celowych

-wzbogacenie profilu smakowo- zapachowego

-utrwalanie surowców i przetworów

IV zmiany zachodzce podczas przechowywania i dystrybucji

Biologiczne stany utrwalenia:

bioza: *eubioza *hemobioza

2. anabioza: *fizjoanabioza -psychroanabioza *chemoanabioza -acidoanabioza

-krioanabioza -anoksyanabioza

-kseroanabioza -narkoanabioza

-osmoanabioza -cenoanabioza

3. abioza: *fizjoabioza * chemoabioza *mechanoabioza

-termoabioza -aseptoabioza

-fotoabioza -sestoabioza

-nuklidoabioza

Bioza- warunki funkcjonowania tkanek lub drobnoustrojów umoliwiajce normalny przebieg procesów yciowych.

Eubioza- peny stan yciowy.

Hemibioza- przechowywanie w stanie osabionych funkcji yciowych (np. przechowywanie owoców).

Anabioza- zachowanie procesów yciowych procesów yciowych produktów spoywczych uzyskane przez np. czciowe odwodnienie (nasiona), schodzenie, zmian atmosfery (gazy modyfikowane); jest to stan odwracalny do eubiozy.

Kseroanabioza- zatrzymanie procesów i w kocu zahamowanie w wyniku nagromadzenia substancji powstajcych ze skadników produktu np. alkohol, kwas mlekowy podczas fermentacji.

Abioza- cakowite wstrzymanie procesów yciowych np. przez zniszczenie mikroflory tkanek.

Psychroanabioza- przechowywanie w chodnictwie w temp. ok. 0°C.

Krioanabioza- przechowywanie w stanie zamroenia w temp. -20°C i niszej.

Kseroanabioza- przechowywanie w stanie wysuszenia.

Osmoanabioza- przechowywanie w warunkach podwyszonego cinienia atmosferycznego (np. z dodatkiem cukru, soli).

Acidoanabioza- uzyskanie efektu utrwalenia przez zakwaszenie (kwasami naturalnie powstajcymi lub dodanymi).

Anoksyanabioza- utrwalenie przez zmian atmosfery (warunki beztlenowe, prónia).

Narkoanabioza- utrwalenie przy zastosowaniu gazów inertnych.

Termoabioza- utrwalenie przy pomocy energii cieplnej (pasteryzacja, sterylizacja).

Fotoabioza- utrwalenie promieniami nadfioletowymi.

Nuklidoabioza- utrwalenie promieniami jonizujcymi np. radaryzacja.

Chemoabioza- stosowanie zwizków chemicznych np. kwasu benzoesowego, alkoholu, formaldehydu, w celu utrwalenia.

Mechanoabioza- obejmuje: sestobioz (usuwanie mikroorganizmów mechanicznie) i aseptobioz (produkcja w sterylnych warunkach).

CHODZENIE

CHODZENIE- stosowanie temp. -1 do -7°C

MROENIE- temp. nie wysza ni -12°C

GBOKIE MROENIE- temp. nie wysza ni -18°C

Wpyw temp. na rozmnaanie mikroorganizmów:

Minimalna Optymalna Maksymalna

psychrofile -5 do 5°C 12- 15°C 15- 20°C

psychrotrofy -5 do 5°C 25- 30°C 30- 35°C

mezofile 5- 15°C 30- 45°C 35- 47°C

termofile 40- 45°C 55- 75°C 60- 90°C

Minimalna temp. wzrostu niektórych mikroorganizmów:

15°C- Clostrodium perfringers

12°C- Bacillus cereus

10°C- Bacillus, Clostridium botulinum A, B, C, Staphylococcus aureus

7°C- Proteusz, Escherichia

3°C- Clostridium botulinum E

2°C- Leuconostoc

0°C- Stroeptococcus, Micrococcus, Kliebsiella, Seratia, Enterobacter

-18°C- Fusarium, Penicillum

Czas generacji bakterii:

38°C Clostridium perfringers 15 min

30°C 43 min

20°C 300 min

7°C -

38°C Escherichia coli 22 min

30°C 33 min

22°C 96 min

14°C 400 min

35°C Pseudomonas -

28°C 45 min

20°C 77 min

8°C 240 min

0°C 1200 min

Ta tabela pokazuje jak bardzo podane jest zachowanie acucha chodniczego.

Wpyw wilgotnoci wzgldnej powietrza i temp. na trwao misa woowego (czas przechowywania):

wilgotno temp. 4°C 2°C 0°C

100% 5 7 8

90% 6 9 18

80% 8 17 23.

Rodzaje technik chodniczych:

1. chodzenie bezmaszynowe

- lód wodny naturalny (techniczny)

- lód wodny sztuczny (konsumpcyjny)

- lód suchy (zestalony CO2, temp. - 78°C

2. chodzenie maszynowe

- bezporednie: -- parowniki (przycienne, podsufitowe, system mieszany)

- porednie: -- kanay powietrzne

- mieszane: -- obieg powietrza wymuszony

-- obieg powietrza grawitacyjny

Czynniki decydujce o tempie wychadzania:

szybko ruchu powietrza

rodzaj ostatniego wymiennika ciepa

temp. ostatniego wymiennika ciepa

skorupka podsychania

wilgotno wzgldna

barwa

opakowanie (lub wychadzanie w blokach)

Systemy chodzenia:

- trójstopniowe ( przewiewnia, przedchodnia +6 do -8°C, chodnia 0 do - 4°C)

- dwustopniowe (przedchodnia, chodnia)

- jednostopniowe (tunel chodniczy) temp. -5°C, wilg. 95%, V powietrza= 3- 5m/s; obróbka ciga lub cykliczna.

Zmiany w wyniku chodzenia:

1.zmiany fizyczne:

*spadek temp.

*ubytek masy

*powierzchniowe odwodnienie

*zmiany barwy ( w wyniku ubytku wody pociemnienie)

*zmiana konsystencji (twardnienie tuszczu)

2.zmiany chemiczne

*zmiana odczynu

*zmiana barwy (oksydacja, przemiany barwników)

*zmiana skadu chemicznego

3.zmiany mikrobiologiczne

*wstrzymanie rozwoju mikroorganizmów mezofilnych

*rozwój mikroflory psychrofilnej

Szybko ruchu powietrza w pomieszczeniach technologicznych:

- dojrzewalnia wdlin- 0,05- 0,8 m/s

- chodnia- 0,1- 0,4 m/s

- komora zamraalniczego przechowywania- 0,1- 0,3 m/s

- tunel chodniczy- 0,1- 0,4 m/s

- tunel zamraalniczy- 2,0- 4,0 m/s

Wychadzalnia i chodnicze przechowywanie:

- temp. -4 do 2°C

- wilg. wzgldna 85- 95 %

- szybko ruchu powietrza 0,3- 3 m/s

- czas wychadzania: wieprzowina- ok.12- 24 h (zaley od otuszczenia)

woowina- 18- 36 h

- temp. tuszy wychodzonej 7°C lub nisza

- ubytek masy 1,8% wieprzowina, 1,6% woowina

Wychadzanie szybkie:

*wychadzanie szokowe (najlepsze)

-temp.-5 do -8°C, wilg. 90%, czas 2 h, Vpow. 1- 4 m/s, ubytek masy- 1,3%

-chodnia wyrównawcza: temp.0+- 1°C, wilg. 90%, czas 12- 13 h, Vpow. 0,1- 0,3 m/s

*wychadzanie ultraszybkie

-temp. 20- 30°C, wilg.200%, ubytek masy 0,9%

- chodnia wyrównawcza +5°C

Czas przechowywania (temp. -1 do -2°C, wilg. 85- 95%):

-pótusze wiskie 7 (maks. 14) dób,

-wiertusze bydlce 14 (maks. 21) dób,

-wiertusze wieprzowe i woowe 2- 3 doby.

Komora chodnicza: -1 do -2°C, V pow. 0,1- 0,3 m/s, brak owietlenia 9lub maks. 60 luxów), czas przechowywania 3- 6 tyg. (m. bydlce zapakowane próniowo maks. 12 tyg.).

Najszybciej naley schadza podroby.

Naley te pamita, e do komory, w której s ju wychodzone tusze (elementy) nie wolno wprowadza wieych, ciepych tusz. Powoduje to wykraplanie wody i wtórne zakaenie.

Trwao w warunkach chodniczych (nieopanowane):

mózg 24- 36 godz.

inne podroby 48- 72 godz.

krew 3- 5 dni

sonina 2- 3 tyg

tuszcz topiony do 3 msc (6- 12 °C)

smalec kl. I do 8 msc

konserwy pasteryzowane 6 msc.

konserwy sterylizowane 18 msc.

kiebasy suszone 7 dni

wdzonki i kiebasy podsuszane 5 dni

kiebasy niepodsuszane wydajno<109%- 2 dni, wydajno>109% i podrobowe- 2 dni

kiebasy surowe niewdzone 12 godz.

Miso jest najtrwalsze w temp. krioskopowej.

ZAMRAANIE

Kade wókienko miniowe otoczone jest endomyzjum.

Po zamroeniu i nastpnie rozmroeniu nastpuje rozerwanie endomyzjum i przycignicie wókna (pooonego centralnie) w kierunku przeciwnym do miejsca rozerwania. Wyciek soku jest ilociowo tak duy, e nie zostanie wchonity.

Przetrzymanie produktu po rozmroeniu w temp. krioskopowej sprzyja lepszemu wchoniciu soku.

Krioprotektanty- najczciej s to polisacharydy (sorbitol), powodujce, e podczas zamraania lód tworzy si w postaci krysztaków drobnych i licznych.

Czynniki wpywajce na tempo wymraania wody:

- rodowisko zamraania

- temp. czynnika chodzcego

- skad czynnika chodzcego

- ksztat

- przebieg krystalizacji lodu

- ciar waciwy, ciepo waciwe, wspóczynnik przewodzenia ciepa

Wymagania podczas zamraania:

*rodowisko ochadzajce nie moe mie szkodliwego wpywu na miso

*odprowadzanie ciepa od produktu moliwe ze wszystkich stron

*szybko zamraania zapewniajca jak najlepsz jako i warunki eksplatacji

*aparaty do zamraania proste w konstrukcji i pewne w eksploatacji

*urzdzenia wspomagajce- np. przekadki i otwory w opakowaniach (przekadki s to wkadki z blachy aluminiowej, która od dou równie odprowadza ciepo)

Metody zamraania:

# rodowisko powietrzne

*tunelowe- najpierw zamraa si produkt w tunelu a nastpnie umieszcza w komorach (najnowoczeniejsze)

*komorowe- produkt zamraa si bezporednio w komorze (temp. w komorze -30°C)

# rodowisko cieke

*kontaktowe- (zanurzeniowe lub

*bezkontaktowe- przez zraszanie)

# bezkontaktowe midzy pytami

# w kontakcie z czynnikiem chodzcym.

Temp. krioskopowa niektórych surowców:

soki tkanek zwierzt ciepokrwistych -0,6 do 1,2°C

ryby sodkowodne -0,8 do 1,0°C

ryby morskie -2,0°C

mleko -0,55°C

jaja -0,5°C

truskawki -0,83 °C

winogrona -4,19°C

Zaleno iloci wymroonej wody od temperatury wymraania:

Temp. °C -1,5 -2,5 -5 -7,5 -10 -12,5 -15 -20 -32,5

Wilg. % 30 63,5 75,6 80,5 83,7 86 87,5 89,4 91,3

W temp. -50 do -60°C zamarza woda eutektyczna. Jej zamroenie powoduje trwa utrat moliwoci jej zwizania.

Intensywno zamraania:

powolne 0,1- 1 cm/godz.

rednio szybkie 1- 5 cm/godz.

szybkie 5- 20 cm/godz.

Zmiany zamraalnicze w produkcie:

* fizyczne- zmiana stanu skupienia wody, sztywno tkanki tuszczowej

* fizykochemiczne- barwników

* histologiczne- rozerwanie tkanki prze krysztaki lodu

* koloidalno- chemiczne i biologiczne- lokalny wzrost stenia substancji (najpierw zawsze zamraana jest woda chemicznie czysta, wic nastpuje koncentracja skadników), - zwikszenie szybkoci niektórych reakcji , - tworzenie si zwizków niepodanych (np. nitrozoamin).

* biologiczne- wpyw temp. na mikroorganizmy, pasoyty, trichimele= kilkunastodniowe przechowywanie w stanie zamroonym powoduje zniszczenie trichimeli. Jedyny minus to wyciek podczas rozmraania= zwikszenie dostpnoci wody.

Zmiany stosunków wody podczas zamraania:

Wolna Zwizana Zwizana koloidalnie

biochemicznie

zwizana

biochemicznie

zwizana

-1°C

0%

-2,5°C

60%

-25°C -50°C

91- 96% 100%

T1 T2 T3 T4

T1- pocztek zamraania, T2- granica odwracalnoci biologicznej, T3- granica odwracalnoci koloidalnej, T4- granica eutektyki,

Zamraamy cae pótusze (wiskie, cielce, jagnice), wiertusze (bydlce, koskie), lub tusze cae nieskórowane w przypadku dziczyzny.

Miso zamraa si w blokach, elementy w opakowaniach zbiorczych, jednostkowych (kartonowych, próniowo lub owinite foli).

Aby zmniejszy ubytki zamraalnicze na powierzchni umieszcza si tkaniny nasczone wod.

Powierzchnie zewntrznych partii tusz powinny by zabezpieczone poniewa w tych czciach nastpuje silne odparowanie wody i uatwione jest przenikanie O2 do wewntrz (oksydacja tuszczu).

Opakowania jednostkowe musz dokadnie przylega do produktu bo w innym wypadku tworzy si oparzelina mrozowa.

Czas przechowywania zamraalniczego rónych gatunków misa zapakowanego:

Temp. Surowiec Czas przechowywania

-18°C wieprzowina tusta 4- 5 msc.

cielcina 5- 6 msc

wieprzowina chuda 6- 8 msc

woowina 10- 12 msc

-24 °C wieprzowina 8- 10 msc

woowina do 18 msc

-30°C wieprzowina 12- 14 msc

woowina do 24 msc

Jako opakowanie najlepszy jest karton z tektury falistej- ma du termoizolacj (s mae wahania temp. produktu zamroonego).

Przy wahaniach temp. nastpuje migracja wody z krysztaków mniejszych (rozmraanych) do wikszych i powikszanie tych= niszczenie struktury.

Wyciek w produktach zamroonych 1- 5% w zalenoci od rodzaju surowca, zakresu zmian biochemicznych itp.

ROZMRAANIE

# termiczne

* rodowisko gazowe

- powietrzne: temp. 0 do +8°C, wilg. wzgl.90- 95%, czas 2- 5 dób

- powietrzno- parowe: temp. +4,5°C, czas 16 godz.

* rodowisko cieczowe

- woda: zanurzenie, zraszanie

- solanka- temp.6,5- 12°C, czas 10 godz.,15°Be, zanurzeniowo lub przez zraszanie

# elektryczne

* dielektryczne (pole wysokiej czstotliwoci)

* mikrofalowe

* opornociowe

# cieplno- próniowe (w systemie APV- TORRY)

I faza: podgrzanie produktu do 25°C z jednoczesnym obnieniem cinienia do 32 hydropaskali (podcinienie)- zaczyna wrze woda, tworzy si para wodna o temp. 25°C

II faza: wzrost cinienia i obnienie temp. do 10°C, czas rozmraania do temp. 7- 5°C wynosi 40godz.

III faza: produkt kierowany jest do komory chodniczej o temp. 4°C w celu wyrównania temp.

Istnieje zasada, e 1. jeeli zamraanie byo bardzo szybkie to rozmraanie musi by powolne aby moga zosta wchonita jak najwiksza ilo wycieku. 2. jeeli produkt by zamraany bardzo szybko to równie bardzo szybko naley przeprowadzi rozmraanie (np. mikrofalowe), aby woda powstajca szybciej z maych krysztaków nie migrowaa do wikszych- jest tu jednak ryzyko przegrzania niektórych partii produktu.

Czsto chód z misa rozmraanego stosuje si w zakadach do ochadzania innych pomieszcze (np. zamroone bloki misa rozmraa si w peklowni).

Rónice midzy misem wieym a zamroonym (jak mona odróni miso wiee od rozmroonego):

-struktura

-aktywno enzymów- jednych bardzo wzrasta, innych maleje.

Zamraanie misa jest metoda skuteczn utrwalania ywnoci oraz ekologiczn, bo mao zmienia produkt.

OBRÓBKA CIEPLNA

Rodzaje obróbki cieplnej (funkcje):

# powierzchniowa- opalanie, obsmaanie

# nagrzewanie wgbne- parzenie, gotowanie, pieczenie, smaenie

# przeciwdziaanie rozkadowi mikrobiologicznemu- pasteryzacja, sterylizacja, tyndalizacja

# pozyskiwanie skadowych elementów surowców- wytop tuszczu, produkcja elatyny i kleju

# zagszczanie, suszenie, wdzenie

Obróbka cieplna powoduje:

-adaptacj do spoycia

-popraw kruchoci

-zwikszenie strawnoci

-wyksztacenie waciwoci sensorycznych

rodowiska obróbki cieplnej:

cieke lub wilgotne

bezwodne (suche)- najczciej gazowe (pieczenie)

stae powierzchnie grzejne (np. patelnie)

substancje bezwodne (jako medium grzejne)- tuszcz lub olestra (syntetyczny tuszcz nie zatrzymywany w organimie)

róne formy promieniowania elektromagnetycznego- ogrzewanie opornociowe, mikrofalowe

Termodynamiczne moliwoci produkcyjnego ogrzewania wyrobów misnych:

konwekcyjne w rodowisku gazów lub par (powietrze, mieszanina pary wodnej i powietrza)

konwekcyjne w pynach (woda, roztopiony tuszcz, olestra)

napromieniowanie (podczerwie)

ogrzewanie w elektromagnetycznym polu podwyszonej czstotliwoci

Kryteria podziau obróbki termicznej:

-- stopie zaawansowania oddziaywania temp.

--czasokres trwania

--gboko obróbki cieplnej

--charakter (rodzaj) ogrzewania

Zmiany surowca podczas ogrzewania:

+ biakowego -denaturacja cieplna; -termohydroliza skleroprotein; -zmiany frakcji substancji ekstrakcyjnych i witamin

+ tuszczowego -rozpynnienie; -wytop; -termohydroliza



Wyszukiwarka