Łukasz Maciejec |
Grupa 15 |
Laboratorium z materiałoznawstwa |
|||
Temat: Struktura stopów metali nieżelaznych |
|||||
Rok akademicki 1999/2000 |
Data 11.05.2000 |
Ocena |
Podpis |
Pomagała Magdalena Najgeburska
Czyste metale są jednym z najważniejszych materiałów konstrukcyjnych. Mają dużą wytrzymałość i ciągliwość, a niektóre wysoką temperaturę topnienia. Metale niestopowe wykorzystywane są dość rzadko, najczęściej stosuje się ich stopy. Stopy metali mają bowiem lepsze własności wytrzymałościowe, a dodatkami stopowymi i obróbką cieplną można nadawać im wymagane własności. Do najbardziej rozpowszechnionych stopów metali nieżelaznych należą przede wszystkim stopy aluminium oraz stopy miedzi.
Wnioski:
ALUMINIUM I JEGO STOPY
Aluminium (glin) jest metalem barwy srebrnobiałej o ciężarze właściwym 2,7G/cm3 i temperaturze topnienia 658oC. Ma ono dużą przewodność elektryczną. Ze względu na małą wytrzymałość zastosowanie czystego aluminium w praktyce najczęściej stosuje się stopy tego metalu. Najbardziej rozpowszechnionymi są siluminy.
SILUMINIUM
Siluminy są to stopy odlewnicze aluminium z krzemem. Siluminium o składzie zbliżonym do eutektycznego przy niezbyt szybkim chłodzeniu ma tendencje do powstawania gruboziarnistej struktury z pierwotnymi kryształami krzemu, co prowadzi do znacznego obniżenia własności mechanicznych stopu. Struktura ta przedstawiona jest na rysunku 1. Na rysunku nr 2 przedstawiona jest struktura po modyfikacji. Dodatek modyfikatora powoduje, że stopy, które normalnie są nad eutektyczne, krzepną jako podeutektyczne z dendrycznymi wydzieleniami roztworu α - ubogiego w krzem na tle drobnoziarnistej eutektyki.
rys. nr 1
rys. nr 2
STOPY MIEDZI:
Stopy miedzi dzielą się na dwie zasadnicze grupy: mosiądze ( stopy miedzi z cynkiem ) oraz brązy ( stopy miedzi z cyną ).
MOSIĄDZE
Biorąc pod uwagę strukturę mosiądze dzieli się na: jednofazowe α, dwufazowe α+β oraz jednofazowe β. Na rysunku trzecim widoczny jest mosiądz α zawierający ok 30% Zn po obróbce plastycznej i wyżarzaniu. Widoczna jest duża ilość bliźniaków wyżarzania. Na rysunku czwartym widoczny jest mosiądz dwufazowy o zawartości Zn 35%. Ciemne wydzielenia są fazą β, a jasne fazą α. Ze wzrostem zawartości Zn ilość fazy β zwiększa się.
rys. nr 3
rys. nr 4
BRĄZY
Zawartość cyny w brązach nie przekracza na ogół 20%. W normalnych temperaturach trwałe są tylko dwie fazy: faza α oraz faza δ wchodząca w skład eutektoidu (α+δ), która może wystąpić przy zawartości 5% Sn. Na rysunku nr 5 przedstawiona jest struktura brązu o zawartości 10% Sn. Składa się ona z niejednorodnych kryształów α - ciemniejsze miejsca są bogatsze w miedź oraz jasnych wydzieleń eutektoidu (α+δ).
rys. nr 5
MIEDŹ
Miedź jest metalem barwy czerwono - złotej o ciężarze właściwym 8,9G/cm3 i temperaturze topnienia 1083oC. Miedź ma bardzo dużą przewodność cieplną i elektryczną, jest bardzo ciągliwa. Duży wpływ na własności miedzi wywierają zawarte w niej zanieczyszczenia: tlen, siarka, ołów, antymon, bizmut, arsen i fosfor.
rys. nr 6
Na powyższym rysunku przedstawiona jest miedź o strukturze ferrytycznej. Tlenek miedzi na zgładach metalograficznych ma zabarwienie popielato - niebieskie. Uwidacznia się to w postaci bliźniaków. Wpływa to niekorzystnie na własności wytrzymałościowe miedzi.
Pomagała Magdalena Najgeburska Chatys to głupi huj.
- 5 -