CwiczeniaKartograficzneGR1, WSKAZÓWKI I DANE DO WYKONANIA ĆWICZEŃ KARTOGRAFICZNYCH:


WSKAZÓWKI I DANE DO WYKONANIA ĆWICZEŃ KARTOGRAFICZNYCH: GR. 1

Ćwiczenie nr 1:

Elementy położenia powierzchni geologicznych: Ćwiczenie ma na celu naukę rysowania symboli położenia warstwy geologicznej. Takimi symbolami na mapach geologicznych zaznacza się warstwy o charakterystycznych parametrach w tzw. zapisie trójczłonowym i zapisie dwuczłonowym: ZAPIS III-CZŁONOWY: I. bieg warstwy - dwie równorzędne wartości od 0 do 360o - wyrażony w stopniach, II. kąt upadu - jedna wartość od 0 do 90o - wyrażony w stopniach, III. kierunek upadu warstwy np. NW, S, E itp. - od angielskich skrótów kierunków świata). ZAPIS II-CZŁONOWY: I. upad warstwy - jedna wartość od 0 do 360o (zawsze upad warstwy jest prostopadły do biegu warstwy) - wyrażony w stopniach, II. kąt upadu - jedna wartość od 0 do 90o - wyrażony w stopniach.

Przykłady:

Warstwa nachylona: ZAPIS III-CZŁONOWY: 130/60/NE

ZAPIS II-CZŁONOWY: 40/60

UWAGA: Oba zapisy są równorzędne i graficzny symbol zalegania takiej warstwy wygląda tak samo. Przeliczenie zapisu II- na III-członowy wymaga dodania lub odjęcia 90 stopni od pierwszego parametru zalegania warstwy.

Warstwa pozioma: ZAPIS III-CZŁONOWY: x/0

ZAPIS II-CZŁONOWY: x/0

Warstwa pionowa: ZAPIS III-CZŁONOWY: 100/90/x

ZAPIS II-CZŁONOWY: 190/90 lub 10/90

DANE DO ĆWICZENIA:

1). 150/45/NE

2). 5/30/E

3). 350/0

4). 250/90/x

5). 65/40/NW

6). 90/80/S

7). 160/50/SW

8). 10/30/SE

9). 30/30

10). 240/10

11). 170/50

12) 90/90

Na papierze milimetrowym w 12 prostokątach o wymiarach 5x3 cm należy wrysować podane powyżej parametry w następujący sposób. Każdy prostokąt trzeba podzielić na 4 mniejsze o wymiarach: 3x1,5 cm (lewy, górny), 3x1,5 cm (lewy, dolny), 2x1,5 cm (prawy, górny), 2x1,5 cm (prawy, dolny). W prostokąt lewy, górny wpisujemy daną wyjściową. W prostokąt prawy, górny wrysowujemy od kątomierza symbol położenia warstwy geologicznej. Dla danych od 1 do 4 w lewy, dolny prostokąt wpisujemy daną wyjściową po dodaniu indywidualnego numeru dla każdego studenta (podam na ćwiczeniach). Dla danych od 5 do 8 w lewy, dolny prostokąt wpisujemy daną wyjściową po dodaniu indywidualnego numeru dla każdego studenta (podam na ćwiczeniach) i po przeliczeniu zapisu III- na II-członowy. Dla danych od 9 do 12 w lewy, dolny prostokąt wpisujemy daną wyjściową po dodaniu indywidualnego numeru dla każdego studenta (podam na ćwiczeniach) i po przeliczeniu zapisu II- na III-członowy (wybieramy zawsze mniejszą wartość biegu warstwy)! W prostokąt prawy, dolny wrysowujemy od kątomierza symbol położenia warstwy geologicznej dla danych przeliczonych w lewym, dolnym prostokącie.

Indywidualny numer = numer z protokołu zaliczenia x numer grupy ćwiczeniowej.

Ćwiczenie nr 2:

Wykreślenie linii intersekcyjnych dla warstw poziomych, pionowych i nachylonych (monokliny): Ćwiczenie ma na celu wykonanie mapy geologicznej, intersekcyjnej, dla terenu morfologicznie zróżnicowanego i dla warstw poziomych (mapa A), pionowych (mapa B), nachylonych (mapa C). Każdy uczestnik ćwiczeń na skserowanej mapie A3 otrzyma po jednym punkcie wyjściowym x, odpowiednio dla mapy A, B i C. Punkt x oznacza odsłonięcie w terenie, gdzie pomierzono elementy położenia powierzchni geologicznej.

DANE DO ĆWICZENIA:

1). Skala mapy: 1:2000

2). Na mapach A, B i C: x - granica syluru i ordowiku

3). Na mapie B: x = 90 + numer z protokołu zaliczenia x numer grupy ćwiczeniowej/90

4). Na mapie C: 90 + numer z protokołu zaliczenia x 2/10 + numer z protokołu zaliczenia x 2/NE

5). W punkcie x nawiercono następujące miąższości warstw geologicznych w profilu:

neogen (Ng) - jasnożółty -

paleogen (Pg) - ciemnożółty -

kreda (Cr) - jasnozielony -

jura (J) - jasnoniebieski -

trias (T) - fioletowy -

perm (P) - różowy -

karbon (C) - szary - nieokreślona

dewon (D) - ciemnobrązowy - 30 m

sylur (S) - ciemnoniebieski - 10 m

ordowik (O) - jasnobrązowy - 20 m

kambr (Cm) - ciemnozielony - nieokreślona

Na skserowanej mapie formatu A3 u góry zaznaczamy tytuł ćwiczenia. Po prawej stronie rysujemy profil geologiczny w skali mapy i zaznaczamy na nim punkt x. Profil kolorujemy zgodnie z barwami dla odpowiednich wydzieleń stratygraficznych i zaznaczamy symbolami literowymi np. trias - fioletowy (T). W prawym dolnym rogu wpisujemy imię i nazwisko, numer grupy, swój numer z protokołu zaliczenia, skalę mapy. Na bokach mapy zaznaczamy kierunki świata. Następnie wyznaczamy linie intersekcyjne dla warstw poziomych (mapa A), pionowych (mapa B) i nachylonych (mapa C). Na zakończenie należy pokolorować każdą z map zgodnie z barwami dla odpowiednich wydzieleń stratygraficznych i na każdej mapie nanieść po jednym elemencie położenia powierzchni geologicznej.

UWAGA:

1). Linie intersekcyjne dla warstw poziomych wykreślamy równolegle do poziomic odmierzając w skali wysokości położenia powierzchni oddzielających warstwy. Skały najstarsze powinny odsłaniać się w dolinach rzecznych, a najmłodsze na wyniesieniach.

2). Linie intersekcyjne dla warstw pionowych są liniami prostymi, równoległymi do biegu warstw, tnącymi niezależnie poziomice wysokościowe i wykreślamy je odmierzając w skali mapy poszczególne miąższości warstw.

3). Linie intersekcyjne dla warstw nachylonych wykreślamy wykonując konstrukcję pomocniczą tzw. kład. Rysujemy na mapie C element zalegania warstwy w punkcie pomiarowym x. Przedłużamy linię biegu poza mapę i konstruujemy prostą prostopadłą do rozciągłości warstwy, która jest krawędzią poziomicową o wysokości, na której znajduje się punkt x. Sprowadzamy ją do kładu, odmierzając indywidualny dla każdego kąt upadu i zgodnie z kierunkiem upadu warstwy. Otrzymujemy linię intersekcyjną na kładzie. Równolegle do wyjściowej krawędzi poziomicowej prowadzimy w skali mapy kolejne krawędzie poziomicowe. Punkty przecięcia linii intersekcyjnej na kładzie z krawędziami poziomicowymi na kładzie rzutujemy na mapę na odpowiednie poziomice wysokościowe. Otrzymane punkty łączymy linią, która będzie linią intersekcyjną dla granicy warstw w punkcie x. Następnie na kładzie rysujemy równolegle do poprzedniej linii intersekcyjnej, kolejną linię intersekcyjną następnego wydzielenia stratygraficznego, odmierzając w skali mapy jej miąższość. Procedurę powtarzamy rzutując punkty przecięcia linii intersekcyjnej nr 2 na kładzie z krawędziami poziomicowymi na kładzie na mapę na odpowiednie poziomice wysokościowe. Otrzymane punkty łączymy linią, która będzie linią intersekcyjną nr 2 na mapie. Procedurę powtarzamy dla wszystkich granic warstw podanych w treści zadania.

Uwaga muszą być spełnione 2 warunki:

1): Linia intersekcyjna nie może na mapie przecinać poziomic wysokościowych w innych punktach, niż te które zrzutowaliśmy z kładu;

2): Żadna linia intersekcyjna nie może się krzyżować ze sobą i z inną linią intersekcyjną.

DWIE WAŻNE ZASADY:

1): Przebieg linii intersekcyjnej jest zgodnie z zasadami geometrii wykreślnej ściśle związany z położeniem warstwic wysokościowych (morfologią terenu) oraz biegiem i upadem warstw. Im kąt upadu jest większy tym linie intersekcyjne biegną bardziej niezależnie od poziomic wysokościowych. Dla niskich kątów upadu linie intersekcyjne będą naśladować warstwice wysokościowe;

2): Na podstawie przebiegu linii intersekcyjnej można określić bieg i upad powierzchni geologicznej.

WSKAZÓWKI KOŃCOWE:

1). Wszystkie opisy na papierze milimetrowym i na mapach wykonujemy ołówkiem i pismem technicznym z należytą starannością.

2). W sprawozdaniu nie może być widocznych śladów gumowania ołówka.

3). Na mapie linie rzutowania z kładu zaznaczamy linią przerywaną, bardzo cienką. Końcowe linie intersekcyjne zaznaczamy linią pogrubioną.

4). Na mapie topograficznej należy opisać brakujące poziomice, przemyśleć gdzie znajdują się cieki wodne, a gdzie poziomice wysokościowe (nigdy się nie krzyżują), spróbować wyobrazić sobie przestrzennie, gdzie znajdują się doliny, a gdzie grzbiety.

3). Na każdym ćwiczeniu obok imienia i nazwiska musi znaleźć się informacja o przypisanym numerze i numerze grupy.

3



Wyszukiwarka